Ένα χρόνο μετά ............................

[chrys]

Dora τα νεα σου και τα γεγονοτα μιλανε απο μονα τους!! Μπραβο γιοα τον αγωνα σου , μπραβο για τα αποτελεσματα, μπραβο για την ακαθεκτη σταση σου! Μεγαλη σημασια να λεγονται αυτες οι εμπειριες, οπως φυσικα κι ολες οι αλλες! Σ ευχαριστουμε που τα εγραψες! Μπορω να πω πως για την ηλικια σου-47 οπως ανεφερες- εκανες θαυματα! Ειμαι 41 και νομιζω οτι το παιχνιδι αρχιζω κ το χανω σιγα σιγα, λογω μεταβολισμου, δεν ειναι οπως ημουν στα 30 πχ, αλλα διαβαζοντας σε ενθαρρυνθηκα! Βεβαια, ισως πει καποιος, 77 κιλα εισαι και κανεις ετσι? Ναι, ο καθενας με τον πονο του...Ποτε δεν ημουν 77 και ποτε δεν ειχα μια ντουλαπα ρουχα να τα κοιταζω κ να μη μου κανει κανενα και να τη βγαζω με τα ιδια κ τα ιδια...ποτε δεν ενιωθα βαριες τις γαμπες μου που ειναι λεπτες εν γενει αλλα τωρα τις νιωθω ασηκωτες... Το προγραμμα σου ηταν ενα ισορροπημενο προγραμμα κι αυτο ειναι τελικα, μετα απο τοσα χρονια που διαβαζω κι εχω εμπειρια για το θεμα των κιλων,που κανει τη διαφορα! Ευγε!! Καλη συνεχεια και αν ισορροπησες στα κιλα θα ισορροπησεις και τους δαιμονες....Με το καλο!!!:thumbup:

[dora_th]

Λοιπόν επειδή βλέπω πολλες κοπέλες να χάνουν 3 , 5 , 7 κιλά , να κολλάνε λίγο και ν΄απελπίζονται κι επειδή είμαι κι εγώ τώρα 1,5 μήνα κολλημένη περίπου στα 70-71 κιλά είπα να σας πω τις σκέψεις μου και πως το αντιμετωπίζω . Ο ίδιος τρόπος ήταν όταν κολλησα στα 93 , ό ίδιος όταν κόλλησα στα 86 , ίδιος στα 78 , στα 75 και τώρα στα 70 .
Ψιλικουβεντούλα με τον εαυτό μου:

Λοιπόν και ? κόλλησα , οκ , είμαι όμως λιγότερο απ οτι όταν ξεκίνησα ? είμαι ! Κόλλησα , οκ . Τι σημαίνει οτι επειδή δεν χάνω άλλο πρέπει να γυρίσω στις παλλιες μου συνήθειες ? Αυτές με οδήγησαν που ? στο να χάσω ? Αντίθετα με οδήγησαν στα 108 κιλά . Και τώρα τι κάνουμε ? Δεν χάνω , οκ , δεν ΄χάνω . Πίσω όμως δεν γυρίζω . Τι κάνουμε λοιπόν ? Ωραία ας μείνουμε εδώ .
Και μετά από <<λίγο>> , <<ξαφνικά >> ξεκολλούσα .

Λοιπόν τα είπα σε σας , για να τα πώ σε μένα . :roll:

[maria.d]

