Καταθλιψη και κιλα

[takecareofyourself_ed]

Καλησπερα και απο 'μενα ευχομαι σε ολους υγεια και ευτυχια για το 2018...Να ξεπερασουμε τις δυσκολιες της ζωης ,να συμφιλιωθουμε με τον εαυτο μας και να ζουμε τη ζωη μας στο φουλ ...
Ειμαι καινουργιο μελος και δεν ηξερα σε ποιο θεμα να αναπτυξω το δικο μου θεμα!χαχα
Λοιπον, ειμαι 22 χρονων και το 2017 ηταν πολυ δυσκολο για εμενα...Εχασα τον μπαμπα μου (ο οποιος ειχε διπολικη διαταραχη με ψυχωσικα συμπτωματα και αυτοκτονησε) .Ηταν και εξακολουθει να ειναι πολυ δυσκολο για εμενα ολο αυτο...Και φανταζομαι...ξερω ποσο δυσκολο ηταν για τον ιδιο για να εφτασε σε τετοιο σημειο...
Τελοσπαντων θα προσπαθησω να μην πω πολλα ετσι ωστε να μην κουρασω τον οποιοδηποτε


Μετα την απωλεια του κλειστηκα πολυ στον εαυτο μου,δεν πηγα καθολου στην σχολη μου,παρατησα την δουλεια μου και ενω εμενα μονη γυρισα στην μητερα μου γιατι δεν μπορουσα να συντηρισω ολα αυτα που συντηρουσα μονη...Επαθα καταθλιψη ειχα και αυτοκτονικες σκεψεις ... για 6-7 μηνες δεν βγηκα καθολου απο το σπιτι μου...το καλοκαιρι προσπαθησα να βγω απο ολο αυτο..πηγα σε ψυχολογο,εβγαινα μια ωρα με το σκυλακι μου σε παρκα και γενικα προσπαθουσα αλλα παλι υπηρχαν πολλες μερες που με επαιρναν απο κατω...το ιδιο και τον σεπτεμβριο που πιεσα τον εαυτο μου να κανω δηλωση για την σχολη μου και να παω σε μαθηματα...Δοξα τω θεο το εκανα ...παρα τις δυσκολιες μου στο να προσαρμοστω στα νεα δεδομενα και την βοηθεια της ψυχολογου.... Το κυριως θεμα ειναι οτι μαζι με την καταθλιψη βγηκαν και αλλα πραγματα...

Επισης ,να πω οτι παρα το γεγονος οτι ειχα πολυ ευχαριστα παιδικα χρονια ,εχω μια μαμα η οποια τοτε ηταν πολυ αυστηρη για καποιο λογο σχετικα με την εικονα του σωματος μου, ζυγιζοντας με με αρνητικο-αυστηρο τροπο στην παιδικη-εφηβικη ηλικια μου...και καθε φορα που δοκιμαζαμε ρουχα σε περιπτωση που δεν μ'εμπαινε καποια μπλουζα ας πουμε οτι δεν ηταν ηρεμες οι αντιδρασεις της (χαχα)...Παραλληλα,ειχαμε πολλα προβληματα εξαιτιας της διπολικης διαταραχης του μπαμπα μου στην οικογενεια...(δυστυχως βουρκωνω καθε φορα οταν σκεφτομαι η γραφω κατι τετοιο).Ετσι γυρω στα 15 μου επαθα νευρικη ανορεξια εχοντας φτασει να ειμαι 45 κιλα με υψος 174cm ...Ευτυχως με την βοηθεια της μαμας μου κυριως η οποια απο τοτε φαινεται ποσο εχει μετανιωσει για τις συμπεριφορες της..(αν και ειναι πολυ εγωιστρια για να το παραδεχτει,μου αρκει που το καταλαβαινω με τους τροπους της) και με την βοηθεια παιδοψυχολογου με οικογενειακες συνεδριες ...Οταν εβαλα τα κιλα...ξανααποφασισα να κανω διαιτα εχασα καποια κιλα και μετα αποφασισα να τρεφομαι πολυ υγιεινα ελεγχοντας τα κιλα μου μενοντας σταθερη στα 55κιλα μετραγα θερμιδες καθε μερα και γενικα ειχα αποκλεισει παρα πολλα τροφιμα θεωρωντας τα 'κακα' κοινως ορθορεξικη για 4+χρονια...
Οταν εχασα τον μπαμπα μου μια νεα διαταραχη μου χτυπησε την πορτα...και δεν ηταν αλλη απο τηνβουλιμια...ηταν ενας φαυλος κυκλος...αποφασισα βεβαια καποια στιγμη εφοσον εχω διαβασει για ολα αυτα και γνωριζω πολλα πραγματα οτι δεν θελω να βλαπτω τον εαυτο μου...σταματησα να κανω αφαγια,εμετο,υπερβολικη γυμναστικη κτλ οταν γινοταν υπερφαγικο...βεβαια στην αρχη γινοταν μονο με τροφιμα τα οποια εγω θεωρουσα ασφαλη στο μυαλο μου...υπηρξαν αρκετες μερες με υπερφαγικα υστερα τυψεις κτλ ...παντα σε διαιτα και παντα χαλουσε...παντα θεωρουσα οτι εκανα κατι λαθος...παντα εψαχνα να βρω τι φταιει ...παντα ολα γυριζαν και γυριζουν ακομη απο το φαγητο.Υπαρχουν καλες μερες,υπαρχουν κακες μερες το θεμα ειναι οτι πλεον...το διαχειριζομαι διαφορετικα.Να πω οτι εχουν περασει γυρω στους 8 μηνες ψυχοθεραπειας μαζι με την ψυχολογο που με ειχε αναλαβει οταν ειχα νευρικη ανορεξια και ξερει το ιστορικο μου,αυτη την εβδομαδα ειναι η τελευταια μας συνεδρια για τωρα και υστερα απο δυο μηνες θα ξανα παω για να δει πως ειμαι.Να πω οτι μεσα σε ολους αυτους τους μηνες ο Ιουνιος ηταν ο πιο καλος μου μηνας και γενικα το καλοκαιρι καθως εβγαινα δυο μεγαλες βολτες ημερησιως με το σκυλακι μου ,επαιρνα συμπληρωματα,προσπα9ουσα να κανω πραγματα (κυριως μονη μου)ομως εχασα γυρω στα 5 κιλα(τα οποια ξαναεβαλα χαχα)Με ολα αυτα πλεον ειμαι 20-25 + δηλαδη τωρα ειμαι γυρω στα 80κιλα,ειχα πολλους εφιαλτες σε σημειο που δεν ηθελα να κοιμαμαι και ακομη εχω αλλα πιο σπανια,φαρμακα δεν παιρνω και ποτε δεν εχω παρει,μονο συμπληρωματα τα οποια τα ψαχνω μονη μου και μπορω να σας πω μερικα που με βοηθησαν αν θελει καποιος.Εχω και ορμονικη διαταραχη ,θυροειδη που θα παω να κανω εξετασεις μεσα Ιανουαριου(ολα τα αφησα στην μοιρα τους)...Γενικα πολυ δυσκολος αυτος ο χρονος ,ενιωσα οτι περασε αργα, βασανιστηκα και χωρις καθολου ουσια θα ελεγα.Ομως ολα μεσα στην ζωη ειναι....Αποφασισα να μην τα βαλω κατω...πρωτα για εμενα,γιατι αξιζω να ειμαι καλα,αξιζω να ζησω τη ζωη μου στο φουλ...υστερα για την οικογενεια μου και για ολες τις ομορφες στιγμες που θελω να περασω μαζι τους.

Τα εγραψα ολα αυτα γιατι ηθελα να τα μοιραστω με ανθρωπους που εχουν κατανοηση,παιρνουν και δινουν στηριξη ο ενας στον αλλον μεσα απο αυτο το φορουμ και ισως να αντιμετιζουν και παρομοια θεματα και αναζητουν και οι ιδιοι βοηθεια.Ηδη εχω μιλησει στην μητερα και σε πολυ κοντινες μου φιλες,πλεον δεν πιστευω οτι ειναι κατι που πρεπει να ντρεπομαι,γιατι πραγματικα...ειναι πολυ δυσκολο να το κουβαλας ολο αυτο μονος σου,δυστυχως η ευτυχως δεν μπορουν να με καταλαβουν ή να μου πουν κατι.

Μπορω να πω λογω περιοδου κιολας λιγο παραπανω αυτη η εβδομαδα μου σε σχεση με το φαγητο ηταν περιεργη με υπερφαγικα.Ομως απο σημερα...2018 αποφασισα να βαλω στοχους και να προσπαθω οχι για το τελειο...αλλα για προοδο.
Οι συμβουλες που εχω να δωσω σ'εμενα και σε ανθρωπους που αντιμετωπιζουν τετοια θεματα ειναι:
1) Να αγαπησετε τον εαυτο σας,οπως ακριβως ειναι ,με 10-20κιλα +-...στην ζωη αυτα συμβαινουν ας ειμαστε λιγο πιο επιεικης με τον εαυτο μας και λιγο πιο χαλαροι γιατι συνηθως με τους αλλους παντα ειμαστε ενω με τον ιδιο μας τον εαυτο ειμαστε πολυ αυστηροι.Εξαλλου οταν θελεις να αλλαξεις κατι πανω σου...εστιαζοντας στα αρνητικα σου και εχοντας κακη διαθεση δεν βοηθας...Ετσι οσο μπορεις αποδεξου τον εαυτο σου..και ολα θα ερθουν σιγα σιγα
2)Οταν ξεκιναει εκεινη η εσωτερικη φωνουλα που σου λεει...στερησου,δεν αξιζεις ,πως εγινες ετσι...κτλ κτλ απλα πες αξιζω,με δεχομαι οπως ειμαι και δεν χρειαζεται να στερω ουσιες απο τον οργανισμο μου για να απαλλαγω απο τα κιλα που επιθυμω...απλα χρειαζεται υπομονη και να βελτιωσω την ποιοτητα της ζωης μου κανοντας πραγματα.
3)Κριτικη : Οταν και αν τυχει καποιος να σας πει πχ κατι αρνητικο...οτιδηποτε θεωρειτε εσεις αρνητικο...μην δινετε σημασια οσο μπορειτε...σας ξερει μηπως καλυτερα απο τον εαυτο σας?η εχει περασει οτι περασατε εσεις?Συνηθως οι ανθρωποι που κρινουν τους αλλους δεν νιωθουν καλα μεσα τους...Απλα αγνοηστε τετοιους ανθρωπους...Εξαλλου συνηθως ειναι ατομα που ουτε θελετε για παρεα(χαχα) Να ειστε ευγενικοι ομως...δεν χρειαζεται να χαλιεστε...
4)Διατροφη + Γυμναστικη = Ευεξια ...Ειναι κατι που ισχυει...δεν χρειαζεται να κανετε τρελα πραγματα...υπερβολικες προσπαθειες και ακραια...Τρωτε υγιεινα οσο μπορειτε(Μικρη ειχα διαβασει σ'ενα βιβλιο 'Πρωινο σαν πριγκιπας,μεσημεριανο σαν βασιλιας,βραδυνο σαν ζητιανος) καλα γευματα οσο μπορειτε σταθερες ωρες με ενδιαμεσα σνακ για να διατηρειται την ινσουλινη σε σταθερα επιπεδα(αν μενετε πολλες ωρες νηστικοι συνηθως οσο και να φατε μετα δεν υπαρχει αισθηση κορεσμου καθως εχουμε γεννηθει με το ενστικτο της επιβιωσης).Αν δεν γυμναζεστε μπορειτε να κανετε λιγο ποδηλατο ή περπατημα που ειναι πολυ ωραιο(προσωπικα με ηρεμει) ,ξεκινηστε με 30 λεπτα την ημερα και αν το κανετε συγκεκριμενα ωρα θα ειναι πιο ευκολο να το εφαρμοζετε μερα με την μερα.
5)Προσωπικα πιστευω με βοηθανε αρκετα τα συμπληρωματα που παιρνω αν θελει καποιος μπορω να αναφερθω σε καποια
6)Προχθες με την αδερφη μου πηραμε κατι μαγιο απο ενα site που ηθελα περσι να παρω αλλα τελικα δεν....ετσι φετος που τα παραγγειλαμε ειναι ενας στοχος μου να μπω σ'αυτα...προσωπικα ειναι ενα κινητρο και αυτο...βρειτε τους που θελετε να κανετε οτι και αν ειναι αυτο...τα κινητρα σας οσο πιο δυνατα ειναι τοσο πιο πολλη υπομονη και θεληση θα εχετε.
+Ερωτηση: Παλια ειχα θεμα με τις θερμιδες μετραγα συνεχεια στο μυαλο μου...και τωρα το κανω αλλα πολυ πιο σπανια,το εχω ελαττωσει πολυ και ειμαι χαρουμενη γι'αυτο,ωστοσο ειχα ενα θεμα με την ζυγαρια.Συνεχεια ζυγιζομουν ,τωρα ζυγιζομαι πολυ σπανια αλλα δεν ξερω αν βοηθαει αυτο.Ετσι λεω να ζυγιζομαι καθε δυο εβδομαδες γιατι λεω αν βλεπω προοδο θα χαιρομαι.Εσεις τι λετε?Τι προτεινετε? Γενικα θα μου αρεσε πολυ να διαβασετε την ιστορια μου και να κανουμε συζητησεις στο φορουμ,να ανταλλαξουμε συμβουλες κτλ...Ελπιζω να μην κουρασα καποιον...σας ευχομαι η χρονια αυτη να φερει μονο ευτυχισμενες στιγμες...

[takecareofyourself_ed]

Tassos67i
Ευχαριστω για την απαντηση σου
Απο χθες ειμαι πολυ καλυτερα και αφου ειχε και καλο καιρο ξεκινησα παλι το περπατημα και ηταν πολυ ομορφα και τις δυο μερες...
Εχεις απολυτο δικιο για την ζυγαρια και γι'αυτο ειπα να το συζητησω και με την ψυχολογο αφου αυριο θα ειναι η τελευταια συνεδρια και μετα απο δυο μηνες θα την ξαναδω...γιατι αμαν εκανα να κοψω την κακη συνηθεια του να ζυγιζομαι καθημερινα! (χαχα)...
Πλεον αποφασισα να αλλαξω τροπο σκεψης και να μην παω με τα πρεπει αλλα τα θελω μου...γιατι δυστυχως εχω περασει πολλα στην οικογενεια μου και εχω πιεσει πολυ τον εαυτο μου σε πολλες καταστασεις...και οι διατροφικες διαταραχες ηρθαν μεσα απο ολα αυτα,στην ουσια δημιουργησα εγω αυτη την σχεση μου με το φαγητο ασυνειδητα καθως συναισθηματικα δεν επαιρνα απο την οικογενεια μου αυτο που μου αναλογουσε ετσι επρεπε να 'ελεγχω' κατι...Και αυτο το λεω γιατι παντα κατι στραβωνε πχ παντα σε ολα τα πλανα διατροφης μου...ημουν πολυ αυστηρη με τον εαυτο μου ..η αν ετρωγα κατι παραπανω,ελεγα παει το χαλασα και μετα το εκανα χαλια...Και ημουν ετσι σαν παιδι σε πολλα πραγματα...λογω των καταστασεων.Ομως δουλευω με ολα αυτα ,τα εχω συνειδητοποιησει και ευτυχως ειμαι σε καλο δρομο πιστευω.
Και για την κριτικη που ειπες,επειδη πολλες φορες εχω δεχτει κριτικη οπως καθε ανθρωπος,για καποιο λογο ποτε δεν αντιδρουσα (μπορει καν να μην μιλουσα )στην κριτικη,την δεχομουν ,την καταπινα,αλλα την σκεφτομουν και μπορει να μου εβγαινε σε κακο προς τον εαυτο μου...Πλεον θα απαντησω ευγενικα,αλλα οταν πιανω τον εαυτο μου να το σκεφτεται λεω στον εαυτο μου...''τι ξερει αυτος ο ανθρωπος για εμενα'' ή ''για ποιο λογο σκεφτομαι τα λογια του,εχουν καποια αξια '' και διαφορα άλλα ετσι ωστε να μην ξεκινησουν οι αρνητικες σκεψεις για εμενα,γιατι δεν αξιζει κανεις να σκεφτεται αρνητικα για τον εαυτο του. (Παραδειγμα:Σε μνημοσυνο του μπαμπα μου μια φιλη της γιαγιας μου ηρθε στα καλα καθουμενα και μου λεει ''Εβαλες λιγο'' και της λεω ''τι πραγμα?'' μου λεει ''βαρος'' εε την λεω'' ανθρωποι ειμασται ,περναμε φασεις λογικο ειναι'' με χαμογελο...και μετα μου αλλαξε θεμα ζητωντας με κατι συμβουλες για τις εγγονες της...και οταν το συζητησα αυτο με την ψυχολογο...μου ειπε...επρεπε να της πεις...''δεν εβαλα,εχασα..τον μπαμπα μου''...απλα εμενα πολλες φορες μου φαινεται περιεργο για καποιους ανθρωπους πως μπορουν να ειναι αδιακριτοι με αρνητικο τροπο,καθως εγω ειμαι πολυ διακριτικη και σεβομαι τον αλλον...Ο καθενας ειναι διαφορετικος ομως ...) Και αυτο με τον υπνο και την ασκηση ισχυει πολυ χαχα!! Καλο σου βραδυ!

[savatage]

Tassos67i
Ευχαριστω για την απαντηση σου
Απο χθες ειμαι πολυ καλυτερα και αφου ειχε και καλο καιρο ξεκινησα παλι το περπατημα και ηταν πολυ ομορφα και τις δυο μερες...
Εχεις απολυτο δικιο για την ζυγαρια και γι'αυτο ειπα να το συζητησω και με την ψυχολογο αφου αυριο θα ειναι η τελευταια συνεδρια και μετα απο δυο μηνες θα την ξαναδω...γιατι αμαν εκανα να κοψω την κακη συνηθεια του να ζυγιζομαι καθημερινα! (χαχα)...
Πλεον αποφασισα να αλλαξω τροπο σκεψης και να μην παω με τα πρεπει αλλα τα θελω μου...γιατι δυστυχως εχω περασει πολλα στην οικογενεια μου και εχω πιεσει πολυ τον εαυτο μου σε πολλες καταστασεις...και οι διατροφικες διαταραχες ηρθαν μεσα απο ολα αυτα,στην ουσια δημιουργησα εγω αυτη την σχεση μου με το φαγητο ασυνειδητα καθως συναισθηματικα δεν επαιρνα απο την οικογενεια μου αυτο που μου αναλογουσε ετσι επρεπε να 'ελεγχω' κατι...Και αυτο το λεω γιατι παντα κατι στραβωνε πχ παντα σε ολα τα πλανα διατροφης μου...ημουν πολυ αυστηρη με τον εαυτο μου ..η αν ετρωγα κατι παραπανω,ελεγα παει το χαλασα και μετα το εκανα χαλια...Και ημουν ετσι σαν παιδι σε πολλα πραγματα...λογω των καταστασεων.Ομως δουλευω με ολα αυτα ,τα εχω συνειδητοποιησει και ευτυχως ειμαι σε καλο δρομο πιστευω.
Και για την κριτικη που ειπες,επειδη πολλες φορες εχω δεχτει κριτικη οπως καθε ανθρωπος,για καποιο λογο ποτε δεν αντιδρουσα (μπορει καν να μην μιλουσα )στην κριτικη,την δεχομουν ,την καταπινα,αλλα την σκεφτομουν και μπορει να μου εβγαινε σε κακο προς τον εαυτο μου...Πλεον θα απαντησω ευγενικα,αλλα οταν πιανω τον εαυτο μου να το σκεφτεται λεω στον εαυτο μου...''τι ξερει αυτος ο ανθρωπος για εμενα'' ή ''για ποιο λογο σκεφτομαι τα λογια του,εχουν καποια αξια '' και διαφορα άλλα ετσι ωστε να μην ξεκινησουν οι αρνητικες σκεψεις για εμενα,γιατι δεν αξιζει κανεις να σκεφτεται αρνητικα για τον εαυτο του. (Παραδειγμα:Σε μνημοσυνο του μπαμπα μου μια φιλη της γιαγιας μου ηρθε στα καλα καθουμενα και μου λεει ''Εβαλες λιγο'' και της λεω ''τι πραγμα?'' μου λεει ''βαρος'' εε την λεω'' ανθρωποι ειμασται ,περναμε φασεις λογικο ειναι'' με χαμογελο...και μετα μου αλλαξε θεμα ζητωντας με κατι συμβουλες για τις εγγονες της...και οταν το συζητησα αυτο με την ψυχολογο...μου ειπε...επρεπε να της πεις...''δεν εβαλα,εχασα..τον μπαμπα μου''...απλα εμενα πολλες φορες μου φαινεται περιεργο για καποιους ανθρωπους πως μπορουν να ειναι αδιακριτοι με αρνητικο τροπο,καθως εγω ειμαι πολυ διακριτικη και σεβομαι τον αλλον...Ο καθενας ειναι διαφορετικος ομως ...) Και αυτο με τον υπνο και την ασκηση ισχυει πολυ χαχα!! Καλο σου βραδυ!

