ημερολογιο της purple

[maria030]

purplerose μου ειμαστε ανθρωποι με αδυναμιες και οχι ρομποτακια να ακολουθουμε κατα γραμμα ενα προγραμμα!!!
Καθε φορα δεν εχουμε την ιδια ορεξη η τις ιδιες επιθυμιες ... Ο οργανισμος μπορει να κουραστηκε να ηθελε ενα διαλειμμα ... Ε δεν ειναι και τραγικο αυτο... Ουτε τα δασμασκινα που αναφερεις ειναι κακο.. Εστω και οι αλλες παρασπονδιες να ηταν η αιτια που ξεφυγες λιγο απο τη διατροφη σου, δεν πειραζει .... Τοσα εχεις καταφερει!!!!!!!! Αυτο να θυμασαι και θα συνεχισεις ... Ειμαι σιγουρη!!!!!
Κραταω κατι που ειναι πολυ σημαντικο: " Να ακουμε τον οργανισμο μας και τις αναγκες του.¨

[purplerose_ed]

Χθες μου εφερε ο θειος μου kinder αυγο αυτο το μεγαλο με το δωρακι μεσα, χαχαχα!!!! Ειχε παει να ψωνισει για τα βαφτηστηρια του και θυμηθηκε που μου εφερνε οταν ημουν μικρο (πρεπει να ειχα καμια οχταρια χρονια να παρω τετοιο και να φαω επισης ) και συγκινηθηκε ... Και το εφαγα σχεδον...ολο..!!! Εφαγα ενα μισι και λιγο παραπανω χαχαχα!! Δε μετανιωσα, πηγα απο περιέργεια και ζυγιστηκα το βραδυ και με εδειχνε 64,8 και σημερα το πρωι απο περιεργεια και εδειχνε 63,5 !!! Νιωθω πολυ χαρουμενη, δεδομενου οτι περιμενα μετα απο οοολες τις παρεκκλισεις, γιατι εχω κανει και πιο σοβαρες απο τα δαμασκηνα που ειχα γραψει (σιγα) , να ειχα βαλει κατι βαρβατο... Νιωθω καπως πληρης τωρα και εχω πραγματικα ορεξη να συνεχισω!!!


Επισης το απογευμα πηγα να αγορασω ενα παντελονι σε ενα μαγαζι απο τα πολυ γνωστα και με μεγαλη μου χαρα μου εμπαινε το high waist νουμερο 38 Ευρωπης. Δεν μπορω να το πιστεψω ακομα!! Ειχα ξεκινησει απο 44 σε τετοια παντελονια και μου φαινεται λιγο ακατορθωτο το περασμα 44,42,40,38!!! Δεν κρυβω οτι ακομα κ τωρα με κοιταω κ νιωθω ασχημη οτι δεν εχω κανει κατι φοβερο, μου φαινομαι ιδια......Αλλα θελω να πιστεψω οτι θα ειναι καλυτερα...με τον καιρο

[purplerose_ed]

Νιωθω οτι ο τοπος εχει ερημωσει λιγο!!!! Χαχα, οπως και να χει, εγω ενημερωνω το δικο μου, προσωπικο ημερολογιο.
Δεν ξερω ποτε θα θελησω να ζυγιστω.
Σημερα σκεφτομαι να κανω λιγο απο το προγραμμα της ενδυναμωσης που εχω βρει. Επειδη ειναι εξαντλητικο, απο το να το κανω μια φορα και μετα καθολου, λεω να το κανω σταδιακα. Ειναι 28 λεπτα, θα αρχισω να βαλω στοχο 7 λεπτα τη μερα. Και μαλιστα ειναι και μερα παρα μερα. Για την ακριβεια τρεις φορες την εβδομαδα. Ξερω πως ειναι καλυτερο να κανεις γυμναστικη το πρωι, αλλα οκει, σημασια εχει να το κανεις! Θελω πολυ να το κρατησω και να μην παρατησω την ενδυναμωση. Ξερω πως ειναι στο χερι μου βεβαια. Η πλακα ειναι οτι πιστευω με ολη μου την ψυχη οτι οι αλλοι θα το καταφερουν γιατι μπορουν, πιστευω σε ολους εκτος απο μενα! Δεν μπορω να καταλαβω πως το κανω αυτο. Οταν θα μιλησω στον χ για συμβουλη θα του λυσω ολα τα προβληματα, θα μιλησω πολυ λογικα, αλλα σωστα. Οταν προκειται για μενα, γινομαι drama queen σε σημειο αηδιας. Οποτε, θα συμπεριφερθω στον εαυτο μου σαν να μιλαω σε καποιον ξενο, για να ειμαι μαζι του λιγοτερο αυστηρη.....Γιατι δεν ξερω ποσο μπορω να μειωσω την αυστηροτητα προς εμενα.. :crazy::no:

[purplerose_ed]

Ναι ακριβως αυτο εκανα και εγω σημερα. Εφαγα γλυκακια επειδη ειχε η μαμα μου γιορτη, τα οποια ηταν κουτσικα. Της ειπα γιατι δεν τα εκρυψες? Και λεει θα ενιωθα τυψεις, δεν ειναι σωστο. Και εφαγα. Τελος παντων. Και μετα σκεφτομουν πωπω ειμαι καταδικασμενη για παντα υπερβαρη με λιπος στην κοιλια στα μπουτια, δε θα γινω ποτε οπως θελω, ειμαι καταραμενη δεν μαγαπαει ο θεος... Ξερεις ο μονολογος της drama queen που θελει να νιωθει οτι εχει καποιο προβλημα για να δικαιολογει δεν ξερω τι...

Και μετα με κοιταγα στον καθρεφτη και λεω, μωρη, αν αυτα στα ελεγε η χ, θα της ελεγες αυτα που λες τωρα? Αν μου το λεγε ο οποιοσδηποτε θα του ελεγα τα γνωστα, συνεχιζεις σαν να μην το εφαγες. Και θα ειναι οντως σαν να μην το εφαγες. Και η πλακα ειναι οτι οταν τα λεω στους αλλους δεν τα λεω απλα, τα ΠΙΣΤΕΥΩ οτι ο αλλος αν το κανει αυτο που λεω οντως θα δει αποτελεσμα και θα φτασει στον στοχο του!!!! Και με εμενα, αυτο το αισθημα ποτε και για κανεναν λογο. Και λεω οκ, δεν το εφαγες, συνεχιζεις χωρις τυψεις. Προσπαθω να νικησω αυτην την ''κακια φωνη'' που ερχεται διπλα μου πολλες φορες. Νιωθω οτι ειμαι σε καλο δρομο αφενος, αφετερου εχω πολυυυυυυυυυ δρομο!

[maria030]

Κορίτσια το ίδιο πρόβλημα με εσάς εχω και εγω !!! Τις καλύτερες συμβουλές για τους άλλους και για μένα χάλια μαύρα ... Ετσι έκανα αυτο ακριβώς ...
Τι θα έκανα αν το χ πρόβλημα το είχε κάποιος που νοιαζόμουν? Το είδα λοιπόν έξω από εμένα και θα έλεγα στη συγκεκριμένη περίπτωση ... Βέβαια πολλές φορές οι απαντήσεις δεν ειναι αυτές που μου αρέσουν, δεν ξερω αν είναι οι σωστές , ποιος ξέρει άλλωστε , ούτε αν θα εχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα ... Μπορεί να φτάσουν και στην αποτυχία , μπορεί στην επιτυχία , πολλα τα μπορεί , αλλα η απραξία και η αναποφασιστηκοτητα είναι χειρότερη ...
Dulcinea αυτά λέει και η Μαρία μιας και με ανέφερες χα χα

purplerose είδες ποσο άτιμη ειναι αυτή η κακιά φωνή? Και αν σε σεσενα είναι ενοχλητική σε εμάς τους "διαταραγμένους " χα χα μας τρελαίνει...
Πάντως για τον εαυτό μας πάντα δυσκολεύουμε τα πράγματα ενώ με τους άλλους είναι πολύ πιο εύκολο είμαστε πιο σίγουροι πιο αντικειμενικοί.

[purplerose_ed]

Γεια σου Μαριαα!!! Κοιτα, το γεγονός οτι δεν εχω το προβλημα της υπερφαγιας η το θεμα των εμετων δεν σημαινει οτι δεν εχω καποιου ειδους διαταραχη... Εγω μια ζωη επειδη ημουν γλυκατζου ετρωγα ελαχιστο φαι και αρκετα μικρα σνακ μεσα στη μερα! Οποτε εχοντας συνηθισει συνεχεια να τρωω γλυκο το περασμα στην αμιγως υγιεινη διατροφη ηταν δυσκολο και γι αυτο μου πηρε και πανω κατω ενα μισι χρονο που περασα απο τους διατροφολογους τους ασχετους οκ, αλλα επδ ακριβως ηταν ασχετοι μ αφηναν κ περιθώριο να φαω κ το εκμεταλλευομκυν. Και τωρα τρωω αλλα σε αλλη συχνοτητα. Τρωω γλυκα χριστουγεννα και πασχα και κατι μικρο ισως καθε μια δυο βδομαδες; Καπως ετσι. Πλεον μου εχει γινει συνηθεια και νιωθω καλα μσ αυτο. Αλλα πολλες φορες επειδη το μυαλο ειναι μυαλο σου κανει παιχνίδια και εχουν τυχει κ φορες που ενω για τα δεδομενα μου εχω σκασει τρωω κι αλλο απο λαιμαργια η μηχανικα. Αλλα ναι, εχεις δικιο οτι οταν η έκταση του προβληματος ειναι μεγαλυτερη και ολα αυτα τα συναισθηματα μεγεθυνονται οποτε σε πιανω οσο μπορω... Εσυ, πως πας;

[maria030]

Λέμε συνέχεια για μας τους υπερφαγικους και τα σκαμπανεβάσματα μας... Όμως ο καθένας έχει το δικό του αγώνα ...
Ποτε δεν αμφισβήτησα τη δική σου προσπάθεια και ελπίζω να μην υπέθεσες κάτι τέτοιο τονίζοντας συνεχώς εγω την υπερφαγια...
Πάντως σίγουρα και το μυαλό και το συναίσθημα ειναι δύσκολος αντίπαλος!!!
Όσο για μένα ? Πήγαινα καλυτερα σήμερα βέβαια έκανα υπερφαγικο γιατί στερήθηκα πολλές τροφές με εντολή γιατρού για 8-10μερες οποτε σήμερα ξέσπασα... Απλά στεναχωρήθηκα λίγο γιατί πήγε πίσω πάλι το χάσιμο των κιλών και επειδή αύριο θα με δείχνει πάλι + άσχετα που γνωρίζω πως δεν ειναι αντιπροσωπευτικό συτο το νούμερο

[purplerose_ed]

Oχι γλυκουλι, προς θεου. Απλως θελω να πω οτι δε διαφερουμε και πολυ και οτι ο καθενας σε μεγαλυτερη σε μικροτερη εκταση αντιμετωπιζει το ιδιο πραγμα. Με τον ιδιο τροπο ευκολα παρασυρεται η να φαει η να αρχισει τις αρνητικες σκεψεις και πηγαινει πισω, δεν νιωθει καλα με τον εαυτο του, τη ζωη του γενικοτερα στην τελικη.
Χμ, σε καταλαβαινω. Και εγω ειχα ζυγιστει τις προαλλες ενα πρωι και με εδειχνε 62,5 αλλα μετα καπως χαλασα τον υπνο μου δεν κοιμομουν καλα και χωρις παρεκκλιση περα απο την καταναλωση των θερμιδων του μεταβολικου ρυθμου ειδα σημερα 63,5. Ειναι λαθος που ζυγιστηκα την αμεσως επομενη, πρεπει να αρχισω να το βγαζω απο το μυαλο μου οπως πιο παλια. Αλλα αυτο που λεω, αυριο ειναι μια καινουργια μερα. Και ολα θα πανε καλα. Αν δεν πανε καλα, σημαινει πως δεν εχει τελειωσει η προσπαθεια

[purplerose_ed]

Ναι, συμφωνω!!!! Δεν ειναι σιγουρα αντιπροσωπευτικο. Το καλυτερο ειναι αυτο που εκανα παλιοτερα και ζυγιζομουν ανα δυο βδομαδες. Ηταν σιγουρο. Μη σου πω το καλυτερο είναι ανα μηνα αλλα οκει. Πηγα και το ειδα <3 και επειδη εκει γραφουν μονο τραγουδια για να μην τους το χαλασω σου απανταω απο εδω... Σ ευχαριστω πολυ για την αφιερωση Dulcineακι μου!!! Ηταν συγκινητικο! Μεγαλες αληθειες κρυβονται στα τραγουδια... ❤

[maria030]

Dulcinea μεχρι να μου φυγει η στερηση δεν ξερω τι θα κανω γιατι συνεχιζω και σημερα ... αλλα απο αυριο τελος δεν την παλευω οσο γαι το ζυγισμα μια κουβεντα ειναι ... Μικροβιο στο μυαλο ξερεις τωρα ... καθε μερα ... Το πιο σωστο ειναι μια φορα την εβδομαδα ...
purple το μια φορα το μηνα ενταξει ειναι υπερβολη νομιζω οπως και αυτο που κανω εγω το ψυχαναγκαστικο καθε μερα και ειδικα μετα το υπερφαγικο που το ξερω και παωνα στεναχωρηθω εσκεμμενα ...

[purplerose_ed]

Γεια σας μικρουλια!!!

Ειπα ας γραψω σημερα, μετα απο σχεδον εναν μηνα. Ζυγιστηκα πριν δυο βδομαδες νομιζω περιπου και με εδειξε 61,5!!! Εχω ξεκινησει εντατικοτερη γυμναστικη για ενδυναμωση αλλα και αεροβια και ανυπομονω να δω μακροπροθεσμα τις αλλαγες. Απο εδω και περα δεν με νοιαζει η ζυγαρια γιατι πολυ απλα θελω να αλλαξω τελειως τη συσταση μου οποτε στο τελος ισως το αποτελεσμα να ειναι περιπου εκει, ισως και περισσοτερο. Θελω να μ αρεσει αυτο που βλεπω και να νιωθω ανετα. Συνηθιζω να θελω να πειθω τον κοσμο οτι μπορει και οτι θα τα καταφερει. Ναι, πιστευω στους ανθρωπους. Ομως και εγω εχω πολλες ασχημες στιγμες με το να πιστευω πως ολα ειναι ματαια, με το να βρισκω τον εαυτο μου να μην ειναι ευχαριστημενος με την προοδο μου, με το να νιωθω οτι εχω να ανεβω βουνο και δεν θα τα καταφερω. Απειρες φορες. Εχω αφησει πολλες καταστασεις σε πολλα επιπεδα να με πληγωνουν αλλα οχι πια. Επρεπε να ρθει η στιγμη να κοιταξω την purple γ αυτο που ειναι. Δεν σταματησα οταν ημουν 75 και εκανα δυο αποτυχημενες αποπειρες ( που δεν οφειλονταν σε ανυμπορια δικη μου αλλα σε ανειδικευτους αλλα και σε ανθρωπους που με κοροιδευαν στη μουρη μου οτι θα χασω κιλα με συγκεκριμενες διαιτες ενω ηξεραν οτι δεν λειτουργούν λες και το εκαναν επιτηδες) και θα σταματησω τωρα; Αλλωστε ειναι τροπος ζωης. Τωρα πλεον ειμαι σε "ασφαλη νερα" κ παω προς την μεγαλη αλλαγη. Εχω δει οτι ειμαι αρκετά δυνατη για να καταφερω τα παντα. Για μενα πρωτιστως. Δευτερευοντως για να δειξω σε μερικους και μερικες δηθεν καλους κ καλες φιλες οτι δεν με ξερουν καλα...Δεν προκειται να τα παρατησω κι ας νιωσω κατι αρνητικο. Δεν λεω οτι θα τα φτυσω αλλα το συστημα μου χρειαζεται για να φτασω εκει που θελω. Και ο,τι σκατα σκαμπανεβασμα να εχω εγω θα συνεχιζω σαν να μην εγινε. Εις αυριον τα σπουδαια...
Αν μπορω εγω μπορειτε και εσεις.... Αν μπορειτε εσεις μπορω κ γω...
Γενικα ολοι μπορουμε..και το ξερουμε απλα μερικες φορες ειναι σαν να μην θελουμε να το παραδεχτουμε πραγματικα.
Οταν το συνειδητοποιησουμε αλλαζουν πολλα...

Φιλια σε ολους! Θα σας ενημερωνω καθε τοσο αλλα αραια για το πως πανε οι μυες κ το λιπος.
Καλη συνεχεια..

[Nefeli-]

Μπράβο κορίτσι! Συνέχισε σταθερά. Το σώμα θα αλλάξει και είσαι σε φάση που μπορείς πλήρως να το διαχειριστείς.

[maria030]

Ειμαι σίγουρη και εγω ότι θ τα καταφέρεις... Αν και διακρίνω μια πίκρα ως προς το θέμα για "φιλικά" σου άτομα ... Λογικό...
Όμως όπως λες το κάνεις πρώτα απ όλα για σένα !!! Και όταν το αποτέλεσμα θα ικανοποιεί και χαροποιεί εσένα θα δημιουργεί δυσανασχετιση σε αυτούς που δεν σε πίστεψαν σε ζήλεψαν σε έκαναν να αισθάνεσαι άσχημα ... Πρόβλημα τους !!!
Εσυ επικεντρωμεσαι στον στόχο σου ... Σε βλέπω απο τώρα να χαμογελάς περήφανα μπροστά στους "φίλους" σου !!!

[purplerose_ed]

Νεφελη μου σ ευχαριστω πολυ!!!! Ευχομαι να το παρω πιο χαλαρα, δηλαδη να μην το σκεφτομαι συνεχεια και να μην απογοητευομαι χωρις λογο επειδη απλα ειμαι ανυπομονη!!! Αν δεν κανω λαθος εσυ βγηκες προσφατα απο χειρουργειο; Πρωτον, μπραβο σου γιατι εγω θα φοβομουν πολυ και θα εκανα πισω. Θαυμαζω πολυ οσους παραμεριζουν τον φοβο και κινουνται απο τη θεληση τους την εσωτερικη να βελτιωσουν οπως μπορουν τη ζωη τους!!! Οποτε κ μονο που υποβληθηκες στη διαδικασια και προσπαθεις να συμμορφωθεις με τις εντολες των γιατρων και να ακολουθησεις μια γραμμη πλευσης ειναι πολυ σημαντικο!!! Σου ευχομαι να μεινεις με δυναμη, κουραγιο, επιμονη και επιμονη. Να επαινεις τον εαυτο σου! Τα 8 μισι κιλα ειναι ηδη ενα κατορθωμα. Εσυ πως εισαι αυτον τον καιρο γενικα;

[purplerose_ed]

Μαρια μου σε ευχαριστω!!! Δυστυχως ναι, εκανα το μπαμ και στο ημερολογιο της μπλοσομ, δεν κρατηθηκα!:cul:

Απλα ξερεις τι παθαινω; Εχω την ταση να ειμαι πολυ αυστηρη με τον εαυτο μου ως προς το πως θα φερθω στους αλλους και εχω την αναλογη " απαιτηση" . Και απαίτηση οχι με την εννοια της απαιτησης, αλλα πως να σου πω, πληγωνομαι οταν βλεπω οτι τελικα βαζω τον χ πιο ψηλα απο οτι εχει αυτος εμενα. Ενταξει εδω δεν ειπα και πολλες λεπτομερειες γιατι οσο ανωνυμια και να υπαρχει δεν νιωθω σιγουρια. Αλλα οταν εχεις κοντινες σχεσεις, φιλιες, χρονων και ο αλλος ειναι λες και θελει το κακο σου και δυστυχως οταν ερχονται και πραγματικά περιστατικα να το επιβεβαιωσουν, ακομα και τριτοι , οταν άλλωστε και εγω το νιωθω στην αυρα του αλλου καπως μου ερχεται ολο. Και νιωθεις και πικρα και απογοητευση αλλα κυριως συνειδητοποιεις οτι τελικα δεν θα βρεις κανεναν σαν εσενα και οτι στο τελος της ημερας εισαι πανω κατω μονος σου. Φυσικα και ξερει το λογικο μου κομματι πως να το διαχειριστει, να μην δινει σημασια, να αραιωνει απο τοξικα ατομα με τροπο, να μην επηρεαζεται,να να να.... Αλλα κακα τα ψεματα, ανθρωποι ειμαστε, ψυχη εχουμε, καρδια και συναισθηματα...
Ταυτιζομαι απολυτα μαζι σου. Πρωτα το κανω για μενα. Και η ζηλεια μερικων ειναι αναγκαιο επομενο, γιατι πολυ απλα τετοια ατομα ζηλευουν τους παντες και τα παντα τελικα οταν προοδευουν... Ναι ξερω οτι δεν πρεπει να με νοιαζει, αλλα οτι υπαρχει μια εστω στιγμιαια (ομως ανθρωπινη και δικαιολογημενη) αισθηση ικανοποιησης οταν πετυχαινεις κατι και τους την μπαινεις, ε τι να κανουμε, υπαρχει!!!!
Καλη συνεχεια και με εσενα!! Τωρα σε τι φαση εισαι;