150+ ΚΙΛΑ - Page 10
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 10 of 15 FirstFirst ... 89101112 ... LastLast
Results 136 to 150 of 225

Thread: 150+ ΚΙΛΑ

  1. #136
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2009
    Posts
    453
    παντως η αληθεια ειναι οτι το ιντερνετ βοηθαει πολυ,σημερα καθως βουρτσιζα τα δοντια μου-πληρης αναπαρασταση-σκεφτομουν πως αν αυριο με πουν κομμενο το ιντερνετ,το να μη μπορω να μπαινω στην σελιδα αυτη,να μην αλλαζω το τικερακι μου,θα με εριχνε πολυ ψυχολογικα και ισως-ισως-χαλουσα τη διαιτα.
    επισης θα ηταν προβλημα γιατι και γω τη διατροφη μου απο μια σελιδα-ελληνικη και δωρεαν-τη κανω,οποτε θα ειχα προβλημα.

    παιζει τελικα μεγαλο ρολο σε τι ψυχολογια εισαι και ποση στηριξη εχεις.
    μια ζωη θυμαμαι εψαχνα καποιον να κανουμε διαιτα μαζι,περπατημα μαζι και ολα αυτα,και παντα απορω πως τα εκανα ολα μονη.

    τωρα ευτυχως υπαρχει το φορουμ αυτο!

  2. #137
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2011
    Posts
    202
    με ηρεμία πρέπει να βλέπουμε πια διατροφή μας ταιριάζει και σίγουρα μας χορταίνει.Καλή δύναμη σε όλους!

  3. #138
    Originally posted by lineal
    παιζει τελικα μεγαλο ρολο σε τι ψυχολογια εισαι και ποση στηριξη εχεις.
    μια ζωη θυμαμαι εψαχνα καποιον να κανουμε διαιτα μαζι,περπατημα μαζι και ολα αυτα,και παντα απορω πως τα εκανα ολα μονη.

    τωρα ευτυχως υπαρχει το φορουμ αυτο!
    έχεις απόλυτο δίκαιο όσο αφορά τη στήριξη και συμπαράσταση. Εγώ από την άλλη και να υπήρχαν άτομα τριγύρω μου για να κάνουμε δίαιτα μαζί ή να περπατάμε δεν μου έκανε διαφορά γιατί υπήρχε διάσταση "κιλών". Ενώ εδώ βρήκα πολλούς στο ίδιο, ή διπλανό καράβι

  4. #139
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2009
    Posts
    453
    εγω ειχα φιλες με κιλα περισσοτερα απο μενα αλλα και παλι δεν εβρισκα ανταποκριση,
    αλλα και οι φιλες με τα λιγοτερα παλι βαριοντουσαν...η μονη προθυμη εγω ημουν παντα,αλλα μονη μου βαριομουν παντα...
    ετυχε μια δυο φορες να παω περπατημα με μουσικη σε ακουστικα αλλα σκυλοβαρεθηκα...ηθελα να μιλαω,να πιασω συζητηση...

  5. #140
    Member
    Join Date
    Nov 2009
    Posts
    36
    Originally posted by Juice

    αυτό που περιγράφεις είναι κλασική περίπτωση ανθρώπου που έχει κατάθλιψη. Όχι απαραίτητα κλινική κατάθλιψη, αλλά σίγουρα αρκετή θλίψη που τον κάνει να βλέπει τη ζωή πίσω από ένα γκρίζο φακό. Δεν ξέρω πως μπορείς να τιθασεύσεις τον εαυτό σου? Φαντάζομαι θα το είχα κάνει κι εγώ αν μπορούσα, όπως και χιλιάδες άτομα ακόμα που πάσχουν από σοβαρή παχυσαρκία.

    Για τον καθένα μας υπάρχει μια διαφορετική ιστορία, ένας διαφορετικός λόγος που τον οδήγησε να κρυφτεί πίσω από τα περιττά κιλά και να αναβάλλει τη ζωή του. Ο καθένας μέσα του ξέρει την απάντηση αλλά πολλές φορές αρνούμαστε να την δούμε κατάματα είτε γιατί φοβόμαστε είτε γιατί κάτι τέτοιο είναι πολύ οδυνηρό.

    Εγώ πάσχιζα από μικρό παιδί με τα κιλά μου. Κοιτώντας τώρα πίσω μου συνειδητοποιώ ότι ήμουν ένα παιδί αρκετά πιο ανεπτυγμένο σωματικά από όλα τα άλλα, αρκετά πιο ψηλό και αρκετά πιο γεροδεμένο. Αν δεν μου έκαναν πόλεμο οικογένεια και περίγυρος ίσως να μην άρχιζε ποτέ αυτός ο φαύλος κύκλος διαίτας-αποτυχίας-δίαιτας. Στην εφηβεία αυτο με στιγμάτισε, και εμένα και τον μεταβολισμό μου, για μια ζωή.

    Στην εφηβεία ήμουν αυτό ακριβώς που περιέγραψες. Θεωρούσα το πρόβλημα μου με τα κιλά τόσο μεγάλο (αχ?ήμουν περίπου στα μισά κιλά που είμαι τώρα) που ανέβαλλα τα πάντα στη ζωή μου. Οι επιλογές για ρούχα ήταν μειωμένες και δεν έβλεπα το λόγο γιατί να ντυθώ και να φτιαχτώ αφού υπήρχε αυτό το μεγάλο εμπόδιο μπροστά μου (κιλά). Κυκλοφορούσα ατημέλητη με μαλλί απεριποίητο και είχα όλα κι όλα 2 κολάν και 4 μπλούζες (οικονομικό πρόβλημα δεν έπαιζε). Θυμάμαι στο σχολείο μια μέρα άκουσα δύο κοπέλες να με σχολιάζουν και παραδόξως δεν αναφέρθηκαν στα κιλά μου αλλά για το πόσο αφημένη είμαι.

    Μεγαλώνοντας και μπαίνοντας στο πανεπιστήμιο συνειδητοποίησα ότι ως γυναίκα δεν πρέπει να αναβάλλω πράγματα επειδή απλά είμαι παχιά. ʼρχισα να ψωνίζω ωραία ρουχαλάκια, τα μαλλάκια μου πάντα τέλεια, το μακιγιάζ άψογο και είδα, ειλικρινά, ότι παρά τα κιλάκια μου, άρεσα και σε πολλά αγόρια. Απόχτησα μια πολύτιμη αυτοπεποίθηση και ορκίστηκα να μην την αφήσω να με εγκαταλείψει ποτέ.

    Τα κιλά μου σε κάποια φάση πήραν σοβαρά την ανηφόρα. Ήμουν κλεισμένη σε μια σχέση που είχε αρκετά προβλήματα αλλά όχι πολλές διεξόδους και ο ερωτικός τομέας υπέφερε αρκετά. Ήμουν σχεδόν όσο είμαι τώρα. Στη συνέχεια βρήκα λύσεις σε πολλά από τα προβλήματα και έχασα πάρα πολλά κιλά. Τώρα τα ξαναπήρα και παραπάνω. ΟΜΩΣ ούτε λεπτό δεν επέστρεψα στην κατάσταση των εφηβικών μου χρόνων. Είμαι πάντα προσεγμένη, καλοβαμένη και καλοντυμένη (όσο μπορώ). Αλλά αυτή τη φορά όμως και την προηγούμενη που η ζυγαριά κτύπησε κόκκινο συνειδητοποιώ ότι παίζει ένα άλλο τριπάκι. Δεν νιώθω τον εαυτό μου σαν ένα ενιαίο σύνολο, σαν γυναίκα από πάνω εως κάτω. Νιώθω μια όμορφη γυναίκα (λαιμός και πάνω) και ότι το σώμα μου είναι ένα ξένο μέρος από μενα. Σαν μια τεράστια ξένη κρεμμάστρα που απλά της φορτώνω ότι πιο ριχτό και σκούρο υπάρχει για να κρύψω αυτό που δεν κρύβεται. Ένα ντοκιμαντέρ που είδα πρόσφατα με μια γυναίκα 300 κιλών με έκανε να το συνειδητοποιήσω πολύ έντονα αυτό το πράγμα. Αυτή ήταν ανήμπορη στο κρεβάτι και όμως ξυπνούσε το πρωί και βαφόταν. Σε κάποια φάση ομολόγησε πως όταν κοιτάζεται στον καθρέφτη αναγνωρίζει το πρόσωπο της ως κάτι οικείο αλλά το σώμα της είναι κάτι ξένο προς αυτήν, Με λίγα λόγια αισθάνεται απλά ένα κεφάλι.

