Τί μας άγχωσε/στεναχώρησε σήμερα...

**marulenia** · 19-02-2015, 20:38

Μου έφυγε μισό βάρος με το μοίρασμα, αλλά με τον καλό σας λόγο έφυγε και το άλλο μισό...

Τι νέα είναι αυτά καλέ Naranjita??!!
Καλή δύναμη στη φίλη σου και τον σύζυγο της και ο θεός να αναπαύει την ψυχούλα του ανθρώπου που χάσατε...

Θα σου πω τώρα κάτι που μου λεγε η μανούλα μου απο μικρή που ήμουν κι εγώ θύμωνα...
Είναι λυπητερά όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας ναι, αλλά κι εσύ έχεις ένα δικό σου αγώνα δύσκολο και δύσβατο και θα πρέπει να μην αφήνεις να σε καταβάλλουν τα βάρη των άλλων.
Σίγουρα θα συμπάσχουμε, αλλά έχεις ήδη πολλά να αντιμετωπίσεις κι εσύ η ίδια...

Συμπάθα με που το είπα αυτό

**Naranja_ed** · 20-02-2015, 09:30

να σαι καλά μαρουλίτα,

όχι δεν σε παρεξηγώ, έχεις απόλυτο δίκιο...

**eleni1986** · 20-02-2015, 23:23

Κορίτσια τι κάνετε; Εμένα σήμερα με στενοχώρησε η οικειοθελής αποχώρηση μιας συναδέλφου απο την δουλειά, την οποία εκτιμούσα και στηρίζαμε πολύ η μια την άλλη.. Το θέμα είναι να θέλεις να προχωρήσεις την ζωή σου, να κάνεις μια αλλαγή. Και να μην σε βοηθά η εποχή.. Ελπίζω όλες να είστε καλά!

**eleni1986** · 20-02-2015, 23:28

Επίσης με στενοχώρησε και κάτι ακόμα σημερα. Ήμουν το πρωί στο μετρό, κάποια στιγμή άρχισε κάτι να μυρίζει άσχημα, που δεν ήταν προσδιορίσιμο, ίσως απλυσιά, δεν ξέρω. Στο μετρό βρισκόταν μια κοπέλα αρκετα ευτραφής, ομας καθαρή καλοντυμένη κλπ., απέναντί μου ήταν μια Κυράστα, έτσι θα την χαρακτηρίσω και γυρίζει και λέει στη διπλανή της ότι αυτή θα μυρίζει έτσι, ενώ το μετρό ήταν γεμάτο. Πόσο για λύπηση είναι κάτι τέτοιοι..

**Μαντάμ σου σου** · 21-02-2015, 11:27

ελένη αυτή θα μύριζε κ έψαχνε εξιλαστήριο θύμα!
όσο για την συνάδελφό σου ,όλο αδικίες γίνονται τελευταία, ακούω κ από άλλους που στο χώρο εργασίας τους πνίγονται κ φεύγουν παίρνοντας μαζί την αξιοπρέπειά τους ,αλλά το μόνο που τους περιμένει είναι η αβεβαιότητα. όλο κ κάτι καλό θα της συμβεί μην ανησυχείς. από την μία θα έφτασε στα όριά της από την άλλη μπορεί να είχε κάποια καβάτζα,στήριξη που θα την έδωσε την δύναμη να το τολμήσει

νιώθω ψιλοσκατά για δύο λόγους. ο ένας είναι η ζυγαριά που αντί να κατεβαίνει ανεβαίνει.

κ ο άλλος είναι οτι δν μπορώ να χαρώ τελευταία με την χαρά μιας φίλης μου που κάποτε ήμασταν κώλος κ βρακί την έβρισκα φοβερά διασκεδαστική,έξυπνη, ζωντανή κ τώρα την βρίσκω εξαιρετικά ενοχλητική, οτι καυχιέται κ επαίρεται υπερβολικά κ είναι εξαιρετικά κουραστική ,ανταγωνιστική κ εγωίστρια ενώ έχει κ γκρούπις από κάτω να δίνουν σικέ παράσταση!

καταβάθος όμως πιστεύω οτι κ εγώ έχω κάπου φταίξει αλλά δν είμαι σίγουρη που, αν στις δικές τhς προηγούμενες επικριτικές συμπεριφορές οφείλεται η δικιά μου δυσφορία προς την δικιά της χαρά ή αν φταίνε δικές μου ανασφάλειες που διογκώνουν στο μυαλό μου κάποια πράματα. η αν φταίω εγώ σε κάτι που της έχει δημιουργηθεί η ανάγκη για τόσο επίδειξη ικανοτήτων.

κεγώ έχω ανοίξει το σπίτι μου με πάρτυ κ γλέντια κ καφέδες κ τσιμπούσια αλλά με μόνο σκοπό να κρατήσω κοντά τους φίλους μου κ να μην έχω την κλασική απομονωμένη ζωή που κάνουν διάφορα παντρεμένα ζευγάρια. κ όχι για να δώσω παράσταση καπατσοσύνης κ νοικοκυροσύνης ,δν ξέρω αν αυτή τόσο καιρό το εξέλαβε έτσι ,αλλά εγώ κιόλας μετά από λίγο καιρό βαρέθηκα κ κουράστηκα κ σταμάτησα τα πολλά καλέσματα γιατί με κούρασαν κ οι άλλοι(κ η ίδια πιο πολύ απόλους) που στην τελική δν το εκτιμούσαν όλο αυτό και όλοι την ώρα κριτικάρανε ενώ εγώ σκιζόμουν να τους έχω στα όπα όπα και έχω κ περιορισμένο χρόνο απτην δουλειά.. κ τώρα βλέπω οτι μάλλον ζήλευε γιατί κάνει τα ίδια αλλά όχι για να ρθούμε πάλι κοντά αλλά για να μας παραστήσει την καλύτερη.

το παράξενο είναι οτι κ η τρίτη της παρέας νιώθει όπως εγώ (αλλά από μια άλλη οπτική ,αυτή της ελεύθερης κ ωραίας που βλέπει με μισό μάτι συμπεριφορές ζευγαριών)και δν ξέρω αν η μία επηρεάζει την άλλη κ έχουμε κάνει κόμμα, αλλά πλέον κοιταζόμαστε κ οι δύο με απελπισία κ στεναχώρια για το τρίο που έχει σπάσει κ δν φαίνεται να κολλάει.

αυτά, σάββατο πρωί ,δουλειά δν έχει στην δουλειά κ είπα να πω τον πόνο μου να μου πείτε κ εσείς αν έχετε περάσει κάτι ανάλογο με τις φιλίες σας όσο η καθημερινότητα δείχνει να δυσκολεύει

**eleni1986** · 21-02-2015, 13:14

Καλημέρα μαντάμ σου σου.. Διάβασα προσεκτικά αυτά που έγραψες και θα σου πω την γνώμη μου. Κατ ΄ αρχήν, οι άνθρωποι που επαίρονται, ή προσπαθούν να καλύψουν τις ανασφάλειές τους ή έχουν πραγματικά μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους. Γνωρίζοντας εσύ την φίλη σου, θα ξέρεις - χωρίς να είναι και αυτό απόλυτο - σε ποια κατάσταση από τις παραπάνω εντάσσεται. Το σίγουρο είναι ότι με το πέρασμα του χρόνου, αλλάζουμε, βελτιωνόμαστε ή εξελισσόμαστε και αλλάζουμε νοοτροπία.
Από αυτά που καταλαβαίνω πάντως, η κοπέλα αυτή ένιωθε ως προς εσένα μειονεξία για κάποιον λόγο, επειδή μάλλον κέρδιζες τις εντυπώσεις ως οικοδέσποινα και θέλει να πάρει το προβάδισμα. Προσωπικά ανθρώπους που εκθειάζουν τόσο τον εαυτό τους, και φορές άνευ λόγου, δεν μπορώ να τους υπομείνω. Παλιότερα, ήμουν πιο ανεκτική, πλέον η καθημερινότητα είναι τόσο απαιτητική και στον λιγοστό ελεύθερο χρόνο που έχω, θέλω να κάνω πράγματα που με ευχαριστούν και δεν μου προκαλούν δυσφορία.

**marulenia** · 21-02-2015, 15:49

Πω πω κακεντρεχείς άνθρωποι που υπάρχουν Λενιώ μου...
Το δικό τους "κάρμα" λερώνουν...
Και τις δικές τους ανασφάλειες πάνε να καλύψουν πληγώνοντας τους άλλους...
Κι εμένα με επηρεάζουν οι κακίες ακόμα, αλλά δεν πρέπει να τις αφήνουμε....

Βρε Σουσουδένια μου, δεν πέρασες όμορφα παρασκευόβραδο;
Τι να κάνουμε... Οι σχέσεις αλλάζουνε... Έχει δίκιο το Λενιώ
Ίσως κι αυτή να θαύμαζε πολύ αυτό που έκανες εσύ -δεν είναι εύκολο να είσαι φιλόξενος- κι επειδή δεν το έκανε αυθόρμητα αλλά επιτηδευμένα να φαινόταν έτσι άχαρο...

Τόσες διασκεδαστικές στην ίδια παρέα που βρεθήκατε, με λές;;

**Μαντάμ σου σου** · 21-02-2015, 16:10

κοτομαχίες. μαρουλένια νόμιζα οτι περνούσα καλά αλλά μου άφησε μια ξινίλα η όλη φάση κ όχι για τα χαζά αλλά γιατί δν νιώθω πια το ίδιο άνετα με την φίλη μου. πιο παλιά είχαμε πιο αντρίκια σχέση. τώρα είναι όλο κόντρες κ βλακείες το όλο θέμα. δν νιώθω ο εαυτός μου, μου την δίνει αυτό.
ίσως είμαι κ σε περίεργη φάση που βαρέθηκα να κάνω ένα βήμα πίσω. τέσπα σας ζάλισα με τα χαζά μου. αλλά λέμε κ καμιά μλκια να περάσει η ώρα.

**marulenia** · 21-02-2015, 16:15

Κοτομαχίες indeed.. Κι εγώ το ένιωσα τις προάλλες...
Και σε μία φιλική σχέση που είχαμε επενδύσει κι οι δυο πολλά.
Ε τι να κάνουμε.
Είναι που είμαστε ανυπέρβλητες και δεν αντέχεται η ανυπερβλητότητά μας!!
Να δεις που θα έρθει κι εκείνη η ώρα που θα πίνουμε καφέ με τη γειτόνισσα, θα κουτσομπολεύουμε με την κομμώτρια και θα κάνουμε παρέα με τις μανάδες των συμμαθητών των παιδιών μας και θα χαιρόμαστε κιόλας!!

**eleni1986** · 21-02-2015, 21:31

Κορίτσια τι κάνετε; Μαντάμ, Μαρουλένια.. Οι άνθρωποι ή αλλάζουν ή δείχνουν τον πραγματικό τους χαρακτήρα όταν ευδοκιμήσουν οι περιστάσεις. Όπου δεν περνάμε καλά το κόβουμε ή το περιορίζουμε. Δεν μπορόυμε συνεχώς να δικαιολογούμε τους άλλους, δεν κατηγορούμε κανέναν απλώς προστατεύουμε τον εαυτό μας από το όποιο αρνητικό συναίσθημα.

**Μαντάμ σου σου** · 22-02-2015, 11:18

α χθες τα ξαναβρήκαμε οι κοτούλες. κοκοκο.
νομίζω οτι έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο οτι οι κόκκορες όσο εμείς τρωγόμασταν με βλακείες, αυτοί κάνανε bonding κάτω απτην μύτη μας. άκους εκεί ο άμαχος πληθυσμός.
ευτυχώς που τα είπα σε σας κ ξεθύμανα κ μετά τα είδα τα πράματα με άλλο μάτι.
Ελένη μου εξαρτάται απτην περίπτωση. κ το μέγεθος της πίκας.
σε αυτή την ηλικία που είμαι έχω κρατήσει 3-4 άτομα μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού κ δν θέλω να τα χάσω, είμαι διατεθειμένη να υποχωρήσω εκεί που βλέπω έστω κ λίγο νοιάξιμο. κρατιέμαι ακόμα μέχρι την επόμενη δεκαετία να τους ρίξω Χ και αυτούς(μα ποια είμαι τεσπα πόσο ανυπέρβλητη)
το ξεσκαρτάρισμα έχει ήδη γίνει καιρό τώρα. και με την κομμώτρια μου έχω ήδη αρχίσει να τα πηγαίνω πολύ καλά μαρουλένια, που ποτέ ποτέ δν είχα κομμώτρια σταθερή.

**eleni1986** · 22-02-2015, 11:38

Αυτό είναι πολύ καλό! Ίσως ήταν μια κακή μέρα.. Χαίρομαι που είσαι και νιώθεις καλύτερα!

**marulenia** · 22-02-2015, 12:37

Αχ... Σουσου έτοιμη για νέες δεσμεύσεις :P
Ου βέβαια!! Μεγάλη ψυχολόγος εκτός κι από τις άλλες καριέρες μου.
Πολυτεχνίτισσα-ερημοσπίτισσα!!

Κοίτα να δεις που πώς τα φερε όμως χθες κι εγώ βρέθηκα με τη φίλη μου που σας ανέφερα και τα πήγαμε πολύ καλά..
Είναι κρίμα να μη βρίσκουμε τρόπους να επαναπροσδιορίζουμε τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους και να καταλήγουμε να τους χάνουμε...
Δεν ξέρω.. Μου φαίνεται πολύ σημαντικό το ανθρώπινο κεφάλαιο...
Δύσκολα αποκτιέται, ακόμα δυσκολότερα διατηρείται.. Τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο
Αλλά σίγουρα αξίζει τον κόπο

**Μαντάμ σου σου** · 22-02-2015, 12:52

αναρωτιέμαι αν η καλή διάθεση κ το οτι φάγαμε σωστά μας έκανε να δούμε με άλλο μάτι τις σχέσεις μας και αν παρασυρόμασταν κ τρώγαμε τον άπακο τώρα δν θα ήμασταν εδώ να συζητάμε για τις φίλες μας που μας επιδοκιμάζουν κ μας κακομεταχειρίζονται. ή αν αυτό λειτουργεί ανάποδα. καλή σχέση με τους φίλους, λιγότερη ανάγκη για παρηγοριά στο φαί.
σε ποιες δεσμεύσεις αναφέρεσαι?

uzzled:

**marulenia** · 22-02-2015, 13:01

Με την κομμώτρια, τη καφετζού, την αποτριχωτζού κτλ κτλ

Σε πειράζω μωρέ...

Κοίτα εγώ χθες και προχθες, δεν ξέρω αν το παρατήρησες, δεν εγραψα στις τριάδες...
Έφαγα σε διάφορες φάσεις τον κόσμο.. Κυρίως γλυκά... Οπότε το έφαγα "καλά" αν εξαιρέσεις τη σαλάτα δεν ισχύει στη δική μου περίπτωση... Δηλαδή τι; Αν είχες βουλιμικό ή υπερφαγικό επεισόδιο θα κρυβόσουν στη σπηλιά σου; Από ποιον θα κρυβόσουν και γιατί;
Είμαστε εδώ μόνο για τα μπράβο και τις επιδοκιμασίες;

Οι ισορροπίες είναι λεπτές πάντως.. Δηλαδή εμένα μου έχει τύχει να είναι γκρινιάρης και μιρλιάρης ο σύντροφός μου αλλά επειδή έχω καλή διάθεση, είδα τον ήλιο και χάρηκα, δεν έχω αγωνία και άγχος για κάτι, μίλησα με έναν άνθρωπο μπορώ και αντιμετωπίζω την εικοσιτετράωρη γκρίνια όμορφα και μου' χει τύχει να μπήζω τα κλάματα γεμάτη απελπισία γιατί τα φύλλα από τα δέντρα πέφτουν και να τρώω 2 τσιζμπεργκερ και 1 κοκακόλα για τα πεσμένα φύλλα...