Καλημέρα παιδιά κι από εμένα. Δυστυχώς λόγω δουλειάς είχα καιρό να μπω στο φόρουμ αλλά και να προσέξω τον εαυτό μου.
Έχω χάσει κατά καιρους αρκετά κιλά αλλά πάντα τα έπαιρνα πισω στο διπλάσιο. Πλέον έχω κολλήσει στα 90+, το καλό είναι πως δεν φτάνω τα 95 αν και όταν πρωτοξεκίνησα με τις δίαιτες ήμουν 88 και μόλις είχα τελειώσει πανελλαδικές. Μακάρι να μπορούσα να με ελέγξω αλλά δεν μπορώ. Τρώω συναισθηματικά κυρίως, αν και είμαι και λιχούδα αλλά αν δεν είμαι καλά τρώω.
Μακάρι με το κουράγιο που παίρνω από εδώ να ξανααρχίσω και να καταφέρω να ξεκουράσω το σώμα μου γιατί αν και 22 δεν αντέχω πολλά πράγματα. Θέλω να φτάσω τα 65 γιατί είμαι 1.69 αλλά προς το παρόν θέλω τα 85. Ακατέβατα. Αν πω να χάσω ένα κιλό το χάνω γιατί ξεφουσκώνω τη μία μέρα και μετά χαίρομαι και παίρνω άλλα 4. Χάρηκα που διάβασα πως κι άλλοι προσπαθούν . Να στε καλά και να έχετε υγεία!!!

[dora_th]

maria.d , πάρε κουράγιο απο όλους και περπάτα . Αν έίσαι κολλημένη , σκέψου οτι υπαρχουν και χειρότερα , να ανεβαίνεις .
Δεν είναι τραγικά πολλά τα κιλά που έχεις να χάσεις , είμαστε πολλοί που προσπαθούμε , δεν είσαι μόνη !!! . Να μαθαίνουμε τα νέα σου

[dora_th]

Λοιπον επειδή αρκετές κοπέλες μου είχαν πει κατά καιρούς γράφε σκέψεις και πως αντιμετωπίζεις την προσπάθεια σου:
Σήμερα είχα ένα επεισόδιο πριν λίγο που ανήκει στο παλλίο κακό παρελθόν . Έφαγα για να με << τιμωρήσω >> Δεν είναι η ποσότητα , όυτε το τι έφαγα το κακό , το κακό είναι στα συναισθήματα που ένοιωθα όταν τα έτρωγα . Καταρχήν 3 σειρούλες σοκολάτα μαύρη και 2 απ τα βρωμομηλομπισκοτάκια μου ήταν , τώρα το απόγευμα , που αν βγάλεις τη σοκολάτα θα ήταν το απγευματινό μου snack . Τι έγινε λοιπόν . Το μεσημέρι μάλωσα με το αφεντικό μου στη δουλειά , γιατί τα ΄βαλε μαζί μου χωρις να φταίω , και συν τοις άλλοις για να βρει αφορμή να πει , μου είπε πράγματα που αποδείχθηκαν ανυπόστατα , αν όχι ψέματα .
Θύμωσα , θύμωσα πολύ , θύμωσα με μένα όμως , θύμωσα γιατί ακόμη αφήνω να με πατάνε , θύμωσα με την κωλοκατάσταση που δεν μ΄αφήνει επιλογές , θύμωσα γιατί δεν είπα αυτά που ήθελα να πω . Πέρασαν 2 ώρες προσπαθώντας να ηρεμήσω .
Και τότε είπα να φάω λίγη σοκολάτα για να νοιώσω καλύτερα , και κατέληξε να τη τρώω και μετά τα μπισκοτάκια μου για να με τιμωρήσω που τους αφήνω , που δεν βρίσκω τη δύναμη να πώ φτάνει , ως εδώ . Και δεν έφτανε αυτό κάπνισα και σε 2 ώρες το ένα μετά το άλλο μισό πακέτο τσιγάρα .
Κατάλαβα όμως ένα πράγμα , έχω δρόμο ακόμη μέχρι το στομάχι μου να λειτουργεί ανεξάρτητα απ το τι νοιώθω .
Είχα διαβάσει στην υπογραφή μιας κοπέλας εδώ μέσα , δεν θυμάμαι ποιά ηταν , << αν η πείνα δεν είναι το πρόβλημα , το φαγητό δεν είναι η λύση >> . Θα προσπαθήσω να μην το ξεχάσω ξανά .
Anyway , το επεισόδιο θεωρείται λήξαν . Let's go παρακάτω που λέω καμμιά φορά .

[giorgosdelta]

Κι εγώ Δωράκι έπαθα νευρολογικό αμόκ το πρωί.
Δε μάλωσα με κανέναν, ήμουν ψύχραιμος. Όμως μόλις μπούκαρα σπίτι του άλλαξα τα φώτα.
Έφαγα κανά 1000+ θερμίδες και ακόμη ήμουν τούρμπο. Έτσι του άλλαξα τα φώτα και στο τρέξιμο έκανα ένα δεκάρι σε 44λεπτά και όλα ήρθαν στη θέση τους.

[chrikos]

@dora_th
με έχεις καλύψει πλήρως.
Το να χάσεις κιλά δεν είναι η μάχη που θα δώσεις με το φαγητό. Είναι αυτή που θα δώσεις με τον εαυτό σου.
Μέχρι να καταλάβω ότι "έτρωγα τις ανασφάλειες και τις αδυναμίες μου" έφτασα 100κιλά.
Αυτό νικήσαμε. Αυτό νικάμε κορίτσια (και αγόρια).

Τα ξεσπασματάκια μου εγώ δεν τα φοβάμαι πια. Κρατώ μια στάση στον εαυτό μου τύπου "βρε παλιόπαιδο? τι ζημιά έκανες?" με κανακεύω λίγο και όλα μέλι γάλα.
Σαν να το έριξες μια φορά έξω. Κι αυτά μες στην ζωή είναι. Δείχνουν ότι είσαι άνθρωπος και όχι μηχανή.

Καλή συνέχεια σε όλους μας

[florage]

μολις τελειωσα το διαβασμα αυτου του τοπικ, το οποιο ουσιαστικα το ρουφηξα! το εβαλα ηδη με σελιδοδεικτες γιατι θελω να το ξαναδιαβασω πολλες φορες ακομα!
Dora ενα τεραστιο ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!! οχι για την απωλια κιλων που καταφερες, οχι οτι ειναι ευκαταφρονητη, αλλα για τον τροπο σκεψης και δρασης και για ολες τις συμβουλες που δινεις.
πραγματικα δεν ειναι μια διαιτα , μια οποιαδηποτε διαιτα η λυση στο προβλημα των κιλων. ειναι ο τροπος σκεψεις που πρεπει να αλλαξει για να δωθει η λυση. δεν χωρανε σε αυτην την προσπαθεια ουτε ζυγισματα μετρηματα χρονοδιαγραμματα. πρεπει απο την αρχη να καταλλαβουμε οτι μπαινουμε σε αυτην την διαδικασια επειδη αγαπαμε τον εαυτο μας, το σωμα μας, ΕΜΑΣ χωρις καμια διαθεση αυτοτιμωριας στερησης και χωρις καθολου πεινα. το σωμα μας μας λεει μονο του τι αναγκες εχει ποτε πειναει ποτε διψαει τι χρειαζεται. το μονο που πρεπει να κανουμε ειναι να το αφουκραζομαστε με γνωμονα παντα την αγαπη μας προς αυτο. δεν πρεπει να υπαρχει κανενας στοχος κανενα νουμερο κανενα χρονοδιαγραμμα στο μυαλο μας. πολυ σοφα ειπες στοχος μας ειναι το επομενο κιλο και μονο ειτε παρει 2 μερες να φυγει ειτε δυο μηνες. αρκει να βαδιζουμε παντα προς την σωστη κατευθυνση με τον σωστο τροπο. με νεροβρατσα ή μονοφαγιες κανεις δεν θα αντεξει για πολυ.
ειναι αγωνας αντοχης και οχι ταχυτητας!!!
ελπιζω να συνεχισεις να γραφεις τις σκεψεις σου και τις συμβουλες σου γιατι ειμαι σιγουρη οτι παρα πολλοι μπορουν να βοηθηθουν!!!
ειλικρινα χαρηκα πολυ που σε διαβασα!!!

[dora_th]

Φλώρα σ ευχαριστω παρα πολυ .
Πραγματικα εαν μου εδινες τα συγαρητηρια για τα κιλα θα τα αρνιομουνα , εχουν χασει αλλοι πολυ περισσοτερα , τα δεχομαι για το λογο που μου τα δινεις , αν κι αυτο , ο τροπος σκεψης δηλαδή ειναι εινα κομματι που ακομη το δουλευω , και δεν θεωρω οτι το χω λυσει οριστικα κι αμετακλητα . Αλλα θεωρώ οτι ειμαι πολλα βηματα πλεον μπροστα απ το σημειο εκκινησης πριν 1,5 χρονο .

Συγκινούμαι πραγματικα που η εμπειρια μου , τα λογια μου , οι σκεψεις μου αγγιζουν και καποιον αλλον . Είχα γραψει και στην αρχή οταν πρωτοανοιξα αυτο το topic , οτι το ανοιγω για να μοιραστω την εμπειρια μου κι αν βοηθησει εστω κι εναν θα ειμαι ευχαριστημενη .

Πήρα κι εγώ τρομερή δυναμη και βοήθεια απο ολους εδω μέσα , πρωτα απ ολα ειδα οτι ειναι εφικτο , ειναι κατι που μπορει να γινει , δεν ειναι χιμαιρα , αν και ειμαι πολυ μεγαλυτερη απ τις περισσοτερες , διαβασα κι εγω τις εμπειριες κι αλλων που τα καταφεραν με τον ενα ή τον αλλο τροπο ,ακομη και τα παιδια που διαλεξαν το δρομο του χειρουργειου , δεν τον θεωρησα ποτε πιο ευκολο , αλλα και φιλτραρισα συμβουλες , καταλαβα οτι αυτο που πρεπει ν αλλαξω ειναι το μυαλο μου πρωτα και να φροντισω εμενα , να σταματησω να χρησιμοποιω το σωμα μου σαν σκουπιδοτενεκε για οτι αχρηστο μας πουλανε και μας πασαρουν , αλλα ακομη κι οτι ειμαι αρκετα μεγαλη πια για να καλυπτω τα οποια αλλα κενα μου με φαγητο , με πατατακια , με γαριδακια ,με σοκολατα με μπισκοτα . Το εκανα χρόνια , τα κενα δεν γεμιζαν ομως , το βαρελι ήταν διχως πατο .
Διαφορετικα να το πώ μου έδινα λαθος φαρμακα κι οπως και τα πραγματικα αν ειναι λαθος δεν θεραπευουν , γινονται τοξικα .
Ακομη όμως έχω δρόμο , και δεν μιλαω για τα κιλά που μενουν , αλλωστε στα 48 σε λίγο πόσα να θέλω ακόμη να χασω , ειναι πολυ δυσκολο πλεον , ακόμη εχω δρόμο για να πω οτι ολο αυτο έγινε κτημα μου , δεν ξερω κι αν θα γίνει και ποτε .
Σήμερα κιολας ειχα ενα επισοδιακι , πηγα στο σουπερ μαρκετ να παρω απορρυπαντικο για τα πιατα , και πρνωντας απ το διαδρομο με τα σοκολατοειδη , πήρα ένα ντερμπυ . Το χέρι μου το πήρε μονο του , σαν να ειχε δικη του βουληση , το μυαλο μου δεν προλαβε ν αντιδρασει , να σκεφτει . Το λεω αυτο οχι για να με μαστιγωσω για το ντερμπυ , δεν ήταν δα και καμμια τουρτα , εχω κανει ακομη και στη διαρκεια του χρονου αυτου και πολυ πολυ χειροτερα απο ενα ντερμπυ , το λεω για να σας δειξω οτι ακομη εχω στιγμες κακες , που το ενστικτο μου κυριαρχει πανω στο μυαλο μου , αυτο που παλευω ειναι οι στιγμες αυτες να ειναι οσο πιο σπανιες γινεται , Τοτε πραγματικα , δεν μας κανουν και κακο .

