Παχυσαρκια, χωρισμος, θλιψη..

[onitsa]

Καλησπερα σε ολους σας... αρχικα να συστηθω γιατι μαλλον θα μπαινω συχνα πλεον στο φορουμ... με λενε Μαρια και δεν ειμαι καλα... ειμαι 28 χρονων, καθηγητρια και με πολλα πολλα θεματα ειδικα τον τελευταιο καιρο. Θελω απλα να τα βγαλω απο μεσα μου, κι ας μη με ξερει κανεις, κι ας μπορει να με βοηθησει μονο ο εαυτος μου. Καποτε, πριν χρονια ειχα γραψει στο φορουμ και ανηκα στους "επιτυχημενους", αφου τα κιλα μου ειχαν γινει απο 97, 67! Ημουν 23 χρονων, ευτυχισμενη καθως ειχα γνωρισει και εναν υπεροχο ανθρωπο που απο την πρωτη στιγμη ερωτευτηκα κεραυνοβολα και ηταν σχεδον ολα στη ζωη μου οπως τα ηθελα! Σπουδαζα στην πατρα, ειχα ξεκινησει να ασχολουμαι κ με τη σχολη που για 4 χρονια την ειχα παρατησει κ ολα ειχαν αρχισει να μπαινουν στη θεση τους... το καλο κομματι ομως της ζωης μου κρατησε για 1 χρονο, καθως μετα απο τα 24 εως τα 27 εβαλα προτεραιοτητα τη σχολη μου, καθως ηταν αρκετα δυσκολη, με αποτελεσμα να παραμελησω τον εαυτο μου κ την προσωπικη μου ζωη... εβαλα πισω ολα τα χαμενα κιλα, το δερμα μου ειναι χαλια, η ψυχολογια μου ειναι χαλια, και ο "υποτιθεμενος" ανθρωπος μου εδω και ενα μηνα ειναι με αλλη αφου εγω τον παραμελησα και με εδιωξε... το στοχο μου να τελειωσω τη σχολη και να βρω δουλεια τον επιασα, εις βαρος ολων των αλλων ομως! Τα θεματα που υπαρχουν ειναι πολλα, απο το χωρισμο, απο την παχυσαρκια που με οδηγει στη θλιψη, απο το οτι ειμαι πολυ κλειστος κ ντροπαλος χαρακτηρας κ εχω ελαχιστους φιλους κ αυτους σε αλλες πολεις, απο το οτι κανω μια δουλεια που πρεπει να δειχνω καλα αλλα οταν ειμαι μονη μου κλαιω, απο το οτι καθομαι και κοιταζω τις φωτος του πρωην με τη νυν του και το μονο που κανω ειναι μονο να πλανταζω... οσο περιεργο και να φαινεται νιωθω οτι η ζωη μου εχει τελειωσει, οτι πλεον δεν εχω καμια χαρα και οτι δε μπορω να εκτιμησω εστω κ αυτα τα λιγα καλα που εχω, δλδ την υγεια μου, τη δουλεια μου, την οικογενεια μου... δε μπορω να πω οτι περναω καταθλιψη γιατι ισως ειναι απλα μια δυσκολη περιοδος της ζωης μου, νιωθω οτι εχω πιασει πατο και πρεπει κατι να κανω να αρχισω να δουλευω το σωμα μου και το μυαλο μου... θα μπορουσα να χω χασει εδω και 10 χρονια τα κιλα κ ομως παντα ξεσπαω στο φαι, και αναβαλω τη ζωη μου χωρις να ζω τιποτα... χρειαζομαι βοηθεια χωρις να ξερω ακριβως τι ζηταω απο σας, δεν ξερω αν οργανωνετε τιποτα συναντησεις ή αν ειστε φιλοι μεταξυ σας κλπ... η αληθεια ειναι οτι αισθανομαι πιο μονη απο ποτε..

[Aphelia_ed]

Γεια σου Onitsa, λυπάμαι για το πως νιώθεις. Είναι πρόσφατος ο χωρισμός ή το ότι τουλάχιστον βρήκε άλλη και είναι φυσικό να βγαίνει ο θρήνος στην επιφάνεια. Εσύ όμως είσαι που δίνεις βάρος σε όλα αυτά και τα αφήνεις να σου προκαλούν θλίψη.
Να θυμάσαι ότι δεν είσαι η πρώτη ούτε και η τελευταία που την αφήνει ο σύντροφός της και βρίσκει κάποια άλλη. Και ξέρω πολύ καλά τι πόνο προκαλεί αυτό. Αλλά σημασία δεν έχει το παρελθόν αλλά το μέλλον, τι κάνεις από εδώ και πέρα. Βρήκες κάποιον να αγαπήσεις, θα βρεις και κάποιον άλλο κάποια στιγμή, αυτό να μη σε ανησυχεί. Αυτό που προέχει είναι να αλλάξεις την ψυχολογία σου γιατί ακόμα και αν δεν έχεις κατάθλιψη φαίνεται να οδεύεις γοργά προς τα εκεί. Ναι, εντάξει, θα θρηνήσεις φυσικά τον χωρισμό σου γιατί είναι πρόσφατος αλλά να ετοιμάζεσαι ψυχολογικά ότι αυτό κάποια στιγμή θα ξεφουσκώσει και πρέπει να το αφήσεις να ξεφουσκώσει.
Άσε το αν φταις και αν τον παραμέλησες, δεν ξέρεις τι μπορεί να είχε γίνει ακόμα και αν δε συνέβαινε αυτό. Ακόμα όμως κι αν είναι αυτός ο λόγος στη ζωή μαθαίνουμε τα μαθήματά μας και προχωράμε. Δεν μπορεί να κάνουμε παύση όσο και να θέλουμε.
Το ότι είσαι κλειστός και ντροπαλός χαρακτήρας δεν είναι και τόσο θέμα αν πράγματι θέλεις να κάνεις φίλους. Κι εγώ είμαι εσωστρεφής και πια πιέζω τον εαυτό μου να βγαίνω έξω και να γνωρίζω ανθρώπους αλλά το ένα φέρνει το άλλο και έχω γνωρίσει ένα σωρό τα τελευταία 2 χρόνια.
Και τα κιλά μπορούν να μειωθούν σε επίπεδο που να νιώθεις εσύ άνετα, δε χρειάζεσαι να κάθεσαι να οικτίρεσαι για το πως έφτασες εδώ έτσι, το είπες η ίδια έβαλες άλλη προτεραιότητα, τουλάχιστον πέτυχες αυτό που ήθελες και τώρα ήρθε η ώρα να κοιτάξεις και τα υπόλοιπα. Όταν αρχίσεις να νιώθεις καλύτερα γιατί έχεις πάρει την απόφαση να προχωρήσεις τότε σιγά σιγά θα αρχίσουν να πηγαίνουν όλα καλύτερα και στη ζωή σου, θα δεις.

[jasmine93]

Καλημέρα onitsa.Είναι πολύ φυσικό όπως είπε και η Aphelia να στεναχωριέσαι για τον χωρισμό σου.Όλοι μας έχουμε περάσει από αυτήν την κατάσταση.Δώσε λίγο χρόνο στον εαυτό σου να προσαρμοστείς στα καινούργια δεδομένα αλλά προς θεού μην το αφήνεις να σε παρασέρνει στην απελπισία. Και επίσης προσπάθησε να μην μαθαίνεις και να μη δίνεις σημασία στο τι κάνει ο πρώην.Είσαι 28 χρονών, δηλαδή πολύ νέα.Θα γνωρίσεις καινούργιους ανθρώπους, θα ξανά αγαπήσεις κάποιον άλλον, είναι σίγουρο αυτό. Εστίασε σε αυτά τα καλά που έχεις, υγεία, δουλειά ,οικογένεια.Είναι τόσο σημαντικά και πίστεψε με για πολλούς ανθρώπους δεν είναι καθόλου δεδομένα.Και εγώ είμαι πολύ ντροπαλή και εσωστρεφής και δύσκολη στις κοινωνικές συναναστροφές, αλλά δεν μπορώ να πω ότι μου λείπουν οι παρέες. Βγες έξω ,μην κάθεσαι σπίτι είναι ότι χειρότερο ακόμα και αν δεν νιώθεις ότι θέλεις να δεις κανέναν και προσπάθησε να συναναστρέφεσαι με άτομα που σου φτιάχνουν την διάθεση.Μπορεί να αισθάνεσαι ενοχές που άφησες πάλι τον εαυτό σου, σε καταλαβαίνω γιατί και εγώ ξαναπήρα κιλά που είχα χάσει και αισθάνθηκα πολύ άσχημα, αλλά αφού τα κατάφερα μία φορά, θα τα ξανακαταφέρω. Σκαμπανεβάσματα και άσχημες περιόδους στη ζωή μας έχουμε όλοι. Μόλις φτιάξει η ψυχολογία σου θα ξεκινήσει και η προσπάθεια για τα κιλά και όλα θα πάνε μια χαρά.

[sparrow]

onitsa πέρασα παρόμοια κατάσταση και μάλιστα έβαλα όλα όσα κιλά έχασα με κόπο και πόνο!Δεν έχω καμμιά συμβουλή να σου δώσω,ούτε κι εμένα με βοηθούσαν οι συμβουλές.Κατάλαβα μόνο αυτό:όταν είναι να περάσει θα περάσει.Και σίγουρα περνάνε όλα!Δίνεις τον χρόνο που χρειάζεται στην ψυχή και στο σώμα για να γιατρευτούν.Για κάθε άνθρωπο είναι διαφορετική η στιγμή που γίνεται.όπως και η δίαιτα ή σωστή διατροφή, όπως θέλεις πέστο δεν μπορούν να να συμβούν υπό πίεση.όταν έρθει η στιγμή της αλλαγής θα το ξέρεις και τότε θα είναι μονόδρομος.Εγώ τιμωρούσα για καιρό τον εαυτό μου ταίζοντάς τον σκουπίδια και αποφάσισα να αρχίσω υγιεινή διατροφή όταν είπα στον εαυτό μου ότι ε τουλάχιστον εγώ, μου αξίζει να μου φέρομαι καλύτερα!Με αγαπάω πολύ και θα γίνω υγιής και ευτυχισμένη.Όχι άλλες τοξικές σκέψεις,τοξικές σχέσεις-όχι άλλες τοξικές τροφές.(όχι σκουπίδια όχι πλαστικά σε θάλασσες και ακτές δηλαδη ).Γενική καθαριότητα!

[Μαρία._ed]

onitsa θα σου φανώ λιγάκι ωμή, καθότι μεγαλύτερη σου κι έχοντας περάσει από παρόμοια φάση!
Είσαι ήδη 28 χρόνων. Νέα μεν, αλλά μεγαλώνεις δε. Μην αφήνεις να περάσουν τα χρόνια κλαίγοντας για κάτι που άρχισε να ξεθωριάζει. Μην χαραμίζεσαι σε αυτό. Πάει ότι έγινε έγινε, πάει πέρασε. Κοιτάς εσένα, κοιτάς μπροστά. Κοιτάς την υγεία σου. Όχι άλλη θλίψη. Μην κλαις άλλο το μακαρίτη γιατί μπορεί και να το κάνει κι επίτηδες αυτός ώστε να σε βλέπει να σέρνεσαι στα πατώματα και να λαβαίνει την ικανοποίηση πως εσύ έχασες κι όχι αυτός. Ώρα να αποδείξεις στον εαυτό σου πως αξίζει το καλύτερο. Πρώτα σε υγεία. Ξεκίνα γυμναστήριο. Από κει ξεκινά η αντιμετώπιση της κατάστασης. Ξέσπασε εκεί με οποιαδήποτε τρόπο εξάσκησης. Κι επειδή όλο και κάποιον θα γνωρίσεις, μην το παίζεις τεθλημένη χήρα... ΠΡΟΧΩΡΑ. Εδώ είναι η ζωή, εδώ είναι τα ωραία. ΕΣΥ ΑΞΙΖΕΙΣ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ. Οι αναμνήσεις ανήκουν στο παρελθόν και κράτησε τις εκεί για όσο θα περνά ο καιρός. Μην αφήνεις το μυαλό σου να ξεφεύγει σε ότι σου προκαλεί οδύνη! Να χαμογελάς με ότι ευχάριστο σου έρχεται και να προχωράς δυνατά και δυναμικά!
Κι εγώ χαράμισα τα νιάτα μου για ένα ψέμα κι άφησα να περάσουν τα χρόνια για το τίποτε! Γιατί για να περάσει η θλίψη θέλει πολύ χρόνο, πάρα πολύ χρόνο. Οπότε κλείσε το φβ αν τον βλέπεις εκεί τον αχαίρευτο, κλείδωσε οτιδήποτε σε πληγώνει και από αύριο γυρίζεις σελίδα για σένα και μόνο για σένα!

[onitsa]

Ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας και τη συμπαρασταση... ειναι πολυ ομορφο να προσπαθουν να σου δωσουν δυναμη καποιοι ανθρωποι που δεν τους ξερεις καν, που δεν εχουν να κερδισουν τιποτα απο σενα! Εχετε δικιο, η ζωη προχωραει και χανω χρονο και διαθεση.. μαλλον εχω μαθει να εστιαζω σε οσα μου λειπουν και αυτο ειναι κατι που πρεπει να δουλεψω με τον εαυτο μου, γιατι δε θα ειμαι ποτε ευχαριστημενη αφου σιγουρα δεν μπορουμε να τα χουμε ολα σε αυτη τη ζωη.. Δυστυχως μια χωρισμενη γυναικα με μηδενικη αυτοπεποιθηση ειναι θλιβερη εικονα, οποτε πρεπει ομως να με φροντισω, να με προσεξω, να με αγαπησω, γιατι δε θα το κανει κανεις αλλος για μενα.. χαιρομαι πολυ που μπηκα στην παρεα σας :wink1:

[Mak]

Originally posted by Μαρία.
Μην αφήνεις να περάσουν τα χρόνια κλαίγοντας για κάτι που άρχισε να ξεθωριάζει. Μην χαραμίζεσαι σε αυτό. Πάει ότι έγινε έγινε, πάει πέρασε. Κοιτάς εσένα, κοιτάς μπροστά. Κοιτάς την υγεία σου. Όχι άλλη θλίψη. Μην κλαις άλλο το μακαρίτη

:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup: