απογοητευμένη

[Angel_dreamer]

Να μαι κι εγω λοιπον...απο που να πρωτοξεκινησω...δυσκολευομ� �ι η αληθεια ειναι να γραψω αλλα θα προσπαθησω να σας πω αυτο που με προβληματιζει..κι ελπιζω να με βοηθησετε εστω κι ελαχιστα με τις συμβουλες σας :).ειμαι 21 χρονων κι απ τα 17. 5 πάσχω απο βουλιμια...ή υπερφαγια..δεν ξερω τι ακριβως ειναι αυτο που εχω.Πριν γινει αυτο ειχα χασει αρκετα κιλα σε επιπεδα ανορεξιας...Αρχισα λοιπον να τρωγω μεχρι να ξαναπαρω τα διπλασια κιλα απ αυτα που ειχα χασει! 5 ολοκληρα χρονια ταλαπωρουμαι για να μη σας πω οτι βασανιζομαι απ τη βουλιμια.Τα εχω χασει ολα.και κυριως εχω χασει στιγμες...ομορφες στιγμες με φιλους..θυμαμαι παντα τον εαυτο μου να λεω σε καθε εξοδο οχι, δεν μπορω σημερα να βγω...οχι οχι οχι.η ζωη μου ειναι ενα οχι.εξαιτιας αυτου εχω χασει και τις κολλητες μου...και τωρα μαντεψτε ειμαι μονη μου..βασικα οχι τελειως μονη μου..εχω και τον εαυτο μου.που αλλωτε τον αγαπω κι αλλωτε τον μισω με ολο μου το ειναι..αυτος φταιει που βρισκομαι σ αυτη τη κατασταση..ολα αυτος..θελω απλως να κλεισω τα ματια μου κι αυριο να ειναι σαν ενα καλοκαιρι απ αυτα τα παλια...τα ωραια..με τους φιλους μου...με την οικογενεια μου...Κι αυτη η μαμα μου;; ΤΙ εχει περασει για μενα...συνεχεια σε ενα δωματιο με εβλεπε και με βλεπει που και που...και θελω τοσο πολυ να προσπαθησω γι αυτην...αλλα δεν μπορω.παντα βγαινω χαμενη απ αυτη τη μαχη.οσο δυνατη και να λεω πως ειμαι δεν τα καταφερνω..γιατι να μου συμβει αυτο;;θελω πισω τα χαμενα μου χρονια..αλλα τι χαζη που ειμαι..αυτα δεν θα τα εχω ποτε...τα εχω καταστεψει ολα.ειχε να μου συμβει μια βδομαδα περιπου αλλα σημερα με ξαναπιασε παρολο που ειχα μια πολυ ωραια μερα...νιωθω πως ειμαι σε εναν φαυλο κυκλο που οσο κι αν προσπαθω δεν θα ξεφυγω ποτε..παντα θα βλεπω το φαγητο, το σωμα μου, τον εαυτο μου σαν εχθρο που θελει να μου κανει κακο...και το πιο σημαντικο για μενα;δεν εχω κανεναν με τον οποιο μπορω να τα μοιραστω...εχουν φυγει ολοι απο μενα ή μαλλον τους εδιωξα εγω...
Συγγνωμη για αυτο το μεγαλο ποστ...ειχα πολυ καιρο να εκφρασω τα συναισθηματα μου..κι ετσι αρπαξα την ευκαιρια απ αυτο εδω το forum....Δεν θελω να μου πειτε τα τυπικα..οτι πρεπει να δω καποιον ειδικο κλπ κλπ θελω απλως να μου δωσετεε κουραγιο γι αυτη τν πιο δυσκολη μαχη στη ζωη μου( ναι το ξερω θα ερθουν πολλες ακομα)...Σας ευχαριστω πολυ!!

[Angel_dreamer]

Καλησπερα και σε ευχαριστω που απαντησες :)
Δεν μπορω να βγαινω οταν μου τυχαινουν βουλιμικα επεισοδια.Νιωθω αηδια, πρησμενη...φουσκωμενη...πρεπ ει να κατσω σπιτι μεχρι να ξεπρηστω..κι ολο αυτο με καταστρεφει..δν μπορω να βγω καθολου απ το σπιτι...
Κουραστηκα πραγματικα..κουραστηκα να σηκωνομαι κ να ξαναπεφτω κατευθειαν..αν ειναι να ζω ετσι πραγματικα δν την θελω τετοια ζωη..ποιο το νοημα? Βρισκετε πουθενα το νοημα σ ολο αυτο; το να τρως ασταματατητα;; οτι βρεισ;;να το ευχαριστιεσαι που επιτελους τρως οτι θελεις; κ μετα να νιωθεις ενοχες;;να μισεις τον εαυτο σ;να μην βγαινεις απ το σπιτι;πειτε μ εναν λογο για να συνεχισεις...
Οταν λεω λοιπον <ειχε να μου συμβει μια βδομαδα περιπου αλλα σημερα με ξαναπιασε παρολο που ειχα μια πολυ ωραια μερα>> εννοω ολα τα παραπανω.κ τις περισσοτερες φορες δν διαρκουν μονο μια μερα αλλα πολλες παραπανω...
Ναι ετσι ειναι..αλλα δν θελω να γινω πιο σκληρη...δεν θελω..

[Μαντάμ σου σου]

angel μου σε όλο σου το ποστ διαβάζω ένα πράμα. ΕΝΟΧΕΣ ΕΝΟΧΕΣ ΕΝΟΧΕΣ. σταμάτα να έχεις ενοχές, αντιμετώπισε το θέμα ρεαλιστικά και εποικοδομητικά και μην γεμίζεις αρνητικά συναισθήματα, μην αυτοτιμωρείσαι και μην αυτοκαταστρέφεσαι. μην είσαι σκληρή και άδικη με τον εαυτό σου. προσπάθησε να ξεπεράσεις την κατάσταση δημιουργώντας μια σχέση αγάπης με τον εαυτό σου. ότι έγινε έγινε. έχεις να αντιμετωπίσεις δύσκολο δρόμο που θα έχει πολλά σκαμπανεβάσματα και πισωγυρίσματα. μην μαστιγώνεις τον εαυτό σου για κάθε ανεπιτυχή έκβαση και μην περιμένεις να λυθούν όλα από την μια μέρα στην άλλη δια μαγείας και χωρίς το know how. δυστυχώς ναι θα σου προτείνω να απευθυνθείς σε ειδικούς. είσαι κουρασμένη τόσο στο σώμα όσο και στην ψυχή και χρειάζεσαι βοήθεια κ υποστήριξη και αγάπη. η μαμά σου πρέπει να σε υποστηρίξει σε όλο αυτό , δεν είναι τώρα καιρός για να την λυπάσαι είναι καιρός να σου σταθεί. αυτός είναι ο ρόλος της και μην της τον στερείς. οι μαμάδες παρά τις όσες δυσκολίες που μπορεί να περνούν , παίρνουν δύναμη από την στήριξη και την φροντίδα που δίνουν στα παιδιά τους και αυτό τους δίνει απίστευτα πλεονάσματα αντοχής. αντέχει κ μπορεί να σε βοηθήσει. άφησέ την.

[Angel_dreamer]

Πραγματικα σας ευχαριστω
Ειναι δυσκολο να μην εχω ενοχες Μαντάμ σου σου οταν εγω η ιδια ειμαι αυτη που το δημιουργησε ολο αυτο. Προσπαθω πολυ κι οταν προσπαθεις για κατι και βλεπεις οτι δεν εχεις το αποτελεσμα που θες...τοτε....θες να τα παρατησεις.Κανω οτι χρειαζεται για να μου περασει...και τη γυμναστικη μου κανω και τρωω σωστα και εκει που ειμαι καλα θελω να με καταστρεψω..λες και με μισει ο αλλος μου εαυτος..Λετε;
Εχω σκεφτει πολλες φορες να παω σε εναν ειδικο..αλλα πρεπει πρωτα να αλλαξω εγω..αλλιως δεν νομιζω οτι μπορει να με βοηθησει..
Dulcinea del Toboso , πολυ ωραια η συμβουλη σου αλλα αδυνατο να το κανω αυτο γιατι πολυ απλα τρωγω τα παντα εκεινη τη στιγμη..κι οσο για τη παρεα μου...εχουμε χαθει τελειως...και με την καλυτερη μου φιλη που ενω της ειχα ανοιχτει αυτη εφυγε με την πρωτη δυσκολια που συναντησαμε..
Τελος παντων,..σημεερα ειναι μιια δυσκολη μερα...πολλεσ σκεψεις στο μυαλο μου...να φαω αυτα που εχουμε στο ψυγειοο; ή να αντισταθω; οταν ειμαι σε αυτη τη σκεψη παντα κατααληγω στο πρωτο...χαχα...και το χειροτερο θα καταστρεψω τα σχεδια της οικογενειας μου για την κυριακη...δεεν βαριεστε...τα τελευταια χρονια το κανω συχνα αυτο...
Εσεις την εχετε ξεπερασει;
Να εχετε μια ομορφη μερα!!

[eleni1986]

Καλημέρα και από εμένα και καλώς ήρθες στην παρέα μας! Εγω αυτό που βλέπω σε όσα γράφεις είναι ότι σε απασχολεί μόνο το πως νιώθεις εσυ.. Γιατί δεν σκέφτεσαι και πως νιώθουν οι άλλοι που σε βλέπουν να ταλαιπωρεισαι έτσι? Την μητερα σου κυρίως, αυτό δεν είναι αρκετο για να συνέλθεις? Επίσης το ότι στερήθηκες και στερείσαι εξόδους και παρέες έγινε, αξίζει όμως να στερηθείς και άλλες ? Είναι καλοκαιρι είσαι νέο και δροσερο κορίτσι, κάθεσαι και κλαις την μοίρα σου για το φαγητο? Το παραπάνω ή το λιγότερο? Ε και? Ξέρω ότι είναι μια διατροφική διαταραχή αλλά εσύ είσαι νέα, δεν πιστεύω ότι έχεις τόσο πολύ εθιστεί.. Μπορείς να αλλάξεις την ζωη σου, αν δεν θέλεις κάτσε σπίτι, τι να πω... Να σκέφτεσαι ότι υπάρχουν άνθρωποι με πολλά προβλήματα υγειας που θέλουν να βγουν να χαρούν να διασκεδασουν και δεν μπορούν. Εσυ είσαι μια χαρά, μπορεις να κάνεις τα πάντα.. Και εμεις κάνουμε μια προσπάθεια να επιβληθούμε στον εαυτό μας, να χασουμε βάρος άλλοι, να πάρουμε άλλοι.. Προσπαθούμε... Εσυ προσπαθείς?? Δεν κατάλαβα να θέλεις να προσπαθήσεις. Μαγικά δεν γινεται τιποτα. Συγγνώμη για το ύφος, αλλά προσπαθώ να σε αφυπνίσω λίγο, ζησε!!

[purplerose_ed]

Καλως ηρθες στην παρεα μας!!! Θα συμφωνησω απολυτως με ολους τους παραπανω!!Μπορω να πω πως με καλυψαν. Ενα σημειο δεν καταλαβα, τωρα ποια ειναι η σωματικη σου κατασταση; Προσπαθεις να χασεις κιλα; Ο,τι και να ειναι πρεπει σιγα σιγα να αρχισεις να αγκαλιαζεις τον εαυτο σου και ο,τι αυτο περιλαμβανει (τον ειδικο πχ) και επισης απο οτι καταλαβα εχεις και υποστηριξη απο το περιβαλλον σου, πραγμα παρα πολυ σημαντικο. Καταλαβαινω οτι μπορει να σε δυσαρεστει το γεγονος οτι εμεινες μονη σου. Ομως, προσπαθησες να μιλησεις στους φιλους σου; Πολλες φορες κανουμε το λαθος και προφητευουμε με ασχημο τροπο. Αν τους πεις αυτα που λες και εδω και τους εκθεσεις το πως νιωθεις, οτι σου λειπουν, οτι δεν ηθελες ουσιαστικα ποτε να απομακρυνθειτε , αλλα περνουσες μια πολυ ασχημη φαση με τον εαυτο σου που σε θολωσε και ζητησεις συγγνωμη, πιστευεις οτι θα σε ''διωξουν''? Εγω αν ημουν, δεν ξερω αλλος, θα σε ακουγα και θα σε ηθελα η θα προσπαθουσα να σε βοηθησω.

Μια αποφαση ειναι. Αρκει να μη θολωνεις μεσα στο βαλτο σου. Και να μη βουλιαζεις. Το ξερω γιατι και εγω το κανω, υποκειμενικοποιω καταστασεις σε σημειο παρανοιας, πιστευω οτι κατι ειναι ακατορθωτο, κ ξεχναω ποσες ευκολιες εχω για να το πραγματοποιησω. Σε πολλα πραγματα. Αν το ψαξεις, πολλες φορες, κατι σαν να μας φταει παντα, λες και μας βολευει να βρισκουμε προβληματα για να νιωθουμε αδικημενοι η σε δυσμενη θεση. Δεν ξερω γιατι η φυση του ανθρωπου θελει να νιωθει ως θυμα. Μηπως ειμαστε ευθυνοφοβοι κατα βαθος? Εννοειται αυτα δεν τα λεω αποκλειστικα για σενα, τα λεω και με βαση εμενα, αλλα μπορει και να σε βοηθησουν. Πιστευω ισχυουν πανω κατω για ολους μας..

(εχουμε κ κοντινη ηλικια, εγω θα γινω 20 το Νοεμβρη =)

[Angel_dreamer]

Kαλως σας βρηκα λοιπον!Τα σκεφτηκα ολα αυτα..
eleni1986 πραγμαατικα προσπαθω σε σημειο να εχω κουραστει. Ειμαι πολυ περηφανη για τον εαυτο μου παρολο που κατι τετοιο δεν φαινεται απ τα παραπανω. Το υφος σου μια χαρα ειναι..απλως διαφωνω σε μερικα. Δεν μου αρεσει να συγκρινω τα προβληματα μου με των αλλων. Ναι το ξερω υπαρχουν και πολυ χειροτερα αλλα αυτο δν σημαινει πως το δικο μου ή το δικο μας δεν ειναι προβλημα. Καταλαβα ομως πως το εννοεις και σε ευχαριστω που προσπαθεις με αυτον τον τροπο να με αφυπνισεις. Ναι, συμφωνω πως σκεφτομαι μονο τον εαυτο μου.. Θελω να ζησω κι αυτο που εχω με εμποδιζει..Θελω να βγαινω εεξω, να μη με νοιαζει το αν θα φαω ή το τι θα φαω ή το ποσο θα φαω. Αλλα δεν σημαινει πως δεν σκεφτομαι και τη μητερα μου. Ενας λογος που συνεχιζω να προσπαθω ειναι αυτη...οποτε ναι την σκεφτομαι αλλα δν μπορω κι απ την αλλη να θεραπευτω..Ειναι αρρωστια...
purplerose , αυτο ειναι πολυ σωστο που λες..δεν σας κρυβω οτι μερικες φορες θελω να γινω το θυμα...θελω να χαλιεμαι...αλλα οχι με αυτον τον τροπο..οχι τρωγοντας...
Ειχα στειλει μηνυμα στην κολλητη μου αλλα περνουσε δυσκολη φαση λεει και με ακυρωσε ετσι απλα..χαχα...Με την παρεα μου εχουμμε πολυ καιρο να μιλησουμε και ειναι σαν να με εχουν ξεγραψει τελειως οποτε καταλαβαινεις :)
Eιμαι σε φαση που θελω να χασω κιλα...αλλα επειδη αυτο μου συμβαινει καθε βδομαδα ( απο 1 εως 3 μερες ) μου ειναι αδυνατο...
(Mε το καλο να τα κλεισεις τοτε :).

[eleni1986]

Ποιο ειναι το βάρος σου σημερα;