201

[NADINE_ed]

Originally posted by Medousa

Έχασα εξίμισι κιλά λύπης που κουβαλούσα τόσο καιρό ...

Δευτεριάτικες ηλιόλουστες καλημέρες κι από μένα!
Μόλις διάβασα το τόπικ από την αρχή κι ανάμεσα στα πολλά όμορφα κι ενδιαφέροντα που διάβασα
αυτό που μου έμεινε από σένα,Μέδουσα και μου γέννησε χαμόγελο είναι η λύπη,που ελάφρυνες!
Χάρηκα πολύ με όλα τα παιδιά που έσπευσαν να σου σταθούν υποστηρικτικά,με τον γενναιόδωρο τρόπο
που κι εσύ ανταποκρίθηκες,γέμισα από γλαφυρές Μακοεικόνες (σκέφτηκα άλλη μια φορά πως πρέπει
οπωσδήποτε ν'αρχίσει να γράφει όσα κρύβει μέσα του αυτό το πλάσμα) κι έρχομαι να μπω κι εγώ στην παρέα.

ΑΡΧΙΚΑ χαίρομαι πολύ που σου μίλησε έτσι ο γιατρός που επισκέφτηκες καθώς και που η αναμονή είναι διετής
γιατί δε θα ήθελα να έκανες την επέμβαση εκεί,στην περίπτωση πάντα που θ'αποφάσιζες να προχωρήσεις σε κάτι τέτοιο...
Θα ταχθώ με τον Στελάρα,παρόλο που πλέον έφυγε από κει ο κορυφαίος επικεφαλής γιατρός με τη μεγαλύτερη εμπειρία
αυτού του είδους επεμβάσεων στη χώρα μας,καθώς η ομάδα που έμεινε είναι εκείνη που επίσης συμμετείχε τόσα χρόνια
στα αναρίθμητα δυστυχώς περιστατικά ανθρώπων που κατέθεσαν εκεί την αδυναμία και την ελπίδα τους (κι εγώ ανάμεσά τους).

Πάντως θυμάμαι κι εγώ πόσο είχα δυσκολευτεί να πάρω την απόφαση της πρώτης βαριατρικής επέμβασης στα 180 κιλά,11 χρόνια πριν.
Ήταν μεγάλη σφαλιάρα στον εγωισμό μου,την αίσθηση παντοδυναμίας κι αυτάρκειάς μου να ζητήσω από χέρι ξένου ανθρώπου να επέμβει
μέσα μου στο χέρι του Θεού,που με έπλασε όπως όλους τους άλλους(άσχετα αν εγώ με είχα μεταμορφώσει κάπως διαφορετική από τους άλλους).
Τότε είχα ακουμπήσει στη λέξη "αναστρέψιμη επέμβαση"-ήταν βέβαια και η μόδα του τότε-και διάλεξα τον δακτύλιο,που ήταν η αρχή
των μεγάλων προβλημάτων μου.Το μόνο σίγουρο ήταν πως αν και ήμουν αντικειμενικά για δραστικότερες επεμβάσεις,δεν ήμουν σε καμία περίπτωση
ψυχολογικά έτοιμη γι'αυτές.Ακολούθησαν δυο ακόμη παραχωρήσεις για να έρθει πρόσφατα η τέταρτη επέμβαση,αυτή που χρόνια αρνιόμουν.
Όταν την αποφάσισα -με βαριά πάντα καρδιά- μέτρησε η αγάπη μου για τη ζωή.Στάθμισα την ποιότητα της ζωής που είχα,υπέκυψα στην πίεση
των γονάτων μου που επαναστάτησαν και αρνιόντουσαν να με σηκώνουν και ζύγισα τα ενδεχόμενα οφέλη με τη ζημία,που ήδη έπαιρνε την κατρακύλα.
Καλά δεν είμαι ούτε τώρα,φοβάμαι πως θα έχω προβλήματα υγείας μακροπρόθεσμα από αυτήν μου την επιλογή,ήδη πληρώνω ένα μικρό της τίμημα,
αλλά μέσα μου και έξω μου για να είμαι ειλικρινής,είμαι πιο ανάλαφρη κι αισιόδοξη για όσα μου επιφυλάσσει η ζωή μου.Κάθε άλλωστε απόφαση,
που καλούμαστε να πάρουμε είναι μια νίκη για όσα μέσα απ'αυτήν κερδίσουμε και μια απώλεια όσων θυσιάζουμε για χάρη της...Κάτι αφήνουμε πάντα
και προχωρούμε...αλλιώς η στασιμότητα βαλτώνει επικίνδυνα...Ό,τι κι αν αποφασίζουμε κάθε μέρα που μας ξημερώνει,ευχή μου να έχουμε τη δύναμη
ν'αφήνουμε πίσω μας αυτό που δεν χωρά πλέον στις αποσκευές μας...Ούσα τελειομανής και πλεονέκτρα,ακόμη δυσκολεύεται η μανία μου,που τα θέλει όλα!

