Το αδυνάτισμα φέρνει την ευτυχία ;

[otiosa]

Γεια σας και πάλι

Σεπτέμβρης-Δεκέμβρης ο στόχος ήταν να κρατήσω το νέο τρόπο ζωής και τα κιλά μου
Για ένα περίεργο λόγο συγκρατήθηκε μόνο το δεύτερο
Έφαγα τις απίστευτες ποσότητες γλυκών και πλαστικού φαγητού αυτούς τους μήνες.
Πολύ δουλειά, δεν προλάβαινα να μαγειρέψω σχεδόν ποτέ, κοιμόμουν λιγότερο από 6 ώρες την ημέρα.
Πολυυυυ άγχος, "καλύτερα να μην το φάω" - το κατάπινα την επόμενη στιγμή
Παρατήρησα ότι άρχισε να με πονάει ο οισοφάγος μου, καταπίνω γρήγορα και χωρίς πολύ μάσημα
Δεν αισθάνομαι καλά ψυχολογικά όπως καταλαβαίνετε, για χίλιους δυο λόγους
Η τραγική ειρωνεία είναι ότι έχασα επιπλέον 1.5 κιλό
πως??
κινούμαι περισσότερο, τώρα στα 80+ μπορώ, εάν ήμουν 100+ δεν θα μπορούσα και όλα αυτά τα υπερφαγικά θα είχαν φανεί στην ζυγαριά

στεναχωρήθηκα γιατί νόμιζα ότι το είχα νικήσει το τέρας της βουλιμίας.
Αλλά κάτι κάποιες απογοητεύσεις στη δουλειά, μια ερωτική απογοήτευση που κορόιδευα τον εαυτό μου ότι δεν υπήρχε, λύγισα

Νιώθω άσχημη, με κοιτάω στον καθρέφτη και βρίσκω χίλια διαφορετικά προβλήματα και λόγους να μην μου αρέσω
τα μαλλιά μου που έχουν αραιώσει, το παραπανίσιο δέρμα που κρέμεται, απ'το σαγόνι μου έως απ'τα γόνατα, οι πρώτες ρυτίδες που έκαναν την εμφάνιση τους, παρ'ότι έχω παραπανίσιο δέρμα από την απώλεια με βλέπω ακόμα ως παχύσαρκη
Η ειρωνεία είναι ότι έχω χάσει βάρος αυτούς τους μήνες... φαντάσου και να είχα παχύνει πως θα με έβλεπα

Τέλος πάντων, μην σας ψυχοπλακώσω χρονιάρες μέρες
Ετοιμάζομαι για μια δεύτερη αρχή
Τώρα κάθομαι και γράφω στο ημερολόγιο έξω από τα δόντια, τις προσδοκίες μου, την πραγματικότητα που με απογοήτευσε, το πως το άφησα να με πάρει από κάτω, τι πρέπει να κάνω, προτεραιότητες κτλ

Εύχομαι να είστε καλά

Βρήκα αυτό το άρθρο που περιγράφει την τωρινή κατάσταση μου, ίσως βοηθήσει κάποιες-ους Το αδυνάτισμα φέρνει την ευτυχία;
Απόσπασμα

2. Οι λεπτομέρειες στο στόχαστρο
Τώρα εσείς σκέφτεστε ότι εγώ θα έπρεπε να ήμουν η πιο ευτυχισμένη γυναίκα στον πλανήτη. Δεν είμαι όμως. Νόμιζα ότι το να είσαι αδύνατη ή ακόμα καλύτερα το να αδυνατίσεις σε κάνει αυτόματα ευτυχισμένη και σου ανεβάζει την αυτοπεποίθηση στο μάξιμουμ. Έλα όμως που συχνά-πυκνά έρχεται στο νου μου η φράση από το βιβλίο «Ο παχουλός μου εαυτός», εκδόσεις «Μελάνι», της γερμανίδας δημοσιογράφου Σουζάνε Φρέλιχ: «Το να είσαι αδύνατη δεν σε προφυλάσσει από το ψυχοπλάκωμα, τις ήττες και τις αποτυχίες με τους γκόμενους» και με προσγειώνει στην πραγματικότητα. Παρʼ όλα αυτά, όμως, όπου κοιτάξω γύρω μου διαψεύδομαι. Όλες οι παρουσιάστριες, οι ηθοποιοί, οι τραγουδίστριες, οι διάφορες κυρίες της σόου μπιζ μού κλείνουν το μάτι πονηρά: «Όσο πιο αδύνατη, τόσο πιο ευτυχισμένη είσαι...». Ας μη γελιόμαστε. Αυτή είναι η «επίσημη» γραμμή της βιομηχανίας του αδυνατίσματος, γιατί περί βιομηχανίας πρόκειται: Όσο πιο αδύνατος, τόσο πιο ευτυχισμένος, άξιος, όμορφος, επιτυχημένος, συμπαθητικός, αποδεκτός... Εγώ γιατί δεν το νιώθω; Ίσως φταίει που δεν είμαι πολύ αδύνατη, ίσως πρέπει να προσπαθήσω περισσότερο, να μην εφησυχάζω, να τσεκάρω τις λεπτομέρειες. Στο παρελθόν σκεφτόμουν ότι όσο πιο αδύνατη θα ήμουν, τόσο λιγότερα θα με ενοχλούσαν στον εαυτό μου, τόσο λιγότερα θα ήθελα να διορθώσω. Αλλά δεν είναι έτσι. Αυτό δείχνει άλλωστε και η εμμονή που απέκτησα με τα πόδια μου. Όταν ήμουν 20 κιλά πιο παχιά, δεν υπήρχε περίπτωση τα πόδια μου να δουν ποτέ το φως της ημέρας. Όταν όμως, χάνοντας αρκετά κιλά, έφτασα να φλερτάρω με αυτό το ενδεχόμενο, η κάθε λεπτομέρεια, το παραμικρό σημάδι και η κάθε ευρυαγγεία, η χαλάρωση, η κυτταρίτιδα μου φώναζαν ότι δεν έπρεπε να το τολμήσω. Είναι κάπως σαν αυτούς που είναι εθισμένοι στις πλαστικές επεμβάσεις, οι οποίοι συνήθως σκέφτονται κάπως έτσι: «Ωραίο το μπότοξ, αλλά μήπως να έφτιαχνα και τη μύτη μου ή να διόρθωνα τις σακούλες κάτω από τα μάτια μου;». Όταν ξεκινήσει αυτή η ιστορία, δεν σταματάει εύκολα.

[lipimeni]

Χμ...ότι και να σου πω, θα είναι ψέματα. Και αυτό γιατί,σε νιώθω σε βαθμό που μπορείς να φανταστείς..Και λέω μπορείς,γιατί νιώθουμε το ίδιο.Μετά την απώλεια,περίπου 50 κιλών,τώρα αρχίζω και νιώθω καλά να πω? Δε μπορώ να το προσδιορίσω.. Σίγουρα ένιωσα χαρά, όταν μπήκα σε αλυσίδα μαγαζιόύ και πήρα μέσα σε ένα τέταρτο 2 τζιν σωλήνες..που στο παρελθόν,είχα λεφτά στην τσέπη και μπορεί να έψαχνα σε όλη την αγορά μια ολόκληρη μέρα για την απλή αγορά ενός τζιν..Αλλά η ψυχολογία δεν μπορεί να αλλάξει από τη μία μέρα στην άλλη.Υπήρξα άτομο που έμεινα στα 100++++++++++ για πολύ καιρό.Πολλά χρόνια.Και έτσι όταν μάθεις να σκέφτεσαι με ένα συγκεκριμένο τρόπο,είναι αδύνατο να τον αλλάξεις μέσα σε λίγες μέρες,μήνες ίσως και χρόνια..Απλά προσπαθώ να κάνω το καλύτερο δυνατό και ότι περνάει από το χέρι μου,για να αλλάξει η κατάσταση..Δεν έχω να σε συμβουλεύσω κάτι,παρά μονάχα υπομονή και δουλειά με τον εαυτό σου..μόνο αυτό..καλή δύναμη!

[aiglh!]

το να εισαι αδύνατη δεν πιστευω οτι σε βοηθάει στη ψυχολογια! η αληθινή ευτυχία ειναι οταν αγαπας τον εαυτο σου όπως ειναι, όταν τον φροντίζεις και τον συγχωρείς για τις παρασπονδίες που κάνει, για τα ένα δύο κιλά παραπάνω!
βέβαια δυστηχώς στην εποχή μας η ευτυχία συνδέεται με το ωραιο σώμα
και αυτό γιατί μπορείς να αγοράζεις ότι ρουχα θες, να τρως μπροστά σε άλλους και να μην ντρέπεσαι, να πηγαινεις στη θάλασσα και να βλέπεις βλέμματα θαυμασμού από τους άλλους κ.α.
ποσο ομως αυτό μας κάνει ευτιχισμένες??εγώ προσωπικά και αδυνατη που είμαι τωρα μετα από πολλές προσπάθειες πέρα ότι κρατιέμαι με νύχια και με δόντια να παραμείνω έτσι, πέρα από τα βουλιμικά, πάλι κάτι δεν μαρέσει πάνω μου....
η πραγματική ευτυχία τελικά ειναι ν αγαπας τον εαυτό σου έτσι οπως ειναι και όχι με το αν εισαι αδύνατη ή με παραπάνω κιλά!

[filipparas]

Στη ψυχολογία, ίσως και στη διάθεση, σίγουρα μετράει. Η ευτυχία είναι άλλο θέμα, εντελώς διαφορετικό και ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ να έχει σχέση με το βάρος ενός ανθρώπου, είναι πολύ πιο ουσιαστικά τα πράγματα που σε κάνουν ευτυχισμένο ευτυχώς.

[dora_th]

Την ευτυχία δεν θα το λεγα , ίσως είναι και άπιαστη , ίσως και λίγοι οι τυχεροί που θα την ανταμώσουν . Ένα λιγότερο πρόβλημα ίσως ναι .

[sweetOctober]

Η ευτυχία είναι στιγμές. 'Ομορφες στιγμές!
Αυτά τα χρόνια ήταν και είναι, και θα είναι, εξαιρετικά δύσκολα για μένα. Ομως είναι στιγμές που είμαι ευτυχισμένη. Κάποιες ιδιότητες ενός αδύνατου σώματος σίγουρα θα προκαλούσαν υπέροχες στιγμές που θα προστίθονταν σε αυτές που ήδη έχω, συνολικά ναι θα ήμουν πιο ευτυχισμένη, αλλά όχι το αδυνάτισμα δεν φέρνει την 'απόλυτη' ευτυχία σε μένα.

[-wow-]

Παντοτινη ευτυχια δεν υπαρχει!! Ευτυχισμενες στιγμες ομως ναι!
Απο προσωπικη εμπειρια, φοβαμαι την ευτυχια! Οταν νιωθω απολυτα ευτυχισμενη ;οσο απολυτος μπορει να ειναι κανεις!) κατι γινεται και μου την χαλαει!! Γιαυτο κραταω τις πισινες μου!
Αλλα!! Αγαπω τον εαυτο μου πλεον! Δοκιμαζω και αγοραζω εουχα που δεν περιμενα οτι τοσο συντομα θα μοορω να βαλω! ΧΑΜΟΓΕΛΑΩ συνεχεια γιατι πλεον δεν πιστευω οτι με το να χαμογελαω παχαινει πιο πολυ το προσωπο μου (το ξερω κουφο!)!! Χαιρομαι με την χαρα των κοντινων μου αγαπημενων προσωπων που χαιρονται απιστευτα με την απωλεια μου!
Για αλλους τα κιλα δεν τους σταματανε απο το να κανουν αυτο που θελουν, να δειξουν ποιοι πραγματικα ειναι και να ειναι ο εαυτος τους!! Εμενα με πηγαινε πισω!! ΣΕ ΟΛΑ! Πολλοι νομιζουν οτι εχω αλλαξει χαρακτηρα, λαθος! Ειμαι ΕΓΩ που με ειχα κλεισμενη και φοβισμενη σε ενα παλτο λιπους και δεν με αφηνα να ειμαι ελευθερη!
Για εμενα ΝΑΙ η απωλεια μου φερνει ευτυχια και χαμογελα και στιγμες, καταστασεις που επρεπε μα ειχα ζησει εδω και χρονια αλλα τις ζω τωρα! Δεν πειραζει, το καταευχαριστιεμαι!!

[NADINE_ed]

[otiosa]

"δεν ξέρω... θα πονέσω;" το καταλαβαίνω ότι πολλές φορές βάζουμε τρικλοποδιά στην ευτυχία μας, αλλά αυτήν την εβδομάδα επιβεβαιώθηκε ένας φόβος που είχα εδώ και έξι μήνες, είχα αρχίσει να βλέπω τα πρώτα σημάδια Οκτώβρη-Νοέμβρη όταν ξεκίνησα να τρώω και πάλι... τελικά θα ζω μια κατάσταση που με ρίχνει πολύ ψυχολογικά για τα επόμενα χρόνια γιατί δεν έχω άλλη επιλογή. μερικές φορές δεν το επιλέγουμε, απλά λέμε "το μόνο που δεν θέλω να συμβεί είναι το άλφα" και τελικά συμβαίνει το άλφα, και τελικά πρέπει να πάρω αποφάσεις που θα συνεχίσω να ζω με το άλφα αλλά ίσως νοστιμίσω την εξευτελιστική κατάσταση που ζω με λίγο βήτα και γάμα, και δέλτα ίσως... αλλά το [μπιιιιπ] το άλφα θα είναι εκεί.

[Mak]

Originally posted by filipparas
Στη ψυχολογία, ίσως και στη διάθεση, σίγουρα μετράει. Η ευτυχία είναι άλλο θέμα, εντελώς διαφορετικό και ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ να έχει σχέση με το βάρος ενός ανθρώπου, είναι πολύ πιο ουσιαστικά τα πράγματα που σε κάνουν ευτυχισμένο ευτυχώς.

Συμφωνώ με το Φίλ, η ισορροπημένη διατροφή δεν τρελαίνει το ορμονικό μας σύστημα οπότε η ψυχολογία μας δεν έχει τραγικά σκαμπανεβάσματα και η αλλαγή της εξωτερικής μας όψης, μας κάνει πιο κεφάτους και αεράτους. Όμως , η ευτυχία , όπως έχει οριστεί από τον καθένα μας ξεχωριστά, δεν μετράται σε πόντους που αφαιρέσαμε από το κορμί μας ή σε κιλά που χάσαμε. Η ευτυχία στη δική μου ζωή δεν έχει να κάνει με την αφαίρεση, έχει να κάνει με την πρόσθεση. Όσο προσθέτω στην καθημερινότητα μου ανθρώπους που αγαπώ ή σέβομαι ή θαυμάζω, συζητήσεις που μου κάνουν κλικ ή με συγκινούν ή με κάνουν να έχω άλλη οπτική, πιο φρέσκια, συναισθήματα δυνατά, ουσιαστικά, θάρρος να τολμώ να ζω, δύναμη και ανεκτικότητα στον αδύναμο μου εαυτό, και ΑΓΑΠΗ , κυρίως πολύ αγάπη, όσο υπάρχουν αυτές οι προσθέσεις, νιώθω ότι η ευτυχία είναι προσιτή, απτή, όχι μακρινή..
Υ.Γ. Εχω χάσει ένα σκασμό κιλά μετά την επέμβαση πριν 19 μήνες.. δεν εγινα πιο ευτυχισμένη γιατί ξαναέγινα λεπτή, εγινα πιο ευτυχισμενη μετά από πολύ δουλειά με τον εαυτό μου και τα τρωτά του, κατάφερα να κάνω ειρήνη με τον εαυτό μου και τις αδυναμίες του. Απελευθερωμένη από τις ενοχές που μου έφερνε η παραίτηση του εαυτού, μπόρεσα να ξανα-ανασάνω και να νιώσω συγχρονισμένο το έξω με το μέσα μου... δεδομένου βέβαια πόσο φευγαλέα και ρευστά είναι όλα, απολαμβάνω αυτή την αίσθηση όσο κρατήσει...
Φιλικά, Γιώτα

[Eli_ed]

Μακ μου από τη στιγμή που έχεις βρει το μυστικό της ευτυχίας είναι δύσκολο να το χάσεις, είναι κάτι σαν το ποδήλατο, αν το μάθεις δεν το ξεχνάς . Την πραγματική ευτυχία την βρίσκουμε μέσα από την αγάπη, αν μάθουμε να αγαπάμε ουσιαστικά, βαθιά και με ανιδιοτέλεια τον εαυτό μας και τους γύρω μας τότε είμαστε καταδικασμένοι να ευτυχίσουμε

"Η ευτυχία είναι επιλογή! Ευτυχία είναι κάτι που συμβαίνει από μέσα προς τα έξω και όχι από έξω προς τα μέσα. Δεν είναι κάτι που έχει να κάνει με αυτά που κάποιος πετυχαίνει να κάνει, αλλά έχει να κάνει με την εσωτερική ηρεμία που κάποιος έχει στη ζωή του. Η ευτυχία κατακτάται συνειδητοποιώντας τι νόημα έχει η ζωή σου. Αυτό σημαίνει τον λόγο για τον οποίο ζεις πραγματικά, τι δραστηριότητες έχεις.. Η ζωή δεν είναι απλά ένα πέρασμα που συμβαίνει πέρα από την δική μου επιθυμία, αλλά κάτι που έχει να κάνει με τα πράγματα που εγώ κάνω. Όταν εγώ αισθάνομαι ότι συμπορεύονται, ο δρόμος μου με τον σκοπό μου, τότε γαληνεύω. Και αυτήν την γαλήνη, την αποκαλώ ευτυχία. (Μία εξαιρετική περιγραφή της Ευτυχίας, από τον Jorge Bucay)"