...
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 8 of 8

Thread: ...

  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2012
    Posts
    4

    ...

    Καλησπερα σε ολους . Λεγομαι Μυρτω και ειμαι 19 ετων . Δεν ξερω τι τελικα με ωθησε στο να γραψω κ εγω την δικη μου '' ιστορια '' .. ισως τελικα πλεον νιωθω πως εχω αναγκη να μιλησω για αυτο το θεμα σε καποιον , περα απο το στενο μου κυκλο . εδω κ 1 περιπου χρονο νιωθω σαν να εχω ξεκινησει μαχη με τον ιδιο τον εαυτο μου . προσπαθω να πεισω τον εαυτο μ πως δεν πειναω 9( και το καταφερνω τις περισσοτερες φορες ) , πνιγομαι απο τις ενοχες οταν τολμαω να υποκυψω σε καποιο γευστικο πειρασμο , ακριβως επειδη πιστευω πως αυτοματα , θα παχυνω . κ μολις φυσικα το κανω αυτο ξεκιναω εξαντλητικη γυμναστικη για να καψω τις θερμιδες που μολις πηρα . μετραω μανιακα τις θερμιδες που παιρνω καθημερινα . το αποτελεσμα ;; ναι αδυνατιζω, οπως λενε οι αλλοι , αλλα εγω εξακολουθω να αισθανομαι χοντρη ( ειμαι 1,73 με βαρος 55 κιλα πλεον ) . ολοι μ λενε , πως βλεπω διαστρεβλωμενα την εικονα μου , αλλα εμενα δεν μου λενε τιποτα ολα αυτα , καθως νιωθω πως ο,τι μ λενε οι αλλοι , δεν το εννοουν . ξερω πως κατι δεν παει καλα με εμενα , αλλα το προβλημα ειναι πως δεν μπορω να κανω κατι για αυτο . θελω επιτελους να αγαπησω τον εαυτο μου και το σωμα μου , αλλα τις περισσοτερες φορες το μονο που νιωθω ειναι συνεχης απεχθεια ... τι να κανω ;!; σας ευχαριστω ολους εκ των προτερων , μονο κ μονο που διαβασατε το μηνυμα μου !

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2011
    Posts
    2,656
    Μυρτώ καλώς ήρθες και καλά κάνεις και ζητάς βοήθεια.. Η γνώμη μου είναι ότι τα πρόθυρα της νευρικής ανορεξίας που μοιάζει να είσαι τώρα μπορεί να αποφευχθούν να γίνει μόνιμη κατάσταση στη ζωή σου αρκεί να χτυπήσει το καμπανάκι της επαγρύπνησης και να δράσεις. Μη διαστρεβλώνεις πιο πολύ ακόμη την πραγματική σου εικόνα, δούλεψε με τον εαυτό σου και τις συναισθηματικές ανάγκες του και αν χρειαστεί ζήτησε βοήθεια από ειδικό. Η ζωή μας δεν μπορεί να περνάει πνιγμένη στις ενοχές, ειδικά η δικιά σου που είσαι μικρό κορίτσι και πρέπει να τη χαίρεσαι στο έπακρο! Και γιατί θεωρείς ότι οι γυρω σου λένε ψέμματα πως είσαι μια χαρά? Πίστεψε πρώτα στον εαυτό σου και μετά εμπιστεύσου και τους άλλους. Όλα στο μυαλό μας είναι...

  3. #3
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2012
    Posts
    4
    Ευχαριστω καταρχας για την απαντηση .. το πιο ασχημο στην ολη ιστορια , ειναι η ψυχολογια που μου δημιουργει η ολη κατασταση .. δεν δινω στον εαυτο μου το δικαιωμα να απολαυσει τιποτα . Δεν ξερεις ποσο ζηλευω ( με την καλη εννοια ομως ) , τους ανθρωπους που αγαπανε τον εαυτο τους , που δειχνουν ανετοι με αυτο που ειναι κ που απολαμβανουν την ζωη τους ..κ θελω να γινω κ εγω μια απο αυτους τους ανθρωπους , αλλα υπαρχει αυτη η εμμονη που δεν με κανει καλα .. πιστευω πως ειναι καλο τουλαχιστον , που ως πρωτο βημα , φαινεται να συνειδητοποιω οτι αυτη η κατασταση ειναι λανθασμενη κ μου κανει κακο. το θεμα ειναι να περασω απο την θεωρια , στην πραξη ... ισως χρειαστει η βοηθεια ενος ειδικευμενου ψυχολογου

  4. #4
    Member
    Join Date
    May 2011
    Posts
    35
    μυρτω μου καταρχας κουραγιο και δυναμη!! ποσα κιλα εχεις χασει, δλδ ποσα ησουν πριν μπεις σαυτο το τριπακι.... εχει νοημα αυτο που σε ρωταω!!

