150+ ΚΙΛΑ - Page 2
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 2 of 15 FirstFirst 123412 ... LastLast
Results 16 to 30 of 225

Thread: 150+ ΚΙΛΑ

  1. #16
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Χυμούλι,καλώς σε βρίσκουμε στην παρέα μας!Εγώ είμαι η Ναταλία.
    Ξέρω τι βιώνεις από πρώτο χέρι καθώς πριν 8 χρόνια κι η δική μου ζυγαριά έδειχνε το ίδιο ακριβώς νούμερο.
    Κι εγώ εκεί ένιωσα πως έπιασα ταβάνι κι είπα ως εδώ.Βέβαια ακολούθησαν τρεις βαριατρικές επεμβάσεις,
    αλλά καθότι σχετικά αποτυχημένες συνοδεύτηκαν από μεγάλη προσπάθεια και δική μου,αλλαγή σχέσης με το φαγητό,
    πείνα οργανική που έπρεπε να κάνω πως δε νιώθω,συναισθηματική που έπρεπε να μάθω να διαχειρίζομαι αλλιώς...
    Μη νομίζεις πως ένα μαχαίρι αρκεί ν'αλλάξει εγκέφαλο και πρακτικές...Σήμερα,65 κιλά ελαφρύτερη
    (λιγότερο βαριά για να είμαι ακριβέστερη)ελάχιστες φορές νιώθω την αλλαγή στην εικόνα και το σώμα μου.
    Νώτισε ο εγκέφαλος μ'εκείνα τα κιλά κι αρνείται να συμβαδίσει με τη ζυγαριά μου...Πού θα πάει...ίσως κάποτε γίνει κι αυτό.
    Ποσώς με ενδιαφέρει.Ξέρω τους πόνους σου,τη δυσκινησία,την έρευνα καρέκλας πριν αποδεχτείς έξοδο,τις προσβολές,
    το ρατσισμό,τη ντροπή με τη ρόμπα που δεν αρκεί κι αντ'αυτής τυλίχτηκα για ώρες αναμονής με σεντόνι
    ωσάν αρχαίο Δεδεκάθεο(όλοι οι Θεοί εννοώ μαζί!),το άγχος στα ταξίδια ΜΜΕ για το αν θα υπάρχει ελεύθερο διθέσιο...
    κι από την άλλη τον εσώτερο διαρκή αγώνα σου να διατηρείσαι ψύχραιμη και θετική παρ'όλα αυτά,να παλεύεις καθημερινά,
    τα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα,το παράπονο,τη μοναξιά του σχοινοβάτη,τις τύψεις,το θυμό με τον εαυτό σου...όλα!
    Τι να λέμε τώρα;Η μόνη πρακτική συμβουλή που έχω προς το παρόν να σου δώσω είναι πως μπορείς να ταξιδέψεις στο αεροπλάνο.
    Θέση στην άκρη με σηκωμένο το διαχωριστικό(αν δε γίνεται αλλιώς)κι όσο για τη ζώνη ζητάς επέκταση της(ένα έξτρα κομμάτι)
    Πάντα έχουν για τις μητέρες που δένουν πάνω στη δική τους ζώνη το κομμάτι αυτό για να προστατεύσει τα μικρά τους
    που δε δικαιούνται θέση και κάθονται στην αγκαλιά τους.Εγώ παλιά έκρυβα με το χέρι μου το κενό,κάνοντας πως τη φορώ
    και καλά τη ζώνη και κλείνει κιόλας κι ένιωθα τόση ενοχή λες κι ετοιμαζόμουν για αεροπειρατία!ʼλλο άγχος ο δίσκος
    που το τραπεζάκι κατέβαινε μεν αλλά όχι τόσο ώστε να μην έχει κλίση...κι άντε να φας πάνω στα πόδια σου
    και να σε κοιτάζουν να τρως λες και μόνο οι άλλοι δικαιούντουσαν...ʼστα να πάνε!Όσο κι αν δε θέλεις να δώσεις σημασία,
    όσο κι αν έχεις δουλέψει πολύ πάνω σε αυτό,ειδικά μεγαλώνοντας και συνηθίζοντας,ένα κρακ μέσα πάντα χαράζεται.

    Τέλος πάντων!Σημασία έχει πως τραβάς εδώ και τώρα μια κόκκινη γραμμή,μηδενίζεις κοντέρ και με όλη τη σοφία
    των πρότερων απόπειρων συν την αέναη δουλειά με τον εαυτό σου αλλάζεις ρότα(με επέμβαση ή χωρίς δεν έχει σημασία)
    και πάμε γι'αλλα,πολύ καλύτερα!Είμαστε όλοι δίπλα σου,καθώς και σε όποιον άλλον ενταχθεί στην παρέα των 150+
    κι όχι μόνο για μπράβο στα τικεράκια που κλίνουν προς τα δεξιά,αλλά κυρίως για τις δύσκολες στιγμές,που φλερτάρουν
    την αντοχή!Καλή σου δύναμη!Όντως ο δρόμος είναι μακρύς,αλλά βήμα βήμα τη φορά δε φαντάζει τόσο.Συμβουλή μου,
    μη σκέφτεσαι τα 120 ενδεχομένως κιλά,τους δύο ανθρώπους που θέλεις να διώξεις για να κρατήσεις τον καλύτερο σου,
    βάλε μικρούς στόχους,μη ζυγίζεσαι τακτικά και παράλληλα με τη βελτιωμένη διατροφή κι όποια κίνηση είναι επιτρεπτή
    επιδίωξε να βρεις χαρά στη ζωή σου!Μη σου γίνει η διαδικασία αυτή εμμονική.Δε θα το αντέξεις έτσι ίσως για πολύ.
    Όσα το φαγητό σου εξασφάλιζε ως υποκατάστατο,προσπάθησε να τα ικανοποιήσεις αυτούσια.Μικρά κλικς χαράς σιγά σιγά.
    Δεν αρκεί να αλλάξει η διατροφή.Δε μας έφτασε από μόνη της άλλωστε εδώ.Γκρεμίζουμε λανθασμένες πρακτικές
    και χτίζουμε πιο γερές,υγιέστερες βάσεις γι'από εδώ και πέρα!Τα κιλά ως σύμπτωμα θ'ακολουθήσουν την πτωτική τους πορεία.
    Τη ρίζα του κακού να χτυπήσουμε για να μην τραγουδάμε με δάκρυα "στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε..."Όση σοφία αποκτήσαμε
    ήρθε η ώρα να την αξιοποιήσουμε.Το νούμερο δε λέει από μόνο του τίποτα.Όσα αντιπροσωπεύει,όσα καλύπτει είναι το ζητούμενο!
    Και τις απαντήσεις αυτές μόνο εσύ τις κατέχεις!Κάποιος μπορεί να σου βγάλει διατροφή,πρόγραμμα άσκησης,πέρα από θέματα υγείας
    ωστόσο μόνο εσύ γνωρίζεις τους μηχανισμούς,που βαθειά μέσα σου συνομότησαν για να είμαστε σήμερα εδώ που είμαστε!
    Κι αν νιώθεις πως δυσκολεύεσαι να ξετυλίξεις το κουβάρι,μη διστάσεις να απευθυνθείς σε κάποιον που το σπούδασε αυτό.
    Μπορεί να εκπλαγείς ευχάριστα με όσες αποκαλύψεις θα πραγματοποιήσεις με τη βοήθεια του.Αυτά γι'απόψε.Καληνυχτούδια!

  2. #17
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2011
    Posts
    1,637
    Σας ευχαριστώ όλες όσες γράψατε κάτι για μένα για τα καλά σας λόγια, είναι πάντα ευχάριστο να αναγνωρίζεται η προσπάθεια σου. Εύχομαι με τη σειρά μου σε όλες σας σιγά σιγά να εκπληρώσετε τους στόχους και τις επιθυμίες σας.

    Διαβάζω 2 και 3 φορές το κείμενο σου Ναταλία και πραγματικά συμπασχω και πονώ οσον αφορά το πρώτο μέρος, η αλήθεια είναι πως κι εγώ πολύ συχνά νιώθω και συμπεριφέρομαι σα να είμαι ακόμα στα πολλά κιλά όσο κι αν προσπαθώ να το αποβάλλω.

    Juice με ρώτησες για το τρόπο... δεν έκανα κάτι διαφορετικό ή μυστήριο, τους γνωστούς κανόνες που πάνω κάτω γνωρίζουμε όλοι ακολουθώ στη διατροφή μου, άσχετα αν επειδή σε μερικά θέματα είμαι control freak μέτραγα και μετρώ θερμίδες και θρεπτικά συστατικά εξονυχιστικά. Η αλήθεια είναι οτι(και επειδή μου είναι δύσκολο να μαγειρεύω) ηγια κάποιο διάστημα αφιέρωνα ΠΟΛΥ χρόνο και σκέψη στη διατροφή μου, απέδωσε όμως καρπούς. Πραγματικά εύχομαι, ελπίζω και προσπαθώ τα αποτελέσματα να είναι μόνιμα, στη φάση που είμαι τώρα δυσκολεύομαι αρκετά περισσότερο από το διάστημα που έχανα το βάρος μου είναι αλήθεια... θα δείξει. Από κει και πέρα αφού έχασα τα πρώτα κιλά η άσκηση έχει μπει στη ζωή μου και αυτή τη στιγμή είναι σχεδόν καθημερινή συνήθεια και τολμώ να πω διασκέδαση. Πιο σημαντικά και ουσιαστικά θεωρώ αυτά που σου γράφει η Nadine, αν πάντως θες κάποια γνώμη για πράκτικά θέματα ευχαρίστως αν μπορώ να βοηθήσω και να σου πω τη γνώμη μου.

    Καλη επιτυχία και πάλι!

  3. #18
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2009
    Posts
    4,829
    Καλωσόρισες Juice και καλή σου δύναμη!
    Από τον τρόπο που γράφεις, διαισθάνομαι ότι έχεις αρκετό δυναμικό μέσα σου, μπόλικη ψυχαριμία και θάρρος. Και μόνο το ότι πήγες στο ινστιτούτο, παρόλες τις αγωνίες σου, με κάνει και καταλαβαίνω πως είσαι άνθρωπος που δεν καταθέτει εύκολα τα όπλα!
    Γνωστός ο ρατσισμός, τα αισθήματα ντροπής και αμηχανίας, η αγωνία αν θα μας χωρέσει ετούτο, αν θα σπάσουμε εκείνο, ο προγραμματισμός της κάθε εξόδου, ο φόβος μήπως μας κοιτάξουν περίεργα.. Με τη διαφορά ότι εγώ δε συνήθισα ποτέ εκείνα τα βλέμματα.. Καρφωνόταν σα μαχαιριές στην ψυχή μου και εκείνα, σε συνδυασμό με την υπέρταση, ήταν που με οδήγησαν στο χειρουργείο. Το σκηνικό που περιγράφεις με τη ρόμπα, μου συνέβη την ημέρα του χειρουργείου μου. Με ντύσανε το πρωί και χειρουργήθηκα το απόγευμα. Η ρόμπα έδενε πίσω, αλλά με κάλυπτε μόνο στο μπροστινό κομμάτι. Όταν ήθελα να σηκωθώ, ήμουν αναγκασμένη να φοράω το παλτό μου από πάνω, για να αποφύγω τον εξευτελισμό. Βρήκα κάποια στιγμή το θάρρος και είπα σε μια νοσηλεύτρια ότι δεν είναι δυνατό να κάνουν χειρουργεία παχυσαρκίας και να μην έχουν τις κατάλληλες ρόμπες. Τι περιμένεις τώρα από ινστιτούτα αισθητικής..
    Δεν έχω να σου πω τίποτα παραπάνω από τα παιδιά, με έχουν καλύψει πλήρως. Μόνο σε καλωσορίζω και σου εύχομαι τα καλύτερα, όσο γρηγορότερα και πιο ανώδυνα γίνεται! Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις, να χάσεις βάρος. Αποφάσισες και πώς θα το κάνεις. Δεν έχεις παρά να ξεκινήσεις δυναμικά, να παραμείνεις πιστή στην προσπάθειά σου και να στηριχτείς πάνω σε μας, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αδυνατίσαμε ή προσπαθούμε ακόμη.

