A toast to my emptiness.

[savatage]

Oι in the woods παιζουν τον Απριλιο στη Θεσσαλονικη. Κανονιστε να πατε με την psy spirit

[psy_spirit]

Καλημέρα! Βλέπω πως μερικά απ τα λεγόμενά μου έχουν παρεξηγηθεί και άλλα χρήζουν περαιτέρω εξήγησης. Να αρχίσω λοιπόν, λέγοντας ότι δουλειά ενός ψυχολόγου, συγκεκριμένα ενός καλού ψυχολόγου, γιατί υπάρχουν και περιπτώσεις, δεν είναι να σου αλλάξει τη προσωπικότητα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που σε κάνουν εσένα, αλλά στο τομέα της ζωής σου που εσύ βρίσκεις δυσλειτουργίες και δε μπορείς πλέον να ζήσεις καλά, νιώθεις ένα αγκαθάκι μέσα σου, να σε βοηθήσει προτείνοντάς σου τρόπους αντιμετώπισης και προσφέροντάς σου εναλλακτικό τρόπο σκέψης. Από κει και πέρα, υπάρχουνε περιπτώσεις που δε δείχνουν κανένα ενδιαφέρον για τα προβλήματά σου και σε αντιμετωπίζουν ως ένα στατιστικό στοιχείο, μη βοηθώντας ουσιαστικά στη καλυτέρευσή σου; Υπάρχουνε ψυχίατροι που μόλις ένα παιδάκι δείξει τη παραμικρή δυσκολία στο μάθημα του γράφουνε αμέσως συνταγή για ADHD; Ρητορικές ερωτήσεις, η απάντηση είναι προφανής, σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, είναι να πέσεις σε ένα ψυχοθεραπευτή που σε καταλαμβαίνει και πραγματικά δείχνει ενδιαφέρον για τη περίπτωσή σου.
Βέβαια, όλα τα παραπάνω ισχύουνε, με τη προϋπόθεση ότι όντως έχεις ένα πρόβλημα και θες να βοηθηθείς. Από τα λεγόμενά σου στο τελευταίο ποστ, διακρίνω μια αντίφαση. Ναι μεν λες πως είσαι άνετη με τον εαυτό σου και νιώθεις καλά με το τρόπο που αντιμετωπίζεις τη ζωή, αλλά επίσης στη συνέχεια τον χρεώνεις με κόμπλεξ, τις ανασφάλειες, φοβίες. Λοιπόν, όλοι οι άνθρωποι τα παρουσιάζουν αυτά στη ζωή τους, αργά ή γρήγορα με τον ένα τρόπο ή τον άλλον. Εφόσον αυτά τα ῾῾κακἀ῾῾ γίνουν η αιτία που δυσλειτουργείς και ζητήσεις βοήθεια απ το ψυχολόγο, τότε χρέος του είναι να σε βοηθήσει. Και τότε μόνο, μπορεί να σε διαγνώσει με μια διαταραχή αν υπάρχει, κάτι το οποίο εγώ προσωπικά δε το παίρνω με αρνητική χροιά. Γενικά νομίζω πως η κοινωνία πια έχει αποβάλλει πολλά απ τα στερεότυπα που διατηρούσε για τους ψυχικά ασθενείς.
Εγώ πάντως, όπως πολλά άτομα που ζητούνε βοήθεια από κάποιον ειδικό, δεν θα ήθελα να πάω, να του αναλύσω τις φοβίες μου και τα συμπλέγματά μου και αντί να προσπαθήσει καν να με βοηθήσει, να αρχίζει να μου λέει για το σκοτάδι που έχουμε όλοι μέσα μας και το ότι είναι μέρος μου. Αυτά τα ξέρω. Το θέμα είναι από κει και πέρα τι κάνεις. Εσύ, απ ότι έχω καταλάβει, βοηθιέσαι με το να βυθίζεσαι μέσα του, είναι ένας τρόπος αυτός. Αν είναι έτσι όμως, τί σε οδήγησε στο ψυχολόγο από την αρχή; Ενδιαφέρομαι πραγματικά να μάθω. Προσωπικά, αυτό που με οδήγησε να απευθυνθώ ήταν η κοινωνική φοβία που είχα αναπτύξει με τα χρόνια, λόγω πολλών συνθηκών, η οποία είχε χειροτερεύσει φανερά με το άγχος των πανελληνίων + την εφηβεία. Η απόφαση ήταν αποκλειστικά δική μου και οι γονείς μου δέχτηκαν να με βοηθήσουν, παρόλο που εκείνοι δεν διέκριναν τίποτα στραβό με μένα.
Υπάρχει μια ποιητική πλευρά της μελαγχολίας, σίγουρα. Έχει τη γοητεία του το να ακούς ένα λυπητερό τραγούδι, όπως εκείνο που μοιράστηκες στο πρώτο ποστ, ή να αγναντεύεις λεπτά αμέτρητα μια σκοτεινή εικόνα, όπως εκείνου του αλμπουμ καβερ του συγκροτήματος και να σκέφτεσαι τη πλευρά της ζωής εκείνη, που είναι τόσο αληθινή όπως η φωτεινή πλευρά. Άλλο αυτό όμως, και άλλο το κενό που ζεις κάποιος όντας πραγματικά καταθλιπτικός, αγχωμένος, ψυχικά ασθενής, δυσλειτουργικός στη ζωή του, άχρωμος, που θέλει να δραπετεύσει αλλά δυσκολεύεται μόνος του. Είναι συνηθισμένος στις μέρες μας ο φετιχισμός των ψυχικών αρρώστιων, δυστυχώς, και με βρίσκει εναντίον του, αν και ορισμένες φορές πέφτω και γώ στη παγίδα αυτή. Φυσικά, ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει, χωρίς να θέλω να κατηγορήσω εσένα για κάτι τέτοιο.

Παίζω κιθάρα απ τα 16 μου, φάση κομπανία και συγχορδίες, μη φανταστείς κάτι ιδιαίτερο. Πήγα 1 χρόνο ωδείο, αλλά σταμάτησα και πλέον έχω κάτι βιβλιαράκια αλλά και το ίντερνετ για να βοηθιέμαι. Η ῾῾κιθαρίτσα῾῾που ανέφερα στο πόστ μου, είναι μια ηλεκτρική! Τη χώνω στον ενισχυτή και ξαφνικά όλα είναι όμορφα πάλι στο κόσμο.
Πώς πήγε η έρευνα για τις γνωσιακές συμπεριφορ. τεχνικές; Σε βοηθάνε καθόλου; Μην απολογείσαι για τα τραγούδια, το να ανακαλύπτω νέα μουσική και μάλιστα ψαγμένη και ῾῾καλή῾῾, όπως αυτή που μου προτείνεις, μου είναι κάτι ιδιαίτερα όμορφο! Έχω τρέλα με τη μουσική, με συντροφεύει από έφηβη. Η εκκλησιαστική ατμόσφαιρα του τελευταίου συνοδεύεται με σατανιστικούς στίχους βλέπω... Πολύ ιδιαίτερο συγκρότημα και με το ιδιαίτερο, εννοώ ότι δε θα έβαζα τα ακουστικά μου να το ακούσω, αν και με ανάλογη ατμόσφαιρα όπως λες, θα το άκουγα ευχάριστα. Ο Roky είναι τρομερός, δε τίθεται θέμα! Πιο γκοθ, λιγότερο μπλακ: https://www.youtube.com/watch?v=vFwYJYl5GUQ . Και κάτι πολύ διαφορετικό: https://www.youtube.com/watch?v=aFUzvbkEvRk πολύ ατμοσφαιρικό, σχεδόν ονειρική ηλεκτρονική μουσική, πραγματικά αποπνέει τρελό συναίσθημα. Είναι αστείο πάντως που πάντα κλείνουμε με μουσική τα πόστ μας. Διακρίνω ένα μοτίβο!

[psy_spirit]

Oι in the woods παιζουν τον Απριλιο στη Θεσσαλονικη. Κανονιστε να πατε με την psy spirit

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ Έχουμε κανονίσει ήδη και θα πάμε, έλα και σύ, savatage! Δε βολεύει Θεσσαλονίκη όμως..! Τι θα ᾽λεγες για Αθήνα; Έρχονται στο Κύτταρο.

in the woods, τυχαίο το username;

[in the woods]

Το τελευταίο μισό χρόνο η ζωή μου έχει έρθει άνω κάτω.Από το καλοκαίρι και μετά έγιναν απανωτά κάποια πράγματα και βίωσα αρνητικές καταστάσεις που ούτε καν τις περίμενα ή τις είχα φανταστεί.Είδα το κόσμο μου,τη ζωή μου να καταρρέει σταδιακά.Δε μπορούσα και μάλλον ακόμη δε μπορώ να το δεχτώ.Όλα μέσα μου έχουν ρημαχτεί.Λένε,πως όταν κάτι δε σου κάνει καλό,να απομακρύνεσαι από αυτό.Εγώ,όμως,πείσμα στο πείσμα γιατί πίστευα και ήλπιζα πως όλο αυτό που βίωνα θα περνούσε αργά ή γρήγορα.Αλλά τελικά δε κατάφερα τίποτα άλλο,από το να παρατείνω μια κατάσταση που όλο και περισσότερο κούραζε το μυαλό μου.Πλέον δε ξέρω τι θέλω και αν θέλω κάτι.Όπως έχω γράψει σε προηγούμενο ποστ,αισθάνομαι τελείως χαμένη.Πάντως δεν είχα πάντα κόμπλεξ και ανασφάλειες.Αυτούς τους μήνες εμφανίστηκαν,αλλά το πώς δε θέλω να το συζητήσω δημόσια.Είμαι σε περίεργη κατάσταση γενικά.Έχω ηρεμήσει σε σχέση με τους προηγούμενους μήνες,αλλά ακόμη δεν έχω βρει τον εαυτό μου πλήρως και τη δύναμη να σταθώ στα πόδια μου.Η μητέρα μου ήταν και είναι δίπλα μου σε όλο αυτό που βιώνω,αλλά επειδή έβλεπε οτι δε μπορούσα να το διαχειριστώ,μου πρότεινε αρκετές φορές τον ψυχολόγο.Ώσπου μια μέρα το πήρα απόφαση να δώσω μια ευκαιρία σε κάτι τέτοιο,μήπως και ελάφρυνε το φορτίο μέσα μου.Αλλά αποτυχημένη προσπάθεια.Τέλος πάντων,πλέον λέω στον εαυτό μου πως μόνη μου πρέπει να τα καταφέρω.Όσο μπορώ.Ωρίστε και ένα κομμάτι στο κλίμα της παραγράφου! https://www.youtube.com/watch?v=XGjNrUw2_is
Οκ,κατάλαβα ποια είναι η δουλειά της κάθε ψυχολόγου,απλά όπως λένε και οι άγγλοι "it’s not my cup of tea".

Τους type o negative τους γνωρίζω,αλλά δε μπορώ να πω οτι με έχει απορροφήσει η μουσική τους.Το δεύτερο κομμάτι που μου έστειλες,μου έφερε για κάποιο λόγο στο μυαλό τη θάλασσα.Όσο το άκουγα,ταξίδευα νοερά με το μυαλό μου σε μια ερημική παραλία μια καλοκαιρινή,ηλιόλουστη μέρα.Πολύ όμορφο κομμάτι και συμφωνώ σε αυτό που γράφεις "ονειρική ηλεκτρονική μουσική".Θα το ακούσω σίγουρα πολλές φορές.Ξεκίνησα και τη σειρά!Έχω δει τα 5 πρώτα επεισόδια.Με κάνει να γελάω,οπότε μόνο για αυτό σε ευχαριστώ που μου τη πρότεινες.
Το username όντως το εμπνεύστηκα από το συγκρότημα.Απλά το τελευταίο διάστημα έχω κολλήσει πάλι με το omnio.Εεε ναι,εδώ θα απογοητεύσω λίγο και θα φανώ λίγο ξενέρωτη,αλλά δε θεωρώ οτι η μουσική των in the woods είναι για live.Ειδικά το heart of the ages και το omnio θεωρώ οτι είναι προσωπικοί δίσκοι,δίσκοι δωματίου.Ένα live τους πιστεύω οτι θα τους απομυθοποιούσε στο μυαλό μου.Η μουσική τους θα έχανε από το μεγαλείο της.Προτιμώ να τους συνδυάζω με απέραντα χιονισμένα δάση της Νορβηγίας και με ονειρικά,μαγευτικά τοπία.Να,κάπως έτσι :



Καλό βράδυ.

[psy_spirit]

Καλά, έχουμε χρόνο ακόμα να αλλαξοπιστήσεις, η συναυλία είναι σε 3 μήνες! Πέρα απ τη πλάκα, το συγκρότημα τώρα το ανακαλύπτω, γενικά φέτος πάντως πάμε καλά από ροκ συναυλίες! Έρχονται και οι Iced Earth Θεσσαλονίκη... Ντάξει! <3 Οι type0- είναι απ τα πιο αγαπημένα μου συγκροτήματα, κρίμα που δε θα μπορέσω ποτέ να τους δώ λάιβ (ο τραγουδιστής τους έχει πεθάνει). Το 2ο τραγούσι εμένα μου φέρνει στο μυαλό πτήση, σκοτεινούς μπλε ουρανούς, αόριστη ονειροπώληση. Αναφορικά, έχω λιώσει στο repeat το Here's to Misery! Τόσο απλοικά μελωδικό και όμορφο! Σε κάνει να γελάς η σειρά ε... απόλαυσέ το γέλιο τώρα, γιατί μετά είναι άλλη φάση! Αλλά αξίζει πολύ.
Και για να περάσω στα πιο σοβαρά. Με λυπεί ιδιαίτερα η σκέψη ότι τόσα νέα παιδιά βασανίζονται από τόσο νωρίς με ψυχολογικά προβλήματα. Παλιά ήμουν ανίδεη του πόσου πολλοί είμαστε, τώρα τελευταία όμως συνειδητοποιώ ότι δυστυχώς όλοι στραβάμε κάποιο σταυρό. Και είναι κρίμα. Μερικά πράγματα που συμβαίνουν σε μένα εδώ και 2 χρόνια, με έχουν κάνει το τελευταίο καιρό να περιμένω σε ένα θαύμα. Αργά το βράδυ όταν κοιμάμαι, το μυαλό μου λίγο πριν σβήσει στο υποσεινήδητο, αναζητάει το Θεό, προσεύχεται, κάτι που θεωρώ ανούσιο και επιδεικνύει μόνο το πόσο αδύναμη νιώθω. Έχω ένα αίσθημα απελπισίας. Κρίμα που έπεσες σε λάθος άνθρωπο, όπως εγώ στη 2η μου ψυχολόγο. Δύσκολα να βρεις κάποιον να ταιριάζετε κ να σε καταλαβαίνει.
Τα βράδια πώς κοιμάσαι; Συνεχίζεις να παίρνεις ζάναξ και να κάνεις κατάχρηση αλκοολ; Συχνότερα από παλιά, αυτό το καιρό σκέφτομαι και γώ να επισκευθώ κάποιον γιατρό να μου γράψει κάνα φάρμακο για το άγχος, τη κατάθλιψη... έχω μία φίλη που την έχουν παστώσει στις χημείες και είναι συνέχεια με ένα χαμόγελο τεράστιο. Θα θελα και γώ να μουν έτσι. Να ξυπνάω το πρωί, να παίρνω ένα μαγικό χαπάκι και να μη με νοιάζει τίποτα.. να μη χρειάζεταινα παλεύω με τον εαυτό μου, το μυαλό μου, το δυσλειτουργικό σκεπτικό μου. Ανώριμο που το παραδέχομαι. Συγνώμη αν φαίνονται ιδιαίτερα διεισδυτικές οι ερωτήσεις μου και αν είναι έτσι, ας μη τις απαντήσεις, αλλά ρωτώ μονάχα από ενδιαφέρον και για αξιολόγηση της κατάστασης. Όπως έχω προαναφέρει, βλέπω πολλά κομμάτια προσωπικά μου στα δικά σου πόστ και λανθασμένα ή όχι, κάνω αυτή τη σύνδεση.
Είναι όμορφο που η μητέρα σου σε υποστηρίζει. Χωρίς να θέλω να επεκταθώ πάρα πολύ, δεν στέκομαι τόσο τυχερή σε αυτό το κομμάτι. Όταν ο άλλος δεν είναι ψύχραιμος και ήρεμος, κάπως δυσκολεύεσαι να του εκμυστηρευτείς πράγματα. Ειδικά όταν ξέρεις ότι θα κριθείς. Είναι όμως επίσης πολύ πολύ άσχημο, να συμπυκνύεις όλες σου τις ελπίδες και όλη σου την αγάπη σε ένα και μόνο άτομο, να εξαρτάσαι από εκείνο, κάτι για το οποίο είμαι ένοχη, για πολλά πολλά χρόνια.
https://www.youtube.com/watch?v=4aeETEoNfOg Αυτό με έκανε χαρούμενη σήμερα το πρωί. Μου έφερε αναμνήσεις παλιές, με χαμένους ανθρώπους, σε ανοιξιάτικα λιβάδια που πρωτογνώριζα. Μου φαίνεται πραγματικά σαν να χουν περάσει αιώνες από τότε. Τότε που νόμιζα ότι είχα προβλήματα... μα, το ίδιο δεν είναι και τώρα; Και έχω μια αίσθηση ότι πάντα έτσι θα είναι.
Όπως πάντα, εύχομαι να χεις μια καλή μέρα, in the woods. Και όλοι όσοι παρακολουθούν το θρέντ.

[savatage]

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ Έχουμε κανονίσει ήδη και θα πάμε, έλα και σύ, savatage! Δε βολεύει Θεσσαλονίκη όμως..! Τι θα ᾽λεγες για Αθήνα; Έρχονται στο Κύτταρο.

in the woods, τυχαίο το username;

Βρε psy με τον πονο μου παιζεις? :P Μενω πολυ μακρια και απο Αθηνα και απο Θεσσαλονικη. Ερχεται και η αγαπημενη μου μπαντα το Μαρτιο και δε βλεπω να καταφερνω να τους δω ενω το περιμενω χρονια.. Τεσπα, ποτε δεν ξερεις. Αν γινει κανενα θαυμα και μπορεσω να κατεβω Αθηνα, θα σου πω!

[psy_spirit]

Ευκαιρία να αλλάξεις περιστάσεις! Να κατεβείς Αθήνα, δε χάλασε ο κόσμος για λίγες μέρες! Οι συναυλίες είναι εμπειρίες ζωής, θα ακούς μετά τα τραγούδια των συγκροτημάτων που είδες και θα έχουν άλλη γλύκα. Είδα ένα απ τα αγαπημένα μου συγκροτήματα το περασμένο καλοκαίρι, δε θα το ξεχάσω ποτέ, η εμπειρία ήταν αλλοκοσμική. Προσπαθώ και πηγαίνω σε όσες πιο πολλές γίνεται, πραγματικά αξίζει. Καλά είναι και το συγκρότημα, όντως οι in the woods δε λένε τόσο για λάιβ.

[savatage]

Ευκαιρία να αλλάξεις περιστάσεις! Να κατεβείς Αθήνα, δε χάλασε ο κόσμος για λίγες μέρες! Οι συναυλίες είναι εμπειρίες ζωής, θα ακούς μετά τα τραγούδια των συγκροτημάτων που είδες και θα έχουν άλλη γλύκα. Είδα ένα απ τα αγαπημένα μου συγκροτήματα το περασμένο καλοκαίρι, δε θα το ξεχάσω ποτέ, η εμπειρία ήταν αλλοκοσμική. Προσπαθώ και πηγαίνω σε όσες πιο πολλές γίνεται, πραγματικά αξίζει. Καλά είναι και το συγκρότημα, όντως οι in the woods δε λένε τόσο για λάιβ.

Εδινα το παρων πολυ συχνα οσα χρονια εμενα σε μεγαλη πολη, τωρα ειμαι μακρια και ειναι δυσκολα.. Αλλα ναι, οι συναυλιες ειναι φανταστικες εμπειριες, εχω να θυμαμαι υπεροχες στιγμες.

[in the woods]

Καλημέρα.

Μπα,δε νομίζω να αλλάξω γνώμη.Ούτως ή άλλως εκείνη τη βδομάδα θα είμαι στο εξωτερικό,Γερμανία για την ακρίβεια,με τη σχολή.Είναι το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό και έχω ενθουσιαστεί λίγο με αυτό γιατί έχω μια ιδιαίτερη σχέση με τη Γερμανία.Με αφορμή αυτό,ήθελα να σου προτείνω μια γερμανική ταινία,η οποία είναι από τις αγαπημένες μου.Αφυπνιστική ταινία,δημιουργεί προβληματισμούς.Εμένα με είχε "ταρακουνήσει" τη πρώτη φορά που την είχα δει.Λέγεται Der Todesking( = Ο βασιλιάς του Θανάτου).Αν θέλεις,δες τη κάποια στιγμή.Δεν ακούω και πολύ heavy metal,τύπου iced earth,iron maiden και τέτοια, προτιμώ πιο ατμοσφαιρικά πράγματα,για αυτό έχω και μια κλίση προς το black metal.Χμμ,αν σου άρεσε το κομμάτι των of the wand and the moon,έχω να σου προτείνω και αυτό: https://www.youtube.com/watch?v=Cs-X7t9r7tU Πρωτεργάτες του νεοφόλκ κινήματος.Μου αρέσουν πολύ οι στίχοι από το κομμάτι που σου στέλνω.Αλήθεια,εσύ έχεις κάνει κάποιο ταξίδι στο εξωτερικό?

Απλά βρίσκομαι σε μια δύσκολη,περίεργη περίοδο.Ο θυμός,η απόγνωση,η απελπισία,η παράνοια της κατάστασης που βίωσα εξασθενούν σιγά σιγά και η θλίψη μου έχει περάσει σε άλλο στάδιο,πιο ομαλό.Γενικά,εχω παρατηρήσει οτι όλο αυτό το καιρό η θλίψη μου έχει πάρει πολλές μορφές και εγώ η ίδια την αντιμετωπίζω διαφορετικά.Τώρα είμαι στο στάδιο που είμαι απαθής,ανέκφραστη,παγωμένη .Υπάρχουν όμως στιγμές που νιώθω καλά και είμαι ήρεμη και αυτό σίγουρα είναι ένα θετικό.Με αφορμή αυτό που μου έγραψες οτι τα βράδια προσεύχεσαι και αναζητάς το Θεό,μπορώ να καταλάβω γιατί το κάνεις.Προσωπικά,έχω πολλά χρόνια να προσευχηθώ και να επικαλεστώ το Θεό.Δεν γνωρίζω αν υπάρχει θεός ή όχι,τείνω προς τον αγνωστικισμό μάλλον.Και άμα το πάμε στο θέμα θρησκεία,θεωρώ αρκετά γελοία τη θρησκεία μας και τα όσα πρεσβεύει,δε πιστεύω στη θρησκεία μας και στους "καλούς" χριστιανούς.Τέλος πάντων,άλλα θέματα αυτά.Ελπίζω πάντως να βρεις το τρόπο να απαλύνεις λίγο μέσα σου όλο αυτό που νιώθεις.Ούτως ή άλλως η ζωή ένας συνεχής αγώνας είναι και μου φαίνεσαι για άνθρωπος που δε το βάζει κάτω.Το έχω περιορίσει το αλκοολ.Πίνω βέβαια κάθε βράδυ είτε μια μπύρα είτε ένα ποτήρι κρασί,περισσότερο για να με χαλαρώνουν δηλαδή.Αλλά έχει μέρες που έχω σταματήσει να συνδυάζω ποτά και να πίνω από το απόγευμα.Xanax,έχω να πάρω από το βράδυ που έγραψα το πρώτο μου ποστ εδώ.Έχω θέμα,όμως,με τον ύπνο.Πριν 2 μήνες περίπου,κοιμόμουν μόνο 2-3 ώρες κάθε βράδυ και αυτό γινόταν για αρκετό διάστημα με αποτέλεσμα να μη μπορούσα να αποδώσω σε τίποτα,αισθανόμουν συνέχεια το κεφάλι μου "βαρύ",μουδιασμένο.Τώρα και αυτές οι τρελές αυπνίες έχουν περάσει ευτυχώς,αλλά ακόμη υπάρχουν μερικά βράδια,που μπορεί να έχει ξημερώσει και εγώ να είμαι ακόμα ξύπνια.Θέλεις λίγο να μου εξηγήσεις και να μου αναλύσεις αυτό που γράφεις εδώ : "Είναι όμως επίσης πολύ πολύ άσχημο, να συμπυκνύεις όλες σου τις ελπίδες και όλη σου την αγάπη σε ένα και μόνο άτομο, να εξαρτάσαι από εκείνο, κάτι για το οποίο είμαι ένοχη, για πολλά πολλά χρόνια." ?

Ίδιο στυλ με το κομμάτι που μου έστειλες : https://www.youtube.com/watch?v=SDTSUwIZdMk Σήμερα μου έστειλε ένας γνωστός μου και χάρηκα γιατί θα πάμε να λιώσουμε σε ένα στέκι με πανκ μουσική και μπύρες!

[Xfactor]

επειδή βαριέμαι να διαβασω όλα αυτά τα "σεντονια" σε καποιον ειδικο εχεις απευθυνθει? από ότι γραφεις εχεις κοινωνικη φοβια με αγχωδεις διαταραχες...αυτό αντιμετωπίζεται με αγωγη δουλεια ειδικου και θεληση

[in the woods]

Ξέχασα να σε ρωτήσω psy_spirit.Αφού μου λες οτι η πρώτη ψυχολόγος σε βοηθούσε πολύ,γιατί δε σκέφτεσαι να ξεκινήσεις πάλι τις συνεδρίες μαζί της όπως σου είχε προτείνει μέσα από skype από το να πας σε γιατρό να σου γράψει φάρμακα? Δεν είναι μια καλύτερη εναλλακτική?

[in the woods]

psy_spirit,ήθελα να σου στείλω αυτό το υπέροχα λυρικό κομμάτι: https://www.youtube.com/watch?v=vZCs1XZ2sHo Εμένα με ηρεμεί,αυτό ακούω τώρα.Πώς είσαι σήμερα? Χθες είδα το 7ο επεισόδιο από τη σειρά και μου άρεσαν πολύ ορισμένοι διάλογοι,ταυτίστηκα με κάποια λόγια και καταστάσεις που βίωναν οι χαρακτήρες στο συγκεκριμένο επεισόδιο.Αργότερα,θα βάλω να δω το επόμενο.

Καλό σαββατοκύριακο!

[teras]

επειδή βαριέμαι να διαβασω όλα αυτά τα "σεντονια" σε καποιον ειδικο εχεις απευθυνθει? από ότι γραφεις εχεις κοινωνικη φοβια με αγχωδεις διαταραχες...αυτό αντιμετωπίζεται με αγωγη δουλεια ειδικου και θεληση

επιτελους ενας δικος μου ανθρωπος! νομισα μονο εγω βαριεμαι να τα διαβαζω τα κατεβατα

[in the woods]

επιτελους ενας δικος μου ανθρωπος! νομισα μονο εγω βαριεμαι να τα διαβαζω τα κατεβατα

Εε,teras και Xfactor αυτά τα κατεβατά/σεντόνια από τη δική μου οπτική είναι επικοινωνία,οπότε δε χρειάζεται να "χαλάτε" το thread με ανούσια ποστ.Άσε που δε χρειάζεται κιόλας να τα διαβάζετε γιατί ούτως ή άλλως δε προορίζονται για εσάς.Επίσης Xfactor είσαι τελείως εκτός θέματος.

[teras]

μπορεις να μας κανεις μπλοκ για να μην σε εκνευριζουμε. πατα πανω στο ονομα μας...βιου προφαιλ..και εκει θα δεις την επιλογη. γιατι αν σε κανω εγω μπλοκ...παλι θα μπορεις να βλεπεις τα σχολια μου...και παλι θα με λες ανουσια. οποτε νο ποιντ. καντο εσυ να ησυχασουμε.