δυό ερωτήσεις;

[mstrouf]

1. πότε ξεπερνάς την κατάθλιψη;

2. ποτε διακοπτεις την ψυχοθεραπεία;


Δεν αισθάνομαι ότι έχω ξεπεράσει κάτι, το οτιδήποτε, αλλά με το ciparlex δεν είμαι όπως ήμουνα, τόσο πάτο, επιπλέω αλλά βρέχομαι ακόμα, πως να το πώ.
Η ψυχ μου είπε να διακόψουμε κ οτι μαλλον μου κανει κακο, γιατι καθε φορα που παω εκει υποφέρω. Μήπως με βάζει σε δίλημμα για να κανω την υπέρβασή μου πως να το πώ, να μιλήσω μέσα απο την ψυχή μου. Αλλά προσπαθώ 4 μήνες σχεδόν τώρα κ δεν τα καταφέρνω να μιλήσω, να ανοιχτώ, ποτέ δεν τα κατάφερα, την τελευταια φορά που με πίεσε η πρωην ψυχ με τον ίδιο τρόπο, μαλλον πρεπει να διακόψουμε, προτίμησα να μην ξαναπάω παρά να ανοιχτώ.
Με φοβίζει τόσο όλο αυτο..
Απο την μια έχω αλλάξει τρόπο σκέψης, μπορώ να πώ ότι είμαι σε καλύτερη αλλα πολύ περίεργη φάση, αλλα στακα κολλησα, εχω να πολλα να πω, να φανταστείτε εδω εχω γραψει πολύ περισσοτερα απο οσα εχω πει εκει κ γμτ δεν θελω να σταματησω, ολο αυτο με εφερε σε απόγνωση.
Δεν μιλάω κ μεσα μου περνάνε χιλιάδες σκέψεις κ βρίσκω απαντήσεις σε ορισμένα, όσο κ αν η αλήθεια πονάει, πως θα αλλαξω τον εαυτο μου, αγωνία, άγχος, νευρικότητα, ωχ κ τι να με περιμένει στο επομενο βήμα κ καλύτερα να μην μιλησω αυτα που σκεφτομαι είναι βλακείες κ τι να πω τώρα;
Δεν ξέρω... με απασχολουν αυτα τα δυο ερωτηματα.. τα νιωθεις μεσα σου φανταζομαι ειναι η απαντηση, αλλα εγω τι κανω τωρα;

[mstrouf]

πραγματικα με έχει πιάσει μια τρελή στεναχώρια κ έχω ήδη απογοητευτεί απο τον εαυτό μου, τόσο που σκέφτομαι να τα παρατησω όλα, άδικος κόπος η όλη προσπάθεια, δεν τα κατάφερα, μόνο που ξύπνησα για μια στιγμή κ αντίκρυσα κατάματα τον κόσμο. πανάθεμά με είπα να αλλάξω την ζωή μου φτάνοντας στο αμην κ δήλωσα υποχώρηση, είπα να ψάξω να βρώ εμένα κ βρήκα συντρίμια, πως να προχωρήσω να κάνω τί κ που να βρω κ αλλη δύναμη στη λαϊκη; ήμαρτον δηλ. με βαρέθηκα!

[Arsi]

Θα το καταλαβεις απο μονη σου ποτε θα την ξεπερασεις...(οπως κ οταν σε ξαναπλησιαζει(καλη ωρα εμενα)).Μη βιαζεσαι τοσο Μαρια!Γενικως βιαζεσαι πολυ.Περασες κ περνας τοσα κ απαιτεις αλλαγες σε πολυ συντομο χρονο.Τοσα χρονια,τοσες στιγμες ξεπερνιουνται σε 2 μηνες?Θεος εισαι?Ηδη εκανες τεραστιο βημα,μην απελπιζεσαι για το χρονο,παρε δυναμη απ\'τη στιγμη που θα τελειωσουν ολα κ την πλησιαζεις καθε μερα ολο κ πιο πολυ...Καθε λεπτο σε φερνει κ πιο κοντα της ακομα κ αν τυχαινει να αισθανεσαι χαλια.
Στις συνεδριες τι λετε?Κ γω 4 χρονια εκανα κ ημουν στριδι,ελεγα περι ανεμων κ υδατων.Σταματησα απο μονη μου, το ηθελα-αυτη βεβαια δε συμφωνουσε.Ειχε σταματησει η θλιψη,αρχισα να μην της εχω κ πολυ εμπιστοσυνη μου ρθε απο μεσα μου βαθια κ το εκανα.Βεβαια ηθελα κ θελω βοηθεια να ξαναχτισω τη ζωη μου απ την αρχη γιατι τοσα χρονια ειχα μαθει να ζω σε \'αρρωστες\' καταστασεις.

[mstrouf]

agh ουτε περι ανέμων κ υδάτων δεν μου \'ρχεται να μιλήσω, η ψυχ μου ειπε να διακοψουμε, ναι εχω μια βιασυνη γενικα να κανω πραγματα που δεν γινονται κ γεμιζω απογοητευση. δεν μπορω ομως την πιεση κ αυτο που μου λεει να παρω την ζωη στα χερια μου, δεν ειναι καθολου ευκολο ολο αυτο, ασε που δεν βγαινω οικονομικα αυτο το διαστημα. αρα την καταθλιψη δεν την ξεπερνας ποτε ή κάποιες καταστασεις σε γυρνανε στα ίδια; για μενα ολα αυτα δεν ξεπερνιουνται ποτε, αλλα εχω την απορια ρε γμτ αν συμβαινει κ σε αλλους αυτο που παθαινω κ δεν μπορω να μιλησω, δεν μπορω λεξη να βγαλω, με το ζορι εχω πει οτι εχω πει κ απεξω απεξω, στην τριχα μην ακουμπησω κ παθω τιποτα. κ απορω για να μου πει να διακοψουμε, χωρις να σημαινει οτι θα την χασω θα ειναι εκει σε οτι χρειαστω, αλλα απ οτι φαινεται ειμαι στασιμη, δεν μπορω να κανω κατι άλλο, αρα να σταματησω καλυτερα ή δεν ξερω, εχει τυχει σε καποιον κατι παρομοιο, γιατι εμενα μου συμβαινει β΄φορα, αλλα ξερω οτι φταιω εγω, γιατι δεν μπορω να βγαλω απο μεσα μου αυτο που πρεπει.

[maria...]

mstrouf ta cipralex περνεις και γω αυτα περνω .δεν σε βοηθησανε?εμενα με βοηθησαν αρκετα μπορω να πω αλλα δεν μ μαζεψανε τα νευρακια πολυ κλπ.ευχομαι να γινεις σιντομα καλα και μην στεναχωριεσε δεν εισαι μονη.και μην το βαζεις με τιποτα κατω με ακους?

[mstrouf]

σε διαβαζω μαρια... ναι τι να βαλω κάτω; το κατω.. ετσι είναι, δεν με πειραζει πλεον

[maria...]

μην τα παρατας ενοω.πια φαρμακα περνεις και ποσο καιρο?να σε βοηθησω θελω

[Arsi]

Στα ιδια νομιζω πως δε σε γυρνανε ποτε γιατι μεσα απο ολη τη διαδικασια αλλαζεις,ωριμαζεις κ σκεφτεσαι αλλιως απλα που κ που -μπορει σπανια -κανεις επισκεψεις στο παρελθον.Οι συνθηκες μετα παιζουν πολυ ρολο αλλα επειδη τα περασες αναγνωριζεις τα σταδια οποτε κ προστατευεσαι.Προσωπικα τετοιο γολγοθα συναισθηματων κ σκεψεων που περασα πιστευω πως αναγνωριζω πλεον τι μου γινεται.Κ ξερω πως η διαδικασια-πες το επανενταξη-δεν επρεπε να σταματησει εκει.Ισως με αλλη ψυχολογο να συνεχιζοταν.Τελος παντων νομιζω πως περναει κ τωρα μυριζομαι συμπτωματα απο μακρια επειδη αφεθηκα(κ θα συνεβαινε σε καθενα ανθρωπο)σε κακες συνθηκες(παντως την κολαση εκεινη το 10ωρο κλαμα καθε μερα,να νιωθω πως καιγεται το κορμι μου απ τον πονο δεν τα ξαναενιωσα ποτε απο τοτε).κ δεν τα εχω κ καλα με τον εαυτο μου.Παντως αυτο που σου συμβαινει πρωτη φορα το ακουω με την ψυχολογο.Αλλα δε νομιζω πως φταις εσυ.Η ψυχολογος δεν πρεπει να σε βοηθησει να ανοιχτεις?Μηπως ειναι οτι δε θες να ανοιχτεις κ οχι δε μπορεις?Γιατι αν δε θες με τιποτα τι να σου κανει κ αυτη..Εγω καθε φορα που πηγαινα εμπαινα με το δεξι..ποιος ξερει τι θα γινοταν.

[Empneustns]

καποια στιγμη πρεπει να καταλαβετε πως δεν ειστε μηχανηματα,να πατησετε το κουμπι να αλλαξουν ολα.Ο ανθρωπος θελει τον χρονο του,αλλος λιγοτερο,αλλος περισσοτερο.Κανετε το ιδιο λαθος που κανουν και οι αλλοι,οπως αυτοι περιμενουν πολλα απο σας,περιμενετε και εσεις πολλα απο τον εαυτο σας,ηρεμιστε λιγακι,δεν ειστε σε φορμουλα ενα,χαμηλωστε ταχυτητα,δεστε και λιγο εξω απο το παραθυρο.Ας σας περασουν και μερικα αμαξια δεν εγινε και τιποτα.....εισαι λιγο απογοητευμενη γιατι τα πραγματα δεν πηγαν οπως τα περιμενες,αλλα θα ξαναπροσπαθησεις ( αν και δεν ξερω πολλες λεπτομερειες).μη το βαζεις κατω γιατι τωρα ΞΕΡΕΙΣ. Ξερεις πως μπορεις να ξεφυγεις.... (δεν τα καταφερνουμε σε ολες τις προσπαθειες μας,αν τα καταφερναμε παντα δεν θα υπηρχε η λεξη προσπαθεια γιατι δεν θα ειχε νοημα πλεον.)

[mstrouf]

θα δοκιμασω το δεξι λοιπον οταν ξαναπαω..
μεχρι κ με μια φιλη εδω που μιλάγαμε ειπα να δοκιμάσω να της τα παω γραπτα, ξερω γω, δεν εχω να χασω τιποτα, αλλα δεν ειναι κ οτι καλυτερο γιατι το πεταξα μια δοση κ μου ειπε οτι θα προτιμουσε να τα ελεγα.
με καθησυχασες που μου εγραψες οτι δεν γυρνας στα ίδια
νομιζω οτι χρειαζομαι χρονο, εγω φταιω οπως αισθανομαι κ δεν λεω οτι αισθανομαι
δεν ειναι οτι δεν θελω, δεν μου βγαινει κ τα βαζω με τον εαυτο μου που ειμαι ετσι
κ δεν μου φτάνει που αισθανομαι ετσι, τα κάνω κ έτσι κ αισθανομαι ακομα χειρότερα

[Remedy]

τι ειναι αυτο που εχεις να της πεις και δεν τολμας?

[mstrouf]

Empneustn
με συγκινησες, εχεις δίκιο τώρα ξέρω, πως υπάρχει μια χαραμάδα απ\' όπου μπορώ να ξεφύγω, θελω χρόνο να βρω τον τρόπο

ειναι φοβερά δύσκολα κ μπράβο στα παιδιά που επιμένουν χρόνια σε αυτή την προσπάθεια

[mstrouf]

αχ Remedy
να σου εξηγησω, απο ολα τα γεγονοτα που προσπαθω να περιγραψω, λειπει το συναίσθημα, δηλ. ενω λέω τι έγινε, είναι σαν να είμαι απέξω, μην αισθανθω κ πονέσω
αλλες φορες δεν μιλάω καν
δεν τολμαω για τιποτα να μιλήσω, μονο με κωδικους δικους μου πεταω ασχετα, ε που να καταλαβει κ εκεινη
δηλ. εγω μεσα μου δεν μπορω να κανω την υπέρβαση

[Arsi]

Αμα θες ολα θα γινουν.Αρκει να θες.Κ με τον εαυτο σου μην τα βαζεις βαλτα με τις καταστασεις που σε πληγωσαν τοσο κ φωναξε το κιολας!!Τωρα που ειπες γραπτα:το κανα!!Ειχα γραψει ενα διηγημα-σουρεαλιστικο που πιστευα πως εκφραζομουν απο κει κ το διαβασα,ενιωθα λιγο ηλιθια,ετρεμε η φωνη μου,ταχυπαλμιες κ τετοια κ μενα μου λεγε να τα πω προφορικα αλλα το πιεσα κ το κανα.Ενω θα περιμενα ΤΗ συγκλονιστικη αντιδραση με ισοπεδωσε λιγο ομως.Μπορει κ καλυτερα για να χαλαρωσω λιγο.Αυτο με το ποδι γινοταν υποσυνειδητα κ μια μερα το παρατηρησα-θα πεδικλωνομουν για να μη μπω με το αριστερο κ το συζητσαμε μετα πολυ λιγο.4 χρονια με το δεξι λες κ θα συναντουσα το χαρο..

[Remedy]

λοιπον, πριν διαβασω το προτελευταιο σου ποστ, ετοιμαζομουν να σου προτεινω αυτο ακριβως. να της γραψεις.
δεν ξερω αν δεν το προτιμαει για θεραπευτικους λογους που οντως ειναι ετσι οπως λεει η απλα για την αρτηριοσκληρυνση του οτι δεν το προβλεπει η διαδικασια, αλλα εγω νοιωθω οτι θα σε βοηθουσε....

μηπως αν της εγραφες ενα μακροσκελες γραμμα?
ενα μονο, αλλα να λες οτι περισσοτερο μπορεις, εξηγωντας της στην αρχη οτι θα θελες να της πεις ορισμενα πραγματα και κατοπιν να ξανασυναντηθειτε.
μη της δωσεις καν την ευκαιρια να στο αρνηθει.
στειλε ενα συστημενο γραμμα κι αν ειναι τελειως αντιθετη, απλα θα αρνηθει να σε δει οταν της τηλεφωνησεις για το ραντεβου. ακομα και ν αρνηθει, θαχεις βγαλει καποια πραγματα απο μεσα σου και θα της εχεις δωσει να καταλαβει μερικα πραγματα γι αυτο που σου συμβαινει κι αν δεχτει να συνεχισετε ισως μπορεσει κι αυτη καλυτερα να σε πλησιασει