ΔΙΑΘΕΣΗ

[tweetaki15]

H ΔΙΑΘΕΣΗ MOY το τελευταιο διαστημα παει απο το κακο στο χειροτερο......Στεναχωρωντας φυσικα τα αγαπημενα μου προσωπα αφου εχουν αγανακτησει διοτι δε ξερουν τι αλλο να κανουν...Η ψυχολογια μου ειναι πολυ πεσμενη....ΕΣεις σε τετοιες περιπτωσεις τι θα κανατε????Τι ειναι αυτο που σας φτιαχνει τη διαθεση κ τν ψυχολογια σας τισ ασχημες στιγμες η τι ειναι αυτο που σας ηρεμει ?

[Ava_ed]

Δεν ξέρω τι σε απασχολεί και τι στήριξη έχεις, αλλά να μερικές ιδέες:
Μοιράζου το πρόβλημα με έναν δικό σου άνθρωπο. Μοιρασμένη λύπη, μισή λύπη.
Βγες και κάνε μία βόλτα το τετράγωνο. Το βάδισμα είναι φυσικό ηρεμιστικό.
Αν αυτό δεν αρκεί, πάρε μια φίλη σου και βγείτε για ποτάκι. Και μόνο που θα αλλάξεις παραστάσεις και θα δεις κόσμο, θα βοηθηθείς.
Διάβασε ένα βιβλίο που να σου αρέσει.
Δες μία ταινία που θα σου φτιάξει τη διάθεση.
Αν δεν πιάνουν όλα τα παραπάνω, δες έναν ψυχολόγο.
Πάνω απ' όλα να θυμάσαι: Όσα σου φαίνονται τώρα βουνό, με το πέρασμα του χρόνου θα μειωθούν ή και θα φύγουν εντελώς. Έρχονται στιγμές που νιώθεις τελείως απελπισμένη, αλλά ο χρόνος δίνει λύσεις και σε βοηθάει να ξεχάσεις. Διαπιστωμένο :grin:

[tweetaki15]

Τα χω κανει ολααα αυτα ειμαι μια χαρα κ μετα παλι τα ιδια....ειμαι κ πιεσμενη με τα διαβασματα της σχολης...κ εγω μπουχτησει....εχω κουραστει...εχω γραφτει κ γυμναστηριο οπου με βοηθα στο να χαλαρωνω....ΑΛΛΑ....ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΑΛΛΑ.....

[pagratios2]

εγω αυτό το παθαίνω συνέχεια , αλλά μόνο κάθε κυριακή βράδυ ... αν ακούσω και τη μουσική από την αθλητική κυριακή τότε μου ερχεται να πηδήξω από κανα μπαλκόνι (χαχαχαχα) και αυτό διότι το έχω συνδέσει με τα παιδικά μου χρόνια και η κυριακή βράδυ ήταν η χειρότερη μέρα και ώρα ... το σχολείο βλέπετε ... αλλά πάντα ξημερώνει μια άλλη μέρα πάντα κάτι θα γίνει και θα σου δώσει αισιοδοξία και φτερά . Αυτό που προσωπικά κάνω είναι το day dreaming , κάνω όνειρα , όνειρα για ένα καλύτερο εαυτό μου, για μια καλύτερη ζωή, καριέρα κλπ, βάζω το μυαλό μου σε μια κατάσταση όπου όλα που ζω γύρω μου είναι προσωρινά και θα έρθουν καλύτερα πράγματα .

[mitsimou]

Δεν υπάρχει καλυτερος ψυχολογος απο τα σκυλια μου να με γλυφουν στο προσωπο και να κουνανε ρυθμικα την ουρά τους!!! Τα παντα περνανε!

[elafaki20_ed]

Originally posted by pagratios2
εγω αυτό το παθαίνω συνέχεια , αλλά μόνο κάθε κυριακή βράδυ ... αν ακούσω και τη μουσική από την αθλητική κυριακή τότε μου ερχεται να πηδήξω από κανα μπαλκόνι (χαχαχαχα) και αυτό διότι το έχω συνδέσει με τα παιδικά μου χρόνια και η κυριακή βράδυ ήταν η χειρότερη μέρα και ώρα ... το σχολείο βλέπετε ... αλλά πάντα ξημερώνει μια άλλη μέρα πάντα κάτι θα γίνει και θα σου δώσει αισιοδοξία και φτερά . Αυτό που προσωπικά κάνω είναι το day dreaming , κάνω όνειρα , όνειρα για ένα καλύτερο εαυτό μου, για μια καλύτερη ζωή, καριέρα κλπ, βάζω το μυαλό μου σε μια κατάσταση όπου όλα που ζω γύρω μου είναι προσωρινά και θα έρθουν καλύτερα πράγματα .

αυτό το ''day dreaming'' το κάνω και εγώ και όντως βοηθάει..!!:thumbup: :thumbup:

[lipimeni]

είμαι σε ίδια κατάσταση κάνοντας τους ανθρώπους γύρω μου να αναρωτιούνται τι μου φταίει...η αλήθεια είναι πως προς το παρόν προφασίζομαι ότι έχω ανάδρομο ερμή χαχαχαχαα....όταν φύγει δεν ξέρω τι δικαιολογία θα βρω...και η αλήθεια είναι ότι τα έχω κάνει όλα...και γυμναστήριο πάω..και βόλτες πάω...και βόλτες με το αμάξι πάω...και μιλάω με κόσμο...και μιλάω και στο τηλ...απλά πια ξέρω πως αυτό που μου φταίει είναι πως δεν έχω αυτοπεποίθηση και πως δεν έχω φίλο...αυτά.... τώρα πως θα βοηθηθώ δεν ξέρω..αλλά ελπίζω...

[NADINE_ed]

Υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε για να ξεχαστούμε,να περάσουμε κάποιες ώρες ξένγοιαστα ακόμα κι ευχάριστα!
Οι λόγοι όμως που μας κάνουν να μην απολαμβάνουμε τη ζωή μας είναι εκεί να μας "ρίχουν τη διάθεση"όποτε εκλείπει ο αντιπερισπασμός.
Η μόνη μόνιμη λύση είναι να βρούμε τι πραγματικά μας φταίει,τι μας λείπει,ποιές σημαντικές μας ανάγκες μένουν ανικανοποίητες
και να τους δώσουμε χώρο στη ζωή μας.Να διεκδικήσουμε τα θέλω μας,να τολμήσουμε τα όνειρα μας,να ζήσουμε στιγμές αληθινής χαράς!
Μέχρι να γίνει αυτό,το κρυφτούλι με τον εαυτό μας θα μας κάνει τη διάθεση ανσανσέρ...Θα καθήσουμε να το παρακολουθήσουμε απαθείς,
θα περιμένουμε να πιάσουμε τον πάτο με την ελπίδα έστω τότε ν'αντιδράσουμε,θα κάνουμε κάτι το συντομότερο δυνατό;Είναι θέμα επιλογών...