Η ιστορία της Μαντζουράνας.

[mpumpuki]

Όχι καταπίεση, όχι στέρηση, όχι πείνα, όχι ενοχές!
Μόνο ΑΓΑΠΗ για τον εαυτό μας, θετική σκέψη και πίστη ότι θα τα καταφέρουμε!

αυτό ακριβώς!!!! :thumbup::thumbup::thumbup::thumbup:

μπράβο και πάλι μπράβο κούκλα μου..!! συνεχίζουμε δυνατά και κεφάτα :tumble:

[Naranja_ed]

GO GIRL!!!!


:roll::roll::roll:

[baklavas]

[align=center]Μπράβο μαντζουράνα!!!
[/align]

[Μαντζουράνα_ed]

Originally posted by eleni1986
Θέλω να σε ρωτήσω, πόσες θερμίδες προσλάμβανες την ημέρα;; Σου κόλλησε ποτέ η ζυγαριά και αν ναι, πως ξεκόλλησε; Εδώ και δύο εβδομάδες δεν έχω χάσει και ανησυχώ..

Ελένη μου, οι θερμιδες που παίρνουμε δεν έχουν καμία απολύτως σημασία!
Σημασία έχει το τί τρως!
Ρώτα και τον Τάσο να σου πει την πολύτιμη εμπειρία του!
Αν φας 60 γρ σοκολάτα είναι 300 θερμίδες. Τόσο είναι και αν φας 60 γρ παστέλι χωρίς ζάχαρη.
Όμως δεν μπορούν να συγκριθούν τα δύο τρόφιμα!
Τρως τη σοκολάτα και μετά από μισή ώρα πεινάς, ενώ τρως το παστέλι και είσαι χορτάτη για 2-3 ώρες!
Για να μη μιλησω για τη διαφορα στα θρεπτικα συστατικα!
Πάνω απ' όλα η ποιότητα!

Όσο για τη ζυγαριά, πάντα κολλάει. Φυσιολογικό είναι!
Και εμένα έχει κολλήσει αρκετές φορές!
Αλλά σημασία δεν έχει η ένδειξη της ζυγαριάς, αλλά η συνέχιση της ποιοτικής διατροφής!

Αν κάνεις διατροφή μέχρι να χάσεις τα κιλά και μετά σκέφτεσαι να τρως πιο χαλαρά, τότε το έχεις χάσει το παιχνίδι από τ αποδυτήρια!
Για να πετύχει η απώλεια των κιλών χρειάζεται να υιοθετήσεις μια διατροφή που θα την γουστάρεις και θα την κάνεις για πάντα!

[Μαντζουράνα_ed]

Originally posted by Μαρία.
Κοριτσάκι μπράβο για την επιμονή και την υπομονή την τεράστια που δείχνεις ώστε να αντέχεις αυτήν την διαδρομή! Βαδίζεις στον δρόμο του διψήφιου κι αυτή η χαρά είναι μοναδική! Συνέχισε έτσι πάντα με θετική σκέψη γιατί ο στόχος πλέον δεν είναι μακριά!

:thumbup: :love: :love: :love:

Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια!
Μπράβο και για την δική σου διαδρομή!
Το μόνο που δεν ισχύει είναι οι λέξεις "υπομονή" και "αντέχεις"!
Δεν κάνω υπομονή! Τρώω αυτά που θέλω συνειδητά!
Δεν "αντέχω"! Απολαμβάνω!

[Μαντζουράνα_ed]

Μpumpuki, Naranja, και Βaklava,
σας ευχαριστώ πολύ!!! :smilegrin:

[Μαντάμ σου σου]

μαντζουράνα μουουουουου! πρέπει να βάλεις μια φώτο πριν κ μετά

άσε θα βάλω εγώ!






μανζουράνα 7 μήνες πριν :




μαντζουράνα 7 μήνες μετά

[Μαντζουράνα_ed]

Μαντάμ σου σου μουυυυυυυυυυυυυυυ,
Σ' ευχαριστώωωωω!

