θέλω να ξαναγίνω...σκορδόπιστη!

[cAtTaC]

Originally posted by sweetOctober
Αν θελεις να πικρανεις/πονεσεις τον αλλο επειδη αδιαφορει/δεν ειναι κοντα σου, μπορεις να του γραψεις ενα γραμμα. Να λες οσα νιωθεις, οσα δεν ακουσε ποτε, να τα ξερασεις ολα. Θα νιωθεις πολυ καλυτερα. Το γραμμα θα το ταχυδρομησεις και μαζι θα ταχυδρομησεις και καθε πικρια και θα προχωρησεις.

Ευχαριστώ πραγματικά για το ενδιαφέρον και αφού το ξανασκέφτηκα αποφάσισα ότι δεν χάνω τίποτα να δοκιμάσω τη συμβουλή τη δική σου και της NADINE :yes: Αυτό λοιπόν θα κάνω!

[sweetOctober]

Originally posted by cAtTaC

Originally posted by sweetOctober
γραψε στο google δωρεαν ψυχολογικη βοηθεια, βγαζει πολλα ενδιαφεροντα λινκ!!! Νομιζω υπαρχει κι ενας φορεας που λεγεται ανασα ή καπως ετσι, και ειναι δωρεαν. Ειμαι σιγουρη οτι μπορεις να βοηθηθεις δωρεαν, μαλλον πρεπει να το ψαξειςμονη σου και να παψεις να απευθυνεσαι στους γονεις σου, που απο οσο διακρινω δεν εχουν τα χρηματα, αλλα ουτε τον χρονο και δεν εχουν καταλαβει τι περνας. Δεν εχει νοημα να αποδειξεις τι περνας, αλλα να το περασεις. μετα θα λυθουν ολα. Εμεις ειμαστε εδω οτι μπορουμε να προσφερουμε.

Ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξη!Αλλά δεν νομίζω ότι θα θελα το θέμα να παρει περαιτέρω διαστάσεις γιατί θα νιώθω ακόμη χειρότερα..άσε που οι περισσότεροι φορείς για να σε βοηθήσουν πρέπει να πάσχεις από κάποια διατροφική διαταραχή..αν είχα ήδη ανορεξία ή αν έγραφα πέρυσι εδώ στα κιλά που ήμουν τότε(46,5-47)ίσως κάτι να γινόταν..αλλά το πρόβλημά μου έχει πολύ πιο βαθιές πιστεύω ρίζες..δεν οφείλεται δηλ μόνο σε λάθη των γονιών μου..έχει να κάνει περισσότερο με το δικό μου το ξερό κεφάλι και το πείσμα μου όταν βάζω ένα στόχο να τον πετυχαίνω..δυστυχώς εδώ η πειθαρχία που δυστυχώς έχω και η τελειομανία ίσως αποδειχτεί καταστρεπτική...όπως και να χει δεν μπορείς να ξέρεις μέχρι να το δοκιμάσεις...

τι διαστασεις να παρει? Εχεις κανεις αποπειρες αυτοκτονιας και φοβασαι τις διαστασεις? Ολα ειναι ανωνυμα, οπου και να παρεις, επιπλεον υπαρχει το απορρητο γιατρου ασθενη, αυτο στο υπογραφω 1000000% γιατι εχω φιλη ψυχιατρο (δυστηχως δεν ειναι σε αστικο κεντρο να σε βοηθουσα...)

Αφου εισαι ξεροκεφαλη (join the club) δοκιμασε να βαλεις στοχο να καλυτερεψεις τον εαυτο σου, αντι να τον καταστρεφεις! Ο εαυτος μας ειναι και η ψυχη μας, και το μυαλο μας. Αντι να ριχνεις ευθυνες στους γονεις σου (που δε σε βγαζει πουθενα, αλλιως εχεις ΚΑΘΕ δικιο) φροντισε να...σε φροντισεις. Αν δε φροντισεις τον εαυτο σου μη περιμενεις απο καποιον αλλο. Ειναι σκληρο και δε θα επρεπε να το παθεις σε αυτη την ηλικια, αλλα εγινε. Πρεπει να το ξεπερασεις και να συνεχισεις. Για να το ξεπερασεις πρεπει να το αντιμετωπισεις, να ανοιχτεις, να μιλησεις, να τα βγαλεις απο μεσα σου. Πρεπει να πας σε ειδικο καλη μου..........εμεις εδω δεν εχουμε γνωσεις...