[helena73]

μπραβο,μπραβο,μπραβοοοοοοο οοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο

[bouliana]

μου την δίνει που δεν μπορώ να φύγω απτην ιθάκη ωστε μετά να προσπαθώ να γυρίσω πίσω.
μπράβω σε όσες δν φοβήθηκαν να φύγουν προς αναζήτηση της περιπέτειας

[florage]

Dora δεν πρεπει να γινουμε και υστερικες. θα φαμε και το ντερμπι και την σοκολατιτσα μας απλα πρεπει να το ελεγχουμε να γινεται σε αραια διαστηματα που εμεις εχουμε ορισει, και να σταματαμε εκει... χωρις ενοχες! ο ελεγχος ομως θα ειναι δικος μας
! θα ανυσηχουσα στην θεση σου αν και σημερα επιανε κατι αυτοματα το χερι σου. για μια φορα μεμονωμενη δεν τρεχει κατι... επισης αν εισαι σε θεση να παρεις ενα ντερμπι να το φας και να τελειωσει εκει εισαι σε πολυ καλο σημειο. εγω ο μονος λογος που μου το απαγορευω ειναι γιατι γνωριζω οτι μετα θα ακολουθησει το χαος!!! δουλευω και σε περιπτερο οποτε καταλλαβαινεις...
το ονειρο μου ειναι να καταφερω καποτε να εχω μια σοκολατα στην τσαντα μου για 15 μερες που ειχες πει οτι σου εχει συμβει. αυτη τη στιγμη κατι τετοιο ειναι για μενα αδιανοητο!!!

bouliana τι εννοεις με αυτο για την ιθακη; μιλας κυριολεκτικα ή εισαι σε μια βολεμενη κατασταση; δεν το καταλαβα η χαζη...

[bouliana]

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,...............
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν

πήρα αυτό που γράφει η δώρα στην υπογραφή της και σκέφτηκα οτι το πρόβλημά μου είναι οτι τελικά οτι φοβάμαι την περιπέτεια και όπως είπες προτιμώ την βολή μου.

[florage]

ακολουθεις καποιο προγραμμα απο διαιτολογο; μου εχεις δωσει την εντυπωση οτι το παλευεις, εννοεις φοβασαι να το παλεψεις μονη;;;
αν μας διδασκει κατι αυτο το ποιημα ειναι οτι οσο πιο ευκολα και γρηγορα μας δωθει κατι δεν το εκτιμαμε και πολυ πιθανον να το χασουμε, ενω αν το κατακτησουμε μεσα απο κοπο χρονο και μαχες ειναι πιο ευκολο να καταφερουμε να το κρατησουμε για παντα...

[bouliana]

ναι και ότι αξίζει η διαδρομή και όχι ο προορισμός.

όχι δν ακολουθώ πρόγραμμα από διαιτολόγο.με ενοχλούν οι διαιτολόγοι και οι γιατροί γενικότερα.
όχι εννοώ οτι θα πρεπε να ασχολούμαι με σοβαρότερα και σημαντικότερα πράματα που θα με κάνουν καλύτερο άνθρωπο και πιο ευτυχισμένη και όχι να κάνω ατέρμονους κύκλους χωρίς ουσία και νόημα γύρω από το χάσιμο των κιλών. στην προσπάθεια να χάσεις κιλά μπορεί να χάσεις τον έλεγχο και την ουσία και να πάθεις μονομανία. και αυτό μπορεί να το κάνεις εσκεμένα προκειμένου να μην ασχοληθείς με τα δύσκολα. που μπορεί να είναι το οτιδήποτε