Results 1 to 15 of 21
Thread: Θέλω να βρω δύναμη
-
04-09-2008, 04:03 #1
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 641
Θέλω να βρω δύναμη
Σήμερα η γυναίκα μου έκανε μαστογραφία και εντοπίστηκε πρόβλημα....
Μάλλον καρκίνος...
Κάπνισα μετά από 3 χρόνια...
Είμαι άσχημα...
Θέλω βοήθεια...
- 04-09-2008, 04:18 #2
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 641
Πρέπει να σταθώ στα πόδια μου για να τη βοηθήσω...
04-09-2008, 09:19 #3
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 5,668
Gus,
περνώντας μια αναλογη ιστορία (μαστογραφία με πιθανότητα καρκίνου), έχω να σου πω οτι αυτο που χρειάζεται (υποθέτω) η γυναικα σου ειναι να σαι δίπλα...να σαι εκει απλα, δίπλα της.
Ξέρω οτι ειναι δύσκολο πολυ. Κ ξέρω ποσο δύσκολο ειναι κ για κεινη κυρίως.
Ειναι τοσο \"λογικο\" να σαι άσχημα κ να θες να στηριχτεις καπου...Προσπάθησε οσο γινεται ομως να μεινεις ψύχραιμος πριν κάθε αποτέλεσμα εξετάσεων κ μην \"τρεχεις\". Δλδ μεινε στα δεδομενα που εχετε τώρα. Σιγά σιγά θα δεις τί θα γίνει στην πορεία. Ειναι καλύτερα έτσι τοσο για σενα οσο κ για την γυναικα σου.
Ευχομαι καλή δύναμη κ να ναι περαστικό....
04-09-2008, 10:48 #4
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 939
Gus αυτή τη στιγμή φαντάζομαι θα νιώθεις χαμένος και αδύναμος μπροστά στην προοπτική αυτής της τρομακτικής ασθένειας. Ίσως να αισθάνεσαι να σου κόβονται τα πόδια. Απο την άλλη θα ήθελες να μην αισθανόσουν έτσι, θα ήθελες να νιώθεις δυνατός για να μπορέσεις με τη δική σου δύναμη να στηρίξεις τη γυναίκα σου.
Αυτό που θέλω να σου πω είναι οτι δεν είναι απαραίτητο να επιλέξεις ανάμεσα σ\' αυτά τα δυο, τα δικά σου συναισθήματα αδυναμίας και τη στήριξη της γυναίκας σου δηλαδή. Δεν είναι \"Ή το ένα ή το άλλο, ή θα νιώθω αδύναμος ή θα στηρίζω\". Είναι πολύ οκ να νιώθεις αδύναμος μέσα σ\' αυτό και ταυτόχρονα να προσπαθείς να κάνεις το καλύτερο που μπορείς, να στηρίξεις όσο μπορείς κάθε φορά.
Θα σου πω επίσης, όπως και η Σοφία παραπάνω, να πηγαίνεις βήμα βήμα. Όσο μπορείς, όσο είναι εφικτό, μείνε στο παρόν, στο τώρα, στο λεπτό, αν γίνεται, όσο γίνεται.Μάκια...
04-09-2008, 15:19 #5
- Join Date
- Jul 2008
- Location
- Θεσ/νικη
- Posts
- 2,195
κατα αρχην να ξερεις πως τις δυσκολες στιγμες τις περναει η γυναικα σου και οχι εσυ.Οποτε θα κανεις περα τον εαυτο σου και θα κανεις οτι ειναι καλυτερο για εκεινη.Μεχρι να γινουν περαιτερω εξετασεις και να βρεθει τι ακριβως ειναι δεν εισαι σιγουρος για τιποτα.Εξ αλλου οι μισοι καρκινοι ειναι απολυτως ιασιμοι στις μερες μας.Αυτο δεν σημαινει πως δεν θα περασετε μια δοκιμασια,θα ειναι δυσκολες οι στιγμες αλλα να την κανεις να αισθανθει σιγουρια,πως εισαι διπλα της οτι και να γινει.Και να της τονιζεις ενα πραγμα,πως σημερα ειναι καλα,και αυριο θα ειναι καλυτερα.Θα την βοηθησεις να το παλεψει.Δεν θα της θυμηζεις την ασθενεια της και ουτε θα μιλας για αυτην συνεχεια,παρα για θεματα ευχαριστα παρολο που θα ειναι μελαγχωλικη.Θα την βγαζεις βολτα συχνα για να ξεχνιεται.Θα την πεισεις να μην σκεφτεται το μελλον σαν συνολο,(πιθανες χημειοθεραπειες-ακτινοβολιες που μπορει να διαρκεσουν καποιους μηνες),αλλα βημα βημα,αυτα που θα πρεπει να κανει καθε βδομαδα.(πχ να δει τον γιατρο αυτη τη βδομαδα και δεν θα την αφηνεις να σκεφτεται παραπερα).Ολα αυτα σε περιπτωση που βγει κατι κακο,γιατι μπορει να ειναι και κατι που διορθωνεται και να ειναι αδικο ολο αυτο το αγχος.Βρες και καποια αλλα ατομα με θετικη ψυχολογια που να εχουν περασει το ιδιο προβλημα για να συζητησετε εσυ και οι γυναικα σου μαζι τους,να μαθετε απο την εμπειρια τους.Ειμαι σιγουρος πως θα θελουν να βοηθησουν.
04-09-2008, 19:25 #6
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 641
Ευχαριστώ παιδιά!
Σήμερα είμαι πολύ καλύτερα. Προσπαθώ να δείχνω ότι δεν συμβαίνει τίποτα και να της τονίζω ότι είμαι δίπλα της. Περιμένουμε άλλη μια εξέταση και θα δούμε. Βήμα-βήμα όπως σωστά λέει και ο empneusths. Πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε ότι και αν προκύψει. Το δύσκολο είναι ότι και οι δύο είμαστε μακριά από τους δικούς μας ανθρώπους και τις οικογένειες μας με αποτέλεσμα να χάνομαι κάποιες στιγμές.
04-09-2008, 19:42 #7
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 5,668
Gus η κάθε περίπτωση ειναι ξεχωριστη.
Οποτε δεν θα σου πω τί ειναι σωστο να κανεις για την γυναικα σου.Θέλω μονο να πω οτι στην περίπτωση μου, μου την έσπαγε που σε οσους το ειπα εκαναν σαν να μη συμβαινει τπτ. Ηταν σαν να μου εκλειναν μια διοδο επικοινωνιας, να μιλησω γι αυτο που με φοβιζε....
Κ πάλι ομως δεν στο αναφερω σαν συμβουλη...απλα σαν μια περιπτωση που μπορει να παιζει....
Ειναι ομως σιγουρα πολυ βοηθητικο να ξερει πώς εισαι διπλα της ανεξαρτητα αν πονας. Λες να περιμενει να σ αφηνει αταραχο ολο αυτό?
Φιλικα....
04-09-2008, 22:38 #8
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 641
Διαβάζω και ξαναδιαβάζω το τοπικ και πραγματικά βρίσκω το χαμένο μου κουράγιο.
Αυτό που με απασχολεί περισσότερο είναι το ότι πάντα ήμουν ένας μελαγχολικός - καταθλιπτικός τύπος με φοβίες που αν και έχω καταφέρει αρκετά πράγματα μείωνα τα κατορθώματα μου και ηθελα το κάτι παραπάνω. Όταν άρχισα να συνειδητοποιώ ότι κάτι μπορεί να συμβαίνει στην αγαπημένη μου σύζυγο άρχισα να πανικοβάλομαι σε σχέση με το αν μπορώ να ανταπεξέλθω σε μια τέτοια πρωτόγνωρη και δύσκολη δοκιμασία. Αυτές τις δύο ημέρες σκέφτομαι πως θα μπορέσω να κάνω την υπέρβαση και να της εμπνεύσω εμπιστοσύνη και ασφάλεια. Βλέπετε έδώ και οκτώ χρόνια εγώ ήμουν ο αδύναμος κρίκος, αυτός που έχριζε βοήθειας. Αυτή με προστάτευε και προσπαθούσε να με ανεβάσει κάθε φορά που βυθιζόμουν στις ηλίθιες φοβίες μου. Αυτή με στήριζε ψυχολογικά στις πολυετείς σπουδές μου και στις δυσκολίες που δημιουργούσε η ψυχολογική μου κατάσταση στην δουλειά μου και στην καθημερινότητα μου. Χθές το βράδυ βίωσα την πρώτη δυνατή κρίση πανικού μετά από πέντε χρόνια (2003 η τελευταία όταν παρουσιάσθηκα στο στρατό).
Παρόλα αυτά κάτι μου λέει ότι θα τα καταφέρω... θα καταπιώ τα πάντα και θα μείνω δίπλα της ότι και αν προκύψει από αυτή την ιστορία.
04-09-2008, 22:44 #9
- Join Date
- Jul 2008
- Location
- Θεσ/νικη
- Posts
- 2,195
ισως αν αλλαξουν οι ρολοι να γνωρισεις και αλλες πτυχες του εαυτου σου.Δεν μπορεις να φανταστεις ποση δυναμη εχουμε μεσα μας.Ειναι καιρος να την ξεθαψεις για την γυναικα που αγαπας και που σου συμπαρασταθηκε τοσο καιρο.Ξεχνα τα δικα σου,και σκεψου την γυναικα σου γιατι αυτη ειναι η νουμερο ενα πρωτεραιοτητα σου.Και ολα θα πανε καλα,και στο κατω κατω γιατι να μην πανε...
04-09-2008, 22:51 #10
- Join Date
- Jun 2007
- Posts
- 2,337
Καλή τύχη, εύχομαι να τα καταφέρετε και να θεραπευτεί η γυναίκα σου. Πίστευε στο καλό και αυτό θα έρθει. Αν το πιστέψει και η γυναίκα σου θα την ωφελήσει. Η αισιοδοξία δημιουργεί υγιές κλίμα και η θεραπεία θα είναι πιο αποτελεσματική με αυτόν τον τρόπο.
\"Οι πληγές των αισιόδοξων επουλώνονται ταχύτερα\" (Melnechuk, 1988).
04-09-2008, 23:10 #11
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 641
Να είσαι καλά vince
05-09-2008, 00:06 #12
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 2,494
Gus, εύχομαι και εγώ όλα να πάνε καλά.
Εμείς, που έχουμε περάσει από το λούκι των πανικών ειναι ανθρώπινο καμιά φορά σε μια πολύ δύσκολη στιγμή ο πανικός να επιστρέψει. Αυτό δε σημαίνει ότι επέστρεψε δια παντώς. Είχα πάθει ακριβώς αυτό που περιγράφεις 1 χρόνο αφότου έμαθα ότι ο μπαμπάς μου δε θα ήταν για πολύ ακόμα κοντά μου και έχοντας κι εγώ η ίδια προβλήματα με διαδοχικές βιοψίες. Μία και μοναδική κρίση αρκετά έντονη αλλά μοναδική. Κι όμως, το συνοθύλευμα των σκέψεών μου δε με άφηνε να έχω την πολυτέλεια να ασχοληθώ με αυτά. Ειλικρινά πιστεύω ότι αν μπεις στο χορό χορεύεις. Έχεις πολλή δύναμη μέσα σου...ήδη έχεις καταφέρει τόσα πολλά στη ζωή σου...μην αφήνεις το άλλο κομμάτι του εαυτού σου να σε σαμποτάρει...στα δύσκολα φανερώνεται η κρυμμένη μας δύναμη...άλλωστε το ξέρεις αυτό από το παρελθόν έτσι δεν είναι;-Πρέπει να είσαι έτοιμος να καείς στην ίδια σου τη φλόγα: πώς να ξαναγεννηθείς, αν δεν γίνεις πρώτα στάχτη;
-H ζωή συγχωρεί τους πολύ τολμηρούς, τους τρελούς και τις αξίες, τρέχει με έτη φωτός, ο καιρός δεν την τρομάζει
05-09-2008, 02:09 #13
- Join Date
- Mar 2008
- Posts
- 86
Γεια σου φίλε μου.Λυπάμαι πολύ για την γυναίκα σου.Ελπίζω όμως πως θα το ξεπεράσει.Στάσου όσο μπορείς δίπλα της.Καταλαβαίνω πως περνάς δυσκολες στιγμές.Αν ποτέ νιώσεις πως θες να μιλήσεις με κάποιον στείλε μου μήνυμα για να τα λέμε.Εύχομαι όλα να περάσουν.Είμαι σίγουρος πως με την δική σου βοήθεια θα ξεπεραστεί το πρόβλημα.Να είστε καλά.
22-09-2008, 07:00 #14
- Join Date
- Sep 2008
- Posts
- 71
ακομα και καρκινος μαστου να ειναι εαν χειρουργηθει σωστα και γρηγορα ολες οι πιθανοτητες ειναι με το μερος της.
Ειναι ισως απο τους λιγους καρκινους που γινονται 100% καλα.
Ας πουμε στον εγγεφαλο ειναι μηδενικες οι πιθανοτητες να γλιτωσει καποιος αλλα στο μαστο ειναι 80% να γλιτωσεις αν γινει σωστα και γρηγορα η εγχειρηση
22-09-2008, 16:08 #15
- Join Date
- Sep 2008
- Posts
- 299
ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ BEAT 20!!!! ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ!!! ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 25 ΑΚΟΜΑ.... ΔΛΔ ΠΙΟ ΠΙΘΑΝΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΧΑΣΕΙΣ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΟΥ ΑΠΟ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ (Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΦΥΛΑΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ) ΠΑΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ. ΟΠΟΤΕ ΒΓΑΛΤΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ... ΣΤΑΣΟΥ ΔΙΠΛΑ ΤΗΣ ΔΥΝΑΤΑ , ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ, ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ (αφου σου σταθηκε οπως λες ολα αυτα τα χρονια στα δικα σου \"προβληματα\" ) ΣΠΑΝΙΖΕΙ ΑΥΤΟ.... ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ!!! ΣΠΑΝΙΖΕΙ!!!
Πάει κι αυτό.
22-07-2025, 12:59 in Με καφέ και συμπάθεια....