Σιχαινομαι

[sarah1989]

Παιδι μου, εδω εγω ειμαι ικανη αν μου καρφωθει κατι στο μυαλο να παω με τις πυτζαμες στο περιπτερο να το παρω! Ποσο μαλλον να κουβαλαω κατι μαζι μου...Ουτε καν! Δεν προλαβαινει να μπει σε τσεπη/τσαντα/ντουλαπι...

[Scarllet_D]

Ρε παιδια ειπατε μια μεγαλη αληθεια τώρα. Κι εγω δεν μπορώ να σκεφτομαι πως υπάρχει φαγητο και να το αφησω στην ησυχία του....απλά δεν παίζει. Θα το φαω ακομα κι αν πονάει το στομάχι μου απο το πολύ φαγητό

[sarah1989]

Originally posted by Scarllet_D
Ρε παιδια ειπατε μια μεγαλη αληθεια τώρα. Κι εγω δεν μπορώ να σκεφτομαι πως υπάρχει φαγητο και να το αφησω στην ησυχία του....απλά δεν παίζει. Θα το φαω ακομα κι αν πονάει το στομάχι μου απο το πολύ φαγητό

Κι εγω ακριβως το ιδιο. Παει, τελος! Πρωτα πρεπει να μου κανω πλυση εγκεφαλου και μετα να αδυνατισω και κυριως να διατηρησω τα κιλα (γιατι στο να φτασω στα ιδανικα για μενα κιλα το ειχα σχεδον καταφερει)

[Scarllet_D]

Πρέπει να βρουμε για ποιο λογο γινεται αυτο όμως....

[sarah1989]

τα πρεπει, τα θελω και τα μπορω μας δε συμβαδιζουν παντα...
Οκ, θα μου πεις ειναι ολα θεμα μυαλου, αλλα οταν το ατιμο το μυαλο κολλαει??? Τι κανεις τοτε; Ολοι εχουν εθισμους (μικρους η μεγαλους). Αλλοι ειναι εθισμενοι στο ποτο, αλλοι στο τσιγαρο, αλλοι ειναι fitness freaks, αλλοι στα ψωνια, αλλοι στο να συλλεγουν γραμματοσημα. Ε, εγω ειμαι στο φαγητο!

[Scarllet_D]

Ναι αλλά είναι θέμα νοοτροπίας. Εγω δεν θέλω να είμαι εθισμένη πουθενά >.<

[sarah1989]

ουτε εγω θελω. γι' αυτο δεν ειχα μπει ποτε στη διαδικασια ουτε ως εφηβη ουτε τωρα να σκεφτω να δοκιμασω καν τσιγαρο. μου φαινεται ανουσιο. Θελω να απεξαρτηθω απο το φαγητο, απλα παραδεχομαι οτι ειμαι εθισμενη

[Scarllet_D]

Θα ξε-εθιστεις μην αγχωνεσαι! Λίγη αποχή χρειάζεται μόνο

[sarah1989]

Ειμαι εναμιση χρονο τωρα σε αυτη τη διαδικασια. Λυγιζω...

[Scarllet_D]

Είναι λογικο, αλλα όλοι οι εθισμοι θέλουν τον χρονο τους για να φυγουν! Σημασία έχει το οτι κάνεις καλή δουλεια! Κάνε φόκους εκεί!!!

[sarah1989]

σε ευχαριστω πολυ κ ανταποδιδω! μακαρι να λυτρωθουμε συντομα εξαπαντος!

[Scarllet_D]

Αν το πιστεψουμε θα το κανουμε

[sarah1989]

Originally posted by Scarllet_D
Αν το πιστεψουμε θα το κανουμε

Αχ, η λεξη κλειδι "πιστη". Δυστυχως σε θεματα εξωτερικης εμφανισης ποτε δεν ειχα πιστη στον εαυτο μου...

[Scarllet_D]

Ούτε εγώ....και στα κανονικα μου κιλά που ήμουν, πάντα κάτι με χάλαγε. Αυτη η απαισιοδοξία μας θα μας φάει όμως....

[sarah1989]

Ζυγιστηκα σημερα. Ειχα πει οτι θα ξεφευγα απο το αγχος της ζυγαριας για λιγες μερες, αλλα δεν μπορεσα να αντισταθω. 66 κιλα. Κανονικα θα επρεπε να χαιρομαι. Αλλα οχι. Εχω περασει τους τελευταιους 16μηνες που (ας πουμε) εχει σταθεροποιηθει το βαρος μου τοσες φορες απο αυτο το σημειο που απλα πλεον το βλεπω και απελπιζομαι γιατι σκεφτομαι πως ωραια ξεκινησαμε, αυριο κατι θα γινει και παλι απο την αρχη. Να, σημερα εχει γιορτη η βαφτιστηρα μας, που ειμαστε και γειτονες. Που θα πει; Τραπεζι το βραδυ με ενα σωρο λιχουδιες + απειρο φαγητο και γλυκα για το σπιτι. Ε, θα λυγισω. Δε θελω αλλα δυσκολο. Αυριο Σαββατο εχει εξοδο. Και να καταπιεστω σημερα θα ξεσπασω αυριο σε μεζεδακια, κρασια, ποτα και ξηροκαρπια.

Ξερω δεν επρεπε να γκρινιαζω. Η απωλεια βαρους (πλεον) για μενα ειναι θεμα ματαιοδοξιας και οχι υγειας η λειτουργικοτητας. Ξερω επισης (η μαλλον ετσι μαθαινω γιατι εξ ιδιας πειρας δε γνωριζω) οτι τα τελευταια κιλα ειναι τα πιο δυσκολα, απλα αναρωτιεμαι κανω κατι λαθος η απλα ο οργανισμος μου δεν μπορει να ανταπεξελθει στα κατω των 65 κι γι αυτο οταν καταφερα να φτασω στα 62 (ποτε δεν εχω φτασει 58 που ειναι ο στοχος μου-αυτο το νουμερο εχω να το δω στη ζυγαρια απο το δημοτικο) απλα δεν μπορεσα να το κρατησω