η δικη μου ιστορία

**Silk** · 26-09-2014, 16:58

Originally posted by Μαντζουράνα
Μας την έσκασε η κυρία!!

Πού είσαι;;;

Έχω το σπίτι μου υπο αρχή ανακαίνισης και τρέχω στα μαγαζιά!

http://www.eatingdisorders.gr/forum/...=2620&page=218

Σε έψαχνα να ρωτήσω τι κάνεις. :smilegrin:

**Μαντζουράνα_ed** · 26-09-2014, 17:21

Να το χαίρεσαι το σπίτι σου!

Η αλλαγή στο χώρο μας είναι πάντα ευεργετική και μας ανανεώνει, όσο κι αν κουραζόμαστε να την ολοκληρώσουμε!

Καλά είμαι, εσύ;

**Μαντάμ σου σου** · 26-09-2014, 23:09

Τα ποστ σε αυτό το τοπικ με έκαναν να σκεφτώ για εμένα οτι αυτό που μπορω να διαχειριστω λιγοτερο απολα ειναι οτι είμαι τελικά ευαίσθητη πολυ.αλλάτ δεν μαρεσει αυτό δεν θέλω να το δεχτώ κ αντί να αφήσω την ευαισθησία μου ελευθερη στην ησυχία της να αναζήτησει μονοπάτια έκφρασης προτιμω να την κρύβω κάτω απτό χαλί κ να βγάζω προς τα εξω μια επιφανειακη χονδροπετσια. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνει κάποιος τι θέλω να πω η αν λέω αρλουμπες. Νομιζω οτι όσοι είμαστε ευαίσθητοι κ προσπαθούμε να το κρύψουμε απο τον ίδιο μας τον εαυτό λες κ είναι κάποια αρρώστια,στο τέλος αυτή η καταπίεση μας αρρωσταίνει.

**Μαντζουράνα_ed** · 27-09-2014, 00:13

Originally posted by Μαντάμ σου σου
Τα ποστ σε αυτό το τοπικ με έκαναν να σκεφτώ για εμένα οτι αυτό που μπορω να διαχειριστω λιγοτερο απολα ειναι οτι είμαι τελικά ευαίσθητη πολυ.αλλάτ δεν μαρεσει αυτό δεν θέλω να το δεχτώ κ αντί να αφήσω την ευαισθησία μου ελευθερη στην ησυχία της να αναζήτησει μονοπάτια έκφρασης προτιμω να την κρύβω κάτω απτό χαλί κ να βγάζω προς τα εξω μια επιφανειακη χονδροπετσια. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνει κάποιος τι θέλω να πω η αν λέω αρλουμπες. Νομιζω οτι όσοι είμαστε ευαίσθητοι κ προσπαθούμε να το κρύψουμε απο τον ίδιο μας τον εαυτό λες κ είναι κάποια αρρώστια,στο τέλος αυτή η καταπίεση μας αρρωσταίνει.

Σε καταλαβαίνω απόλυτα.
Είμαι και εγώ πολύ ευαίσθητη, αλλά και εγώ γενικά προσπαθώ να φαίνομαι σκληρή. Αφήνω μόνο μερικά σημάδια της ευαισθησίας μου σε μερικές στιγμές και μόνο σε άτομα με τα οποία έχω πολύ οικειότητα.

Ο κόσμος είναι σκληρός Μαντάμ σου σου μου και δεν νομίζω ότι είναι ασφαλές να είναι εμφανής η ευαισθησία μας... τουλάχιστον όχι στον πολύ κόσμο...
Μπορεί βέβαια να κάνω και λάθος..

**Μαντάμ σου σου** · 27-09-2014, 00:18

Γιατί τι μπορεί να παθουμε αν φανερωσουμε την ευαισθησία μας?αν παράδειγμα ,πει κάποιος κάτι που θα με πληγώσει τι είναι καλυτερο να του το δείξω η να το κρυψω κ να το αφήσω να με φαει?

**Μαντζουράνα_ed** · 27-09-2014, 01:02

Originally posted by Μαντάμ σου σου
Γιατί τι μπορεί να παθουμε αν φανερωσουμε την ευαισθησία μας?αν παράδειγμα ,πει κάποιος κάτι που θα με πληγώσει τι είναι καλυτερο να του το δείξω η να το κρυψω κ να το αφήσω να με φαει?

Φυσικά και πρέπει να του το δείξεις.
Αυτό που εννοούσα είναι ότι δεν πρέπει να δείχνουμε ευάλωτοι, τουλάχιστον όχι στον πολύ κόσμο...

**fat capricorn** · 27-09-2014, 08:57

Kαλημέραααααα.Εδώ είμαι δεν χάθηκα.Μπαίνω πολλές φορές καθημερινά και διαβάζω τα νέα στο φόρουμ.Απλά δεν γράφω για το πως τα πάω διατροφικά γιατί έχω κάνει μια τρυπα στο νερό.Τα ψυχολογικά μου είναι έτσι κι έτσι.Με την ευρύτερη οικογένεια ηρθα σε κάποια επαφή γιατί ήταν αναγκαίο (οχι με τους γονείς).Νοιώθω ότι υπάρχει απόσταση και από τις δύο μεριές ,που σίγουρα δεν φταίω μόνο εγώ γιατί η επαφή με τα ανίψια μου π.χ είναι ιδιαίτερα θερμή και αγαπησιάρικη.Ο άνθρωπος πιστεύω καταλαβαίνει και νοιώθει την αγάπη όταν αυτή υπάρχει πραγματικά.Έχω οχυρώσει τον εαυτό μου πίσω από μία πεποίθηση ότι,δεν θα κάτσω να στενοχωρηθώ για τίποτα και για κανέναν πια ,θα φέρομαι όπως νοιώθω και σε όποιον αρέσει.Άλλωστε όταν κάποια στιγμή συνομιλούσαμε για κάτι με μία από τις αδελφές μου και ακολουθώντας τη συμβουλή της γλυκιάς μου Ναταλίας ,έδειξα πως νοιώθω λέγοντας της ότι η στάση τους είναι απόμακρη και αυτής και της άλλης, άρχισε να σβήνει και να γράφει επί 10 λεπτά (συνομιλούσαμε μέσω μηνυμάτων) ώσπου στο τέλος προσπερνώντας το τελειως μου πρότεινε να καληνυχτιστούμε.Ότι μας ενοχλεί το σπρώχνουμε κάτω από το χαλί.Αισθάνομαι ότι έχει αλλάξει η στάση τους εδώ και ένα χρόνο απέναντι μου αλλά όταν ρώτησα και αυτές και τη μάνα μου, μου είπαν οτι είναι ιδέα μου.Βέβαια δεν είναι ιδέα μου γιατί το έχει παρατηρήσει και η κόρη μου και ο άντρας μου. Η κόρη μου πιστευει ότι απλά δεν έχω κάτι να πω μαζί τους γιατί είμαστε διαφορετικοί χαρακτήρες με διαφορετικά ενδιαφέροντα.Τέλως πάντων βαρέθηκα να ασχολούμαι,δεν θα μας αγαπήσουν και με το ζόρι.Έχω την οικογένεια μου και τους φίλους που έχω επιλέξει μου φτάνουν.Αρκετά άφησα το σαράκι να με φάει!Είμαι έτοιμη για μια καινούρια αρχή .Θα δώσω προτεραιότητα στον εαυτό μου ,θα τον φροντίσω και θα τον καλομάθω.Πιστεύω ότι του αξίζει :tumble:
Κοριτσάκια μου δεν σας είπα πόσο με συγκινήσατε που με αναζητήσατε.Είστε πολύ γλυκιές παρουσίες και πραγματικά αισθάνομαι πολύ όμορφα διαβάζοντας σας,Φιλιά πολλά σε όλους.

**Mak** · 27-09-2014, 09:28

καλημέρα Αιγοκεράκι, χαίρομαι που μέσα στη δίνη των συναισθημάτων που σου προκαλούν οι γύρω , βρίσκεις τη νηφαλιότητα να πεις στον εαυτό σου "εγω τώρα φροντίζω εμένα". Δείχνει τις δυνάμεις σου, δείχνει και τη στόφα σου. Αγωνίστρια. Μη νιώσεις βάρος με αυτό που σου γράφω. Ξέρω ότι κάποιες φορές όταν μας χαρακτηρίζουν "δυνατούς" και "αγωνιστές", μέσα μας γελάμε γιατί αισθανόμαστε εύθραστο γυαλί και όχι ατσάλι που νομίζουν οι άλλοι. Και μας τη βιδώνει που μας χαρακτηρίζουν έτσι ενώ εμείς είμαστε στα πρόθυρα κατάρρευσης. Όμως, οι άνθρωποι έχουμε και αυτή τη δυαδικότητα, είμαστε και μαχητές , είμαστε και ευάλωτοι. Χωρίς απαραίτητα να μας φέρνει ανισορροπία αυτό. Απλά η έκφανση του κάθε χαρακτηριστικού μας βγαίνει σε διαφορετικές στιγμές.
Σκέφτομαι συχνά αυτά που μας έχεις γράψει για τη ζωή σου με την οικογένεια και τι επιπτώσεις βλέπεις στις επιλογές που κάνεις και στη λήψη τροφής. Να ξέρεις ότι και που μπορείς να λες :"είμαι εδώ με την κόρη και τον άντρα μου, την οικογένεια της δικής μου δημιουργίας και πάω παρακάτω", εμένα προσωπικά μου φαίνται μεγάλο επίτευγμα. Και θαυμαστό.
Μη ξεχνάς όλα τα θαυμαστά για τα οποία είμαστε ικανοί/ικανές. Μικρά βήματα κάθε φορά σε αυτήν τη μακριά απόσταση που έχουμε να διανύσουμε.
Μακ-ιααα~!

**Μαντζουράνα_ed** · 27-09-2014, 11:07

fat capricorn, επιτέλους!!
Καλημέρα!

Αφού πω ότι συμφωνώ 100% με τα γραφόμενα της προλαλήσασας και αγαπημένης Μακ...

να σου πω μπράβο που είσαι έτοιμη για μια νέα αρχή!!

Όσο για τους συγγενείς που απομακρύνθηκαν... να ξέρεις ότι ό,τι γίνεται, γίνεται για καλό.
Το Σύμπαν ενεργεί για το μακροπρόθεσμο καλό μας!
Το ότι απομακρύνθηκαν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι, δες το ως δώρο!
Αυτοί οι άνθρωποι (από το λίγο που μας έχεις πει) σε πήγαιναν πίσω και όχι μπροστά..
Χωρίς αυτούς στην καθημερινότητά σου πιστεύω θα έχεις τη δυνατότητα να προχωρήσεις πολύ μπροστά (και φυσικά έτη φωτός μπροστά από εκείνους!).

Οπότε η επιλογή είναι δική σου: Είτε θα νιώσεις ευγνώμων για αυτό το δώρο που σου δίνεται και θα μπορέσεις να εξελιχθείς και να πάς μπροστα, είτε θα το αγνοήσεις, θα το δεις σαν κατάρα και θα αυτοκαταστρέφεσαι...
Εσύ επιλέγεις! :wink1:

Τα πάντα στη ζωή είναι θέμα οπτικής γωνίας! (το λέω να τ' ακούω και εγώ!)

Πάντως το ότι όλα γίνονται για το μακροπρόθεσμο καλό μας, ισχύει χωρίς καμία αμφιβολία!

**Μαντάμ σου σου** · 27-09-2014, 11:14

Originally posted by fat capricorn
Άλλωστε όταν κάποια στιγμή συνομιλούσαμε για κάτι με μία από τις αδελφές μου και ακολουθώντας τη συμβουλή της γλυκιάς μου Ναταλίας ,έδειξα πως νοιώθω λέγοντας της ότι η στάση τους είναι απόμακρη και αυτής και της άλλης, άρχισε να σβήνει και να γράφει επί 10 λεπτά (συνομιλούσαμε μέσω μηνυμάτων) ώσπου στο τέλος προσπερνώντας το τελειως μου πρότεινε να καληνυχτιστούμε.Ότι μας ενοχλεί το σπρώχνουμε κάτω από το χαλί.Αισθάνομαι ότι έχει αλλάξει η στάση τους εδώ και ένα χρόνο απέναντι μου αλλά όταν ρώτησα και αυτές και τη μάνα μου, μου είπαν οτι είναι ιδέα μου.Βέβαια δεν είναι ιδέα μου γιατί το έχει παρατηρήσει και η κόρη μου και ο άντρας μου. Η κόρη μου πιστευει ότι απλά δεν έχω κάτι να πω μαζί τους γιατί είμαστε διαφορετικοί χαρακτήρες με διαφορετικά ενδιαφέροντα.

capricorn χωρίς να θέλω να ρίξω λάδι στην φωτιά.. Καμιά φορά κάποιοι άνθρωποι ίσως θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερους από κάποιους άλλους και περιμένουν οτι με το δικό τους τον τρόπο όλα γίνονται καλύτερα .αλλά τελικά βλέπουν οτι μπορεί αυτός που υποτίμησαν να έχει πράματα που λείπουν στους ίδιους. τότε καλλιεργείται μια ζήλια η οποία εκδηλώνεται σε κάτι μεταξύ απαξίωσης και δν έχουμε πια κάτι να πούμε. δν ξέρω αν οι αδερφές σου ενδόμυχα σε ζηλεύουν. νιώθεις οτι κομπλάρεις απέναντί τους? δν θα έπρεπε να στο βγάζουν αυτό.
στην περίπτωση που πιστεύεις οτι είναι δικό σου θέμα πρέπει να σκεφτείς τι κάνεις λάθος
σε περίπτωση που φταίει η δικιά τους στάση, δυστυχώς δν μπορείς να κάνεις κάτι, μόνο να δεχτείς οτι είναι έτσι και να μην αφήνεις να σου επιβαρύνουν την ψυχολογία

το έχω δει να συμβαίνει ανάμεσα σε αδέρφια, φίλους κ συγγενείς.

**fat capricorn** · 27-09-2014, 23:42

capricorn χωρίς να θέλω να ρίξω λάδι στην φωτιά.. Καμιά φορά κάποιοι άνθρωποι ίσως θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερους από κάποιους άλλους και περιμένουν οτι με το δικό τους τον τρόπο όλα γίνονται καλύτερα .αλλά τελικά βλέπουν οτι μπορεί αυτός που υποτίμησαν να έχει πράματα που λείπουν στους ίδιους. τότε καλλιεργείται μια ζήλια η οποία εκδηλώνεται σε κάτι μεταξύ απαξίωσης και δν έχουμε πια κάτι να πούμε. δν ξέρω αν οι αδερφές σου ενδόμυχα σε ζηλεύουν. νιώθεις οτι κομπλάρεις απέναντί τους? δν θα έπρεπε να στο βγάζουν αυτό.
στην περίπτωση που πιστεύεις οτι είναι δικό σου θέμα πρέπει να σκεφτείς τι κάνεις λάθος
σε περίπτωση που φταίει η δικιά τους στάση, δυστυχώς δν μπορείς να κάνεις κάτι, μόνο να δεχτείς οτι είναι έτσι και να μην αφήνεις να σου επιβαρύνουν την ψυχολογία

το έχω δει να συμβαίνει ανάμεσα σε αδέρφια, φίλους κ συγγενείς. [/quote]
Μαντάμ Σουσού έχω πει κάποια στιγμή ότι με τη μεσαία αδελφή η σχέση δεν ήταν ποτέ ότι καλύτερο.Αιτία ήταν η συμπεριφορά της μητέρας μου που μας συνέκρινε λέγοντας ....γιατί να μην είμαι τόσο αδύνατη σαν την αδελφή μου που ήταν όμορφη. Ενώ εγώ ήμουν πάντα το καλό παιδί με την υποδειγματική συμπεριφορά που μονίμως προσέφερα στην οικογένεια, εκείνη χωρίς να κάνει τίποτα απλά επειδή σύμφωνα με την μητέρα μου ήταν όμορφη,είχε ιδιαίτερα προνόμια.Έτσι η σχέση μας ήταν ανταγωνιστική γεμάτη ζήλεια και εκδίκηση.Μεγαλώνοντας όμως μάλλον εκείνη με ζήλευε περισσότερο.Με τη μικρή είχα πάντα τέλεια σχέση αλλά η μεσαία κατάφερε να εισχωρήσει σε αυτή τη σχέση και να αποτραβήξει τη μικρή.Το αποδίδω στο γεγονός ότι μένουν στο ίδιο κτίριο και κάνουν πολύ παρέα και ατομική και οικογενειακή.'Ενα ακόμα που ίσως έπαιξε ρόλο είναι η πλήρη μεταμόρφωση της μικρής σε χαρωπή νοικοκυρούλα μετά τον γάμο της.Η μεσαία είναι ανοιχτόκαρδος και κοινωνικός άνθρωπος η μικρή όχι.Εγώ απλά με τη μεσαία δεν αντέχω να περάσω πάνω από 1 ώρα γιατί απλά βαριέμαι.Ισως και η μεταμόρφωση της μικρής να με έχει κάνει λίγο πιο απόμακρη γιατί βαριέμαι να μιλάω για μωρά και για κουτσομπολιά.Δεν ξέρω...ίσως εγώ να είμαι η παράξενη :sniff:είμαι τελικά δύσκολος άνθρωπος.Σου ξαναλέω και τις δύο τις αγαπάω αλλά η μεσαία μου θυμίζει απίστευτα ολα τα στραβά της μάνας μου στη συμπεριφορά που δεν την αντέχω.Ακόμα και οι μορφασμοί που κάνει είναι ίδιοι.Την μικρή την αγαπάω πολύ περισσότερο και τη θαυμάζω για όσα εχει καταφέρει αλλά την ήθελα πιο δυναμική, και αυτή όσο μεγαλώνει μου θυμίζει την μάνα μου.Ίσως τελικά δεν τις αντέχω γιατί μου θυμίζουν την μάνα μου γιατί το ξέρω καλά πλέον ότι το πρόβλημα μου είναι η μάνα μου,Η σχέση μου μαζί της και η συμπεριφορά της ο τρόπος που με έχει διαχειριστεί με έχει καθορίσει.Εκείνη φταίει για τις διατροφικές μου διαταραχές και για όλο αυτόν τον πόνο που έχω βιώσει.Όλες οι αδελφές είμαστε πιόνια στη σκακιέρα της.Αλλά ο δικός μου πύργος δεν θα πέσει ξανά.Προτιμώ όσο σκληρό κι αν ακούγεται αυτό να μην έχω καμία σχέση με τη μάνα μου παρά να με κάνει πάντα με τα λόγια της ακόμα και τώρα που έχω περάσει τα 40 να διαλύομαι.Σήμερα το παιδί μου,μου είπε ότι είμαι καλή μάνα αλλά λίγο πιεστική.Το πιεστική το παλεύω αν και την πιέζω μόνο σε θέματα υγείας.Η κουβέντα της όμως είναι το παράσημο μου.Έχουμε περάσει δύσκολες στιγμές αλλά το σημαντικό είναι ότι το παιδί νοιώθει και ξέρει ότι το αγαπώ πάνω από όλα.Ξέρει ότι στο σπίτι της όσο μακριά κι αν είναι αυτή υπάρχουν δύο άνθρωποι που κοιμούνται και ξυπνούν με την σκέψη της.Έχουμε καταφέρει να νοιώθει την αγάπη που την περιβάλλει και το πιο σημαντικό ότι και να της συμβεί να μπορεί να μας το πει για να βρούμε λύση.Θα μπορούσα να γράφω για ώρες γιατί όταν αρχίζω δεν σταματώ.Αλλά δεν θα σας κουράσω άλλο.Απλά θα σας πω ότι ξεκίνησα πραγματικά την επιχείρηση ¨αγαπώ τον εαυτό μου" σήμερα πήρα τον άντρα μου και πήγαμε μία μεγάλη βόλτα σε ένα μέρος που αγαπώ πολύ.Περάσαμε υπέροχα.Είχα σταματήσει να διασκεδάζω τον εαυτό μου γιατί τον τιμωρούσα και μαζί με αυτόν και τον σύντροφο μου.Αύριο θα κάνω κάτι άλλο για μένα, κάθε μέρα θα κάνω και κάτι γιατί αρκετά άσχημα του έχω κάνει.Αυτά...φιλιά πολλά πολλά

**Μαντζουράνα_ed** · 28-09-2014, 03:01

Originally posted by fat capricorn
Απλά θα σας πω ότι ξεκίνησα πραγματικά την επιχείρηση ¨αγαπώ τον εαυτό μου" σήμερα πήρα τον άντρα μου και πήγαμε μία μεγάλη βόλτα σε ένα μέρος που αγαπώ πολύ.Περάσαμε υπέροχα.Είχα σταματήσει να διασκεδάζω τον εαυτό μου γιατί τον τιμωρούσα και μαζί με αυτόν και τον σύντροφο μου.Αύριο θα κάνω κάτι άλλο για μένα, κάθε μέρα θα κάνω και κάτι γιατί αρκετά άσχημα του έχω κάνει.Αυτά...φιλιά πολλά πολλά

Μπράβο, μπράβο, μπράβο!!! :thumbup:

**fat capricorn** · 28-09-2014, 18:19

Ευχαριστώ κορίτσια.Mak και Mατζουράνα σας είχα γράψει κάτι αλλά δεν ξέρω γιατί δεν δημοσιεύτηκε.Δεν ξέρετε πόση δύναμη μου δίνετε με τα λόγια σας και τη θετική σας στάση.Που θα πάει εγώ θα επιβληθώ στον αδύναμο και λαίμαργο εαυτό μου και όχι αυτός σε μένα.Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς από μια αγωνίστρια αιγοκερίνα που ελπίζει να μην είναι τοσο fat σε μερικούς μήνες.:wink1:

**Μαντζουράνα_ed** · 28-09-2014, 23:05

Originally posted by fat capricorn
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς από μια αγωνίστρια αιγοκερίνα που ελπίζει να μην είναι τοσο fat σε μερικούς μήνες.:wink1:

Μ' άρεσε πολύ αυτό που έγραψες!! :thumbup:

**fat capricorn** · 29-09-2014, 15:29

Originally posted by Tassos67i
Προβλήματα έχουμε όλοι με το "αίμα" μας. Θα έρθει όμως η ημέρα που θα συμβεί και για "αυτό" το αναπόφευκτο για κάθε άνθρωπο. Και καλό θα ήταν να έχουμε προνοήσει ώστε η δική μας συμπεριφορά κι αντιμετώπιση απέναντί τους στο παρελθόν στις δύσκολες στιγμές να είναι τέτοια που να μην μας κάνει να μετανοιώσουμε. Γιατί αλλιώς η πίκρα είναι ανείπωτη.

Τάσσο ξέρω ότι σου φαίνομαι ψυχρή και αναίσθητη.Αλλά δεν είναι έτσι εχω πονέσει πολύ με συμπεριφορές που δεν μπορώ να εξηγήσω.Με την μητέρα μου δεν έχω τσακωθεί απλά με πλήγωσε κάποια πρόσφατη συμπεριφορά της και έδειξα απλά την ενόχληση μου μιλώντας της ψυχρά, δεν της έβγαλα ούτε κακία ούτε τίποτα άλλο.Σε πληροφορώ λοιπόν ότι μέσα σε δύο μήνες σχεδόν μπορεί και παραπάνω δεν με έχει πάρει ούτε μία φορά τηλέφωνο.Αν είχε ήσυχη τη συνείδηση της πίστεψε με θα έπαιρνε.Απλά δεν το σκαλίζει μη τυχόν και με βγάλει ο δρόμος από εκεί και μιλήσω στον πατέρα μου.Πριν λίγες ημέρες έτυχε να είμαι με τη μεσαία αδελφή μου, καθήσαμε μαζί 3-4 ώρες, σε αυτό το χρονικό διάστημα την πήρε 5 φορές τηλέφωνπ.Όσο για την φροντίδα του αίματος που λες, εγώ πάντα έτρεχα και σε νοσοκομεία και παντού.Δεν πειράζει ας τρέξουν και οι άλλοι.Με πονάει η απόφαση μου αλλά πρέπει να προστατέψω τον εαυτό μου,Μόλις διάβασα το ποστ σου ένοιωσα άσχημα, κατηγόρησα για άλλη μια φορά τον εαυτό μου και έψαχνα να βρω γλυκό να φάω.Μετά σκέφτηκα ότι δεν με αγάπησαν τόσα χρόνια τώρα θα με αγαπήσουν;Δεν πειράζει καλύτερα μακριά όχι ότι ο πόνος είναι λίγότερος αλλά τουλάχιστον δεν βλέπω και δεν μαθαίνω πια πράγματα που σίγουρα θα με στενοχωρούσαν περισσότερο.Το σημαντικό για εμένα Τάσσο είναι να μάθω να αγαπάω τον εαυτό μου.Αυτή τη στιγμή αυτό είναι η προτεραιότητα μου όσο εγωιστικό κι αν ακούγεται.Ίσως αν να αγαπήσω τον εαυτό μου να καταφέρω να συγχωρήσω και όσους με πλήγωσαν.