Η ιστορία της Μαντζουράνας.

[Μαντζουράνα_ed]

Εννοείται ότι θα τα καταφέρεις!
You got it girl!
Όλοι θα τα καταφέρουμε να ξεφύγουμε από την συναισθηματική υπερφαγία και να φροντίσουμε τον εαυτό μας!
Το μόνο που χρειάζεται είναι αγάπη και πίστη στον εαυτό μας!

Πολύ καλή η ιδέα σου να καταψύχεις λαχανικά! Μπορεί να την εφαρμόσω και εγώ κάποτε.
Προς το παρόν προτιμώ να παίρνω τεράστιες ποσότητες λαχανικών και να τις καταβροχθίζω!
Ούτε vegetarian να ήμουν!
:P

[Evelina :)]

Εισαι πολυ προχωρημένη εσυ κορίτσι μου, αλλα θα σε φτάσω που θα μου πας!!!!

[Μαντζουράνα_ed]

Originally posted by Evelina
Εισαι πολυ προχωρημένη εσυ κορίτσι μου, αλλα θα σε φτάσω που θα μου πας!!!!

Τςςςςςς! Μην μου λες τέτοια γιατί θα ψωνιστώ!! :smug: :smilegrin:

Είμαι μια προχωρημένη που βλέπει κάσιους και αποξηραμένα σύκα και παθαίνει ταραχή! Ανεβαίνουν οι παλμοί, τρέχουν τα σάλια, γαστρικά υγρά ρέουν άφθονα και δεν μπορώ να σταματήσω να τα τρώω αν δεν νιώσω ότι θα πάθω διάτρηση στομάχου!!! :smilegrin:

Έχω πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μου, αλλά θα τα καταφέρω, όπως θα τα καταφέρεις και εσύ και όλοι μας!
Ας δίνουμε δύναμη ο ένας στον άλλο και πολύ σύντομα όλα αυτά τα δύσκολα θα είναι παρελθόν!!

:starhit:

[Evelina :)]

Ειναι πραγματικά πολυ προχωρημένο να τρως τα λαχανικά στην απολύτως φυσική τους μορφή χωρις λάδι ξύδι αλάτι κτλ! Τι δεν ειναι;
Όσο για τα παστέλια οι ενοχές ξαναχτυπούν οποτε ίσως σε βοηθούσε αν τους έδινες το ελεύθερο μια δυο φορες την εβδομαδα. Και τις υπόλοιπες υπό έλεγχο.
Λεω μια ιδέα αλλα εσυ ξερεις καλυτερα τι χρειάζεσαι.

[Evelina :)]

Ματζουράνα μου τι κανεις;εγω ξεκίνησα υπερφαγίκα και η απογοήτευση καραδοκεί . Πως κρατιέμαι και δεν καπνίζω ειναι απίστευτο.
Το ημερολόγιο με βοηθάει παρα πολυ να βλεπω την πραγματικότητα γιατι στο μυαλό μου ειναι καταστροφικά ενώ οταν τα γράφω βλεπω οτι δεν ειναι και τόσο σοβαρά. Το σίγουρο ειναι οτι ειμαι πολυ καλύτερη απο πριν και αυτο μου δίνει την δύναμη και το κουράγιο που χρειαζομαι να τα καταφέρω.

[Μαντζουράνα_ed]

Originally posted by Evelina
Ματζουράνα μου τι κανεις;εγω ξεκίνησα υπερφαγίκα και η απογοήτευση καραδοκεί . Πως κρατιέμαι και δεν καπνίζω ειναι απίστευτο.
Το ημερολόγιο με βοηθάει παρα πολυ να βλεπω την πραγματικότητα γιατι στο μυαλό μου ειναι καταστροφικά ενώ οταν τα γράφω βλεπω οτι δεν ειναι και τόσο σοβαρά. Το σίγουρο ειναι οτι ειμαι πολυ καλύτερη απο πριν και αυτο μου δίνει την δύναμη και το κουράγιο που χρειαζομαι να τα καταφέρω.

Καλημέρα Εβελίνα μου!

Μήπως έχει ανάδρομο Ερμή; Κι εγώ αυτήν την περίοδο έχω "παραστρατήσει"!
Μην αγχωνόμαστε όμως και μην μεγαλοποιούμε αυτό που συμβαίνει στο μυαλό μας. Φάση είναι και θα περάσει.
Είναι πολύ καλό που σε βοηθάει το ημερολόγιό σου να βάζεις τα υπερφαγικά σου στις σωστές τους διαστάσεις!

Δεν ήξερα ότι έκοψες και το κάπνισμα ταυτοχρόνως με τις αλλαγές στην διατροφή! Πραγματικά μπράβο σου! Σου βγάζω το καπέλο! Απλά μην έχεις υπερβολικές απαιτήσεις από τον εαυτό σου! Ένα βήμα την φορά! Και μόνο που έκοψες το τσιγάρο, σου αξίζουν πάρα πολλά συγχαρητήρια! Να επαινείς τον εαυτό σου για κάθε ένα βήμα που κάνει, και αν δεν τα καταφέρνει μια μέρα σε όλους τους τομείς, εσύ να τον αγκαλιάζεις και να του λες πόσο περήφανη είσαι γι' αυτόν!

:-)

[smart]

Originally posted by Μαντζουράνα
1 μήνας!

Καλησπέρα σας!
1η Αυγούστου αποφάσισα να κάνω στο σώμα μου ένα δώρο: να του δίνω καύσιμα καθαρά, ωφέλιμα και όχι νοθευμένα και επικίνδυνα.

Όχι, δεν ξεκίνησα δίαιτα!
Όχι, δεν ξεκίνησα προσπάθεια απώλειας κιλών!
Όχι, δεν μπήκα σε πρόγραμμα!

Άρχισα να τρώω ό,τι πραγματικά έχω ανάγκη!
Άρχισα να τρώω καλές τροφές.
Και κυρίως, άρχισα να τρώω τη στιγμή που πεινάω κανονικά και όχι τη στιγμή που πεινάω συναισθηματικά.

Ναι, υπήρξαν κάποιες (λίγες) στιγμές που ενώ ήμουν χορτάτη, με πλημμύρησαν σκέψεις να πέσω με τα μούτρα στο πρώην ναρκωτικό μου: τα γλυκά, και ειδικά τα σοκολατοειδή.
Όμως την έπιασα αυτήν την ανάγκη και της έχωσα μπουνιά. Τέλος.

Πεινάω συναισθηματικά; οκ. Θα κόψω το λαιμό μου να βρω τρόπους να "ξεπεινάσω". Συναισθηματικά.
Δεν ξαναμπαίνει στο στόμα μου τροφή που να οφείλεται στην αδυναμία μου να καταλαγιάσω την συναισθηματική μου πείνα.
Τέλος.

1 μήνας που ελπίζω και πιστεύω θα γίνουν πολλοί, θα γίνουν χρόνια, θα κρατήσουν μιά ζωή.

1 μήνας και το σώμα μου ήρθε κατά 9,9 κιλά πιό κοντά στο φυσιολογικό του βάρος.

1 μήνας και νιώθω πολύ καλύτερα! Έχω ενέργεια, είμαι πολύ πιο χαρούμενη, αποκτώ πίστη στη δύναμή μου και δειλά-δειλά, θα τολμήσω να πω ότι αρχίζω να μ' αγαπάω!

Όχι, δεν κοιτάζω τα "χρόνια που πήγαν χαμένα". Δεν υπάρχουν τέτοια. Υπάρχουν μόνο τα χρόνια που θα ξεκινήσουν από αυτή εδώ την στιγμή.

Καλή αρχή!

αχ, ποσες φορες σκεφτηκα ετσι..... και δε μπορω να πω... ως σκεψη παντα επανερχεται.... ως πραξη ποτές !!!!

[Naranja_ed]

μετά από τόσο καιρό που χα να μπω, με χαρά βλέπω ότι Ματζουράνα μου, έχασες ένα τεράστιο αριθμό κιλών.

τα θερμά μου συγχαρητήρια...

:thumbup::roll::thumbup:

[Aphelia_ed]

Κι εγώ έχω ξεφύγει τελευταία αλλά ξέρω τι φταίει: όταν επισκέπτομαι την Ελλάδα θέλω να δοκιμάσω όσα μου λείπουν, κυρίως από έτοιμο φαγητό. Ευτυχώς που στην Αγγλία δε μου αρέσει τίποτα από delivery.
Επίσης έχω χάσει το ρυθμό του προγράμματός μου. Στην Αγγλία τρώω μόνο δύο φορές την ημέρα, το πρωινό καταλήγω να το τρώω κατά τις 12 και το μεσημεριανό στις 20:00, γιατί δεν πεινάω. Στη Ελλάδα μαγειρεύω για τη μαμά μου κι αναγκάζομαι και τρώω μαζί της το μεσημέρι και χάνω το πρωινό που όπως έχω εξηγήσει είναι αυτό που με κρατάει να μην πεινάω (είναι το κριθάρι σε συνδυασμό με κανέλα που με κρατάει), οπότε το βράδυ ξεσαλώνω.
Αφού τις τελευταίες μέρες. για να μπορέσω να επανέλθω άρχισα να τρώω το πρωινό την ώρα του μεημεριανού και κρατάω το μεσημεριανό τώρα για το βράδυ και πάει πολύ καλύτερα.

[Μαντζουράνα_ed]

Originally posted by smart
αχ, ποσες φορες σκεφτηκα ετσι..... και δε μπορω να πω... ως σκεψη παντα επανερχεται.... ως πραξη ποτές !!!!

Καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που λες! Και εγώ σε παρόμοια φάση είμαι.
Το θέμα είναι ότι αν φύγει η υπερφαγία απ' την ζωή μας, τί θα την αντικαταστήσει; Έχουμε κάτι που να μας κάνει ευτυχισμένους και να είναι ικανό να κρατήσει την υπερφαγία μακριά;

Originally posted by Naranja
μετά από τόσο καιρό που χα να μπω, με χαρά βλέπω ότι Ματζουράνα μου, έχασες ένα τεράστιο αριθμό κιλών.

τα θερμά μου συγχαρητήρια...

:thumbup::roll::thumbup:

Naranja μου, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια!
Η αλήθεια είναι ότι είχα χάσει και 15 ακόμα, τα οποία ξαναπήρα και τώρα ψάχνω να βρω τί μου συμβαίνει. Παραμένω αισιόδοξη όμως!
Εσύ πώς είσαι;

Originally posted by Aphelia
Κι εγώ έχω ξεφύγει τελευταία αλλά ξέρω τι φταίει: όταν επισκέπτομαι την Ελλάδα θέλω να δοκιμάσω όσα μου λείπουν, κυρίως από έτοιμο φαγητό. Ευτυχώς που στην Αγγλία δε μου αρέσει τίποτα από delivery.
Επίσης έχω χάσει το ρυθμό του προγράμματός μου. Στην Αγγλία τρώω μόνο δύο φορές την ημέρα, το πρωινό καταλήγω να το τρώω κατά τις 12 και το μεσημεριανό στις 20:00, γιατί δεν πεινάω. Στη Ελλάδα μαγειρεύω για τη μαμά μου κι αναγκάζομαι και τρώω μαζί της το μεσημέρι και χάνω το πρωινό που όπως έχω εξηγήσει είναι αυτό που με κρατάει να μην πεινάω (είναι το κριθάρι σε συνδυασμό με κανέλα που με κρατάει), οπότε το βράδυ ξεσαλώνω.
Αφού τις τελευταίες μέρες. για να μπορέσω να επανέλθω άρχισα να τρώω το πρωινό την ώρα του μεημεριανού και κρατάω το μεσημεριανό τώρα για το βράδυ και πάει πολύ καλύτερα.

Καλησπέρα Αφέλια!
Είναι καλό που βρήκες έναν τρόπο να διαχειριστείς αυτήν την αλλαγή στα ωράρια! Θα μείνεις καιρό εδώ;
Πάντως στην Αγγλία, με τόσο ξενέρωτα φαγητά που έχουν, είναι όντως πιο εύκολο ν' ακολουθήσει κάποιος μια πιο ισορροπημένη διατροφή!

[Aphelia_ed]

Μάλλον κανα δύο εβδομάδες ακόμα γιατί φροντίζω τη μαμά μου. Εξάλλου, δε χρειάζεται να γυρίσω άμεσα αφού δουλεύω από το σπίτι για τον εαυτό μου. Βέβαια, στην Αγγλία είναι το σπίτι μου (όπως θεωρώ) οπότε θα επιστρέψω μέσα στον Φεβρουάριο. Πάντως κι εγώ όταν είμαι στο σπίτι μου και στη βολή μου διαχειρίζομαι καλύτερα τη διατροφή. Το πρόβλημα ήταν πάντα οταν πήγαινα σε γραφείο για δουλειά που έπαιρνα 20 κιλά μέσα σε ένα χρόνο γιατί έτρωγα απέξω και διπλά. Α, κι επίσης όποτε έκοβα το τσιγάρο που έπαιρνα κάθε φορά 8 κιλά.

[smart]

Originally posted by Μαντζουράνα


Καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που λες! Και εγώ σε παρόμοια φάση είμαι.
Το θέμα είναι ότι αν φύγει η υπερφαγία απ' την ζωή μας, τί θα την αντικαταστήσει; Έχουμε κάτι που να μας κάνει ευτυχισμένους και να είναι ικανό να κρατήσει την υπερφαγία μακριά;

ουσα στα δευτερα -αντα μου κ με μια μακρα εμπειρια στο χωρο της απωλειας κ επανευρεσης κιλων, με τις μεσα στη ζωη εναλλαγες χαρας κ λυπης, ευτυχιας κ δυστυχιας, πραγματικα πιστευω οτι αυτο που λες δεν υπαρχει. εχω κανει διαιτα κ εχασ κιλα, εχω κανει διαιτες που δεν εχανα γραμμαριο.. ( ας μην επεκταθουεμ στο πως κ γιατι, καθε οργανισμος εχει τα δικα του)... το θεμα ειναι οτι εκει που ημουν σε μακροχρνονια πορεια, με συκεκριμενες διατροφικες επιλογες, χωρις να νιωθω οτι στερουμαι αυτα που θα με παχαιναν, εκει που ημουν σιγουρη οτι πλεον ειναι τροπος ζωης κ αναρωτιομουν γιατι το εβλεπα δυσκολο ως τοτε... καποια στιγμη θα ετρωγα ατσαλα για την ταδε αιτια η αφορμη, μετα απο λιγες μερες παλι, μετα πιο συχνα κ μετα χωρις να το καταλαβω θα ημουν παλι εκει που πιστευα οτι δε θα ξαναβρεθω κ οσο δεν επαιρνα κιλα ελεγα οκ, καλα παμε κ οταν αρχιζα να παιρνω αγχωνομουν που επαιρνα κ αφου αγχωνομουν ετρωγα για να μου περασει το αγχος κ μετα τα κιλα ηταν πολλα κτλ κτλ κτλ ... κ να μαι παλι εδω να προσπαθω παλι να χασω κιλα κ πιθανον να τα καταφερω αλλα πραγματικα, δεν μπορω να πιστεψω πια οτι θα καταφερω να διατηρησω το αποτελεσμα... ουτε πιστευω οτι κατι θα με αλλαζε ως ανθρωπο τοσο δραματικα ωστε να μην ξανακυλησω :/
(ελπιζω να μην απογοητευω κανεναν.. να μη μεταφερω πεσιμιστικα συναισθηματα... )

[Aphelia_ed]

Δεν μου ακούγεται πεσιμιστικό Smart. Είναι όπως εγώ με το τσιγάρο. Το κόβω για κανα χρόνο, λέω μα πως μου άρεσε αφού σιχαίνομαι πια και τη μυρωδιά του, δεν υπάρχει περίπτωση να ξανακαπνίσω, μετά σε μία στιγμή είτε γιατί νιώθω αγχωμένη και το έχω εύκαιρο μπροστά μου, είτε από βλακεία, κάνω ένα και αυτό φέρνει άλλο και καταλήγω να ξανακαπνίζω. Αυτό που με έκανε να καπνίσω εκείνη τη στιγμή δεν υπάρχει ως αιτία τις υπόλοιπες μέρες, αλλά εγώ καταλήγω να καπνίζω μέσα σε μερικές μέρες στα παλιά συνηθισμένα επίπεδα. Επειδή όμως μου δημιουργεί διάφορα σωματικά προβλήματα αναγκάζομαι και το κόβω πάλι. Το τσιγάρο ευτυχώς είναι εύκολο να το κόψω μαχαίρι, γιατί φτάνω σε ένα σημείο που δεν το θέλω άλλο με αυτά που μου δημιουργεί (δεν είναι πολύ σοβαρά όμως αλλά αρκετά για να με βασανίζουν για ένα διάστημα).

Από την άλλη δεν το βλέπω απελπιστικό το θέμα με το φαγητό, το ξέρω ότι έχω την τάση, απλά θα την κρατάω σε έλεγχο και πιστεύω ότι έχω βρει πια τι θα με βοηθά σε αυτό. Δε νομίζω ότι στο μέλλον θα ασχολούμαι πολύ με τα κιλά μου.

[Naranja_ed]

Originally posted by Μαντζουράνα

Naranja μου, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια!
Η αλήθεια είναι ότι είχα χάσει και 15 ακόμα, τα οποία ξαναπήρα και τώρα ψάχνω να βρω τί μου συμβαίνει. Παραμένω αισιόδοξη όμως!
Εσύ πώς είσαι;

Καλημέρα Μαντζουράνα μου,

Μια χαρά είμαι, ξεκίνησα από κει που χα μείνει και έχω χάσει φέτος πέντε κιλάκια ακόμη.

δεν κοιτάς τον θυρεοειδή πάλι?

[smart]

Originally posted by Tassos67i

Originally posted by Μαντζουράνα
Το θέμα είναι ότι αν φύγει η υπερφαγία απ' την ζωή μας, τί θα την αντικαταστήσει; Έχουμε κάτι που να μας κάνει ευτυχισμένους και να είναι ικανό να κρατήσει την υπερφαγία μακριά;

Χρειάζεται οπωσδήποτε αντικαταστάτης ;
Μήπως θα έπρεπε να αναθεωρήσεις και να μην βασίζεσαι στην ευτυχία για να μην ξεσπάς στο φαγητό ; Η ζωή πλειοδοτεί σε κακές στιγμές και ειδικά στις απρόοπτες.

ναι,αυτο... αυτο εννοω... εγω πχ τα κιλα δεν τα παιρνω απαραιτητα οταν ειμαι στα νταουν μου... τα παιρνω κ οταν ειμαι σε καλες φασεις της ζωης μου.. μηπως τελικα κατι αλλο μας διαφευγει?