Τι νιωθω και τι σκεφτομαι για τον εαυτο μου

[Scarllet_D]

Το λένε όλοι αυτο, κι αναρωτιεμαι τι βαθμο αλήθεις κρύβει, γιατι εγω πραγματικα νομιζω πως δεν αγαπάω τον εαυτό μου.

[sweetOctober]

Ποιοι ολοι? Εγω και η κυρια Ναντιν δε το λεμε, τους αλλους δε τους εχεις ρωτησει. Μονο ο Τασος το εχει πει κι οχι ετσι ακριβως... Ας μη γενικευουμε. Αν ισχυει για σενα λυπαμαι κι ευχομαι να το αλλαξεις.

[Scarllet_D]

Οχι οχι εννοώ πως λένε όλοι πως πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας.

[NADINE_ed]

Originally posted by sweetOctober

Ποιοι ολοι? Εγω και η κυρια Ναντιν δε το λεμε, τους αλλους δε τους εχεις ρωτησει. Μονο ο Τασος το εχει πει κι οχι ετσι ακριβως... Ας μη γενικευουμε. Αν ισχυει για σενα λυπαμαι κι ευχομαι να το αλλαξεις.

Ένας Τάσος δε φέρνει την άνοιξη...Άμα δεν το λέω εγώ και η κυρία sweetOctober όλοι δεν το λένε.

[Scarllet_D]

Καλέ σας εξηγησα τι εννοούσα Οτι ολοι, ή εστω οι πιο πολλοί λένε πως πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας για να δουμε αποτελέσματα!

[NADINE_ed]

Originally posted by Scarllet_D

Αν αγαπάμε τον εαυτο μας όντως τα πράγματα θα γίνουνε πιο εύκολα. Αλλά άντε να αγαπήσεις έναν "προβληματικό" εαυτό. Γιατι καλώς ή κακώς, έτσι μας βλεπουμε.

Μετά τον ελαττωματικό τώρα και ο προβληματικός!Αχ!Θα σας δαγκώσω!

Σκαρλετάκι,μόνο το τέλειο είναι για σένα άξιο αγάπης;Δε νομίζεις πως αν κάτι τέτοιο αποτελούσε αναγκαία προϋπόθεση,αγάπη δε θα υπήρχε;
Αναπόσπαστο κομμάτι της αγάπης ανάμεσα στα άλλα είναι η αποδοχή.Αγαπώ όχι μόνο "γιατί" αλλά και "παρά το ότι".Πού νιώθεις να σκαλώνει
η δική σου αγάπη για τον εαυτό σου;Σε τι δεν είσαι αρκετά καλή και άξια αγάπης;Όσοι άραγε σ'αγαπούν γιατί το νιώθουν;Αναρρωτήθηκες ποτέ;

[Scarllet_D]

εδώ αναρωτιέμαι αν υπάρχει καλά καλά κάποιος που να με αγαπάει, τι μου λες τώρα; :P
Απλά θεωρώ πως δεν είμαι αξία για κάτι τέτοιο. Γενικα οτι ολη μου η ζωη περιτρυγιριζεται απο την ζυγαριά οποτε δεν μου μενει και τιποτα άλλο για να αγαπήσω, ή να αγαπήσουνε άλλοι.

[NADINE_ed]

Αν η μόνη σχέση αγάπης που έχεις αναπτύξει είναι με τη ζυγαριά σου
τότε καταλαβαίνω γιατί θεωρείς τον εαυτό σου ανάξιο ν'αγαπηθεί
εφόσον δεν πληροίς τις αριθμητικές της προϋποθέσεις.
Είναι όμως όντως έτσι;Δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον ανάμεσα μας
που δεν αγαπιέται και δεν αγαπά έστω έναν άνθρωπο.Δεν ξέρω...

[Scarllet_D]

Εντάξει ισώς υπερβάλω. Ξέρω σίγουρα ότι ο φίλος μου με αγαπάει, αλλά εδώ μιλάμε για το αν εμείς αγαπάμε τους εαυτους μας. Κι εγώ δεν νιώθω να με αγαπάω γιατι πολύ απλά δεν μου αρέσω. Όχι μονο απο θεμα εμφάνισης.

[NADINE_ed]

Εστιάζεις στα αρνητικά.Πάρε το λίγο αλλιώς.Άρχισε να σκέφτεσαι τα όμορφα σου χαρακτηριστικά(μέσα κι έξω)
κι αν δεν μπορείς να τα δεις όλα εσύ,δες τα μέσα από τα μάτια όσων σε αγαπούν.Κι όπως και να΄χει στο ξαναλέω.
Δεν αξίζουν αγάπης μόνο όσοι είναι υπεροχοι σε όλα τους!Δεν είναι ρεαλιστικό αυτό.Και εν πάσει περιπτώσει
ό,τι νιώθεις να χρήζει βελτιώσεων,δούλεψε το να το φροντίσεις.Θα περάσεις όλη σου τη ζωή μη αγαπώντας σε;
(Σου μιλάει κάποια που επίσης δεν αγαπούσε για πολλά χρόνια τον εαυτό της και κατάφερε να τον συμπαθεί αρκετά.)

[Scarllet_D]

Χμ.....αυητα τα πράγματα θέλουν πολύ χρόνο νομίζω....

[sweetOctober]

Κυρία Ναταλία, γράφετε πολύ όμορφα, να σας πω κάτι, πίστευα κι γω ότι δεν αγαπώ τον εαυτό μου (παλιά). Όμως τον αγαπούσα, ξέρετε γιατί? Αν δε σε αγαπάς δε σε αγαπάει κανείς, δε σε φροντίζεις, δε σε νοιάζεσαι, κλείνεσαι στον εαυτό σου. Όταν σε φροντίζεις, θες ένα ομορφότερο σώμα, ένα υγιές σώμα, ένα χαρούμενο εαυτό και διώχνεις από τη ζωή σου τους σκάρτους ανθρώπους γιατί να θεωρείται πως δεν αγαπάς τον εαυτό σου? Οχι μονο τον αγαπας αλλα τον υπεραγαπας! Ειναι μια διαφορετικη οπτικη, δε μπορειτε να πειτε! :duh:

[sweetOctober]

Originally posted by Scarllet_D
Χμ.....αυητα τα πράγματα θέλουν πολύ χρόνο νομίζω....

αυτα τα πραγματα ειναι οπως το κοψιμο του τσιγαρου, θελει μια κι εξω. Αποφασιζεις να κανεις πραγματα για σενα, να σε νοιαζεσαι να σε ακους, να ξυπνας χαρουμενη και να νιωθεις ευλογημενη που ξυπνησες κι εχεις την οικογενεια σου/φιλους/σκυλο/γατα η ο,τι σημαντικο εχεις στη ζωη σου! Να νιωθεις ομορφα που εχεις την υγεια σου και να λες δυνατα στον καθρεφτη οσα θες να κανεις για τον εαυτο σου, να φανταστεις το νεο σου εαυτο, τον εξελιγμενο, που θα πληρει τις αυστηρες προδιαγραφες που εχεις βαλει για να τον αγαπησεις. Δες το ετσι, κι αν δε σε αγαπας τωρα, γινε οπως θα ηθελες να σε αγαπησεις!

[Scarllet_D]

Μα αυτό προσπαθώ να κάνω! Απλά δεν νομιζω πως μπορω να αλλαξω μονη μου.

[Μαντζουράνα_ed]

DimitrisM, πολύ ενδιαφέρον το ποστ σου, γιατί όλα αυτά που έγραψες τα νιώθω κι εγώ ακριβώς όπως τα περιγράφεις.

Συμφωνώ με τα γραφόμενα της Nadine. Πίσω από το υπερβολικό βάρος κρύβεται φόβος. Κρύβεται ανασφάλεια.

Ο εαυτός μας, όπως και ολόκληρη η κοινωνία, αντιμετωπίζουμε το θέμα της παχυσαρκίας πολύ επιδερμικά.
"Ράψτο επιτέλους."
"Μα καλά, δεν μπορείς να σταματήσεις να τρως βρε παιδάκι μου;"
"Άσε κάτω το ψωμί."
"Εσύ φταις. Εσύ επιλέγεις να τρως σαν βόδι."

Βρίζουμε τον εαυτό μας από το πρωί ως το βράδυ, τον υποτιμούμε, τον πληγώνουμε, όπως μας πληγώνει η κοινωνία στην οποία ζούμε.

Και έτσι καταλήγουμε να τρώμε ακόμα περισσότερο και να μαζεύουμε κι άλλο βάρος.
΄
Έχω πάει σε πολλούς ψυχολόγους και σε μια μεγάλη ομάδα σχετική με τις διατροφικές διαταραχές (δεν θ αναφέρω ποια) για πολύ καιρό, και δεν βοηθήθηκα από πουθενά.

Το θέμα είναι να κάνεις το "κλικ". Να καταλάβεις τί σημαίνει πραγματικά "αγαπώ τον εαυτό μου". Κανένας ψυχολόγος και καμία ομάδα (τουλάχιστον όσους ξέρω εγώ) δεν μου έμαθε αυτή τη μεγαλειώδη φράση: "αγαπώ τον εαυτό μου".

Εδώ και λίγο καιρό άρχισα να καταλαβαίνω τί σημαίνει. Έχω δρόμο ακόμα μπροστά μου στο να αγαπήσω πλήρως, ολοκληρωτικά τον εαυτό μου, όμως επιτέλους κατάλαβα τί σημαίνει.

Νόμιζα ότι ήταν μια φράση θεωρητική, χωρίς νόημα... που τη χρησιμοποιούν ξερω 'γω τίποτα διανοούμενοι ψυχολόγοι για να διανθίσουν τα γραπτά τους.

Όμως είναι τόσο πολύ ουσιαστική! Έχει τόσο νόημα!

Εμένα με βοήθησε ένα βιβλίο. Δεν ξέρω αν επιτρέπεται να το αναφέρω (μην κάνω και διαφήμιση!). Δεν σημαίνει ότι επειδή με βοήθησε αυτό, θα τους βοηθήσει όλους να καταλάβουν την αγάπη για τον εαυτό μας. (Μια φίλη μου που το διάβασε... απλά πέρασε κ δεν ακούμπησε.)

Άλλον μπορεί να τον βοηθήσει κάποιος πολύ καλός ψυχολόγος... άλλον κάποιο σεμινάριο... άλλον κάποιο συμβάν της ζωής.

Το θέμα είναι ότι είναι πολύ σημαντικό να το ψάξουμε για να μπορέσουμε να καταλάβουμε τί είναι και να το εφαρμόσουμε στη ζωή μας: ΑΓΑΠΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ.

Και αν τον αγαπήσουμε πραγματικά, τα κιλά μας θα φύγουν σαν το νερό.....