Results 16 to 23 of 23
Thread: η ψυχολογια του πατου!!!
-
12-01-2012, 01:21 #16
- Join Date
- Sep 2010
- Posts
- 2,266
Originally posted by joanna1991
και επίσης Καλά Χριστούγεννα!!!! :)
- 13-01-2012, 19:07 #17
- Join Date
- Mar 2011
- Posts
- 105
καλά είμαι..κάναμε για άλλη μια φορά μια μεγάλη κουβέντα με τη μαμά μου και της εξήγησα πως με τη συμπεριφορά της το μόνο που καταφέρνει είναι να μου δείχνει πως ντρέπεται για μένα..η απάντησή της ήταν πως βλέπει πως κ εγώ αισθάνομαι άβολα με το σώμα μου και προσπαθεί να μου δώσει ένα έναυσμα να ξεκινήσω να προσέχω τη διατροφή μου, σπάζοντάς μου τα νεύρα..
η αλήθεια είναι πως της υποσχέθηκα το Πάσχα που θα γυρίσω πάλι Αθήνα να είμαι καλύτερα τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά..το θέμα είναι πως πολλές φορές περνάει από το μυαλό μου η σκέψη πως ίσως και να μην αδυνατίσω ποτέ..ίσως να μην τα καταφέρω, ίσως να μην "είναι για μένα"... ειλικρινά δεν ξέρω τι να σκεφτώ.. είμαι 20 χρονών, χαραμίζω τα καλύτερά μου χρόνια και δεν μπορώ να σοβαρευτώ με τίποτα.. τι σκατά τρέχει με μένα;;;
13-01-2012, 19:30 #18
- Join Date
- Sep 2011
- Posts
- 395
Johanna , χεχνα τη μητέρα σου , ξεχνα τα όλα . Εσύ αισθάνεσαι καλά με τα κιλά σου ? Αισθάνεσαι καλά με το σώμα σου ? Αν ναι άστους να λένε . Αν όχι καντο για σένα . Είσαι 20 χρονών . Αισθάνεσαι να κάνεις αυτά που θέλεις ? Μην ακουσ κανέναν . Αισθάνεσαι ότι χάνεις πράγματα που θα ΄θελες ? Κάντο και πάλι για σένα .ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ .
Γράφεις πιο πάνω ότι είσαι άτομο που ξεσπάει στο ψυγειο . Μια κοπέλα εδώ μέσα γράφει στο τικεράκι της¨: Αν η πείνα δεν είναι το προβλημα τοτε το φαγητό δεν είναι η λύση . Εγώ το εγραψα σε μια κόλλα Α4 και το κόλλησα έξω απ το ψυγείο .¨
Γράφεις ότι ίσως δεν τα καταφέρεςι ποτε .
Είμαι κάποια που εφτασα 46 χρονών , και με ύψος 1.57 στα 107 κιλα . Έλεγα κι εγώ οτι παει το τρενο πέρασε , πάντα έτσι θα είμαι , τέλος . 2 χρόνια πάλεβα να ξεφύγω απ την υπερφαγία . Πριν 2 χρονια έχασα 14 , πήρα 8 , ξαναχασα 8 , πήρα 5 , απαγοητευτόμουν και τις λίγες στιγμες κρατίόμουν απ το οτι δεν τα είχα πάρει όλα απ την αρχή . Τώρα εδώ και 4,5 μήνες έχω χάσει 17 και συνεχίζω . Αφου μπορώ εγώ , μπορείς κι εσύ . ΜΠΟΡΕΙΣ , ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ . Μην αφήνεις τη ζωη να φεύγει . ΠΙΑΣΤΗΝ ΑΠ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ .
13-01-2012, 19:45 #19
- Join Date
- Mar 2011
- Posts
- 105
αυτό φοβάμαι πως θα μεγαλώσω και δεν θα έχω ζήσει αυτά που επιβάλλεται να ζήσει κάποια στην κάθε ηλικία λόγω της εξαρτημένης σχέσης μου με το φαγητό..και το αποτέλεσμα ποιο θα είναι;
να είμαι ένα άτομο γεμάτο ανασφάλειες, γεμάτο κατάλοιπα άσχημων εμπειριών, γεμάτο νεύρα ξέροντας πως η ζωή "πέρασε και δεν ακούμπησε"...
είμαι όμως εξαρτημένη από το φαγητό, το παραδέχομαι..γυρνάω σπίτι μου και ενώ έχω όλη την καλή διάθεση να φάω μια γαβάθα σαλάτα, τηγανίζω πατάτες..δηλαδή, μιλάμε για μια τραγική κατάσταση..
προσπαθώ να πάρω δύναμη από το κάθε τι που μπορεί να μου φτιάξει τη διάθεση, πάντοτε όμως καταλήγω πάλι από εκεί που ξεκίνησα..τι ξαναρωτάω, τι σκατά τρέχει με μένα;
13-01-2012, 20:44 #20
- Join Date
- Sep 2011
- Posts
- 395
Οτι ετρεχε με όλους μας κοριτσι μου . Δεν έχεις καμμια ιδιαιτερότητα . Κι εγώ γυρνούσα σπίτι και στις καλές μου έφτειαχνα μια γαβάθα σαλάτα , μόνο που μαζί με τη σαλάτα κατέληγε να τρώω και μισό κιλό ψωμί παπάρα στο λάδι και τυρί , χειρότερα και απ τις τηγανητές πατάτες που λες εσύ .
Όμως φτάνει μια μερα που λες ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ ! Ή εγώ ή αυτό ! Ξεκίνησα διστακτικά και φοβισμένα . Εδώ μέσα είδα πόσοι τα κατάφεραν , και ναι είμαι εγωιστρια . Είπα μπορώ κι εγώ . Δεν είναι μεγάλο διαστημα που ξεκίνησα , φοβάμαι ακόμη, αλλά συνεχίζω ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΎΣΑ ΝΑ ΖΏ ΠΛΈΟΝ ΈΤΣΙ . ΕΣΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ? Όχι θα μου πεις . ΑΠΛΑ ΞΕΚΙΝΑ κι αν πέσεις απλά θα ξανασηκωθεις .
13-01-2012, 21:03 #21
- Join Date
- Feb 2011
- Posts
- 1,637
Αν θες την αποψη μου, σκέφτεσαι πάρα πολύ Ιωάννα και αυτό αντί να σε διευκολύνει σε δυσκολεύει. Και κυρίως σε προβληματίζουν θέματα που δεν ελέγχεις όπως πως θα είσαι στο μέλλον, η συμπεριφορά της μάνας σου και ξέρω γω τι άλλο. Χαλάρωσε και προσπάθησε να ασχοληθείς με αυτά που ελέγχεις όπως το πως θα ζεις όπως θες ανεξάρτητα από τα κιλά σου και το πως θα βελτιώσεις το θέμα του βάρους σου.
Και γενικά... κούλαρε, όλος αυτός ο πανικός που διακρίνω μόνο κακό κάνει. Το ξέρω, εύκολο να το λέω και δύσκολο να αλλάξεις το χαρακτήρα σου, προσπάθησε όμως...
Πάντα φιλικά...
14-01-2012, 00:15 #22
- Join Date
- Mar 2011
- Posts
- 105
ντόρα το πρόβλημα είναι πως πάντοτε πέφτω και ξανασηκώνομαι και αυτό έχει αρχίσει και με κουράζει,να σου πω την αλήθεια...
φίλιππε, όντως το σκέφτομαι υπερβολικά..πολλές φορές αισθάνομαι ότι το μυαλό μου "τρέχει"..δηλαδή ξεκινάω σωστή διατροφή και αντί να σκεφτώ πως θα την κρατήσω και θα την προσαρμόσω στις ανάγκες μου, σκέφτομαι πως θα είμαι αδύνατη, πότε θα τα χάσω επιτέλους τα κιλά και πολλά πολλά άλλα πράγματα..
αν εσένα σε βοήθησε με το να αποβάλλεις τον πανικό που διακρίνεις σε μένα, τότε ελπίζω αυτό να πετύχει και στην δική μου περίπτωση...
14-01-2012, 18:14 #23
- Join Date
- Sep 2010
- Posts
- 2,266
Originally posted by filipparas
Αν θες την αποψη μου, σκέφτεσαι πάρα πολύ Ιωάννα και αυτό αντί να σε διευκολύνει σε δυσκολεύει. Και κυρίως σε προβληματίζουν θέματα που δεν ελέγχεις όπως πως θα είσαι στο μέλλον, η συμπεριφορά της μάνας σου και ξέρω γω τι άλλο. Χαλάρωσε και προσπάθησε να ασχοληθείς με αυτά που ελέγχεις όπως το πως θα ζεις όπως θες ανεξάρτητα από τα κιλά σου και το πως θα βελτιώσεις το θέμα του βάρους σου.
Και γενικά... κούλαρε, όλος αυτός ο πανικός που διακρίνω μόνο κακό κάνει. Το ξέρω, εύκολο να το λέω και δύσκολο να αλλάξεις το χαρακτήρα σου, προσπάθησε όμως...
Πάντα φιλικά...
Διάφορα
02-08-2025, 21:14 in Με καφέ και συμπάθεια....