    Λίγο άσχετα όλα αυτά που έγραψα με αυτό που ρώτησες αλλά μιλώντας παίρνουμε όλοι απαντήματα πολλά. Σηκώνει πολλή ψυχανάληση η παχυσαρκία. Πιστεύω πως μεταξύ μας μπορούμε να βρούμε πολλές λύσεις.

    Πρέπει να μάθουμε να αγαπούμε τον εαυτό μας. Όχι με εγωιστικό τρόπο αλλά με πραγματική αγάπη και φροντίδα. Πρέπει να του δίνουμε χώρο και χρόνο να συγχωρά τα λάθη του και να μπορεί να επανορθώνει. Είναι σημαντικό αυτό, ακόμα και όταν κάνουμε ατασθαλίες-γουρουνιές, ακόμα και όταν μας συμβαίνουν πολλά άσχημα που τα προκαλέσαμε εμείς. Και όσο και αν μας απασχολεί πρέπει πραγματικά να συνειδητοποιήσουμε ότι το πάχος μας δεν είναι το επίκεντρο της ζωής. Οκ είμαι παχιά. Πολύ παχιά. Θέλω δυο θέσεις στο λεωφορείο και δεν χωράω στη θέση στο σινεμά. Όμως έχω τόσα άλλα πράγματα για τα οποία είμαι περήφανη και πάνω από όλα για το ότι δεν έβλαψα ποτέ μου κανένα. Τα κιλά χάνονται. Δύσκολα αλλά χάνονται.
    Πραγματικά, ταυτίστηκα απίστευτα στον τρόπο που κύλησε η ζωή σου. Σχεδόν με τον ίδιο τρόπο κύλησε και η δική μου μέχρι που έφτασα τα 182 κιλά...

  6. #141
    πως πάμε φιλαράκια; πως είναι το ηθικό;

  7. #142
    juice πολύ θερμά το πήρες μπράβο καλά τα πας 7κιλα δεν ειναι κ λίγα κ είναι μόνο η αρχή ε?
    φαντάζομαι θα νιώθεις τη διαφορά στον οργανισμό σου...το ωραιότερο συναίσθημα πάντως για μένα(όσον αφορά τη δίαιτα)είναι όταν ξυπνάς το πρωί κ έχεις κερδίσει άλλη μια μέρα με σωστή διατροφή κ έχεις κοιμηθεί με ελαφρύ στομάχι κ τρέχεις γρήγορα να φορέσεις κάτι που σε κολακεύει!αυτό κάνω εδώ κ 1 μήνα περίπου το ευχαριστιέμαι πολύ....

  8. #143
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2009
    Posts
    453
    Originally posted by eadi
    το ωραιότερο συναίσθημα πάντως για μένα(όσον αφορά τη δίαιτα)είναι όταν ξυπνάς το πρωί κ έχεις κερδίσει άλλη μια μέρα με σωστή διατροφή κ έχεις κοιμηθεί με ελαφρύ στομάχι κ τρέχεις γρήγορα να φορέσεις κάτι που σε κολακεύει!αυτό κάνω εδώ κ 1 μήνα περίπου το ευχαριστιέμαι πολύ....
    οντως ειναι πολυ ωραιο το συναισθημα αυτο...
    ενα ακομα ειναι οταν μπαινεις στα ρουχα τα παλια σου!!!
    τι καλα,δεν ειναι απλα ρουχα που καθονται και σκονιζονται στη ντουλαπα,ειναι ρουχα που ΝΑΙ μπορεις να φορας!!!
    :smilegrin:

  9. #144
    χεχεχε έχω ακόμα δρόμο μπροστά μου μέχρι να τρέχω στην ντουλάπα για ξεσκόνισμα παλιών ρούχων. πραγματι όμως αισθάνομαι πολύ καλύτερα που δεν κοιμάμαι με γεμάτο στομάχι.

  10. #145
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2011
    Location
    Αθήνα
    Posts
    1,639
    Χυμούλα σε διαβάζω και δεν μπορώ παρά μονο να χαμογελώ. Βγάζεις μια πολύ μεγάλη εσωτερική δύναμη και θετική αύρα. Συνέχισε να βαδίζεις αυτό το όμορφο μονοπάτι που διάλεξες, εξάλλου δεν το βαδίζεις μόνη σου , είμαστε και όλοι εμείς. Μπορεί εγώ να έχασα τα κιλά που ήθελα αλλά είμαι στον αγώνα αλλαγης των καθημερινών μου συνηθειών έτσι ώστε να παραμείνω υγειής και στο μέλλον. Και εγώ προσέχω τι τρωω και γυμναζομαι , και παρεκτρεπομαι πολλες φορες αλλά έτσι είναι αυτά μέσα στην ζωή όλα.
    Μόνο μια συμβουλή έχω να σου δώσω αν μου επιτρέπεις , το ταξίδι σου είναι μεγάλο και μάλιστα είναι αλλαγή διατροφικών συνηθειών μια για πάντα, θα ήθελα να προσπαθείς να μην στερείς από τον εαυτό σου τίποτε , αλλά όλα με μέτρο και σωστό τρόπο. Δεν είναι για 1-2-3 μηνες όλο αυτό αλλά για όλη μας την ζωή!
    Καλη σου επιτυχία !!!:yes:

  11. #146
    Originally posted by *Katie
    Χυμούλα σε διαβάζω και δεν μπορώ παρά μονο να χαμογελώ. Βγάζεις μια πολύ μεγάλη εσωτερική δύναμη και θετική αύρα. Συνέχισε να βαδίζεις αυτό το όμορφο μονοπάτι που διάλεξες, εξάλλου δεν το βαδίζεις μόνη σου , είμαστε και όλοι εμείς. Μπορεί εγώ να έχασα τα κιλά που ήθελα αλλά είμαι στον αγώνα αλλαγης των καθημερινών μου συνηθειών έτσι ώστε να παραμείνω υγειής και στο μέλλον. Και εγώ προσέχω τι τρωω και γυμναζομαι , και παρεκτρεπομαι πολλες φορες αλλά έτσι είναι αυτά μέσα στην ζωή όλα.
    Μόνο μια συμβουλή έχω να σου δώσω αν μου επιτρέπεις , το ταξίδι σου είναι μεγάλο και μάλιστα είναι αλλαγή διατροφικών συνηθειών μια για πάντα, θα ήθελα να προσπαθείς να μην στερείς από τον εαυτό σου τίποτε , αλλά όλα με μέτρο και σωστό τρόπο. Δεν είναι για 1-2-3 μηνες όλο αυτό αλλά για όλη μας την ζωή!
    Καλη σου επιτυχία !!!:yes:
    Katie συγχαρητήρια που τα κατάφερες και που σκέφτεσαι τόσο σωστά. Έχεις μεγάλο δίκαιο σε αυτά που λες. Κάθε μέρα υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι από τη μέρα που το πήρα απόφαση να κάνω κάτι για το βάρος μου θα πρέπει να γίνει για πάντα. Όταν πια φτάσω στο σημείο που θα είμαι χαρούμενη με το βάρος μου δεν θα πρέπει να πάρω θάρρος και να ξαναρχίσω να το παραμελώ γιατί θα φτάσω πάλι στο ίδιο σημείο. Προσπαθώ να μην στερούμαι τροφές. Βέβαια σε σχέση με τη διατροφή που έκανα πριν ένα μήνα ότι και να φάω τώρα στέρηση είναι συγκριτικά (θέμα συνήθειας βλέπεις. Από ένα καρβέλι τη μέρα σε 2 φέτες ψωμί θέλει εξάσκηση). Ορκίζομαι όμως να μην ξαναγίνω επίσημη χορηγός των μακντόλαντς και των ιον αμυγδάλου χιχιχιχιχι

  12. #147
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2011
    Location
    Αθήνα
    Posts
    1,639
    σκέψου πόσα λεφτά θα γλιτώσεις τώρα που έκοψες τα μακ κλπ!! κάνε καβάντζα για καινουργια ρουχαλακια και συνδρομες σε γυμναστηρια, μανικιουρ, πεντικιουρ, αποτριχωση ή λειζερ, μακιγιαζ,κομμωτηριο κλπ κλπ όλα τα που δεν κάνουμε ( η κάνουμε σπάνια) και όταν αρχιζουμε και χάνουμε και νιώθουμε πιο πολύ ο εαυτό μας , μας πιάνει μουρλα και τα κάνουμε όλα μαζι.

  13. #148
    Senior Member
    Join Date
    May 2011
    Location
    peiraias
    Posts
    538
    αχ αυτες οι ΙΟΝ αμυγδαλου. βρε παιδια εχω μια φιλη αδυνατουλα σχετικα , αυτη λοιπον ΔΕΝ τρωει ολο το χειμωνα φαγητο για να
    τρωει καθε μερα 1 τεραστια!!! το καλοκαιρι πια τρωει φαγητο χα χα......

    εγω παντως για την μαυρη τρελλαινομαι!!!

  14. #149
    Μια εβδομάδα πέρασε και 2 κιλά κάτω! Not bad. 9 κιλά μείον σε λιγότερο από μήνα.

  15. #150
    Originally posted by Juice
    Μια εβδομάδα πέρασε και 2 κιλά κάτω! Not bad. 9 κιλά μείον σε λιγότερο από μήνα.
    και θέλω να συμπληρώσω και κάτι ακόμα γιατί οι αλλαγές δεν είναι μόνο ένας αριθμός στη ζυγαριά. μπορεί να μην είδα διαφορά στα ρούχα ακόμα αλλά παρατήρηση τα εξής:

    1. όλοι μου λένε ότι φαίνομαι ανανεωμένη. Δεν ξέρω αν είναι η διάθεση για αλλάγη ή αν το οτι έχασα λίγο δείχνει το πρόσωπο μου πιο γλυκό. μπορεί να είναι και τα δυο
    2. και σημαντικότερο, νιώθω πολύ καλύτερα σωματικά, δηλαδή τα αισθάνομαι αυτά τα κιλά που έχασα όπως να ξεφόρτωσα ενα κιβώτιο νερά για παράδειγμα. η μέση μου με πονάει πολύ λιγότερο και έχω μια τεράστια διάθεση να αρχίσω να γυμνάζομαι αλλά φαντάζομαι είναι νωρίς ακόμα :sniff:
    Το σίγουρο είναι οτι θα αρχίσω να περπατάω πιο πολύ στην καθημερινότητα μου, πχ να παρκάρω λίγο πιο μακριά και να παίρνω τις σκάλες (και ο Θεός βοηθός).
    3. Πραγματικά δεν πεθυμώ καθόλου τον παλιό τρόπο διατροφής. Κάτι άλλαξε μέσα μου και όταν θέλω να τσιμπήσω κάτι πάω με χαρά προς τα φρούτα χωρίς να το συνειδητοποιήσω.
    4. Έχω πολλή παραπάνω ενέργεια και δεν νιώθω υπνηλία κατά τη διάρκεια της μέρας μάλλον γιατί κοιμάμαι καλύτερα τα βράδια αλλά πιστεύω ότι παίζει ρόλο και το οτι τρέφομαι σωστά και παίρνω όλες μου τις βιταμίνες εστω με πιο λίγες θερμίδες ενώ παλιά μπορεί να έπαιρνα διπλάσια ενέργεια αλλά ήμουν στην ουσία κακοσιτισμένη

Page 10 of 15 FirstFirst ... 89101112 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •