Έχει σταματήσει η ζωή μου και ασχολούμαι όλη μέρα με τους θορύβους των γειτόνων!

[Αγχωμένη]

Καλησπέρα. Αρχικά είχα γράψει ένα τεράστιο σεντόνι για ξανα γράφω πιο περιληπτικά.
ΜΕτακομίσαμε πριν 2 μήνες σε νέο σπίτι. Πάνω κάτω και δίπλα έχουμε γείτονες οι οποίοι είναι όλοι φασαριόζοι! Μάθανε να ζούνε έτσι! Χτυπάνε όλη μέρα, ασταμάτητα, μεσημέρια και ξημερώματα ντουλάπια, συρτάρια, πετάνε πράγματα, βάζουν σκούπα. ΑΠο τη 2η μέρα κατάλαβα τι πόλεμος γίνεται αφού με ξυπνούσαν κάθε βράδυ, ξημερώματα οι δίπλα. ΜΕ ξυπνούσαν οι δυνατοί κρότοι, ντουλάπια συρτάρια ακόμη και τα παπούτσια που τα πετούσαν με δύναμη στο πάτωμα πριν τα φορέσουν. Αυτό είδα πως συνεχιζόταν για μέρες. ΟΙ απο πάνω ασταμάτητα κάνανε τον κόσμο άνω κάτω, σέρναν έπιπλα, καρέκλες, χτυπούσαν τα πατώματα, περπατούσαν με τακούνια. ΚΑτάλαβα πως υπάρχει πρόβλημα όταν μετά απο 10 ημέρες διαπίστωσα πως δεν κοιμήθηκα κανένα βράδυ συνεχομενα αλλά διακοπτόμενα, ξυπνούσα με πολλά νεύρα! Το αδιανόητο ήταν πως ακουγόταν θόρυβοι και απο τον πρώτο που πρόσφατα το κατάλαβα. Άκουσα σκούπα μεσημεριάτικα και νόμιζα ήταν απο πάνω. Βγήκα και κατέβηκα στον πρώτο και άκουσα τη σκούπα.
Κάθομαι και στήνω αυτό μόλις ακούσω θόρυβο! Ακόμη και σε στιγμές ηρεμίας δεν μπορώ να κοιμηθώ αλλά περιμένω τον επόμενο θόρυβο! Έίχα πει στις αρχές τους πάνω και διορθώθηκαν για λίγο καιρό αλλά τώρα ξανα άρχισαν τα ίδια. Εϊπα και τους δίπλα, δεν μίλησαν καλά, αλλά τουλάχιστον μέχρι σήμερα δεν μας ξανα ενόχλησαν! Η ζωή μου εδώ και δυο μήνες έχει γίνει ένα μαρτύριο! Εκτός του ότι δεν κοιμάμαι δεν ε΄χω όρεξη για τίποτα. Δεν μαγειρεύω, δεν τακτοποιώ, δεν καθαρίζω! Ασχολούμαι όλη μέρα με τους θορύβους προσπαθώντας να τους αναλύσω, και δεν μπορώ να χαλαρώσω καθώς απο στιγμή σε στιγμή ξέρω πως θα ακούσω τον επόμενο! Έχασα 10 κιλά! Δεν τρώω! Όποτε κάθομαι μεσημέρι μου κόβεται η όρεξη αφού ακούω μπαμ μπουμ δυνατά και παρατάω το φαγητό στη μέση!
Ο σύζυγος τους ακούει τους θορύβους, συμφωνεί πως είναι απαράδκετη η κατάστασηκαι δεν σέβονται τίποτα, αλλλά με΄χρι εκεί. Δεν τον επηρεάζει. ΕΜένα με έχει ρίξει πολύ και μου έχει χαλάσει τη ποιότητα της ζωής μου!
Είμαι άνεργη και όλη μέρα σπίτι και αυτό επιβαρύνει πολύ περισσότερο πσιτεύω την κατάσταση! Πριν ζούσαμε σε ρετιρέ για χρόνια και είχαμε ησυχία. Ξεκινήσαμε ήδη να ψάχνουμε για άλλο σπίτι αλλά δεν υπάρχει τίποτα! ΚΑι μέχρι να βρούμε τι θα κάνω; Πως θα ζήσω;
Φοβάμαι μέχρι και να συνευρεθώ με τον σύζυγό μου, αφού όταν πρωτοήρθαμε, πάνω σε εκείνες τις στιγμές άκουγα δυνατά μπαμ, μπουμ γκραν γκρουν. ΚΑι δεν είναι μια φορά, είναι συνεχόμενο! Δεν υπήρχε μέρα να ήταν ήσυχα! Είτε απο πάνω ειτε απο κάτω γινόταν χαμός!
Δε ξέρω τι να κάνω. Φοβόμασταν μην μας πουν τους περίεργους της γειτονιάς αν πάω να πω και τους κάτω! ΑΠο αυτούς πλέον είναι πια το μεγαλύτερο πρόβλημα καθώς και αυτή τη στιγμή που σας γράφω, ξημερώματα, σέρνουν τις καρέκλες στη κουζίνα και χτυπάνε τις κατσαρόλες με δύναμη στον πάγκο, πλένει το μπάνιο τα βράδια και βάζει σκούπα!
Ή εγώ ειμαι το ψυχάκι ή αυτοί δεν έχουν τσίπα επάνω τους!
Πλέον έχει γίνει ψύχωση! Ακόμη και όταν δεν με ξυπνάνε οι θόρυβοι, ξυπνάω μόνη μου γιατί ξέρω ότι εκείνη την ώρα κοπανάνε, ή ξυπνάνε αυτοί!
Ο σύζυγος μου λέει πως είναι και αυτοί τελείως κάφροι, αλλά κι εγώ υπερβολική που με έχει επηρεάσει σε αυτό το βαθμό. ΝΑ καταλάβετε, νευριάζω ακόμη και όταν είναι 16:00 και βάζουν σκούπα ενώ είμαι ξύπνια, μόνο και μόνο επειδή δεν σέβονται τις ώρες κοινής ησυχίας!
Δεν ξέρω τι να κάνω. Και να φύγω απο εδώ ποιος ξέρει τι γειτνονες θα έχω εκεί; Θα είναι το ίδιο; Πως μπορώ να το ξέρω; Και ρετιρέ να είναι.
Έχω αρρωστήσει. Δεν μπορώ άλλο. Δεν συζητάμε τίποτα άλλο σπίτι παρα μόνο αυτό! Έχω σταματήσει πλέον να ψάχνω και για δουλειά! Θεωρώ πια σημαντικότερο να λύσω το θέμα των θορύβων και να ζήσω ήρεμα στο σπίτι μου!

[αλεξανδρος_77]

ΑΠο τη 2η μέρα κατάλαβα τι πόλεμος γίνεται αφού με ξυπνούσαν κάθε βράδυ, ξημερώματα οι δίπλα

Έχω αρρωστήσει. Δεν μπορώ άλλο.

ναι σωστα καταλαβες αυτο λεγεται πολεμος νευρων για την ωρα θα χρειαστεις μερικες θορακισεις οπως οτοασπιδες πχ και στη συνεχεια μαλον θα σου εξηγισω περισσοτερα αν ασχοληθεις με αυτο...ετσι ειναι τα πραγματα σημερα παντως... πρεπει να σαι πιο αναισθητος απο ποτε για να τα βγαλεις περα....

[Magdalinx]

Οι θορυβώδεις ζωές των γειτόνων σου σίγουρα συνιστούν ένα μεγάλο πρόβλημα για σένα που αναζητάς ασφάλεια και ησυχία στο σπίτι σου όμως η αλήθεια είναι πως δεν πρέπει να αφήνεις κάτι τέτοιο να σου καταστρέφει και τη ζωή, ούτε τη σχέση σου. Επίσης, θεωρώ πως πέρα από τη διακριτικότητα των γειτόνων και η ηχομόνωση μιας πολυκατοικίας παίζει πολύ σημαντικό ρόλο.
Αν αυτή τη στιγμή ακόμη δεν έχεις βρει σπιτι προσπάθησε να την παλέψεις με κάποιους τρόπους. Το να παραιτείσαι και να είσαι μονίμως ανήσυχη εκνευρισμένη και θυμωμένη δεν έχει απολύτως κανένα νόημα.. Αγόρασε ωτοασπίδες αρχικά και επίσης μην περνάς όλη τη μέρα στο σπίτι.. Προσπάθησε να έχεις και άλλα ερεθίσματα στην καθημερινότητά σου θετικά για να πιαστείς. Αλλιώς θα πέσεις κυριολεκτκά στην κατάθλιψη. Φυσικά να ψάχνεις για σπίτι παράλληλα και μπορείς να καλέσεις την αστυνομία τουλάχιστον για να διεκδικήσεις το δικαίωμα σου για ηρεμία τις ώρες της κοινής ησυχίας.
Οπως και να έχει, είναι μια προσωρινή κατάσταση, εφόσον έχετε σκοπό να μετακομίσετε σύντομα επομένως το να πάθεις κατάθλιψη γι αυτό είναι μόνο αυτοκαταστοφή.

[Αγχωμένη]

αλεξανδρος_77

Ωτοασπίδες έχω πάρει απο την αρχή τις φοράω μονίμως και πλέον έχουν ερεθιστεί τα αφτιά μου και πονάνε. Δεν απορροφούν τους κτυπογενείς ήχους αλλά μόνο τους αερογενείς, δλδ φωνές, τηλεοράσεις, ομιλίες κλπ, σε χτυπήματα ντουλαπιών τακούνια κλπ δεν κάνουν σχεδόν τίποτα και έχω δοκιμάσει ήδη διάφορες! Για πες μου λοιπόν ποιο είναι το επόμενο βήμα που λες;

Magdalinx
Ωτοασπίδες όπως γράφω και πιο πάνω, ήταν το πρώτο που έκανα αλλά με πονάνε πια τα αφτιά μου! Το θέμα είναι πως κάναμε χρόνια να βρούμε αυτό το σπίτι καθώς δεν υπάρχει τίποτα εκεί έξω, ή είναι όλα πανάκριβα ή δεν έχουν θέρμανση, έχουν πετρέλαιο κλπ. Δεν πιστεύω ότι θα βρούμε τόσο εύκολα. Αφού ο σύζυγος μου λέει πως μέχρι να βρούμε τι θα κάνω είναι το θέμα, παίζει να έχω συνηθίσει κιόλας αφού αρρωστήσω πρώτα. Η μάνα μου μου είπε όταν νιώθω ότι δεν μπορώ να πηγαίνω να κοιμάμαι στο παλιό μου δωμάτιο στο πατρικό! Ναι, έχω φτάσει σε αυτό το σημείο!
Το θέμα μου είναι πως ακόμη και σήμερα, απο τη στιγμή που ξύπνησα, υπάρχει απόλυτη ησυχία, επειδή λείπουν μάλλον, αλλά έχω ένα άγχος και μια κατήφεια καθώς περιμένω το μεσημέρι που ξέρω πως θα ξανα αρχίσουν τη φασαρία μέχρι το βράδυ. Δεν χαίρομαι δηλαδή τις στιγμές ησυχίας, παρα μόνο περιμένω τη στιγμή που θα ξανα χτυπήσουν!
ΑΝ φέρω την αστυνομία υπάρχει περίπτωση να το πάνε τελείως εκδικητικά. Πχ να μου πούνε έτσι είσαι; και να χτυπάνε απο τις 7:30 που είναι ώρα κοινής ησυχίας μέχρι τις 15:30, να σταματάνε τυπικά ένα δίωρο που ορίζει ο νόμος 15:30-17:30 και να ξανα χτυπάνε μέχρι το βράδυ! Το φοβάμαι πολύ αυτό γιατί ξέρω πολλούς που αντιδρούνε έτσι. Και κάτι φίλοι που τους είχαν φέρει αστυνομία έκαναν το ίδιο εκδικητικά, οπότε το φοβάμαι κάτι τέτοιο.

[Αγχωμένη]

Το πρόβλημά μου είναι ότι δεν ζω, περιμένοντας τον επόμενο κτύπο! Τώρα πχ έχουν 4 ώρες να ακουστούν και δεν έχω χαλαρώσει καθόλου όλο το μεσημέρι, νομίζω πως απο στιγμή σε στιγμή θα ακουστούν. Αυτό θέλω να αντιμετωπίσω! Για΄τι το νιώθω αυτό! ΤΙ θα κάνω στον επόμενο κτύπο! Αγχώνομαι προκαταβολικά. ΒΛέπω τηλεόραση και χαμηλώνω κάθε λίγο και λιγάκι τη φωνή νομίζοντας πως άκουσα κάτι, ενώ μπορεί να είναι απο το δρόμο. Εϊναι είδος ψυχαναγκασμού; Φοβάμαι μην με κυριεύσει για καιρό, θέλω να το πατήσω όσο είναι αρχή ακόμη.

[αλεξανδρος_77]

θα σου πω λεπτομερειες αργοτερα γιατι ειχα δει κατι μου εμιαζε αυτο λες και το εψαχνα συνεχως αν γραψεις αλλα 30 μυν και κατι

[savatage]

Το πρόβλημά μου είναι ότι δεν ζω, περιμένοντας τον επόμενο κτύπο! Τώρα πχ έχουν 4 ώρες να ακουστούν και δεν έχω χαλαρώσει καθόλου όλο το μεσημέρι, νομίζω πως απο στιγμή σε στιγμή θα ακουστούν. Αυτό θέλω να αντιμετωπίσω! Για΄τι το νιώθω αυτό! ΤΙ θα κάνω στον επόμενο κτύπο! Αγχώνομαι προκαταβολικά. ΒΛέπω τηλεόραση και χαμηλώνω κάθε λίγο και λιγάκι τη φωνή νομίζοντας πως άκουσα κάτι, ενώ μπορεί να είναι απο το δρόμο. Εϊναι είδος ψυχαναγκασμού; Φοβάμαι μην με κυριεύσει για καιρό, θέλω να το πατήσω όσο είναι αρχή ακόμη.

Καλησπερα Αγχωμενη.
Ας αφησουμε λιγο στην ακρη το θεμα των γειτονων, αφου δε φαινεται να ειναι αυτο το πραγματικο σου προβλημα. Εγραφες πριν 4 χρονια οτι εχεις τρομερο αγχος γενικα για τα παντα, ολη την ημερα, ακομα και για το παραμικρο. Οτι κινδυνολογεις συνεχως, σκφτεσαι οτι ολα θα πανε στραβα κλπ Οποτε ακομη κι αν βρεις μια μονοκατοικια απομονωμενη, παλι θα βρεις αλλους λογους να εισαι καταγχωμενη ολη την ημερα.
Επισκεπτοσουν καποιον ψυχιατρο απο ο,τι διαβαζα στο αλλο νημα σου, αλλα ειχες αρνηθει να παιρνεις αγχολυτικα μαζι με τις συνεδριες ψυχοθεραπειας. Διεκοψες τελικα στις 3 επισκεψεις? Μεσα σε αυτα τα 4 χρονια εκανες καποια αλλη κινηση σχετικα με το προβλημα σου?
Σιγουρα δε βοηθαει το να μενεις κλεισμενη στο σπιτι ολη τη μερα. Και ησυχια να ειχε, ηρεμη δε θα ησουν.
Τωρα που εχει περασει τοσος καιρος, ισως ηρθε η στιγμη να το σκεφτεις καλυτερα να κανεις μια προσπαθεια για θεραπεια, ποσα χρονια θα υποφερεις τοσο ακομα? Ποσο να αντεξεις να ζεις μονιμα με κρισεις πανικου ?

[αλεξανδρος_77]

και δε μου λες δηλ αν αυτη εχει ενα προβλημα οι γειτονες πρεπει να το χοντρενουν? μαλον θελουν ενα πρηχτη να τους πρηζει συνεχεια για να καταλαβουν εγω πχ θα ειχα παρει μια σφυριχτρα και θα σφυριζα πεναλτυ νυχτιατικα για να ακολουθησω την ιδια τεχνικη :-) ειμαι αστειος ε? δε ξερω πως το πετυχαινω...

[savatage]

και δε μου λες δηλ αν αυτη εχει ενα προβλημα οι γειτονες πρεπει να το χοντρενουν? μαλον θελουν ενα πρηχτη να τους πρηζει συνεχεια για να καταλαβουν εγω πχ θα ειχα παρει μια σφυριχτρα και θα σφυριζα πεναλτυ νυχτιατικα για να ακολουθησω την ιδια τεχνικη :-) ειμαι αστειος ε? δε ξερω πως το πετυχαινω...

Τι ωραια που απαντουσες πριν 4 χρονια, Αλεξανδρε
https://www.e-psychology.gr/forum/th...CE%BC%CE%B1%21

[αλεξανδρος_77]

εγω ειμαι στη μεση συνηθως σε ολα τα θεματα εκτος αν κατι με φουντωσει και ερθουν τα μποφορια και φυσαει πολυ και πιασω τα ακρα ισως γι αυτο βλεπεις διαφορα...

[savatage]

εγω ειμαι στη μεση συνηθως σε ολα τα θεματα εκτος αν κατι με φουντωσει και ερθουν τα μποφορια και φυσαει πολυ και πιασω τα ακρα ισως γι αυτο βλεπεις διαφορα...

Oχι ουτε τωρα απαντας επιθετικα. Εννοουσα οτι τοτε απαντουσες κατι σχετικο με αυτο το οποιο διαβαζες, οχι κατι παντελως ασχετο που μπορει απλα να σου ηρθε στο μυαλο.

[αλεξανδρος_77]

απανταω επιθετικα γιατι σκεφτομαι δηλ αν εχεις ενα προβλημα οι γειτονες θα στο κανουν χειροτερο??? και φουντωνω μπορει να μη φαινεται αυτο αλλα οσο παρατηρω το ιδιο φαινομενο ενω εχω δικιο τα παιρνω συνεχως τοσο αθορυβα που οταν καπιος θα το αντιληφθει αυτο θα εχω γινει εντελως ανεξελεγκτος και θα το καταλαβει κατοπιν εορτης απλα περιμενω να μαζευτει πολυ ενεργεια μεσα μου για να το εκδηλωσω

[WhyAlwaysMe?]

απανταω επιθετικα γιατι σκεφτομαι δηλ αν εχεις ενα προβλημα οι γειτονες θα στο κανουν χειροτερο??? και φουντωνω μπορει να μη φαινεται αυτο αλλα οσο παρατηρω το ιδιο φαινομενο ενω εχω δικιο τα παιρνω συνεχως τοσο αθορυβα που οταν καπιος θα το αντιληφθει αυτο θα εχω γινει εντελως ανεξελεγκτος και θα το καταλαβει κατοπιν εορτης απλα περιμενω να μαζευτει πολυ ενεργεια μεσα μου για να το εκδηλωσω

χαχαχαχαχαχαχαχα

[savatage]

3 πουλακια καθονταν

[Αγχωμένη]

Καλησπερα Αγχωμενη.
Ας αφησουμε λιγο στην ακρη το θεμα των γειτονων, αφου δε φαινεται να ειναι αυτο το πραγματικο σου προβλημα. Εγραφες πριν 4 χρονια οτι εχεις τρομερο αγχος γενικα για τα παντα, ολη την ημερα, ακομα και για το παραμικρο. Οτι κινδυνολογεις συνεχως, σκφτεσαι οτι ολα θα πανε στραβα κλπ Οποτε ακομη κι αν βρεις μια μονοκατοικια απομονωμενη, παλι θα βρεις αλλους λογους να εισαι καταγχωμενη ολη την ημερα.
Επισκεπτοσουν καποιον ψυχιατρο απο ο,τι διαβαζα στο αλλο νημα σου, αλλα ειχες αρνηθει να παιρνεις αγχολυτικα μαζι με τις συνεδριες ψυχοθεραπειας. Διεκοψες τελικα στις 3 επισκεψεις? Μεσα σε αυτα τα 4 χρονια εκανες καποια αλλη κινηση σχετικα με το προβλημα σου?
Σιγουρα δε βοηθαει το να μενεις κλεισμενη στο σπιτι ολη τη μερα. Και ησυχια να ειχε, ηρεμη δε θα ησουν.
Τωρα που εχει περασει τοσος καιρος, ισως ηρθε η στιγμη να το σκεφτεις καλυτερα να κανεις μια προσπαθεια για θεραπεια, ποσα χρονια θα υποφερεις τοσο ακομα? Ποσο να αντεξεις να ζεις μονιμα με κρισεις πανικου ?

Καλησπέρα.
ΑΝ ξανα διαβάσεις, δεν ήταν ψυχίατρος, αλλά ψυχολόγος και πήγαινα στο νοσοκομείο. Δεν με βοηθούσε καθόλου και όταν μιλούσα κοιτούσε το ρολόι να περάσει η ώρα και μόλις περνούσε με έκοβε απότομα και μου έλεγε "τέλος για σήμερα, μετά απο βδομάδες πάλι".. Δεν μου ενέπνεε καμία εμπιστοσύνη και ένιωθα πως ήταν απλά ένας τοίχος. Ήταν στο νοσοκομείο και πήγαινα δωρεάν. Δεν υπάρχει άλλη, είναι η ίδια ακόμη και σήμερα! Μόνο ένα άτομο!
Πως θα δεχτώ αγωγή χαπιών που μου πρότεινε ένα άτομο που ούτε καν με ένιωσε, που ήταν πάγος και περίμενε πότε θα περάσει το 8ωρο να σχολάσει; Εαν ήταν κάποιος πραγματικός επιστήμονας που θα ένιωθα ασφάλεια, δεν θα αρνιόμουν κάποια θεραπεία με αγχολυτικά. Αυτή δεν με έπεισε με τίποτα!
Σκέφτηκα πολλές φορές να πάω σε ψυχολόγο για να λύσω το θέμα του γενικευμένου άγχους που έχω, αλλά 1ον θέλουνε 40€ τη συνεδρία. 2ον ο σύζυγος εργάζεται για 23€ μεροκάματο 3ον εγώ είμαι άνεργη και 4ον και εαν έβρισκα χρήματα να διαθέσω έπρεπε να βρω τον κατάλληλο ψυχολόγο να με βοηθήσει πραγαμτικά,να με νιώσει και να νιώσω κι εγώ καλά μαζί του, αλλιώς αν δεν νιώθω εγώ καλά με τον άνθρωπο που έχω απέναντί μου πως θα μπορέσει να με βοηθήσει αν είναι αναίσθητος, ή τυπικός να περάσει η ώρα και να γίνει η δουλειά του;

Όπως λέει και ο Αλέξανδρος, το ότι είμαι αγχώδης τύπος, γιατί πρέπει να μου το επιβαρύνουν και οι άλλοι και να τα ανέχομαι; Μέχρι τώρα, ζούσα ήρεμα στο σπίτι, έπεφτα για ύπνο χωρίς να σκέφτομαι. Τώρα μπορεί να νυστάξω πχ νωρίς και οι άλλοι με το χαβά τους να κάνουν πόλεμο στη πολυκατοικία. ΜΕγάλωσα σε πολυκατοικίες, υπήρχαν οι φυσιολογικοί θόρυβοι όταν ζεις ανάμεσα σε τόσα σπίτια είναι λογικό, τα συνηθίσαμε αλλά τέτοια προβλήματα δεν ξανα είχα ποτέ στη ζωή μου με τους θορύβους. Αυτοί εδώ είναι Νεάντερταλ! Γιαγκούλες! ΤΟ πρόβλημα σίγουρα υπάρχει καθώς όσοι επισκέπτες έχουν έρθει, όλοι έχουν ακούσει τα μπαμ μπουμ! ΤΟ θέμα είναι πως εγώ το γιγαντώνω σε σημείο που να μη μπορώ να ζήσω μια φυσιολογική καθημερινότητα πλέον!