  4. #19
    Ναταλία μου το μήνυμα σου με συγκίνησε. Όλα τα μηνύματα μου δίνουν δύναμη αλλά είναι διαφορετικό να τ ακούς από ανθρώπους που βρέθηκαν στην ίδια θέση ακριβώς με σένα. Χαίρομαι πολύ που επέστρεψα!! Θα ήθελα επίσης να σε συγχαρώ για το ότι κατάφερες έστω και μετά από πολύ πόνο και αποτυχημένες προσπάθειες να χάσεις 65 κιλά.

    Αυτό που λες με το σώμα και το μυαλό που δεν συμβαδίζουν σε καταλαβαίνω απόλυτα. Έχω περάσει από εκεί. Αν και είναι η πρώτη φορά που κτύπησα (και πέρασα) τα 180 στο παρελθόν πάλι είχα κτυπήσει πολύ ψηλό βάρος και κατάφερα και έπεσα στα 100 περίπου κιλά με διατροφή που έκανα μόνη μου για 3-4 χρόνια. Δεν σου κρύβω ότι το μεγαλύτερο μου πρόβλημα τότε ήταν αυτό που περιγράφεις. Πήγαινα στα μαγαζιά και ότι ρούχο έβλεπα όσο μεγάλο και αν ήταν έλεγα ?αποκλείεται να χωράω εδώ΄. Το ίδιο και με τις καρέκλες, τις κοιτούσα έντρομη μέχρι που καθόμουν και συνειδητοποιούσα ότι μια χαρά χώραγα, και πολλά άλλα. Αυτό νομίζω ονομάζεται δυσμορφία ή κάπως έτσι. Είναι από αυτό που πάσχουν πολλά άτομα με ανορεξία και βλέπουν τους εαυτούς τους χοντρούς ενώ δεν είναι. Στη δική μας περίπτωση βέβαια είναι το αποτέλεσμα χρόνιου άγχους λόγω κιλών πιστεύω. Είναι μετά δύσκολο να συνειδητοποιήσεις πόσο εύκολη είναι η ζωή. Το ίδιο πιστεύω συμβαίνει και αντίστροφα όπως στη δική μου περίπτωση μέχρι πρόσφατα. Δεν συνειδητοποιούσα το πόσο πάχυνα. Η αλήθεια είναι ότι κανένας δεν θα μάντευε ποτέ ότι είμαι τόσα κιλά. Ίσως γιατί τα κουβαλώ παντού, ίσως γιατί είμαι κάπως ψηλή, ίσως λόγω του ότι ντύνομαι έξυπνα (ας είναι καλά το διαδίχτυο που βρίσκω μεγέθη από αγγλία και αμερική 32+). Αλλά πέρα από το νούμερο στη ζυγαριά όλα τα άλλα σημάδια ήταν εκεί μπροστά μου και τους γύριζα στην πλάτη. Αυτό με το μυαλό να ακολουθεί την εικόνα θέλει πολλή δουλειά γιατί πιστεύω είναι ένα είδος παγίδας. Μας βάζει τρικλοποδιές. Δεν ξέρω αν το έχεις δοκιμάσει αλλά ένα φωτογραφικό ημερολόγιο ίσως σε βοηθούσε. Να βρεις φωτογραφίες εκείνης της εποχής και να τις συγκρίνεις με πρόσφατες σου φωτογραφίες. Αυτό θα είναι και μια απόδειξη στη μάτια σου.
    Δεν σκέφτομαι καθόλου ότι έχω να χάσω 120 κιλά γιατί ειλικρινά δεν θέλω να χάσω τόσα. Δεν ήμουν ποτέ 60 κιλά, ίσως στο δημοτικό αλλά ποτέ σαν ενήλικας. Έγραψα στο τικεράκι μου 90 κιλά ως στόχο. Όταν ήμουν 100 κιλά ένιωθα άλλος άνθρωπος. Ψώνιζα από πολλά παραπάνω μαγαζιά, μέχρι και στα παπούτσια έπαιρνα 2 νούμερα μικρότερο. Και κοιτάζοντας τώρα φωτογραφίες εκείνης της εποχής, όχι επειδή το συγκρίνω με το τώρα, αλλά ήμουν μια χαρά. Θα με έλεγες στρουμπουλή, νταρντάνα ίσως, με λίγα κιλάκια παραπάνω, σίγουρα όμως όχι παχύσαρκη. Δεν θέλω να ανοίξω τον άγνωστο κόσμο του ?αδύνατου? εντελώς. Με φοβίζει λίγο αυτό. Αλλά αν πέσω στα 100 μπορώ να πανηγυρίσω άνετα και για την υγεία μου που θα είναι σαφώς καλύτερη και για τη ζωή μου που θα είναι πιο εύκολη αλλά και για την εμφάνιση μου (γιατί δεν λέει να είμαστε 200 ή 50 κιλά πάλι γυναίκες είμαστε και θέλουμε να είμαστε αρεστές).

