Βοήθεια

[Angel_dreamer]

Σας παρακαλώ..ας με βοηθήσει κάποιος..

[Angel_dreamer]

Eιμαι καλυτερα μεχρι να ξαναρθει το επομενο βουλιμικο επεισοδιο. χαχ..
Ευχαριστω παντως :)

[nowwhat]

Οταν λες βουλιμικο επεισοδιο, εννοεις υπερφαγικο επεισοδιο *δηλαδη, μονο παραπανω προσληψη τροφης... ή και προκληση αντισταθμιστικων κινησεων (οπως: εμετος, υπερασκηση, διουρητικα, περιορισμος θερμιδων και τροφων για αντισταθμιση)

Τι ηλικεια εχεις? Η βουλιμια οπως και η υπερφαγια ειναι διατροφικες διαταραχες, ειναι ασθενεια τα κακα νεα ειναι οτι ειναι επιμονες τα ΚΑΛΑ νεα ειναι οτι θεραπευονται... Αν εισαι μικρη σε ηλικεια ζητα βοηθεια απο εναν ενηλικα που εμπιστευεσαι, μιλα σε καποιον και εξηγησε το προβλημα... υπαρχουν ειδικη διατροφολογοι με υποστηρικτικη ψυχολογικη ομαδα... Αν εισαι ενηλικη απευθυνσου σε εναν ειδικο ψυχολογο με γνωση στις διατροφικες διαταραχες, σε καποιον συλλογο με εξιδικευση ... Δεν εισαι μονη σου, ειμαστε πολλοι με διατροφικες διαταραχες ξερω αυτο δεν σε παρηγορει αλλα πιστευψε με ... αντιμετοπιζεται και τα αποτελεσματα ειναι θεαματικα κανε το πρωτο βημα και ζητα βοηθεια :)

[Angel_dreamer]

Eννοω παραπανω προσληψη τροφης, περιορισμο των θερμιδων την επομενη μερα και μερικες φορες προκληση εμετου.
Θεωρώ οτι δυσκολα θεραπευονται. Παντα θα βλεπεις το φαγητο ως εχθρο σου..ως κατι που θελει να σε βλαψει.
21 χρονων ειμαι και το περναω ολο αυτο εδω κ 3.5 χρονια περιπου..
Δεν μας παρηγορει η αληθεια ειναι αλλα το γεγονος οτι υπαρχουν κ αλλοι ανθρωποι που νιωθουν τα ιδια με εσενα, οτι υπαρχουν κ αλλοι ανθρωποι με τους οποιους μπορεις να ταυτιστεις, αυτο λεει πολλα..:)
Παντα ακυρωνω να παω σε ψυχολογο..ξερεις οταν ξεφευγω απ το βουλημικο επεισοδιο πιστευω οτι ολα εχουν λυθει.πιστευω οτι οντως μπορω να με βοηθησω.οτι δενν χρειαζομαι βοηθεια απο κανεναν..το πιστευω αυτο ακομα κ τωρα...και φαντασου εχουν περασει 3.5 χρονια κ ακομα να πειστω οτι δεν αρκει μονο ο εαυτοσ μου για να ξεφυγω απ αυτο..ειναι φοβερο το τι παιχνιδια μπορει να παιξει το μυαλο σου..

[nowwhat]

Ειμαστε πολλοι μπορω να στο βεβαιωσω, μην νιωθεις ασχημα για αυτο που συμβαινει αρχικα πρεπει να καταλαβεις τι ειναι αυτο που σε οδηγει στην βουλιμια. Δεν ειναι ευκολο να το σταματησεις το ξερω, αλλα εχεις κανει ηδη ενα μεγαλο βημα εχεις αναγνωρισει το προβλημα. Σειρα τωρα εχει να δρασεις προς την λυση του, εχει δωρεαν κεντρα ψυχολογικης υποστηριξης, μην φοβασαι να δεχτεις ουσιαστικη βοηθεια. Καλως ή κακως οταν οι σκεψεις μας μας πνιγουν εμεις πνιγουμε τα συναισθηματα μας στο φαγητο, υστερα μας πνιγουν οι τυψεις και προσπαθουμε να απαλαγουμε και απο θερμιδες και απο τυψεις.

Να ξερεις οτι αυτο αλλαζει, οχι σε μια μερα, και ναι ειναι ενας συνεχης αγωνας αλλα υπαρχει λυση οποτε μην νιωθεις ασχημα εχεις κανει ηδη την μιση δουλεια αναγνωριζωντας το προβλημα. Προσπαθησε να βρεις ενα ειδικο στην περιοχη σου, εχει και δωρεαν αν εισαι φοιτητρια εχει στο πανεπιστημιο σου πολυ πιθανον δωρεαν ψυχολογικη υποστηριξη, ζητα να μιλησεις με καποιον... Μην φοβασαι αν ειναι καποιος εκπεδευμενος τα εχει ξαναακουσει πρωτον και δευτερον δεν θα σε κρινει θα σε ακουσει προσπαθωντας να σε βοηθησει ;)

[Angel_dreamer]

Αν και καθυστερημενα σε ευχαριστώ πολύ .δυστυχώς δν εχω φτάσει ούτε στα μισά του δρόμου αλλά θα συνεχίσω..θα συνεχίσω να σηκώνομαι...Όσο δύσκολο κ αν είναι. Όσο επίπονο κι αν είναι.σε ευχαριστώ :)