Αλλά αρκετά με τα δικά μου...Νιώθω πως είσαι σε πολύ καλό δρόμο φροντίδας του εαυτού σου...πηγαίνεις σε ψυχολόγο,ξεκινάς και με φευγάτο διατροφολόγο,
ομοιοπαθητική διαβάζω,λίγη υποστηρικτική χημεία,ενδοσκόπηση αρκετή διακρίνω καθώς και εδώ μοίρασμα,εργασία και χαρά δια βίου μάθησης...σύπερ όλα!
Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν το βάζεις κάτω κι έτσι που έχεις στενά μαρκάρει από παντού,βλέπω πολλά ακόμη κιλά λύπης να ελευθερώνονται στη στρατόσφαιρα!
Μακρύς ο δρόμος της λύτωσης ναι και μάλλον ισόβιος,αλλά αν αναλογιστούμε πόσα χρόνια μας πήρε να πλέξουμε το συρματόπλεγμα ασφυκτικά γύρω μας,
έχει μια λογική και μια αρμονία ως προς τον κόπο και το χρόνο που απαιτεί ο απεγκλωβισμός αυτός...Και -κακά τα ψέμματα- είναι άλλος ένας άθλος κατάκτησης
προσωπικής το να μην υπάρχει ένα μαγικό κουμπί-τζίνι των θαυματουργών επιθυμιών...Εγώ τουλάχιστον έται το βιώνω κι απολαμβάνω τα βήματα της ωρίμανσής μου.
Σου εύχομαι από καρδιάς τα καλύτερα,τα οποία μόλις πιστέψουμε πως τα αξίζουμε με έναν φαινομενικά μαγικό τρόπο τ' αξιωνόμαστε κιόλας!Φιλιά σε όλη την παρέα!

[Medousa_ed]

Καλημέρες και καλή βδομάδα κι από μένα, αν και με μια γριπούλα με πυρετούλη που με κάνει λίγο...καυτή :cul:

Ναντίν, είναι πάρα πολύ όμορφα κι εύστοχα όλα όσα έγραψες. Αυτό που μου ξεσήκωσε όμως το ποστ σου είναι το κομμάτι της παντοδύναμης τέλειας. Είναι αλήθεια πως επειδή είμαι δυναμική κι έχω μάθει να λύνω τους κόμπους, κάποιες φορές ξεχνώ την ανθρώπινή μου υπόσταση.
Την βαριατρική τη βλέπω σα λύση, αλλά μέχρι να κατασταλάξω και να καταθέσω τα χαρτιά μου δε θέλω να πάει χαμένος ο χρόνος μου. Η ψυχολογική υποστήριξη με βοηθάει να συμμαζεύω τα υπερφαγικά μου επεισόδια και να μαι πιο ελαστική με μένα.Κι ενώ το μυαλό μου κολλάει κάποιες φορές σε μια κατεύθυνση, μια επιφοίτηση να την πω, μια φλασιά, με ξεκολλούν και βλέπω το φως, ενίοτε. Κρυφή μου επιθυμία δεν παύει να ναι να προλάβω να φτάσω σ'ένα σημείο, όπου θα μου αρνηθούν τη βαριατρική λόγω χαμηλού ΒΜΙ... λέμε τώρα. Πάντως το Ρίο είναι σίγουρα αυτό στο οποίο θα πάω στο επόμενο ραντεβού μου.

Αυτά προς το παρόν! :cul:

[Medousa_ed]

Λοιπόν σήμερα έχω ρίξει το διάβασμα της εβδομάδας... ( καλά να πάθω, που με τη γρίπη επαναπαύτηκα και τα φόρτωσα στον πετεινό) και προβλέπεται και εκούσιο ξενύχτι για να προλάβω την αυριανή ημερομηνία και συγχρόνως να προλάβω να πάω να ζυγιστώ και το πρωί... Πώς τα καταφέρνω κάποιες φορές, απορώ κι εγώ η ευφυέστατη :P
Καλό απόγευμα σι ούλνοι σας.

[marulenia]

Ε καμία φορά κι εμείς οι ευφυέστατοι άνθρωποι Medousa δεν υπολογίζουμε σωστά το χρόνο μας.. Είναι που είμαστε υπεράνω τόπου και χρόνου!!

Καλή επιτυχία για αύριο

[Medousa_ed]

Originally posted by marulenia
Ε καμία φορά κι εμείς οι ευφυέστατοι άνθρωποι Medousa δεν υπολογίζουμε σωστά το χρόνο μας..

Ναι... η ανωτερότης μας έφαγε!
Σ΄ευχαριστώ.

[marulenia]

Να δούμε πότε θα χορτάσει η ρουφ η ανωτερότητα :question:

[Medousa_ed]

Καλό μήνα κι από δω...ι
Μετράμε ένα κιλό λύπης μείον ακόμη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
<3 <3

[Μαρία._ed]

Υπέροχα! Σκέψου κοντεύεις να αλλάξεις δεκάδα! Ο Δεκέμβρης σε βρίσκει με απώλεια! Μπράβο! :thumbup:

[marulenia]

[Medousa_ed]

Kαλημέρες!!! Η Μεδουσίτσα απλώς τέλεια! :thumbup:

[marulenia]

Ροζ και χαμογελαστή σαν τη δική μας Μέδουσα!!

[Mak]

Originally posted by Medousa
Καλό μήνα κι από δω...ι
Μετράμε ένα κιλό λύπης μείον ακόμη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
<3 <3

Νά'τα , νά'τα, πάει άλλο ένα! Μακριά και αγαπημένοι!
Μέδουσα, υποδέχτηκες τον πιο όμορφο μήνα του χρόνου με χαμόγελο!
Καλά διαβάσματα,καλά ονειρέματα!

[Medousa_ed]

Εντάξει. Δεν είμαι πάντα στις καλύτερές μου... Ποιος είναι άλλωστε και γτ θα πρεπε; Κι ώρες ώρες νιώθω πως είναι πολύ βαρύ το φορτίο μου! Πώς τα χω καταφέρει ως τώρα; Τι να πω; Λες κι όταν δεν μπαίνω στη διαδικασία της υπερφαγίας, ξαφνικά ξεθολώνει το τοπίο και οι καθρέφτες δείχνουν την πραγματική μου εικόνα (των 190 πλας κιλών μου) και δυσκολεύομαι να καταλάβω πώς έχω φτάσει εδώ. Σα να ξυπνάω μια μέρα και να είμαι αλλιώτικη, χωρίς να έχω συμμετάσχει πριν στη διαδικασία της αλλαγής μου. Σα να παίρνω απόσταση από μένα όταν τρώω και ναρκώνομαι και μετά βλέπω τι γινόταν κατά τη διάρκεια της 'νάρκωσής μου' !!!
Είμαι καλά και αισιόδοξη πως θα παν καλύτερα τα πράγματα με όλο αυτό το ΄χάρτινο παραπέτασμα΄όπως σοφά είπε ο Τάσος. Κουβαλάω όμως και μια θλίψη τόση δα για όσα στέρησα πολλά χρόνια απ' τον εαυτό μου! Έστω... έχω χρόνια μπροστά μου πάλι για άλλα.
Καλό βράδυ σε όλους.

[Μαντζουράνα_ed]

Medousa μου καλημέρα!
Τα συναισθήματα που νιώθεις τα έχω νιώσει και εγώ για μένα τον τελευταίο καιρό!

Θα σου πω μόνο αυτό:
Δεν υπάρχουν χρόνια που "πήγαν χαμένα"!
Υπάρχουν μόνο χρόνια ευτυχίας που είναι μπροστά μας και που περιμένουν να τα ζήσουμε!!