Να εχεις μια καλυτερη χρονια απο την προηγουμενη takecareofyourself και συλλυπητηρια για τον πατερα σου, καλη δυναμη!
Εχεις ηδη δωσει πολλες μαχες, λογικο να ξεσπας με διαφορους τροπους, αν με οσα εχεις περασει μεγαλωνοντας δεν ειχες καμμια διαταραχη, μαλλον θα ησουν ρομποτ
Αληθεια γιατι σταματας τοσο γρηγορα την ψυχοθεραπεια? Οσο σε διαβαζω βλεπω οτι εχεις ακομα μεγαλη αναγκη απο ψυχολογικη υποστηριξη και το προβλημα σου με την ανορεξια υπαρχει ακομη σε καποιο βαθμο, οπου υπαρχει διατροφικη διαταραχη υπαρχει και αγχος και φοβιες και άλλα θεματα βαθια, τα ξερεις αυτα σιγουρα αφου εχεις κανει ψυχοθεραπεια.
Πιστευεις οτι θα εισαι ενταξει με 2 μηνες παυση?
Εγραψες καπου οτι ο στοχος σου ειναι να μπεις σε καποιο μαγιο? Δεν ειναι απαγορευτικοι τετοιου ειδους στοχοι οταν προσπαθεις να συνελθεις απο το ιστορικο σου με την ανορεξια? (Δεν ηταν "ορθορεξια", δεν υπαρχει τετοιος ορος, εφευρεθηκε για να χρησιμοποιειται απο ασθενεις σαν αποφυγη της παραδοχης της πραγματικης ασθενειας, που οπως ξερουμε ειναι θανατηφορα)

[takecareofyourself]

Να εχεις μια καλυτερη χρονια απο την προηγουμενη takecareofyourself και συλλυπητηρια για τον πατερα σου, καλη δυναμη!
Εχεις ηδη δωσει πολλες μαχες, λογικο να ξεσπας με διαφορους τροπους, αν με οσα εχεις περασει μεγαλωνοντας δεν ειχες καμμια διαταραχη, μαλλον θα ησουν ρομποτ
Αληθεια γιατι σταματας τοσο γρηγορα την ψυχοθεραπεια? Οσο σε διαβαζω βλεπω οτι εχεις ακομα μεγαλη αναγκη απο ψυχολογικη υποστηριξη και το προβλημα σου με την ανορεξια υπαρχει ακομη σε καποιο βαθμο, οπου υπαρχει διατροφικη διαταραχη υπαρχει και αγχος και φοβιες και άλλα θεματα βαθια, τα ξερεις αυτα σιγουρα αφου εχεις κανει ψυχοθεραπεια.
Πιστευεις οτι θα εισαι ενταξει με 2 μηνες παυση?
Εγραψες καπου οτι ο στοχος σου ειναι να μπεις σε καποιο μαγιο? Δεν ειναι απαγορευτικοι τετοιου ειδους στοχοι οταν προσπαθεις να συνελθεις απο το ιστορικο σου με την ανορεξια? (Δεν ηταν "ορθορεξια", δεν υπαρχει τετοιος ορος, εφευρεθηκε για να χρησιμοποιειται απο ασθενεις σαν αποφυγη της παραδοχης της πραγματικης ασθενειας, που οπως ξερουμε ειναι θανατηφορα)

Καλησπερα savatage !!
Χαιρομαι για την απαντηση σου,
με την ψυχοθεραπευτρια μου που τα συζηταω ολα συνηθως οταν πηγαινω θεωρει οτι ολα αυτα ειναι φυσιολογικα Αν και ειναι νωρις για να πω κατι τετοιο ,γιατι και απο τις γνωσεις μου και απο την αρκετη ερευνα στο διαδικτυο για να ξεπερασεις εντελως μια διατροφικη διαταραχη θελει πολυ χρονο καθως και ο εγκεφαλος μας οταν συνηθιζει σε συμπεριφορες τις επαναλαμβανει.Η νευρικη ανορεξια,ορθορεξια και η βουλιμια (που ηταν για πολυ μικρο χρονικο διαστημα) δεν ειναι πια στην καθημερινοτητα μου...ευτυχως σταδιακα με αρκετη δουλεια με τον εαυτο μου και προσπαθεια,εχω αποβαλλει πολλες τετοιες συμπεριφορες...Πχ για χρονια μετρουσα θερμιδες...για πολλα χρονια...που ειχε γινει τοσο κουραστηκο για εμενα που οταν πχ γινοταν καποιο υπερφαγικο..και 2500-3000(ενω δεν χαρακτηριζεις αυτες τις ποσοτητες για υπερφαγηκο,ας πουμε) να ηταν..θεωρουσα οτι τα εκανα ολα χαλια και το εκανα ακομη χειροτερο και οι αριθμοι συνεχιζαν να ειναι στο μυαλο πραγμα που με ταλαιπωρουσε παρα πολυ..Αυτο σταδιακα...το σταματησα..στην αρχη μου φαινοταν απιστευτο να το σταματησω!Πραγματικα...ομως λεγοντας στον εαυτο μου οτι πχ ξερεις,αυτο το γευμα δεν θα το μετρησεις...επιτρεποντας πχ να μετρησω το επομενο σιγα σιγα γινοταν πιο ευκολο..μετα πηγα στην ημερα..(δεν μετρας σημερα μετρας αυριο).Συνεχιζοντας ετσι καταφερα να το σταματησω αυτη την ψυχαναγκαστικη συμπεριφορα μου Ακομη μπορει να τυχει..1-2 φορες την εβδομαδα να με πιασει αυτο να μετρησω...αλλα πλεον λεω δεν χρειαζεται ..ηρεμησε..και φευγει Υπηρξαν βραδια που δεν μπορουσα να κοιμηθω απο αυτο.

Για την ψυχοθεραπεια που με ρωτας...Η ιδια μου ειπε οτι θα κανουμε μια αποχη,εχει 6 μηνες και κατι που κανω ψυχοθεραπεια και ολο αυτον τον καιρο πραγματικα εκανα και συνεχιζω να κανω δουλεια με τον εαυτο μου και επειδη ηθελα και θελω πολυ να το ξεπερασω αυτο δεν το αφησα να παρει τεραστια εκταση αποδεχοντας μια κατασταση που με ταλαιπωρει...καθως οσο περισσοτερο καιρο το αφηνεις ...τοσο δυναμωνει
Ξερω οτι ακομη εχω δρομο ,ετσι ωστε να το ξεπερασω και να εχω μια υγιης σχεση με το φαγητο και το σωμα μου αλλα εχω κανει προοδο και χαιρομαι γι'αυτο!!Χθες ειχα συνεδρια μαζι με την ψυχοθεραπευτρια μου και στις δυο τελευταιες συνεδριες που με ειδε ηταν πολυ ικανοποιημενη.Στο μονο που εχει ενσταση η ιδια πανω στις συνεδριες μας ειναι οταν γινομαι αυστηρη με τον εαυτο μου χωρις να το θελω...εκει ειναι που μου λεει παντα χαλαρωσε...
Και με τα μαγιο που ανεφερα.Περσι ηθελα πολυ να παρω μαγιο και δεν πηρα,ετσι μου εμεινε,χαχα.Εξαλλου,μην νομιζεις οτι πλεον κανω αυστηρα προγραμματα ή ψυχαναγκαστικη γυμναστικη...απλα τρωω καλα γευματα,υγιεινα γιατι παντα μου αρεσαν αυτα...και οταν εχει καλο καιρο βγαινω,περπαταω,τρεχω,κανω ασκησεις...οτι μ'αρεσει...εχει 2 εβδομαδες σχεδον που,πραγματικα,ειμαι πολυ καλα,και καταλαβα οτι με τις στερησεις που εκανα στον εαυτο μου (που συνηθως οταν το εκανα αυτο υπηρχε καποιος ψυχολογικος παραγοντας) τοτε συνεβαιναν και τα υπερφαγηκα...απο την στερηση (καθως οταν μπαινει ο οργανισμος σε διαδικασια στερησης,φοβαται,ειναι αντιδραση αμυνας του οργανισμου,εχουμε γεννηθει με το ενστικτο της επιβιωσης)..Επισης,την περασμενη εβδομαδα ημουν πολυ καλα,αυτη την εβδομαδα κατι μεσα μου,μ'ελεγε,''τρως αρκετα'',''κοψε κατι'' ..ενω στην πραγματικοτητα δεν ισχυει κατι τετοιο..και ξερω οτι αυτο δεν ειμαι εγω..ετσι απλα ειπα ''οκ,ειμαι μια χαρα πλεον,εχει δυο εβδομαδες που δεν ειμαι πεσμενη,δεν εχω περιεργες συμπεριφορες ,ετσι συνεχιζω κανονικα απολαμβανοντας οτι κανω και προσεχοντας τον εαυτο μου..

Επισης,τα κιλα που εβαλα...τα εβαλα κανοντας 'διαιτα'...Δηλαδη οταν εχασα το μπαμπα μου...δεν ηθελα να το αποδεχτω ..και αρχισα να ελεγχω και να ασχολουμαι παλι με το βαρος μου και την εικονα μου ενω δεν ειχα κανενα απολυτως θεμα,πριν...και απο 60 κιλα που ημουν βρεθηκα 80+ (δεν ηταν μονο αυτο βεβαια,ηταν και η καταθλιψη και οι ορμονες) αλλα τελοσπαντων εγω το ξεκινησα χωρις να το καταλαβω γιατι ισως δεν ηξερα πως να διαχειριστω το πενθος μου...Η αποκατασταση του βαρους μου σε φυσιολογικα επιπεδα ειναι και αυτο στην θεραπεια...
Συνηθως,οταν ειχα θεμα με την ανορεξια...δεν ξερω πως και γιατι ,αλλα εγω δεν ειχα καποια ενασχοληση με το φαγητο...δηλαδη απλα αρχιζα να αδιαφορω γι'αυτο...σαν να το ξεχνουσα ...παντα ετσι ξεκινουσε..την πρωτη φορα δεν το αντιληφθηκα και ειχε παρει μεγαλη εκταση...μετα στα χρονια ειχε συμβει δυο-τρεις φορες,διαπιστωνοντας το και πιεζοντας τον εαυτο μου να φαει γενικα απο μονη μου.
Συγνωμη,αν ειπα πολλα και σε κουρασα!! Ευχαριστω πολυ για την απαντηση σου,χαιρομαι να μιλαω με ατομα εδω και να λενε την γνωμη και τις συμβουλες τους.Καλο βραδυ

[savatage]

Τι ωραια που γραφεις! Αποπνεεις αισιοδοξια και ελπιδα.
Δηλαδη αν καταλαβα καλα, εισαι στη φαση που χανεις τα τελευταια κιλα απο εκεινα που ειχες παρει την περιοδο πενθους? Δηλαδη εκεινο το μαγιο ειναι νορμαλ μεγεθος? Οχι xs εεε? :P

[takecareofyourself]

Τι ωραια που γραφεις! Αποπνεεις αισιοδοξια και ελπιδα.
Δηλαδη αν καταλαβα καλα, εισαι στη φαση που χανεις τα τελευταια κιλα απο εκεινα που ειχες παρει την περιοδο πενθους? Δηλαδη εκεινο το μαγιο ειναι νορμαλ μεγεθος? Οχι xs εεε? :P

Καλημερα
Χαχα,οχι εννοειται.Επειδη πηραμε και μαζι με την αδερφη μου,παραγγειλαμε τρια μαγιο (το ενα medium ,τα δυο large) .Φυσιολογικα μεγεθη...Ναι,ειμαι σε καλο δρομο...πλεον βγαινω,παω στην σχολη μου και γενικα κανω πραγματα που μ'αρεσουν σιγα σιγα !!

[savatage]

Αααα πολυ ωραια, μια χαρα τα πας keep walking