Results 16 to 30 of 66
-
06-07-2012, 16:15 #16
- Join Date
- Nov 2009
- Posts
- 4,829
le.ka. μου, χρειάστηκε να χάσω τριάντα δύο κιλά, ώστε να το προσέξουν οι γονείς μου. Η μουρμούρα, όμως, δε σταμάτησε, γιατί πρέπει κατά τη γνώμη τους να χάσω άλλα πέντε κιλά. Κατά τη δική μου, άλλα δέκα, αλλά δεν τους το λέω, μη βρω το μπελά μου.
Κάνε την προσπάθειά σου, που είναι άθλος για όλους μας και άστους να λένε. Δε σε αφορά η γνώμη τους. Φτάσε στο σημείο που θέλεις εσύ να φτάσεις και κοίτα να ανασυγκροτήσεις τον εαυτό σου. Και μία μικρή συμβουλή, αν μου το επιτρέπεις.. Μην τους ανακοινώσεις ότι κάνεις δίαιτα, γιατί μετά θα μετρούν στην κυριολεξία τις μπουκιές σου. Κάνε αυτό που είναι να κάνεις αθόρυβα και νιώσε εσύ καλά με όσα θα κάνεις και φυσικά με τα αποτελέσματα που θα έχεις!
- 06-07-2012, 16:18 #17
- Join Date
- May 2010
- Location
- 8essaloniki
- Posts
- 1,016
λε.κα να σε ρωτησω κατι? εσυ θελεις να αδυνατισεις για σενα η για να σταματησουν να σε πρηζουν οι γονεις σου?? σιγουρα ειναι και τα 2 αλλα πιο απο τα 2 ειναι περισσοτερο???
νομιζω οτι για να τα καταφερεις πρεπει να ειναι 100% δικη σου αποφαση και να το κανεις για σενα και μονο.
πιστευω πως λυσεις υπαρχουν...πχ για το διαδρομο, οκ η μικρη ειναι ζωηρη, αλλα μπορεις να κανεις οταν κοιμαται. ολα τα παιδια κοιμουνται πιο πολλες ωρες απο τους μεγαλους.
επισης εγω εχω χρησιμοποιησει ενα βιβλιο που μα βοηθησε πολυ να αλλαξω τον τροπο που αντιμετωπιζω το φαγητο. υπαρχει και τοπικ γι αυτο το βιβλιο. αν ενδιαφερεσαι πες μου να το ψαξω και να σου το στειλω
06-07-2012, 16:22 #18
- Join Date
- Feb 2011
- Posts
- 47
Για΄μένα θέλω να αδυνατίσω. Για να γίνω ξανά αυτή που ήμουν και που μου άρεσα. Τα υπόλοιπα για τους δικούς μου είναι κάτι σαν κερασάκι στην τούρτα, που έχω την καταθλιψάρα μου και έχω κι αυτούς να την ενισχύουν.
θα ήθελα το λινκ για το βιβλίο, αν δε βαριέσαι :-)
06-07-2012, 16:27 #19
- Join Date
- Nov 2009
- Posts
- 4,829
Τη le.ka. ρωτάς, εγώ απαντώ. Η μουρμούρα υπήρχε πάντα, αλλά αποφάσισα να αδυνατίσω όταν κινδύνευσε η υγεία μου και όταν μετριάστηκε η ποιότητα της καθημερινότητάς μου. Αισθανόμουν άσχημα και μέτρησα την πίεσή μου και ήταν στα ύψη!Πήγα σε γιατρό και μου είπε να χάσω βάρος άμεσα, όχι γιατί θα πεθάνω τώρα, αλλά γιατί θα πεθάνω αργότερα.. Κατάλαβα... Είσης, όταν έπλενα πιάτα, αναγκαζόμουν να γέρνω στο νεροχύτη, γιατί δε μπορούσα να στηριχτώ, γιατί πονούσε η μέση μου. Πρακτικά προβλήματα με ανάγκασαν να το αποφασίσω, άσχετα αν γκρίνιαζαν επί χρόνια οι γονείς μου.
06-07-2012, 16:37 #20
- Join Date
- May 2010
- Location
- 8essaloniki
- Posts
- 1,016
http://www.eatingdisorders.gr/forum/...d.php?tid=2543
εγω ακολουθησασ το προγραμμα για 3 βδομαδες και ειδα πολυ μεγαλη διαφορα στον τροπο σκεψης μου και στο πως αντιμετωπιζα το φαγητο.
δυστυχως μετα εχασα το βιβλιο, για την ακριβεια το ξεχασα σε ενα τρενο. αλλα τωρα το παρηγγειλα ξανα και θα το αρχισω απο την αρχη.
δεν ειναι καποια διαιτα αλλα μιλαει για το πως πρεπει να σκεφτεται καποιος που θελει να χασει κιλα
06-07-2012, 16:39 #21
- Join Date
- May 2010
- Location
- 8essaloniki
- Posts
- 1,016
αβα να ρωτησω κι εσενα κατι γιατι το εχω απορια. εσυ ποσα κιλα ησουν και ποσα εισαι τωρα?
06-07-2012, 16:52 #22
- Join Date
- Nov 2009
- Posts
- 4,829
Ήμουν εκατό και είμαι εξήντα οκτώ.
06-07-2012, 16:53 #23
- Join Date
- May 2010
- Location
- 8essaloniki
- Posts
- 1,016
σου σχολιαζω στο αλλο τοπικ!!! πηγαινε να δεις!!!
06-07-2012, 17:50 #24
- Join Date
- Apr 2012
- Posts
- 74
Originally posted by koritsaki
http://www.eatingdisorders.gr/forum/...d.php?tid=2543
εγω ακολουθησασ το προγραμμα για 3 βδομαδες και ειδα πολυ μεγαλη διαφορα στον τροπο σκεψης μου και στο πως αντιμετωπιζα το φαγητο.
δυστυχως μετα εχασα το βιβλιο, για την ακριβεια το ξεχασα σε ενα τρενο. αλλα τωρα το παρηγγειλα ξανα και θα το αρχισω απο την αρχη.
δεν ειναι καποια διαιτα αλλα μιλαει για το πως πρεπει να σκεφτεται καποιος που θελει να χασει κιλα
06-07-2012, 19:32 #25
- Join Date
- May 2012
- Location
- Ιωάννινα
- Posts
- 481
[quote]Originally posted by Ava
Γιώργο μου, διακρίνω θυμό ή μου φαίνεται; quote]
Μια διαπίστωση Ava που έχω κάνει σαν γονιός αλλά κι ως παιδί.
06-07-2012, 19:41 #26
- Join Date
- May 2012
- Location
- Ιωάννινα
- Posts
- 481
Originally posted by synnefia
Originally posted by le.ka
Originally posted by giorgosdelta
Oι γονείς κινούνται με γνώμονα τα τρελά τους απωθημένα και τα ανεκπλήρωτα όνειρά τους.
(Δεν λέω ότι αυτό συμβαίνει σ' εσένα, le.ka, γενικά μιλάω.)
Στο 1ο παιδί (κόρη) είχα απίστευτη όρεξη κι υπομονή να ασχοληθώ μαζί του, ενώ το 2ο (αγόρι) μεγάλωσε πίσω από το 1ο. Είτε δεν είχα την ίδια διάθεση, τα παιδιά τα έχω με μικρή διαφορά (2 χρόνια) οπότε η κούραση ήταν τεράστια όταν ήταν μικρά. Στο δια ταύτα.
Πολλές φορές τάϊζα τα παιδιά όσο ήταν μωρά. Στο 1ο παιδί λοιπόν το φαγητό, το να φάει μια φρουτόκρεμα ήταν μια διαδικασία που κρατούσα 20 λεπτά τουλάχιστον. Κάθε μπουκιά ήταν παιχνίδι, αεροπλανάκι. Το παιδί έτρωγε πολύ αργά συνήθεια που έχει και σήμερα.
Στο 2ο παιδί η ίδια διαδικασία κρατούσε 1,5λεπτό. Να τελιώνω να ησυχάσω. Ο μικρός έμαθε να τρώει γρήγορα συνήθεια που κρατάει και σήμερα.
Είναι εμφανή η τάση του μικρού να παχαίνει κι είναι παχύ παιδί. Δεν του κρύβω την αλήθεια. Το λάθος είναι 100% δικό μου.
Και πολλά άλλα διατροφικά λάθη, πολλά.
06-07-2012, 23:37 #27
- Join Date
- Jul 2012
- Posts
- 102
Originally posted by le.ka
Καλημέρα...
Είχα ξαναγράψει παλιότερα όταν "το είχα πάρει απόφαση", αλλά μάλλον δεν το είχα πάρει απόφαση τελικά και σαν αποτέλεσμα όχι μόνο δεν έχασα βάρος, αλλά αυξήθηκε κιόλας.
Είμαι 35 χρονών, με ύψος 1,63 και βάρος 110 kg. Από την εφηβεία μου βρισκόμουν γύρω στα 80 kg με κάποιες μικρές διακυμάνσεις. Οι γονείς μου μια ζωή μου έλεγαν διάφορα, από το "μόνο εσύ είσαι έτσι, καμιά άλλη στο δρόμο δεν είναι σαν εσένα" μέχρι το "σαν αρκούδα έγινες, φόρα κανένα ριχτό". Αυτά βέβαια λεγόντουσαν πάντα στα πλαίσια του "εμείς σε αγαπάμε και στα λέμε αυτά για το καλό σου, γιατί είναι θέμα υγείας κτλ κτλ". Το ότι με αγαπούν το έχουν αποδείξει με άπειρους τρόπους, κι έτσι επειδή είναι άνθρωποι χαμηλής μόρφωσης είχα αποφασίσει να τους αγνοώ και να προσπερνάω τα αγκάθια.
Ήρθε λοιπόν η στιγμή που έμεινα έγκυος. Ξεκίνησα στα 82 κιλά, γέννησα στα 100, και μετά από 2 χρόνια είμαι τώρα 110 kg. Το ξέρω πως δεν υπάρχουν δικαιολογίες, αλλά επειδή μένω στο σπίτι με το παιδί, δεν εργάζομαι και δεν έχω κανέναν να μου την κρατήσει για να πάω ένα γυμναστήριο ή έστω να βγω να περπατήσω, έχει γίνει όλο αυτό ένας φαύλος κύκλος που σε συνδυασμό με την γενική ψυχολογία μου με ωθεί στο φαγητό. Ξέρω τους λόγους και τις αιτίες, αλλά δεν βρίσκω τη δύναμη από κάπου για να φροντίσω τον εαυτό μου, να γυμναστώ, να κόψω την υπερφαγία...
Κάπου εδώ μπαίνουν και οι γονείς μου. Το "πώς είσαι έτσι" που άκουγα στα 80 κιλά, φαντάζεστε τι έχει γίνει... Απίστευτες προσβολές (για το καλό μου κι επειδή με αγαπάνε), θα με παρατήσει ο άντρας μου και θα βρει άλλη (αδύνατη), θα πεθάνω και θα μείνει ορφανό το παιδί μου και χίλια δυο άλλα. ʼσε που αν αδυνατίσω θα λυθούν όλα τα προβλήματα ως δια μαγείας, θα βρω δουλειά, θα με αγαπάει η πεθερά μου κτλ κτλ.Και συνεχίζω να τα αφήνω ασχολίαστα όλα αυτά, γιατί συν τοις άλλοις, λόγω της κρίσης αναγκάζομαι να δέχομαι οικονομική βοήθεια από εκείνους.
Ο άντρας μου δεν ξέρει τίποτα από όλα αυτά. Δεν του τα λέω γιατί αν ακούσει τι μου σούρνουν, θα κόψει κάθε επαφή μαζί τους, δεν θα δεχτεί να μιλάει κανείς έτσι για'μένα.
Περισσότερο τα έγραψα για να τα βγάλω από μέσα μου. Τα θέματά μου είναι δύο
α. πώς να βρω δύναμη, κουράγιο και την ψυχολογία να κάνω αυτό που θέλω (για τον εαυτό μου, όχι για τους γονείς μου ή οποιονδήποτε)
και β. πώς να τους αντιμετωπίσω.
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας
Λ.
Επισης ξερεις τι θα ηθελα πολυ να γινω μια μανα που δεν θα εχει ψυχολογικα καταλυπα απο τους γονεις της και καλως ή κακως επρεπε να φροντισω γι αυτο!!!!!!!!
το οτι οι γονεις σου ειναι χαμηλου μορφωτικου επιπεδου δεν τους επιτρεπει να σι ΒΙΑΖΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ OXI MONO OI ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΝΕΝΑΣ!!!!!!!:shocked2:
Ξερεις βιασμος δεν υπαρχει μονο σωματικος αλλα και ψυχολογικος!!!!!!!!!!! μηπως εχει ερθει η ωρα να κανεις κατι πιο δραστικο για τον εαυτο σου??? δυστηχώς ειμαστε 35 πια και πρεπει καποια στιγμη να συμπεριφερθουμε σαν ενηλικες (και παλι χιλια συγνωμη για την σκληροτητα μου) πρεπει να συμπεριφερθεις 35 οχι στους αλλους αλλα στον εαυτο σου και στο παιδι σου....
Αυτο που ενοω ειναι οτι πρεπει να καταλαβεις οτι εισαι πολυ δυνατη ειτε εισαι χοντρη ειτε αδυνατη και φανταζομαι οτι θα ηθελες να μεγαλωσει και το παιδι σου με αυτοπεποιθηση και οχι με πεσμενα αυτια!!!!!!!! να ξερεις οτι οτιδηποτε κανουμε εχει αντικτυπο σε αυτα οπως οι γονεις σου σε εφεραν σε αυτη την κατασταση!!!!!!!! σε καποιον μικροτερη ηλικιας θα τον ταχταριζα πιο πολυ θα του μιλουσα πιο γλυκα ΟΜΩΣ ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΧΡΟΝΟ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΑ ΚΙΛΑ ΣΟΥ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΕΙΓΩΝΤΟΣ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΣΟΥ!!!!!!!!! συνεχεια λες οτι πνηγεις τα συναισθηματα σου και τελικα καταληγεις να τρως θεωρεις οτι απο τα 110 ειναι δυσκολο πολυ να πας 150 κιλα??? (κι εγω ημουν 110 πριν 11 μηνες και τωρα ειμαι 133 γιατι???γιατι αντι να ασχολουμαι με τον εαυτο μου με απασχολουσαν τα προβληματα των αλλων και πως θα τους βοηθησω ή πως θα ειμαι το καλυτερο παιδι για να μην στενοχωρηθουν)
ΑΛΗΘΕΙΑ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΑΔΥΝΑΤΙΣΕΙΣ??? ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΞΕΒΟΛΕΥΤΕΙΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΣΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΚΡΥΦΤΕΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ??? ΟΠΩΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΤΑΧΤΟ ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΔΙΑΔΡΟΜΟ!!!!!!!!
ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΑΤΑΧΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΣΟ ΒΛΕΠΕΙ ΤΗΝ ΜΑΝΟΥΛΑ ΤΟΥ ΝΑ ΥΠΟΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΟ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ!!! ΛΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΤΟ ΤΙ ΒΙΩΝΕΙΣ???
ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΘΕΩΡΕΙΣ ΜΕ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ ΜΟΝΗ ΣΟΥ...
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑ ΛΕΩ ΕΤΣΙ ΧΟΝΤΡΑ ΟΜΩΣ ΗΡΘΕ Η ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΤΑΡΑΚΟΥΝΗΘΕΙΣ ΛΙΓΑΚΙ ΕΙΣΑΙ ΜΑΝΑ ΠΙΑ ΕΙΣΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΣΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΟΝ ΣΕ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΠΟΝΑΣ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΞΩ ΣΟΥ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΤΑ ΙΔΙΑ ΘΑ ΠΑΘΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΜΕ ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟ ΟΜΩΣ....ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΠΟΛΥ ΜΑΛΘΑΚΗ Ή ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΦΑΓΗΤΟΥ Ή ΝΑ ΤΟΥ ΔΙΝΕΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΄Η ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥ ΒΑΖΕΙΣ ΟΡΙΑ!!
ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ!!!!!!!!
ΕΙΣΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΝΕΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΣ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΒΑΛΕ ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΠΛΗΓΩΣΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ Ή ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΘΕΛΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙΣ ΠΟΛΥ ΘΥΜΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ!!!!!!
ΑΠ ΟΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΣΕ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΠΡΑΓΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΟΠΟΤΕ ΤΙ ΛΕΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ??? ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΣΟΥ!!!!!!!!!! ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΚΑΤΙ (Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΤΡΕΛΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΘΕΟΡΩΝΤΑΣ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΚΑΤΙ) ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ!!!!!!!!
ΘΑ ΣΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΑ ΝΑ ΠΑΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΨΥΧΟΛΟΓΟ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΘΟΛΩΣΕΙ ΛΙΓΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΛΜΑΡΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΠΟΥ ΒΙΩΝΕΙΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΑΠΟΚΤΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ
ΑΠ ΟΤΙ ΕΙΠΕΣ ΟΜΩΣ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ (ΟΠΩΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ) ΟΠΟΤΕ ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΗΛ ΣΤΗΝ ΓΡΑΜΜΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΕΝΗΛΙΚΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ 24ΩΡΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ
ΕΠΙΣΗΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΨΑΞΕΙΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΝΟΣΟΣΚΟΜΕΙΑ ΕΧΟΥΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΓΙΑ ΠΑΧΥΣΑΡΚΟΥΣ
ΚΑΛΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΚΑΛΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΔΙΑΙΤΑ ΚΑΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΑ ΜΑ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΠΩΣ ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΦΑΣΗ ΠΟΥ ΖΗΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΚΙΛΟ ΠΟΥ ΘΑ ΧΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΧΕΙΣ??? (ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΒΕΒΑΙΑ ΟΤΙ ΑΝ ΘΑ ΖΗΤΗΣΕΙΣ ΘΑ ΠΑΡΕΙΣ ΚΙ ΟΛΑΣ)
ΧΙΛΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑΤΙ ΗΜΟΥΝ ΩΜΗ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΗ ΟΜΩΣ ΗΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΣΟΥ ΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΞΕΦΥΓΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ!!!!!!!!! ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΞΥΠΝΑΣ ΚΑΙ ΛΕΣ ΕΙΜΑΙ 35 ΚΑΙ ΤΙ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΤΙΠΟΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΟ ΚΑΝΕ ΚΑΤΙ ΤΩΡΑ ΟΧΙ ΣΕ ΛΙΓΟ ΤΩΡΑ!!!!!!!!!! ΜΙΛΗΣΕ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΚΑΙ ΑΣΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΨΑΞΕ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΒΑΘΙΑ ΣΟΥ ΜΥΣΤΙΚΑ!!!!!!!!!
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ ΑΠΟΤΟΜΗ ΑΛΛΑ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ ΞΕΚΙΝΑ ΤΩΡΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΤΕ
ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ
ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΠΩΣ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ !!!!!!!!!!!!!!!!:thumbup:
:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup:
07-07-2012, 02:13 #28
- Join Date
- Aug 2011
- Posts
- 202
Καλησπέρα σε όλους και από εμένα..βρε παιδιά...όλοι έχουμε νιώσει τέτοιου είδους ρατσισμό.ʼλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο,αλλά είμαι σίγουρη,πως όλοι νιώσαμε ακριβώς το ίδιο.Αυτό το συναίσθημα του να θέλεις να ανοίξει η γη να σε καταπιεί και να θες να κλειστείς μέσα στο σπίτι για μέρες,μη πω μήνες...Το θέμα είναι τι κάνουμε για να σταματήσει αυτό το πράγμα..ή μάλλον τι κάνουμε για να νιώσουμε εμείς οι ίδιοι καλύτερα με τον εαυτό μας.Προσωπικά ποτέ δεν είχα πρόβλημα με την οικογένειά μου και από αυτά που διαβάζω θεωρώ πως είμαι πολύ τυχερή.Είχα βέβαια με τον έξω κόσμο φίλους,γνωστούς κτλ.Σκεφτείτε να περπατάς αμέριμνη στο δρόμο και να σε σταματάει μία γιαγιά ή ένας παππούς και να σου λέει να χάσεις κιλά γιατί είναι κρίμα και μετά να ακολουθεί και ένα γιατροσόφι από πίσω''πιες λίγο λεμόνι με νερό κάθε πρωί και θα είσαι άλλος άνθρωπος''...εγώ προσωπικά όταν γίνονταν τέτοια πράγματα ήθελα να κλάψω με λυγμούς.Και έπιασα και καλό παράδειγμα ευγενικών ανθρώπων..μη πιάσω τα άλλα..ας μείνω όμως στην ουσία.Η ζωή μας είναι ΜΙΑ ρε παιδιά..δεν είναι κρίμα να τη σπαταλάμε έτσι??Δεν είναι απαραίτητο να πατάμε στα πόδια μας και να μην ακούμε κανέναν??πάμε γερά λοιπόν όλοι μαζί να αφήσουμε πίσω μας όλα αυτά που κουβαλάμε και μας ''βαραίνουν''...
07-07-2012, 05:26 #29
- Join Date
- Sep 2011
- Posts
- 216
Έχεις διάδρομο στο ΣΠΙΤΙ και δεν τον χρησιμοποιείς;;;;;;;;;;;;;;;;!!!!!!!! ! ΑΑΑΑΑΑΑ Ζηλεύω!!!!!!
Για ξεκόλλα φιλενάδα.
Σου εύχομαι καλή αρχή!!!
Παρεμπιπτόντως, μου φαίνεται ότι σε έχουν καπελώσει όλοι οι υπόλοιποι. Γονείς, παιδί ( ; )
Καλό θα είναι να αρχίσεις και εσύ να πατάς πόδι, με ευγενικό πάντα τρόπο.
"Μαμά, μπαμπά... αν θέλετε να μην στεναχωριέμαι, σταματήστε τη συνεχή κριτική"
"Μπεμπούλα, άσε τη μαμά να κάνει γυμναστική, γιατί το έχει ανάγκη"
Θέλει τρόπο και όχι κόπο!
Καμιά φορά νομίζουμε πως είναι δύσκολο να εξηγήσουμε την κατάσταση στους άλλους,
και καταλήγουμε, λανθασμένα, στη σιωπή.
Οι άλλοι όμως χρειάζονται την εξήγηση μας...
Μπορείς με σοβαρό ύφος και αυτοπεποίθηση, να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου!
Τα φιλιά μου!
07-07-2012, 11:33 #30
- Join Date
- Apr 2012
- Posts
- 74
Καλημερααααα!!!
le.ka απο που εισαι?? αν εισαι κοντα να πεταχτω να παιδω γω με την μικρη και συ να κανεις "τουμπες" ? :-P:-P:-P
αντε ετσι για να γελασουμε λιγο!!
αλλα δραστηριοποιησου...κανε πραγματα για σενα!
Νιώθω πως δεν υπάρχω, μονίμως
23-07-2025, 01:39 in Σχέσεις και Επικοινωνία