**νομιζω οτι εισαι αρκετα ανορεκτικη και μονο με τις σκεψεις που κανεις, δοκιμασε στους δημοσιους φορεις στο λινκ σε παρακαλω...........

Originally posted by cAtTaC

Originally posted by sweetOctober
Αν θελεις να πικρανεις/πονεσεις τον αλλο επειδη αδιαφορει/δεν ειναι κοντα σου, μπορεις να του γραψεις ενα γραμμα. Να λες οσα νιωθεις, οσα δεν ακουσε ποτε, να τα ξερασεις ολα. Θα νιωθεις πολυ καλυτερα. Το γραμμα θα το ταχυδρομησεις και μαζι θα ταχυδρομησεις και καθε πικρια και θα προχωρησεις.

Ευχαριστώ πραγματικά για το ενδιαφέρον και αφού το ξανασκέφτηκα αποφάσισα ότι δεν χάνω τίποτα να δοκιμάσω τη συμβουλή τη δική σου και της NADINE :yes: Αυτό λοιπόν θα κάνω!

αυτο που πρεπει να κανεις ειναι να πας σε ειδικο αμεσα, αυτο πρεπει να κρατησεις απο οσα σου ειπαμε...

[sweetOctober]

Δεν ειχα διαβασει την απαντηση της κυριας Ναταλιας συγνωμη! Διαβαζα μονο τα δικα σου μηνυματα ! Ειδες σου ειπε κι εκεινη για το γραμμα. Ειναι λυτρωτικο!!! Μερικες φορες δε θα θελεις καν να το στειλεις! Θα σου φτανει που τα εβγαλες απο μεσα σου! Αντε αγαπη μου καλη δυναμη και μη ξανακουσω χαζα για νοσοκομεια και αυτοκτονιες γιατι με τρομαξες :(

[ανβι]

δε θα σου μιλήσω για την υγεία, που είναι ό,τι πιο σημαντικό, το έκανα ήδη τα προηγούμενα σχόλια.
θα σου πω όμως για την ομορφιά. το υγιές σώμα και η ευεξία, ένα χαρούμενο πρόσωπο και ένα γυμνασμένο κορμί, αυτά είναι ομορφιά. και στη δική μου περίπτωση, έπρεπε να φτάσω τα 40 κιλά και να βαρεθώ να ακούω από τους γύρω μου "πώς είσαι έτσι;" για να συνειδητοποιήσω ότι "όχι, όσο πιο αδύνατη δε σημαίνει και πιο όμορφη".
όσο για τις δυσκολίες που περνάς, δες τις όσο μπορείς ως ευκαιρία. ευκαιρία για να γίνεις πιο δυνατός, πιο όμορφος, πιο αποφασιστικός και πιο ώριμος άνθρωπος. μόνο την πάρτη μας έχουμε και ορίζουμε, γίνε αυτό που θέλεις και γίνε καλύτερη.
κι αυτό σίγουρα δε σημαίνει πιο αδύνατη.

[cAtTaC]

Originally posted by sweetOctoberαυτο που πρεπει να κανεις ειναι να πας σε ειδικο αμεσα, αυτο πρεπει να κρατησεις απο οσα σου ειπαμε...

Πίστεψέ με το έχω καταλάβει ότι μόνο ένας ειδικός θα μπορούσε να δώσει λύση σ'όλο αυτό που τραβάω αλλά όπως προανέφερα το οικονομικό αποτελεί μεγάλο εμπόδιο για μένα.Δυστυχώς,εγώ και οι δικοί μου είμαστε τόσο χάλια σ'αυτό το θέμα που θα ήταν αδύνατο να βρω τα λεφτά για κάτι τέτοιο.Ντρέπομαι που το παραδέχομαι :sniffle: αλλά ναι,το οικονομικό είναι ίσως το μεγαλύτερο εμπόδιο για να απευθυνθώ σε έναν ειδικό...

Άνβι,καταλαβαίνω ή μάλλον φαντάζομαι ότι αυτό που πέρασες θα ήταν τραυματικό για σένα...όσο για μένα δεν μπορώ να πω ότι θα με ωριμάσουν και πολύ όλα αυτά ή θα με δυναμώσουν γιατί το τελευταίο διάστημα(συγκεκριμένα από τότε που πήρα τα κιλά) τείνω να είμαι πολύ αδύναμη και να παραιτούμαι εύκολα απ' ό,τι μου φαίνεται δύσκολο.Δεν ξέρω γιατί το παθαίνω αυτό.Η ψυχολογία μου είναι χάλια και ειλικρινά νιώθω ότι το μόνο που θα μπορούσε να με λυτρώσει τώρα είναι το να χάσω κιλά.Πες το προαίσθημα,πες το συνήθεια ή ό,τι άλλο θες αλλά αυτό νιώθω ότι μου ταιριάζει να κάνω στην παρούσα φάση.ok,ίσως να μην το φτάσω τόσο στα άκρα-στα 42-αλλά στα κιλά που ήμουν πέρυσι τουλάχιστον θα ήθελα να ξαναπάω.Η επιθυμία μου για μεγαλύτερη απώλεια ίσως οφείλεται στο ότι θέλω έτσι από περιέργεια να δω πώς θα φαίνομαι σε κιλά κάτω των 46,δεδομένου του ύψους μου.Να δω τι σχόλια θα εισπράττω.Γιατί βλέπεις,πάω και σ'ένα σχολείο όπου τα παιδιά μόνο επικριτικά ξέρουν να γίνονται.Είναι χαρακτηριστικό πώς σχολιάζουν(όταν είμαστε μαζί τουλάχιστον)τις άλλες κοπέλες.Βλέπουν μία ανορεξική(υπάρχουν αρκετές πολυυύ αδύνατες κοπέλες στο σχολείο μου-η κατάρα μου-):"Αχ,τι ωραίο σώμα που χει αυτή!Μακάρι να μουν και γω έτσι!Κοίτα αυτά τα μικροσκοπικά ποδαράκια!"Ενώ οι ίδιες είναι μια χαρά.Ή το αποκορύφωμα.Βλέπουν μία φυσιολογική στα κιλά και λένε:"Πω,πω κοίτα τη φάλαινα!Καλά δεν ντρέπεται να κυκλοφορήσει έτσι,μ αυτά τα μπούτια,μ'αυτό τον ποπό;Σαν πάτος είναι.."Και μην αναφέρω βέβαια τι λένε για τις πιο τσουπωτές ή εύσωμες!Βάλε και ότι όλο μου το σόι είναι αδύνατοι και ειδικά η μάνα μου..Οπότε καταλαβαίνεις πώς νιώθω:sniff: :sniff:

[sweetgirl_ed]

Γεια σου cAtTaC :)

Αχχχ αυτός ο ρατσισμός στο σχολείο δεν παίζεται. Η καλύτερη τακτική είναι το γράψιμο θα δεις θα νιώσεις καλύτερα μόλις αρχίζεις να μην νοιάζεσαι για τα λόγια τους. Και επειδή και εγώ σχολείο πάω καταλαβαίνω. Εμένα π.χ κοροιδεύαν το ύψος μου αγόρια 1 και 60 για να νιώσουν αυτοί καλύτερα, το ίδιο κάνουν και οι συμμαθητές σου . Θα κάτσω να σκάσω; -όχι βέβαια- γιατί αυτό σε ρίχνει ακόμα πιο κάτω. Οπότε προσπάθησε να τους αγνοείς :cool rsvd:

Υ.Σ Τα 42 κιλά είναι πολύ λίγα και σίγουρα θα σε στείλουν στο νοσοκομείο, η αδερφή μου είναι 1.72 και 47 κιλά και είναι σαν σκελετός, το μισεί και δεν είναι και ότι πιο ωραίο για μία κοπέλα . Άσε που μετά δεν θα βρίσκεις ρούχα, εκτός αν θέλεις να ψωνίζεις από τα παιδικά ;)

[sweetOctober]

sweetgirl!!!! εχουμε παρομοια nickname kai ticker!!!!!!!! Ποσο ειναι το κοριτσακι σου? Χαιρομαι που υπαρχουν κι αλλες μανουλες που νοιαζονται και για το σωμα τους μεσα σε ολο το τρεξιμο!

Αγαπητη μου θεματοθετρια...σου εβαλα τα λινκ πιο πανω για δημοσιους φορεις, και τα βρηκα με ενα απλο google-αρισμα. Ειμαι σιγουρη πως αν πραγματικα το επιθυμεις θα βρεις τρόπο. Σε παρακαλω κανε το,......................... καλη δυναμη!!! Θα σε διαβαζω κι ευχομαι τα νεα σου να ειναι ολο και καλυτερα!

[sweetOctober]

Originally posted by cAtTaC
Η ψυχολογία μου είναι χάλια και ειλικρινά νιώθω ότι το μόνο που θα μπορούσε να με λυτρώσει τώρα είναι το να χάσω κιλά.Πες το προαίσθημα,πες το συνήθεια ή ό,τι άλλο θες αλλά αυτό νιώθω ότι μου ταιριάζει να κάνω στην παρούσα φάση.ok,ίσως να μην το φτάσω τόσο στα άκρα-στα 42-αλλά στα κιλά που ήμουν πέρυσι τουλάχιστον θα ήθελα να ξαναπάω.Η επιθυμία μου για μεγαλύτερη απώλεια ίσως οφείλεται στο ότι θέλω έτσι από περιέργεια να δω πώς θα φαίνομαι σε κιλά κάτω των 46,δεδομένου του ύψους μου.Να δω τι σχόλια θα εισπράττω.Γιατί βλέπεις,πάω και σ'ένα σχολείο όπου τα παιδιά μόνο επικριτικά ξέρουν να γίνονται.Είναι χαρακτηριστικό πώς σχολιάζουν(όταν είμαστε μαζί τουλάχιστον)τις άλλες κοπέλες.Βλέπουν μία ανορεξική(υπάρχουν αρκετές πολυυύ αδύνατες κοπέλες στο σχολείο μου-η κατάρα μου-):"Αχ,τι ωραίο σώμα που χει αυτή!Μακάρι να μουν και γω έτσι!Κοίτα αυτά τα μικροσκοπικά ποδαράκια!"Ενώ οι ίδιες είναι μια χαρά.Ή το αποκορύφωμα.Βλέπουν μία φυσιολογική στα κιλά και λένε:"Πω,πω κοίτα τη φάλαινα!Καλά δεν ντρέπεται να κυκλοφορήσει έτσι,μ αυτά τα μπούτια,μ'αυτό τον ποπό;Σαν πάτος είναι.."Και μην αναφέρω βέβαια τι λένε για τις πιο τσουπωτές ή εύσωμες!Βάλε και ότι όλο μου το σόι είναι αδύνατοι και ειδικά η μάνα μου..Οπότε καταλαβαίνεις πώς νιώθω:sniff: :sniff:

ειλικρινα για κανενα απο ολους τους λογους δεν αξιζει να πας πιο κατω σε κιλα. Το προβλημα σου δεν ειναι τα κιλα σου, ειναι οτι θελεις να χασεις κιλα...το προβλημα σου δεν ειναι οι αλλοι και τι πιστευουν ή λενε αλλα τι σκεφτεσαι εσυ στο δικο σου μυαλο. Αν ζησεις την υπολοιπη σου ζωη για να αρεσεις στους αλλους μονο δυστηχισμενη θα εισαι. Μπορεις να πρωτοτυπησεις και να αδιαφορησεις, να κοιταξεις τι ειναι καλο για εσενα και το σωμα σου, για την υγεια σου. Αν δεν αγαπησεις τον εαυτο σου, δεν τον φροντισεις, δεν τον παινεσεις, κανεις δε θα το κανει για σενα, ουτε στα 42 ουτε στα 62 αλλα ουτε και στα 102 κιλα.................

[anastasia_s]

Originally posted by cAtTaC
αυτό που λέει ο τίτλος!θέλω να ξαναγυρίσω στα 47-48 κιλά και να πάω ακόμα πιο κάτω.είμαι 1.68μ. κ θέλω έτσι για το γαμώτο να δω πώς θα δείχνω στα 42 ας πούμε!άσε που αν τα καταφέρω και φτάσω εκεί κ χάσω δηλ. 14 κιλά σίγουρα θα έχω πολύ περισσότερη αυτοπεποίθηση κ δεν θα αισθάνομαι άσχημα για το πώς φαίνεται το σώμα μου αν πάω ας πούμε μέχρι κάτω στο περίπτερο!Γιατί έτσι νιώθω.Ισως ακόμη να με δει κ τ πρώην αγόρι μου και να τολμήσει να μου πει να τα ξαναφτιάξουμε.Έχω μάθει ότι το θέλει και τι καλύτερο απ'το να του δώσω αυτή την ώθηση!Άσε που αν φτάσω τα 42 μπορεί να καταλάβουν οι δικοί μου ότι υπάρχω κ να νοιαστούν για μένα!!!Επιτέλους!Εσείς τι λέτε;Δεν θα άλλαζαν όλα;:yes:

απο τα λεγομενα σου θα ελεγα οτι δεν φταινε τα κιλα... πρεπει να τα βρεις με τον εαυτο σου και να τον αγαπησεις , αν δεν εκτιμησεις εσυ τον εαυτο σου μη περιμένεις να τον εκτιμήσουν οι αλλοι!!!

[sweetgirl_ed]

Originally posted by sweetOctober
sweetgirl!!!! εχουμε παρομοια nickname kai ticker!!!!!!!! Ποσο ειναι το κοριτσακι σου? Χαιρομαι που υπαρχουν κι αλλες μανουλες που νοιαζονται και για το σωμα τους μεσα σε ολο το τρεξιμο!

Αγαπητη μου θεματοθετρια...σου εβαλα τα λινκ πιο πανω για δημοσιους φορεις, και τα βρηκα με ενα απλο google-αρισμα. Ειμαι σιγουρη πως αν πραγματικα το επιθυμεις θα βρεις τρόπο. Σε παρακαλω κανε το,......................... καλη δυναμη!!! Θα σε διαβαζω κι ευχομαι τα νεα σου να ειναι ολο και καλυτερα!

Εδώ νομίζω ότι κάναμε ένα λάθος γιατί εγώ σχολείο πάω ακόμα λολ :p
Πάντως η δικιά μου μανούλα σίγουρα προσέχει :)

Υ.Σ Το συγκεκριμένο τίκερ το έβαλα επειδή μου άρεσε χιχιχι

[sweetOctober]

Μπραβο της :like: καλά έκανες!!! Η θεματοθετρια πως ειναι?

[cAtTaC]

Γειά σας!!!!!!!Επέστρεψα κι εγώ!Ήθελα λίγο χρόνο να σκεφτώ σοβαρά τι θα κάνω για να αλλάξω την τωρινή μου κατάσταση.Και νομίζω ότι δεν έχω καταλήξει ακόμη σε μια απόφαση αλλά τουλάχιστον ξέρω πλέον περίπου τι θα κάνω...Νομίζω ότι τελικά άλλαξα γνώμη και δεν θα υποβάλλω τον εαυτό μου σ'αυτό το μαρτύριο της στέρησης.Και αυτό με βοηθήσατε κυρίως εσείς να το καταλάβω γι'αυτό σας χιλιοευχαριστώωωωω!!!!:smilegrin ::smilegrin::smilegrin: Χωρίς την υποστήριξη και τη βοήθειά σας πιθανότατα να σκεφτόμουν ακόμη ότι το πρόβλημά μου σε όλα είναι τα κιλά μου και άρα η μόνη λύση είναι η απώλειά τους γιατί λανθασμένα(όπως λέτε)νόμιζα ότι μόνο έτσι θα ένιωθα χαρούμενη.Ήταν μια δύσκολη απόφαση να την πω και γι αυτό πραγματικά σας ξαναευχαριστώ!

sweetgirl,δεν είναι κι ότι πιο εύκολο να αγνοείς όλα όσα λένε αυτοί που είσαι κάθε μέρα μαζί τους.Και καλά πες μία,άντε δύο φορές να κλείσω τ αυτιά μου αλλά για πόσο ακόμα νομίζεις θα αντέξω;δεν είμαι τόσο δυνατή. :( .και σίγουρα δε θα μ άρεσε να ψωνίζω απ΄τα παιδικά!Σ'ευχαριστώ πάντως για το ενδιαφέρον!

anastasia μου πόσο δίκιο έχεις!πραγματικά το ξέρω ότι μόνο τον εαυτό μου δεν έχω σε εκτίμηση...Αυτό φαίνεται νομίζω και από το γεγονός ότι ήθελα να του κάνω τέτοιο κακό και με τις απόπειρες και με αυτή την απώλεια..όχι ότι τώρα τον έχω λατρέψει ή τίποτα τέτοιο!Απλά κάνω κάποια βήματα,θεωρώ,για να τον συγχωρήσω για τις αυτοκαταστροφικές τάσεις και πού ξέρεις;Στο μέλλον μπορεί να τα καταφέρω να τον αγαπήσω!

sweetOctober, δε χρειάζεται να προσθέσω κάτι στα λεγόμενά σου!Είχες κι έχεις δίκιο!!!! :bigsmile::bigsmile::bigsmile: Σ'ευχαριστώ πραγματικά για όλα!!!!!!

[NADINE_ed]

Καλημέρα,επίθεση γάτας και λοιπή παρέα.Ο χρόνος που μεσολάβησε,βλέπω,κύλισε εποικοδομητικά και πολύ χαίρομαι.
Είναι πολλά να ζητά κανείς από μια 15-16χρονη να επιζητά τις αυτούσιες λύσεις στα όποια θέματα προκύπτουν,ν'αγαπά τον εαυτό της
καθώς και να μην παρασύρεται από τις γνώμες των άλλων(οι περισσότεροι από μας παλεύουμε ολόκληρη ζωή και πάλι δεν καταφέρνουμε
και πολλά)αλλά είναι σημαντικό που τουλάχιστον φωτίζονται οι δρόμοι,που δείχνουν να βγάζουν στα καλύτερα μας.Χωρίς να προσπαθώ να χαλάσω
το θριαμβευτικό κλίμα που επικρατεί,θέλω να σε προετοιμάσω για ενδεχόμενες στιγμές που θα επιστρέψουν δυναμικά παλιές σκέψεις αρνητικές,
όπου το μειωμένο βάρος και πάλι θα φαντάζει λύση πας παρτού.Δεν πατάμε κουμπί κι εξαφανίζονται αυτόματα ως δια μαγείας τα ζόρια μας.
Είναι στα πλαίσια της εξέλιξης οι μικές οπισθοχωρήσεις και τα σημειωτόν.Το ζητούμενο είναι η γενικότερη πορεία να είναι προς τα μπροστά.
Όποτε λοιπόν πάλι σε πιάσεις να βρίσκεις δελεαστικό κάτι που βαθιά μέσα σου ξέρεις πως είναι καταστρεπτικό για σένα κι αποπροσανατολίζει
από την ουσία του πραγματικού ζητήματος,μη διστάσεις να μιλήσεις γι'αυτό,αν όχι σε ειδικό,αν όχι σε άνθρωπο δικό σου που εμπιστεύεσαι,
έστω σ'εμάς εδώ,να δεις η ίδια γραμμένα τα λόγια σου κι ενδεχομένως ν'ακούσεις κάτι βοηθητικό.Καλή δύναμη σε κάθε σου προσπάθεια
και μην ξεχνάς να παίρνεις από όπου μπορείς χαρά.Γι'αυτό σου δόθηκε άλλωστε η ζωή,για να την απολαύσεις!Όσο για την αγάπη για τον εαυτό μας,
άμα δε γεννηθήκαμε έχοντας την,θέλει προσπάθεια να την κατακτήσουμε.Ξεκινούμε από τη συμπάθεια και προχωρούμε.Για αρχή σκέψου
σε τι πιστεύεις πως είσαι καλή,ποιά είναι τα θετικά σου χαρακτηριστικά και πάρε δύναμη από αυτά.Προσπάθησε να σε δεις μέσα από τα μάτια
εκείνων που σε αγαπούν.Εσύ προκάλεσες αυτά τα συναισθήματα.Οι σχέσεις είναι αλληλεπίδραση.Κι όσο μπορείς περισσότερο να σε φροντίζεις.
Αν σε παραμελείς είναι σα να σε υποτιμάς.Αν σε φροντίζεις νιώθεις πως αξίζεις για να το κάνεις και να το δεχτείς από άλλους.Αρκετά μας έχουμε
στήσει στον τοίχο για τα φοβερά μας "εγκλήματα".Στην τελική,το μεγαλύτερο όλων είναι αυτό ακριβώς που μας κάνουμε,πολύ περισσότερο
από όσα τυχόν αρνητικά κάνουμε ή θετικά παραλείπουμε.Δύσκολη η συγχώρεση του εαυτού,αλλά δίχως αυτή,ελεύθερα πετάγματα ψυχής γιόκ!
Σταματώ να φλυαρώ,χαιρετώ,αφήνω φιλιά κι ευχές για ένα υπέροχο καλοκαίρι!Εξάλλου μόνο ένα καλοκαίρι του 2013 θα ζήσουμε!Ας το χαρούμε!

[cAtTaC]

Ευχαριστώ NADINE!Και νομίζω θα χαρείτε όλοι να σας πω ότι αποφάσισα για πρώτη φορά να φροντίσω τον εαυτό μου με σωστή διατροφή!Τώρα που τέλειωσαν κι οι εξετάσεις στο σχολείο θα έχω όλο το χρόνο μπροστά μου!!!Βέβαια νομίζω ότι μια μικρή απώλεια κιλών είναι αναπόφευκτη,μόνο και μόνο,εξαιτίας του ότι με τη σωστή διατροφή θα μειώσω αρκετά την ποσότητα των γλυκών που έτρωγα.Γενικά θα περιορίσω πολύ όλα τα τηγανιτά και το junk food.Όχι ότι είχα θέμα με αυτά..Το μεγαλύτερό μου θέμα είναι τα γλυκά!Αφού μπορούσα να φάω μισό ταψί μπακλαβά μέσα σε μια μέρα,την επόμενη ένα κουτί σοκολατάκια και πάει λέγοντας...:lol: Αυτά είναι κυρίως που μου έδιναν όλες τις παραπανίσεις θερμίδες.Με λίγα λόγια πάχαινα απ΄τα γλυκά!Γι'αυτό αν τα περιορίσω κατά πολύ και θα κάνω καλό στην υγεία μου και θα χάσω κάποια περιττά κιλά που οφείλονται σ'αυτά!Μακάριιιιι!!!!:duh::duh::duh :