Πολλά κιλά και έρωτας.....

[natiav]

Καλησπέρα.......Είμαι η Νατάσσα και σας παρακολουθώ πολλά χρόνια. Είμαι μια παχιά γυναίκα 37 χρονών. Όμορφο πρόσωπο όπως λένε αλλα με πολλά κιλά. Υπήρξα για πολλά χρόνια σε μια σχέση που έφερε ένα γάμο κι ένα παιδι. Κάποια στιγμή όμως τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά και μετά από πολλα πισωγυρίσματα, αποφάσισα να χωρίσω. Εννοείται ότι ο μόνος λόγος που με κρατούσε σε αυτόν το γάμο, δεν ήταν το παιδί, όπως πολλοί θα πιστεπυατε, αλλά η ανασφάλεια μου....Θα υπάρξει ποτέ άλλος άνθρωπος για μένα???? Γιατί δεν είχα μάθει την μοναξιά μου...... Πέρασαν 3,5 χρονια από το διαζύγιο μου και απο τότε έκανα μια σχέση προβληματική.......ενας δεσμευμένος άνθρωπος που ήταν φίλος αλλα που μου έδωσε πολλα συναισθηματικά αλλά και με απενεχοποίησε για το σώμα μου. Τώρα όμως ειμαι πάλι στην ίδια κατάσταση. Πρέπει να χωρίσω και πάλι το ιδιο έχω στο μυαλό.....Θέλετε να μοιραστούμε τις δικές ιστορίες αγάπης.....μήπως και πάρω μπρος??????

[aiglh!]

γεια σου, ποσα κιλα εισαι? γιατι λες οτι εισαι χοντρη? ενας ανθρωπος κρινεται απο το αν ειναι αδυνατος ή οχι??
και εγω γενικα στισ 2 σχεσεις που ειχα ντρεπομουν πολυ για το σωμα μου, στην πρωτη δεν καταφερα ποτε να ολοκληρωσω γιατι ντρεπομουν για το πως ειμαι στη τελευταια οπου εληξε και πολυ ασχημα το εκανα με το ζορι αλλα δεν αφεθηκα ελευθερη απο τετοιες σκεψεις και ουσιαστικα δεν ενιωσα τιποτα...
παντως νομιζω οι αντρες δεν βλεπουν τις ατελειες μασ και ουτε μας κρινουν απο τα κιλα μας. αυτο το λεω και εγω βεβαια να το ακουσω αλλα δεν...
:lol:

[marikoul]

Έρχομαι να συμφωνήσω με την αίγλη! Είμαι 23 χρονών και πλέον 64 κιλά με 1.70 ύψος. Δε θα έλεγα πως έχω ΤΑ κιλά πάνω μου αλλά κι αυτά που έχω μου δημιουργούν κόμπλεξ..Ξέρω οτι ίσως πείτε πως είμαι μικρή ηλικιακά και ανώριμη κ.α. .. Το βασικό θέμα είναι πως υπήρξα και 85 κιλά και γενικότερα από πάντα ήμουν παχουλοαφράτη.Αυτό όμως ποτέ δε μου δημιούργησε κάποιο πρόβλημα στα ερωτικά μου..αντίθετα γνώρισα πάρα πολλούς ανθρώπους στο παρελθόν μου- τόσους που τώρα σκέφτομαι που τους έβρισκα και κυρίως ΤΙ μου βρίσκανε!Και εδώ είναι που θέλω να καταλήξω!Τα τελευταία 3 χρόνια που σταδιακά μείωνα το βάρος μου και τώρα είμαι ας πούμε στην τελική ευθεία, δεν υπάρχει καθόλου αυτοπεποίθηση και γενικότερα υπάρχει μια στάση του τύπου, σιγά μη γυρίσει να κοιτάξει αυτός εμένα και άλλα τέτοια του είδους, φαντάζομαι όλοι τα έχουμε σκεφτεί αυτά λίγο πολύ. κι έτσι υπάρχει μια αδράνεια στα συναισθηματικά...
Το θέμα είναι στο μυαλό!Σίγουρα σημαντικό κομμάτι είναι και η στήριξη που λαμβάνεις από άτομα γύρω σου, είτε αυτά έχουν ερωτική διάθεση είτε είναι απλά συγγενείς και φίλοι..Ολη αυτή την ανασφάλεια την οποία νιώθεις natiav, την αισθάνομαι κι εγώ- γιατί οι ανασφάλειες δεν έχουν ηλικία- και κατέληξα μετά από πολύ σκέψη και βλέποντας πως όση στήριξη κι αν έχω από το περιβάλλον μου, αυτό δε με βοηθάει να διώξω εντελώς την εν λόγω ανασφάλεια, να γραφτώ στο σύντομο μέλλον σε μια ομάδα ψυχοθεραπείας εστιασμένη στις διατροφικές διαταραχές και στην αντίληψη των ατόμων για το σώμα τους..
Δε σε παρακινώ να το κάνεις, απλά είναι μια δική μου σκέψη την οποία θα ήθελα να μοιραστώ και πιστεύω πως θα μου ταιριάζει.Ο καθένας μας άλλωστε έχει διαφορετικές ανάγκες!
Ελπίζω να μη σε κούρασα και από τη στιγμή που έχεις εντοπίσει το πρόβλημα μήπως ήρθε η στιγμή να αρχίσεις να το δουλεύεις κιόλας?? Αυτό το ξέρεις μόνο εσύ και η ψυχή σου!
Καλό βράδυ!

Αυτό είναι το προφίλ μου στο facebook, όποιος ασχολείται ευπρόσδεκτος και θα χαρώ! https://www.facebook.com/maria.koulizaki.7?ref=tn_tnmn

[ανβι]

ναι, είναι στο μυαλό. πώς μας πείθουμε όμως;
η προσωπική μου εμπειρία λέει ότι όταν υπήρξα πιο αδύνατη από ποτέ, ήμουν σεξουαλικά και αισθηματικά ανενεργή για το αντίστοιχο διάστημα. και έχω αυτή την εντύπωση ότι όσοι με προσέγγισαν εκείνη την περίοδο, είχαν μια διάθεση να με "σώσουν".

[ανβι]

μαρικούλ, φτου σου κοπέλα μου.:blush:

[aiglh!]

εγω οταν ημουν πολυ αδυνατη ακομη κομπλεξ ειχα με την εμφανιση μου και δεν εεχα καθολου σεξουαλικη ορεξη αντιθετως τιποτα. και τωρα που παλι θεωρουμε φυσιολογικη ( 1.65 και 53 κιλα ) παλι ντρεπομαι για το σωμα μου και σεξουαλικα δε μπορω να ενδωσω. εχω ενα αγορι και δε μπορω να ολοκληρωσω μαζι του γιατι ντρεπομαι...:dork:

[baklavadaki]

aiglh μου αν επιτρέπεται γιατί πιστέυεις ότι ντρέπεσαι?τι δεν σου αρέσει στο σώμα σου?
Μακάρι να είχα τα κιλά σου!
Κρίμα είναι να είσαι νέα κ με αγόρι και να μην το χαίρεσαι

[aiglh!]

παλια ημουν γεματη και ισως μου εχει μεινει στο μυαλο η παλια μου εικονα, δεν ξερω γιατι αλλα το σωμα μου δε μαρασει καθολου, ειμαι και πλαδαρη :P παλευω αραια και που με κανα γυμναστηριο κρεμες αλλα σιγα:P

η φαση ειναι οτι η πρωτη μου σχεση που ηταν στα 19 μου δεν μπορεσα ποτε να ολοκληρωσω γιατι ντρεπομουν και τωρα φετος στα 20 μου γνωρισα καποιον τον ερωτευτηκα κεραυνοβολα και αυτος ηταν πολυ περπατημενος ( σερβιτορος -μπαρμαν ) ειχε παει με αρκετες και ενιωθα πολυ μειονεκτικα. η πρωτη μου φορα ηταν μα ηταν με αυτον και φυσικα στα σκοταδια και τις αλλες 2-3 φορες ή φοραγα μπλουζα ή εβγαζα μισα ρουχα ή κατω απο σκεπασματα... εληξε ομως ασχημα και αυτες ηταν οι εμπειριες μου..... τωρα που μαι παλι με τον πρωην μου προσπαθω ακομη να ολοκληρωσω μαζι του αλλα δυσκολο...... :P

[baklavadaki]

βρε αίγλη μου!πόσο πλαδαρή μπορεί να είσαι και πόσο άσχημο μπορεί να φαίνεται το σώμα σου με ύψος 1.65 και 53 κιλά?πας και γυμναστήριο!κάνεις κ διατροφή!πράγμα που σημαίνει πως όλο και φτιάχνει το σώμα σου!

Προσπάθησε να δεις λίγο πως να φτιάξεις την αυτοπεποίθηση σου όσον αφορά το σώμα σου, γιατί πραγματικά είμαι σίγουρη πως έχεις ένα σώμα που πολλές εδώ( και εγώ) θα ήθελαν να έχουν και κοίτα να το χαρείς!τώρα για το πως να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση?ο καθένας με τον τρόπο που του ταιριάζει!υπάρχουν βιβλία πχ η site σχετικά κάτι που βοήθησε εμένα, ή ακόμα και το να κοιταχτείς στον καθρέφτη χωρίς ρούχα και να προσάθήσεις να δείς αντικειμενικά τον εαυτό σου βοηθάει!

όσο για το ερωτικό κομμάτι,καθώς έιναι πολύ σημαντικό στη ζωή μας , μπορείς και με το αγόρι σου να το συζητήσεις ή και με μία φίλη σου που εμπιστεύεσαι αν δεν το έχεις κάνει ήδη!Είναι κρίμα να έχεις κόλλημα εκεί χωρίς ουσιαστικό λόγο γιατί και να το κάνεις δεν θα τα ευχαριστηθείς κιόλλας αν δεν είσαι χαλαρή !

[aiglh!]

baklavadaki ποσο δικαιο εχεις, θα περασουν τα χρονια και ολα αυτα θα τα μετανιωνω..:no::no::no::no::no:
μακαρι να μπορεσω να τα ξεπερασω καποτε ολα αυτα, εχω πολυ κακη σχεση με τον εαυτο μου δεν τον αγαπαω :no::no::no:

[baklavadaki]

παθών και μαθών και εγώ αίγλη!
έπρεπε να πάω 25 χρονών για να αρχίσω να αγαπάω τον εαυτό μου..

[lipimeni]

Έχω δει το θέμα αυτό εδώ και λίγες μέρες και για να πω την αλήθεια,λέω από μέσα μου,να πω την ιστορία μου,να μην την πω..και μιας και έχω αυπνίες..λέω να την πω.Σάμπως τι έχω να χάσω?
Θα προσπαθήσω να μην σας κουράσω με πολλές λεπτομέρειες.Λοιπόν,έχοντα ς μείνει αρκετά χρόνια στα 134 κιλά,είχε ως αποτέλεσμα να έχω ρίξει Χ τρελό στα ερωτικά μου.Δηλαδή μόλις έβλεπα ένα παιδί που μου άρεσε,έλεγα από μέσα μου,ααα ταιριάζει με την τάδε φίλη μου.Δεν είχα όρεξη για τίποτα.Ήμουν εγώ και η τηλεόραση.Για να μην τα πολυλογώ,φτάνω κάποια στιγμή τα 98 κιλά πάνω κάτω,εξακολουθώντας να μην έχω όρεξη για κάτι,για μία σχέση.Που λέτε,η κολλητή μου,μου λέει ένα βράδυ μπες ρε συ στο διαδίκτυο και τσάταρε, έχει γέλιο η υπόθεση.Και το έκανα.Γνωρίζω ένα παιδί,και από την πρώτη στιγμή,γιατί ήμουν κατά όλων αυτών, λέω πως είμαι σε σχέση,για να μη μπούμε στη διαδικασία να ανταλλάζουμε πολλές πολλές φωτό,και γενικά να τραβήξει η υπόθεση.Εγώ ήθελα απλά να κάνω πλάκα.Πάντα ασκούσα κριτική σε αυτού του είδους την επικοινωνία.Το ένα βράδυ έγινε 2,τα 2 -3 και πάει λέγοντας...πάνω στο μήνα αλλάζουμε τηλέφωνα(ναι ναι έκανα τέτοιο πράγμα)..και αρχίζουμε να μιλάμε τα βράδια.Αρχίζει να ζητάει να βρεθούμε αλλά εγώ βάζω σαν ασπίδα τη σχέση και αυτός κατανοεί την κατάσταση και δεν επιμένει.Ο 1 μήνας έγινε δύο...οι 2 τρεις...τεσπα η κατάσταση αυτή κράτησε περίπου 8 μήνες,με κάποια ψιλοδιαλείμματα,γιατί εκ των πραγμάτων ''ζούσε'' τη ζωή του,μιας και δεν είχα πάνω του κανένα δικαίωμα,να του πω μην πας με αυτήν,μιας και δεν ήμασταν μαζί.Βέβαια εγώ δεν μπορούσα να κάνω κάτι όλο αυτό το διάστημα από το να τρελαίνομαι στη γυμναστική και στη διατροφή,χάνοντας σχετικά σε γρήγορους ρυθμούς σε σχέση με το προηγούμενο διάστημα.Γενικά ρε παιδιά σκεφτείτε ότι τύχαινε μέρα που μιλούσαμε μέχρι και 5 ώρες..βράδια τρελά.Γενικά ίσως έπεσα με τα μούτρα,σε κάτι που ο λογικός μου εαυτός,κατακρίνει.Να ερωτευτώ κάποιον που δε γνωρίζω?ΤΡΕΛΟ! Απλά υπήρχε μία χημεία ανεξήγητη. Αφού καμιά φορά,έλεγα πως μπορεί να μην είχα κάτι τόσα χρόνια,αλλά ο θεός μου έστειλε αυτό ακριβώς που ζητούσα.Πόσες φορές είχα ονειρευτεί τη συνάντησή μας.Πόσες φορές με είχε ρωτήσει γιατί είμαι σε μία σχέση και συνεχίζω και μιλάω μαζί του.Εγώ πολύ κλάμα.Και φτάνουμε 2 εβδομάδες πριν..έχουμε σταματήσει να μιλάμε και καταλαβαίνω ότι προφανώς υπάρχει κάτι στη ζωή του.Με παίρνει ένα βράδυ και μέσα από συζήτηση μου ξεφεύγει η φράση,ναι αλλά εγώ χώρισα..και μου λέει αυτός,ναι αλλά τώρα εγώ είμαι με κάποια κοπέλα..και πουφ..το όνειρο τελείωσε.Σίγουρα θα αρχίσετε πράγματα τύπου: 1) μέσω διαδικτύου??τραγικό , 2) αν όντως σε ήθελε,θα σε ήθελε έτσι όπως είσαι... Το θέμα μου είναι το εγώ μου.Θέλω να είμαι υπερήφανη για εμένα.Δεν ήμουν έτοιμη να τον συναντήσω.΄΄Ηθελα να με δει και να χαρεί,όχι να πει ωχ τι μου έτυχε.. Από τότε καμία επικοινωνία.Μου είπε ότι θέλει να σταματήσει την κατάσταση γιατί θέλει να είναι σωστός απέναντι στην κοπέλα..Εγώ τώρα πως είμαι?? Δείτε την ώρα που γράφω και θα καταλάβετε.. Το έχω ρίξει σε σκληρή γυμναστική και ξεσπάω εκεί.Προσπαθώ να αγγίξω τον στόχο όσο πιο γρήγορα γίνεται,για να τον συναντήσω.Αυτά γενικά..Τώρα λογικά δε σας έκανα και την καλύτερη των εντυπώσεων..αλλά..ήθελα να τα πω. Απλά ξέρετε τι σκέφτομαι? Ότι είναι τυχαίοι όλοι αυτοί οι μήνες ρε παιδιά? Όλη η υπομονή που έκανε στο ότι δεν έστελνα φωτογραφίες πολλές,ή που έστελνα κυρίως φάτσα ξέρετε..Όλες αυτές οι ώρες,οι άπειρες συζητήσεις..Λέτε να είναι τυχαίο?Μπορεί και ναι,τι να πω.

[giorgosdelta]

Λυπημένη μου κοπέλα, έχεις δίκιο κι είσαι λυπημένη.
Νομίζω ότι έχασες μια μεγάλη ευκαιρία για να κάνεις μια πολύ καλή και σοβαρή σχέση.
Τόση κουβέντα, τον μαθαίνεις τον άλλον απ' έξω κι ανακατωτά.΄Άσε που άλλα ζευγάρια, συνολικά, δε μιλάνε τόσο πολύ σε όλόκληρη τη ζωή τους.
Και ήταν και έντιμο παιδί!!!!
Και σαν άντρας που είμαι - και μιας και είναι πιθανών να σκεφτόμαστε με παρόμοιο τρόπο - πρέπει να σου πω ότι για να ασχοληθεί τόσο πολύ μαζί σου, θα έπεφτε στα πόδια σου και θα σε λάτρευε.
Κρίμα κοπέλα μου.

Πιστεύω πως το πρόβλημα κι ο δισταγμός σου να τον συναντήσεις, ξεκινάει από την έλλειψη εμπιστοσύνης που υπάρχει γενικότερα μεταξύ των ανθρώπων. Και είναι κοινωνικό φαινόμενο η δυσκολία συνάψεως και διατήρησης σχέσεων.
"Δεν είναι τα κιλά το θέμα εδώ. Τα παραπανίσια κιλά σε μια γυναίκα είναι πρόβλημα για την υγεία της, όχι για την κοινωνικότητά της. Υπάρχουν περιπτώσεις και περιπτώσεις βέβαια."
Δες το σαν ένα χαμένο, έναν ανεκπλήρωτο έρωτα. Έναν έρωτα που για καλό ή για κακό δεν ήταν δυνατόν να εκπληρωθεί και κοίτα μπροστά.
Βάλε λίγη εμπιστοσύνη στην καχυποψία της εποχής μας και προχώρησε με όση αυτοπεποίθηση έχεις. Μερικές φορές πρέπει να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω, έστω κι αν αυτό το βήμα μπορεί να μας οδηγήσει στον γκρεμό. Έτσι είναι η ζωή, ρισκάρεις και προχωράς. Στη συγκεκριμμένη περίπτωση - του έρωτα - τα πράγματα είναι πολύ απλά από την φύση τους. Ας τα αφήσουμε όσο πιο απλά γίνεται.

[aiglh!]

lipimeni η ιστορια σου μοιαζει με τη δικη μου.... η πρωτη μου σχεση εγινε μεσω διαδυκτιου. εγω ποτε δε γνωριζα εξω αγορια ντρεπομουν και ελεγα θα με αποριψουν λογω εμφανισης ( βλακιες ). την ακομη σχεση μου γιατι χωρισαμε και τα ξαναβρηκαμε. μεσω διαδυκτυου γνωριστικαμε και εμεις, εμενα απο οτι λεει με ερωτευτηκε απο τα λεγομενα μου, ερωτευτηκε τον χαρακτηρα μου τη ψυχη μου!!!!
δε επρεπε να το διακοψεις, εφοσων κρατησε τοσους μηνες αυτο σημαινει οτι κατι υπηρχε επρεπε να συναντηθητε εστω μια φορα!
τωρα μιλατε καθολου?

[ανβι]

το μόνο που θέλω να πω είναι ότι σε καμία περίπτωση εγώ προσωπικά δεν κατακρίνω το πώς τον γνώρισες μέσω διαδικτύου.
η μεγαλύτερη και πιο έντονη σχέση μου ξεκίνησε κάπως έτσι.