Χρειαζομαι τη γνωμη σας.

[zaninna]

kalispera,
eimai kainourgia sto forum...enw prospathisa na kopsw tous emetous exw parei 4 kila kai aisthanomai apaisia.
ksespaw se pragmata pou de prepei kai de thelw na me blepw. kserw pws de prepei na ksanaarxisw.
omws simera ekana to idio...mporei kapoios na mou pei ti na kanw gia na xasw grigora ta kila pou pira xwris emetous?

[Eli_ed]

Zannina μου καταρχήν καλωσόρισες.
Δεν θέλω να σε στεναχωρήσω Zannina αλλά η αλήθεια καμιά φορά δεν είναι εύκολη αλλά ούτε και ευχάριστη. Δεν πιστεύω ότι στην φάση που βρίσκεσαι θα έπρεπε να σε απασχολούν τόσο τα 4 κιλά που έβαλες επειδή σταμάτησες να κάνεις εμετούς αλλά γιατί χρειάζεται να κάνεις εμετούς για να διατηρήσεις το βάρος σου. Το πρόβλημα που έχεις να αντιμετωπίσεις είναι πολύ πιο σοβαρό από μερικά περιττά κιλά. Καταρχήν χαίρομαι που αντιλαμβάνεσαι ότι πρέπει να κόψεις τους εμετούς και τουλάχιστον προσπαθείς προς αυτή την κατεύθυνση. Προσπάθησε όμως παράλληλα με αυτό να ισορροπήσεις όσο μπορείς και την διατροφή σου για να αποφύγεις τα υπερφαγικά σου επεισόδια. Σίγουρα δεν μπορώ να σου πω κάποια μαγική δίαιτα για να καταφέρεις να χάσεις κιλά και το θεωρώ και τουλάχιστον εγκληματικό να το κάνω είτε εγώ είτε οποιοσδήποτε άλλος. Η νευρική βουλιμία είναι είναι μία πολύ σοβαρή διατροφική διαταραχή και ο φαύλος κύκλος στον οποίο έχεις μπει είναι πολύ εξουθενωτικός και για το σώμα σου και για τον ψυχισμό σου. Προσπάθησε να ζητήσεις από κάποιον ειδικό βοήθεια, υπάρχουν διατροφολόγοι οι οποίοι εξειδικεύονται σε τέτοιου είδους θέματα και θα σε βοηθήσουν και να σταματήσεις σιγά σιγά τους εμετούς, να αποκτήσεις και πάλι μία φυσιολογική σχέση με το φαγητό και να μην χρειαστεί να βάλεις και κιλά ή αν βάλεις να τα χάσεις με έναν υγιή και ακίνδυνο για το σώμα σου τρόπο.
Εγώ από την πλευρά μου το μόνο που μπορώ να σου προτείνω με την βεβαιότητα ότι θα σου κάνει καλό είναι μικρά συχνά γεύματα ανά τρίωρο και απαραίτητα πρωινό. Βάλε ένα πρόγραμμα στην διατροφή σου με 5 γεύματα την ημέρα και προσπάθησε να είναι όσο πιο πλήρη και ισορροπημένα γίνεται. Διάβασε για το πρόβλημά σου στο Internet και ενημερώσου για το πως μπορείς να το αντιμετωπίσεις. Εμένα με έχει βοηθήσει αφάνταστα στο να ελέγξω την υπερφαγία μου η διατροφή ανά τρίωρο και οι συνδυασμοί τριάδων στα βασικά μου γεύματα (πρωινό, μεσημεριανό, βραδυνό). Λέγοντας τριάδες εννοώ τον συνδυασμό μίας φρέσκιας τροφής (φρούτα, λαχανικά) με πρωτεΐνη και με υδατάνθρακα (πατάτα, ρύζι, παξιμάδι, προϊόντα ολικής άλεσης κτλ). Ψάξτο και αυτό ως λογική διατροφής, λειτουργεί πάρα πολύ καλά και καταστέλλει τα υπερφαγικά επεισόδια. Ότι άλλο χρειαστείς στην διάθεσή σου :D.
Ελπίζω να μην χαθείς μετά από αυτά που θα διαβάσεις και να μας λες τα νέα σου και την πορεία σου.

[maraki065]

το μόνο που άλλαξε είναι ότι ουσιαστικά έχασα τον μοναδικό καθοδηγητή που είχα μέχρι τώρα στο φαγητό, τη μάνα μου. από θεωρία τα πάω πλεον πολύ καλά, ολόκληρη διατροφή μπορώ να σου στρώσω, με μικρά γευματάκια, υγειινο τροπο μαγειρέματος, και και και... το θέμα είναι πως όσο ήμουν σπίτι, εμμέσως πλην σαφώς έτρωγα σχεδόν ότι μου δινε, αλλά ακόμη κ τότε πάντα ταλαιπωριόμουν και απο τη στιγμη που ξυπνουσα μεχρι που κοιμομουν προσπαθουσα να μη τρωω. δηλαδη τοσα χρονια διατηρουμουν κανονικα προσπαθωντας να μη τρωω. βασανιστηριο

οι γονεις μου ειναι χωρισμενη και ο πατερας μου ειναι παχυσαρκος. πολυ μικρη πηγα και εμεινα μαζι του μεχρι γυμνασιο και ειχα γινει ενα και το αυτο, χοντρουλα. μετα εμεινα με τη μαμα που με βοηθησε να τα χασω και γενικα παντα με ειχε στο νου της γιατι ξερει οτι ειμαι επιρρεπης. ακομη και τωρα προσπαθει να ξερει περιπου τι τρωω, απλα της λεω ψεμματα, γιατι θεωρητικα ξερω τι μπορω να τρωω.

αυτο βασικα νομιζω οτι αλλαξε. απελευθερωθηκα απ τα μονα δεσμα που ειχα αναμεσα σε μενα και το ανεξελεγκτο φαγητο.
η μανα μου και η εικονα μου με κρατουσαν.
τωρα που η μανα μου δεν ξερει και η εικονα μου δε χαλαει γιατι τα βγαζω....... καταλαβες!
αντε να επιστρεψω στα αλλα βασανηστηρια του παρελθοντος. να υποφερω το διπλασιο και για να ειμαι μαλιστα λιγα περισσοτερα κιλα.
τι να πω, βαρεθηκα αυτο το θεμα των κιλων ειλικρινα. οσο ξερω οτι δεν παιζουν ρολο, τοσο καθοριζω τη ζωη μου γυρω απο αυτα.

[maraki065]

σορρυ για τα ορθογραφικα. περασμενη η ωρα και γραφω στα σκοταδια ****

[Eli_ed]

maraki μου τρέχω σήμερα και δεν έχω προλάβει να σου απαντήσω αν και σε έχω στο μυαλό μου από το πρωί που σε διάβασα. Μην το βάζεις κάτω και μην παραιτείσαι. Η μανούλα σου όπως και όλες οι μανούλες εννοείται πως θέλουν το καλό μας και κάνουν ότι μπορούν προς αυτή την κατεύθυνση αλλά δυστυχώς μερικές φορές δεν γνωρίζουν και κάνουν και λάθη. Το καταλαβαίνω πλέον αυτό στα 33 μου και μετά από πολύ ψάξιμο, διατροφικό και ψυχολογικό. Και εμένα η μαμά μου όταν με φρόντιζε τα πράγματα ήταν πιο πολύ σε έλεγχο και με έμαθε και να μαγειρεύω και εγώ υγιεινά και να τρώω σωστά. Το κακό είναι ότι οι μαμάδες μας δεν είναι διατροφολόγοι και το σωστό το δικό τους μπορεί να μην είναι τελικά και τόσο σωστό. Κανονικά πλέον οι διατροφολόγοι λένε ότι τα παιδιά πριν τα 18 δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να κάνουν δίαιτα παρά μόνο σωστή διατροφή και γυμναστική. Και δεν πρέπει να έχουν σημαντικές απώλειες βάρους σε μικρά χρονικά διαστήματα. Η δίαιτα στην εφηβεία είναι η απαρχή των διατροφικών διαταραχών. Και εμένα δυστυχώς οι γονείς μου αυθαίρετα και χωρίς την βοήθεια διατροφολόγου μου κάνανε δίαιτα. Όχι σίγουρα κάτι εξαντλητικό αλλά και αυτό που έκανα ήταν αρκετό για αρχίσω την πάλη με το βάρος μου, μία πάλη που φτάνει 18 χρόνια μετά να μην έχω καταφέρει ακόμη να την κερδίσω. Έχεις ένα λόγο παραπάνω να χρειάζεσαι επαγγελματική βοήθεια γιατί από τι καταλαβαίνω έχεις ήδη οδηγηθεί στο μονοπάτι της νευρικής βουλιμίας. Η συγκάτοικος σου σίγουρα δεν θα μπορέσει να σε βοηθήσει ακόμη και αν της το πεις γιατί δεν θα ξέρει τον τρόπο και, πιθανόν να σε οδηγήσει σε περισσότερες τύψεις. Αυτό που θα σου πρότεινα εγώ είτε με την βοήθεια της μητέρας σου είτε μόνη σου. αν δεν θέλεις να το μοιραστείς ακόμη μαζί της, να πας σε έναν διατροφολόγο ο οποίος ειδικεύεται σε διατροφικές διαταραχές. Πίστεψε με μπορεί να πάρει καιρό να το ξεπεράσεις αλλά πλέον θα είσαι σε ένα δρόμο που κάποια στιγμή θα σε οδηγήσει μακριά από τη βουλιμία. Κανονικά σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται και η βοήθεια από έναν ψυχολόγο που να συνεργάζεται με τον διατροφολόγο και μαζί να σου στρώσουν τον δρόμο σου και να σου δώσουν τα κατάλληλα όπλα διατροφικά και ψυχολογικά για να παλέψεις με τους δαίμονες σου. Σκέψου τα σε παρακαλώ όλα αυτά και μην ντραπείς να μιλήσεις στην μητέρα σου για το πρόβλημα σου. Σε αγαπάει, θα δυσκολευτεί να το καταλάβει, αλλά προεκειμένου το παιδί της να είναι καλά θα σε στηρίξει και θα σε βοηθήσει με όποιο τρόπο μπορεί. Σίγουρα δεν θέλει πανικό, είναι κάτι αντιμετωπίσιμο αλλά θέλει βοήθεια και χρόνο.
Σε χαιρετώ προς το παρόν,γιατί τρέχω σήμερα με πολλά αν και θα ήθελα να σου γράψω πολλά ακόμη. Θα βρω το χρόνο και ξαναγράψω στο τόπικ σου. :yes:
Θα ήθελα πάρα πολύ να ξανακούσω νέα σου σύντομα... :love::love:

[maraki065]

μακάρι να ήταν όλα τόσο...'απλα'...αν μπορω να το πω ετσι. σημερα η συγκατοικος μου εφυγε για γιορτες. εκανα εμετο 6 φορες, μπορει και παραπανω. δεν ελεγχω τιποτα πια. με το που μενω μονη σπιτι κλεινουν οι διακοπτες της λογικης, ζω στην παρανοια, μενω πισω στις δουλειες του σπιτιου, στη σχολη, σε ολα. στα οικονομικα. και αυτα για το φαγητο, το οποιο ΔΕΝ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΩ οταν τρωω ετσι. ειναι de facto πια αυτο και το ξερω. οταν ξερω οτι θα βγαλω την τροφη, απλα δε την απολαμβανω. και φελιζολ να μου δωσεις εκεινη τη στιγμη, με την ιδια απαθεια θα το μασαω.

