Δυσκολες σχέσεις.

**Empneustns** · 31-08-2008, 19:32

Μερικοι γονεις δεν καταλαβαινουν πως τα παιδια τους ειναι ξεχωριστες οντοτητες και οχι το τηλεκατευθυνομενο τους.Και τους εκνευριζει οταν στο τηλεκοντρολ τους δινουν εντολη για δεξια και το τηλεκατευθυνομενο δεν υπακουει.Υπαρχουν παιδια που εχουν συνηθισει και απλα τους αγνοουν,οποτε και σταματαει η πιεση απο τους γονεις γιατι πολυ απλα καταλαβαινουν πως δεν εχουν δυναμη και επιδραση πανω τους.Υπαρχει και η δικη σου κατηγορια που βλεπει ο γονιος πως εισαι σκεπτικη αρα εχει ακομα \"ελπιδες\" να σε βαλει στο σωστο δρομο,το δικο του δρομο.Weird η ζωη ειναι δικη σου,εσυ την οριζεις και το ξερεις.Τωρα να σου πω να μην το αφησεις να σε διαβαλει το ξερω πως ειναι αδυνατο,καλα εκανες και το εβγαλες απο μεσα σου.Θυμαμαι τον δικο μου πατερα που ειχε κανει τα δικα του σχεδια για μενα αλλα ειμασταν 2 διαφορετικοι ανθρωποι που βλεπαμε τα πραγματα με εντελως διαφορετικο τροπο.Πως θα μπορουσα να κανω οτι εκανε αυτος και που στην τελικη δεν με γεμιζε κιολας.Για να αποδειξω τι?και σε ποιον?στον πατερα μου?Και γιατι να μην αποδειξω στον εαυτο μου πως μπορω να κανω αυτα που μου αρεσουν.Υπομονη,τωρα εισαι φουντωμενη να το σκεφτεσαι,αυριο θα εχει καταλαγιασει μεσα σου,το ξερεις και το ξερω.Δεν θα σε συμβουλεψω σε τιποτα γιατι ειμαι σιγουρος πως μπορεις να κανεις το καλυτερο.Να μου προσεχεις...

**weird** · 31-08-2008, 19:57

Αυτο που με συγχιζει ειναι οτι παω να πεσω σαν το προβατο στην παγιδα. Εχω εναν υπεροχο τροπο να εθελοτυφλω υπνοτιζωντας με!
Και ειναι τοτε που το σωμα μου αντιδρα και τα συναισθηματα ξεπηδουν αγρια κι ολα αυτα μου θυμιζουν τις υποσχεσεις που εδωσα στον εαυτο μου!
Παλι καλα που μου βγαινει αυτη η σωματικη ενταση, η αντιδραση, για να με τραβα απο το μανικι και να μου θυμιζει τα φλογερα μου συναισθηματα.
Γαμωτο, ημουν ετοιμη να παιξω το καλο παιδι για αλλη μια φορα.
Και για αλλη μια φορα βλεπω οτι αν το κανω, θα μπω σε ενα λουκι αρρωστιας. Νομιζα πως ειχα μαθει να ακουω την ψυχη μου.
Τωρα εχω χασει αυτην την επαφη, και ο εαυτος μου βρισκει διαφορους τροπους να μου θυμιζει πως ειναι ωφελιμο και καλο για εμενα να πορευτω.
Γαμωτο! Για αλλη μια φορα να πω το ναι μπαμπα, επειδη με απειλησε οτι η στρωνομαι και διαβαζω μαζι του, παω σε ειδικο φροντιστηριο και δεν δουλευω( η δικια μου η κορη δεν θα τρεχει σε δουλειες, εχεις υψηλους στοχους) ή οι δρομοι μας χωριζουν, εγω παγωσα. Εβαλα την ουρα στα σκελια και του ειπα συγκαταβατικα, ελα βρε μπαμπα, κι εμενα με νοιαζει η εξελιξη μου, μην λες τετοια λογια!!!!
Και να σου, εφτασα να κανω το πρωτο μαθημα.
Το καλο ειναι οτι απο αυριο ξεκινω δουλεια. Κατι που δεν ξερει. Του το εκρυψα μην αρχισει παλι.
ΓΑΜΩΤΟ. Δεν υπερασπιζομαι εγω την ελευθερια μου κι αφηνω τα ψυχοσωματικα να μου θυμιζουν την παλη με την σκλαβια.
Εχω θυμωσει πολυ μαζι μου.

**weird** · 31-08-2008, 19:59

Εμπνευστη,
σ ευχαριστω.
Η ενταση δεν παει σε σενα, ειναι γενικου τυπου, βγηκε διαβαζοντας τα λογια σου.

**Empneustns** · 31-08-2008, 20:31

μην εισαι τοσο σκληρη με τον εαυτο σου και αυτο σου το ξαναγραφω να το εμπεδωσεις.ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΣΚΛΗΡΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ.δεν εισαι τελεια και κανεις και λαθη,(ολοι μας κανουμε,καθημερινα,και ο μπαμπακας σου ακομα κανει και μετα τα κρυβει οπως τα σκυλακια)μην κανεις το ιδιο λαθος που κανει ο πατερας σου για σενα,δεν εισαι μηχανακι,εισαι ανθρωπος με παθη και ατελειες οπως ολοι μας.τις υποσχεσεις που εδωσες θα τις κρατησεις.Μερικες φορες ομως πανω στην ενταση της στιγμης τις ξεχναμε γιατι δυσκολευομαστε να βγαλουμε απο πανω μας ολο το ψυχολογικο φορτο.Μετα το σκεφτομαστε,βλεπουμε τι εγινε και το διορθωνουμε.Αυτο θα κανεις και εσυ,ακομα και αν σημαινει να συγκρουστεις,η αν δεν μπορεις αυτη τη στιγμη υπαρχουν και τα sms.Το γραφεις για να νοιωσεις εσυ ενταξει και τα κλεινεις ολα μετα.....
Δεν θα σε πεισω για το τι θα κανεις,απλα βλεποντας πως θελεις μια απλη διαδρομη στη ζωη θα σου πω πως και για εμενα το σωστο ειναι να παω φροντιστηριο να γινω νομικος,μετα βουλευτης και πρωθυπουργος μετα.Μπορουμε να το συγκρινουμε αυτο με μια απλη δουλεια ενος συνιθισμενου ανθρωπου?Ετσι και οι προτασεις του πατερα σου φανταζουν λογικες,και σιγουρα ειναι,αλλα αν δεν σε γεμιζουν .....(μου θυμιζει εναν φιλο μου που πηγε ιατρικη και συχαινοταν τα αιματα).Πρεπει να σε δεχτει για αυτο που εισαι οχι για αυτο που θα ηθελε να εισαι.Τα \"θελω\" τους ειναι δικα τους και δικαιωμα τους.Και εσυ θα ηθελες να ηταν ο πατερας σου πιο συγκαταβατικος αλλα δεν ειναι.Αραγε εκεινος ενδιαφερεται για το δικο σου \"θελω\" οσο εσυ για τα δικα του?Γιατι τα δικα του να εχουν μεγαλυτερη αξια απο τα δικα σου;ολα θα πανε καλα μολις ηρεμησεις λιγακι κανε αυτο το δωρο στον εαυτο σου....
Και μην κανεις το λαθος να θυμωνεις με τον εαυτο σου.Ειναι ο συνοδοιπορος σου,τραβα μαζι σου την ανηφορα αλλα κουραζεται πιο ευκολα απο το φυσιολογικο.Μη του ζητας να ανεβετε το εβερεστ και οταν στραβοπατα να εχεις λιγο υπομονη μαζι του.Αγαπησε τον με τα ελατωματα του και θα σε εκτιμησει και αυτος μετα και θα σε ανταμειψει με την ζεστασια του.Γιατι εχεις πολυ ζεστασια μεσα σου.Εισαι απο καλη παστα,να το θυμασαι αυτο.Καλη επιτυχια στη δουλιτσα σου αυριο

**Kleiw** · 31-08-2008, 21:52

weird είναι ανάγκη να σου κάνει μάθημα ο πατέρας σου ? Αν πας στο ειδικό φροντιστήριο και δεν δουλευεις όπως σου πρότεινε , χωρίς να αναμιγνύεται εκείνος ? Αν είναι βέβαια οι εξετάσεις αυτές και δικός σου στόχος . Εστω οτι δεν υπήρχε ο πατέρας σου και ήσουν μόνη σου (και είχες και την οικονομική άνεση να το επιλέξεις) . Τι θα έκανες ?

**dreamer** · 01-09-2008, 13:18

Ξέρεις weird κάθε άνθρωπος βγάζει στα παιδιά του λίγο πολύ τα δικά του παιδικά βιώματα. Ο πατέρας σου είναι ένας καλοπροαίρετος άνθρωπος που πιστεύει ότι δείχνοντά σου τα λάθη σου και κριτικάροντάς σε διαρκώς, εσύ βελτιώνεσαι. Έτσι τα βίωσε προφανώς και ο ίδιος, ίσως σε χειρότερη μορφή απλώς η εποχή ήταν πιο εύκολη όταν ο ίδιος ήταν νεότερος και δεν χρειάστηκε ποτέ του ψυχολόγο. Σε κανέναν δεν αρέσει να του υποδεικνύουν τα λάθη του και - δες τι ειρωνία - αν του το επισημάνεις κάνεις ακριβώς το ίδιο!
Πες του τι σου αρέσει στην συμπεριφορά του! Πες του πχ \"Ξέρεις πατέρα, κάθε φορά που αναγνωρίζεις τα βήματα που κάνω, νιώθω αληθινά πολύ σπουδαία\". Νομίζω θα νιώσει και ο ίδιος περήφανος, και η διάθεση για κριτική θα μετριαστεί. Φρόντισε να τονίζεις εσύ τα όποια θετικά του σημεία, και πίστεψέ θα αρχίσει να εντοπίζει ο ίδιος τα δικά σου...Καλή τύχη σε ότι αποφασίσεις.

**Empneustns** · 01-09-2008, 16:13

dreamer να υποθεσω πως εισαι πατερας?Γιατι αν κρινω απο τον δικο μου πατερα ποτε δεν του εφτανε τιποτα,αλλα τι θα πει στον κοσμο.εξαλου δεν εχει σημασια να ικανοποιησουμε τον μπαμπα να νοιωσει αυτος καλα \"ο καλος πατριαρχης με τα επιτυχημενα παιδια\" αλλα να ακολουθησουμε τον δικο μας δρομο ειτε του αρεσει ειτε οχι.Και σε πληροφορω πως οι ικανοι δεν πανε χαμενοι,κουραζονται λιγο παραπανω ισως,αλλα ειναι περιζητητοι.
Και η πλακα ειναι πως ο δικος μου πλεον ειναι περηφανος γιατι ειμαι ψηλοτερα απο κει που φανταζοταν και μετα απο 10 χρονια το εχει παραδεχτει και ο ιδιος.(στα 5 χρονια δεν θα το ελεγα πως ηταν χεχεχε).Και στο κατω κατω τι εγινε και αν αποτυχουμε γιατι να πρεπει να ειμαστε τελειοι?Ποιος εχει γραψει αυτο τον κανονα?Με αυτες τις πεποιθησεις εχει φτασει η κοινωνια εκει που εφτασε και εμενα προσωπικα δεν μου αρεσει.
Για να θελει να δουλεψει σημαινει πως ειναι η επιλογη της,και weird να την ακολουθησεις.Θα βρεις δυσκολιες,θα κουραστεις,και ισως καποια στιγμη να σκεφτεις πως μπορει να ηταν καλυτερα να σπουδασεις.Αλλα θα ειναι ΔΙΚΗ σου επιλογη.Δικο σου το λαθος ή η επιτυχια σου.Και στο κατω κατω εχει και ανοιχτα πανεπιστημια και ιδιωτικες σχολες,ορεξη να υπαρχει.Αν τα εχω ολα και δεν εχω συμβιβαστει με τον εαυτο μου τι να τις κανω τις επιτυχιες....

**Kleiw** · 01-09-2008, 17:28

weird προφανως πρέπει να κάνεις αυτό που θέλεις εσυ και οχι ο μπαμπάς σου . Μόνο που πρόσεχε μήπως απο φόβο ή απο αντίδραση , τελικά δεν επιλέγεις τον δικό σου δρόμο αλλα απλά εναν δρόμο διαφορετικό απο αυτόν που θέλει ο πατέρας σου .
Γιαυτό και σου έκανα την παραπάνω ερώτηση . Καταλαβαίνω οτι η πίεση μπορεί να λειτουργήσει ανάποδα πολλές φορές . Και εγω το εχω ζήσει .........
Ομως για την ζωή σου είναι η μοναδική υπεύθυνη πλέον και πρέπει να σε φροντίσεις . Λογαριασμο δεν εχεις να δώσεις σε κανέναν , παρα μόνο στον εαυτό σου .
Σου ευχομαι τα καλύτερα ! :)

**dreamer** · 01-09-2008, 18:47

Εμπνευστή, δεν πρότεινα στην weird να κάνει κάτι προκειμένου να ικανοποιήσει τον πατέρα της. Ίσα ίσα που θα της έλεγα ακριβώς όπως και εσύ να ακολουθήσει την καρδιά της. Απλώς επειδή με κάποιους ανθρώπους συνυπάρχουμε και η συμπεριφορά τους καθορίζει τα συναισθήματά μας, ας κάνουμε εμείς το πρώτο βήμα για μια αρμονικότερη συνύπαρξη. Αν μπορέσουμε να δούμε τα θετικά τους σημεία τείνουν και οι ίδιοι να γίνονται θετικότεροι απέναντί μας.

**dreamer** · 01-09-2008, 18:59

Originally posted by Empneustns
dreamer να υποθεσω πως εισαι πατερας?Γιατι αν κρινω απο τον δικο μου πατερα ποτε δεν του εφτανε τιποτα,αλλα τι θα πει στον κοσμο.

Ο δικός μου πατέρας εμπνευστή, φρόντιζε πάντα ακόμη και τώρα, να βρεί τα λάθη μου και να μου τα τονίζει...

Η αρνητική κριτική, οι παρατηρήσεις, οι υποδείξεις, οι διορθώσεις, ήταν η παιδαγωγική του μέθοδος. Έτσι πίστευε, έτσι ενεργούσε.

Ίσως σε εκπλήξει αυτό που θα σου πω, αλλά μερικές φορές πιστεύω πως ήταν ο μεγάλος μου \"δάσκαλος\".

Ξέρω ακριβώς τι να μην κάνω στο παιδί μου...

**Empneustns** · 01-09-2008, 20:34

δεν μου απαντησες αν εισαι πατερας.Χαιρομαι που εχεις μια τοσο καλη σχεση με τον πατερα σου και που ταιριαξε η παιδαγωγικη μεθοδος του σε σενα.Και εννοειται πως ο πατερας μας θελει το \"καλο\" μας.Και πιστευω πως σαν χαρακτηρες εχετε και παρομοιους στοχους,αλλα εσενα ο μπαμπακας σου σε εβαλε ποτε στο διλλημα,ή κανεις οτι θελει αυτος ή σταματαει η μεταξυ σας σχεση?Ειναι σαν να σου λεει πως αν θελεις να σε συντηρει θα τα κανεις ολα με το δικο του τροπο.(Αυτο το χαρακτηριζεις πατρικη αγαπη?Διαβασε λιγο το κειμενο καλυτερα).Και αν δεν εισαι δυνατος καθεσαι να το ανεχτεις και για ορισμενους χαρακτηρες ειναι μια ηττα,διαφορετικα σηκωνεις το αναστημα σου και στηριζεσαι στα ποδια σου οσο δυσκολο και αν ειναι.Ο δικος σου πατερας ηξερε τι να μην κανει στο παιδι του?Και αν του ελεγες πως ηθελες κατι διαφορετικο απο αυτο που ηθελε σε υποστηριζε δινοντας σου συμβουλες και διορθωσεις για τον ΔΙΚΟ σου νεο στοχο,η επεμενε στον δικο του στοχο και με ποιο τροπο θα τον ακουλουθησεις.

**Helena** · 01-09-2008, 21:37

πραγματικα καμια φορα αναρωτιεμαι τι ειναι προτιμοτερο[η λιγοτερο επιβλαβες αν θελετε ]για ενα παιδι ενας πατερας υπερπροστατευτικος και ανησυχος περαν του δεοντος η ενας εντελως cool και αδιαφορος?
πιστευω οτι αφενος αγωνια για το μελλον σου αφετερου δεν καταλαβαινει η δεν μπορει ισως να καταλαβει σε τι<τρικυμια>σε βαζει αθελα του
πρεπει να του μιλησεις.με ειλικρινεια για οσα νιωθεις. με ηρεμια [ετσι εχεις μεγαλυτερες πιθανοτητες να ακουστεις ] .δεν ωφελει να τα κρατας για πολυ ακομα μεσα σου.καποια στιγμη ολα αυτα θα μαζευτουν και θα γινει η εκρηξη σε ανυποπτο χρονο με απροβλεπτες συνεπειες.
δεν νομιζω οτι δεν σε νοιαζεται σε καμια περιπτωση ουτε οτι σε εκβιαζει .αυτο με την <απειλη>για μενα ηταν ενα κινητρο, ενα μεσο πιεσης [το ποσο αποτελεσματικο η παιδαγωγικο δεν το εξεταζω]ωστε να δωσεις τον καλυτερο εαυτο σου και να επιτυχεις. προφανως θεωρει οτι ξερει καλυτερα τι ειναι σωστο για σενα. απο σενα.ισως λογω πειρας.εμπειριων.γνωσης της ζωης?ισως και λιγο ματαιοδοξια?ισως ολα μαζι
το ζητουμενο ειναι ..θες να ακολουθησεις τα δικα του βηματα?..αυτο πρεπει πρωτα να ξεκαθαρισεις με τον εαυτο σου.και μετα επονται ολα τα υπολοιπα.

**dreamer** · 01-09-2008, 22:04

Εμπευστή, νομίζω σου απάντησα. Είμαι πατέρας.
Δεν σου έδωσα όμως να καταλάβεις τι ήθελα να πω. Δεν επαίνεσα την παιδαγωγική του μέθοδο! Ακριβώς αυτή ήταν πιστεύω που με οδήγησε στα μονοπάτια της κατάθλιψης και της κοινωνικής φοβίας. Για τα διλλήματα που λες, νομίζω ότι με έβαλε σε πολύ χειρότερα από αυτά που αναφέρεις. Θα προτιμούσα ειλικρινά να μου πει σε ώριμη ηλικία πως αν θέλω να με συντηρεί οικονομικά θα πρέπει να τα κάνω όλα με τον δικό του τρόπο, παρά αυτό που συνήθιζε να μου λέει στην τρυφερή παιδική ηλικία πως αν κάνω αυτό που πρέπει θα με αγαπάει περισσότερο. Το παιδί πρέπει να νιώθει την αγάπη του γονιού ως δεδομένη. Ανεξάρτητα από την συμπεριφορά του. Είναι πολύ βαρύ το φορτίο να προσπαθείς να κερδίσεις την αγάπη του γονιού σου κάτω από όρους.

**Empneustns** · 01-09-2008, 22:25

dreamer ζει ο πατερας σου?Αν ναι εχει αλλαξει απο παλια?Αν οχι καταλαβαινω τον λογο που τα γραφεις.Παντως ενα μπραβο σε εσενα που μπορεις και συγχωρεις,και εγω το εχω κανει αλλα δεν παυω να εχω την ικανοτητα να ειμαι και κριτης.Δεν ξεχνουμε πως οι μονοι κοντινοι ανθρωποι σε εμας σε τελικη αναλυση ειναι οι δικοι μας ανθρωποι.Οι δεσμοι αιματος ειναι πολυ ισχυροι.Θα συμφωνησω και με την Ηelena,γιατι αν δεν ξερει weird ο πατερας σου πως εχεις μια ιδιαιτεροτητα δεν προκειται να δειξει την παραπανω ευαισθησια που χρειαζεσαι αυτη τη στιγμη.Δεν ξερω πως θα αντιδρασει,αν θα αντιδρασει θετικα η αρνητικα γιατι δεν γνωριζω τον χαρακτηρα του.Ηξερα μια προσωπικη περιπτωση παντως που οι γονεις δεν θελαν να το πιστεψουν και εθελοτυφλουσαν.Αλλα σιγουρα θα υπαρχουν και αλλοι που ενδιαφερονται και προσπαθουν για το παιδι τους.Τελικα ολοι ειπαμε μια γνωμη μαλλον για να σε μπερδεψουμε παρα το αντιθετο χεχεχε.Ελπιζω να ειχες μια καλη μερα στη δουλιτσα σου ....

**dreamer** · 01-09-2008, 22:42

Εμπνευστή ζει ο πατέρας μου. Είναι 70 κάτι και διατηρείται πολύ καλά. Νομίζω ότι έχει αλλάξει. Μη περιμένεις και πολλά πράγματα, αλλά ακόμη και αυτό είναι θετικό.