Η ιστορία μου

[sioula]

Καλησπέρα σε όλους!Μόλις πριν απο λίγες μέρες έγινα 18 και φετος έδωσα πανελλήνιες ωστόσο η φετινή χρονιά δεν ήταν τόσο δύσκολη όσο οι 2 προηγούμενες......Στα 15 μου λοιπον και με υψος 1.65 ημουν 60 κιλα- βεβαια ειμαι αθλητρια κολυμβησης οποτε τα περισσοτερα κιλα ηταν απο μυς αλλα εγω δεν το εβλεπα αυτο- και ειπα να ξεκινησω διατροφη ωστε να χασω 6-7 κιλα! πραγματι μεχρι το καλοκαιρι της ιδιας χρονιας εφτασα τα 54 κιλα! ολοι αρχισαν να μου λενε ποσο εχω αδυνατησει και ποσο πολυ μου πηγαινε εγω ομως το μονο που εβλεπα ηταν οτι ειμαι χοντρη! ολο το καλοκαιρι εκανα εξουθενωτικη γυμναστικη και ειχα περιορισει αρκετα το φαγητο μ και ετσι εφτασα τα 52 κιλα οπου μου κοπηκε και η περιοδος...! ολοι ειχαν αρχισει να καταλαβαινουν πως κατι δν παει καλα....... ενα χρονο μετα ημουν 45 κιλα και απο εκει και επειτα πηρα την κατω βολτα...! μεσα σε διαστημα 4 μηνων εφτασα τα 35 κιλα....!την περιοδο εκεινη ετρωγα μονο ενα καροτο την ημερα και επινα 1 ποτηρι γαλα light,τα μαλλια μ ειχαν πεσει σχεδον ολα και βιωνα την καταθλιψη.... η εικονα μ ηταν πραγματικα σοκαριστικη οι γονεις μ,οι φιλοι και οι καθηγητες μ ειχαν τρομαξει παρα πολυ και τελικα με εκαναν να επισκεφτω τον ψυχιατρο, ο οποιος με ταρακουνησε πραγματικα! ετσι και εγω επειδη τρομαξα με τη σοβαροτητα της καταστασης αποφασισα να το ξεπερασω και αρχισα σιγα σιγα ( γτ ειχα τεραστιο προβλημα με το στομαχι μου) να τρωω! ηθελα να επιστρεψω στην κανονικη μ ζωη,στους φιλους μ,στο κολυμπι οσο τιποτα αλλο...! τελικα μεσα σε 5 μηνες πηρα 15 κιλα και εφτασα τα 50! ομως το προβλημα της περιοδου παρεμενε οποτε η ενδοκρινολογος μ εδωσε αντισυλληπτικα τα οποια αρχισαν να με παχαινουν φοβερα και ετσι μολισ μεσα σε 1 μηνα πηρα αλλα 12 κιλα!! τοτε φρικαρα τελειως...... αρχισα παλι διαιτα και πολυ γυμναστικη και εχασα 4 κιλα μεσα σε 2 εβδομαδεσ....! φετοσ ομως λογω πανελληνιων δεν ειχα την δυνατοτητα να κανω γυμναστικη και ενω προσεχα πολυ τη διατροφη μ πηρα 5 κιλα και τωρα ειμαι στα 65...! μολισ τελειωσα ξεκινησα αμεσωσ διαιτα και κολυμβηση αλλα δεν μπορω να χασω γραμμαριο και δεν καταλαβαινω το γιατι..... εχω παθει ψυχωση με το θεμα αυτο και δν μπορω να απολαυσω κανενα μ γευμα.... φοβαμαι οτι γυρναω στα παλια και αυτο με τρομαζει..... περιμενω τισ απαντησεισ σας για το πωσ θα χασω κιλα χωρισ να ξαναπαθω ΝΕΥΡΙΚΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑ

[purplerose_ed]

Kαλως μας βρηκες εδω!!! =)

Πραγματικα ακουγεται παρα πολυ ψυχοφθορα ολη αυτη η διαδικασια. Ξεκινησες χωρις λογο να χανεις κιλα, ενω προφανως επειδη εισαι και αθλητρια και τοτε θα ειχες ηδη και κατω απο το φυσιολογικο οριο λιπος. Επομενως τοτε η αποφαση να χασεις μονο καταστροφικη μπορει να ειναι. Εσυ που εισαι αθλητρια και γνωριζεις πολλα περι γυμναστικης και διατροφης, ξερεις προφανως οτι οσο περισσοτερη μυικη μαζα εχεις τοσο περισσοτερες αναγκες εχεις διατροφικα. Επομενως, ειναι επομενο ενας γυμνασμενος ανθρωπος με λιγοστο λιπος να καταναλωνει φαι υγιεινο μεν, αλλα ποσοτητα δε.

Τωρα, δες το κανονικα. Χοντρη δεν εισαι. Οποτε αυτο να φυγει απο το μυαλο σου κατευθειαν. Βαθια μεσα σου το ξερεις. Εχεις υψος 1,65 και κιλα 65 που ειναι μεσα στο ΙΔΑΝΙΚΟ πλαισιο. Οι φρασεις κλισε που εχουμε μαθει ''πρεπει να εισαι δεκα κιλα κατω απο το υψος σου'' δεν ισχυουν γιατι με βαση τις μετρησεις του δμσ αυτος ειναι φυσιολογικος σε ενα ευρος τιμων. Πχ εγω στα 61,5 με υψος 1,57 ειμαι ακριβως πανω στο οριο δηλαδη 25. Αλλα εγω εχω περισσοτερο λιπος, εσυ δεν ξερω. Λογικα θα εχεις καλη κατασταση μυικης μαζας.

Η γνωμη μου δεν ειναι οτι εκανες τη σωστη ερωτηση. Δε θα σου μαθει κανεις τροπο να χασεις κιλα. Και εστω και να σου μαθει, ευχαριστημενη δε θα εισαι. Πρεπει να μαθεις τροπο να αγαπας τον εαυτο σου και να τον αποδεχεσαι και με κιλα παραπανω που πηρε γιατι επρεπε να παρει. Στις πανελληνιες λογικο να παρεις, και λιγα πηρες, λογω καθιστικης ζωης. Ξεκινα γυμναστικη κ κανε απλως υγιεινη διατροφη και με τον καιρο κατι θα φευγει. Το να σου γινεται τοσο εμμονη και ψυχωση σε ωθει προς τα παλια μονοπατια. Αυτα που μπορουν να οδηγησουν αργα και σταθερα ακομα και στο θανατο.

Επομενως, η δικη μου, περιεκτικη και ακριβης απαντηση ειναι οτι νευρικη ανορεξια δεν θα παθεις μονο εαν αγαπησεις πραγματικα τον εαυτο σου και το σωμα σου. Γιατι μονο τοτε θα ξερεις πως να το φροντισεις ουσιαστικα. Με ισορροπημενη διατροφη και γυμναστικη που δινει ζωη, ευεξια και χαρα. Και ετσι χανεις εστω αργα, αλλα εισαι καλα.

Προσεχε, εισαι νεα κοπελα (κ γω 20 θα γινω σε λιγους μηνες) και ειναι κριμα να πασχουμε απο ψυχωσεις. Σου μιλαω εγω που εχω νιωσει παρα πολυ ασχημα που οντως εχω λιπος παραπανω απο τις περισσοτερες φιλες μου. Και που εκανα παρεα με καποιες που ενω ηταν κοκκαλα μου ελεγαν ''δε θελω να πηγαινω σχολη για να μην με βλεπουν γιατι νιωθω ασχημη'' ατομα με 18% λιπος οταν εγω τοτε ειχα 40% και ενιωθα σχετικα καλα. Αφηνουμε τον καθενα, την κοινωνια, τα προτυπα να μας παιρνουν απο κατω και κανουμε στον εαυτο μας το μεγαλυτερο κακο ενω πρεπει να χαρουμε αυτη τη ριμαδα τη ζωη. Ειναι μικρη, ειναι απροβλεπτη και εχουμε μαθει μονο να στεναχωριομαστε για το παρελθον και να ανησυχουμε για το μελλον. Το παρον το ζουμε μονο αν μας αγαπησουμε. Αυτο ξερω. Και αυτο εσυ δεν εχεις πετυχει ακομη. Οπως κ γω οπως κ πολλοι αλλοι..

[sioula]

Σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση σου! τα προτυπα,τα περιοδικα και τα μικρα νουμερα στα καταστηματα ρουχων με ωθησαν σε αυτο το μονοπατι δυστυχως.... το προβλημα ειναι αυτο που ειπες και εσυ δεν εμαθα ποτε να αγαπαω τον εαυτο μ.... παντοτε και πριν αρρωστησω ειχα διαστρεβλωμενη αντιληψη για τον εαυτο μ! και τωρα που κοιταω παλιες φωτογραφιες δεν μου φαινομαι τοσο χοντρη οσο εγω πιστευα..... αυτο που δεν καταλαβαινω ειναι οτι ενω στα ρουχα μου βλεπω πλεον διαφορα στη ζυγαρια τπτ.......!

[purplerose_ed]

Καλα αυτο μη σε ανησυχει καθολου. Ξαναλεω, αθλητρια εισαι και το ξερεις αυτο που θα πω. Οταν χανεις λιπος και βαζεις μυες η ζυγαρια μενει ιδια μπορει και να ανεβει. Και εν τελει get over it η ζυγαρια ειναι απλα ενας αριθμος. Αυτα που μετρανε με εμας και την εμφανιση μας ειναι τα εξης:
1. Να σε ικανοποιει αυτο που βλεπεις και να τονωνει την αυτοπεποιθηση σου
2. ΕΦΟΣΟΝ δεν δημιουργει προβληματα για την υγεια σου και βρισκεται σε πλαισια λογικα.
3. Ακομα και να παρεις κιλα, να ξερεις οτι θα τα χασεις, να μη σε νοιαζει, γιατι ξερεις οτι αξιζεις για αυτο που εισαι και οχι για αυτο που ειναι απλως το σωμα σου σαν σωμα.

Σιγουρα θα δουν το ποστ και αλλοι και θα σου απαντησουν, και τα λενε ολοι πολυ ωραια, αλλα νομιζω η απαντηση που ψαχνεις σου εχει δωθει. Απλα ξαναδιαβασε τα και κανε μια γερη επεξεργασια, η συζητα τα εκ νεου με τον ψυχιατρο αν πηγαινεις ακομα, η με τους γονεις σου, δεν ξερω, καποιον που να σε αγαπα και να θελει και να μπορει να σε βοηθησει και εμπρακτα, γιατι και εμεις θελουμε, αλλα αλλο απο εδω, αλλο στην πραξη, καταλαβαινεις.

[sioula]

εχεις απολυτο δικιο σε αυτο που λες....! ειχα συνηθισει να κρινω και να αντιμετωπιζω τους αλλουσ για αυτο που φαινονται και οχι γι αυτο που πραγματικα ειναι!!Ισως πρεπει να σκεφτομαι εγω διαφορετικα απο εδω και περα και να παψω να ασχολουμαι με το τι λεει ο ενας και ο αλλος.... Σε ευχαριστω πολυ για τη βοηθεια σου ηταν πολυτιμη :yes: :thumbup:

[purplerose_ed]

Χαιρομαι παρα πολυ που το ακουω αυτο. Να εισαι καλα! Και ο,τι προκυπτει να ερχεσαι να το αναλυουμε! Καλη συνεχεια και καλη αρχη ως φοιτητρια εεε:smug::rolleyes:

[sioula]

Σε ευχαριστώ πολύ :wink1:

[NADINE_ed]

Καλώς μας ήρθες, sioula, καλά αποτελέσματα στις Πανελλήνιες και καλή δύναμη με όλα!
Η purplerose σου έδωσε μια διαφωτιστική οπτική και δε νιώθω να χρειάζεται να σε κουράσω με πολλά,
παρά μόνο να προσθέσω πως οι σκέψεις μας επηρεάζουν το συναίσθημά μας κι αυτό με τη σειρά του
τη συμπεριφορά μας. Αν θέλεις να αλλάξεις την τελευταία και ν' αντισταθείς στην τάση προς διατροφική
διαταραχή, μια που έχεις το δύσκολο εμπειρικό βίωμα και γνωρίζεις καλύτερα από όλους τις δυσμενείς της
συνέπειες στην υγεία και την ψυχολογία σου, καλό είναι να εστιάσεις τόσο στο πώς αντιλαμβάνεσαι
τον εαυτό σου όσο και τις προτεραιότητες του αξιολογικού σου συστήματος για τον κόσμο.
Το πώς νιώθεις για σένα, η σχέση σου με τον εαυτό σου, αυτό που λες πως δεν τον αγαπάς
και το προσπερνάς, είναι σημαντικά κομμάτια που χρήζουν της προσοχής σου! Δεν ξέρω αν συνεχίζεις
τις συνεδρίες, σε κάθε περίπτωση όμως είναι πολύ σημαντικό να μην αμελήσεις τα προειδοποιητικά σημάδια
που αναφέρεις, τώρα που κατάφερες να αποκαταστήσεις το βάρος σου σε υγιέστερο. Κι εδώ είμαστε εμείς...

[ailouros]

συμφωνώ με την τριανταφυλλένια μας. Και εγώ θεωρώ πως έχεις φυσιολογικό βάρος σε σχέση με το ύψος σου.
Στη θέση σου δεν θα έμπαινα στον κόπο να κάνω δίαιτες, αλλά θα προσπαθούσα να αποκτήσω όσο το δυνατόν περισσότερη αντοχή με γυμναστική
και δοκιμάζοντας καινούρια αθλήματα ή κάνοντας το άθλημα που μαρεσει. Οπως εσυ που σου αρέσει το κολύμπι.

Το θέμα δεν είναι να γίνουμε όσο το δυνατόν πιο αδύνατες, το θέμα είναι να έχουμε ένα σώμα υγιές! :)
αλλά και να κάνουμε τον εαυτό μας ευτυχισμένο. Το ότι λένε οι άλλοι δεν αλλάζει αυτό μου είμαστε, ούτε κάνει την ζωή μας διαφορετική.
Οι τυχαίες σκέψεις που μπορεί να έχει κάποιος για εσένα εκείνη την ώρα (που πιθανόν είναι να τις αλλάξει ή να τις ξεχασει), δεν αλλάζει την ύπαρξή σου και τις δυνατότητές σου.

σκέψου πως όλοι μας, περνάμε την ζωή μας σκεπτόμενοι το τι γνώμη έχουν οι άλλοι για εμάς, άρα και ο άλλος που μπορεί να σου πεί καμιά βλακεία καταβάθος φοβάται και την δική σου γνώμη για την εικόνα του.

τέλος πάντων συγγνώμη που αναλύω πολύ τα πράγματα
:P

αγκάλιασε τον εαυτό σου με αγάπη, και ξεκίνα μια νέα αρχή. Σου έυχομαι υπέροχα και αξεχαστα φοιτητικά χρόνια!!
:spin:

[sioula]

@ailouros
Πιστεύω πως η γνώμη των άλλων σε συνδυασμό με μια ερωτική απογοήτευση που είχα εκείνη την περίοδο με έφτασαν σε αυτό το σήμειο.....! Σε ευχαριστώ για τις ευχές σου!!
@Dulcinea del Toboso
Τώρα είμαι 65 και θέλω να φτάσω τα 55 που όλοι μ έλεγαν πως είμαι μια χαρα!!Αυτό για το μεταβολισμό μου ισχύει καθώς έκανα χρόνια πρωταθλητισμό στην κολυμβηση και οταν έχασα τόσα πολλά κιλά αναγκάστικα να το σταματήσω για μεγάλο χρονικό διάστημα( 1 χρόνο περιπου) και γενικά με τα σκαμπανεβάσματα των κιλών δν είναι ο,τι καλύτερο....! Υγεινή διατροφή πάντα έκανα και είμαι και αθλητικος τυπος