δεν ειμαι ψωροπερηφανη, θα ηθελα παρα πολυ να μπορω να προβω στις πραξεις που λες.
αλλα τι να σου πω........ οτι τη βγαζω με 25 ευρω μια ολοκληρη βδομαδα; και αυτα επειδη δουλευω; οτι καθε φορα που ξεσπαω σε βουλιμικο μου κοστιζει 2βραδινες εξοδους; οτι του χρονου ενδεχεται να μη μπορεσω καν να συνεχισω τις σποτδες μου λογω του οικονομικου;

ΠΩΣ, πες μου πως ειναι δυνατον να αναγκασω τους δικους μου να δωσουν λεφτα, λεφτα που δεν εχουν, για να σταματησω εγω να τρωω και να ξερναω? δε μπορω, και δε θα τους το κανω αυτο. δε το αξιζουν.

[Eli_ed]

Ούτε εσύ maraki μου δεν το αξίζεις αυτό όμως :)
Δεν λέω ότι είναι απλά τα πράγματα σου λέω ότι υπάρχει λύση. Αλλά στην δική σου την περίπτωση καρδούλα μου θέλει σύστημα υποστήριξης. Είναι κρίμα γλυκιά μου να το αφήσεις να σε κατασπαράξει και να σου χαλάσει και την υγεία σου στην πορεία. Ξέρω ότι δεν το παλεύεις αυτή τη στιγμή και ότι ΕΝΝΟΕΊΤΑΙ ότι δεν απολαμβάνεις τίποτα! Ούτε φαγητό ούτε γεύση. Για σένα όλα είναι μία ιεροτελεστία.... φαγητό σε συγκεκριμένο σημείο του σπιτιού, ακατάπαυστη κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων φαγητού και μετά εμετός. Και ξανά από την αρχή.... Κάθε εμετός σε εξαντλεί και σου πρήζει το πρόσωπο και μετά νιώθεις ακόμη χειρότερα, αλλά δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς γιατί αν βάλεις κιλά για σένα είναι το τέλος του κόσμου. Είναι δύσκολος ο φαύλος κύκλος maraki μου αλλά μπορείς να τον σπάσεις. Πρέπει να μιλήσεις στους δικούς σου γιατί μετά από λίγο καιρό αυτοί είναι που θα κλαίνε και θα οδύρονται για το παιδί τους που θα έχει καταστρέψει τα δόντια του και τον ισοφάγο του από τους εμετούς και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο. Μετά θα λένε αγάπη μου γιατί δεν μας το είπες νωρίτερα να σε βοηθήσουμε; Μπορεί να μην είναι έτοιμοι να το ακούσουν αλλά ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ και μην βαράς άλλο τον εαυτό σου! Maraki δεν είναι εύκολο μόνη σου να βγεις μέσα από αυτή τη δίνη θέλει χέρια να σε τραβήξουν.
Δεν θέλω να σε φοβίσω και ελπίζω να μην το κάνω αλλά πρέπει να σε πίσω να ζητήσεις βοήθεια από κάπου.
Να σε ρωτήσω αν επιτρέπεται σπουδάζεις στην Αθήνα μήπως;

[Eli_ed]

Maraki όταν βρεις χρόνο διάβασε την ιστορία της Dark Elf

http://www.eatingdisorders.gr/forum/...d.php?tid=4375

είναι ένα παιδί που έχει τραβήξει πολλά και το παλεύει.

[Eli_ed]

Maraki διάβασε λίγο και τα παρακάτω

http://keadd.gr/wb/pages/arthra/synepies-emeton.php

και γενικά συμβουλευτικά άρθρα:

http://keadd.gr/wb/pages/arthra.php

από κάπου πρέπει να το πιάσεις το κουβάρι και να το ξετυλίξεις η σωστή ενημέρωση είναι μία καλή αρχή :)

[maraki065]

την εχω διαβασει την ιστορια της ναι... :/
πφ αστα να πανε, δε ξερω τι αλλο να πω. πραγματικα παντως εχεις δικιο σε αυτα που λες, το καταλαβαινω και επιτελους βρηκα καποιον να με συμβουλεψει οπως θα συμβουλευα και γω εναν φιλο μου.
σκεφτομαι να το πω στην μητερα μου, αλλα οχι τωρα. τη βλεπω μια φορα το μηνα, κριμα απ το θεο να τη φορτωσω με τετοια στενοχωρια ενω δε μπορει να με βοηθησει.
σκεφτομαι ισως το καλοκαιρι που θα μαι στο πατρικο μου και θα δουλευω και θα μαι μαζι της, να της το πω.. και να κανουμε οπως οταν ημουν μικρη.. να ελεγχει αυτη απολυτα το τι τρωω. τοτε ειχα καταφερει ετσι να χασω τα περιττα μου κιλα τρωγοντας τα παντα, και γλυκα και παγωτα, ολα...
σκεψεις...
οχι, δε σπουδαζω αθηνα ουτε θεσσαλονικη. αν σπουδαζα εκει θα ηταν πολυ πιο βατο το να ζητησω βοηθεια. σπουδαζω σε μια πολη-χωριο στην ουσια, π ολοι μα ολοι γνωριζουν μεχρι και το ποσες φορες παραγγελνεις απο πιο ντελιβερι. καταπιεστικοτατο.

[Eli_ed]

Αχ maraki μου έχεις δίκιο σε μία επαρχία είναι πολύ πιο δύσκολο και να κρυφτείς αλλά και να βρεις άνθρωπο για να σε βοηθήσει με το πρόβλημά σου. Και δυστυχώς στην Ελλάδα το σύστημα υποστήριξης για ανθρώπους με διατροφικές διαταραχές είναι μηδαμινό. Καλά σε δημόσιο τομέα το μόνο που γνωρίζω είναι την μονάδα στην Αθήνα που αναφέρει η Dark Elf και γιαυτό σε ρώτησα αν είσαι Αθήνα γιατί αν ήσουν εδώ και ήσουν και κάτω από 19 θα μπορούσες να πας και με ελάχιστο κόστος να έχεις και διατροφική αλλά και ψυχολογική υποστήριξη.
Να σου πω ένα μπράβο που ακόμη μπαίνεις στο φόρουμ και μου απαντάς είναι πολύ σημαντικό να αναζητάς βοήθεια έστω και από το φόρουμ αν όχι από κάποιον ειδικό αφού στην προκειμένη φάση σου φαντάζει λόγω καταστάσεων αδύνατο. Και σε εκλιπαρώ επειδή το πρόβλημα σου είναι πολύ σοβαρό να μην το κρύψεις πολύ καιρό ακόμη από την μαμά σου. Αφού σε αγαπάει τόσο πολύ, μπορεί μεν να στεναχωρηθεί αλλά θα βρει τρόπους και αυτή να σε βοηθήσει. Ενημερωτικά όμως και εσύ πρώτιστα αλλά και η μαμά σου που θα σε στηρίξει έχετε ανάγκη από εκπαίδευση πάνω στις διατροφικές διαταραχές! Και προς Θεού μην σκέφτεσαι ότι θα την φορτίσεις με ένα ακόμα πρόβλημα γιατί οι μανούλες μας γιαυτό υπάρχουν για να μας στηρίζουν και σίγουρα προτιμούν να ξέρουν παρά να ζουν στην άγνοια...
Μπορεί και να χρειαστεί να πας λίγο πίσω την ζωή σου και τα όνειρα σου για να μπορέσεις να νικήσεις την βουλιμία αλλά άμα το παλέψεις σκέψου πόσο διαφορετική θα είναι η ποιότητα της ζωής σου μετά τον αγώνα που θα έχεις δώσει και ας έχεις χάσει χρόνο...Ο πιο σημαντικός αγώνας που πρέπει να δώσουμε είναι για την υγεία μας maraki αν δεν έχουμε αυτό δεν μπορούμε να χαρούμε τίποτα στην ζωή μας για σκέψου το αυτό λίγο...και αν χρειαστεί να δώσουμε και κάνα φράγκο παραπάνω για να έχουμε την υγεία μας σίγουρα είναι καλύτερο από το να τα πληρώνουμε αργότερα σε γιατρούς και νοσοκομεία και φάρμακα!

[Eli_ed]

Originally posted by maraki065
οχι, δε σπουδαζω αθηνα ουτε θεσσαλονικη. αν σπουδαζα εκει θα ηταν πολυ πιο βατο το να ζητησω βοηθεια. σπουδαζω σε μια πολη-χωριο στην ουσια, π ολοι μα ολοι γνωριζουν μεχρι και το ποσες φορες παραγγελνεις απο πιο ντελιβερι. καταπιεστικοτατο.

Φαντάσου εγώ σπούδαζα Θεσσαλονίκη και για να μην με πάρουν πρέφα οι ψιλικατζίδες και γίνω ο περίγελος της γειτονιάς πήγαινα σε 3-4 διαφορετικούς! :lol: :lol: Τους ενάλλασσα ώστε να μην καταλαβαίνουν την συχνότητα με την οποία έκανα υπεργφαγικά! Μία άλλη κοπέλα που τα λέγαμε επειδή μένει σε επαρχία και δεν πρόσεχε, πήγαινε πάντα στον ίδιο ψιλικατζή, μετά από καιρό άκουσε ότι κάποιοι λέγανε ότι μπορεί να είναι χασικλού για να τρώει τόσα αλμυρά-γλυκά μαζεμένα! Maraki μου δεν είσαι μόνη σου είμαστε μία πολύ ΜΕΓΑΛΗ παρέα! :smilegrin::smilegrin:

[Cherie]

Eli ακριβώς το ίδιο έκανα κι εγώ...πήγαινα σε διαφορετικά περίπτερα για να μη σκεφτούν διάφορα. Μάλιστα κάποιες φορές λόγω περασμένης ώρας και επειδή φοβόμουν να τριγυρίζω μόνη μου, πήγαινα στο ψιλικατζίδικο κάτω από το σπίτι μου και επειδή μετά από κάποιο καιρό γνώριζα τον ιδιοκτήτη και λέγαμε 2-3 κουβέντες, όταν έπαιρνα διάφορα χαζά και μάλιστα σε ποσότητα, έλεγα πως ήρθε ο αδερφός μου ή η παρέα μου για ταινία και άλλα τέτοια...κάποιες φορές μιλούσα και καλά στο τηλέφωνο και έλεγα ''τι θέλεις να σου πάρω τελικά;αποφάσισε!'' .Από τη μια τώρα που τα σκέφτομαι γελάω, από την άλλη όμως στεναχωριέμαι πολύ...

[Eli_ed]

Cherie όλοι τα έχουμε περάσει! Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άτομο εδώ μέσα που δεν έχει ξοδέψει μία μικρή περιουσία σε γλυκά, γαριδάκια, παγωτά, hamburger, γύρους, πίτσες κτλ. Είναι ωραία τα άτιμα τι να κάνουμε, πέσαμε θύματα και φυλακίσαμε το κορμί μας και την ψυχή μας στον φαύλο κύκλο της βουλιμίας. Χαίρομαι όμως που εδώ και λίγο καιρό μπορώ να πω ότι έχω βρει τον τρόπο και το παλεύω και έτσι γεμίζω αισιοδοξία για το μέλλον ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Όχι ότι δεν κάνω υπερφαγικά επεισόδια πλέον αλλά τουλάχιστον είναι μικρά και σχετικά αραιά. Και έτσι δεν με έχουν μάθει και όλοι οι περιπτεράδες της νέας μου γειτονιάς ή μάλλον με έχουν μάθει γιατί πάω ακόμη για τσιγάρα :bigsmile:.:lol::lol:.
Όταν το σκέφτομαι όμως τι έχω κάνει, ειδικά στα φοιτητικά μου χρόνια...δεν χαμπάριαζα ούτε την ώρα ούτε τον καιρό! Μες στην νύχτα με το κρύο και να τρέχω να πάρω Goodys ή σοκολάτες και πατατάκια. Πφφφφ είναι αστείο από την μία αλλά από την άλλη και τραγικό όντως...
Αυτό με το τηλέφωνο δεν το είχα σκεφτεί! :D:D

[Eli_ed]

maraki μου τι κάνεις; Πως νιώθεις;