Σιχαινομαι

**Alma libre_ed** · 29-09-2013, 00:21

χαχαχαχαχαχαχαχαχααχα ...............καλε που ειναι οι υπολοιποι να διαβασουν !!!!!!!!!

**sarah1989** · 29-09-2013, 00:26

οντας σαββατοβραδο, υποθετω εξω...

**Alma libre_ed** · 29-09-2013, 00:28

Σωστα.....................

**sarah1989** · 29-09-2013, 00:30

Δεν πειραζει! Scripta manent και αυριο ειναι μια καινουρια μερα (πως τα συνδυαζω η ατιμη, αχαχα)

**Alma libre_ed** · 29-09-2013, 00:34

σωστη!!!!! sarah σε αφηνω για αποψε .................Αυριο ειμαι καλεσμενη για "τσιμπουση" και πρεπει να ειμαι φρεσκια , στην πηρουνομαχια που θα γινει , (θα ειμαστε και πολλοι) ..............θα πεσουμε μεχρι τελευταιο παΪδακι και πρπει να ειμαι φρεσκια οποτε λεω να παω για υπνο.................. αλλα θα τα ξαναπουμε....................:P

**sarah1989** · 29-09-2013, 00:35

Καληνυχτα, αλμα, και σε ευχαριστω πολυ!
Κανε beauty sleep και μαζεψε δυναμεις για την αυριανη συρραξη!!!

**Alma libre_ed** · 29-09-2013, 00:37

Μην με ευχαριστεις , δανεικα ειναι αυτα πιστεψε με................ φιλακια Σαρα............... να περνας καλα ...................Χαμογελα!!!!

**Stephie_22** · 29-09-2013, 00:37

Γεια σε ολες,
Sarah
Νιωθω το ιδιο ακριβως.Το χω νιωσει και στο παρελθον και το βιωνω και τωρα αυτη τη στιγμη που σου γραφω.Το μονο που ελπιζω αν εμεινε και κατι να ελπιζω ειναι να μην ο νιωσω ξανα στο μελλον(δυσκολακι ¨( ).Δεν ξερω αν φταει η μητερα σου , που εχει ολα αυτα τα γλυκα στο σπιτι ,που ειναι πραγματι πειρασμος ,σαν να παιζεις με τη φλογα .Αλλα τα φαγητα και στο σπιτι σου να μην υπαρχαν θα υπηρχαν και αλλου, ειναι θεμα μυαλο περισσοτερο ψυχολογιας και διαθεσης η ολη φαση .Τη εχω αυτη τη μαλακια εδω και 7 χρονια και πιστεψε με το εχω δει απο ολες τισ πτυχες.Και ειναι πολυ περισσοτερες απο οσες φανταζεσαι .Η λυση δεν ξερω ποια ειναι ....αν την ηξερα θα την ειχα βρει ηδη .Λενε για ψυχοθεραπεια .Μην περιμενεις θαυματα,αμεσα τουλαχιστον.Το χω κανει στο παρελθον και το ξαναξεκινησα προσφατα.Φοβαμαι να σου πω την αληθεια ,ειναι ζορικο , αλλα ξερω πως δεν μπορω να το "λυσω" μονη μου.Χραιζομαι καποιον να με βοηθησει για να βγω απο την ολη φαση .Γιατι ο ψυχολογος/ψυχιατρος μονο τροπους και καποιος πεπατημενες θα σου δειξει, δεν θα σε βγαλει ο ιδιος .Μονη μου θα βγω ,οπως μονη μου μπηκα .Το θεμα ειναι να βγεις αλωβητος .Τρομαζω γενικα γιατι δεν ειναι και οτι πιο ευκολο .Ν σου πω την αληθεια ειμαι ακομα πολυ μπερδεμενη ,δεν ξερω αν φταει αυτο η ζωη μου γενικοτερα .Αυτο βεβεαι σιγουρα δεν βοηθαει.Οι περισσοτερες σκεψεις που κανω ειναι αρνητικες και η διαθεση μου κυριως μελαγχολικη , οταν μενω μονη .Εξω ειμαι μεγαλος ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ!!!!!¨)¨)
Δεν ξερω που θα παει το πραγμα αλλα ξερεις τι σκεφτομαι ,αρκετα πραγματα και αρκετη ζωη μου στερησε η βουλιμια ,νομιζω οτι ειναι ωρα να ζησω χωρις αυτην.Δεν ξερω αν θελω να φυγει,γιατι την εχω συνηθησει,αλλα μου εχει προσφερει πολλα αρνητικα οποτε μαλλον θα πρεπει να χασω αυτη αν θελω να βρω τον εαυτο μου!!!!
Ελπιζω να μην σας κουρασα!!!!¨)¨)

**sarah1989** · 29-09-2013, 16:51

Στεφη, οχι μονο δεν ησουν κουραστικη αλλα ειναι και ωραιο να μοιραζεσαι τις σκεψεις σου με τους αλλους. Κερδιζουν και οι 2 πλευρες. Κι εσυ που τα βγαζεις απο μεσα σου και ο αλλος που ακουει (η εν προκειμενω διαβαζει) και αποκομιζει κατι.
Δε λεω οτι φταιει η μητερα μου. Το τονιζω, ηταν η αφορμη του χθεσινοβραδινου ξεσπασματος μου, οχι η αιτια. Απλα, θεωρω οτι πολλες μικρες αφορμες μπορουν να ειναι εξισου απειλητικες με μια μεγαλη αιτια. Και εξηγουμαι:
Ναι μεν θα μπορουσα να βρω πειρασμους και αλλου, αλλα οταν ειναι μπροστα στα ματια σου και μια χαρα να ειναι η ψυχολογια σου, αν εχεις προτερο...ανεντιμο βιο με το φαγητο, ε! θα λυγισεις. Μπορει οχι σε επιπεδο να τελειωσεις το ταψι με τον μπακλαβα, αλλα μια πιρουνια, ετσι για να δεις αν πετυχε στο σιροπι, θα την τσιμπισεις. Απο τη στιγμη, λοιπον, που δε βρισκομαι καν στη φαση να εχω λυσει τα ψυχολογικα μου, αυτη η κατασταση δρα ανασταλτικα. Ναι μεν τα παραπαω κιλα δεν ειναι η πραγματικη αιτια της ψυχολογιας μου, αλλα σιγουρα δε με βοηθουν και ν ανεβω ψυχολογικα.
Χθες, δουλευα και μετα πηγα για περπατημα με μια φιλη και οταν γυρισα σπιτι δεν ειχα ορεξη για πολλα πολλα. Δεν ειχα διαθεση και ηθελα να ειμαι μονη μου και να κανω κατι για τον εαυτο μου. Να κανω ενα αφρολουτρο, να ακουσω μουσικη, να περιφερομαι με την πετσετα και μια μασκα ομορφιας στη μαπα και να μοιαζω με τον Ε.Τ., να αναψω αρωματικα, ουρλιαξω, βρε αδερφε, και να μη με ρωτησει κανεις τι συμβαινει. Γυριζω σπιτι και ολη η οικογενεια ηταν εκει. Η μαμα να μαγειρευει, ο μπαμπας να βλεπει τηλεοραση, ο αδερφος να παιζει στον υπολογιστη. Ειχαν κανει καταληψη σε ολα τα δωματια και ακουγοταν φασαρια απο παντου. Λογικο; Ναι, αλλα εγω δεν μπορουσα εκεινη τη στιγμη ολο αυτο το νταβαντουρι. Ε, βλεπω το κεικ μπροστα μου και τα κουλουρια (ηδη ειχε ψιλοαρχισει η κατρακυλα απο το μεσημερι αλλα ηλπιζα να το περιορισω) και απλα τα τσακισα. Τσακισα τα κουλουρια γιατι δεν μπορουσα να τσακισω το χερι μου στον τοιχο.
Ασυναρτησιες λεω, ε;

**aiglh!** · 29-09-2013, 17:38

πωπωπω κοριτσια σας καταλαβαινω απολυτα, βγαινουμε εκτος ελεγχου με το φαγητο ακριβως οπως οι ναρκομανεις με τη δοση τους,αμα μας πιασει κριση βουλιμιας θα φαμε μεχρι σκασμου και μετα τυψεις και μετα απαλαγη ή οχι παλι γινεται κυκλος...
δεν ξερω ποια ειναι η καταλληλη λυση. εχω περασει απο ανορεξια και βουλιμια παλευα 4 χρονια και βγηκα νικητρια :P αφου πρωτα τα ειδα ολα...
λοιπον, για μενα η λεξη κλειδι για το προβλημα ιεναι σωστη διατροφη 5 γευματα απο ολεσ τις τροφες μην στερειστε τιποτα μα τιποτα, εγω πχ καθε απογευμα θελω γλυκο το τρωω αμα το στερηθω σε κανα 2 βδομαδες κανω βουλιμικο...
το επομενο βημα οτι και να σας συμβαινει στη ζωη σας μην το ριχνετε στο φαγητο κλαφτε, βγειτε βολτα, ξεσπαστε αλλιως. αμα ποτ εξεσπασετε στο φαγητο πειτε ενταξει και μετα συνεχιστε τη ζωη σας απο κει που την αφησατε...μην αφηνετε το φαγητο να κανει κουμαντο στη ζωη σας....
εγω παλιοτερα εκανα βουλιμικα και επειτα εκανα προσπαθειες να αυτοκτονησω ευτυχως δεν πετυχε καμια :P

**sarah1989** · 30-09-2013, 10:24

aiglh, καταρχας να πω οτι χαιρομαι που δεν πετυχαν οι προσπαθιες σου κι ελπιζω να μην επαναληφθουν ποτε ξανα. Δευτερον, να πω οτι ολα αυτα θεωρητικα ειναι υπεροχα. Ξερω να τα πω κι εγω και να συμβουλεψω οχι μονο τον εαυτο μου αλλα και αλλους. Το θεμα ειναι οτι τετοιες συμβουλες δε οσο καλη προθεση κι αν υπαρχει δεν αρκουν. Εννοω, δηλαδη, οτι αν εγω η ιδια δεν το παρω αποφαση δεν...
Θελω πολυ δουλεια και ενδοσκοπηση. Χθες εκανα ενα ακομη μεταμεσονυχτιο υπερφαγικο.
Ξερω πως πρεπει να δω τι φταιει. Αλλα οταν ολοι σου λενε οτι εισαι μια χαρα και δεν εχεις λογο να γκρινιαζεις, τοτε τι φταιει;
Υποτιθεται πως εχω δουλεψει πολυ τον εαυτο μου και με τον εαυτο μου και αναγνωριζω το προβλημα μου (τουλαχιστον εχω περασει και απο τα 5 σταδια αποδοχης, απλα συνεχιζω τον κυκλο παλι απο την αρχη).
Τι φταιει, λοιπον, και αυτοσαμποταρομαι; Τι φταιει και κανω το στομαχι μου να ποναει απο το φαγητο;
Τι φταιει και δεν ανεβαζω την αυτοπεποιθηση μου; Ακομη και στα πιο "high" αισθανομαι κακομοιρα...

**aiglh!** · 30-09-2013, 20:54

απλα δεν εισαι ακομη σε θεση να το παλεψεις, πες τελος βαλε προγραμμα παλεψε το!! απο την αρχη δε θα το καταφερεις με το καιρο ομως ναι
εγω ξεκινησα με βουυλιμικα ημηρεσιως, επειτα ανα 3 μερες, μετα ανα βδομαδα οπου αυτο διερκησε γυρω στο ενα χρονο μια φορα τη βδομαδα ετρωγα του σκασμου και πλεον μηνιαια.... και τωρα καμια φορα χανω τον ελεγχο αλλα με συγχωρω δεν το αφηνω να μου κυριαρχισει τη ζωη και προχωραω...