  5. #5
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2012
    Posts
    4
    @dimitra_21 σε ευχαριστω πολυ καταρχας ! η αληθεια ειναι πως οταν ημουν αρκετα μικρη , στην ηλικια που πηγαινα δημοτικο ακομα υπηρξα παχουλο κοριτσακι , αρα κ θυμα κοροιδιας οπως καταλαβαινεις πραγμα που οπως νιωθω πια με σημαδεψε απο τοτε ... απο τα 15 μ μεχρι περιπου πριν εναν χρονο ημουν περιπου στα 62 κιλα . ολοι μ ελεγαν πως ειναι φυσιολογικα για το υψος μ , εγω ενιωθα χοντρη . ειδικα αφοτου τελειωσα με τις πανελληνιες κ ειμαι φοιτητρια πλεον , διαρκως χανω . βασικα ετσι μ λενε ολοι οι αλλοι γιατι εγω συνεχως βλεπω οτι εξακολουθω να ειμαι χαλια .. κ το χειροτερο ειναι πως μερα με την μερα η εμμονη μ μεγαλωνει . ειναι μαρτυριο ολο αυτο ... κ οποιος ειναι εξω απο αυτο , μπορει να νομιζει πως ειναι πολυ επιαφανειακο ενα ατομο που ασχολειται συνεχως με θερμιδες/λιπαρα 'υδατανθρακες , αλλα εγω ξερω καλυτερα απο ολους πως δεν ειναι θεμα αυταρεσκειας , αλλα αυτοτιμωριας ....

  6. #6
    Junior Member
    Join Date
    Feb 2012
    Posts
    6
    poso se katalavainw...eimai stin idia fasi..edw kai 20 xronia!eimai 33..anoixtos thermidometritis...k gymnastiki....2...3 wres diadromo..analoga to ti efaga..varethika na me apasxolei synexws..anti na asxoloumai me alla tosa afinw auto na me orizei.analoga to ti efaga tha kylisei k i mera..
    νιωθω τοσο κουρασμενη ψυχολογικα απ αυτο και μονο..

  7. #7
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2012
    Posts
    4
    @wildnothing , καταλαβαινω πως νιωθεις .. ειναι πραγματικο βασανο .. κ εγω λιωνω στην γυμναστικη για να μη πω για θερμιδες κτλ ... φοβαμαι καποια στιγμη πως θα συνειδητοποιησω πως η ζωη μου εφυγε , ενω εγω μετρουσα τις θερμιδες .. αλλα πραγματικα νιωθω πως δεν μπορω να το σταματησω πια . βασικα οσο περναει ο καιρος , τοσο μεγαλωνει η εμμονη.

  8. #8
    Member
    Join Date
    May 2011
    Posts
    35
    mirto12 σε ρωτησα για τα κιλα γιατι οταν εγω περασα απο αυτην την φαση υπηρχε μια περιοδος που οταν εχασα τα πρωτα κιλα ημουν πολυ ευτυχισμενη με το κατορ8ωμα μου, ενιωθα ομορφα και ειχα πολυ πολυ αυτοπεποιθηση(κατι λογικο δηλαδη) το λα8ος μας μετα ειναι το "2 κιλα ακομη"... αυτη η περιοδος λοιπον λεγεται η περιοδος "του μηνα του μελιτος" οπως μου ειχε πει μια ψυχολογος τοτε... οταν εισαι σ αυτην την φαση με προσπα8εια και επαγγελματικη υποστηρι3η ειναι πολυ πιο ευκολο να βγεις απο τον κοσμο της ανορε3ιας πριν χω8εις σ αυτον για τα καλα... ειναι αυτονοητο οτι η ψυχολογικη υποστηρι3η σου ειναι απαραιτητη για να βρεις τι ειναι αυτο πραγματικα που σε ενοχλει αλλα αυτο μπορει να παρει χρονο, 8ελει υπομονη! λοιπον, 8α σου πω κατι που ισως σε βοη8ησει αν το κανεις, εμενα με βοη8ησε. οταν εισαι ε3ω με καποιον αν8ρωπο(ειτε φιλη, ειτε συγγενικο προσωπο) που εμπιστευσαι και 3ερεις οτι δεν υπαρχει περιπτωση να σου πει ψεματα δειχνε του κοπελες στον δρομο που εσυ πραγματικα πιστευεις οτι ειναι αδυνατες.ρωτα τον κατα ποσο απεχεις απο αυτο που του δειχνεις. ζητα ειλικρηνεια. δεν πιανει παντα τις περισσοτερες φορες μπορει να σκεφτεσαι "με κοροιδευει, ειμαι εγω πιο αδυνατη απο αυτην?" ισως ετσι σιγα σιγα σιγα καταλαβεις πως σε βλεπουν οι αλλοι! το μειζων 8εμα ομως ειναι ΕΣΥ να αγαπησεις τον εαυτο σου! 8α σου πω κατι ακομα, οταν καταφερα να ειμαι με τον ερωτα της ζωης μου, μετα απο 5 χρονια που τον γουσταρα σαν τρελη... η ανορε3ια ηταν ο λογος που τον εχασα. δεν αντεχα να με παιρνει αγκαλια "για να πιασει τα πλαινα ψωμακια μου"(ημουν 52 κιλα) δεν αντεχα να με χαιδευει "για να δει αν τα κοκαλα μου ειναι ακομα εκει" δεν αντεχα να με σηκωνει αγκαλια "για να δει αν βαρηνα".σε κα8ε του χαδι, κινηση εγω νομιζα οτι επρεπε να αποδει3ω ποσο αδυνατη ειμαι, για να του ειμαι αρκετη. το μονο που η8ελε αυτος?? να με αγγιζει να με αισ8ανεται... το αρρωστημενο τοτε μυαλο μου δεν με αφηνε να το δω οπως πραγματικα ηταν.δεν με νοιαζει που τον εχασα τωρα που το σκεφτομαι, με νοιαζει που οσο τον ειχα δεν το εζησα... α3ιζει??????????????

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •