Ούσα μικρότερη και βυθισμένη στον κυκεώνα της ανορεξίας πίστευα πως το λιώνω τους μυς μου πάνω σε ένα διάδρομο γυμναστηρίου,είναι ο μόνος τρόπος να διατηρήσω το σώμα μου "καλλίγραμμο".Δεν θα σταθώ στο τι θεωρούσα καλλίγραμμο και στο τι στην πραγματικότητα ήταν..ούτε στους δαίμονες(με τους οποίους ακόμα παλεύω)που δεν με άφηναν να κατέβω από το ελλειπτικό εάν η οθόνη αυτού δεν έδειχνε 36 χιλιόμετρα.Άλλωστε έχω μοιραστεί ήδη την ιστορία μου λίγα χρόνια πριν..Θέλω να μοιραστώ όμως την εμπειρία μου-απαλλαγμένη όσο αυτό καθίσταται δυνατό από το πλαίσιο της διαταραχής-αναφορικά με τη διαφορά της άσκησης στο σπίτι και της άσκηση στο γυμναστήριο.

Εδώ και περίπου έντεκα μήνες προπονούμαι ανελλιπώς - νοσηρά ανελλιπώς θα τολμούσα να πω- στο σπίτι.Αυτές τις προπονήσεις ίσως να εμπλουτίζω κανα δύο φορές το μήνα με τρέξιμο σε εξωτερικό χώρο.Το ασκησιολόγιο μου περιλαμβάνει HIIT(High Intencity Interval Training),Τρεξιμο στις σκάλες(μιας και έχω το προνόμιο να διαθέτω σπίτι μου),Σχοινάκι και ελεύθερα βάρη...

Πώς όμως αλήθεια αποφάσισα να αποχωριστώ τον εθισμό του γυμναστηρίου και των οργάνων του;Για να είμαι ειλικρινής δεν είμαι και ιδιαίτερα κοινωνικός άνθρωπος,έτσι η πολυκοσμία του γυμναστηρίου δεν μου ήταν ευχάριστη.Ωστόσο πήγαινα τακτικά για διάστημα 3 ετών περίπου.Με το πέρασμα του χρόνου αποφάσισα να φέρω στο σπίτι τον κύριο λόγο που πήγαινα γυμναστήριο.Το ελλειπτικό.Κάπως έτσι διέκοψα το γυμναστήριο,όχι όμως και την γυμναστική.Έχοντας όλο το χρόνο δικό μου,εντατικοποίησα τις προπονήσεις και φυσικά το χρόνο.Διαταραγμένη και εθισμένη λοιπόν δεν άργησα να φτάνω τα 36 χιλιόμετρα ημερησίως και στις "χαλαρες" μέρες μέσα σε 60' έκανα 10 χιλιόμετρα.Κάπως έτσι...έσπασα..κάποια μέρα απλά δεν μπορούσα σηκωθώ...Τα παράτησα.Έπαψα να ασκούμαι..έπαψα να κάνω το οτιδήποτε..δεν ήθελα ούτε να ακούω για τρέξιμο-διάδρομο-ελλειπτικό και τα συναφή μηχανήματα.

Έπρεπε να κάνω κάτι..έπρεπε να βρω έναν τρόπο να ανακτήσω τη χαμένη μου θέληση.Να με πείσω να σηκωθώ.Μία των ημερών λοιπόν έπεσα τυχαία στο Youtube επάνω σε ένα βίντεο γυμναστικής με ασκήσεις που δεν χρειάζονταν κανέναν εξοπλισμό πέρα από το βάρος του σώματος και...φυσικά τη θέληση(το πολυτιμότερο "όργανο" όλων.Αποφάσισα να το δοκιμάσω..σκέφτηκα πως δεν είναι τίποτα το σπουδαίο σίγουρα έχω μια πολύ καλή φυσική κατάσταση και θα βγάλω όλη την προπόνηση...και όμως έπεσα έξω.Από εκείνη τη στιγμή ένας ολόκληρος κόσμος άνοιξε μπροστά μου..

Πείσμωσα.Ήθελα να καταφέρω αυτό που φάνταζε ακατόρθωτο.Ασκήσεις που ως αντίσταση είχαν μόνο το βάρος του σωματός μου ήταν έμοιαζαν γολγοθάς.Νέες προκλήσεις.Νέοι στόχοι.Ώθηση!Πέρα από την ψυχολογία μου,άλλαξε το σώμα και η νοοτροπία μου.Έπαψα πλέον να πιστεύω πως για να είναι κανείς Fit πρέπει να ασκείται με εξοπλισμό ή πληρώνοντας κάποια συνδρομή.

Υπάρχει ένας τεράστιος όγκος ασκήσεων εκεί έξω που μπορεί να αλλάξει το σώμα.Πιο δυνατό,πιο υγιές και γραμμωμένο.Και φυσικά σε πολύ μικρότερο χρόνο(αν και πάλι υπερέβαλα και σε ποσότητα και σε χρόνο..) Κάθε άσκηση έχει τόσες παραλλαγές..γυμνάζοντας διαφορετικές μυικές ομάδες σε κάθε παραλλαγή..

Συγκεχυμένος και μεγάλος ο λόγος μου ..το ξέρω...μα πριν κλείσω θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας δύο από τις ασκήσεις που είχαν θεαματικά αποτελέσματα στο σώμα μου.
Πρώτα να Push-Ups.Γυμνάζουν έντονα όλο τον άνω κορμό ανάλογα με τις παραλλαγές τους.Τους μυς των χεριών(τρικεφαλοι-δικεφαλοι-ώμοι),της πλάτης και τους κοιλιακούς σε περίπτωση που δεν γίνονται στα γόνατα μα κανονικά σε στάση σανίδας.
Δεύτερη είναι οι Burpees.Μια άσκηση που επίσης έχει μεγάλη γκάμα παραλλαγών και μπορεί να γυμνάσει κάθε μυ ξεχωριστά..όπως βέβαια και εκείνον της...καρδιάς μιας και πρόκειται για μία άσκηση μυϊκής και καρδιο-αναπνευστικής αντοχής.

Πολλά θα μπορούσα ακόμα να πω για το κομμάτι "προπόνηση στο σπίτι",μα έχω ήδη ξεφύγει πολύ.Ίσως κάποια άλλη στιγμή μοιραστώ και κάποιες άλλες ασκήσεις που μπορούν να αλλάξουν το σώμα και μαζί την νοοτροπία περι του Fitness..Προς το παρών..καληνύχτα...