:-D

[Μαντζουράνα_ed]

8 μήνες!


1η Απριλίου χθες και έκλεισα 8 μήνες ποιοτικής διατροφής!
Όχι, δεν ήταν πρωταπριλιάτικο αστείο!
Είναι η όμορφη καθημερινότητά μου!
Μια καθημερινότητα με νηφαλιότητα, ελεύθερη από το φαγητό-ναρκωτικό, και γεμάτη με ποιοτικές τροφές που με χορταίνουν πλήρως και μου φτιάχνουν τη διάθεση! :smilegrin:

Το αποτέλεσμα είναι -42,6 kg!
Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω ότι ανεβαίνω στη ζυγαριά και δείχνει διψήφιο!
Νιώθω ότι έχω βρει τον εαυτό μου!

Όταν είμαστε στην υπερφαγία, δεν είμαστε νηφάλιοι, δεν είμαστε ο εαυτός μας (ακριβώς όπως γίνεται με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά). Επίσης και όταν βρισκόμαστε σε στερητικές δίαιτες (που εμπεριέχουν πείνα, στέρηση και καταπίεση), πάλι δεν είμαστε ο εαυτός μας.

Χρειάζεται να τα βρούμε με τον εαυτό μας, να του δώσουμε την διατροφή που έχει ανάγκη και του κάνει καλό και να τον αγαπήσουμε όσο δεν παίρνει άλλο!
Και αν τον αγαπήσουμε πραγματικά, δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ να γυρίσουμε πίσω στην υπερφαγία!

Είμαι πολύ αισιόδοξη και ήδη σκέφτομαι τί όμορφο θα κάνω στα πρώτα γενέθλια της νέας μου ζωής (1η Αυγούστου που θα κλείσω 12 μήνες διατροφής με το καλό!).

Να είμαστε όλοι καλά, να μας αγαπάμε και να πετυχαίνουμε τους στόχους μας! :starhit:

[eleni1986]

Μπράβο μαντζουράνα, είσαι από τα πιο φωτεινά παραδείγματα!! Και τα κατάρες χωρίς να καταφύγεις σε χειρουργείο. Αλήθεια πως πήρες αυτήν την απόφαση;

[mpumpuki]

Μπράβο κούκλα μου (είμαι σίγουρη πως θα έχεις γίνει μια κούκλα ) !!!
Μεγάλο παράδειγμα όντως.. δύναμης, υπομονής. αλλά και ψυχολογίας.. μέσα από τα λόγια σου μήνα με το μήνα φαίνεται πόσο έχει αλλάξει ο τρόπος που σκέφτεσαι...
καλή συνέχεια και χρόνια πολλά :wink1:

[Μαντζουράνα_ed]

Κορίτσια, ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια!!
Φιλιά και αγκαλιές και στις δυο σας!!

Ελένη, παλαιότερα είχα κάνει αρκετές προσπάθειες απώλειας κιλών με δίαιτες.
2 φορές είχα χάσει πάνω από 10 κιλά (την κάθε φορά) με δίαιτες,
αλλά και τις 2 φορές ξαναπήρα πίσω τα κιλά και ακόμα περισσότερα.
Όλες οι δίαιτες είναι καταδικασμένες σε αποτυχία, αργά ή γρήγορα.

Πρόπερσι είχα ξεκινήσει με διατροφή (όντας εδώ στο φόρουμ) και έχασα περίπου 20 κιλά (δεν θυμάμαι ακριβώς πόσα),
αλλά τον Ιανουάριο του 2014 σταμάτησα να προσέχω και τα πήρα πίσω σχεδόν όλα τα κιλά.
Και ήταν απολύτως φυσιολογικό που τα πήρα πίσω τα κιλά,
γιατί δεν ήμουν πραγματικά συνειδητοποιημένη για την πηγή του προβλήματος: την συναισθηματική υπερφαγία.
(Είχα αρχίσει τότε να συνειδητοποιώ πράγματα, όμως δεν ήμουν πλήρως συνειδητοποιημένη.)
Βαθιά μέσα μου πίστευα ότι θα κάνω διατροφή, θα χάσω τα κιλά μου, και μετά θα τρώω "χαλαρά", δηλαδή και πάλι άχρηστες τροφές (αλλά ας πούμε με ένα μέτρο).
Τί ηλίθια πεποίθηση!

Τέλος πάντων...
Μετά τον Ιανουάριο του 2014 ακολούθησαν μερικοί μήνες που δεν πρόσεχα καθόλου.
Πολλές φορές προσπάθησα να ξεκινήσω διατροφή, αλλά το βράδυ της ίδιας μέρας που άρχιζα, έτρωγα ό,τι βλακείες μπορείς να φανταστείς!
Το πήρα λοιπόν απόφαση ότι δεν ήμουν έτοιμη για διατροφή και άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο.
Σκεφτόμουν: "Τώρα δεν είμαι έτοιμη. Όταν είμαι έτοιμη θα ξαναπροσπαθήσω. Και όταν ξαναπροσπαθήσω, είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρω!"
Όλο αυτό το διάστημα η ιδέα ωρίμαζε μέσα μου,
και πιστεύω ότι άρχιζα να συνειδητοποιώ πώς λειτουργεί η συναισθηματική υπερφαγία στον εαυτό μου.
Είχα διαβάσει και διάφορα βιβλία ψυχολογίας και με βοήθησαν να δω την μεγάλη αλήθεια:
Στα κιλά που είχα φτάσει δεν με οδήγησε το γεγονός ότι ήμουν "λιχούδα και λαίμαργη", αλλά το γεγονός ότι χρησιμοποιούσα το φαγητό για να καλύψω τις ανασφάλειές μου. Δηλαδή είχα συναισθηματική υπερφαγία.

Στις 31 Ιουλίου 2014 ξαφνικά μου ήρθε φλασιά να ξεκινήσω διατροφή από την επομένη! Και 1η Αυγούστου ξεκίνησα!
Ήταν η στιγμή που ωρίμασε η ιδέα μέσα μου, έκανα το "κλικ" που λέμε!

Στις 13 Αυγούστου έκανα ένα μεγάλο πισωγύρισμα, όπου για 4 μέρες έτρωγα πολλές βλακείες, όμως στις 17 Αυγούστου είπα "τέρμα! θα συνεχίσω την διατροφή μου!". Και συνέχισα!
Δεν με πτόησε το πισωγύρισμα αυτό καθόλου, μάλλον επειδή βαθιά μέσα μου η απόφαση είχε ήδη ληφθεί και ήμουν σίγουρη γι αυτή!

Και συνεχίζω, 8 μήνες τώρα!
Δεν μπορώ να πω ότι έχω θεραπευτεί 100% από την συναισθηματική υπερφαγία, είμαι στην προσπάθεια ακόμα,
όμως πιστεύω ότι πολύ σύντομα θα είναι παρελθόν για μένα!

Η συμβουλή μου σε κάποιον που θέλει να χάσει βάρος είναι πρώτα απ' όλα να προσπαθήσει να συνειδητοποιήσει την πηγή του προβλήματος: την συναισθηματική υπερφαγία.
Γιατί χωρίς αυτήν την συνειδητοποίηση, κάθε προσπάθεια απώλειας βάρους θα πάει χαμένη, ακόμα και αν κάποιος έχει κάνει βαριατρική επέμβαση.

[eleni1986]

Πιστεύω κ εγώ ακράδαντα ότι όλες οι προσπάθειες είναι καταδικασμένες εάν δεν έχει ωριμάσει η ιδέα μέσα στο μυαλό μας. Πάντως πλέον κ εγώ, θέλω να πιστεύω πως ίσως βρίσκομαι κοντά στο να το συνειδητοποιήσω, καθώς, όταν είμαι φορτισμένη συναισθηματικά δεν καταφεύγω στο φαγητό, μπαίνω στο φόρουμ, βλέπω καμιά ταινία και ελπίζω να μην κυλήσω. Έχεις κάνει φοβερή προσπάθεια και μάλιστα χωρίς την βοήθεια κανενός. Εύχομαι καλή συνέχεια..

[Μαντζουράνα_ed]

Originally posted by eleni1986
Πιστεύω κ εγώ ακράδαντα ότι όλες οι προσπάθειες είναι καταδικασμένες εάν δεν έχει ωριμάσει η ιδέα μέσα στο μυαλό μας. Πάντως πλέον κ εγώ, θέλω να πιστεύω πως ίσως βρίσκομαι κοντά στο να το συνειδητοποιήσω, καθώς, όταν είμαι φορτισμένη συναισθηματικά δεν καταφεύγω στο φαγητό, μπαίνω στο φόρουμ, βλέπω καμιά ταινία και ελπίζω να μην κυλήσω. Έχεις κάνει φοβερή προσπάθεια και μάλιστα χωρίς την βοήθεια κανενός. Εύχομαι καλή συνέχεια..

Μπράβο σου που έχεις κάνει σημαντικά βήματα ενάντια στην συναισθηματική υπερφαγία!
Σου εύχομαι σύντομα να την λύσεις τελείως!

Ευχαριστώ για την ευχή σου!
Πάντως βοήθεια έχω πάρει. Από πολλούς!
Από τους ανθρώπους που έγραψαν τα βιβλία ψυχολογίας που με βοήθησαν.
Από τους (λίγους) γιατρούς και ψυχολόγους που ανακάλυψαν ότι οι ασθένειες οφείλονται στα στρες που βιώνουμε στη ζωή μας και ότι η παχυσαρκία δημιουργείται από τον οργανισμό μας για να "αντιμετωπίσει" τις ανασφάλειές μας.
Από τα παιδιά εδώ στο φόρουμ.
Από κάποιους συγγενείς μου.
Δεν ήμουν μόνη.

[Μαντζουράνα_ed]

9 μήνες!


1η Μαϊου σήμερα και κλείνω αισίως 9 μήνες ποιοτικής διατροφής!
Τον τελευταίο αυτό μήνα (και ειδικά τις τελευταίες μέρες),
είδα στη ζυγαριά κάτι που είχα πολλά χρόνια να δω:
ένδειξη κάτω από 90 κιλά!
Τώρα είμαι 88,8 κιλά και πολύ συγκινημένη για την ποιότητα της διατροφής μου και την απώλεια τόσου περιττού βάρους!
Συνολική απώλεια στους 9 μήνες: 45,7 kg!

Με βλέπω στον καθρέφτη και δεν με αναγνωρίζω!
Κάνω διάφορες κινήσεις στην καθημερινότητά μου με μεγάλη ευκολία και μου είναι πρωτόγνωρο αυτό!
Αρχίζω και γνωρίζω από την αρχή τον καινούριο μου εαυτό,
ή μάλλον καλύτερα τον πραγματικό μου εαυτό,
που κρυβόταν τόσα χρόνια κάτω από στρώματα λίπους και ανασφάλειας.

Δύο δυσκολίες έχω ακόμα...
1η) Να καταφέρω να ξεχωρίζω τις ημέρες πριν την περίοδό μου αν η πείνα που νιώθω είναι συναισθηματική ή αν είναι οργανική λόγω του ιδιαίτερου των ημερών αυτών.
2η) Να αποκτήσω πραγματική, 100% αυτοπεποίθηση. Είμαι σε καλό δρόμο, αλλά δεν τα έχω καταφέρει ακόμα όπως θα ήθελα.

Καλή συνέχεια σε όλους μας και ν' αγαπάμε τον εαυτό μας!

;-)