Γράφουμε μαζί μια ιστορία; (2014 edition!)

[marulenia]

έχασε για άλλη μια φορά τον έλεγχο... Πήρε το κουτί με τα σιροπιαστά το άνοιξε και με μιά βίαιη κίνηση...

[Μαντάμ σου σου]

τα κοίταξε κ με νευρικές κινήσεις τα έβαλε στο ψυγειάκι κλείνοντας την πόρτα με δύναμη." δν πειράζει θα έχεις κάτι να κεράσεις τους επισκέπτες σου"

ο Θρασύβουλας χαμογέλασε "απλά σε πειράζω ,είναι έτσι το χιούμορ μου, θα τους τιμήσω δεόντος, σε ευχαριστώ!"

"και για να έχουμε καλό ρώτημα ,τι γύρευε το πορτοφόλι σου κάτω απτο περβάζι μου κ τι γύρευε η γλάστρα σου πάνω στο κεφάλι μου?"

[Μαντζουράνα_ed]

Έφυγαν μονομιάς τα νεύρα από την Πηνελόπη και την κυρίευσε και πάλι η ενοχή.
Χαμογέλασε αμήχανα, αλλά δεν μπορούσε να πει κάτι.
Ο Θρασύβουλος πήρε πρωτοβουλία και...

[Μαντζουράνα_ed]

(Μαντάμ σου σου στο τσάκ γλίτωσες την Πηνελοπίτσα από το υπερφαγικό!!) :smilegrin:

[Μαντάμ σου σου]

και της ζήτησε να ανοίξει το συρτάρι κ να πάρει το πορτοφόλι της. η Πηνελόπη του είπε οτι δν έχει ιδέα πως βρέθηκε η γλάστρα στο κεφάλι του γιατί κ η ίδια έπεσε κ έχασε τις αισθήσεις της, αλλά μάλλον πρέπει να πήδηξε μια γάτα στο μπαλκόνι της και να παρέσυρε΄την ίδια κ την γλάστρα. "Σου φαίνεται δικαιολογία αλλά κεγώ δν θυμάμαι πως βρέθηκα στο μπαλκόνι" "Πάντως δν είχα διάθεση να σε βλάψω" μιλήσανε για αρκετή ώρα κ αποφασίστηκε να πάνε για καφέ μια από τις επόμενες μέρες.
εν τω μεταξύ η Πηνελόπη είχε κ τον άλλο καημό της, αν θα άρεσαν στην συντονίσ εεε στην διευθύντρια οι ιστορίες της. Την επόμενη μέρα...

[marulenia]

στο δρόμο για τη δουλεία μονολογούσε... Σαν την τρελή την κοιτούσαν τα αγουροξυπνημένα παιδάκια που πήγαιναν σχολείο... "Γιατί να μην μπορώ; Εδώ κοτζαμαν γλάστρα πέταξα στον άνθρωπο και παρ' όλα αυτα πήρα τα μπακλαβαδάκια μου σιναμενη κουνάμενη και τον κοίταξα κατάματα.. Γιατί να μην μπορώ; Θα πάρω τα ωραιότατα χειρόγραφά μου και θα της πω άνοιξε κυρά μου τα μάτια σου!!! Έχεις τον θησαυρό στο γραφείο σου κι εσύ πας για πουρνάρια... Ναι, ναι, έτσι θα της πώ" και κρατώντας αποφασιστικά το θερμός της με τον καφέ, όρμησε...

[Μαντζουράνα_ed]

...στο γραφείο της διευθύντριας!
Η διευθύντρια έλειπε, όπως έλειπε και ο φάκελος με τις ιστορίες της Πηνελόπης.
Ρώτησε έναν συνάδελφο, και έμαθε ότι η διευθύντρια δεν έχει έρθει ακόμα.
Καθώς τακτοποιούσε τα πράγματα στο γραφείο της, μπαίνει η διευθύντρια και...

[Μαντάμ σου σου]

είπα να μαζέψω την ιστορία μπας κ παρακινήσω κ κανέναν άλλο συμφορουμίτη να γράψει(ω ναι έχω άπειρο χρόνο στην δουλειάαα)(στην ακόλουθη ιστορία παρακολουθούμε καρέ καρέ την Πηνελόπη συγγραφέα αστυνομικών μυθισ να πετάει μια γλάστρα στο κεφάλι του νόστιμου γείτονά της)


"Ο Σεπτέμβρης φτάνει στο τέλος του και..."ακόμη δεν τελειώσαμε την άλλη ιστορία για να αρχίσουμε καινούρια
αναφώνησε η διευθύντρια του περιοδικού. "είστε πολύ πίσω παιδιά θέλω δυο ολοκληρωμένες ιστορίες στο γραφείο μου αύριο κιόλας"
ένα κορίτσι παρακολουθούσε από το μικρό γραφειάκι της κ ευχόταν να έβρισκε το θάρρος να έδινε τις δικές τις ιστορίες. κ να σταματήσει να φτιάχνει απλά κ μόνο τους καφέδες της απαιτητικής διευ΄θντριας.΄'ηθελε μόνο μια ευκαιρία αλλά ο φόβος της αποτυχίας...
έκανε τα πόδια της να τρέμουν και το στομάχι της να γεμίζει με πεταλούδες... Πάντα ένιωθε την παρουσία αυτης της επιβλητικής, αυστηρής αλλά ταυτόχρονα κομψής γυναίκας να της προκαλεί εκνευρισμό. Θυμάται σαν χθες τη μέρα που της πήρε συνέντευξη. Είχε βρει αγγελία για τη θέση εργασίας της προσωπικής βοηθού της διευθύντριας για ένα από τα μεγαλύτερα περιοδικά της χώρας....
"Μακροπρόθεσμα οι άνθρωποι πετυχαίνουν μόνο εκείνο που στοχεύουν" θυμάται να της έλεγε παιδιόθεν η μητέρα της,ωστόσο ακόμη δίσταζε ν'ανοίξει τα φτερά της για τα πετάγματα εκείνα,που βαθιά μέσα της από χρόνια ένιωθε να είναι ο προορισμός της.

θυμόταν όμως κ τον σκληρό πατέρα της ο οποίος πάντα την έκανε να νιώθει λίγη. οι ιστορίες τις όμως ήταν όμορφες το ήξερε.το μόνο που ήθελε ήταν μια μικρή ώθηση. προσπάθησε να σηκωθεί από το γραφείο κ να .. .κάνει επιτέλους το βήμα που τόσο λαχταρούσε από τη μιά, αλλά και τόσο την τρόμαζε από την άλλη.
Στάθηκε ασάλευτη για λίγα δευτερόλεπτα και τελικά...
μπαίνει αποφασισμένη στο γραφείο της διευθύντριας και αφηνει τον φάκελο με τις δύο ιστορίες της. τελευταία στιγμή όμως σβήνει το ονομα της κ φεύγει. γυρίζοντας στο σπίτι σκέφτεται οτι θα θελε να είχε την μητέρα της διπλα να την συμβουλεύει κ να της δίνει δύναμη. εν τω μεταξύ στο διπλανό σπίτι κάτι ύποπτο συμβαίνει. ακούγεται ένας θορυβος...
.ήταν κάτι σαν πριόνι.
Πρώτη φορά ακούγεται τέτοιος ήχος στην γειτονιά της.
Στο μυαλό της έρχονται σκηνές από τις ταινίες "Saw".
Παγώνει...
λες να την είχαν επηρεάσει τόσο οι αστυνομικές ιστορίες που έγραφε και οι μαραθώνιοι θρίλερ στο καθιστικό του σπιτιού της , που κάλυπταν τις στιγμές απέραντης μοναξιάς της?αποφάσισε οτι για να γίνει μια σωστή συγγραφέας αστυνομικών θρίλερ έπρεπε να βγει έξω από το καβούκι της. η φαντασία δν έφτανε. φόρεσε την καμπαρντίνα της και...




...πλησίασε πολύ προσεκτικά το διπλανό σπίτι.
Η καρδιά της χτυπούσε δυνατά.
Ξαφνικά παραπάτησε και σωριάστηκε στο πεζοδρόμιο μπροστά από το διπλανό σπίτι κάνοντας ένα μεγάλο "γκντουπ"!
Ο ήχος από το πριόνι σταμάτησε.
Αυτό που ακολούθησε...
τον ήχο του πριονιού ήταν χαχανητά. ένας εντυπωσιακός άνδρας την κοιτούσε έτσι όπως είχε οριζοντιωθεί μπροστά στο παράθυρό του φαρδιά πλατιά. ο άνδρας εξαφανίστηκε από το παράθυρο κ έτρεξε να την βοηθήσει. αυτή ένιωσε τελείως γελοία,σηκώθηκε κ όπου φύγει φύγει πριν την προλάβει ο μαραγκός. που να ήξερε οτι..
έτσι όπως σωριάστηκε ατσούμπαλα έπεσε κι από την τσέπη της γκρί καμπαρντίνας της το πορτοφόλι της. Ο Μαραγκός έσκυψε και μάζεψε το δερμάτινο πορτοφόλι από κάτω. "Για να δούμε", σκέφτηκε "σε ποια περίεργη γάτα ανήκει;". Άνοιξε το πορτοφόλι, το ψαχούλεψε και αναζήτησε την ταυτότητά της... "Μάάλιστα", μουρμούρισε και κατευθύνθηκε... ...προς το σπίτι της! (Την είδε που έτρεξε και μπήκε στο διπλανό σπίτι από το δικό του.)
Έψαξε για λίγο τα κουδούνια, και τελικά βρήκε το όνομα που έγραφε και η ταυτότητα.
Καθώς ετοιμαζόταν να χτυπήσει το κουδούνι... συνειδητοποιησε οτι αυτό το όνομα κάτι του θύμιζε. Πηνελόπη Νάνου. θυμήθηκε .. κάποτε είχε γνωρίσει μια Πηνελόπη Νάνου. Ήταν μια πελάτισσα, σε προχωρημένη ηλικία, φινετσάτη, με πολύ αριστοκρατικούς τρόπυς. καμία σχέση με αυτή την μικρή άχαρη περίεργη που σκορπάει τα πράματα της απο εδώ κ από εκεί. "Ναι ποιος είναι?" ακούστηκε αμήχανα. "Είμαι ο......Θρασύβουλος Ψηλός. Σας έπεσε το πορτοφόλι σας και ήρθα να σας το επιστρέψω."
Ακολούθησε 1 λεπτό αμήχανης σιωπής.
Η Πηνελόπη είχε γίνει κόκκινη από ντροπή και δεν έβγαινε καμία λέξη από το στόμα της.
Ώσπου ξαφνικά...όλα θόλωσαν... Τα επόμενα δευτερόλεπτα χάθηκε σε μία σύγχυση. Θα πρέπει να πέρασε ένας αιώνας όταν τελικά οι φωνές και τα ουρλιαχτά έδιωξαν τα σύννεφα από το θολωμένο της μυαλό. Η κυρα Νίτσα η γειτόνισσα ούρλιαζε "Η γλάστρα, η γλάστρα!!! Πάει ο ανθρωπάκος!!! Ένα γιατρό γρήγορα!! Ένα γιατρό!!!" Η Πηνελόπη σωριασμένη στο μπαλκόνι... .προσπάθησε να ανακτήσει τις δυνάμεις της και να σηκωθεί.
Οι σειρήνες του ασθενοφόρου ακούγονταν όλο και πιο κοντά.
Η Πηνελόπη... δν θυμόταν πως είχε βρεθεί από το θυροτηλέφωνο στο μπαλκόνι ,ούτε είχε κάποια ιδέα για το πως βρέθηκε η γλάστρα στο κεφάλι του μαραγκού.
ο Θρασύβουλος είχε συνέλθει αλλά το κεφάλι του ήταν ματωμένο. το ασθενοφόρο τον πήγε στο κοντινότερο νοσοκομείο όπου χρειάστηκαν ράμματα.
Η Πηνελόπη ένιωσε ένοχη για ό,τι συνέβη στον Θρασύβουλα.
Άλλωστε αυτό το συναίσθημα πάντα την ακολουθούσε στη ζωή της, όποιες και αν ήταν οι περιστάσεις.
Σηκώθηκε, πήρε ένα ταξί και πήγε στο νοσοκομείο που έκανε τα ράμματα ο Θρασύβουλος.
σταμάτησε μπροστά σε ένα ανθοπωλείο να πάρει μια γλάστρα αλλά τελευταία στιγμή σκέφτηκε πόσο ειρωνική θα έδειχνε μια τέτοια κίνηση. τελικά αποφάσισε να του πάει ένα κουτί μπακλαβά.
Έφτασε στο νοσοκομείο και τον βρήκε.
Του είπε: "Αυτό είναι για σένα".
Εκείνος αποκρίθηκε: "Ευχαριστώ, αλλά κάνω δίαιτα."
Η Πηνελόπη, στο άκουσμα αυτής της απάντησης...
έχασε για άλλη μια φορά τον έλεγχο... Πήρε το κουτί με τα σιροπιαστά το άνοιξε και με μιά βίαιη κίνηση...
τα κοίταξε κ με νευρικές κινήσεις τα έβαλε στο ψυγειάκι κλείνοντας την πόρτα με δύναμη." δν πειράζει θα έχεις κάτι να κεράσεις τους επισκέπτες σου"

ο Θρασύβουλας χαμογέλασε "απλά σε πειράζω ,είναι έτσι το χιούμορ μου, θα τους τιμήσω δεόντος, σε ευχαριστώ!"

"και για να έχουμε καλό ρώτημα ,τι γύρευε το πορτοφόλι σου κάτω απτο περβάζι μου κ τι γύρευε η γλάστρα σου πάνω στο κεφάλι μου?"
Έφυγαν μονομιάς τα νεύρα από την Πηνελόπη και την κυρίευσε και πάλι η ενοχή.
Χαμογέλασε αμήχανα, αλλά δεν μπορούσε να πει κάτι.
Ο Θρασύβουλος πήρε πρωτοβουλία και...
και της ζήτησε να ανοίξει το συρτάρι κ να πάρει το πορτοφόλι της. η Πηνελόπη του είπε οτι δν έχει ιδέα πως βρέθηκε η γλάστρα στο κεφάλι του γιατί κ η ίδια έπεσε κ έχασε τις αισθήσεις της, αλλά μάλλον πρέπει να πήδηξε μια γάτα στο μπαλκόνι της και να παρέσυρε΄την ίδια κ την γλάστρα. "Σου φαίνεται δικαιολογία αλλά κεγώ δν θυμάμαι πως βρέθηκα στο μπαλκόνι" "Πάντως δν είχα διάθεση να σε βλάψω" μιλήσανε για αρκετή ώρα κ αποφασίστηκε να πάνε για καφέ μια από τις επόμενες μέρες.
εν τω μεταξύ η Πηνελόπη είχε κ τον άλλο καημό της, αν θα άρεσαν στην συντονίσ εεε στην διευθύντρια οι ιστορίες της. Την επόμενη μέρα...

στο δρόμο για τη δουλεία μονολογούσε... Σαν την τρελή την κοιτούσαν τα αγουροξυπνημένα παιδάκια που πήγαιναν σχολείο... "Γιατί να μην μπορώ; Εδώ κοτζαμαν γλάστρα πέταξα στον άνθρωπο και παρ' όλα αυτα πήρα τα μπακλαβαδάκια μου σιναμενη κουνάμενη και τον κοίταξα κατάματα.. Γιατί να μην μπορώ; Θα πάρω τα ωραιότατα χειρόγραφά μου και θα της πω άνοιξε κυρά μου τα μάτια σου!!! Έχεις τον θησαυρό στο γραφείο σου κι εσύ πας για πουρνάρια... Ναι, ναι, έτσι θα της πώ" και κρατώντας αποφασιστικά το θερμός της με τον καφέ, όρμησε... ..στο γραφείο της διευθύντριας!
Η διευθύντρια έλειπε, όπως έλειπε και ο φάκελος με τις ιστορίες της Πηνελόπης.
Ρώτησε έναν συνάδελφο, και έμαθε ότι η διευθύντρια δεν έχει έρθει ακόμα.
Καθώς τακτοποιούσε τα πράγματα στο γραφείο της, μπαίνει η διευθύντρια και...

[Μαντζουράνα_ed]

Originally posted by Μαντάμ σου σου
είπα να μαζέψω την ιστορία μπας κ παρακινήσω κ κανέναν άλλο συμφορουμίτη να γράψει(ω ναι έχω άπειρο χρόνο στην δουλειάαα)(στην ακόλουθη ιστορία παρακολουθούμε καρέ καρέ την Πηνελόπη συγγραφέα αστυνομικών μυθισ να πετάει μια γλάστρα στο κεφάλι του νόστιμου γείτονά της)

Είσαι φοβερή!!! :smilegrin:
Μπράβο! :thumbup:
Καλημέρα σε όλους!

Περιμένουμε εναγωνίως τη συνέχεια!

[Μαντάμ σου σου]

με φωνή που έκανε την Πηνελόπη να χοροπηδήξει στην καρέκλα γραφείου φώναξε "Πηνελόπη ποιος μπηκε στο γραφείο μου τις προάλλες ?ΠΟΙΟΣ??? κάποιος μπήκε και έχεις καθήκον να παρατηρείς κάτι τέτοιο. είσαι μια απαράδεχτη κοιμισμένη φαντασμένη κοπέλα"

η Πηνελόπη περίμενε να φύγει και μετά άρχισε να κλαίει. γιατί με το παραμικρό την έπιαναν τα κλάμματα, δν ήξερε.

[Μαντάμ σου σου]

δν είχε μια καλή φίλη να μοιραστεί τους καημούς της κ την μοναξιά της. θυμήθηκε την φίλη της την Μαίρη και....

[marulenia]

και ανατέναξε βαθιά.. Η Μαίρη;;; Μα φυσικά η Μαίρη!! Αυτή που έβγαινε με τον Πασχάλη τον σεκιουριτά!! Θα τη θερμοπαρακαλούσε να δουν τα βίντεο από τις κάμερες ασφαλείας που υπήρχε έξω από το γραφείο της διεύθυνσης και θα έλυνε με τη μία δύο μυστήρια σε ένα!!! Θα έλυνε την απορία της αφεντικίνας της απο τη μια κι από την άλλη θα έβρισκε τις ιστορίες της!

[Μαντάμ σου σου]

δεύτερη φορά σε δύο μέρες που αποφασίζει να το παίξει ντεντέκτιβ. την πρώτη έκανε γνωριμία με καυτό γείτονα έστω κ αν έγινε ρεζίλι, τώρα τι θα βγει άραγε?το μόνο σίγουρο είναι οτι κατάλαβε οτι πρέπει να βγει από το καβούκι της και να σταματήσει να είναι τόσο κλεισμένη στον εαυτό της. στο διάλλειμα κατέβηκε λοιπόν να βρει την Μαίρη και...

[marulenia]

μαζεύοντας τα κουράγια της αποφάσισε να της τα πεί όλα! "Καλη μου Μαίρη, σε παρακαλώ σώσε τη φτωχή σου φίλη", είπε η ηρωίδα μας και της εξιστόρησε τα βάσανα της...

Η συμπονετική φιλη της δεν άργησε να καλέσει στο τηλέφωνο τον Πασχάλη τον σεκιουριτα, ένα βαρβάτο αρσενικό, που πλησίαζε τα 40, με τρομερό ύψος, αλλα καλή καρδιά. Ο Πασχάλης χωρίς καμμία αμφιβολία ήταν ένας καλοκάγαθος γίγαντας! Μετά τους αρχικούς του δισταγμούς, δέχτηκε να βοηθήσουν την Πηνελόπη. Ήταν από τις πιο συμπαθείς φίλες της κοπέλας του... Έτσι, βρέθηκαν οι τρεις τους στο δωμάτιο Ασφάλειας και Ελέγχου, με μπόλικο βουτυρένιο ποπ κορν να βλέπουν την ταινία από τις κάμερες ασφαλείας. Τίποτα δεν κινούνταν στι γραφείο της Πηνελόπης και της διευθύντριάς της μέχρι τις 18.37... Μία σκιά εμφανίστηκε στην οθόνη πλησιάζοντας ύπουλα το γραφείο...

[Μαντζουράνα_ed]

...και ήταν ο Θρασύβουλος!!
"Μα τί δουλειά έχει αυτός στο γραφείο της διευθύντριάς μου;" αναρωτήθηκε από μέσα της η Πηνελόπη.

Το πράγμα αρχίζει να περιπλέκεται και η Πηνελόπη φτιάχνει διάφορα σενάρια με το νου της...