Σωματοποιημένο άγχος

[marilena4]

Διαβάζοντας αρκετές απο τις ιστορίες σας θα ήθελα να γράψω και για τη δική μου περιπέτεια με την αγχώδη διαταραχή. Καταρχάς παρατηρώ ότι τα περισσότερα μέλη με ανάλογες εμπειρίες έχουν μικρές ηλικίες ή μεγαλύτεροι οι οποίοι έχουν χρόνιο πρόβλημα. Εγώ είμαι 50 ετών και δεν είχα ποτέ ανάλογο ιστορικό. Το αντίθετο...υπήρξα πάντοτε ψύχραιμη σε στρεσσογόνα γεγονότα κ για μένα ο όρος κρίση πανικού ήταν κάτι παντελώς άγνωστο. Ολα ξεκίνησαν με μια απλή ζάλη. Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο. Η ζάλη εμφανιζόταν ξαφνικά κ εξαφανιζόταν χωρίς καμία εξήγηση. Πήγα σε κάποιους γιατρούς κ έκανα μερικές εξετάσεις, τίποτα το ανησυχητικό. Μερικούς μήνες αργότερα και μετά απο έντονη γυμναστική, την ώρα της χαλάρωσης ένιωσα έντονο φτερούγισμα στο στήθος και ζάλη στα όρια της λιποθυμίας. Πήγα στα επείγοντα για καρδιολογικό έλεγχο και πάλι δε βρέθηκε τίποτα παθολογικό. Η ζάλη εξακολουθούσε να με ταλαιπωρεί σχεδόν καθημερινά πλέον αλλά πέρασαν μήνες για να εμφανιστεί άλλη κρίση. Ηταν ήδη αρκετό ότι ένιωθα καθημερινά αδιαθεσίες κ δεν απολάμβανα πια ούτε τις εξόδους ούτε οτιδήποτε άλλο μ ευχαριστούσε στο παρελθόν. Εντέλει ήρθαν και οι πιο ισχυρές κρίσεις. ισως όχι τόσο δραματικά όσο διαβάζω εδώ μέσα, περισσότερο φοβόμουν ότι κάτι παθαίνω εκείνη την ώρα και ο τρόμος πολλαπλασίαζε το σύμπτωμα.Πιστεύοντας ότι είναι κάτι παθολογικό αντέδρασα αμέσως! Εκανα εισαγωγή σε νοσοκομείο όπου μ έκαναν κόσκινο....φυσικά δεν βρέθηκε τίποτα. Με έστειλαν στον ψυχίατρο ο οποίος διέγνωσε αγχώδη διαταραχή το οποίο με σόκαρε αρκετά. Ενιωθα πάντα πολύ ικανή στο να διαχειριστώ τις διάφορες καταστάσεις και το γεγονός ότι μου συμβαίνει κάτι που δεν μπορώ να ελένξω μου φάνηκε απίστευτο!
Ο γιατρός μου συνέστησε αντικαταθλιπτικά και ζάναξ και ίσως ψυχοθεραπεία αν επιμείνουν τα συμπτώματα. Μου τόνισε πως δεν πρέπει να αναβάλλω δραστηριότητες και πως πρέπει να προσπαθώ να συμμετέχω σε όλες τις δραστηριότητες όσο μπορώ περισσότερο ακόμα κ άν νιώθω άρρωστη. Εντέλει δεν μπόρεσα να πάρω τα φάρμακα. Ηδη με το πρώτο αντικαταθληπτικό και ενώ μου είπαν πως θα χρειαστεί κάποιες μέρες να το συνιθίσω εγώ ένιωσα πιο άσχημα απο ποτέ! Είχα κρισεις όλο το βράδυ και ούτε το ζάναξ με ηρεμούσε. Ετσι δεν το συνέχισα κ επισκέφτηκα έναν ομοιοπαθητικό γιατρό που μου συνέστησαν κάποιοι φίλοι. Η αλήθεια είναι πως οι κρίσεις ήδη είχαν υποχωρήσει μετά απο 2 βδομάδες περίπου και σιγά σιγά ένιωθα όλο κ καλύτερα. Η ομοιοπαθητική θεραπεία κράτησε περίπου 6 μήνες. Σ αυτό το διάστημα είχα ελάχιστα περιστατικά και πολύ ήπια. Ισως το γεγονός οτι πείστηκα πως δεν είχα τίποτα το οργανικό (τόσες εξετάσεις ούτε αστροναύτης!) κ κάτι που με έπιανε δεν έδινα σημασία και παρέμενα ήρεμη.
Πέρασε σχεδόν χρόνος λοιπόν και ξαναβρήκα τον εαυτό μου όταν αρχές του φετινού καλοκαιριού ένιωσα ξαφνικά αρρυθμίες και τη γνωστή ζάλη. Αυτό κράτησε μερικές μέρες μ τα συμπτώματα να φθείνουν κ πάλι....κ έπειτα ήμουν κ πάλι μια χαρά. Στο μεταξύ επειδή στην ηλικία μου περίπου ξεκινά κι η κλιμακτήριος, η γυναικολόγος μου είπε πως κάλλιστα θα μπορούσε όλα αυτά να τα πυροδοτήσει και η διαδικασία της εμμηνόπαυσης! Μπέρδεμα δηλαδή! Δεν μπορώ να είμαι βέβαιη αν όλα αυτά οφείλονται σε κάποια μορφή άγχους ή τελικά σε ορμονικό θέμα! Και οι γιατροί ακόμα προβληματίζονται....Εδώ και μερικές μέρες κ ενώ το καλοκαίρι πέρασε εντέλει μια χαρά, με έπιασαν πάλι οι αρρυθμίες κ η ζάλη κ μάλιστα μετά απο γυμναστική που τόσο αγαπώ! Φοβάμαι μη μπω πάλι σ έναν φαύλο κύκλο κ δεν έχω ιδέα αν πρέπει να πάω σε κάποιο γιατρό πάλι και τι γιατρό;; Η να συνεχίσω μόνη με όπλο την θετική σκέψη ελπίζοντας κάποια στιγμή να εξαφανιστούν εντελώς τα όποια συμπτώματα. Ευχαριστώ για την υπομονή σας...

[kostas62]

Διαβάζοντας αρκετές απο τις ιστορίες σας θα ήθελα να γράψω και για τη δική μου περιπέτεια με την αγχώδη διαταραχή. Καταρχάς παρατηρώ ότι τα περισσότερα μέλη με ανάλογες εμπειρίες έχουν μικρές ηλικίες ή μεγαλύτεροι οι οποίοι έχουν χρόνιο πρόβλημα. Εγώ είμαι 50 ετών και δεν είχα ποτέ ανάλογο ιστορικό. Το αντίθετο...υπήρξα πάντοτε ψύχραιμη σε στρεσσογόνα γεγονότα κ για μένα ο όρος κρίση πανικού ήταν κάτι παντελώς άγνωστο. Ολα ξεκίνησαν με μια απλή ζάλη. Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο. Η ζάλη εμφανιζόταν ξαφνικά κ εξαφανιζόταν χωρίς καμία εξήγηση. Πήγα σε κάποιους γιατρούς κ έκανα μερικές εξετάσεις, τίποτα το ανησυχητικό. Μερικούς μήνες αργότερα και μετά απο έντονη γυμναστική, την ώρα της χαλάρωσης ένιωσα έντονο φτερούγισμα στο στήθος και ζάλη στα όρια της λιποθυμίας. Πήγα στα επείγοντα για καρδιολογικό έλεγχο και πάλι δε βρέθηκε τίποτα παθολογικό. Η ζάλη εξακολουθούσε να με ταλαιπωρεί σχεδόν καθημερινά πλέον αλλά πέρασαν μήνες για να εμφανιστεί άλλη κρίση. Ηταν ήδη αρκετό ότι ένιωθα καθημερινά αδιαθεσίες κ δεν απολάμβανα πια ούτε τις εξόδους ούτε οτιδήποτε άλλο μ ευχαριστούσε στο παρελθόν. Εντέλει ήρθαν και οι πιο ισχυρές κρίσεις. ισως όχι τόσο δραματικά όσο διαβάζω εδώ μέσα, περισσότερο φοβόμουν ότι κάτι παθαίνω εκείνη την ώρα και ο τρόμος πολλαπλασίαζε το σύμπτωμα.Πιστεύοντας ότι είναι κάτι παθολογικό αντέδρασα αμέσως! Εκανα εισαγωγή σε νοσοκομείο όπου μ έκαναν κόσκινο....φυσικά δεν βρέθηκε τίποτα. Με έστειλαν στον ψυχίατρο ο οποίος διέγνωσε αγχώδη διαταραχή το οποίο με σόκαρε αρκετά. Ενιωθα πάντα πολύ ικανή στο να διαχειριστώ τις διάφορες καταστάσεις και το γεγονός ότι μου συμβαίνει κάτι που δεν μπορώ να ελένξω μου φάνηκε απίστευτο!
Ο γιατρός μου συνέστησε αντικαταθλιπτικά και ζάναξ και ίσως ψυχοθεραπεία αν επιμείνουν τα συμπτώματα. Μου τόνισε πως δεν πρέπει να αναβάλλω δραστηριότητες και πως πρέπει να προσπαθώ να συμμετέχω σε όλες τις δραστηριότητες όσο μπορώ περισσότερο ακόμα κ άν νιώθω άρρωστη. Εντέλει δεν μπόρεσα να πάρω τα φάρμακα. Ηδη με το πρώτο αντικαταθληπτικό και ενώ μου είπαν πως θα χρειαστεί κάποιες μέρες να το συνιθίσω εγώ ένιωσα πιο άσχημα απο ποτέ! Είχα κρισεις όλο το βράδυ και ούτε το ζάναξ με ηρεμούσε. Ετσι δεν το συνέχισα κ επισκέφτηκα έναν ομοιοπαθητικό γιατρό που μου συνέστησαν κάποιοι φίλοι. Η αλήθεια είναι πως οι κρίσεις ήδη είχαν υποχωρήσει μετά απο 2 βδομάδες περίπου και σιγά σιγά ένιωθα όλο κ καλύτερα. Η ομοιοπαθητική θεραπεία κράτησε περίπου 6 μήνες. Σ αυτό το διάστημα είχα ελάχιστα περιστατικά και πολύ ήπια. Ισως το γεγονός οτι πείστηκα πως δεν είχα τίποτα το οργανικό (τόσες εξετάσεις ούτε αστροναύτης!) κ κάτι που με έπιανε δεν έδινα σημασία και παρέμενα ήρεμη.
Πέρασε σχεδόν χρόνος λοιπόν και ξαναβρήκα τον εαυτό μου όταν αρχές του φετινού καλοκαιριού ένιωσα ξαφνικά αρρυθμίες και τη γνωστή ζάλη. Αυτό κράτησε μερικές μέρες μ τα συμπτώματα να φθείνουν κ πάλι....κ έπειτα ήμουν κ πάλι μια χαρά. Στο μεταξύ επειδή στην ηλικία μου περίπου ξεκινά κι η κλιμακτήριος, η γυναικολόγος μου είπε πως κάλλιστα θα μπορούσε όλα αυτά να τα πυροδοτήσει και η διαδικασία της εμμηνόπαυσης! Μπέρδεμα δηλαδή! Δεν μπορώ να είμαι βέβαιη αν όλα αυτά οφείλονται σε κάποια μορφή άγχους ή τελικά σε ορμονικό θέμα! Και οι γιατροί ακόμα προβληματίζονται....Εδώ και μερικές μέρες κ ενώ το καλοκαίρι πέρασε εντέλει μια χαρά, με έπιασαν πάλι οι αρρυθμίες κ η ζάλη κ μάλιστα μετά απο γυμναστική που τόσο αγαπώ! Φοβάμαι μη μπω πάλι σ έναν φαύλο κύκλο κ δεν έχω ιδέα αν πρέπει να πάω σε κάποιο γιατρό πάλι και τι γιατρό;; Η να συνεχίσω μόνη με όπλο την θετική σκέψη ελπίζοντας κάποια στιγμή να εξαφανιστούν εντελώς τα όποια συμπτώματα. Ευχαριστώ για την υπομονή σας...

Πολύ τυχερή που δεν πρόλαβες να μπεις στον φαύλο κύκλο των αντικαταθληπτικων/ηρεμιστικων, από τα οποία δεν θα ξεφεύγεις καθόλου εύκολα! Εάν η κατάσταση που βιώνεις δεν είναι εξαιρετικά απελπιστική, προσπάθησε το με κάθε άλλο εναλλακτικό μέσο!
Ένας παθών.

[savatage]

Στο μεταξύ επειδή στην ηλικία μου περίπου ξεκινά κι η κλιμακτήριος, η γυναικολόγος μου είπε πως κάλλιστα θα μπορούσε όλα αυτά να τα πυροδοτήσει και η διαδικασία της εμμηνόπαυσης! Μπέρδεμα δηλαδή! Δεν μπορώ να είμαι βέβαιη αν όλα αυτά οφείλονται σε κάποια μορφή άγχους ή τελικά σε ορμονικό θέμα! Και οι γιατροί ακόμα προβληματίζονται....

Στη θεση σου προς τα εκει θα προσανατολιζομουν. Μηπως να εβρισκες μια πιο εμπειρη γυναικολογο που να ξερει να σε κατατοπισει και να χειριστει την περιπτωση σου με σιγουρια?

[marilena4]

δεν μπορούν να απαντήσουν με σιγουριά γιατί οι ορμόνες δεν είναι αρκετά αξιόπιστες για να μπορούν να εξακριβώσουν μια επερχόμενη κλιμακτήριο! ακόμα και σ αυτή την περίπτωση σου προτείνουν φυτικά ορμονοπαρασκευάσματα που είναι αμφίβολο ότι βοηθούν αποτελεσματικά γιατί οι φαρμακευτικές ορμόνες προκαλούν πληθώρα άλλων παρενεργειών....μόνο καλύτερες απο τα αντικαταθλιπτικά δεν είναι δηλαδή! Κ γω έχω μπερδευτεί. και δεν θέλω να πάρω φάρμακα όπως λέει κ ο φίλος παραπάνω. Ευτυχώς όντως δεν είναι απελπιστική η κατάσταση. Ενοχλητική απλώς θα έλεγα.

[savatage]

Ε ενταξει μια απλως ενοχλητικη κατασταση ουτε κατα διανοια δε συνιστα χορηγηση ζαναξ. Αν στην πορεια προστεθουν κι αλλα συμπτωματα οπως αλλαγες στην περιοδο, εξαψεις, εφιδρωσεις κλπ θα ξερεις οτι επροκειτο για προκλιμακτηριο.
Αν θελεις δοκιμασε αλλους τροπους χαλαρωσης, αναπνοες, διαλογισμο, χομπυ κλπ

[marilena4]

ακριβώς αυτό με μπερδεύει κ μένα. Για την ώρα δεν έχω ούτε αλλαγές ούτε εξάψεις κλπ αλλά όταν με πιάσει αρρυθμία κ ζάλη γίνομαι σαν παράλυτη από την αδιαθεσία. Ούτε να βγω ούτε τίποτα. Μόνο να ξαπλώνω θέλω. Το ζάναξ με κάνει χειρότερα....κεφάλι κουρκούτι. Κάνω και γιόγκα αν και μ αρέσει η γυμναστική με περισσότερη ένταση. Δεν ξέρω, τα συμπτώματα μοιάζουν μ αυτά της αγχωτικής διαταραχής αλλά αν μπλέξω με την ψυχανάλυση θα ξοδέψω ότι έχω και δεν έχω και μήπως μια μέρα περάσουν όλα και ήταν απλά κλιμακτήριος;; Για γέλια κ για κλάματα γιατί έχω ταλαιπωρηθεί κ γω πολύ...

[savatage]

Περιεγραψες στον ψυχιατρο προσωπικους σου λογους που θα μπορουσαν να σου προκαλουν αγχος?

[marilena4]

ναι φυσικά. Και στον ομοιοπαθητικό γιατρό πολύ εκτενώς! είμαι 50 ετών λες να μην υπήρχαν λόγοι που να έχουν προκαλέσει συσσωρευμένα θέματα; δεν υπήρχε κάτι πιεστικό τη δεδομένη στιγμή. Σε φάση χαλαρότητας με πέτυχε. Εκτιμώ την άποψή σου πάντως!

[savatage]

Δεν ξερω ειναι λιγο διφορουμενα αυτα που λες. Δηλαδη απο τη μια εχεις σοβαρους λογους να αγχωνεσαι και ετσι ο ψυχιατρος διεγνωσε αγχωδη διαταραχη, απο την αλλη λες ειναι απλα ενοχλητικο αυτο που περνας.
Καλη επιτυχια! Σου ευχομαι να βρεις την ακρη και να νιωσεις καλυτερα.

[denobuddy]

Ακριβως αυτη την ζαλη την ειχα και εχω και γω .Ειμαι 24 και το επαθα πρωτη φορα περσυ τετοια εποχη.Την επαθα μολις ηρθε το χαρτι για στρατο εμπενα τον νοεμβριο και με επιασε τρελο αγχος και αυτη η ζαλη,δεν εβγαινα 1 μηνα+ απο το σπιτι νομιζα θα παθω κατι εξω οτι θα πεσω κατω θα ζαλιστω.Τελικα πηγα στην ψυχιατρο (πιο πριν ειχα επισκεφτει διαφορους γιατρους.οφθαλμιατρο,οριλα ,εξετασεις αιματος,καρδια,αξονικη στο κεφαλι,μαγνιτικη,νευρολογο ) και μου λεει πως εχω αγχοδη διαταραχει και μου εδωσε Tranxene για 6 μηνες 1 τη μερα..τελικα στρατο πηγα και περασα πολυ ωραια μαλιστα ,μετα αρχισα να δουλευω.Και ξαφνηκα.....φετος παλι Ιουλιο μηνα αρχησε παλι αυτη η ζαληηη σταματησα δουλεια και ξανα πηγα στην ψυχιατρο αυτη τη φορα ομως δεν μου εδωσε αγχολιτικα απλα παιρνω μαγνησιο πριν κοιμηθω το βραδυ και κατι βιταμινες Neurobion το πρωι.Η φοβια μεσα μου υπαρχει οτι παλι θα με πιασει κατι και αυτο δεν με αφηνει να κανω και πολλα πραγματα....θελω να αρχησω δουλεια και σκεφτομαι διαφορα (βλακειες βεβαια..αλλα...)

iPhone 7

[marilena4]

Δεν ξερω ειναι λιγο διφορουμενα αυτα που λες. Δηλαδη απο τη μια εχεις σοβαρους λογους να αγχωνεσαι και ετσι ο ψυχιατρος διεγνωσε αγχωδη διαταραχη, απο την αλλη λες ειναι απλα ενοχλητικο αυτο που περνας.
Καλη επιτυχια! Σου ευχομαι να βρεις την ακρη και να νιωσεις καλυτερα.

Μα ακριβως αυτό λέω! Διφορούμενη είναι η διάγνωση. Ο μεν ψυχίατρος λέει αγχωτική διαταραχή, η γυναικολόγος λέει τέτοια συμπτώματα πυροδοτεί κ η μεταβολή στις ορμόνες. Αν συναντηθούν οι δυο τους θα πιαστούν στα χέρια! Κ γω ποιον να πιστέψω; Καλά μου ξεμπερδεματα...

[marilena4]

Ακριβως αυτη την ζαλη την ειχα και εχω και γω .Ειμαι 24 και το επαθα πρωτη φορα περσυ τετοια εποχη.Την επαθα μολις ηρθε το χαρτι για στρατο εμπενα τον νοεμβριο και με επιασε τρελο αγχος και αυτη η ζαλη,δεν εβγαινα 1 μηνα+ απο το σπιτι νομιζα θα παθω κατι εξω οτι θα πεσω κατω θα ζαλιστω.Τελικα πηγα στην ψυχιατρο (πιο πριν ειχα επισκεφτει διαφορους γιατρους.οφθαλμιατρο,οριλα ,εξετασεις αιματος,καρδια,αξονικη στο κεφαλι,μαγνιτικη,νευρολογο ) και μου λεει πως εχω αγχοδη διαταραχει και μου εδωσε Tranxene για 6 μηνες 1 τη μερα..τελικα στρατο πηγα και περασα πολυ ωραια μαλιστα ,μετα αρχισα να δουλευω.Και ξαφνηκα.....φετος παλι Ιουλιο μηνα αρχησε παλι αυτη η ζαληηη σταματησα δουλεια και ξανα πηγα στην ψυχιατρο αυτη τη φορα ομως δεν μου εδωσε αγχολιτικα απλα παιρνω μαγνησιο πριν κοιμηθω το βραδυ και κατι βιταμινες Neurobion το πρωι.Η φοβια μεσα μου υπαρχει οτι παλι θα με πιασει κατι και αυτο δεν με αφηνει να κανω και πολλα πραγματα....θελω να αρχησω δουλεια και σκεφτομαι διαφορα (βλακειες βεβαια..αλλα...)

iPhone 7

Η δική σου περίπτωση είναι ξεκάθαρα κάτι ψυχοσωματικό. Και η φοβία της φοβίας μην πάθω κάτι κ με ξαναπιασει είναι το χειρότερο άγχος. Από όσα έχω διαβάσει σχετικά σ αυτές τις περιπτώσεις συστήνουν τη γνωσιακή ψυχοθεραπεία ώστε να μάθεις να διαχειρίζεσαι καλύτερα τις σκέψεις κ τα συναισθήματα σου. Ειδικά που είσαι νέο παιδί κ δεν έχεις ακόμα την εμπειρία να τα εκλογικεύσεις αποτελεσματικά.

[grtt]

Το κακό με τα σωματοποιημένα συμπτώματα των αγχώδων διαταραχών είναι ότι δεν μπορείς να είσαι ποτέ σίγουρος αν προέρχονται από το άγχος ή από κάποια παθολογική αιτία. Η αλήθεια είναι ότι βρίσκεσαι σε μία ηλικία που, αν δεν έχεις περάσει ακόμα κλιμακτήριο, αρχίζεις και την περνάς και όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι κάλλιστα συμπτώματα κλιμακτηρίου.
Να υποθέσω ότι έχεις κάνει κάποιο τεστ κοπώσεως και καρδιολογικές εξετάσεις;
Αν όντως δεν έχεις τίποτα παθολογικά τότε ένας καλός ψυχολόγος θα βοηθήσει. Πολλές φορές έχουμε "κρυφό" άγχος, δηλαδή ενώ από τη μία έχουμε χίλιους δυο λόγους να αγχωνόμαστε από την άλλη δε μπορούμε να σκεφτούμε άμεσα έναν λόγο που θα πυροδοτούσε τόσο έντονα συμπτώματα πανικού και άγχους, βλέπεις το υποσυνείδητο λειτουργεί με περίεργους τρόπους.
Προσωπικά τις ζαλάδες τις έχω δυστυχώς, πλέον, ψωμοτύρι, μέσα σε ένα χρόνο έχω κάνει 4 μαγνητικές (!), τεστ κοπώσεως, holter, αιματολογικές, τίποτα δεν έχουν βρει οι γιατροί.. Βρήκα ότι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης είναι να μη τους δίνω σημασία, γιατί όσο το σκέφτομαι γίνομαι χειρότερα, εσένα όταν σε πιάνουν σου κόβεται η όρεξη διότι απλώς σκέφτεσαι ότι κάτι έχεις και φοβάσαι (κατά μέσο όρο σκέφτομαι σχεδόν κάθε μέρα ότι μπορεί να παθαίνω εγκεφαλικό και μέρα παρά μέρα έμφραγμα!), αυτό όμως επιδεινώνει την κατάσταση. Συνήθως μου περνάνε όταν σκέφτομαι άλλα πράγματα ή έχω άλλες ασχολίες.

[marilena4]

Όχι δεν σκέφτομαι ότι έχω κάτι. Έκανα όλες τις εξετάσεις αλλά από.μια φορά! Δηλαδή η μαγνητική που λες τι μπορεί να δείξει την τέταρτη φορά που δε φάνηκε στην πρώτη; Πρέπει να ξεκολλήσεις από το παθολογικό κομμάτι για να αντιμετωπίσεις το ψυχολογικό. Εγώ έχω δεχτεί πως είναι άγχος που υποβόσκει μέσα μου δίχως να το αντιλαμβάνομαι συνειδητά κ πως πιθανώς να πυροδοτείται από ορμονικούς παράγοντες μια κ δεν έχω κανένα παρόμοιο ιστορικό σ όλη μου τη ζωή. Δεν ξέρω αν θα μ βοηθούσε η ψυχανάλυση η όχι. Σίγουρα με βοήθησε πολύ η ομοιοπαθητική. Στο 6μηνο που έκανα τη θεραπεία δεν είχα κανένα περιστατικό κ κάποιες ζαλάδες που μ έπιαναν φευγαλέα δεν μου δημιουργούσαν πρόβλημα στην καθημερινότητα. Το θέμα είναι πως αυτή την περιοδο αντιμετωπίζω ένα εργασιακό άγχος κ έχουν επανέλθει κάποια συμπτώματα εκεί που τα είχα ξεχάσει..θα ξαναδώ τον ομοιοπαθητικό μου γιατρό αυτή τη βδομάδα μήπως ξαναμπώ στην θεραπεία