Ας γράψω και εγώ την ιστορία μου
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 20
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Jun 2015
    Posts
    2

    Ας γράψω και εγώ την ιστορία μου

    Καλησπέρα σας,

    Μπήκα σε αυτό το φόρουμ μετά από μια συζήτηση που είχα με μία μάνα για το παιδί της που είναι 23 ετών και 123 κιλά. Εγώ σαν πρώην παχύσαρκος πλέον το λίπος μου κυμαίνεται στο 7%-7,5% τις έδωσα τις συμβουλές που μπορούσα να τις δώσω για να ξεκινήσει και εκείνη το ταξίδι της.

    Η αλήθεια είναι πως έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που ήμουν παχύσαρκος αλλά το θυμάμαι σαν να έγινε χθες και να έφτασα στο στόχο μου σήμερα.

    Λοιπόν κάποτε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ήμουν στην Αγγλία όπου και εργαζόμουν. Η ζωή μου ήταν πολύ πιεσμένη και μέσα σε όλα αυτά είχα να αντιμετωπίσω και το κλίμα το οποίο με οδήγησε εκεί που με οδήγησε. Με ύψος 1,75 είχα καταφέρει να φτάσω (θα σας πω το πως έγινε) τα 117 κιλά. Στο διάλειμμα του φαγητού αγόραζα είτε MacDonalds είτε μια μεγάλη μπαγκέτα όπου της έβαζα μέσα σαλάμια και τυριά με μαγιονέζα και την έτρωγα ενώ έτρωγα τουλάχιστον 2 ή και 3 γλυκά την ημέρα. Προτιμούσα τότε τα ανατολίτικα, μπακλαβάδες σάμαλι και κανταίφια. Στο φαί δεν έπινα νερό, έπινα κόκα κόλα και πάντα έπινα το 1,5 λίτρο. Το βράδυ έπινα αλκοόλ συνήθως 4-5 μπύρες και η ζωή συνεχίζεται...

    Ύστερα από 2 χρόνια κατέβηκα στην Ελλάδα για διακοπές όπου η μάνα μου δεν με γνώρισε και έπαθε σοκ για αυτό που είδε. Δεν ήξερε τι να μου πει, δεν ήθελα να της εξηγήσω το λόγο που έφτασα, η αλήθεια πάντως είναι πως ένιωθα άσχημα για το σημείο που είχα φτάσει, αλλά δεν είχα και σκοπό να αλλάξω και κάτι από τη ζωή που έκανα τότε. Το θεωρούσα τεράστιο βήμα και πολύ δύσκολο, σχεδόν ακατόρθωτο, είχα πάρει απόφαση κάποια στιγμή πως έτσι θα είμαι μια ζωή πλέον και σε όποιον αρέσω. Λίγο αμυντικό παρουσιάζεται το " και σ' όποιον αρέσω" αλλά έτσι το έβλεπα. Ύστερα από δύο χρόνια παχυσαρκίας, ένιωσα μέσα μου πως η ζωή μου δεν συμπεριελάμβανε το παράγοντα σεξ και υπήρχα σε μία αποχή την οποία άμεσα δεν την επεδίωκα, αλλά έμμεσα ίσως και να τη προκαλούσα. Ένα βράδυ λοιπόν εκεί που καθόμουν στο δωμάτιο μου πήρα την απόφαση να αρχίζω να επανέρχομαι. Φυσικά και δεν ήξερα το τρόπο και το τι έπρεπε να κάνω. Έτσι άρχισα να κάνω αναζήτηση για το τι θα έπρεπε να κάνω ώστε να επανέλθω. Βρέθηκε ένα κείμενο 350-400 σελίδων μπροστά μου όπου αυτός που το είχε γράψει είχε το σώμα που μου άρεσε. Ήταν το σώμα που θα με έκανε να νιώθω ευτυχισμένος.

    Ξεκίνησα να το διαβάζω και τα πρώτα του λόγια ήταν "πρόσεξε αυτό που διαβάσεις είναι απλό, αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο". Δεν θέλω να σου πω ψέμματα, θέλω να σου πω την αλήθεια, είναι απλό αλλά δεν είναι εύκολο. Θέλω επίσης να ξέρεις πως δεν θα σου πω πήγαινε πάρε το τάδε συμπλήρωμα ή πήγαινε πάρε το τάδε λιποδιαλύτη. Θα σου πω μόνο αλήθειες.... Και κάπου εκεί ο συγγραφέας ξεκινά....

    Ξέρεις γιατί ο κόσμος αποτυγχάνει να χάσει τα κιλά του όταν προσπαθεί να τα χάσει; Γιατί θέτει ως στόχο να χάσει κιλά, ενώ ο σκοπός του δεν είναι να χάσει κιλά, αλλά λίπος. Γιατί θα χρησιμοποιήσει χιλιάδες δίαιτες οι οποίες όλες έχουν το ίδιο αποτέλεσμα. Όλες θέτουν ως κανόνα τις υπερβολικές μειώσεις στο φαγητό και είναι αδύνατο από άποψη φυσιολογίας ο οργανισμός αφενός να το αντέξει και αφετέρου να συνεχίζει να καίει λίπος με αυτές. Είναι πολύ "έξυπνος" ο οργανισμός για να παραμυθιαστεί κατά αυτόν το τρόπο από μια δίαιτα και να επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Οπότε η δίαιτα διακόπτεται και ο οργανισμός για να αμυνθεί σε αυτό που τον υπέβαλλες να περάσει αρχίζει να αποθηκεύει ότι του προσφέρεις φοβούμενος πως θα ξαναζήσει το ίδιο. Το αποτέλεσμα φυσικά δεν είναι άλλο από το να ξεπεράσεις το επίπεδο εκείνο που βρισκόσουν γιατί τον ταλαιπώρησες κατά αυτόν τον τρόπο.

    Η αλήθεια είναι πως για να χάσει κάποιος λίπος ο τρόπος είναι ένας. Να μειωθούν οι θερμίδες της ημέρας. Αυτό για να επιτευχθεί δύναται να συμβεί με δύο τρόπους.

    1)Προμηθεύεις τον οργανισμό με λιγότερες θερμίδες από αυτές που καις
    2) Να αυξηθεί το ποσοστό θερμίδων που θα καις μέσω της άσκησης.

    Ο νορμάλ ο τρόπος, ο πιο αποδοτικός, σίγουρος και με καλύτερα αποτελέσματα είναι ο δεύτερος.

    Και είναι παράδοξο αυτό γιατί πραγματικά ο οργανισμός θα χρειαστεί να καταναλώνει περισσότερο φαγητό από αυτό που θα κατανάλωνε κάποιος μέχρι σήμερα, ο μεταβολισμός θα δουλεύει και οι θερμίδες θα καίγονται. Και είναι παράδοξο γιατί η πλειοψηφία των ανθρώπων που είναι παχύσαρκοι κάνουν το ακριβώς αντίθετο με αποτέλεσμα την εγκατάλειψη.

    Λοιπόν ξέρω όλοι και όλες θέλουν να μάθουν τελικά πως γίνεται κτλ κτλ κτλ αλλά δεν είναι ένα θέμα που θα το γράψω τώρα και τελείωσε. Είναι ένα θέμα που θα το γράφω σιγά-σιγά και θα σας δίνω το χρόνο να το ακολουθήσετε. Η αλήθεια είναι πώς όλοι οι περισσότεροι, έχετε τρέξει σε διαιοτολόγους, διατροφολόγους, έχετε πάει σε μαγαζιά για συμπληρώματα, ενδεχομένως κάποιοι και κάποιες να έχουν στραφεί σε υπνωτιστές κοκ. Το αποτέλεσμα θα κάνω μια υπόθεση και θα πω πως είναι το ίδιο. Αποτυχία.... Έχετε αναρωτηθεί όμως γιατί τελικά καταλήγουμε στην αποτυχία;

    Λοιπόν πρώτα θα πρέπει να ξεκινήσουμε με θετική σκέψη, δεν θέλουμε ο εγκέφαλος μας να σκέφτεται πως αυτό δεν γίνεται ή είναι άπιαστο όνειρο. Δεν υπάρχει αυτό το άπιαστο όνειρο, όταν η επίτευξη του, εξαρτάται καθαρά από εμάς. Υπάρχει το θέλω να το κάνω και μπορώ να το κάνω, θέλω να βοηθήσω τον εαυτό μου να γίνει όπως τον φαντάζομαι, θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να κάνω τον εαυτό μου όπως τον φαντάζομαι, θα τρώω υγιεινά φαγητά για να γίνω όπως με φαντάζομαι, θα σταματήσω να ντρέπομαι για αυτό που είμαι και θα βγαίνω έξω για να βοηθήσω τον εαυτό μου να γίνει αυτό που φαντάζομαι, θα σταματήσω να σκέφτομαι το τι σκέφτονται οι άλλοι για εμένα όταν με βλέπουνε, θα ασκούμαι κάθε ημέρα για να γίνω αυτό που φαντάζομαι. Σκεπτόμενοι θετικά πείθουμε τον εαυτό μας να έχει κίνητρο για να συνεχίσει τη προσπάθεια.

    Γιατί αποτυγχάνουμε όμως;

    Γιατί δεν υπάρχει στόχος. Δεν υπάρχει γραπτός στόχος. Ξέρω ακούγεται αστείο, αλλά δεν είναι αστείο, αν ήταν αστείο δεν θα αποτύγχανε το 95%. Το 95% αποτυγχάνει γιατί δεν έχει γραπτούς στόχους. Δεν ξέρει που είναι και που θέλει να πάει. Αφού λοιπόν δεν ξέρεις που θες να πας πως είναι δυνατόν να θέλεις να πας; Θέσε ένα στόχο. Θες να σε βοηθήσω; Κλείσε τα μάτια σου και σκέψου, ποιο σώμα θα ήθελες να είχες; Ποιο είναι το σώμα που θα σε κάνει τρισευτυχισμένο και τρισευτυχισμένη; Και τότε κάνε αυτά τα απλά πραγματάκια

    1) Γράψε το στόχο σου
    2) Κάτσε και σκέψου σοβαρά γιατί θέλεις αυτό το σώμα; Ποιος ο λόγος που το θέλεις; Έχει πολύ μεγάλη σημασία αυτό το γιατί. Σκέψου το σοβαρά και αφού το σκεφτείς πολύ σοβαρά, ΓΡΑΨΤΟ είναι μακρύ αυτό το ταξίδι θα υπάρξουν στιγμές που θα κουραστείς, εκείνη τη στιγμή μόνο το συγκεκριμένο χαρτί θα σου δώσει την ώθηση να ξεπεράσεις τη κούραση και να συνεχίσει ακάθεκτα. Αν δεν έχεις αυτό το πολύτιμο χαρτί που θα εξηγείς το γιατί, η στιγμή που θα σου έρθει ο κορεσμός θα είναι και η στιγμή που θα εγκαταλείψεις την προσπάθεια. Πάρε ένα χαρτί λοιπόν και σκέψου πολύ σοβαρά ποιο είναι το γιατί που θα υπερνικήσει όλα τα εμπόδια που θα συναντήσεις σε αυτό το ταξίδι.

    Μην το αφήσεις για το μέλλον ξεκίνησε από τώρα... Ήδη έχεις ξεκινήσει διαβάζοντας αυτό το κείμενο, απλώς δεν το γνωρίζεις ακόμα. Συγχαρητήρια λοιπόν που διάβασες το πόστ. Μόλις γράψεις το στόχο σου και το ΓΙΑΤΙ θα έχεις πετύχει το 40% του προγράμματος. Αστείο ε;
    Όχι δεν είναι αστείο, το 95% αποτυγχάνει και μόλις έμαθες το γιατί και το πως θα αποφύγεις αυτή τη παγίδα....

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2009
    Posts
    896
    Συγγνώμη αλλά δεν το διάβασα όλο το κείμενο γιατί το βρήκα κουραστικό. Το να γράψουμε λοιπόν αυτά που προτείνει ο συγγραφέας, τα προτείνουν κι άλλοι επίσης παρόμοιοι συγγραφείς που λένε πάνω κάτω τα ίδια. Κι όταν το κάνουμε αυτό, η λύση του προβλήματος παραμένει μακρινή, αλλά πάντα είναι κοντά το μίνι μάρκετ, το ζαχαροπλαστείο ή ο φούρνος ή το ντελίβερι. Πίσω απ'την παχυσαρκία υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες που οδηγούν σε αυτή και εκεί είναι που χρειάζεται ψυχολογική υποστήριξη είτε από κάποιον ειδικό, είτε από κάποιον δικό μας άνθρωπο.
    Οι περισσότερες περιπτώσεις σε αυτό το φόρουμ αντιμετωπίζουν καταστάσεις και καταστάσεις στην καθημερινότητα τους κι όταν παλεύουν μόνοι τους το ψυγείο γίνεται ο υποστηρικτής της όποιας κατάστασης. Άσε που ο καθένας μας χρειάζεται κάτι απτό για να μπορέσει να προχωρήσει και να αποβάλει από επάνω του την παχυσαρκία.
    Έχω διαβάσει κι εγώ βιβλία και κανένα δεν με βοήθησε. Δοκίμασα τις ιδέες που πρότειναν αλλά καμία δεν με βοήθησε. Συνέχισα να είμαι παχύσαρκη μέχρι που έγινα νοσηρά παχύσαρκη. Γιατί; Γιατί η καθημερινότητα μου είναι τέτοια που με κάποιο τρόπο οποιαδήποτε προσπάθεια έκανα για να χάσω τα κιλά μου -ακόμη και χωρίς δίαιτα- με έκανε να την ξεχνάω. Κι επειδή το άγχος μου δημιουργούσε συνεχώς πολλά προβλήματα αποφάσισα πως για μένα η λύση για να ξαναβρώ την υγεία μου και να έρθω σε ένα φυσιολογικό βάρος ήταν το χειρουργείο. Η καθημερινότητα μου παραμένει το ίδιο, εγώ ξέφυγα απ'την νοσηρότητα της παχυσαρκίας μου κι έγινα ξανά παχύσαρκη. Φυσικά είμαι καλύτερα απ'ότι πριν το χειρουργείο και το κυριότερο το φαγητό για μένα επιτέλους έγινε το καύσιμο για να λειτουργεί ο οργανισμός: τρώω για να ζω κι όχι ζω για να τρώω. :starhit:

  3. #3
    Junior Member
    Join Date
    Jun 2015
    Posts
    2
    Βασικά δεν γράφω αυτά που λέει ο συγγραφέας δεν έχω σκοπό να γράψω 400 σελίδες εδώ, γράφω τα σημεία που με βοήθησαν να πετύχω το στόχο μου. Καταστάσεις και καταστάσεις αντιμετωπίζει η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού και όχι μόνο οι παχύσαρκοι. Η καθημερινότητα τους θα ήταν πολύ καλύτερη αν αντί να κάθονται σε ένα καναπέ και να τσακώνονται με το ψυγείο τους έβγαιναν έξω και περπατούσαν, δεν λέω να πάνε γυμναστήριο, λέω να βγούνε να περπατήσουν μία ώρα την ημέρα. Αν περπατούσαν μία ώρα τότε δεν θα πηγαίνανε στο ψυγείο γιατί θα σκεφτόντουσαν το περπάτημα που έριξαν. Άρα το ότι επιφέρει η καθημερινότητα μας στη ζωή μας το επιλέγουμε εμείς με ότι αυτό συνεπάγεται...

  4. #4
    ειχα γράψει ολόκληρο κείμενο, αλλά νομίζω ήταν αρκετά έως πολύ καυστικό και ίσως άκομψο, οπότε delete.
    Θα πω απλά ότι είναι πανεύκολο να δίνεις οδηγίες και συμβουλές για το οποιοδήποτε θέμα, είναι πανεύκολο να βάζεις ταμπέλες σε ανθρώπους κλπ.
    Και απλά για να αποδείξω την ανορθότητα ή έστω την μη καθολική ισχύ όσων γράφεις, θα σου πω ότι:

    1)Τι πάει να πει ''καταστάσεις αντιμετωπίζει η πλειοψηφία του ελληνικού λαού'';
    Άλλη η μία κατάσταση και άλλη η άλλη, άλλος ο τρόπος αντίδρασης του ενός και άλλος του άλλου!
    Στη ζωή δεν είναι όλα απλά μαθηματικά! ''δίαιτα + περπάτημα = αδυνάτισμα'' , '' delivery + καναπές = φάλαινα '' , '' 2 γρ φαϊ + χάπια = μοντέλο '' , ''ντόπες + 8ωρη προπόνηση = bodybuilder''.

    2)Εγώ πριν λίγα χρόνια ήμουν αθλήτρια, και έκανα ατελείωτες προπονήσεις κάθε μέρα . Ξέρεις τι έγινε; Όχι, δε σκεφτόμουν το τρέξιμο που έριξα, και τα γκολ που έβαλα, και τις ομάδες που κέρδισα, και τα παρκέ που σάρωσα. Τίποτα δε με εμπόδισε να φτάσω αστραπιαία στα 140 κιλά, και ΠΟΛΛΑ με εμπόδισαν και με εμποδίζουν να τα χάσω εν μία νυκτί, με απλώς 1 ώρα τσάρκα κάθε μέρα!

    3)Εδώ και χρόνια κρατάω ημερολόγιο, γράφω με μολύβι σε χαρτί το στόχο μου, το βλέπω, το ξαναγράφω, το ξαναβλέπω. Και όχι. Δε μου έδωσε ποτέ την ώθηση που αναφέρεις. Η ώθηση άρχισε να δίνεται όταν άρχισε να λύνεται το πρόβλημα που με οδήγησε να πάσχω από διαταραχές πρόσληψης τροφής. Το οποίο δεν έχει πλήρως λυθεί και αντιμετωπιστεί, και παρ'όλο που εξακολουθώ να γράφω σε χαρτί, ένα υπερφαγικό ή βουλιμικό επεισόδιο είναι ακόμα πιθανό να κάνει την εμφάνισή του και κανένα χαρτί δεν κάνει δουλειά.

    4) Τα όσα γράφεις ισχύουν για τον κόσμο που πήρε κάποια κιλάκια λόγω πανελληνίων, εγκυμοσύνης, κάποιας υπερβολής τα χριστούγεννα ή το πάσχα. Οι άνθρωποι που βρίσκονται αντιμέτωποι με βουλιμίες, νευρικές ανορεξίες, υπερφαγικά επεισόδια, καταθλίψεις κλπ, δε βρίσκουν τη λύση του προβλήματός τους σε 1800 θερμίδες ημερισίως με 1 ώρα περπάτημα και ένα κομμάτι χαρτί.

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2014
    Posts
    258
    Originally posted by kokkinoskoufitsa
    ειχα γράψει ολόκληρο κείμενο, αλλά νομίζω ήταν αρκετά έως πολύ καυστικό και ίσως άκομψο, οπότε delete.
    Θα πω απλά ότι είναι πανεύκολο να δίνεις οδηγίες και συμβουλές για το οποιοδήποτε θέμα, είναι πανεύκολο να βάζεις ταμπέλες σε ανθρώπους κλπ.
    Και απλά για να αποδείξω την ανορθότητα ή έστω την μη καθολική ισχύ όσων γράφεις, θα σου πω ότι:

    1)Τι πάει να πει ''καταστάσεις αντιμετωπίζει η πλειοψηφία του ελληνικού λαού'';
    Άλλη η μία κατάσταση και άλλη η άλλη, άλλος ο τρόπος αντίδρασης του ενός και άλλος του άλλου!
    Στη ζωή δεν είναι όλα απλά μαθηματικά! ''δίαιτα + περπάτημα = αδυνάτισμα'' , '' delivery + καναπές = φάλαινα '' , '' 2 γρ φαϊ + χάπια = μοντέλο '' , ''ντόπες + 8ωρη προπόνηση = bodybuilder''.

    2)Εγώ πριν λίγα χρόνια ήμουν αθλήτρια, και έκανα ατελείωτες προπονήσεις κάθε μέρα . Ξέρεις τι έγινε; Όχι, δε σκεφτόμουν το τρέξιμο που έριξα, και τα γκολ που έβαλα, και τις ομάδες που κέρδισα, και τα παρκέ που σάρωσα. Τίποτα δε με εμπόδισε να φτάσω αστραπιαία στα 140 κιλά, και ΠΟΛΛΑ με εμπόδισαν και με εμποδίζουν να τα χάσω εν μία νυκτί, με απλώς 1 ώρα τσάρκα κάθε μέρα!

    3)Εδώ και χρόνια κρατάω ημερολόγιο, γράφω με μολύβι σε χαρτί το στόχο μου, το βλέπω, το ξαναγράφω, το ξαναβλέπω. Και όχι. Δε μου έδωσε ποτέ την ώθηση που αναφέρεις. Η ώθηση άρχισε να δίνεται όταν άρχισε να λύνεται το πρόβλημα που με οδήγησε να πάσχω από διαταραχές πρόσληψης τροφής. Το οποίο δεν έχει πλήρως λυθεί και αντιμετωπιστεί, και παρ'όλο που εξακολουθώ να γράφω σε χαρτί, ένα υπερφαγικό ή βουλιμικό επεισόδιο είναι ακόμα πιθανό να κάνει την εμφάνισή του και κανένα χαρτί δεν κάνει δουλειά.

    4) Τα όσα γράφεις ισχύουν για τον κόσμο που πήρε κάποια κιλάκια λόγω πανελληνίων, εγκυμοσύνης, κάποιας υπερβολής τα χριστούγεννα ή το πάσχα. Οι άνθρωποι που βρίσκονται αντιμέτωποι με βουλιμίες, νευρικές ανορεξίες, υπερφαγικά επεισόδια, καταθλίψεις κλπ, δε βρίσκουν τη λύση του προβλήματός τους σε 1800 θερμίδες ημερισίως με 1 ώρα περπάτημα.
    :thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup:

  6. #6
    Originally posted by Bookie
    Προτιμούσα τότε τα ανατολίτικα, μπακλαβάδες σάμαλι και κανταίφια.


    Που τα έβρισκες αυτά στην αγγλία?? τρολ ντεντεκτιντ!:smilegrin:


    φίλε μου μια χαρά περνούσες με τα τσιμπούσια, όταν άρχισε να σου λείπει το σεξ όμως ..λες φτάνει τόσο μακ να χάσουμε κανά κιλό να βρούμε καμιά γκόμενα. και αυτό είναι το κίνητρο σου. κ τέλος. από εκεί κ μετά βαρέθηκα να διαβάζω γιατι εχω διαβασει πολλα βιβλια αυτοβοηθειας.

    όσο για το περπάτημα και εγώ είμαι υπέρ αλλά όχι ακριβώς έτσι όπως το έχεις θέσει. δηλαδή προφανώς κάνει καλό αλλά για να το κάνει κάποιος πρέπει πρώτα να βρει το κίνητρό του ,δύναμή του. κατά την δική μου άποψη το 99% των παχύσαρκων ή υπερφάγων την έχει ψάξει την δουλειά και συνήθως ξέρει τι πρέπει να κάνει. αλλά δν το κάνει.

    κοκκινοσκουφίτσα εσύ σαρκαστικό και προβοκατόρικο ποστ???ζαμέ!:spin:

  7. #7
    Junior Member
    Join Date
    Jun 2015
    Posts
    3
    Καλησπέρα,

    Καινούργιος στην παρέα αν και παρακολουθώ καιρό το forum... θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Bookie, πραγματικά απορώ γιατί τον κράζετε...

    Ο στόχος ειναι απαραίτητος και οι υπερβολές πρέπει να αποφεύγονται για να μπορέσεις να επανέλθεις στα φυσιολογικά και φυσικά μιλάμε για ένα άτομο χωρίς τι καταστάσεις που περιγράφεις @rain με βουλιμίες, νευρικές ανορεξίες, υπερφαγικά επεισόδια, καταθλίψεις κλπ οι οποίες θα πρέπει να αντιμετωπίζονται διαφορετικά με ψυχολογική και διαιτολογική υποστήριξη..

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2009
    Posts
    896
    Originally posted by Bookie
    Βασικά δεν γράφω αυτά που λέει ο συγγραφέας δεν έχω σκοπό να γράψω 400 σελίδες εδώ, γράφω τα σημεία που με βοήθησαν να πετύχω το στόχο μου. Καταστάσεις και καταστάσεις αντιμετωπίζει η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού και όχι μόνο οι παχύσαρκοι. Η καθημερινότητα τους θα ήταν πολύ καλύτερη αν αντί να κάθονται σε ένα καναπέ και να τσακώνονται με το ψυγείο τους έβγαιναν έξω και περπατούσαν, δεν λέω να πάνε γυμναστήριο, λέω να βγούνε να περπατήσουν μία ώρα την ημέρα. Αν περπατούσαν μία ώρα τότε δεν θα πηγαίνανε στο ψυγείο γιατί θα σκεφτόντουσαν το περπάτημα που έριξαν. Άρα το ότι επιφέρει η καθημερινότητα μας στη ζωή μας το επιλέγουμε εμείς με ότι αυτό συνεπάγεται...
    Εννοείτε πως γράφεις τα κύρια σημεία του βιβλίου. Αλλά τα βιβλία, αν βοηθήσουν κάποιους θα είναι η εξαίρεση στον κανόνα!
    Όμως περί του καναπέ -αυτή η τσίχλα πια!- θα διαφωνήσω. Το να βγει κάποιος να περπατήσει για λίγο και να το κάνει καθημερινά δεν λύνει το πρόβλημα. Εγώ ένα φεγγάρι πήγαινα σταθερά γυμναστήριο καθημερινά, αλλά υπήρξαν συχνά στιγμές που έμπαινα σε ζαχαροπλαστείο κι αγόραζα μια μικρή τούρτα και την τσάκιζα στο σπίτι. Πήγαινα στο γυμναστήριο για να αλλάξω παραστάσεις, να γνωρίσω νέο κόσμο, να χάσω σιγά σιγά τα κιλά μου... αλλά όταν επέστρεφα στο σπίτι πολλές φορές ήταν σαν να μην είχα πάει. Και γενικά όσες φορές σηκωνόμουν με την δικαιολογία να περπατήσω και να βελτιώσω την φυσική μου κατάσταση, πάλι κατέληγα με μια τσάντα απ'το πρώτο ψιλικατζίδικο που συναντούσα στην επιστροφή.

    Εσύ υπήρξες μια φορά στην ζωή σου παχύσαρκος και μάλιστα ενήλικος. Εγώ όμως γεννήθηκα έτσι. Και ξέρεις, το να γεννιέσαι υπέρβαρο μωρό κι ο γονιός δεν φροντίζει όσο είναι καιρός να δώσει τις σωστές ποσότητες και τροφές στο παιδί, η παχυσαρκία θα το ακολουθεί σε όλη του τη ζωή με όλο το ρατσισμό μαζί που βγαίνει από παντού. Είμαι 47 χρονών κι όλα μου τα χρόνια έδινα μάχη με την παχυσαρκία μου. Μια φορά κατάφερα κι αδυνάτισα με υγιεινή διατροφή και γυμναστική κι αυτό που είδα στον κόσμο έξω, με τρόμαξε! Δεν μπορούσα να το διαχειριστώ. Η παχυσαρκία μου έδινε την προστασία και ήξερα ποιοι δεν με ήθελαν κι όταν αυτή έφυγε -έστω και για λίγο- βγήκε στην επιφάνεια το ψέμα και η κοροϊδία. Κι άρχισαν να εμπλέκονται κι άλλοι παράγοντες και έχανα καθημερινά έδαφος. Μου ήρθαν τα πάνω κάτω. Χωρίς να το καταλάβω έβαλα τα κιλά μου και ποτέ δεν τα ξανάχασα.
    Γι'αυτό σου λέω, άλλο να σε βρίσκει η παχυσαρκία σε κάποια χρονική στιγμή στην ενήλικη ζωή σου και βρίσκεις τρόπο να επανέλθεις κι άλλο να είσαι παχύσαρκος εφόρου ζωής.

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2012
    Location
    Αθήνα
    Posts
    414
    Originally posted by kokkinoskoufitsa
    Οι άνθρωποι που βρίσκονται αντιμέτωποι με βουλιμίες, νευρικές ανορεξίες, υπερφαγικά επεισόδια, καταθλίψεις κλπ, δε βρίσκουν τη λύση του προβλήματός τους σε 1800 θερμίδες ημερισίως με 1 ώρα περπάτημα και ένα κομμάτι χαρτί.

    Συμφωνώ και επαυξάνω (όχι μόνο σε αυτό αλλά και στα άλλα που είπες) όμως και ο bookie δεν λέει κάτι παράλογο. Απλά το βλέπει από την δική του σκοπιά και όχι από την δική σου.

    Εγώ ένα από τα πράγματα που λέω στον εαυτό μου είναι "Δεν φτάνει που έχεις 1.000 (άλυτα και σοβαρότατα) προβλήματα... θες να τα κάνεις 1.001 προσθέτοντας και το να είσαι σα μουσχάρι;".
    Ε λοιπόν μία στις δέκα φορές αυτό πιάνει και γλυτώνω ένα πιτόγυρο... κέρδος το έχω! :wink1:

  10. #10
    Ε ναι εννοείται, δε διαφωνώ... Σίγουρα το κίνητρο για τον καθένα μπορεί να είναι οποιοδήποτε,ακόμα και το να γράφει τους στόχους του σε ένα χαρτί κλπ. Και παρά το όποιο ψυχολογικό θέμα σε οδηγεί σε ΔΠΤ , υπάρχουν κάποια κίνητρα που σε ωθούν προς το στόχο, ανεξάρτητα απ'το ότι συχνά πυκνά αααλλοι λόγοι σε κάνουν να παρεκκλίνεις από την πορεία σου. Αλλά ΚΑΝΕΝΑ απλό, κοινό,ρεαλιστικό κίνητρο, δεν είναι αρκετό, όταν υπάρχει πραγματικό πρόβλημα κι όχι απλά μια ''φάση'' τεμπελιάς και λαιμαργίας...

    Majestix δεν κράζουμε τον bookie. Απλώς του απαντάμε (εγώ τουλάχιστον) λαμβάνοντας υπόψιν ότι μπήκε σε φόρουμ που αφορά διαταραχές πρόσληψης τροφής , και απλά διευκρινίζω και εξηγώ ότι όσα γράφει δεν έχουν σχέση με τα άτομα στα οποία απευθύνεται το φόρουμ! Όχι ότι δεν υπάρχουν μέλη που δεν έχουν κάποιο πρόβλημα, αλλά είναι κάπως εκτός θέματος όλο αυτό!

    Σαν να πας σε ομάδα απεξάρτησης από την ηρωίνη και να τους δίνεις οδηγίες για διακοπή περιστασιακού καπνίσματος.
    Δεν είναι το ίδιο. Δεν είναι καθόλου το ίδιο. Γιατί σε τέτοιες περιπτώσεις,τα λεγόμενα/γραφόμενα δεν έχουν καμία πρακτική και ουσιαστική εφαρμογή !

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2012
    Location
    Αθήνα
    Posts
    414
    Originally posted by baklavas
    ο bookie δεν λέει κάτι παράλογο
    Ομολογώ ότι δεν είχα διαβάσει όλο το αρχικό ποστ... (ήταν μεγάλο και ψιλοβαρέθηκα)
    Τώρα που το διάβασα όλο άλλαξα γνώμη :smirk:

  12. #12
    Originally posted by Majestix
    Καλησπέρα,

    Καινούργιος στην παρέα αν και παρακολουθώ καιρό το forum... θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Bookie, πραγματικά απορώ γιατί τον κράζετε...

    Ο στόχος ειναι απαραίτητος και οι υπερβολές πρέπει να αποφεύγονται για να μπορέσεις να επανέλθεις στα φυσιολογικά και φυσικά μιλάμε για ένα άτομο χωρίς τι καταστάσεις που περιγράφεις @rain με βουλιμίες, νευρικές ανορεξίες, υπερφαγικά επεισόδια, καταθλίψεις κλπ οι οποίες θα πρέπει να αντιμετωπίζονται διαφορετικά με ψυχολογική και διαιτολογική υποστήριξη..
    majestic καλώς ήρθες!
    εγώ παθαίνω αλλεργία με οτιδήποτε έχει να κάνει με βιβλίο αυτοβοήθειας κ συμβουλές τύπου step1 καταγραφή του στόχου, step 2 γράψε 10 λόγους που θες να χάσεις βάρος κτλ κτλ.
    όποιος έχει καεί με τον χυλό φυσάει κ το γιαούρτι.
    όχι όμως ότι ένα τέτοιο βιβλίο δν μπορεί να βοηθήσει κάποιον άλλο. είναι δική μου προσωπική αντίδραση κ άποψη.:starhit:

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2012
    Location
    Αθήνα
    Posts
    414
    Κοίτα μαντάμ σουσού μου.
    Κι εγώ τα θεωρώ total baroufa(ki)s αυτά τα περί θέσε στόχους και γράψτους κλπ κλπ αλλά είναι σχεδόν αναπόσπαστο μέρος σε όλα τα βιβλία αδυνατίσματος/διατροφής/whatever. Οπότε λέω κάποια λογική θα υπάρχει και μπορεί κάποιους να τους βοηθάει. Μπορώ να καταλάβω αυτή την αυτοψυχοθεραπεία του τύπου γράφω ένα γράμμα στον εαυτό μου και μπορώ να του πω τα πάντα γιατί ήδη τα ξέρει και δεν φοβάμαι να ξεγνυμνωθώ μπροστά του (μου) και μπορώ να το διαβάσω σαν να το έχει γράψει ένας άλλος, άγνωστος, και να δω τι νομίζω ότι κάνει λάθος και τι πρέπει να κάνει κλπ κλπ

  14. #14
    το οτιδήποτε μπορεί να βοηθήσει τον οποιοδήποτε. κ εγώ με το να γράφω πόσα χιλιόμετρα περπάτημα έχω κάνει την εβδομάδα ,καταφέρνω να βγω έξω κ να κυνηγήσω ένα στόχο.

    δν λέω οτι δν βοηθάει η καταγραφή. η συγκέντρωση, η οργάνωση. το now how κτλ κτλ.

    σε όλα θέλει πρόγραμμα.
    αλλά δν φτάνουν. χρειάζεται timing , να έχεις διάθεση, κέφι, αντοχές, θέληση, πείσμα κτλ κτλ για να φτάσεις στο σημείο να πεις θα κάνω αυτό και να το κάνεις.

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2012
    Location
    Αθήνα
    Posts
    414
    Originally posted by Μαντάμ σου σου
    χρειάζεται timing , να έχεις διάθεση, κέφι, αντοχές, θέληση, πείσμα κτλ κτλ για να φτάσεις στο σημείο να πεις θα κάνω αυτό και να το κάνεις.
    ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ

    Αν περιμένεις την ώρα που θα έχεις "διάθεση, κέφι, αντοχές, θέληση, πείσμα κτλ κτλ" για να ανοίξεις το βιβλίο και να διαβάσεις... ΔΕ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΟΥΤΕ ΜΙΣΗ ΣΕΛΙΔΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΧΡΟΝΙΑ...

    ιφ γιου γκετ μαι πόιντ... :thumbup:

Page 1 of 2 12 LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •