Θα χάσουμε κανα κιλό πριν τις γιορτές;! 2014-15 - Page 5
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 5 of 5 FirstFirst ... 345
Results 61 to 67 of 67
  1. #61
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2013
    Posts
    1,363
    Εγω στις γιορτές έφτασα τα 68 κιλά

  2. #62
    Συγχαρητήρια Σκάρλετ μου!!!

  3. #63
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2011
    Posts
    216
    Αγαπημένες μου, το ξέρω πως χάθηκα, Καλή Χρονιά σας εύχομαι με υγεία και κάθε επιτυχία.:love:

    Θέλω να πω συγχαρητήρια σε όσες έφτασαν το στόχο τους και καλή δύναμη σε όσες ακόμα το παλεύουν!

    Εμένα ο νέος χρόνος με βρήκε εντελώς αποθαρρημένη, με 82,5 κιλά στην πλάτη. Και στα μπούτια και στην κοιλιά.
    Ναι, γελάω, αλλά η καρδιά μου το ξέρει πόσο πονάει.

    Σκέφτομαι πως μέσα σε μια 5ετία, από 60+ πήγα 70+ και πλέον 80+.
    Τι θα γίνει; Που θα φτάσω; Γιατί τρώω τόσο πολύ;

    Τις τελευταίες 4 μέρες μου έχει κοπεί η όρεξη. Πρώτη φορά στη ζωή μου την περνάω μόνο με καφέδες και κανα τοστ.
    Σαν να σιχάθηκα τον εαυτό μου και δεν κατεβαίνει τπτ κάτω.
    Το ξέρω πως δεν είναι "σωστό", ΔΕΝ το κάνω επίτηδες, δε ξέρω πόσο θα κρατήσει και δε ξέρω τι θα γίνει μετά.

    Το μόνο που ξέρω είναι πως έστω για λίγο, βγήκε το φαγητό απ'το μυαλό μου και τη θέση πήρε η θλίψη και η μοναξιά.
    Γιατί έτσι νιώθω αυτές τις μέρες.

    Σας ευχαριστώ που υπάρχετε. Να 'στε καλά.

  4. #64
    sethunnya μου το έχω πάθει κ εγώ αυτό ,συνήθως το ρίχνω στο φαγητό όταν νιώθω θλίψη κ μοναξιά αλλά έχω φτάσει κ στο σημείο που ούτε κ σε αυτά να μην βρίσκω καμία παρηγοριά κ να θέλω απλά να τυλιχτώ σε μια κουβέρτα κ να κλαψουρίζω για ώρες μέχρι να με πάρει ο ύπνος. σύντομα θα σου περάσει κ με λίγες καλές κουβέντες κ θετικές σκέψεις θα ξαναβγείς στον ήλιο.
    βοηθάει μια βόλτα στην αγορά, ένας καφές με αγαπημένο πρόσωπο και ένα ωραίο βιβλίο.

    πρόσφατα είχα μια κουβέντα με μια φίλη μου η οποία παρακολουθεί εδώ κ ένα χρόνο ψυχολόγο κ μου είπε οτι ήταν το καλύτερο δώρο που έκανε στον εαυτό της. της είπα οτι μου φαίνεται λίγο δαπανηρό κ λίγο χαζό αλλά υποστήριξε οτι έστω κ μία φορά αξίζει να πάει κάποιος.
    και πράγματι έχω δει απίστευτες αλλαγές πάνω της. από εκεί που ήταν πάντα υποχωρητική, κ ήθελε όλους να τους κρατάει ευχαριστημένους, τώρα την βλέπω πραγματικά να νοιάζεται για τον εαυτό της.

    γιαυτό αν μπορείς κ έχεις το χρόνο κ το χρήμα να διαθέσεις σε κάτι τέτοιο σκέψου το. εγώ άρχισα να το σκέφτομαι σοβαρά.

  5. #65
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2011
    Posts
    2,656
    Διαβάζοντάς σας σήμερα το πρωί μου ήρθε κατακούτελα το "ένδοξο" παρελθόν, σκέψεις, εικόνες. Βιώματα.
    Έχω επισκεφτεί και ψυχολόγους και ψυχίατρο οπότε μιλώ με μια σχετική εμπειρία.
    Η πρώτη μου φορά , το 2007, ήταν και η πιο επωφελής για μένα. Εντελώς δωρεάν, στο νησί που ζούσα τότε, απευθύνθηκα σε φορέα του ΟΚΑΝΑ, βρήκα ψυχολογική υποστήριξη για 6 μήνες, ξεδιάλυνα κάποια ανεξήγητα, κάποια έμειναν στο κουβάρι τους, υλικό για τους επόμενους ψυχολόγους... Η υπερφαγία συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια..
    επόμενος ψυχολόγος το 2008, γυρνώντας στην Αθήνα, 5 δωρεάν συνεδρίες. Όχι σπουδαία αποτελέσματα. Όμως ήδη, είχα αρχίσει και δούλευα μέσα μου τα θεματάκια μου/τις θεματάρες μου.
    Το 2010, με καραμπινάτη κατάθλιψη πια, σε ψυχίατρο κατευθείαν, 80 ευρώ την επίσκεψη, αντικαταθλιπτικά χάπια για ένα εξάμηνο, στάνιαρα, άκουσα και από εκείνον κάποια ερμηνεία, κάτι έλαβα και από εκεί για να επεξεργαστώ.
    2011, ένα μήνα πριν το χειρουργείο παχυσαρκίας, ψυχολόγος ειδικευμένη στις διατροφικές διαταραχές, φιλική και υποστηρικτική αλλά δεν μου έδωσε τίποτα επί της ουσίας, εννοώ καμία τροφή για σκέψη. Τροφή για σκέψη πήρα σε αυτό το φόρουμ μπόλικη και συνδυαστικά με τη δουλειά που είχα κάνει τα προηγούμενα χρόνια με τους υπόλοιπους ειδικούς ψυχικής υγείας, δρομολόγησα την έξοδό μου από το πρόβλημά μου, επιβίωσα, άλλαξα ζωή, άλλαξα εικόνες και εικόνα εαυτού, έβαλα το ζητούμενο μου στην καθημερινότητα, τη χαρά, την ευεξία.
    Τελευταία προσέγγιση σε ψυχολόγο, το 2014, για άσχετο πρόβλημα με το βάρος μου, συνεδρίες χαμηλού κόστους σε πολύ αξιόλογο φορέα με ψυχολόγους.
    Θέλω να πω, ο καλός ψυχολόγος,είναι όπως τα γράφει η σουσού, επένδυση και δώρο στους εαυτούς μας. Και επειδή ρευστό στους περισσότερους μας δεν υπάρχει, ψάχνουμε να βρούμε τι προσφέρεται σε διάφορους φορείς. Ο ΟΚΑΝΑ ας πούμε, στο νησί που ήμουν, δεν ασχολιόταν μόνο με ναρκομανείς αλλά και με άλλους ανθρώπους που αντιμετώπιζαν πρόβλημα, όπως ήμουν εγώ, κάποιοι δήμοι έχουν οργανωθεί και προσφέρουν υπηρεσίες ψυχολογικής στήριξης.
    Ξέρω ότι οι περισσότεροι χρειαζόμαστε δουλειά σε βάθος χρόνου και όχι απλή συμβουλευτική, αλλά με πενιχρά οικονομικά, νομίζω ότι ό,τι και να λάβουμε που ίσως μας ανοίξει ένα παραθυράκι σε μια καινούρια οπτική, καλό θα μας κάνει.
    Καλημέρα συνοδοιπόροι!

  6. #66
    mak διάβασα το ποστ σου λέξη προς λέξη γιατί είμαι στην φάση που σκέφτομαι πραγματικά να απευθυνθώ σε ειδικό.
    από την φύση μου είμαι άνθρωπος που σνομπάρει απίστευτα τους γιατρούς ειδικά των ειδικοτήτων που συνήθως απευθύνομαι(γιατροφοβική όσο δν πάει,συνήθως με σέρνουν άλλοι), τους θεωρώ ,τους περισσότερους δηλαδή , υπερεκτιμημένους ,αχρείαστοι ναναι κ μακρυά από εμάς.
    αυτό που λένε οτι στην υγεία δν πρέπει να τσιγγουνεύεσαι ,εμένα με πιάνει το ακριβώς αντίθετο ,είτε μου περισσεύουν είτε όχι, από τόσους παπάρες γιατρούς που έχω φάει στην μάπα,κ συγγνώμη για τις εκφράσεις μου, μου την δίνει να δώσω σε γιατρό από 50-100 ευρώ, να ξοδέψω από μία με δύο ώρες(μίαμιση να περιμένεις κ μισή στο γραφείο, την περισσότερη ώρα να τους ακούς να μιλάνε με άλλους στο τηλέφωνο) να με στείλουν για εξετάσεις κ να ξοδέψω άλλο ένα τρίωρο ,κ μετά η λύση τους στο πρόβλημά μου να είναι να κάνω καλύτερη διατροφή κ άσκηση κ να μην αγχώνομαι. ή ακόμα χειρότερα ένα μάτσο ορμόνες οι οποίες μόλις τις κόψω θα γυρίσω πάλι στο 0.

    στο θέμα της βοήθεια από κρατικούς φορείς δν τοχω ψάξει καθόλου αλλά νομίζω οτι είναι καλύτεροι τελικά από αυτούς με τα τεράστια γραφεία κ τους δερμάτινους καναπέδες.

    το φόρουμ με έχει βοηθήσει με πολλούς κ διάφορους τρόπους.
    απλά όλη την ώρα τριβελίζει το μυαλό μου πόσο θα με βοηθούσαν κάποιες συνεδρίες για να επιπλέον σπρώξιμο στο ξετύλιγμα του κουβαριού.
    φοβάμαι όμως μήπως κάτι τέτοιο (πέσω σε ειδικό που δν κουμπώσουμε κ δν χωνέψω ή είναι άσχετος πανίβλακας) με πάει πίσω κ όχι μπροστά.

  7. #67
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2011
    Posts
    216
    Σουσου και Μακ, έχω περάσει και από γιατρό, πήρα και αγωγή και γενικά βοηθάει αν πετύχεις κάποιον καλό και ταιριάξετε.
    Πλέον δεν υπάρχουν λεφτά για τέτοιες πολυτέλειες.

    Πιστεύω ακράδαντα πως είναι θέμα μυαλού όλα. Αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα στην ανάλυση, μας χτυπάει παντού...

    Ενιγουέι, σήμερα είναι μια άλλη μέρα (του Αγ.Βαλεντίνου πανάθεμά με) και θα προσπαθήσω να δω τα πάντα θετικά...
    :lol: Ούτε εγώ δεν με πιστεύω.

    Από μεθαύριο ίσως.


    Υ.γ. Κάπου διάβασα πως πρέπει να θυμόμαστε: Του Αγ. Βαλεντίνου γιορτάζουν οι ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ και όχι τα ζευγάρια.
    Χμμμμμ... τροφή για σκέψη και ανακούφιση! Αμήν!

    Τα φιλιά μου σε όλες!

Page 5 of 5 FirstFirst ... 345

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •