Ψάχνοντας μια παρέα με κατανόηση..

[artemi89]

Όσων αφορά τη διατροφή,έχω συνέχεια ξεσπάσματα..Επειδή δεν έχω πολύ καλή ψυχολογία τους τελευταίους μήνες και τώρα εξεταστική,αρχίζει και η σχολή-απίστευτο άγχος και καταπίεση- και ξεσπάω εκεί..Δεν έχω καθόλου δύναμη να αντισταθώ... Θέλω να τρώω μόνο πρόχειρα και κυρίως γλυκά..Σαν άνθρωπος στην πραγματικότητα,δεν πεινάω σχεδόν ποτέ αλλά είναι σαν ναρκωτικό η επιθυμία να φάω μόλις στεναχωρηθώ,πιεστώ,κλπ. Πολλές φορές τρώω και ενώ δεν θέλω ή και αναγουλιάζω,συνεχίζω..Λες και τιμωρώ τον εαυτό μου επίτηδες..

[last drive]

Καταλαβαινω,ειναι το περιβαλλον πολυ πιεστικο κι εσυ νιωθεις οτι αν βγεις απο τη γραμμη που εχουν προδιαγραψει,δεν θα σε αγαπουν πια,δεν θα σε θαυμαζουν και προσπαθειςμνα τους ικανοποιεις για να τους εχεις.Δεν φταις εσυ γι αυτο που σου συμβαινει,δεν εννοω οτι φταινε οι γονεις σου,κι αυτοι οπως νομιζαν σωστα τα εκαναν χωρις να καταλαβαινουν τι κανουν λαθος.ΣΕιρα σου τωρα ομως να δωσεις στον εαυτο σου αυτο που χρειαζεται οι γονεις σου οτι ηταν να κανουν το εκαναν,πρεπει να σταματησεις να βλεπεις τον εαυτο σου με τα δικα τους ματια και με τα ματια οων των υπολοιπων δηλαδη.Πρεπει να παρεις μια ανασα και να πιστεψεις και να παρεις αποφαση οτι ουτε παντοδυναμη εισαι,ουτε ολα τελεια μπορεις να τα κανεις,και οτι δεν μπορεις να τα ελεγχεις ολα.Ξεκινα απο αυριο να κανεις κατι καλο για σενα,κατι που σε ευχαριστει,αγκαλιασε τον εαυτο σου και μην περιμενεις τιποτα απ΄αυτον.Αρχισε να του συμπεριφερεσαι σα να ηταν παιδι,για να αρχισει να χαιρεται παλι οπως οταν ηταν παιδι.Αυτο αισθανομαι οτι εχεις αναγκη,γιατι εχεις πιεστει παρα πολυ πολλα χρονια απο τους γυρω σου και πρεπει καποια στιγμη να γαληνεψει αυτο μεσα σου.

[artemi89]

Νομίζω ότι με καταλαβαίνεις απόλυτα..Ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές..Μπορώ να σου πω ότι είναι στα πλαίσια και όσων μου λέει η ψυχολόγος..Αλλά είναι αρχή ακόμη..Θα το προσπαθήσω όμως..Θα το πάρω απόφαση και θα προσπαθήσω.. :wink2:

[last drive]

Ενταξει ετσι;ακριβως τα ιδια,ακριβως τα ιδια κι εγω εκανα.Ευχομαι να βγεις πολυ γρηγορα απο αυτο.Η λυση παντως δεν ειναι να αδυνατισεις.Εγω θα ελεγα να αρχισεις να οργανωνεις καπως τη διατροφη σου,ωστε να νιωθεις καλα σωματικα και να εχεις δυναμεις για την εξεταστικη(ξερω ποσο πιεστικη περιοδος ειναι,ακομα εφιαλτες εχω εγω απ΄αυτο)καπου ειδα οτι πηγαινες καινσε διαιτολογο η κανω λαθος;θελω να πω,εχεις γνωσεις οσον αφορα τι ειναι καλυτερο για το σωμα σου να τρως;μενεις με τους γονεις σου,εχεις δυνατοτητα να φτιαξεις εσυ το φαγητο σου;

[last drive]

Τελος παντων επειδη σε εχω ζαλισει με τις ερωτησεις,αν χρειαζεσαι βοηθεια στο θεμα της διατροφης,μπορω να σε βοηθησω.Μην αφηνεις ομως τον εαυτο σου,φαινεται οτι εχεις πολυ καλη αντιληψη των πραγατων,απλα για καποιο λογο εχεις μπλοκαρει και αυτο θα το βρεις.Εδω ειμαστε και θα μιλαμε.Αν δεν παω τωρα για υπνο,οχι αναγραμματισμους,μεχρι και ορθογραφικα θα κανω(και δεν επιτρεπεται λογω ιδιοτητας):bisou:καλο ξημερωμα!

[artemi89]

Ναι ναι,πήγαινα σε διαιτολόγο γιατι ήθελα να συνηθίσω σε μια νέα και ισορροπημένη διατροφή και όχι δίαιτα..Αλλά εν τέλει επειδή το πρόβλημα ήταν βαθύτερο και όχι απλά εμφανισιακό, μετά από λίγο χαλούσα τη διατροφή..Το καλό είναι ότι η διαιτολόγος μου και δίνει φυσιολογικές διατροφές και όχι υποσιτισμού όπως είδα σε άλλους,αλλά και πολύ υποστηρικτική.. Σκέψου ότι στα 67 κιλά μου έλεγε ότι δεν χρειάζεται να χάσω άλλο και το σώμα μου είναι μια χαρά..Και φυσικά ότι τα 55-57 κιλά που ήθελα εγώ να φτάσω είναι πολύ λίγα για μένα..Μένω με τους γονείς μου και δεν έχω πρόβλημα με τα φαγητά..Το μόνο πρόβλημα είναι το να το πάρω απόφαση..Όσο περισσότερες οι φορές που αδυνατίζω και ξαναπαχαίνω,τόσο λιγότερη πίστη έχω σε κάθε νέα προσπάθεια ότι θα τα καταφέρω..

[artemi89]

Ευχαριστώ για όλα! Καλό βράδυ! Και είμαστε σε επικοινωνία! Εννοείται! :spin: