Τα Δηλητηριωδη αν

[iwannaaa]

Ποσοι απο εσας οταν βρισκεστε σε μια κατασταση εχετε πει τι καλυτερα που θα αισθανομουν αν αυτο δεν ειχε ερθει ετσι,?αν μια μικρη λεπτομερεια στη μερα μου δεν ειχε γινειβη κατι δεν με ειχε επηρεασει, ποσο πιο καλα θα πηγαινε το ενα , το αλλο κτλ.Το κανω συχνα και ειναι ακραιως καταστροφικο.Πραγματικα πιστευω οτι η προδαρμοστικοτητα στις καταστασεις ειναι χρυσο πρωτερημα, πολυτιμοτεροτερο απο καθε τι αλλο και φυσικα δειγμα ευφυιους ανθρωπου.Κι ομως κι εγω οπως και πολλοι αλλοι δυσκολευομαστε να δεχτουμε καταστασεις αβιαστα και αντι να κανουμε τα πραγματα καλυτερα τα κανουμε χειροτερα γτ αποτυγχανουμε να ελεγξουμε πραγματα που δεν ειναι στο χερι μας και απογοητευομαστε απο την παρουσα κατασταση πιο πολυ απο το το ΑΝ δεν ειχαμε φτιαξει ενα ιδανικο σκηνικο στο κεφαλι μας.Οι αποψεις σας?

Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App

[little]

Καλησπέρα!
Καλά όλοι κάποια στιγμή στην ζωή μας ίσως σκεφτούμε έτσι. Το θέμα ειναι να μην εμμένεις στο ΑΝ αλλά να παίρνεις τα μαθήματα σου και να προχωράς.

[αλεξανδρος_77]

Καλησπέρα!
Καλά όλοι κάποια στιγμή στην ζωή μας ίσως σκεφτούμε έτσι. Το θέμα ειναι να μην εμμένεις στο ΑΝ αλλά να παίρνεις τα μαθήματα σου και να προχωράς.

δε διαφωνω αυτο ισχυει για σενα βασικα

[little]

δε διαφωνω αυτο ισχυει για σενα βασικα

Μην απαντάς για μένα απάντα για την Ιωάννα!
Αυτή ειναι η θεματοθέτρια :p

[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ]

Πολύ σοφά το λες, η προσαρμοστικότητα είναι το χρυσό κλειδί της ζωής. Αλλά νομίζω δεν είναι μόνο θέμα ευφυίας αλλά και εγωισμού. Δηλαδή όσο περισσότερο εγωισμό έχει ένας άνθρωπος τόσο λιγότερο προσαρμοστικός είναι στις αλλαγές της ζωής, των συνθηκών διαβίωσης και των καταστάσεων γενικώς.
Θεωρώ οτι ο άνθρωπος πρέπει να τα δέχεται όλα και τα καλά και τα άσχημα στην ζωή του. Όσο πιο ταπεινός είναι τόσο πιο νηφάλια βλέπει τις διάφορες δύσκολες καταστάσεις και δεν σκέφτεται "γιατί να συμβεί ΣΕ ΕΜΕΝΑ αυτό;" αλλά κοιτάει την κάθε ημέρα να την ζει και να αντιμετωπίζει τα θέματά του όπως και όσο μπορεί.
Όσον αφορά αυτά που δεν περνάνε από το χέρι μας, συμφωνώ απόλυτα και σ αυτό. Και τα "ιδανικά σκηνικά" που αναφέρεις είναι η χειρότερη παγίδα του μυαλού. Διότι φανταζόμαστε και απαιτούμε από την ζωή μας τέλειες καταστάσεις οι οποίες είναι ανέφικτες (δεν ξέρω πώς παραμυθιαζόμαστε οτι υπάρχουν τέλειες καταστάσεις, η πραγματική ζωή δεν είναι έτσι για κανέναν!).
Ιδανική ζωή δεν υπάρχει και αυτό πρέπει να το καταλάβουμε, δεν υπάρχει καν "κανονική ζωή" που λέμε. Η ζωή είναι για το 99% των ανθρώπων πικρή και δύσκολη και για αρκετούς πολύ σύντομη, επίσης. Κι εκεί που λες οτι όλα τα έβαλες σε μια τάξη και έχεις μια κανονικότητα, τσούπ!!! έρχεται μία αρρώστεια, μια ψυχική ασθένεια, ένας θάνατος, μια απόλυση, ένας χωρισμός και διαλύει όλο το σκηνικό της κανονικότητας.
Διότι αυτό είναι η ζωή! Δεν υπάρχει τίποτα σταθερό, όλα ρέουν, όλα είναι ρευστά, όλα αλλάζουν διαρκώς. Κι εμείς πρέπει απλά να προσαρμοζόμαστε σ αυτές τις αλλαγές. Αλλιώς δεν θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε.

[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ]

Και τελικά, όσο το σκέφτομαι, ο άνθρωπος όσο πιο έξυπνος είναι τόσο λιγότερο εγωισμό έχει. Ο εγωιστής άνθρωπος είναι κατά κάποιον τρόπο βλάκας.

[little]

Και τελικά, όσο το σκέφτομαι, ο άνθρωπος όσο πιο έξυπνος είναι τόσο λιγότερο εγωισμό έχει. Ο εγωιστής άνθρωπος είναι κατά κάποιον τρόπο βλάκας.

Είδα κάποια μηνύματα σου στο φόρουμ και μοιάζεις πολύ συγκροτημένο άτομο! Έχεις τελειώσει κάτι σχετικό με ψυχολογία;

[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ]

Είδα κάποια μηνύματα σου στο φόρουμ και μοιάζεις πολύ συγκροτημένο άτομο! Έχεις τελειώσει κάτι σχετικό με ψυχολογία;

Όχι little, έχω κάνει κάποιες σπουδές, αλλά άσχετες με την ψυχολογία. Ευχαριστώ πάντως για τα καλά σου λόγια!

[little]

:) :) :) Τιποτα!

[iwannaaa]

Πολύ σοφά το λες, η προσαρμοστικότητα είναι το χρυσό κλειδί της ζωής. Αλλά νομίζω δεν είναι μόνο θέμα ευφυίας αλλά και εγωισμού. Δηλαδή όσο περισσότερο εγωισμό έχει ένας άνθρωπος τόσο λιγότερο προσαρμοστικός είναι στις αλλαγές της ζωής, των συνθηκών διαβίωσης και των καταστάσεων γενικώς.
Θεωρώ οτι ο άνθρωπος πρέπει να τα δέχεται όλα και τα καλά και τα άσχημα στην ζωή του. Όσο πιο ταπεινός είναι τόσο πιο νηφάλια βλέπει τις διάφορες δύσκολες καταστάσεις και δεν σκέφτεται "γιατί να συμβεί ΣΕ ΕΜΕΝΑ αυτό;" αλλά κοιτάει την κάθε ημέρα να την ζει και να αντιμετωπίζει τα θέματά του όπως και όσο μπορεί.
Όσον αφορά αυτά που δεν περνάνε από το χέρι μας, συμφωνώ απόλυτα και σ αυτό. Και τα "ιδανικά σκηνικά" που αναφέρεις είναι η χειρότερη παγίδα του μυαλού. Διότι φανταζόμαστε και απαιτούμε από την ζωή μας τέλειες καταστάσεις οι οποίες είναι ανέφικτες (δεν ξέρω πώς παραμυθιαζόμαστε οτι υπάρχουν τέλειες καταστάσεις, η πραγματική ζωή δεν είναι έτσι για κανέναν!).
Ιδανική ζωή δεν υπάρχει και αυτό πρέπει να το καταλάβουμε, δεν υπάρχει καν "κανονική ζωή" που λέμε. Η ζωή είναι για το 99% των ανθρώπων πικρή και δύσκολη και για αρκετούς πολύ σύντομη, επίσης. Κι εκεί που λες οτι όλα τα έβαλες σε μια τάξη και έχεις μια κανονικότητα, τσούπ!!! έρχεται μία αρρώστεια, μια ψυχική ασθένεια, ένας θάνατος, μια απόλυση, ένας χωρισμός και διαλύει όλο το σκηνικό της κανονικότητας.
Διότι αυτό είναι η ζωή! Δεν υπάρχει τίποτα σταθερό, όλα ρέουν, όλα είναι ρευστά, όλα αλλάζουν διαρκώς. Κι εμείς πρέπει απλά να προσαρμοζόμαστε σ αυτές τις αλλαγές. Αλλιώς δεν θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε.

Ακριβως οοως τα λες

Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App

[Macgyver]

Δεν πηγε ποτε πουθενα κανεις με το ΑΝ , ΜΗΠΩΣ , ΑΛΛΑ .............αν βαλεις το ' ΑΝ΄' μπροστα , ξεκινας μια διαφορετικη αλληλουχια γεγονοτων , με αγνωστη καταληξη , ισως καλυτερη , ισως χειροτερη ( η θεωρια του χαους ) ...... παιρνω την ζωη οπως ερχεται , δεν διαμαρτυρομαι ποτε μεσα μου .......και ειμαι γαληνιος ετσι ......

[Remedy]

Η προσαρμοστικοτητα ειναι σιγουρα πολυ μεγαλο προσον, αλλα δεν ειναι απαραιτητα ταυτοσημη με το "αν". Μπορει καποιος να δυσκολευεται να προσαρμοστει και να δυσαρεστειται με τις αλλαγες, αλλα να διωχνει ευκολα απ το μυαλο του τα "αν" που ειναι ενα αλλο θεμα.
Το "αν" ειναι πολυ αγονος και ματαιος προβληματισμος και λιγο κουτος, για τον λογο που ειπε κι μαγκ.
ΔΕΝ υπαρχει το "αν" που εχουμε στο μυαλο μας. Ειναι ψευδαισθηση και επιθυμια μας να ελεγξουμε την ζωη μας. Στην πραγματικοτητα ΑΝ κατι γινόταν διαφορετικα, μας ειναι αγνωστο τι αλλο θα ηταν διαφορετικο. Μπορει να στραβωναν δεκαδες αλλα πραγματα που τα θεωρουμε σταθερα και δεδομενα.
Επισης, το τωρινο στραβο γεγονος, μπορει στο μελλον να οδηγησει σε κατι απροσμενα καλο.

[mila]

Τα "αν" είναι χρήσιμα μόνο όταν αφορούν υποθέσεις πριν γίνει κάτι. Δηλαδή, όταν χρησιμοποιούν το νόμο πιθανοτήτων προκειμένου να πάρουμε χρήσιμες αποφάσεις.

Τα αργοπορημένα "αν", που δεν πρόκειται να αλλάξουν καμία κατάσταση, είναι απλά ψυχολογική/ψυχική φθορά και καλό είναι να αποφεύγονται.

[GeorgeGr1]

Ενα αρχαιο ρητο λεει πως για να ξερεις αν μια επιλογη η ενα συμβαν που συνέβηκε στη ζωη σου ηταν λαθος η σωστο, θα πρεπει να ζησεις δυο ζωες.

Το "αν" ειναι μια φαντασιακη εξιδανικευση, εχει παντα μια ωραια εξελιξη στο μυαλο μας, σαν τον ερωτα και την εξιδανικευση του αλλου.

Δεν κοιταζουμε ποτε πισω και δεν μετανοιωνουμε για τιποτα. Απλα διδασκομαστε οχι απο την "λαθος" επιλογη η απο το "λαθος" συμβαν, αλλα απο την λαθος μετεπειτα διαχειριση της επιλογης μας. Διαφορετικα θα επαναληφθει και το μυαλο μας θα φορτωνει τα λαθη στο φαντασιακο εξιδανικευμενο "αν" στο οποιο ως δια μαγειας το συμπαν θα συνομωτουσε ωστε ολα να κυλουσαν τελεια.