Δεν αντέχω άλλο... Αλλά ούτε μπορώ να αυτοκτονήσω γιατί είμαι δειλή.

[magenda]

Κοντεύω τα 25..Κοινωνικά είμαι νεκρή πλέον όλοι μ έχουν αποκοψει λόγω των διαταραχών μου. Πάσχω από οριακη και διπολική διαταραχή, αλλά και από μετατραυματικο στρες... Επίσης έχω θέματα με διατροφικές διαταραχές.. Τα τελευταία χρόνια υποφέρω από αϋπνίες και αγοραφοβία.. Η σεξουαλικη μου ζωή είναι ανύπαρκτη.. Έχω φτάσει τέρμα πάτο. Έχω ελάχιστη στήριξη από την οικογένεια μου και οι ψυχίατροι δεν κάνουν τίποτα. Τα φάρμακα με κάνουν ένα άψυχο ζόμπι και μου βγάζουν πολλές παρενέργειες. Έχω κάνει αρκετές απόπειρες αυτοκτονίας αλλά πλέον δεν έχω κουράγιο ούτε αυτό να κάνω.. Έχω σταματήσει να αυτοτραυματιζομαι εδώ κ 6 μήνες.. Επίσης μένω σε έναν απομακρυσμενο οικισμό έξω από την Αθήνα κ δεν έχω μέσο για να κινούμαι.. Εκτός όλων αυτών δεν έχω ούτε οικονομική ευχέρεια κ αυτό με κάνει ακόμα πιο μίζερη.. Η ζωή μου δεν έχει κανένα νόημα πλέον ενώ παλαιότερα ασχολούμουν με πολλά πράγματα πλέον δεν έχω ούτε όρεξη αλλά ούτε έμπνευση να δημιουργήσω. Όσο και να προσπαθώ πάντα γίνεται κάτι κ όλα καταστρεφονται, χάνω τελείως την αυτοπεποίθηση μου και απογοητευομαι πάρα πολύ..Ειλικρινά πλέον δεν ξέρω τι να κάνω.. Μπήκα εδώ ξανά μπας και γνωρίσω κάποιον ή κάποιος μου μιλήσει.. Άμα θέλετε ρωτήστε με ότι θέλετε...

[Έρις]

Hey you!
Εδώ στο forum θα βρεις άτομα με τις ίδιες διαταραχές και ίσως μπορέσουν να σε βοηθήσουν... Όλα αυτά πότε έσκασαν, πόσα χρόνια είσαι σε αυτή τη φάση; .....να φανταστώ ότι κάνεις φαρμακοθεραπεία και είσαι απογοητευμένη από αυτή, αλλά και από τον ψυχίατρο σου,

[savatage]

Κι ομως, ο τροπος που γραφεις δε φανερωνει ενα αψυχο ζομπι, αντιθετως ειναι γεματος συναισθηματα.

[magenda]

Hey you!
Εδώ στο forum θα βρεις άτομα με τις ίδιες διαταραχές και ίσως μπορέσουν να σε βοηθήσουν... Όλα αυτά πότε έσκασαν, πόσα χρόνια είσαι σε αυτή τη φάση; .....να φανταστώ ότι κάνεις φαρμακοθεραπεία και είσαι απογοητευμένη από αυτή, αλλά και από τον ψυχίατρο σου,

Αναλύοντας την συμπεριφορά μου αλλά και τα συναισθήματα μου μπορώ να πω ότι βασανιζομαι από το δημοτικό.. Έχω περάσει πολύ άσχημα παιδικά χρόνια κ έχω πολλά ψυχολογικά προβλήματα από πολύ νωρίς. Έχω βιώσει και ψυχολογική αλλά και σωματική βία.. Διαγνώστηκε στα 18,εχω νοσηλευτει και μια φορά 18 μέρες σε δημόσιο ψυχιατρικό ίδρυμα των Αθηνών.. Όχι δεν παίρνω την φαρμακευτική αγωγή μου επειδή η γιατρός μου αρνήθηκε πολλάκις να μου την αλλάξει και δεν πίστευε ότι έχω τόσο σοβαρές παρενέργειες.. Με παρακολουθουσε και μια ψυχολόγος αλλά δεν έκανε τίποτα.. Όσες φορές και να πω τι έχω περάσει κ τι νιώθω δεν βγαίνουν από μέσα μου. Είμαι σε πολύ άσχημη θέση.. Ειλικρινά νιώθω ενα τίποτα κ νεκρή μέσα μου..

[magenda]

Κι ομως, ο τροπος που γραφεις δε φανερωνει ενα αψυχο ζομπι, αντιθετως ειναι γεματος συναισθηματα.

Ναι έχω συναισθήματα απλά είμαι άπραγη τελείως και όσο και να προσπαθώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα πλέον για αυτό

[xaka10]

Κοντεύω τα 25..Κοινωνικά είμαι νεκρή πλέον όλοι μ έχουν αποκοψει λόγω των διαταραχών μου. Πάσχω από οριακη και διπολική διαταραχή, αλλά και από μετατραυματικο στρες... Επίσης έχω θέματα με διατροφικές διαταραχές.. Τα τελευταία χρόνια υποφέρω από αϋπνίες και αγοραφοβία.. Η σεξουαλικη μου ζωή είναι ανύπαρκτη.. Έχω φτάσει τέρμα πάτο. Έχω ελάχιστη στήριξη από την οικογένεια μου και οι ψυχίατροι δεν κάνουν τίποτα. Τα φάρμακα με κάνουν ένα άψυχο ζόμπι και μου βγάζουν πολλές παρενέργειες. Έχω κάνει αρκετές απόπειρες αυτοκτονίας αλλά πλέον δεν έχω κουράγιο ούτε αυτό να κάνω.. Έχω σταματήσει να αυτοτραυματιζομαι εδώ κ 6 μήνες.. Επίσης μένω σε έναν απομακρυσμενο οικισμό έξω από την Αθήνα κ δεν έχω μέσο για να κινούμαι.. Εκτός όλων αυτών δεν έχω ούτε οικονομική ευχέρεια κ αυτό με κάνει ακόμα πιο μίζερη.. Η ζωή μου δεν έχει κανένα νόημα πλέον ενώ παλαιότερα ασχολούμουν με πολλά πράγματα πλέον δεν έχω ούτε όρεξη αλλά ούτε έμπνευση να δημιουργήσω. Όσο και να προσπαθώ πάντα γίνεται κάτι κ όλα καταστρεφονται, χάνω τελείως την αυτοπεποίθηση μου και απογοητευομαι πάρα πολύ..Ειλικρινά πλέον δεν ξέρω τι να κάνω.. Μπήκα εδώ ξανά μπας και γνωρίσω κάποιον ή κάποιος μου μιλήσει.. Άμα θέλετε ρωτήστε με ότι θέλετε...

Σε αυτες τις διαταραχες που ανεφερες δεν σε εφτασαν ποτε να υποθεσω να χεις ψυχωτικα στοιχεια ετσι δεν ειναι?γιατι εγω εχω και ψυχωση και διπολικη και καταθλιψη κρισεις πανικου ,αγοραφοβια και παρανοια ακομακαι τωρα που παιρνω τρια αντιψυχωτικα νομιζω οτι οταν θα βγω εξω θα μου επιτεθουν ολοι ακυροι και ας μην τους εχω κανει κατι και αν κοψω κανενα φαρμακο δυναμωνει η παρανοια και δεν βγαινω καθολου απο το σπιτι.Εσυ απ οτι βλεπω για να χεις κοψει τα φαρμακα και να μην παθεις ψυχωτικη κριση εισαι τυχερη σε αυτο το κομματι αλλα αποτι καταλαβα βασανιζεσαι απο ενοτνη στεναχωρια που και αυτη ειναι σοβαρη γιατι οδηγει σε αυτοκαταστροφικες τασεις που ανεφερες οτι ειχες.Δυστυχως τα ψυχολογικα θεματα δυσκολα γιατρευονται επαρκως αλλα με καταλληλη ψυχοθεραπεια και καλη φαρμακευτικη αγωγη αντιμετωπιζονται στη ριζα τους αλλα δεν ιανται ειδικα η διπολικη διαταραχη που διαρκει δια βιου η μετατραυματικη διαταραχη μπορει να αντιμετωπιστει σε εκθεση στο φοβο που την εχεις υποστει με καταλληλη ψυχοθεραπεια και αντικαταθλιπτικα και η οριακη διαταραχη προσωπικοτητας με την παροδο του χρονου ελλατωνεται η παρορμηση για αυτοτραυματισμους και βελτιωνεται καπως οσο μεγαλωνεις.σου μιλησα για τις ασθενειες που ανεφερες οτι σου εχουν διαγνωσει.Ψυχωτικα συμπτωματα ειχες ή εχεις?

[magenda]

Σε αυτες τις διαταραχες που ανεφερες δεν σε εφτασαν ποτε να υποθεσω να χεις ψυχωτικα στοιχεια ετσι δεν ειναι?γιατι εγω εχω και ψυχωση και διπολικη και καταθλιψη κρισεις πανικου ,αγοραφοβια και παρανοια ακομακαι τωρα που παιρνω τρια αντιψυχωτικα νομιζω οτι οταν θα βγω εξω θα μου επιτεθουν ολοι ακυροι και ας μην τους εχω κανει κατι και αν κοψω κανενα φαρμακο δυναμωνει η παρανοια και δεν βγαινω καθολου απο το σπιτι.Εσυ απ οτι βλεπω για να χεις κοψει τα φαρμακα και να μην παθεις ψυχωτικη κριση εισαι τυχερη σε αυτο το κομματι αλλα αποτι καταλαβα βασανιζεσαι απο ενοτνη στεναχωρια που και αυτη ειναι σοβαρη γιατι οδηγει σε αυτοκαταστροφικες τασεις που ανεφερες οτι ειχες.Δυστυχως τα ψυχολογικα θεματα δυσκολα γιατρευονται επαρκως αλλα με καταλληλη ψυχοθεραπεια και καλη φαρμακευτικη αγωγη αντιμετωπιζονται στη ριζα τους αλλα δεν ιανται ειδικα η διπολικη διαταραχη που διαρκει δια βιου η μετατραυματικη διαταραχη μπορει να αντιμετωπιστει σε εκθεση στο φοβο που την εχεις υποστει με καταλληλη ψυχοθεραπεια και αντικαταθλιπτικα και η οριακη διαταραχη προσωπικοτητας με την παροδο του χρονου ελλατωνεται η παρορμηση για αυτοτραυματισμους και βελτιωνεται καπως οσο μεγαλωνεις.σου μιλησα για τις ασθενειες που ανεφερες οτι σου εχουν διαγνωσει.Ψυχωτικα συμπτωματα ειχες ή εχεις?

Είχα μικρότερη πλέον όχι, δεν θέλω να ξαναπάρω φάρμακα δεν μου κάνουν καθόλου καλό προτιμώ dbt αλλά δύσκολο να βρω γιατρό που να την κάνει.. Είχα βρει έναν αλλά έπαιρνε 150 ευρώ κ πάλι δεν με βοήθησε ιδιαίτερα τσάμπα πέταξα τα λεφτά μου... Γενικά δεν με βοηθάει η ψυχοθεραπεία καθόλου είμαι πολύ απογοητευμένη από τους γιατρούς...

[Xfactor]

Κοντεύω τα 25..Κοινωνικά είμαι νεκρή πλέον όλοι μ έχουν αποκοψει λόγω των διαταραχών μου. Πάσχω από οριακη και διπολική διαταραχή, αλλά και από μετατραυματικο στρες... Επίσης έχω θέματα με διατροφικές διαταραχές.. Τα τελευταία χρόνια υποφέρω από αϋπνίες και αγοραφοβία.. Η σεξουαλικη μου ζωή είναι ανύπαρκτη.. Έχω φτάσει τέρμα πάτο. Έχω ελάχιστη στήριξη από την οικογένεια μου και οι ψυχίατροι δεν κάνουν τίποτα. Τα φάρμακα με κάνουν ένα άψυχο ζόμπι και μου βγάζουν πολλές παρενέργειες. Έχω κάνει αρκετές απόπειρες αυτοκτονίας αλλά πλέον δεν έχω κουράγιο ούτε αυτό να κάνω.. Έχω σταματήσει να αυτοτραυματιζομαι εδώ κ 6 μήνες.. Επίσης μένω σε έναν απομακρυσμενο οικισμό έξω από την Αθήνα κ δεν έχω μέσο για να κινούμαι.. Εκτός όλων αυτών δεν έχω ούτε οικονομική ευχέρεια κ αυτό με κάνει ακόμα πιο μίζερη.. Η ζωή μου δεν έχει κανένα νόημα πλέον ενώ παλαιότερα ασχολούμουν με πολλά πράγματα πλέον δεν έχω ούτε όρεξη αλλά ούτε έμπνευση να δημιουργήσω. Όσο και να προσπαθώ πάντα γίνεται κάτι κ όλα καταστρεφονται, χάνω τελείως την αυτοπεποίθηση μου και απογοητευομαι πάρα πολύ..Ειλικρινά πλέον δεν ξέρω τι να κάνω.. Μπήκα εδώ ξανά μπας και γνωρίσω κάποιον ή κάποιος μου μιλήσει.. Άμα θέλετε ρωτήστε με ότι θέλετε...

εισαι στον πατο με λιγα λογια....η μαλλον νιώθεις ότι εισαι στον πατο....και ψάχνεις απεγνωσμένα ένα χερι να το τραβηξεις για να σηκωθείς....σε νιώθω ειχα φτασει και εγω σ αυτό το σημειο λογω κατάθλιψης και αγχ....
πρωτα από όλα χρειαζεται να πιστεψεις ότι μπορεις να φυγεις από εκει που εισαι..πρεπει να βρεις ότι τελευταια σημαδια εσωτερικης δυναμης σ απεμειναν....το επομενο βημα πρεπει να είναι να δουλεψεις συστηματικα με καποιον καλο ψυχιατρο που να κανει και ψυχαναλυση μαζι...εάν δεν εχεις λεφτα πρεπει να απευθυνθείς σε ένα ΚΨΥ που είναι δωρεαν....και μολις κανεις αυτά τα βηματα μετα θα πρεπει να βρίσκεις επιπλέον κινητρα που να σ δινουν ωθηση....είναι δυσκολο το ξερω...και μαλλον πολύ λιγα ατομα θα σ νιωθουν.....
όταν λες εχεις ελαχιστη στηριξη από την οικογενεια σ τι εννοεις? τους εχεις μιλησει ανοιχτα για το πρόβλημα σου? μπορουν να σ παρεχουν λεφτα για καποιον ειδικο?
επισης να ασχοληθείς με κατι που να σε ευχαριστει εχεις την δυναντοτητα η κατι που να σε ευχαριστει?>
επειδή καταλαβαίνω ότι εισαι σε δυσκολη θεση....να ξερεις ο αυτοτραυματισμος η η αυτοκτονια δεν είναι λυση....η ζωη είναι πολύ ωραια....και εσυ εισαι ένα νεοτατο κοριτσι ακομα.....το κακο είναι όμως ότι δεν εχεις ατομα να σου σταθουν....
πρεπει παθει θυσια να το πιστεψεις ότι μπορεις να φυγεις από αυτό που εχεις και να δουλεψεις συστηματικα μεσω ψυχαναλυσης και ισως και αγωγης με καποιον ψυχιατρο.
Για την κοινωνικη και ερωτικη ζωη αυτά μην σε ανησυχουν ερχονται από εκει που δεν το περιμενεις

[nikos2]

ψαξε για καποια εργασια! ειναι ενας καλος τροπος για κοινωνικες επαφες απασχοληση και μερικα χρηματα μιας και που σημερα στο ελλαδισταν ειναι δυσκολα τα πραγματα

[magenda]

εισαι στον πατο με λιγα λογια....η μαλλον νιώθεις ότι εισαι στον πατο....και ψάχνεις απεγνωσμένα ένα χερι να το τραβηξεις για να σηκωθείς....σε νιώθω ειχα φτασει και εγω σ αυτό το σημειο λογω κατάθλιψης και αγχ....
πρωτα από όλα χρειαζεται να πιστεψεις ότι μπορεις να φυγεις από εκει που εισαι..πρεπει να βρεις ότι τελευταια σημαδια εσωτερικης δυναμης σ απεμειναν....το επομενο βημα πρεπει να είναι να δουλεψεις συστηματικα με καποιον καλο ψυχιατρο που να κανει και ψυχαναλυση μαζι...εάν δεν εχεις λεφτα πρεπει να απευθυνθείς σε ένα ΚΨΥ που είναι δωρεαν....και μολις κανεις αυτά τα βηματα μετα θα πρεπει να βρίσκεις επιπλέον κινητρα που να σ δινουν ωθηση....είναι δυσκολο το ξερω...και μαλλον πολύ λιγα ατομα θα σ νιωθουν.....
όταν λες εχεις ελαχιστη στηριξη από την οικογενεια σ τι εννοεις? τους εχεις μιλησει ανοιχτα για το πρόβλημα σου? μπορουν να σ παρεχουν λεφτα για καποιον ειδικο?
επισης να ασχοληθείς με κατι που να σε ευχαριστει εχεις την δυναντοτητα η κατι που να σε ευχαριστει?>
επειδή καταλαβαίνω ότι εισαι σε δυσκολη θεση....να ξερεις ο αυτοτραυματισμος η η αυτοκτονια δεν είναι λυση....η ζωη είναι πολύ ωραια....και εσυ εισαι ένα νεοτατο κοριτσι ακομα.....το κακο είναι όμως ότι δεν εχεις ατομα να σου σταθουν....
πρεπει παθει θυσια να το πιστεψεις ότι μπορεις να φυγεις από αυτό που εχεις και να δουλεψεις συστηματικα μεσω ψυχαναλυσης και ισως και αγωγης με καποιον ψυχιατρο.
Για την κοινωνικη και ερωτικη ζωη αυτά μην σε ανησυχουν ερχονται από εκει που δεν το περιμενεις

Έχω πάει σε ΚΨΥ άχρηστοι είναι τελείως έχω πάει σε 30 γιατρούς συνολικά στη ζωή μου, εχω κουραστεί να ψαχνομαι κ ναι η οικογένεια μου γνωρίζει για την κατάσταση αλλά δεν μπορούν ούτε να με καταλάβουν ούτε να με στηρίξουν.. Η μητέρα μου είναι άνεργη και δεν υπάρχει πλέον κάποιος να με στηρίξει οικονομικά.. Όπως είπα κ παραπάνω είμαι κατά των φαρμάκων έχω αλλάξει διάφορες αγωγές στο παρελθόν πριν νοσηλευτω και πάντα είχα παρενέργειες.. Μετά τη νοσηλεία πάλι μου χορήγησαν φάρμακα τα οποία μου κάνανε κακό, έχανα τις αισθήσεις μου και κινδύνευε η σωματική μου ακεραιότητα η γιατρός δεν τα άλλαζε οπότε τα έκοψα μόνη μου. Δεν θέλω να ξανανοσηλευτω... Η ζωή δυστυχώς δεν είναι ωραία για όλους τους ανθρώπους άλλοι είναι τυχεροί κ άλλοι άτυχοι... Δεν περιμένω πλέον τίποτα ούτε θέλω τίποτα την ησυχία μου θέλω κ αυτό δεν το έχω.. Ζω μια κόλαση... Δεν ξέρω πόσο θα αντέξω άλλο...

[magenda]

ψαξε για καποια εργασια! ειναι ενας καλος τροπος για κοινωνικες επαφες απασχοληση και μερικα χρηματα μιας και που σημερα στο ελλαδισταν ειναι δυσκολα τα πραγματα

Δεν μπορώ να δουλέψω και ούτε θέλω μισώ τα αφεντικά

[Έρις]

Η πλήρης άρνηση..... Βασικά με τις επιλογές που κάνεις οδηγείς τον εαυτό σου εκεί που δεν θέλεις να είσαι... Όσο κρατάς αυτή τη στάση δυστυχώς δεν βοηθάς τον εαυτό σου. Δεν σε κρίνω κι ούτε σε μαλώνω, αλλά όταν δεν θέλουμε να βοηθηθούμε, δεν μπορεί να μας βοηθήσει κανείς. Πάρε το χρόνο σου και δώσε σιγά σιγά στουν εαυτό σου την ευκαιρία να ζήσει ποιοτικότερα. Διάβασε θέματα παιδιών στο forum, που έχουν παρόμοια προβλήματα με τα δικά σου κι ίσως παραδειγματιστείς. Η ζωή δεν είναι άσχημη, ούτε όμορφη, ούτε άδικη... εμείς επιλέγουμε πως την αντιλαμβανόμαστε.... προφανώς δεν είναι όλα ρόδινα και ιδίως στις εμπειρίες των παιδιών αυτού του forum... ο καθένας πολεμά για ότι θέλει να σώσει.

[magenda]

Η πλήρης άρνηση..... Βασικά με τις επιλογές που κάνεις οδηγείς τον εαυτό σου εκεί που δεν θέλεις να είσαι... Όσο κρατάς αυτή τη στάση δυστυχώς δεν βοηθάς τον εαυτό σου. Δεν σε κρίνω κι ούτε σε μαλώνω, αλλά όταν δεν θέλουμε να βοηθηθούμε, δεν μπορεί να μας βοηθήσει κανείς. Πάρε το χρόνο σου και δώσε σιγά σιγά στουν εαυτό σου την ευκαιρία να ζήσει ποιοτικότερα. Διάβασε θέματα παιδιών στο forum, που έχουν παρόμοια προβλήματα με τα δικά σου κι ίσως παραδειγματιστείς. Η ζωή δεν είναι άσχημη, ούτε όμορφη, ούτε άδικη... εμείς επιλέγουμε πως την αντιλαμβανόμαστε.... προφανώς δεν είναι όλα ρόδινα και ιδίως στις εμπειρίες των παιδιών αυτού του forum... ο καθένας πολεμά για ότι θέλει να σώσει.

Δεν ξέρεις τι έχω περάσει για να καταλήξω στην πλήρης άρνηση και ούτε επέλεξα Ν έχω όλες αυτές τις διαταραχες και τα προβλήματα, ούτε επέλεξα να είμαι φτωχή, ούτε επέλεξα να δεχτώ σεξουαλικη κακοποίηση από αφεντικό και να μην με πιστεύουν στο δικαστήριο λόγω διάγνωσης, ούτε επέλεξα να μείνει η μητέρα μου άνεργη και μπορώ να συνεχίσω να γράφω μέχρι μεθαύριο όλα τα απαίσια πράγματα που έχουν συμβεί στη ζωή μου.. Έχω κάνει ένα σωρό προσπάθειες να ξεφύγω από αυτή την κατάσταση αλλά συνέχεια όλα πάνε σκατα... Επίσης δεν θα δηλητηριασω τον οργανισμό μου με κοκτέιλ φάρμακων που μου προκαλούν απαίσιες παρενέργειες, ούτε θα κάτσω να μπω πάλι σε ψυχιατρείο να μου φέρονται απαίσια... Δεν είναι ότι δεν θέλω να βοηθηθω είναι ότι για εμένα δεν υπάρχει βοήθεια... Δεν έχει κανείς τα ίδια θέματα και εμπειρίες οπότε δεν μπορώ να ταυτιστω με κάτι παρόμοιο από κάποιον άλλον διότι ο καθένας έχει διαφορετικές εμπειρίες, μυαλό και προβλήματα... Ω ναι εννοείται ότι δεν είναι ρόδινα κ ειδικά εδώ αλλά δεν μπορείς να φανταστείς πόσο έχω πολεμήσει μέχρι στιγμής κ πόση αυτογνωσία έχω για την κατάσταση μου
Πλέον μπορώ να καταλάβω πριν ακόμα έρθει αλλαγή διάθεσης όταν έχω κυκλοθυμιες κ να ελέγξω τις κρίσεις πανικού μου.. Για μένα η ζωή ήταν όμορφη για ένα πολύ μικρό σύντομο χρονικό διάστημα κ όχι δεν επιλέγω να την αντιλαμβάνομαι σκατα γιατί δυστυχώς είναι σκατα. Μιλάς από ασφαλή θέση καθώς καταλαβαίνω ότι με περνάς αρκετά χρόνια, δεν έχεις τις παρενέργειες που έχω εγώ και σε βοηθούν τα φάρμακα, έχεις γιατρό που καταλαβαίνει τις ανάγκες σου σαν ασθενή και λογικά καλύτερη οικονομική κατάσταση από μένα... Οποτε σαφώς και νιώθω ότι με κρίνεις καθώς δεν ξέρεις καν τι περνάω και έχεις κ άποψη κ από πάνω οπότε εννοείται ότι θα εκφράσω πως νιώθω και θα πω την άποψή μου και για σένα από αυτά που γράφεις.. Γιατί δεν έχω γράψει ούτε το 1% ούτε των εμπειρίων μου ούτε των συναισθημάτων μου.. Εγώ δεν θέλω να κρίνω κανέναν απλά δυστυχώς σε μια από τις δικές μου διαταραχές έτσι λειτουργούμε κ τα βλέπουμε όλα μαύρο κ άσπρο και δυστυχώς για μένα τα τελευταία 3,5 χρόνια τα βλέπω όλα μαύρα... Πέθανε κ ο τελευταίος άνθρωπος που με στηρίζει σ όλο αυτό με καταλάβαινε κ μ έκανε χαρούμενη κ να έχω όρεξη για ζωή... Είχα 4 άτομα που μου το προκαλούσαν αυτό και έφυγαν κ τα 4 από τη ζωή.. Επίσης μην ξεχνάς στην εποχή μας είναι πάρα πολύ δύσκολο έως απίθανο να χτίσεις καινούριες φιλίες και ειδικά άμα πάσχεις από ψυχικά νοσήματα γιατί η πλειοψηφία των ατόμων στην ηλικία μου είναι παρτακηδες και δεν γουστάρουν να χαλάσουν τη ζαχαρένια τους...

[papini]

Τ Ο ΜΟΝΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ειναι πως κανενας μας δεν μπορει να εχει-με την κλασσικη ευκολια που συνηθως εχουν οι ανθρωποι-αποψη και υποτιθεμενες λυσεις για σενα...ακομα δεν αρχισες να τα πεις και φτασαμε στο τελος(αν με εννοεις)
Νοσηρη επιφανεια...ετσι μου φανηκε...ισως να ειμαι υπερβολικη...δεν θελω να θιξω κανεναν, ομως θελουμε να βοηθησουμε πραγματικα? η θελουμε απλα να πουμε κατι, για να βοηθησουμε τον εαυτο μας να υπαρχει και δινουμε απαντησεις που μεσα τους εχουν ψυχρα και επιφανειακο ενδιαφερον με υφος δασκαλιστικο (θα στα πω τωρα εγω που ξερω-παρολο που δεν εχω ιδεα-) το να απανταμε ετσι ξαναλεω κατι δειχνει,αλλωστε ακομα δεν εχει προλαβει να πει τπτ το 8ο post της ειναι...

[papini]

Magenta δεν θα πω οτι σε καταλαβαινω,θα σου πω πως και γω περναω μια απο τις πιο δυσκολες φασεις στη ζωη μου... απλα θα ηθελα να μου πεις πως αρχισε ολο αυτο που εχει φτασει στο τωρα που σε πνιγει, ισως μιλωντας και ψαχνοντας κατι να ξετρυπωσεις η και πολλα οχι μονο κατι, ισως να ειναι αυτο που σιγα σιγα θα σε βοηθησει, να ειναι η αρχη. Μεσα απο την συζητηση μπορει να βρω και γω μια ακρη στο δικο μου νημα...ενας απ τους λογους που υπαρχουμε ειναι γι αυτην την αλληλεπιδραση που πολλες φορες μας λυτρωνει και μας δινει απαντησεις μονο και μονο γιατι συμβαινει απλα.
Για μενα παντως μεσα σ αυτο το σκοταδι ειναι αυτη η αλληλεπιδραση που μου μοιαζει σαν το μονο ελαχιστο φως που μπορει να με βοηθησει...αυτη ειναι η μονη μου ουσιαστικη ελπιδα,δεν ελπιζω σε κατι αλλο...