**Ασημένια** · 01-10-2013, 00:53

Sarah κλασικά θα ακούσεις και απο εμένα το γνωστό τα έχω περάσει και εγώ κλπ, για την ακρίβεια ακόμα τα περνάω και ακόμα αναρωτιέμαι τα ίδια με εσένα.
Απο θεωρία όλες σκίζουμε έχεις δίκιο αλλά όταν έχεις λατρεία για τα γλυκά πχ και βρίσκεσαι μπροστά στο μοσχομυριστό κεικάκι τα ξεχνάς όλα, λες απο μέσα σου εκείνο το βρε δε γ&#43ται, εγώ θα το φάω. Αλλά δεν σταματάς στο 1, ούτε καν στα 2 μέχρι το σημείο που απολαμβάνεις δηλαδή αλλά συνεχίζεις,προσθέτεις και άλλες 1002 βλακείες μέχρι να σκάσεις και να νιώσεις αήδια.
Γιατί πολύ απλά σκέφτεσαι τη διατροφή που χάλασες, μετράς απο μέσα σου τις θερμίδες που έχουν ξεφύγει απο τον ημερήσιο στόχο, τις τύψεις, εκεινο το έλεος τόσο άχρηστη είμαι πιά;δεν μπορώ να επιβληθώ ούτε στη λιγούρα μου; και μπορώ να συνεχίσω για ώρες...
Μπορεί να γράφω σε β πρόσωπο αλλά μιλάω για εμένα, δεν ξέρω καλά την δική σου περίπτωση για να κρίνω.
Αν ταυτίζεσαι πάντως, η μόνη μου συμβουλή είναι να πάψεις να ενοχοποιείς τις τροφές. Είναι δύσκολο αλλά προσπάθησε να δουλέψεις πάνω σε αυτό. Μόνο όταν ήμουν στο δημοτικό δεν έκανα υπερφαγικά και ξέρεις γιατί; Γιατί δεν ήξερα τι θα πει θερμίδες και δίαιτα.
Δεν είμαστε ρομποτ και ούτε όλες έχουμε προδιαγραφές μοντέλου. Απο την άλλη μπορεί να ακούσεις το γιατι μπορεί αυτή και όχι εγώ; Αυτή όμως μπορεί να έχει αδυναμία στα παπούτσια και όχι στις σοκολάτες. Δεν λέω να καθόμαστε μοιρολατρικά και να λέμε α αυτό το σώμα έχω ας μείνω έτσι. Αλλά όχι και να κατηγορούμε τον εαυτό μας για κάθε ατασθαλία. Θα φτάσουμε στον στόχο μας σίγουρα αρκεί να συγχωρούμε τον εαυτό μας, να σεβόμαστε τισ επιθυμίες μου και να ακούμε το σώμα μας.
Εμένα όλα μου σχεδον τα υπερφαγικά ξεκινάνε απο ένα γλυκό και όχι απο κακή ψυχολογία ή ότιδήποτε άλλο. Ενα γλυκό που μας έφεραν πχ, που κατάφερα να αντισταθώ το πρωί που το είδα στο ψυγείο, το μεσήμερι που το έτρωγαν όλοι και εγώ μέσα μου έλεγα μπράβο στον εαυτό μου και ένιωθα σούπερμαν, το ίδιο γλυκό βρίσκομαι να καταβροχθίζω λίγες ώρες μετά όρθια στην κουζίνα και αντί για απόλαυση να νιώθω απο υπεράνθρωπος πιο αδύναμη και απο μηρμύγκι. Και συνεχίζω να τρώω μέχρι σκασμού μόνο και μόνο για αυτοτιμωρία, με χτυπάω εκεί που πονάω κοινώς.
Ελπίζω να μην σε κούρασα. Είναι ατελειώτο βασανιστήριο να προσπαθείς να περιορίσεις κάτι που θεωρείς απόλαυση και να στο βάζουν μπροστά στη μούρη σου, σε καταλαβαίνω όσο δεν πάει αλλά μην πιέζεις και εσύ τον εαυτό σου. Δώστου ένα διάλειμμα, μπορεί να το έχει ανάγκη. Πολλές φορές του πάμε κόντρα και εκείνος παίρνει εκδίκηση. Πείσε τον ρε παιδί μου ότι το το κουλούρι θα του το επιτρέπεις κάθε ημέρα, και 2 και 3 όσα θέλει, ξεγέλασε τον ακόμα και αν δεν το κάνεις! Το μεγαλύτερο διάστημα αποχής μου απο τα υπερ το έχω περάσει όταν μου επέτρεπα ένα μικρο γλυκάκι καθημερινά, αλλά πραγματικά μου το επέτρεπα όχι τύπου φτου σου ρε υπέκυψα δεν πειράζει απο αύριο κανονικά...(btw κάπως έτσι έχασα και 25+ κιλά) Μπορεί να σου φαίνονται αρλούμπες και να μην σε έχω πιάσει καθόλου αλλά το μυστικό για αδυνάτισμα μόνιμο είναι ένα για εμένα, να ακολουθήσεις ένα πρόγραμμα που θα μπορείς να το ακολουθήσεις για μιά ζωή και θα σου ταιριάζει απόλυτα! Οχι καταπίεση και στο φαί πιά! (τα λέω για να τα πιστέψω και εγώ μη νομίζεις ότι κάνω κήρυγμα, απλά θέλω να απελευθερωθούμε επιτέλους απο αυτα τα δεσμά των κιλών)
Σίγουρα σε κούρασα χαχα, φιλιά!

**sarah1989** · 01-10-2013, 01:32

Αιγλη, ισως πραγματι να μην ειμαι σε θεση ακομη να το παλεψω. αλλα για την ιστορια αναφερω πως απο το φλεβαρη του 12 εχασα 22 κιλα και πηρα 5. Ισως, λοιπον, να εχω κουραστει να μετραω θερμιδες, ισως να μου εχει γινει εμμονη το φαγητο, ισως να μην εχω μαθει σε σωστο τροπο διατροφης, παρολα τα κιλα που εχασα.

Ασημενια, δε με κουρασες. Ισα ισα! Συμφωνω και επαυξανω μαζι σου και μαλιστα τις 2 φορες στη ζωη μου που εχασα απο 20 κιλα δε στερουμουν ουτε σε γλυκα ουτε σε αλμυρα. Το θεμα ειναι πως (ετσι θεωρω τουλαχιστον) για μενα το φαγητο ειναι παρηγορια και αυτοτιμωρια. Φονικος συνδυασμος, ε; Γι αυτο και πηρα πισω τα κιλα που ειχα χασει το 06 ως το 11 και γι αυτο και κινδυνευω να ξαναπαρω κι αυτα που εχασα τωρα.
Δηλαδη, come on! Μια ζωη ημουν η "χοντρουλα", η "χοντρη", η "χοντρελω". Δε θελω να ξαναπαω εκει.Δε θελω καν να ειμαι στην κατηγορια "κοπελα με πιασιματα". Οχι, δε θελω να ειμαι αδυνατη. Θελω να ειμαι κανονικη, χυμωδης. Δεν ανηκω στην κατηγορια των κοριτσιων που χορταινει με μισο μαρουλοφυλλο η εστω 2 γεμιστα παπαδοπουλου. Ουτε στην κατηγορια των κοριτσιων που τρωει 2 κομματια παστιτσιο, 1 μεγαλη χωριατικη, μισο γουρουνοπουλο, 2 κομματια τσιζκεικ, 1 κρεπα σοκολατα-μπισκοτο και πινει και 2 μπιρες και διατηρείται κορμαρα.
Θελω να απολαμβανω το φαγητο μου χωρις ενοχες, αλλα θελω να μπορω να φτασω σε ενα ιδανικο για μενα βαρος χωρις να χρειαζεται να τρεφομαι καθε μερα πολυ αυστηρα κι οταν βγω λιγο εκτος προγραμματος (πχ μια βδομαδα φουλ με εξοδους, ποτα-μεζεδες) να προσπαθω να μαζεψω τα ασυμμαζευτα και να αγχωνομαι ποτε θα μπω σε προγραμμα κι να κατρακυλαω ετσι ακομη περισσοτερο.
Σας ζαλισα, ε; Συγνωμη

**Ασημένια** · 01-10-2013, 16:09

Σάρα μ θα τα καταφέρεις δεν υπάρχει καμία αμφιβολία.

Ο στόχος είναι εφικτός και δε χρειάζονται μαρολόφυλλα για να το πετύχεις. Αλλά σημαντικότερο απο το να φτάσεις στο ιδανικό για εσένα βάρος είναι να φτιάξεις τη σχέση σου με το φαγητο. Πρέπει να τα δουλεύουμε και τα 2 παράλληλα. Εγώ νόμιζα ότι θα μπώ στο στενότερο τζιν και επειδή θα ανέβει η αυτοπεποίθηση μου θα φτιάξει και η σχέση με το φαγητό. ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ! Μα, καμία! Τα διάβαζα συνέχεια και εγώ αλλά δεν έδινα καμία σημασία, το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να φτάσω στον στόχο μου. Τώρα θα μου πεις έχω τουλάχιστον ένα απο τα 2, δηλαδή τουλάχιστον είμαι αδύνατη αλλά και πάλι όταν δεν έχεις ξεπεράσει την διαταραχή είναι πολύ εύκολο να βρεθείς πάλι στα παλιά. Ενώ αν είχα δώσει περισσότερη βάση στο να φτιάξω αυτή την ενοχίκη αρρωστημένη σχέση θα ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα. Βέβαια μου φαίνεται βουνό αλλά θα τα καταφέρουμε, δεν μας φοβάμαι!