22μέρες.. (κοιλιοπλαστικη και ανορθωση στηθους)
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 5 123 ... LastLast
Results 1 to 15 of 62
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2011
    Posts
    202

    22μέρες.. (κοιλιοπλαστικη και ανορθωση στηθους)

    Καλημέρα σε όλους! Δυστυχώς χάνομαι λόγω εργασιας, άλλα όσο μπορώ επανέρχομαι να βλέπω τι κάνετε.. 22 μέρες λοιπόν πριν το μεγάλο χειρουργείο! 22 μέρες! Οι τομές θα είναι μονάχα αυτές, που πια θα μου θυμίζουν τα λάθη και τον αγώνα που έκανα! 8 ώρες χειρουργείου..8 ώρες.. Κυκλοτερής κοιλιοπλαστική κ ανόρθωση στήθους..τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Άραγε αναρωτιέμαι..θα αλλάξει κάτι μετά στη ζωή μου; Θα υπάρχει μια αλλαγή που να με κάνει να χαμογελάσω; Φόβος, άγχος,ενθουσιασμός, προσμονή, αναμονή! Όλα αυτά! Δε ξέρω τι και πως..αλλά θα πολεμήσω! Κουράστηκα βέβαια λίγο να πολεμάω..αλλά ας είναι μια τελευταία μάχη..γιατί το ορκίζομαι..κουράστηκα..πείτ ε μ καλή τύχη.

    Συμπλήρωση τίτλου από click

  2. #2
    Junior Member
    Join Date
    Mar 2014
    Posts
    1
    καλή επιτυχία σου ευχομαι ολοψυχα!!!ολα θα πανε καλα και ευχομαι να απολαυσεις πραγματικά τους καρπους του κόπου σου!!!:starhit:

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2013
    Posts
    47
    τα καλυτερα σου ευχομαι,θα ερθουν σιγουρα θα το δεις και μονη σου,μη το παιδευεις θα ερθουν ειναι το μονο σιγουρο,και το κυριοτερο,θετικη σκεψη γιατι σε κοβω και αναρωτιεσε αν θα αλλαξει τιποτα προς το καλυτερο,βεβαια θα αλλαξει αλλα πρεπει και ο εγκεφαλος να ακολουθησει αυτα που κανεις για σενα,οχι να μενει πισω
    καλη επιτυχια!!!

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2009
    Posts
    896
    Σου εύχομαι όλα να πάνε καλά και με αγάπη να αντικρίσεις τον νέο σου εαυτό!

    Είσαι παντρεμένη, έχεις παιδάκια;

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Originally posted by lipimeni

    Άραγε αναρωτιέμαι..θα αλλάξει κάτι μετά στη ζωή μου; Θα υπάρχει μια αλλαγή που να με κάνει να χαμογελάσω;
    Φόβος, άγχος,ενθουσιασμός, προσμονή, αναμονή! Όλα αυτά! Δε ξέρω τι και πως..αλλά θα πολεμήσω!
    Κουράστηκα βέβαια λίγο να πολεμάω..αλλά ας είναι μια τελευταία μάχη..γιατί το ορκίζομαι..κουράστηκα..πείτ ε μ καλή τύχη.
    Καλώς την Μένη μας! Με το καλό να γίνει το χειρουργείο σου,να πάει σούπερ και όσο το δυνατόν γρηγορότερα ν'αναρρώσεις
    και να χαρείς όλα για τα οποία τόσα χρόνια κόπιασες,ελεύθερη από πολλά σημάδια...Τύχη τι να σου ευχηθούμε;Εσύ τη διαμορφώνεις
    μόνη σου και το κάνεις και πολύ καλά! (-65 κιλά!) Τελευταία μάχη δε νομίζω να είναι,απλούστατα γιατί όλοι μας όλο και για κάτι καλούμαστε
    διαρκώς να αγωνιστούμε λιγο ή πολύ.Έτσι είναι η ζωή με τις προκλήσεις της,τις κατακτήσεις της,τις αποτυχίες και τα πολύτιμα διδάγματά της.
    Μένη μου,δε χαμογελάς ήδη;Δεν υπάρχουν πράγματα στη ζωή σου να σου δίνουν χαρά,απόλαυση,να χαλαρώνεις ικανοποιημένη,κάτι;
    Το βάρος μας,η εικόνα του σώματός μας,λυπάμαι που θα στο χαλάσω,αλλά δεν είναι αρκετά να επωμιστούν όλες μας τις ανάγκες...
    Μήπως αποφεύγεις να ασχοληθείς με όσα πραγματικά λείπουν ή δυσλειτουργούν κι έχεις ρίξει φως μόνο στο θέμα της εικόνας σου;
    Αυτή θα βελτιωθεί κι άλλο με το καλό και θα σε κάνει να νιώσεις σίγουρα όμορφα,αλλά αφήνεις να εννοηθεί πως δεν νιώθεις γενικά καλά...
    Μακάρι να κάνω λάθος και να είναι απλά το άγχος ενός πολύωρου χειρουργείου,που αν είναι και το πρώτο σου,ένα παραπάνω να σε ανησυχεί.

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2013
    Posts
    1,363
    Καλη επιτυχία!!!!!

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2011
    Posts
    202
    Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ στη στήριξη! Όχι μόνο για τώρα αλλά για όλα αυτά τα χρόνια! Nadine θα απευθυνθω σε εσένα τώρα, μιας κ είσαι από τα άτομα που με "έζησες" σε όλη την πορεία μου εδώ μέσα! Θέλω να ξέρεις πως οι κουβέντες σου πάντα μ φέρνουν δάκρυα στα μάτια! Είναι σαν να γνωρίζεις τι ακριβώς χρειάζομαι να ακουσω... Η αλήθεια είναι οτι δεν χαμογελάω πολύ! Το θέμα των κιλών είναι σαν να με έχει στοιχειώσει! Το σκέφτομαι συνέχεια κ είναι αυτό που με σταματάει από πολλά πράγματα! Είναι αυτό που ακόμα κ τώρα εξακολουθεί να με κρατάει πίσω..Θυμάμαι κάποτε μ είχες πει πως δε σημαίνει πως αν φτάσω στο επιθυμητό θα αλλάξει η ζωή μου με τη μια..κ είχες δίκιο! Προσπαθώ σκληρά να μη μένω πίσω κ τις περισσότερες φορές της μέρας νιώθω σαν την παλιά καλή λυπημένη των 134 κιλών. Δύσκολα τα πράγματα..έχω να πω!

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Έκανα για τρία περίπου χρόνια θεραπεία σ'έναν καταπληκτικό συστημικό ψυχοθεραπευτή καθώς είχα κι εγώ τα θέματά μου,
    κυρίαρχο των οποίων ασφαλώς το βάρος μου. Δε θυμάμαι πόσα κιλά ήμουν την περίοδο εκείνη αλλά λογικά θα ήταν
    κάπου 120-150. Το πιστεύεις πως ούτε σε μια συνεδρία δεν ασχοληθήκαμε μ'αυτό;! Λες και ήταν αόρατο,λες και δεν υπήρχε!
    Ο στόχος του ήταν να με κάνει να βγω από το καβούκι μου. Ένα κλικ κάθε φορά και πιο έξω από το φράχτη ασφαλείας
    της ρουτίνας μου,ν'ανοιχτώ σε νέες γνωριμίες κι εμπειρίες,να αυξηθούν τα ενδιαφέροντα μου κι όσα απασχολούσαν τη μέρα μου.
    Μου έκανε πολύ καλό κι ας μην ήμουν στα χρόνια της εμμονής με το βάρος μου. Ο σκοπός ήταν να αντλήσω χαρά απ'όπου μπορούσα.
    Να μην της ήμουν αρνητική. Τόλμησα πράγματα που δεν είχα κάνει ποτέ,απλά ίσως για άλλους,ωστόσο σημαντικές υπερβάσεις για μένα.

    Πρέπει λίγο να ξελαμπικάρει το μυαλό μας από το θέμα αυτό που τα επισκιάζει όλα και ρουφά αδηφάγα κάθε ίχνος ζωής... Έχουμε τόσες
    διαφορετικές ανάγκες που μένουν όχι απλά ανικανοποίητες αλλά χωρίς καν λίγη προσοχή καθώς την περισσότερη αν όχι όλη την κλέβει
    το θέμα αυτό και τρέφεται και γιγαντώνεται στο χρόνο και καταλαμβάνει όλο τον ζωτικό χώρο των σκέψεών μας,επηρεάζοντας
    ακολούθως τη συμπεριφορά μας. Το ότι οι σκέψεις αυτές συνεχίζονται ακόμη κι όταν το υπαρκτό πρόβλημα εκλείψει επιβεβαιώνει
    το θέμα της εμμονής κι ίσως εκεί είναι που επιτέλους χτυπα ένα καμπανάκι. Δεν είναι εύκολο να απεκδυθείς το ρόλο που όσο θυμάσαι
    τον εαυτό σου έγινε πετσί σου από ρούχο...Και θέλει θάρρος να κοιτάξεις κατάματα όλα τα υπόλοιπα θέματά σου από τα οποία
    σε αποπροσανατόλιζε... Είναι κι η δύναμη της συνήθειας,τόσες ανασφάλειες...βολεύει να συνεχίσουμε να το "χρησιμοποιούμε"
    για άλλοθι κι ας το σιχαινόμαστε στην πραγματικότητα. Βλέπεις δεν ήταν ποτέ το πραγματικό μας πρόβλημα. Σύμπτωμα ήταν...

    " Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
    Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.
    "

    Κ.Π.Καβάφης

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    May 2008
    Location
    thessaloniki
    Posts
    229
    Αχ, βρε Nadine

    όπως πάντα ο λόγος σου με συγκινεί και εκφράζει βαθύτερες σκέψεις μου ανέκφραστες για χρόνια.
    Εύχομαι να βρεις την Ιθάκη σου και όλες οι περιπετειες σου να λάβουν το τέλος που τους ανολογεί απο καιρό!

    και συ lipimeni εύχομαι σύντομα να αλλάξεις Nick name και το πρώτο συνθετικό να γίνει eutixis- meni!!! Με το καλο να ξεφορτωθείς όλα τα σημάδια!!!

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2011
    Posts
    216
    Originally posted by lipimeni
    Προσπαθώ σκληρά να μη μένω πίσω κ τις περισσότερες φορές της μέρας νιώθω σαν την παλιά καλή λυπημένη των 134 κιλών. Δύσκολα τα πράγματα..έχω να πω!
    Ε όχι και λυπημένη με τέτοια απώλεια!
    Χαρούμενη, πολύ χαρούμενη πρέπει να είσαι!!!!!!!!!!!!!

    Και οκ, αντιλαμβάνομαι πως η ταλαιπωρία που έχει υποστεί το σώμα σου σε στεναχωρεί, όμως μετά το χειρουργείο που το θέμα "σώμα" θα έχει αποκατασταθεί, πρέπει να αποδεχθείς τη νέα σου εικόνα και να χαμογελάσεις!

    Να σκέφτεσαι πόσα κατάφερες βρε συ! :thumbup::thumbup:

    Υ.Γ. Εννοείται καλή επιτυχία με την εγχείρηση, περιμένουμε νέα και ταχεία ανάρρωση!

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2011
    Posts
    202
    Nadine τι να σου πω! Οπως ειπα κ θα ξαναλεω, εισαι το ατομο π ξερεις ακριβως τι νιωθω κ το εκφραζεις ισως κ καλυτερα απο εμενα την ιδια! Ολο αυτο καταλαβαινω οτι με παει πισω σε πολλα! Σιγουρα εκανα βηματα μπροστα! Ωφειλω να το παραδεχτω! Βηματα που μ εκαναν τα χειλια μ να χαμογελασουν,εστω κ λιγο! Ακομα κ τωρα αυτο που υπαρχει σαν εμμονη στο μυαλο, ειναι η εκφραση"ο στοχος ειναι μακρια ακομη"..και θυμωνω συνεχεια με τον εαυτο μου που δεν μπορει, να χαρει με αυτα που εχει! Που παντα θα βγαινω εξω και θα συγκρινω τον εαυτο μου με οποιαδηποτε ομορφη κοπελα , που εχει ωραιο σωμα, λεγοντας απο μεσα μ, εγω ποτε θα γινω ετσι!!! Και ξανα θυμος με τον ευατο μου! Νευρα! Ωρες ωρες κ μισος που με κραταει πισω! Και οταν ακουω τη φραση αλλος ανθρωπος, θελω να σκοτωσω αυτον που μ το λεει, γιατι νιωθω τοσο θυμωμενη με αυτο τον αλλο ανθρωπο!! Και με τον προηγουμενο! Ποτε φτανουμε στο σημειο να συγχωρεσουμε τον εαυτο μας για αυτο που του καναμε; Για τα χρονια που περασαν; Για τις στιγμες που κυλησαν ανεκμευταλλευτες μεσα σε ενα σπιτι με 2&3 μπολ γεματα γαριδακια κ γλυκα;; Δεν ξερω! Ακομη κ μετα απο τοσο καιρο, απαντηση δεν μπορω να δωσω! Μπορω να δω σιγουρα τελειες συμβουλες , για το πως να χασει καποιος κιλα, για το τι ειδους γυμναστικη να ακολουθησει..αλλα για αυτες τις αποριες, απαντησεις ακομα κ σημερα δεν βρηκα..καλο βραδυ σε ολους..

  12. #12
    lipimeni σε καταλαβαίνω το έχω νιώσει το συναίσθημα κ το βιώνω κεγώ. δν μπορείς να συγχωρέσεις τον εαυτό σου για αυτά που έγιναν , το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να καταλάβεις οτι δν έχεις να τον συγχωρέσεις για κάτι. όλα είναι μέρος του να ξεπεράσουμε το τραύμα μας, είτε το θέλουμε είτε όχι θα περάσουμε από αυτά τα στάδια. τα γαριδάκια κ τα πατατάκια κ οι κλεισούρες είναι οι πρώτες μας άμυνες. τι να κάνουμε, είμαστε άνθρωποι πάνω απόλα. ο καθένας έχει τον γολγοθά του να τραβήξει. οι κοπέλες που βλέπεις στο δρόμο κ νομίζεις οτι έχουν κάτι που εσύ δν έχεις μπορεί να σκέφτονται το ίδιο κ για σένα. είναι όλα τόσο υποκειμενικά κ πραγματικά ποτέ δν ξέρουμε τι κρύβει μια εικόνα. ειδικά εμείς αυτό το έχουμε εμπεδώσει δν βρίσκεις?

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2013
    Posts
    243
    Απο καρδιας να ευχηθω ολα να πανε καλα μια γρηγορη και ανωδυνη αναρρωση. Λυπημενη η ιστορια σου με αγγιζει οσο δεν παει αλλο, παραλληλες ιστοριες εχουμε. Θερμα σε παρακαλω μετα το περας της επεμβασης αν μπορεις δωσε μας την εμπειρια σου, χρειαζομαι ακριβως την ιδια επεμβαση.

    Ολα τα καλα ευχομαι και απο οσο εχω δει απο πλαστικες νομιζω τα αποτελεσματα θα σε κανουν χαρουμενη οποτε καιρος να αλλαξεις και το νικναιμ...

    Μην κοιτας πισω σου, ολα ειναι πισω μας δεν χρειαζεται καμια συγχωρεση το μονο που χρειαζεται ειναι μεθοδικα βηματα σαν τα δικα σου, ο πρωτος στοχος που ηταν η απωλεια στεφθει με απολυτη επιτυχια, τωρα απλα γινεται το απαραιτητο ρεκτιφιε και μια ολοκαινουργια μερα ανοιγεται μπροστα σου.

    Καταλαιβαινω απολυτα τι νιωθεις γιατι αντιμετωπιζω το ιδιο μεγαλο προβλημα χαλαρωσης και προσπαθω να μαζεψω τα χρηματα για την πλαστικη. Καταλαβαινω απολυτα οτι ναι μεν το βαρος μειωθηκε αλλα η χαλαρωση δεν σ αφηνει να το χαρεις στο 100%. Η δικαιωση ομως για ολο τον κοπο σου ειναι πολυ κοντα!!! Απο καρδιας τις θερμοτερες ευχες μου

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Κάθε μέρα,Μένη,που περνά χωρίς χαρά,χωρίς να βλέπεις όσα έχεις επιτύχει και ν'αφήνεσαι στην απόλαυσή τους,
    αλλά σου τρίβεις στη μούρη κάτι "καλύτερο" που κυκλοφορεί εκεί έξω,κάθε μέρα που δε σε συγχωρείς
    και σε τιμωρεί η τελειομανία σου όλο και πιο αυστηρά,είναι άλλη μια μέρα που προστίθεται σε όσες έχασες
    με το μπολ αγκαλιά,κλεισμένη στην καμαρούλα μια σταλιά 2χ3. Θυμώνεις για το παρελθόν και μαστιγώνεσαι
    κι ενδεχομένως δε συνειδητοποιείς πως ουσιαστικά δεν άλλαξαν και πολλά κι ας έχεις γίνει άλλος άνθρωπος
    στα μάτια όλων των άλλων,καθώς αφήνεις το παρόν να σου γλυστρά από τις χούφτες και καταδικάζεις
    και το μέλλον σε παρόμοια μοίρα. Γιατί δε σε αγαπάς; Γιατί δε σε λυπάσαι λίγο; Τι τόσο εγκληματικό έχεις κάνει;
    Και πότε επιτέλους θα παραγραφεί το όποιο αμάρτημα; Θα κάνεις στήθος και κοιλιά και μετά μπορεί να τα βάζεις
    με τα σημάδια ή με τα χέρια και τα πόδια και μετά με τα νιάτα που έφυγαν,τις ευκαιρίες που έχασες,τη μοναξιά
    που συνήθισες κι έμαθες να κλείνεσαι στους ανθρώπους και τις νέες εμπειρίες...Πάντα κάτι θα υπάρχει
    και μια χαρά θα το βρίσκεις,ΑΝ ΤΟ ΘΕΛΕΙΣ. Γιατί όμως να το θέλεις; Γιατί πήρες εξ αρχής τα κιλά;
    Τι σου κάλυπτε το φαγητό και πού αναζητάς τώρα να το καλύψεις; Έχεις πολλά να σκεφτείς και να διερευνήσεις.
    Ίσως το καλύτερο επόμενο δώρο στον εαυτό σου να ήταν κάποιες συνεδρίες ψυχοθεραπείας. Το αξίζεις!

    Κι η χαρά το ξέρω πως δεν είναι εύκολη για όλους ούτε αυτονόητη. Για πολλά χρόνια δε μου την επέτρεπα
    ούτε εγώ. Μάλιστα όποτε κατά λάθος συνέβαινε έκανα τα πάντα αμέσως μετά να τα χαλάσω όλα για να στανιάρω,
    καθώς τότε μόνο ένιωθα στα νερά μου και ήξερα πώς να το διαχειριστώ...Δεν είναι εύκολη η μετάβαση αλλά γίνεται!
    Το κλειδί είναι η συγχώρεση που θα κοπάσει τον θυμό,τις ενοχές,την διαρκή αυτοτιμωρία και στέρηση αληθινής ζωής.

    Όσο για ό,τι έγινε,μην ξεχνάς πως τη δεδομένη στιγμή που συνέβη,που κλήθηκες να πάρεις αποφάσεις και να προχωρήσεις
    σε πράξεις/απραξίες,αυτό ήταν που εκείνη που ήσουν κι ό,τι μπορούσες να διαχειριστείς επέλεξε ως το καλύτερο για σένα,
    ακόμη κι αν μακροπρόθεσμα δεν ήταν τελικά το καλύτερο. Ακόμη και τα βολέματά μας,όσα μας προφύλαξαν από απειλές
    που αλλιώς δεν ξέραμε πώς ν'αντιμετωπίσουμε,ακόμη κι αυτά που φαντάζουν τώρα δειλά,τότε ήταν μια λύση αυτοπροστασίας
    και γι'αυτό καλώς έγιναν. Εστίασε στο ποιά είσαι σήμερα και ποιό είναι σήμερα το καλύτερο δυνατό σου! Σήμερα που είσαι
    σοφότερη,δυνατότερη,μέσα σε ένα σώμα που σου επιτρέπει να ονειρεύεσαι περισσότερα στα πλαίσια της ελευθερίας σου.
    Το χθες χάθηκε ανεπιστρεπτί.Εσύ πλέον επιλέγεις κάθε μέρα αν θα χάσεις και το σήμερα.Το αύριο γίνεται πολύ γρήγορα χθες!

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2013
    Posts
    243
    Α βρε Ναταλακι,

    Με κιλα, χωρις κιλα, με χαλαρωση, χωρις χαλαρωση, ενα ειναι δυσκολο το πιο δυσκολο:

    Η σωτηρια της ψυχης ειναι πολυ μεγαλο πραγμα, σαν ταξιδακι αναψυχης με ενα κρυμμενο τραυμα.

    Το πιο δυσκολο απο ολα, απο παχυσαρκια, διαιτες, επεμβασεις, πονο, ρατσισμο, ειναι να βρει κανεις την γαληνη εστω και προσωρινα. Να μην αυτομαστιγωνεται να μην νιωθει συνεχεια λιγος και ανεπαρκης. Το σωμα αλλαζει πολυ πιο ευκολα απο οσο αλλαζει η σκεψη και η ψυχολογια μας και καλως ή κακος ο μονος τροπος για να δεχτη κανεις οτι δεν αλλαζει και να αλλαξει οτι μπορει ειναι να μαθει τον εαυτο του. Δυσκολο πραγμα αδελφουλα αυτο πολυ πολυ δυσκολο....

Page 1 of 5 123 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •