ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ

[Mak]

Καλησπέρα σε όλους, σχεδόν ένας χρόνος και μισός από τότε που τελευταία φορά κατέγραψα στο φόρουμ τους προβληματισμούς και τις μικροεπιτυχίες αλλά και τις μικροαποτυχίες μου.

Σε λίγο καιρό συμπληρώνω 6 χρόνια από τη sleeve και μου συμβαίνει αυτό που δεν περίμενα. Διαγνώστηκα με προδιάθεση διαβήτη! Άκουγα παλιά χειρουργημένους να λένε πως επιτέλους με το βαριατρικό χειρουργείο ισορρόπησε το ζάχαρο τους, βρήκαν την υγειά τους. Δεν ήξερα πως μπορεί να έρθει η ώρα να υποδεχτώ το διαβήτη, ούσα αδυνατισμένη.

Πιο συγκεκριμένα: τα τελευταία δυο με τρία χρόνια είχα επεισόδια υπογλυκαιμιών χωρίς να γνωρίζω, όμως, ότι αυτό ζούσα. Επειδή στο σύνολο ήταν 6-7 επεισόδια στα χρόνια αυτά, δεν αξιολόγησα πως υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Μάλιστα η δικιά μου διάγνωση ήταν ότι πάθαινα κρίση πανικού! Τα συμπτώματα: τρέμουλο, αδυναμία στα άκρα (δεν μπορούσα να σταθώ στα πόδια μου), απίστευτοι καρδιακοί παλμοί, εφίδρωση μέχρι αηδίας, προλιποθυμική κατάσταση.

Φέτος αποφάσισα να το ψάξω μετά από την παραίνεση της οικογενειακής μας γιατρού, έκανα -ανάμεσα στα άλλα- και καμπύλη ζαχάρου που έδειξε με σαφήνεια το πρόβλημα. Ο συνδυασμός, λοιπόν, κληρονομικότητας, πρότερου ανέντιμου βίου διατροφικά (έχω καταναλώσει ό,τι σκουπίδι υπήρχε και δεν υπήρχε διαθέσιμο στην αγορά) και ύπαρξης των υπογλυκαιμικών επεισοδίων , δείχνει πορεία προς διαβήτη.
Προς το παρόν, βελτιώνοντας τη διατροφή μου, αφαιρώντας εντελώς ή κατά πολύ τη ζάχαρη, κάνοντας κάποια άσκηση, μπορώ να επιμηκύνω το διάστημα που θα είμαι διαβήτης-free. Αν δεν πάρω τα διατροφικά μου μέτρα, ο διαβήτης θα έρθει μια ώρα αρχύτερα και χαιρέτα μου τον πλάτανο από ποιότητα ζωής..

Προς χειρουργημένους και μη: τα διατροφικά ολισθήματα αφήνουν αποτύπωμα στο σώμα μας. Το σώμα μας έχει μνήμη ελέφαντα.
Πάντα επαγρύπνηση. Πάντα φροντίδα. 'Οσα ζόρια κι αν τραβάμε, η ζωή είναι ωραία όταν υπάρχει σώμα να την απολαύσει. Όταν το μυαλό μας είναι επίσης ισορροπημένο και προσανατολισμένο προς τη φροντίδα.
Καλό σας βράδυ..

[Good]

Δηλαδή κάποιος μπορεί να γίνει διαβητικος από την κακή διατροφή που κάνει, χωρίς να έχει κληρονομική προδιάθεση?

[Mak]

Originally posted by Tassos67i

Το αρύθμιστο ζάχαρο κυριολεκτικά καταστρέφει το ανθρώπινο σώμα.

Καλή δύναμη και ποτέ μην του γυρίσεις την πλάτη. Δεν συγχωρεί.

Όπως τα λες είναι, Τάσο, το έχω υπόψιν. Ο αγώνας μου τώρα είναι να βάλω στο ράφι της λήθης τις ανάγκες μου σε αγαπημένες γεύσεις και να τις αντικαταστήσω με άλλες, με καλύτερη ποιότητα.
Τα πρώτα τέσσερα περίπου χρόνια μετά τη σληβ, επέδειξα υποδειγματική διατροφική συμπεριφορά. Ποτέ, όμως, δεν ησύχασε η ανησυχία μήπως ξαναπέσω, πράγμα το οποίο επιβεβαιώθηκε τα τελευταία δυο χρόνια που στη διατροφή μου ξαναμπήκαν πατατάκια και γλυκά, σε σχεδόν καθημερινή βάση.

Εδώ και ένα μήνα, που οριστικοποιήθηκε η διάγνωση, έχω μειώσει δραματικά τη ζάχαρη και αγωνίζομαι για τις υπόλοιπες αμαρτίες που ανέφερες (σφολιάτες και άλλους υδατάνθρακες).

Θα μειώσω το βάρος μου και θα κάνω την προσωπική υπέρβαση να μπει η εκγύμναση στην τεμπέλικη ζωή μου. Για αυτό το τελευταίο νιώθω ότι χρειάζομαι ένα ψυχολόγο για να ερμηνεύσει την ασύστολη αρνητικότητά μου...
Θα τα κάνω όλα όσα πρέπει. Δεν θέλω να γίνω σύντομα διαβητική. Ευχαριστώ.

[Mak]

Originally posted by Good
Δηλαδή κάποιος μπορεί να γίνει διαβητικος από την κακή διατροφή που κάνει, χωρίς να έχει κληρονομική προδιάθεση?

Μάλλον η γενετική προδιάθεση είναι καθοριστική για το αν κάποιος θα νοσήσει, αλλά σίγουρα η κακή διατροφή δεν βοηθάει στη διαχείριση του προβλήματος.
Φαντάζομαι πως η δική μου προδιάθεση σίγουρα δεν θα είχε εμφανιστεί από τα 43 που είμαι τώρα αν για είκοσι χρόνια δεν κατανάλωνα ό,τι σκουπιδοτροφή έχει παραχθεί ποτέ στον πλανήτη γη.

[WildHoney]

Mak, συγχαρητήρια για την όμορφη και πετυχημένη σου πορεία! Το νήμα σου είναι επίσης το ίδιο όμορφο, μ'αρέσει να σε διαβάζω. Λυπάμαι που εμφάνισες διαβήτη παρ΄όλο που έφυγαν τα κιλά. Όμως όταν τα έχουμε καταφέρει μία φορά, τότε μπορούμε να τα καταφέρουμε και πάλι! Ίσως είναι μία ευκαιρία να διώξεις από τη ζωή σου όσα διατροφικά είδη τελευταία είχαν παρεισφρύσει και σου λέρωναν με τον τρόπο τους το μονοπάτι σου. Ευκαιρία να ξεμπερδεύεις και μ'αυτά και να το καθαρίσεις τελείως. Αποψίλωση, ζιζάνια τέρμα!

[Mak]

Σε ευχαριστώ! Είναι αλήθεια όσα λες... τα ζιζάνια μου οφείλω να τα αντιμετωπίσω.... Χτες, μετά το Πασχαλινό τραπέζι, όταν σερβιρίστηκαν τα γλυκά, περίπου οκτώ κουτιά γλυκά άνοιξαν πανάθεμά τα, ήμουν κιουρία. Ούτε ένα. Έλα όμως, που μπήκε σαν βλήμα μέσα στο μάτι μου το τσουρέκι που η μανούλα μου μου χάρισε για το καλό.. Μέχρι το βράδυ, είχα αναπτύξει ΤΑ απίστευτα νεύρα, και εντέλει έφαγα ένα κομμάτι γιατί προτίμησα να σπάσω λίγο την αποχή από τη ζάχαρη παρά να έχω μεγαλύτερο ψυχολογικό κόστος. Είπαμε, μια ισορροπία σε όλα και βουρ πίσω στον αγώνα!

[WildHoney]

Αχ αυτά τα γλυκά! Σοφή βρίσκω την απόφασή σου να φας λίγο παρά καθόλου και να νιώθεις σαν ταύρος εν υαλοπωλείω. Και το μήνυμα στο μυαλό ότι εντάξει, δεν στερήθηκε τα πάντα, με μέτρο το απόλαυσες! Μπράβο σου που άντεξες! Το τσουρέκι είναι και δικό μου αγαπημένο, ιδιαίτερα αν έχει και μπόλικη μαστίχα, αλλά δε μας νικήσει, ποτέ! :lol: Έψαξα και βρήκα μία σελίδα στο νετ που προτείνει κάποια γλυκά πιο "μαζεμένα", για να έχω επιλογές αν με πιάσει καμία μανία για γλυκό, τα περισσότερα ήταν εύκολο να τα φτιάξεις ενώ κάποια ήταν εντελώς ξένα, αμερικάνικη σελίδα, πχ αυτό το φυστικοβούτυρο με jelly ή μαρμελάδα. Κι εγώ το πιστεύω αυτό το μήνυμα της εικόνας παραπάνω, όχι στο έπακρο ο έλεγχος, κι αυτός ακόμη θέλει ισορροπία. Να ελέγχουμε, επαγρυπνούμε, αλλά όχι να τιμωρούμε στερώντας. Γιατί τα επακόλουθα είναι "το στερήθηκα, το θέλω περισσότερο", κάπως έτσι. Μας έχουμε που μας έχουμε κάνει το φαγητό το σύμβολο των πάντων, χα χα. Καλό υπόλοιπο ημέρας!