    Filippara - Μπράβο ξανά. Θα έχω το παράδειγμα σου στο μυαλό μου όταν μπαίνω στον πειρασμό για ατασθαλίες. Εγώ προς το παρόν είπα να το πάρω αργά και σταθερά, δειλά δειλά για αρχή. Δεν μετρώ θερμίδες αλλά είπα θα τρώω δύο λογικά γεύματα τη μέρα (δυστυχώς δουλεύω πολλές ώρες και δεν μπορώ να μαγειρεύω ξεχωριστό φαγητό από την οικογένεια αλλά φροντίζω να είναι πάντα υγιεινά φτιαγμένο και από κει και πέρα κάνω τις επιλογές μου πχ τρώω πρώτα το κρεατάκι μου και μετά αν δεν έχω χορτάσει τσιμπώ λίγο ρυζάκι ή πατατούλα ψητή). Μείωσα κατά πολύ το ψωμί (μπορούσα να φάω ίσα και με 15 φέτες τη μέρα πριν, όλες βουτυρωμένες), τώρα τρώω γύρω στις 2-3 τη μέρα, και για σνακ 2-3 φορές τη μέρα θα τσιμπήσω κανένα φρουτάκι, κρακεράκι, μπάρα δημητριακών ή γιαουρτάκι (ένα από αυτά όχι όλα μαζί χαχα). Μετά ίσως την κάνω λίγο πιο οργανωμένα και αυστηρά τη διατροφή αλλά δεν ήθελα να με φοβίσω πριν καλά καλά ξεκινήσω. Το σημαντικό είναι ότι κομμένα τα μπισκότα (που άμα με έπιανε καθάριζα 1-2 πακέτα χαλαρά), τα πατατογαριδάκια, τηγανιτά και take away (είμαι σίγουρη πως σε γνωστή αλυσίδα αμερικάνικων take away θα αναρωτιούνται τι έπαθα, αφού πήγαινα επί εβδομαδιαίας βάσεως και αγόραζα φαί να χορτάσει μια τετραμελής οικογένεια και για να μην καταλάβουν ότι τα 2 burger, 20 nuggets και 4 μεγάλες πατάτες ήταν μόνο για μένα αγόραζα και τα αναψυκτικά τους μαζί. Υπάρχει και χιούμορ μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση.

    Ava μου σε ευχαριστώ κι εσένα πολύ. Εδώ είμαστε να αλληλοβοηθιόμαστε.
    Last edited by Aeon; 29-07-2020 at 12:23.

  5. #20
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2011
    Posts
    1,437
    Juice μου να σου ευχηθω καλη επιτυχια στη προσπαθεια σου και ενα μεγαλο μπραβο που παραμερησες τις αναστολες σου και πηγες στο ινστιτουτο .............. σε χαρηκα πραγματικα ............ εγω που κερδισα μια προσφορα για μασαζ δεν πηγα , γιατι ηθελα ολαα αυτα τα ρατσιστικα σχολια ........... βλακεια μου το ξερω αλλα δεν πηγα ......... Καλη επιτυχια και παλι χυμουλη !!!!

  6. #21
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2011
    Posts
    1,637
    Sounds like a great plan Juice! Δε χρειάζονται υπερβολές.

    Xαχα, εγώ επειδή είμαι τσίπης και δεν ήθελα να πληρώνω τα αναψυκτικά έβγαζα χαρτάκι που και καλά είχα γράψει τι είχε παραγγείλει ο καθένας και διάβαζα... παράγγελνα και 2 φoρές το ίδιο burger με και χωρίς πίκλες αμά λάχει. Ναι... έχω κάνει τη @@*&κία επιστήμη...

  7. #22
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2011
    Posts
    1,131
    καλα... εγω οταν παραγγελνα και ημουν μονη μου στο σπιτι, οταν εκλεινα τη πορτα στον ντελιβερα φωναζα "ηρθε το φαιιιιιιιιιι μαζευτειτεεεεεεεεεεεεεεεε , τα πληρωσα, κερασμενααααααα" για να μη καταλαβει οτι ημουν μονη μου. Δεν ξερω γιατι, στο κατω κατω χεστηκε ο τυπος αν θα τα φαω εγω, ο σκυλος μου η ο σκουπιδοτενεκες... τα λεφτα του ηθελε... η οταν πηγαινα εγω στο μαγαζι εκανα 2 παραγγελιες και μετα ελεγα "και για μενα... εεεεεεε.. για να δω... " και εκανα οτι διαβαζα τον πινακα.

  8. #23
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Originally posted by Juice

    ...είμαι σίγουρη πως σε γνωστή αλυσίδα αμερικάνικων take away θα αναρωτιούνται τι έπαθα, αφού πήγαινα επί εβδομαδιαίας βάσεως και αγόραζα φαί να χορτάσει μια τετραμελής οικογένεια και για να μην καταλάβουν ότι τα 2 burger, 20 nuggets και 4 μεγάλες πατάτες ήταν μόνο για μένα αγόραζα και τα αναψυκτικά τους μαζί. Υπάρχει και χιούμορ μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση.
    Originally posted by filipparas

    Xαχα, εγώ επειδή είμαι τσίπης και δεν ήθελα να πληρώνω τα αναψυκτικά έβγαζα χαρτάκι που και καλά είχα γράψει τι είχε παραγγείλει ο καθένας και διάβαζα... παράγγελνα και 2 φoρές το ίδιο burger με και χωρίς πίκλες αμά λάχει. Ναι... έχω κάνει τη @@*&κία επιστήμη...
    Originally posted by MerryMaker_Misery

    καλα... εγω οταν παραγγελνα και ημουν μονη μου στο σπιτι, οταν εκλεινα τη πορτα στον ντελιβερα φωναζα "ηρθε το φαιιιιιιιιιι μαζευτειτεεεεεεεεεεεεεεεε , τα πληρωσα, κερασμενααααααα" για να μη καταλαβει οτι ημουν μονη μου. Δεν ξερω γιατι, στο κατω κατω χεστηκε ο τυπος αν θα τα φαω εγω, ο σκυλος μου η ο σκουπιδοτενεκες... τα λεφτα του ηθελε... η οταν πηγαινα εγω στο μαγαζι εκανα 2 παραγγελιες και μετα ελεγα "και για μενα... εεεεεεε.. για να δω... " και εκανα οτι διαβαζα τον πινακα.
    Παχυσαρκία τέχνας κατεργάζεται!!!!
    Καλά,μιλάμε,είστε ανπαίκταμπλ! :spin: :tumble:

  9. #24
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2011
    Location
    Gerakas
    Posts
    205
    Originally posted by filipparas
    Sounds like a great plan Juice! Δε χρειάζονται υπερβολές.

    Xαχα, εγώ επειδή είμαι τσίπης και δεν ήθελα να πληρώνω τα αναψυκτικά έβγαζα χαρτάκι που και καλά είχα γράψει τι είχε παραγγείλει ο καθένας και διάβαζα... παράγγελνα και 2 φoρές το ίδιο burger με και χωρίς πίκλες αμά λάχει. Ναι... έχω κάνει τη @@*&κία επιστήμη...
    \\

    φιλιππε , τι μου θυμισες τωρα 1999-2000 που ημουνα φανταρος στην θεσσαλονικη , στην έξοδο χτυπούσα ενα γευμα στην Χ αλυσίδα φαστ φουντ και μετα στο καπακι πηγαινα και στην ανταγωνιστρια , απο μ@@@λ με τα φαι άλλο τιποτα τοσα χρονια

  10. #25
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2011
    Posts
    18
    Πως πειθαρχείς τον εαυτό σου;Με ένα αναρχικό μυαλό να σε ορίζει.Να βλέπεις πως οδεύεις στη καταστροφή και να μη νοιάζεσαι.Προβλήματα υγείας ένα σωρό,προβλήματα καθημερινότητας το ίδιο.Ένας εαυτός ρεμάλι που δε νοιάζεται πως θα βγει έξω,αν τα μαλλιά είναι αχτένιστα και τα φρύδια άβγαλτα.Που κλείνεται στο σπίτι και έχει χίλιες δυο δικαιολογίες για να μη βγει.Και μέσα σου ένας εαυτός να σε παρακαλάει να σώσεις το σώμα σουΝα σε παρακαλάει να μπορέσει να τρέξει σε μια παραλία,να ανέβει σε ένα βουνό να θαυμάσει τη θέα...Να σε παρακαλάει να ζήσει.Και εσύ για μια ακόμα φορά να του το βουλώνεις με ένα ακόμα σοκολατάκι.

  11. #26
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Originally posted by smelly_cat

    Πως πειθαρχείς τον εαυτό σου;Με ένα αναρχικό μυαλό να σε ορίζει.Να βλέπεις πως οδεύεις στη καταστροφή και να μη νοιάζεσαι.Προβλήματα υγείας ένα σωρό,προβλήματα καθημερινότητας το ίδιο.Ένας εαυτός ρεμάλι που δε νοιάζεται πως θα βγει έξω,αν τα μαλλιά είναι αχτένιστα και τα φρύδια άβγαλτα.Που κλείνεται στο σπίτι και έχει χίλιες δυο δικαιολογίες για να μη βγει.Και μέσα σου ένας εαυτός να σε παρακαλάει να σώσεις το σώμα σουΝα σε παρακαλάει να μπορέσει να τρέξει σε μια παραλία,να ανέβει σε ένα βουνό να θαυμάσει τη θέα...Να σε παρακαλάει να ζήσει.Και εσύ για μια ακόμα φορά να του το βουλώνεις με ένα ακόμα σοκολατάκι.
    Όταν τον ρωτάς γιατί το κάνει αυτό τι σου απαντάει;

  12. #27
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2011
    Posts
    1,437
    smelly_cat καλως ορισες πρωτα απόλα ...........Ολοι λιγο πολυ εχουμε περασει που τοσο παραστατικα περιεγραψες ........... αλλα καποια στιμη βρισκεις τη δυναμη και λες μεχρι εδω ........... τωρα και εγω θα άλλαξω ........ Μια αποφαση δυσκολη αλλα οχι απραγματοποιειτη ...........

  13. #28
    Junior Member
    Join Date
    Nov 2011
    Posts
    18
    Ναι ίσως να έρχεται στιγμή που θα πάρεις την απόφαση κτλ αλλά η ζωή μου χάνεται.Έχασα ήδη την εφηβεία μου και τα μετέπειτα χρόνια μένοντας στο παρασκήνιο.

    @Nadine τι μου απαντάει;Συμφωνεί μαζί μου.Αλλά ποτέ δεν είναι έτοιμο να ξεκινήσω.

  14. #29
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2009
    Posts
    453
    ε ειναι ωρα για αλλαγες τοτε ;-)

    εγω παντως αυτο με τις παραγγελιες το εκανα ειτε μονη,ειτε με συνεργο τον αντρα μου.
    και παραγγελναμε τοσα πολλα,που ενω σκαγαμε,τα τρωγαμε.

    και μετα αναρωτιομουν,τοσο κοιλιοδουλη ειμαι πια;
    τοσο μεγαλο στομαχι εχω που δυσκολα χορταινει;
    μαλλον η απαντηση ειναι οτι το μυαλο μου ειναι το αχορταγο και οχι η καυμενη η κοιλιτσα μου-αφου εσκαγε απο το φαι

  15. #30
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Originally posted by smelly_cat

    @Nadine τι μου απαντάει;Συμφωνεί μαζί μου.Αλλά ποτέ δεν είναι έτοιμο να ξεκινήσω.
    Γιατί όμως;Τι νιώθει να του λείπει;Τι χρειάζεται για να ξεκινήσει;Τι να προηγηθεί;

Page 2 of 15 FirstFirst 123412 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •