νιώθω δυστυχισμένη!δν μπορώ να διαχειριστώ τα συναισθήματά μου!

[ζηλιαρομπομπίκα]

εγώ δν ήμουν γλωσσού ,από μικρή μάλλον εύπειστη ήμουν όπως κ επίσης έλεγα οτι μου κατέβαινε στο κεφάλι

[bouliana]

ωραία τα λες scarllet θα σε πάρω για δικηγόρο μου τον πρώτο καιρό μέχρι να γίνω ταλέντο κεγώ!:dork:

[Scarllet_D]

Και το να είσαι ευπειστος επίσης δεν είναι καλό! Πιστευε και μη, ερεύνα λένε κι έχουν κι απολυτο δίκιο! Η αμφισβήτηση στο καθε τι που γίνεται ή λέγεται ή οτιδήποτε κατ'εμε είναι σωτήριο. Δηλαδη πιστευω πως αν ο κόσμος αμφισβητουσε λίιιιιγο παραπάνω αυτά που μας πλασάραν και πιο ευτυχισμένοι θα ήμασταν και πιο υγιείς. Σε κάθε επίπεδο. και ψυχικά και πνευματικά και σωματικά!


Φυσικά και να με πάρεις :-D Μήπως να αφήσω την ψυχολογία και να πιάσω την νομική ρε παιδιά;;; αχαχαχαχα

[ζηλιαρομπομπίκα]

καλά scarllet τέλειωσε την ψυχολογία κ μετά πιάσε την νομική!

amaryllis είσαι τυχερή που έχεις γύρω σου χαρούμενους κ καλούς ανθρώπους.
κεγώ έχω αλλά καμιά φορά είναι τα προβλήματα της δουλειάς κ της καθημερινότητας στην μέση,κ γενικά όσο ο άνθρωπος μεγαλώνει γίνεται κ πιο τραχύς!επίσης πολλοί άνθρωποι δν έχουν καλό timing στα κέφια. άλλη ώρα έχω όρεξη να καλαμπουρήσω,άλλη είμαι δυσαρεστημένη απόλα κ άλλη έχω υπερένταση κ νεύρο.
αυτό συμβαίνει πιο έντονα όταν οι ευθύνες είναι πιο μεγάλες
σκέψου πόσο δύσκολο είναι να συνεννοηθούν τρεις φίλοι ενήλικες που πάνε για καφέ κ ο ένας έχει νεύρα γιατί είναι θυμωμένος με το αφεντικό του, ο άλλος είναι δυστηχισμένος γιατί νιώθει αποτυχημένος κ ο άλλος είναι σε φάση που βαριέται την καθημερινότητά του.
ΧΑΜΟΣ!

εκμεταλλεύσου το νέο της ηλικίας σου, κ μην κάθεσαι να σκας για το αν κ πότε θα φας!

aiglh πιθανόν κ να μην υπάρχει θεραπεία κ να υπάρχει μόνο βελτίωση!:)

[Scarllet_D]

Αυτο εμ την ηλικία δυστυχως έχω αρχίσει να το καταλαβαίνω κι εγώ κι ας είμαι μόλις 21....

[ζηλιαρομπομπίκα]

πέρασε ένα δύσκολο 10ήμερο κ κατάφερα να περάσω σώα χωρίς ξεσπάσματα στο φαί.

η αλήθεια είναι οτι απομονώθηκα κανά τετραήμερο κ μετά είδα άτομα που δν τα βλέπω συχνά.
γενικά απομακρύνθηκα λίγο από των κύκλο των κολλητών.
νομίζω οτι έπαθα ένα overdoze από τα ξεσπάσματα των άλλων.μπορεί αν όλοι μας περνάμε περίεργη φάση ,ίσως χρειάζεται λίγο απομόνωση μέχρι να καταλάβεις τι φταίει μέχρι κ πάλι αυτά που αγάπησες στους άλλους να μη σου φαίνονται ελαττώματα. και το ίδιο ίσως χρειάζεται κ για τους άλλους.
εμένα όλα με ενοχλούσαν. τον ιδιαίτερα έντονο χαρακτήρα της μια φίλης μου,τον έβρισκα αντί για ζωντανό κ χαρούμενο,ιδιαίτερα εκνευριστικό κ νευρικό.
της άλλη της φίλης μου ,που ο χαρακτήρας είναι πιο μελαγχολικός,μου φαινόταν σχεδόν καταθληπτικός.δν ξέρω αν τοχετε περάσε κ εσείς,όλα να σας φαίνονται ιδιαίτερα έντονα γύρω σας κ να μην τα αντέχετε!
μάλλον περνάω φάσεις στην προσπάθειά μου να αλλάξω μια κατοστροφική συνήθεια.

ελπίζω ναναι εκεί οι φίλοι μου όταν πια θα μαι πιο φυσιολογική κ δν θα επιζητώ μόνο την παρέα με τον εαυτό μου.

[Scarllet_D]

Ναι το έχω περάσει δυστυχώς και το περνάω ακόμα νομιζω...δεν ξερω πως να το διαχειριστώ όμως :/

[ζηλιαρομπομπίκα]

νομίζεις οτι φταις εσύ?ή οτι ο γυαλός είναι στραβός?

[Scarllet_D]

ΝΟμιζω πως εγώ φταίω αφου παλιά δεν με ενοχλούσαν..... εσυ;

[ζηλιαρομπομπίκα]

δν ξέρω!
:(
απλά θαθελα λίγο να μαφήσουν ήσυχη,χωρίς να εννοώ να μην μου κάνουν παρέα.
απλά να ρίξουν λίγο τους τόνους.
κ το έχω πει αλλά δν το δέχονται οτι έχουν αυξημένους τόνους κ μου λεν κ όλας να μην τους καταπιέζω.
δηλαδή εγώ γιατί καταπιέζομαι τόσο καιρό?

[Scarllet_D]

Αυτο εμ τους αυξημένους τόνους εγώ μόνο στον φίλο μου το έχω πει και μπορω να πω πως κάνει τρομερες προσπάθειες. Αλλά υποθετω πως αν το θεμα το έχουμε εμείς, δεν μπορουμε αν έχουμε την απαίτηση απο τους άλλους να αλλάξουν έτσι δεν είναι; :/

[ζηλιαρομπομπίκα]

εμένα ο φίλος μου δν με ενοχλεί. κ αν μενοχλεί του το λέω στα μούτρα κ με αφήνει ήσυχη όπως κάνει άλλωστε κ αυτός με λιγότερη επιτυχία(δν τον αφήνω εύκολα ήσυχο εγώ από πλευράς μου)
ίσως αυτό θαπρεπε να κάνω να εκδηλώνω την δυσαρέσκειά μου κ πιο έντονα στους φίλους μου,αλλά δν μου βγαίνει τόσο εύκολα.
όταν θα καταφέρω να το κάνω αυτό τότε θα μπορώ να πω αν τελικά φταίω εγώ ή ο γυαλός.

[Scarllet_D]

Κι εγώ δεν το έχω καθόλου με τα έντονα.....δεν μπορω νιώθω πως πνίγομαι.

[NADINE_ed]

Originally posted by ζηλιαρομπομπίκα

είμαι σε φάση που προσπαθώ να ξεπεράσω την βουλιμία, να μάθω να τρώω σωστά,να σταματήσω να σκέφτομαι το φαγητό,να σταματήσω να πεινάω.

καταφέρνω να κάνω μια σωστή διατροφή,φυσιολογική με γεύματα.
νιώθω δυνατή κ κυρίως οτι δν πεινάω όσο άλλωτε.

αλλά μετά με πιάνει θλίψη. όλα με δυσαρεστούν. τόσα χρόνια(τουλάχιστον 10)δν έχω μάθει να εκδηλώνω τα συναισθήματά μου,έχω μάθει να κρύβω τον χαρακτήρα μου.

η αλήθεια είναι οτι δν μου αρέσει ο χαρακτήρας μου. είμαι κλαψιάρα,κακότροπη, και ζηλιάρα. όλοι δείχνουν να είναι τόσο υπομονετικοί, ευγενικοί κ ξέρουν να ζητούν αυτό που θέλουν.

φοβάμαι οτι τώρα που δν έχω την δικλείδα μου, θα δουν όλοι τον πραγματικό μου χαρακτήρα κ δν θα με θέλει κανένας,θα μείνω μόνη μου.

Originally posted by ζηλιαρομπομπίκα

μάλλον περνάω φάσεις στην προσπάθειά μου να αλλάξω μια κατοστροφική συνήθεια.

ελπίζω ναναι εκεί οι φίλοι μου όταν πια θα μαι πιο φυσιολογική κ δν θα επιζητώ μόνο την παρέα με τον εαυτό μου.

