A toast to my emptiness.

[damien!!!]

Ηρεμία παίδες! νομίζω ότι είμαστε σε ένα χώρο επικοινωνίας και αλληλοσεβασμού των προβλημάτων που θέτει ο καθένας!δεν υπάρχει λόγος να κρίνουμε τα συναισθήματα πού εκφράζει ο καθένας![emoji6]

Εστάλη από Lenovo A7010a48 στο E-Psychology.gr Mobile App

[psy_spirit]

Γειά σου in the woods! Πώς είσαι; Χάθηκα τόσες μέρες από το φόρουμ, λόγω διαβάσματος για εξεταστική. Χμμ και μένα αν με ρώταγες τι απ τα 2, θα προτιμούσα το ταξίδι στη Γερμανία! Είναι στη λίστα μου με τα μέρη που θέλω πολύ να επισκεπτώ. Γενικά οι βόρειες ευρωπαϊκές χώρες με ελκύουν πολύ, από άποψη αρχιτεκτονικής πόλεων, κουλτούρας, μουσικής. Τρελαίνομαι να γνωρίζω πολιτισμούς διαφορετικούς από αυτά που έχω συνηθίσει. Στο παρελθόν έχω κάνει ένα ταξίδι στο εξωτερικό, όταν ήμουν πολύ μικρή.
Λοιπόν, από γερμανικό κινηματογράφο, έχω δεί μόνο μία ταινία "Feuchtgebiete" λέγεται. Για μένα, είχε τη φάση της και την απόλαυσα ιδιαίτερα, άλλους μπορεί να τους αηδιάσει σε σημείο να μη θέλουν να τη τελειώσουν! Ύστερα, νομίζω θα σ αρέσει πολύ το "Melancholia" του Lars Von Trier, αγγλόφωνη ταινία, γερμανός ο σκηνοθέτης. Σε ευχαριστώ για τη σύσταση σου, σίγουρα θα τη τσεκάρω και θα σου πώ! Από γερμανική μουσική,ακούω πολύ Ραμσταϊν. Τσέκαρε https://www.youtube.com/watch?v=srN1GsnBui8
Και γώ σε διαχειρίσιμη περίοδο βρίσκομαι... σκεφτόμουν μάλιστα τις προάλλες πόσο ῾῾χαζά῾῾ είναι τα μυαλά μας. Απο κεί που κλαίς, η διάθεση σου είναι στα τάρταρα, άγχος στο φούλ, ένα κάτι γίνεται. Κάποιο άτομο σου μιλάει, κάτι πηγαίνει σωστά στη μέρα και είσαι οκ ξανά. Χαζά μυαλά, περισπούνται τόσο εύκολα.
Δε ξέρω πώς το κατάφερνες αυτό με τον ύπνο. Αν δε κοιμηθώ 1 φουλ 8ωρο κάθε μέρα, είμαι ζόμπι. Μήπως πίνεις καφέ το βράδυ και αυτό επηρεάζει αρνητικά τον ύπνο;
Αναλυτικότερα, με την έκφραση αυτή εννοώ ότι μερικές φορές νιώθεις τόσο όμορφα τη παρέα ενός ατόμου, που περιορίζεσαι μόνο σε εκείνο, κάνεις όνειρα τεράστια, απομονώνεσαι. Ξεχνάς να χεις άλλες ανθρώπινες επαφές, ξεχνάς άλλους φίλους, νομίζεις ότι μόνο αυτό είναι και τίποτα άλλο. Και, αυτή ήμουν εγώ, για πολλά πολλά χρόνια. Ευτυχώς για μένα, έμαθα να σπάω αυτή τη συνήθεια, όλα θέλουν μέτρο.
Ελπίζω το πανκ στέκι να άξιζε! Ροκ μουσική και μπύρα... τι άλλο να θελήσει κανείς;
Η σειρά είναι ομολογουμένως relatable σε μένα σε μεγάλο βαθμό. Αντλώ χαρακτηριστικά από πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες του σόου. Είναι εκπληκτικό το πώς μια σειρά καρτούν μπορεί να περιέχει τόση φιλοσοφία ζωής και να μεταδίδει τόσο συναίσθημα.
Σου εύχομαι να χεις μια όμορφη εβδομάδα! Καλό βράδυ!

[in the woods]

Χάρηκα που είδα δικό σου ποστ.Σκεφτόμουν οτι δεν απαντούσες εξαιτίας μου,επειδή ίσως είχα γράψει κάτι που σε είχε ενοχλήσει.Τέλος πάντων.Συνέχεια,σκέφτομαι τα χειρότερα.Εύχομαι ο,τι καλύτερο στην εξεταστική.Έτσι και έτσι είμαι.Τα έχω λίγο με τον εαυτό μου για κάποιους λόγους,αλλά οκ θα μου περάσει.
Απίστευτο που αναφέρεις το melancholia.Πριν κανα δυο βδομάδες το είδα.Εκείνες τις μέρες είχα πάθει μια εμμονή με τις ταινίες του trier.Κάθε βράδυ έβαζα και έβλεπα από μια ταινία του.Ξέρεις,τα antichrist,melancholia και nymphomaniac καλούνται ανεπίσημα ως η "depression trilogy" του trier και ο σκηνοθέτης είχε πει οτι τη περίoδο που έγραφε το antichrist είχε πέσει σε κατάθλιψη.Ίσως και αυτός να ήταν ένας λόγος που είχα πάθει εμμονή με τις ταινίες του και ήθελα να γνωρίσω το κόσμο του μέσα από αυτές.Μου στέλνεις και rammstein και πάνω σε αυτό έχω να σχολιάσω κάτι.Λοιπόν,η πρώτη σκηνή από το nymphomaniac μου αρέσει πολύ.Βασικά,μου αρέσει πολύ ο τρόπος που ξεκινάει η ταινία και στήνεται το σκηνικό.Είναι σαν να βλέπεις να διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια σου ένα filthy video game σε μια βρώμικη,παρακμιακή,καταθλι πτική γειτονιά με τη πρωταγωνίστρια να κείτεται αναίσθητη με μελανιασμένο πρόσωπο και αίματα σε ένα στενάκι και σε μουσική υπόκρουση να παίζει ένα κομμάτι των rammstein (!) το οποίο ταιριάζει γάντι στη συγκεκριμένη σκηνή.Δεν ακούω rammstein,αλλά είναι φοβερό το πόσο έδεναν μουσική και εικόνα σε αυτή τη σκηνή και για αυτό το λόγο είχα κολλήσει με το κομμάτι.Λέγεται Führe mich.Θα τη δω τη ταινία που μου προτείνεις και θα σου πω εντυπώσεις.Αυτό το σημείο "άλλους μπορεί να τους αηδιάσει σε σημείο να μη θέλουν να τη τελειώσουν!" μου θύμισε μια ταινία που είχα δει παλιότερα η οποία είναι δυνατή,"άρρωστη" και για την οποία ισχύει 1000% αυτό που γράφεις.Μιλάω για το the human centipede 2.Άλλο επίπεδο.Ο ηθοποιός που υποδύεται τον πρωταγωνιστή είναι τρομερός.
Πίνω καφέ,1 με 2 κάθε μέρα,αλλά ποτέ το βράδυ.Άλλοι οι λόγοι που κοιμόμουν ελάχιστα.Ταυτίστηκα απόλυτα με όσα γράφεις εδώ : "νιώθεις τόσο όμορφα τη παρέα ενός ατόμου, που περιορίζεσαι μόνο σε εκείνο, κάνεις όνειρα τεράστια, απομονώνεσαι. Ξεχνάς να χεις άλλες ανθρώπινες επαφές, ξεχνάς άλλους φίλους, νομίζεις ότι μόνο αυτό είναι και τίποτα άλλο. Και, αυτή ήμουν εγώ, για πολλά πολλά χρόνια." Θα ήθελα να μου μιλήσεις πιο συγκεκριμένα για αυτό αλλά ξέρω οτι δε γίνεται μέσα από εδώ όπου όλα είναι δημόσια.Τελείωσα το πρώτο κύκλο από τη σειρά.Μπορώ να καταλάβω γιατί είναι η αγαπημένη σου σειρά.Μου έχει μείνει μια φράση : "Life is a series of closing doors,isn’t it?" Στριφογυρίζει συνέχεια στο μυαλό μου και μου δημιουργεί αλυσιδωτές,συνειρμικές σκέψεις.Μια από αυτές,το πόσο θλιβερό είναι που άνθρωποι (σημαντικοί για εμάς) απλά έρχονται και φεύγουν από τη ζωή μας.Ποτέ δε μπορούσα να δεχτώ αυτό το "φεύγουν".Αχρείαστη πληροφορία,άλλα όση ώρα σου έγραφα άκουγα το "I’m not human at all".Μακάρι να μην ήμουν άνθρωπος.Θα γλίτωνα από πολλά λάθη μου και από τη συνειδητοποίηση οτι εφόσον είμαι άνθρωπος είμαι καταδικασμένη να κάνω λάθη συνέχεια.Πλέον που είμαι σε περίεργη φάση κιόλας,είναι απανωτά. (έχω ένα πικρό χαμόγελο γράφοντας τις τελευταίες προτάσεις.)
Καλό βράδυ και καλή δύναμη με το διάβασμα.
https://www.youtube.com/watch?v=5QfdsrCEuxA

[psy_spirit]

Καλημέρα! Για άλλη μια φορά, συμπάσχω. Και το δικό μου μυαλό, όπου μπορεί να καταστροφολογήσει, θα το κάνει! Πάντως δύσκολα θα έπαιρνα κάτι που είπες προσωπικά, ειδικά σε αυτό εδώ το μέσο επικοινωνίας, που ευνοεί την ανωνυμία και την ελευθερία απόψεων. Ένας από τους λόγους που ανοίγω το πισί μου είναι για να διαβάσω πόστ σου, να δώ πώς είσαι, τις σκέψεις σου. Οι συνομιλίες μας με χαροποιούν ιδιαίτερα. Σε ευχαριστώ για τις ευχές σου και ανταποδίδω! Πραγματικά αυτή η εξεταστική με έχει στη τσίτα, είναι η πρώτη που ενεργοποιούμαι τόσο στο διάβασμα. Έχω δεί αποτελέσματα, πάντως!
Αχχ, Lars von Trier. Ή τον μισείς ή τον αγαπάς. Μου άρεσαν πολύ οι ταινίες του "Nymphomaniac" και ῾῾Μελανκόλια῾῾, ο ῾῾Ἁντίχριστος῾῾ πάλι δε μπορώ να πώ ότι μου άρεσε, δεν μου άφησε καν καλές εντυπώσεις, σε σημείο να μη προσπαθήσω καν να το ψάξω παρακάτω για το τί μπορεί να σήμαινε συμβολικά, κάτι που συνηθίζω να κάνω. Οι ταινίες σου για μένα είναι πολύ όμορφες, λόγω των καλά σχεδιασμένων πλάνων, την εξαιρετική ηθοποιήα, τη μουσική ενορχύστρωση, γενικά δλδ τον εκτιμώ πολύ ως σκηνοθέτη. Η περιγραφή σου της σκηνής του "Nymphomaniac" με μετέφερε πραγματικά στη ταινία, με έκανε να θυμηθώ ακριβώς τη σκηνή που εννοείς, και πάει 1μιση χρόνος πια που τη είδα τελευταία φορά. Την ῾Ἁνθρώπινη Σαρανταποδαρούσα῾῾ την αποφεύγω συνειδητά να τη δώ, τη καταχορώ στις ταινίες σνάφ, που δείχνουν βία και σόκιν σκηνές απλά γιατί έτσι, χωρίς πραγματικό περιεχόμενο.
Θα ήθελα να σου μιλήσω προσωπικά σε τσατ, έτσι κι αλλιώς αυτό ουσιαστικά κάνουμε από το φόρουμ. Προσπάθησα να σου στείλω πμ από δώ αλλά δε κατάλαβα πώς. Αν καταφέρεις εσύ κάτι, καλώς.
Χαίρομαι που σου αρέσει η σειρά, πραγματικά δεν έχω βρεί ακόμα κάποια άλλη αντίστοιχή της. Περισσότερα είναι τα άτομα που θα φύγουν απ τη ζωή σου, παρά εκείνα τα καλά που θα μείνουν. Είναι και εκείνοι οι άνθρωποι που έρχονται και φεύγουν και ξαναέρχονται, ανάλογα τη περίσταση. Και εκεί χωράει να πείς ότι έρχονται όποτε τους συμφέρει, αλλά και σύ τους πλησιάζεις όποτε τους χρειάζεσαι. Υπάρχουν εποχιακοί άνθρωποι και άνθρωποι της μιας χρήσης, για να quotάρω και την αγαπημένη ταινία "Fight Club".
Καλώς ή κακώς, όλοι πετιόμαστε σε αυτή τη ζωή χωρίς να ᾽χουμε καμία επιλογή για τις συνθήκες που θα συναντήσουμε. Στατιστικά, η πιθανότητα του να υπάρξεις εσύ με αυτόν το συγκεκριμένο γενετικό κώδικα, είναι 1 στα πολλά εκατομμύρια. Το θαύμα της ζωής. Και αυτό το ῾῾καλώς ή κακώς῾῾ τελικά το ορίζουμε εμείς, κάτι το οποίο σιγά σιγά συνειδητοποιεί και ο Bojack. Ο πόνος και η πίκρα που νιώθουμε, είναι οι πεμπτουσίες τις συνείδησης, χωρίς αυτά δεν υπάρχουν η ηδονή και η χαρά. Είναι όλα ένας κύκλος, ένα μεγάλο γινγιάνγκ, εφήμερες καταστάσεις, εφήμερα συναισθήματα. Όλα σχηματίζονται λόγω μιας εγγενής επιθυμίας, ή μάλλον, πολλών επιθυμιών για πολλά και διάφορα πράγματα. Η εξάλειψη των επιθυμιών ισούνται με την εξάλειψη των προβλημάτων. Δε θα θελα να μην είμαι άνθρωπος. Αν δεν είμασταν αυτοί που είμαστε, τί άλλο θα μασταν; Ναι, είμαστε φτιαγμένοι απ το ίδιο αστροϋλικό, τα ίδια μόρια που σχηματίζουν το σύμπαν. Είμαστε σκόνη άστρων, η ίδια ύλη που διασκορπίζεται και συμπυκνώνεται, δονείται και στέκεται στάσιμη από την αρχή του σύμπαντος. Δεν υπάρχει κάτι τελειότερο, από την ατέλειά μας! Κάτι αναλόγου ύφους https://www.youtube.com/watch?v=tmozGmGoJuw εκεί που δε το περιμένεις σκάει στη ψυχεδέλεια!
Για την ώρα σε αφήνω. Οι επόμενες μέρες προβλέπονται δύσκολες, οπότε η δραστηριότητα μου στο φόρουμ μπορεί να πέσει. Θα προσπαθήσω όμβς να κάνω ό,τι μπορώ! Σου εύχομαι καλή δύναμη και καλή εβδομάδα! Και μαζί πολλές διαδικτυακές αγκαλιές!

[in the woods]

Χθες δε μπορούσα με τίποτα να κοιμηθώ,είχε πάει 5 και εγώ ακόμη ξύπνια.Γενικά το σαββατοκύριακο μου ήταν λίγο περίεργο,με την αρνητική έννοια.Τέλος πάντων,θα βγω σε λιγάκι γιατί έχω κάτι υποχρεώσεις.Θα σου απαντήσω προς το βραδάκι.

Καλημέρα και καλό διάβασμα!
https://www.youtube.com/watch?v=Nre0hcDz5TI

[kosteir1]

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΕΔΩ. ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΕ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΘΕΚΤΙΚΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ Κ ΤΥΡΑΝΙΕΤΑΙ ΧΡΟΝΙΑ Κ ΑΥΤΗ Κ ΕΓΩ Κ ΤΟ ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙ ΜΑΣ ΠΛΕΟΝ. ΑΝ ΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΚΑΛΟΝ ΨΥΧΙΑΤΡΟ ΣΤΕΙΛΤΕ ΜΕΙΛ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. [email protected]

[elis]

Να παρει μαγνησιο πεσ τησ mag2 λεγεται ειναι βιταμινεσ ακινδυνο ολοι ετσι ζουμε ασ παρει κι αν δε νιωσει καλυτερα τοτε σε γιατρο

[kosteir1]

ΦΙΛΕ Κ ΜΑΓΝΗΣΙΟ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ Κ ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ Κ ΛΙΘΙΟ .ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΘΕΙ. ΕΝΑΝ ΚΑΛΟ ΨΥΧΙΑΤΡΟ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΣΥΝΔΙΑΣΜΟ. ΕΧΩ ΕΧΩ ΗΔΕΙ ΕΠΙΡΕΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΑΡΩΣΤΗΣΕΙ Κ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ.

[elis]

Πρέπει να συμπληρώσεις πενήντα μυνήματα εδώ για να μπορέσει κάποιος ιδιωτικά να σου πει το μόνο που μπορούμε να σ πούμε είναι για βιταμίνες αυτό το μαγνήσιο που σ είπα είναι φάρμακο συνταγογραφειται κ κάνει δουλειά

[elis]

Τέλος παρακολουθα αθλητικά κ δεσ τον ΠΑΟΚ κ σκέψου τι κάνει ο ΠΑΟΚ κ νικάει αυτά κ τέλος

[Xfactor]

Εε,teras και Xfactor αυτά τα κατεβατά/σεντόνια από τη δική μου οπτική είναι επικοινωνία,οπότε δε χρειάζεται να "χαλάτε" το thread με ανούσια ποστ.Άσε που δε χρειάζεται κιόλας να τα διαβάζετε γιατί ούτως ή άλλως δε προορίζονται για εσάς.Επίσης Xfactor είσαι τελείως εκτός θέματος.

φανταστηκα ότι για ολους προοριζονται τα ποστ σου..γι αυτό εγραψα....συγνωμη αν ημουν εκτος θεματος.......μην μας επιτίθεσαι κουκλιτσα

[in the woods]

Σήμερα ήταν μια κουραστική και γεμάτη άγχος μέρα για εμένα.Είχα μια παρουσίαση στη σχολή.Μέχρι να παρουσιάσω με την ομάδα μου η καρδιά μου χτυπούσε με τρελούς ρυθμούς και τα χέρια μου ίδρωναν συνέχεια.Και όταν παρουσίαζα,το άγχος μου δε φάνηκε στα λόγια μου γιατί είχα ασχοληθεί με το κομμάτι που θα παρουσίαζα,αλλά στην υπερκινητικότητα και τη νευρικότητα που είχα και στο ότι δε κοιτούσα ευθεία (τους συμφοιτητές & τους καθηγητές) αλλά πλάγια το τοίχο και το παράθυρο και απευθυνόμουν στο υπερπέραν.Μετά,με είχε ενοχλήσει πολύ ο εαυτός μου (βασικά ακόμα με ενοχλεί) και το πόσο χαζό ή καθυστερημένο μπορεί να φάνηκα.Απλά θα ήθελα τόσο πολύ να ήμουν πιο άνετη,πιο χαλαρή,πιο cool.Δε ξέρω κατά πόσο θα πιάσουν τόπο οι ευχές σου.Δεν έχω ανοίξει βιβλίο ακόμα.Αλλά από αύριο λέω να στρωθώ για τα καλά γιατί διαφορετικά θα "καεί" αυτή η εξεταστική.
Το antichrist,για εμένα,δείχνει τον διαφορετικό τρόπο που αντιμετωπίζουν και προσεγγίζουν δυο άνθρωποι το πένθος,τη θλίψη,την απώλεια.Αν το δούμε βέβαια πιο βαθιά και από μια άλλη οπτική απεικονίζει την αληθινή φύση του ανθρώπου,μέσα από τη γυναίκα,η οποία στη βάση της είναι σατανική σε αντίθεση με τον (και καλά) ορθολογικό,ηθικό άνθρωπο,μέσα από τον άντρα,ο οποίος προσαρμόζεται να είναι έτσι προκειμένου να επιβιώσει σε μια "πολιτισμένη" κοινωνία.Η γυναίκα αφού συνειδητοποιεί τη σατανική φύση της,την ενστερνίζεται,ζει με αυτή ενώ ο άντρας (όπως και οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζω) αρνείται το σκοτάδι του και παρουσιάζεται υπερασπιστής της τάξης και της λογικής.Κάτι που καταρρίπτεται μέσα στο μυαλό του από την ενδότερη φύση του (η οποία παρουσιάζεται ως μια αλεπού που μιλάει) που του υπενθυμίζει οτι το χάος κυριαρχεί και οτι είναι καταδικασμένος σε αυτή τη συνειδητοποίηση του.Και εδώ θα παραθέσω ένα απόφθεγμα του LaVey (αθειστικός σατανιστής) από ένα βιβλίο του που πιστεύω οτι εξηγεί λίγο παραπάνω αυτό που έχω στο μυαλό μου: "Satan represents man as just another animal, sometimes better, more often worse than those that walk on all-fours, who, because of his "divine spiritual and intellectual development," has become the most vicious animal of all!".
Χαίρομαι που αναφέρεις το fight club.Είναι και για εμένα αγαπημένη ταινία.Όταν την είχα δει πρώτη φορά (πάνε χρόνια) μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση,στριφογύριζαν μετά συνέχεια στο μυαλό μου φράσεις από τη ταινία.Να,και τώρα ακόμα,παρ’όλο που έχω να τη δω αρκετό καιρό,μου έρχεται στο μυαλό η εξής φράση: "it’s only after you’ve lost everything,that you are free to do anything" και σκέφτομαι πόσο πετυχημένη,"σοφή" και to the point φράση είναι,βγαλμένη από τη ζωή.
Η προτελευταία σου παράγραφο με έκανε να σκεφτώ πόσο όμορφα γράφεις και πόσο όμορφη είναι η οπτική σου.Ταυτίστηκα με κάποιες σου προτάσεις.Από την άλλη μου θύμισε πάρα πολύ έναν σημαντικό για εμένα άνθρωπο -που (καλώς ή κακώς!) έφυγε από τη ζωή μου- σε σημείο που σκεφτόμουν οτι εκείνος θα μπορούσε να είχε γράψει τη συγκεκριμένη παράγραφο.Πόσες φορές μου είχε μιλήσει για το πόσο σπάνιο είναι το φαινόμενο της ζωής και για το ότι ουσιαστικά εμείς είμαστε η ζωή,ταξιδεύουμε μαζί της.Ε,διαβάζοντας τις τελευταίες σου προτάσεις από αυτή τη παράγραφο δε μπορώ να μη σου προτείνω να δεις τη ταινία "the fountain".Αν δεν την έχεις δει ήδη δηλαδή,πιστεύω θα σου αρέσει.Κάνε μου τη χάρη και άκου αυτό το κομμάτι,είναι από το soundtrack της ταινίας : https://www.youtube.com/watch?v=7FDAkpQSJVA .
Και εγώ θα προτιμούσα να μιλάμε με pm,αλλά ούτε εγώ ξέρω πώς μπορώ να σου στείλω.Με ενοχλεί λίγο που ο καθένας μπορεί να διαβάζει τα ποστ μου.Πάντως ήθελα να σου πω οτι μου αρέσει η επικοινωνία μαζί σου.Μου είχε λείψει να μιλάω με έναν άνθρωπο ουσιαστικά.Μη σκέφτεσαι το πότε θα ξαναστείλεις.Ξέρω οτι η εξεταστική είναι δύσκολη περίοδος και ο χρόνος κατά τη διάρκεια της περιορισμένος.

Καλό βράδυ.

[psy_spirit]

Καλά άσε, από άγχος αυτές τις μέρες, άλλο τίποτα! Πάντως, μόνο και μόνο που έκανες παρουσίαση μπροστά σε τόσο κόσμο, μπράβο. Είναι και τέλεια εξάσκηση στη κοινωνικοποίηση. Αν και δεν ήμουν παρούσα όταν παρουσίαζες, κρίνοντας απ τον δικό μου εαυτό, συνήθως τη νευρικότητα μας τη καταλαβαίνουμε εμείς οι ίδιοι, όλοι οι άλλοι είναι πολύ απασχολημένοι να κοιτάνε τον εαυτό τους, κανείς δεν σκέφτεται αν είσαι αγχωμένη ή όχι. Όσον αφορά την εξεταστική, αν σε κάνει να νιώθεις κάπως καλύτερα, τη μισή μέρα σήμερα τη πέρναω με ανακατωμένο στομάχι και γι αυτό πιστολιάζω ένα μάθημα που θα δινα! Το προτιμώ αυτό όμως παρά να πάω και να ξεράσω μέσα στο αμφιθέατρο.
Πιο πολύ απ όλα στη ταινία, με ξενέρωσε η σκηνή της σεξουαλικής πράξης του ζευγαριού, την οποία ακολούθησε το ξερίζωμα του πέους. Κάτι τέτοιο τέλος πάντων μου έμεινε σαν ανάμνηση. Νομίζω υπήρχε πιο ποιητικός και λιγότερο αηδιαστικός τρόπος να αποδώσει το ίδιο νόημα που ήθελε να δείξει ο Τριερ, αλλά κανείς φυσικά δε μπορεί να μπεί στη μέση της τέχνης και στην ελευθερία του καλλιτέχνη. Αυτή η συζήτηση με αφορμή τη ταινία, είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα και μου αρέσει ο τρόπος που διαλεγόμαστει. Νομίζω ότι όλοι μέσα μας έχουμε σκοτεινά και φωτεινά στοιχεία, δύσκολα μπορεί να χαρακτηριστεί ένας άνθρωπος εγγενή ῾῾καλός῾῾ή ῾῾κακός῾῾. Έπειτα, πολλά στοιχεία στη ψυχοσύνθεσή μας είναι από τη φύση τους πρωτόγονα, ζωώδη, όπως τα ένστικτα και οι ορμές. Ένα ζώο δεν είναι κακό επειδή θέλει να σκοτώσει για να φάει, δεν διαπράττει αμαρτία όταν ζευγαρώνει για να διαιωνιστεί. Δεν μπορεί να κάνει και αλλιώς, όλοι οι οργανισμοί, ενσυνείδητα ή όχι επιθυμούν την επιβίωση, το διαιωνισμό του φαύλου κύκλου της ζωής. Ο ίδιος ο λόγος που αναγκάζεται ο άνθρωπος να προσαρμοστεί σε μια κοινωνία, είναι διότι ο εγκέφαλός του έχει υπολογίσει τις πιθανότητες και έχει κρίνει πως η συνύπαρξη πολλών ατόμων σε μεγάλες κοινωνικές ομάδες, ευνοούν την επιβίωσή του. Γι αυτό το λόγο, εντελώς ασυνείδητα έχει χαραχθεί στο γενετικό μας κώδικα ότι ῾῾η μοναξιά είναι κακό῾῾. Η συζήτηση αυτή μου θυμίζει ένα βιβλίο που θέλω να διαβάσω και έχω σποιλαριστεί, έχει βγεί και σε ταινία, το "Lord of the Flies". Εξιστορίζει τα γεγονότα μιας ομάδας μικρών παιδιών που απομονώνονται σε ένα ξερονήσι. Ύστερα, πόσο αντιφατικό αυτό το ῾ἁθειστικός σατανιστής῾! Συγχώρεσέ με αν καταλαβαίνω κάτι λάθος και διόρθωσέ με, αλλά ως άθεος δεν έχεις απορρίψει την ιδέα του υπερφυσικού; Αν πιστεύεις στο Σατανά, πώς γίνεται να θεωρείσαι άθεος; Γενικά δε μπορώ να πώ ότι συμφωνώ με τη πρότασή του, δεν βλέπω το πώς η ευφυϊα ισούνται με τη πανουργία. Τη πανουργία δε τη θεωρώ ως κάτι μεμπτό, ο καθένας πράττει ανάλογα με τα πράγματα που έχει βιώσει και ανάλογα με το τρόπο που έχει μεγαλώσει. Η δική μου οπτική είναι ότι η προσωπικότητα και ο ψυχισμός του ανθρώπου είναι ένας καμβάς, ο οποίος χρωματίζεται από εκείνον (ιδιαίτερα γενετικά χαρακτηριστικά) και πολύ περισσότερο από τον κόσμο με τον οποίο αλληλεπιδρά. Κανείς δεν είναι εγγενή σατανικός ή αγγελικός. Σε αυτό που συμφωνώ πάντως, είναι στο συμβολισμό του Σατανά ως η εγωιστική πλευρά του ατόμου, μαζί με τα πάθη και την ανηθικότητά του.
Χαίρομαι που σου έκαναν τέτοια εντύπωση όσα έγραψα στο προηγούμενό μου μήνυμα, περισσότερο που σου άφησαν μια τέτοια γλυκόπικρη ανάμνηση. Τα λέω σε σένα για να τα θυμάμαι και εγώ, γιατί τις περισσότερες μέρες είναι εύκολο να τα ξεχνάω. Το "The Fountain" είναι στη λίστα μου των must watch! Το τρέιλερ μου χει αφήσει πολύ καλές εντυπώσεις! Και ο σκηνοθέτης της είναι τρομερός, γνωρίζω. Κάθε καλή ταινία έχει τρομερά ost! Τις προάλλες βρήκα αυτό και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σου https://www.youtube.com/watch?v=luM6oeCM7Yw και https://www.youtube.com/watch?v=MZ-SOKrdVtE <3
Πολλοί οι λόγοι που οι άνθρωποι δεν ανοίγονται τόσο πια. Έχει να κάνει και με το ότι μερικοί δεν είναι σε θέση καν να κάνουν βαθειά συζήτηση, τους κουράζει ή φοβούνται ότι θα απορριφθούν λόγω των ιδεών τους. Προσωπικά μου ανοίγει η ψυχή - με τη καλή έννοια, όταν συνομιλώ για πράγματα που με παθιάζουν. Είναι ιδιαίτερο πάντως που μέσα σε μια θάλασσα ῾῾ξένων῾῾εδώ στο φόρουμ, μπορείς να ξεχωρίσεις έναν από αυτούς, και τα μηνύματα σου να παίρνουν πια προσωπικό τόνο. Σε ευχαριστώ που με καταλαβαίνεις! Πάντως ποτέ δεν ένιωσα πιεσμένη να σου γράψω και θα ήθελα να νιώθεις και σύ ελεύθερη να μου γράφεις όποτε θέλεις. Νομίζω είναι σημαντικό αυτό. Καλό βράδυ!

[in the woods]

Μια από τις νύχτες που είμαι ξύπνια μέχρι αργά.Απλά ακούω αυτό το κομμάτι τώρα και ήθελα να σου το στείλω : https://www.youtube.com/watch?v=N-_QF5p93TY Μουσική που με ταξιδεύει με νοσταλγική ατμόσφαιρα.Είναι 14' κομμάτι,αλλά πιστεύω αξίζει να το ακούσεις ολόκληρο.Είναι όμορφη η περιγραφή του συγκροτήματος σχετικά με τη κυκλοφορία του συγκεκριμένου δίσκου.Να,δες : "After years of exploring, searching ourselves, and composing pieces here and there, we found ourselves with more questions than answers. When we could not find these answers in the outside world, we were bound to turn inward. And so we went back to our roots."
Θα απαντήσω στο μήνυμα σου αύριο το βραδάκι.Καληνύχτα.

[in the woods]

Κοίτα αν ήταν στο χέρι μου,δε θα παρουσίαζα.Αλλά δεν ήταν,οπότε έπρεπε να (κατα)πιέσω και να ξεπεράσω τον εαυτό μου.Πάντως νομίζω οτι φάνηκε το άγχος και η νευρικότητα μου,δε τα κατάλαβα μόνο εγώ,μου το είπαν και τα παιδιά από την ομάδα μου.Γενικά όμως πόσο ισχύει αυτό που λες,ότι όλοι είναι πολύ απασχολημένοι να κοιτάνε τον εαυτό τους. Και με αφορμή αυτό,θα το πάω αλλού τώρα,στο πόσο απορροφημένοι είναι όλοι να σώσουν το τομάρι τους,Βασικά,αυτό είναι κάτι που συνειδητοποίησα ακόμη πιο έντονα τελευταία.Αυτός ο ατομικισμός,αυτό το "εγώ",αυτό το "πάνω από όλα ο εαυτός μου".Εγώ για αρκετά μεγάλο διάστημα έβαζα πάνω από όλα έναν άλλο άνθρωπο και όχι τον εαυτό μου,ώσπου συνειδητοποίησα πόσο αφελής και κουτή ήμουν που έκανα κάτι τέτοιο,γιατί τελικά ο καθένας,ακόμη και πολύ κοντινά,αγαπημένα πρόσωπα,βάζουν πάνω από όλα τον εαυτό τους.Εγώ πάλι υπάρχουν στιγμές που αδιαφορώ τόσο πολύ για τον εαυτό μου,που κάνω πράγματα παρ’όλο που γνωρίζω καλά ότι θα βλάψουν τον οργανισμό μου.Πριν μερικούς μήνες που έβλεπα τη ζωή μου να καταρρέει,ευχόμουν να πάθω κάτι,να αρρωστήσω και τελικά κατέληξα να λιποθυμάω στους δρόμους από την έλλειψη φαγητού σε συνδυασμό με άλλα πράγματα.Τώρα όμως,όπως σου έχω γράψει,βρίσκομαι σε πιο ομαλό,απαθές στάδιο,αν και η θλίψη μέσα μου παραμένει.Τέλος πάντων,παρασύρθηκα.Απλά μου βγαίνει ή ίσως θέλω να σου μιλήσω για τη ζωή μου,γιατί και εγώ πιστεύω οτι μπορείς να με καταλάβεις.Αλλά καλύτερα ας αλλάξω κλίμα.Επιτέλους ξεκίνησα διάβασμα χθες.Καιρός ήταν.Περαστικά για το στομάχι σου πάντως.
Λοιπόν,για αρχή να πω οτι συμφωνώ εν μέρη σε αυτό που λες,οτι δηλαδή όλοι έχουμε μέσα μας και το φως και το σκοτάδι.Εγώ αυτούς τους δυο διαμετρικά αντίθετους πόλους δε τους συνδυάζω/ταυτίζω με το καλό και το κακό αντίστοιχα.Ας μιλήσω για τον εαυτό μου για να εξηγήσω λίγο παραπάνω τη προηγούμενη πρόταση μου.Γνωρίζω και έχω παρατηρήσει (από τις σκέψεις μου και από όσα με γοητεύουν) οτι έχω πολύ σκοτάδι μέσα μου,το οποίο όμως ούτε "βλάπτει" ούτε επηρεάζει αρνητικά κανέναν.Το σκοτάδι μου είναι κάτι προσωπικό,που το αγκαλιάζω,χωρίς να σημαίνει αυτό οτι δεν είμαι "σωστή" στη κοινωνία και στους γύρω μου.Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν εκφράζονται μέσα από το σκοτάδι αλλά το απομακρύνουν.Από την άλλη όμως συμφωνώ σε αυτό που λες,ότι όλοι έχουμε και θετικά/καλά και αρνητικά/άσχημα στοιχεία.Ο άνθρωπος πάντα θα είναι παγιδευμένος στην ατέλεια του και όσο και να προσπαθεί να βελτιωθεί,πάντα θα υποπίπτει σε λάθη.Αλλά αυτή είναι η φύση του,την οποία πρέπει να αποδεχτεί.
Τώρα άνοιξες ένα μεγάλο θέμα λέγοντας για το πόσο αντιφατική είναι η φράση "αθειστικός σατανιστής".Λοιπόν,υπάρχει ο αθειστικός ή LaVeyan σατανισμός και ο θειστικός σατανισμός.Ο πρώτος ιδρύθηκε από τον Lavey στα τέλη των 60ς.Ουσιαστικά,για τον LaVey η χρήση του Σατανά ήταν συμβολική,άθεος ήταν,δεν αντιμετώπιζε τον Σατανά σαν μια υπαρκτή οντότητα (όπως οι χριστιανοί το Θεό ή ακόμα όπως οι Θειστικοί Σατανιστές το Σατανά),αλλά σαν ένα αρχέτυπο προκειμένου να υποστηρίξει οτι ο κάθε άνθρωπος είναι κύριος,αρχηγός του εαυτού του και οτι δε πρέπει να καταπιέζει τον εαυτό,τις επιλογές και τις επιθυμίες του φοβούμενος οτι θα κριθεί ή καταδικαστεί από έναν ανύπαρκτο Θεό.Η ιδεολογία του είναι στην ουσία αναρχική και τέρμα αντιχριστιανική αλλά παράλληλα απόλυτα λογική και ορθολογιστική.Μπορεί να σου φαίνονται αστεία όλα αυτά,αλλά σκέψου και την εποχή που ιδρύθηκε η "εκκλησία" του (1966) και πόσο αφυπνιστικά ήταν για κάποιους ανθρώπους της εποχής τα όσα έλεγε και έγραφε.Από την άλλη πόσο ισχύει αυτό που λες οτι έχει χαραχθεί μέσα μας πως η μοναξιά είναι κάτι κακό.Ευτυχώς,εγώ έχω παραστρατήσει από αυτή τη ριζωμένη στα μυαλά όλων αντίληψη.Η μοναξιά μπορεί να αποδειχθεί δημιουργική και όμορφη όταν ξέρεις πώς να την αξιοποιήσεις.Τώρα μου ήρθε στο μυαλό μια φράση του Σοπενχάουερ που με εκφράζει απόλυτα :"A man can be himself only so long as he is alone.Αnd if he does not love solitude, he will not love freedom,for it is only when he is alone that he is really free".Έμεινα λίγο όταν είδα το τίτλο του βιβλίου.Βασικά το έχω,μου το είχαν κάνει δώρο στα γενέθλια μου,αλλά δεν το έχω διαβάσει ακόμα.Θα το κάνω όμως.
Παρ’όλο που η μουσική των active member δεν είναι του στυλ μου,το κομμάτι που μου έστειλες από αυτούς μου άρεσε,έχει ένα νοσταλγικό,μελαγχολικό ρυθμό.Θα συνδυαζόταν τέλεια με ένα μπουκάλι βότκα και πολλά τσιγάρα.Θα συμφωνήσω και σε αυτό που γράφεις οτι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συζητάνε ουσιαστικά,περισσότερο μάλλον επειδή τους κουράζει ή βαριούνται.Εμένα,από την άλλη,με κουράζει να ακούω και να συζητάω για επιφανειακά,χωρίς νόημα,θέματα.Με κάνουν να αισθάνομαι κενή.Θεωρώ τη (βαθύτερη) επικοινωνία (μαζί με την κατανόηση και το σεβασμό) ως το πιο σημαντικό συστατικό για τη δημιουργία των ανθρώπινων σχέσεων.
Με αυτό το κομμάτι θα σου πω καλό βράδυ για σήμερα: https://www.youtube.com/watch?v=mqvZkVBUdBg .