Δεν έχει κανένα απολύτως νόημα να σκεφτόμαστε το παρελθόν λέγοντας "και αν δεν είχε γίνει αυτό...".
Η ζωή είναι ΤΩΡΑ!

:thumbup:

[marulenia]

Από χθες που έγραψες αυτό το μήνυμα, Μέδουσα, δεν μπορώ να το βγάλω από το μυαλό μου...

Originally posted by Medousa
Λες κι όταν δεν μπαίνω στη διαδικασία της υπερφαγίας, ξαφνικά ξεθολώνει το τοπίο και οι καθρέφτες δείχνουν την πραγματική μου εικόνα (των 190 πλας κιλών μου) και δυσκολεύομαι να καταλάβω πώς έχω φτάσει εδώ. Σα να ξυπνάω μια μέρα και να είμαι αλλιώτικη, χωρίς να έχω συμμετάσχει πριν στη διαδικασία της αλλαγής μου. Σα να παίρνω απόσταση από μένα όταν τρώω και ναρκώνομαι και μετά βλέπω τι γινόταν κατά τη διάρκεια της 'νάρκωσής μου' !!!

Κι εγώ το νιώθω αυτό..
Σα να μίλησες και για μένα...
Ας πούμε ξέρω ότι σε περίοδο επτά ετών πήρα 24 κιλά.
Ξέρω ότι ήταν το πρώτο χρονικό διάστημα που τα πήρα αυτά τα κιλά, αλλά το πως, το γιατί και το πότε είναι τόσο θολά στο μυαλό μου. Σα να μην ήμουν εγώ που έτρωγα και καθόμουν. Που υπερέτρωγα και υπερκαθόμουν. Δεν μπορώ να θυμηθώ. Όσο έκανα υπερφαγικά δεν δεχόμουν ότι πήρα βάρος.
Όταν μου μίλαγαν συγγενείς και φίλοι θύμωνα μαζί τους με τα σχόλια τους.. Δε με έβλεπα που νταρντάνευα....
Άρνηση, άρνηση, άρνηση.

Και κάτι τέτοια με κάνουν να σκέφτομαι ότι ναι εν τέλει η υπερφαγία, ο φάυλος κύκλος της γλυκόζης που λένε μερικοί εδώ μέσα, η υπερκατανάλωση υδατανθράκων μου θυμίζουν άλλους εθισμούς.
Όπως αυτούς από το αλκοόλ, και τον τζόγο...
Εθισμούς που σε αφήνουν ένα συναισθηματικό και σωματικό ράκος: αποκλεισμένο συχνά από τον έρωτα, τις κοινωνικές σχέσεις, το επάγγελμα των ονείρων σου, και κάθε άλλο όνειρο σου δηλαδή. Είτε αυτό είναι η τεκνοποιία, η καταξίωση στον τομέα σου ή απλά ένας καλός βραδινός ύπνος.
Φυλακισμένα άτομα στη χαμηλή αυτοεκτίμηση και το αυτο-μαστίγωμα, κάνοντας κακό στον ίδιο τον εαυτό και στην οικογένειά ... Σέρνοντας πολλές φορές στον εθισμό αγαπημένα πρόσωπα όπως το ταίρι ή τα παιδιά...

Χαίρομαι που είσαι αισιόδοξη. Αυτό δείχνει ότι κατάφερες και βγήκες από το καταστροφικό "γύρω-γύρω όλοι"... Ναι, έχασες κάποιο χρονικό διάστημα από τη μέχρι τώρα ζωή σου. Αλλά κατάφερες και βγήκες από αυτό. Δυνατή κι αγέρωχη. Συνειδητοποιημένη και χαμογελαστή. Ό,τι και να σου συμβεί από δω και πέρα κρύβεις μέσα σου μια σοφία και μια νίκη σε έναν μεγάλο πόλεμο. Υπάρχουν πολλές μάχες που θα χάσουμε, αλλά δε θα είμαστε ποτέ ξανά εκείνοι οι άνθρωποι.. Τώρα ξέρουμε και θα βρούμε τρόπο να μπορέσουμε...