Καλημέρα,ζηλιαρομπομπίκα.Δ ε θυμάμαι αν τα ξαναείπαμε...Είμαι η Ναταλία. Μόνη σου δίνεις τις απαντήσεις,αν σε διαβάσεις λίγο προσεκτικά.
Αυτό που δείχνεις να χρειάζεσαι-αυτό που όλοι έχουμε ασφαλώς ανάγκη από τους γύρω μας και δη τους σημαντικούς μας-είναι ΑΠΟΔΟΧΗ κι ΑΓΑΠΗ.
Να νιώθεις ελεύθερη να είσαι ο εαυτός σου τόσο σε χαρακτήρα όσο και σε εμφάνιση κι όχι απλά να είσαι αποδεκτή από τον κύκλο των ανθρώπων
που σχετίζεσαι,αλλά και αγαπητή για αυτό ακριβώς που είσαι,ακόμα και παρά όσα θετικά νιώθεις να σου λείπουν ή αρνητικά δουλεύεις ν' αποβάλεις.
Μέχρι τώρα οι μηχανισμοί που δείχνεις να έχεις βρει για ν'ανταποκρίνεσαι στις προσδοκίες των άλλων,που σε βαραίνουν να πληροίς,είναι η βουλιμία
κυρίως σε ό,τι αφορά στην εμφάνιση και η απομόνωση ως προς τα του χαρακτήρα,είτε με το να κλείνεσαι στον εαυτό σου και ν'αποφεύγεις επαφές
είτε με το να κρύβεις ουσιαστικά τον εαυτό σου όποτε κοινωνικοποιείσαι.Συνειδη� �οποιείς πως κάτι δεν πάει καλά στον μηχανισμό αυτό καθώς
δε νιώθεις καλά κι αυτό είναι ευδιάκριτο,ωστόσο φοβάσαι να ρισκάρεις την πολύτιμη αυτή ισορροπία,που νιώθεις με κόπο να κατέκτησες κι αυτό
ασφαλώς σε κρατά εγκλωβισμένη σε φαύλους κύκλους επανάληψης.Κανένας δεν έχει μόνο προτερήματα ούτε είναι προϋπόθεση να έχουμε όλες
τις αρετές του Θεού για να μας αγαπούν και να επιδιώκουν να σχετίζονται μαζί μας.Δούλεψε λίγο την αυτοεκτίμηση σου,συμφιλιώσου εσύ πρώτα
μ'εσένα,συγχώρησε τον εαυτό σου,αποδέξου τον,τόλμησε να τον υπερασπιστείς σ'εσένα και τους άλλους.Δύσκολες προτροπές και χρονοβόρες,το ξέρω,
αλλά αυτές πιστεύω δύνανται να σε οδηγήσουν εκεί που λαχταράς.Ο δρόμος της βουλιμίας και της σιγής βλέπεις πού σε βγάζει.Από τη στιγμή που δείχνεις
να μη σου αρέσει εκεί που τώρα βρίσκεσαι,δεν το βρίσκεις συνετό να δοκιμάσεις άλλο μονοπάτι;Τι πραγματικά τόσο πολύτιμο κερδίζεις μέσα από αυτές
τις πρακτικές,ώστε φοβάσαι να ρισκάρεις αλλαγές μήπως το χάσεις;Εύχομαι να τολμήσεις να φωτίσεις τις σκιές που εμποδίζουν τα ελεύθερα πετάγματα σου.

[ζηλιαρομπομπίκα]

Ναταλία σε ευχαριστώ για την απάντηση!

κ εγώ εύχομαι να φωτίσω τις σκιές απλά φοβάμαι μην βρω κάτι που δν θα μαρέσει.
ξέρω όμως πως πρέπει να δείξω θαρραλέα όπως λέει κ ο Νίτσε κ να ξύσω τις πληγές μου

απλά προσπαθώ να θυμηθώ πως ήμουν πριν την βουλιμία,τότε που ακόμα ήμουν παιδί κ δν θυμάμαι να μαρέσω κ πολύ(κ δν αναφέρομαι στην εμφάνιση,αλλά στον χαρακτήρα κ στον τρόπο που φαιρόμουνα στους άλλους). θα θελα΄πολύ να δω το παρελθόν μου σαν τον εμπενίζερ σκρούτζ ,από πάνω, κ να δω αν αυτό που θυμάμαι να μην μαρέσει είναι υπερβολικό κ είμαι πολύ αυστηρή με τον εαυτό μου.
σίγουρα μπορώ να αλλάξω άσχημα στοιχεία του χαρακτήρα μου ,όμως φοβάμαι μην μέχρι να τα αλλάξω έχω κάνει κ άλλα πράματα για τα οποία θα χω να μετανιώνω.