Σιχαινομαι

[sarah1989]

κ συνεχιζω!
μεσημερι 110 γρ μπιφτεκι +1 φετα ψωμι + λιγο φετα + αγγουρι + λιγες σταφιδες (ακυρο)

τωρα 1 μηλο και βλεπουμε γιατι πειναω

[sarah1989]

Καλα αυτες τις μερες το μενου μου ηταν αστα να πανε. Ασε που λογω μιας ιωσης προχθες εκανα εναν περιποιημενο εμετο (μπλιαχ) και χθες εφαγα (κακως) διαφορα χαζοπραγματα (διοτι ημουν σε ενα παρτι) -ευτυχως οχι σε ποσοτητα και με εξαιρεση την τουρτα οχι υπερβολικα ανθυγιεινα.

Και παμε στο θαυμα! Εχοντας φαει ο,τι εχω φαει (χθες-γιατι τα προχθεσινα ειπαμε), με 2-3 μερες καθυστερηση και ζυγιστηκα αφου εφαγα πρωινο και η ζυγαρια με δειχνει 65 κιλα...
Γενικα τωρα τελευταια μου κανει κατι κολπα και δεν παει καλα, αλλα ζυγιστηκα 3 φορες για επιβεβαιωση και παντα το ιδιο αποτελεσμα. Θαυμα???

[Scarllet_D]

Πόσο με εκφράζει αυτο το τόπικ σημερα.....σιχαίνομαι. Πραγματικα σιχαίνομα τα πάντα αλλά πάνω απο όλα τον εαυτό μου. Σημερα σταμάτησα τις επισκέψεις στην διαιτολόγο για λίγο μπας και συνέλθω πρώτα γιατι δεν μπορώ να συνεχίσω άλλον. Είμαι σταθερα σε αυτα τα κιλά με μια μικρή αυξομείωση +-2 και νιωθω πως απλά δεν το ελέγχω. Με σιχάθηκα.

[sweetOctober]

διαβασα μια λεξη που εχω πει η και σκεφτει απειρες φορες. Διαβασα ολο το θεμα. Βρισκω τον εαυτο μου σε πολλα. Ομως εχω να πω μονο ενα, και ισως απο διαφορετικη σκοπια. Κατι που σιχαινομουν, η νομιζα οτι το σιχαινομουν, οταν κοντεψα να το χασω καταλαβα οτι το υπεραγαπω. Ας αγαπησουμε και το σωμα μας και ολα θα πηγαιουν πιο ομορφα στρωτα ευκολα στο εξης.........Το σωμα μας ειναι ο εαυτος μας, ειμαστε εμεις. Μονο εμας εχουμε... Αφηστε που ολοι οι αλλοι απο αγαπη μας ταιζουν/μαγειρευουν.

[sarah1989]

Εγω παλι διαβασα ποστ που εκανα λιγες μερες πριν που ηταν ανεβασμενη η διαθεση μου και σκεφτομαι πως νιωθω τωρα. Εχω βεβαια λογους να νιωθω οπως νιωθω. Μικρους και χαζους, αλλα ενταξει, το παραδεχομαι, στη ζωη μου δεν ειχα (δοξα σοι) μεγαλα προβληματα. Ναι, οι γονεις που ειναι κατα καιρους στα μαχαιρια. Ναι, παντα με πιεζαν και με εκαναν να εχω χαμηλη αυτοεκτιμηση. Ναι, παντα ημουν τροφαντουλα και εχω κατα τα σχολικα χρονια ιδιαιτερα βιωσει ρατσισμο. Αλλα, οκ δεν ηρθε και το τελος του κοσμου. Το μεγαλυτερο μου προβλημα αυτη τη στιγμη ειναι οτι οι ορμονες μου εχουν χτυπησει κοκκινο λογω περιοδου κι οτι το crush μου "τα φτιαξε" με αλλη. Ουσιαστικα, δεν εχω προβληματα.
Και σκεφτομαι, ειμαι τοσο εγωιστρια; Θελω τοσο να βλαψω τον εαυτο μου; Αλλοι ειναι αρρωστοι, δεν εχουν να φανε, δεν μπορουν να πανε σχολειο κι εγω μεμψιμοιρω; Οκ, το ξερω κλισε τα οσα λεω αλλα ισχυουν. Τελικα, τοσο αχαριστη ειμαι;

Αλλοπροσαλλη σιγουρα. Εχω περασει απο ολα τα σταδια: θυμος, αποδοχη, θλιψη, προσπαθεια για βελτιωση και παλι απο την αρχη.


Ελπιζω μονο να μην ξαναπαρω την κατρακυλα που ξεκινησα χθες. Ελπιζω να σταματησω οσο ειναι νωρις

[sweetOctober]

κοριτσι μου η ζωη μου στην χειροτερη εκδοχη της (ελπιζω αυτα να ειναι ολα) εχει περασει μπροστα μου εδω και μηνες. Τα εχω δει ολα. Τοσα προβληματα σε τοσους τομεις μαζι ποτε πριν. Μεγαλα προβληματα. Μπροστα σε αυτα απενεχοποιησα πληρως το φαγητο, δεν εφταιγε αυτο αλλα ουτε και αποτελουσε τη λυση. Πεινουσα ετρωγα. Ηθελα γλυκο ετρωγα. Δεν πεινουσα δεν ετρωγα.
Μολις μπηκα σε διαιτα 2 μερες (τωρα) εφυγαν τα πρωτα κιλα. Νομιζω η βουλιμια πια ειναι πιθανος εχθρος μου ξανα, γιατι τωρα θα "πιεστω" με το φαγητο. Νομιζω τελικα η λυση ειναι να μη πιεζομαστε με αυτο. Αλλα αντε να βρεις τη χρυση τομη στο τριπτυχο κιλα-διαθεση-βουλιμια. :crazy:

[Scarllet_D]

Δεν ειμαι καν σιγουρη πως υπάρχει.....

[sarah1989]

Και επανερχομαι για ακομα μια φορα, λεγοντας πως εξακολουθω να σιχαινομαι τον εαυτο μου. Με κοιταζω στον καθρεφτη και με βλεπω τεραστια! βουνο! θελω να κρυφτω, να χαθω, να μη με βλεπει κανεις. στο δρομο να ειμαι μικρη και ανυπαρκτη.

[sarah1989]

Originally posted by Tassos67i
Με ΔΜΣ 23.0 νοιώθεις βουνό; Εγώ είμαι 23.4 και με βλέπω...Αιθίοπα!

Χαχα! Τασο, 1ον εισαι αντρας. 2ον δεν ξερω ποσο ειναι το ποσοστο λιπος σου, αλλα εμενα δεν ειναι σε καλα επιπεδα (τελευταια φορα που το μετρησα ηταν πανω απο τα ορια του "κανονικου", δε θυμαμαι ακριβως) 3ον εχω λεπτα ποδαρακια κι εχω κοιλια και μπρατσα. φοραω φορεματα 1 νουμερο μεγαλυτερα που μου σακουλιαζουν στο στηθος γιατι τσιτωνουν στην κοιλιτσα μου. Θα μου πεις με το να κλαιγομαι κερδιζω κατι? Και απανταω μονη μου: οχι! Τοτε γιατι κλαιγομαι; Ετερον εκατερον

[sarah1989]

Καλως η κακως επηρεαζομαι απο την αποδοχη (η οχι που λαμβανω απο το περιβαλλον μου). Δεν μπορω, δυστυχως, να πω "Ολα οκ. Ειμαι ετσι οπως ειμαι και αγαπαω τον εαυτο μου". Θαυμαζω τα ατομα που το κανουν αλλα δεν μπορω να το ακολουθησω κι εγω. Θελω το τελειο (για τα δικα μου δεδομενα κι οχι μονο σε σχεση με την εμφανιση μου). Βεβαια, το θελω χωρις προσπαθεια- η μαλλον εχω κουραστει απο την προσπαθεια (θα μου πεις, κυρια μου, ετσι δε γινεται δουλεια). Δεν μπορω να ζω για το μελλον. Αυριο που θα ειμαι καλυτερα... Οταν αδυνατισω... Σε λιγα χρονια που θα διατηρουμαι (αν διατηρουμαι) σε καλα επιπεδα με το μεσο ορο.
Ισως φταιει η ηλικια μου, αλλα ειμαι στο εδω και τωρα. Κι οταν ακους απο συνομηλικους σου για κοπελες στα ιδια "κυβικα" με σενα "που παει αυτη η χοντρη!", ε, τοτε πιστευεις οτι και για σενα τα ιδια λεγονται

[Scarllet_D]

Είπες την λέξη κλειδί. "Κουραστηκα απο την προσπάθεια". Ποσο σε καταλαβαίνω.....και η μαλακία είναι πως αντιλαμβάνομαι πως δεν εχω προσπαθήσει ούτε στο ελάχιστον συγκριτικα με άτομα που εχουν όντως δει αποτελέσματα. Κι όμως νιώθω ανημπορη να κάνω το παραμικρό..... μου βγαίνει μια κούραση και μια ταλαιπωρία που πραγματικα δεν ξερω που οφείλεται. Δεν ξερω αν καταλαβαίνει κανείς τι εννοώ. Θελω απλά να ξυπνήσω αύριο στα κανονικά μου κιλά......

[sarah1989]

Originally posted by Scarllet_D
Είπες την λέξη κλειδί. "Κουραστηκα απο την προσπάθεια". Ποσο σε καταλαβαίνω.....και η μαλακία είναι πως αντιλαμβάνομαι πως δεν εχω προσπαθήσει ούτε στο ελάχιστον συγκριτικα με άτομα που εχουν όντως δει αποτελέσματα. Κι όμως νιώθω ανημπορη να κάνω το παραμικρό..... μου βγαίνει μια κούραση και μια ταλαιπωρία που πραγματικα δεν ξερω που οφείλεται. Δεν ξερω αν καταλαβαίνει κανείς τι εννοώ. Θελω απλά να ξυπνήσω αύριο στα κανονικά μου κιλά......

Scarllet (αληθεια το nickname απ το οσα παιρνει ο ανεμος; ) σε καταλαβαινω. Αυτο ευχομαι κι εγω το βραδυ που πεφτω για υπνο και να φανταστεις οτι ειμαι σε πολυ καλα κιλα αυτη τη στιγμη για τα δεδομενα μου. Απλα, δε θελω να ξεσπαω στο φαι καθε φορα που στενοχωριεμαι. Δε θελω να κανω μια παρασπονδια 1 βραδυ (πχ κρασοκατανυξη-μεζες-γλυκια κρεπα το τριπτυχο της αμαρτιας) και μετα να πρεπει 2 βδομαδες να τη βγαζω με κοτοπουλακι ψητο και σαλατα. Το ξερω ακουγεται παιδιαστικο αλλα γιατι οι φιλες μου να πινουν καθε βραδυ και να τρωνε βλακιουλες και να ειναι ολες μοντελα κι εγω να ειμαι η -στην καλυτερη περιπτωση- ζουμπουρλουδα της παρεας; Γιατι να πρεπει μια ζωη να ειμαι σε διαιτα; Εννοω,οκ να μην κανω υπερβολες αλλα να εφτασα τα 61-62 κιλα και το σωμα μου επαναστατησε, παροτι εκανα καλη διατροφη μου επεσε ο σιδηρος και το φυλλικο και δε διατηρησα τα κιλα ουτε 2 βδομαδες μολις επανηλθα σε κανονικη (το τονιζω κανονικη-οχι υπερβολικη) διατροφη.
Ουφ, κουραστηκα και σιχαθηκα!

[Scarllet_D]

Όχι τυχαίο το nickname.

Ναι το ξέρω, είναι άσχημο να είσαι η χοντρή της παρέας, ή έστω η γεματούλα στην δική σου περίπτωση. Αλλά απο την άλλη στο δικό μας χέρι ειναι δυστυχώς. Δεν υπάρχει μαγικό κουμπάκι να πατήσουμε να σταματήσει.

[sarah1989]

Απλα βαζω σε ταξη σκορπιες σκεψεις...
Ειναι πρωι, ξυπνησα, εφαγα ενα τοστ με τυρι και γαλοπουλα, θα πιω αργοτερα ενα καφε. Δεν πεινουσα, αλλα εφαγα γιατι ηξερα οτι αργοτερα μεσα στη μερα θα επεφτα με τα μουτρα στο τζανκ φουντ. Η διαφορα μου απο εναν αδυνατο; Αν δε πεινουσε, δε θα ετρωγε. Το πολυ πολυ θα ειχε το τοστ μαζι του και θα το ετρωγε οταν ενιωθε την αναγκη η (και το εχω δει πολλες φορες αυτο) να ετρωγε 2-3 μπισκοτα και τελος (οκ οχι και η καλυτερη επιλογη για πρωινο, αλλα 2-5 μπισκοτα αντεχονται θερμιδικα). Οκ, δε σημαινει πως οταν εισαι αδυνατος εισαι και υγιης, εφοσον δεν κανεις σωστες διατροφικες επιλογες.
Απλα, δε θα καταφερω ποτε να μπω στο μυαλο ενος αδυνατου ανθρωπου, να το ενστερνιστω, να το υιοθετησω!
Π.χ. Το σαββατο, βγηκα το μεσημερι για φαγητο. Εφαγα και ηπια του σκασμου, μετα ηθελε η παρεα γλυκο, δεν εκανα τη δυσκολη. Βραδυ φαγαμε παλι εξω-μπεργκεροκατασταση αλλα xxl. Ε, μετα απο αυτο μου καρφωθηκε η ιδεα να φαω παγωτο. δεν αντεχα να μη φαω παγωτο...

[DimitrisM]

sarah1989 ποσο σε καταλαβαινω !!! ειδικα σε ο,τι αφορα τις δικες ΜΑΣ συνηθειες σε σχεση με ενος ανθρωπου οχι φυσιολογικου βαρους αλλα φυσιολογικου τροπου σκεψης. Βλεπω ανθρωπους να εχουν παρει κατι απο το περιπτερο μαζι τους, και να μην το τρωνε ολη μερα, να το εχουν μαζι τους απλα να το φανε ΑΝ πεινασουν. Εγω δρωντας παρομοιως θα το σκεφτομουν συνεχεια οτι το ειχα μαζι μου και δεν θα ησυχαζα αν δεν το ετρωγα.