Δεν αντέχω αλλο σας παρακαλω διαβαστε

Ειμαι 23 χρονων , η ζωη μου δεν ηταν και τοσο καλη..
ειχα σχεση δυο χρονια και πριν 3 μερες χωρισα..
απο τοτε παθαινω κρισεις πανικου, νιωθω οτι θα τρελαθω ολη την ωρα και υποφερω.. θελω να πεθανω. δεν ξερω πως να νιωσω καλυτερα, βασανιζομαι ολη τη μερα ειμαι σαν ζομπι.. ελεγα οτι δε θα δεθω με αυτον τον ανθρωπο και δεθηκα και τωρα να τα αποτελεσματα.. οσο ημασταν μαζι ολα καλα, χωρισαμε λογω αποστασης αλλα οπως και να χει... νιωθω οτι δεν αντεχω αλλο νιωθω οτι θα πεθανω. δεν εχω φιλους δεν εχω τιποτα και ειμαι σε μια ξενη χωρα... δεν ξερω τι να κανω για να νιωσω καλυτερα ολα μοιαζουν τοσο ματαια που σκεφτομαι απλα οτι θελω να πεθανω. η αποδοση μου εχει πιασει πατο εχω αποτυχει σε ολα. νιωθω τοση μοναξια που δε μπορω να βρω ενα τροπο να νιωσω λιγο καλυτερα

Είμαι και εγω κορίτσι κοντα στην ηλικία σου...21 εγώ...λοιπόν θα σου δώσω κάποιες συμβουλές...Δεν αξίζει να φτάνεις σε τέτοιο σημείο απελπισίας και θλίψης για αγορι...θέλει το χρόνο του να το ξεπεράσεις όμως σκέψου κάτι...σκέψου ότι εφόσον χωρισες πάει να πει πως δεν ήταν αυτός ο άνθρωπος σου...Ο άνθρωπος της ζωης σου ο ένας και μοναδικός θα είναι ένα αγόρι που θα έρθει και θα μείνει για πάντα στη ζωη σου οποίες και να είναι συνθήκες...Κάνε λίγη υπομονή και θα δεις ότι θα νιώσεις καλύτερα με τον καιρό...Έχω περάσει από αυτό το στάδιο....Όσο για τις κρίσεις πανικού σε νιώθω είναι δύσκολο...Αλλά όπως σου είπα όλα θα περάσουν και ο πόνος που νιώθεις θα μετριαστει μέχρι να εξαφανιστεί εντελώς...Μην στεναχωριέσαι

Τώρα που το παρατηρώ νόμιζα από τα λεγόμενα σου ότι είσαι κορίτσι...Αλλά δεν είμαι σίγουρη...πάντως και αγόρι να είσαι όλα αυτά που είσαι πιο πάνω υσχιουν στο αντίστροφο

Οτι δεν θα πεθανεις απο στεναχωρια ειναι το μονο σιγουρο. Εγω θα σου προτεινα τα εξης: Μην καθεσαι μονη σου πολλη ωρα ,γιατι αναποφευκτα τον σκεφτεσαι. Βγαινε εξω και ας μην εχεις φιλους,περπατα. Πηγαινε σε μερη ομορφα. Αλλαξε την καθημερινοτητα σου. Αποφευγε μερη και που πηγαινες μαζι του και ο,τι στον θυμιζει. Γνωρισε κοσμο. Μιλα με φιλους. Εγω παντως την ξεπερασα,βρισκοντας αλλη.

Αρχικά καταχωρημένο από Reverae

Ειμαι 23 χρονων , η ζωη μου δεν ηταν και τοσο καλη..
ειχα σχεση δυο χρονια και πριν 3 μερες χωρισα..
απο τοτε παθαινω κρισεις πανικου, νιωθω οτι θα τρελαθω ολη την ωρα και υποφερω.. θελω να πεθανω. δεν ξερω πως να νιωσω καλυτερα, βασανιζομαι ολη τη μερα ειμαι σαν ζομπι.. ελεγα οτι δε θα δεθω με αυτον τον ανθρωπο και δεθηκα και τωρα να τα αποτελεσματα.. οσο ημασταν μαζι ολα καλα, χωρισαμε λογω αποστασης αλλα οπως και να χει... νιωθω οτι δεν αντεχω αλλο νιωθω οτι θα πεθανω. δεν εχω φιλους δεν εχω τιποτα και ειμαι σε μια ξενη χωρα... δεν ξερω τι να κανω για να νιωσω καλυτερα ολα μοιαζουν τοσο ματαια που σκεφτομαι απλα οτι θελω να πεθανω. η αποδοση μου εχει πιασει πατο εχω αποτυχει σε ολα. νιωθω τοση μοναξια που δε μπορω να βρω ενα τροπο να νιωσω λιγο καλυτερα

νταξει πληγωθηκες και στο βγαζει σωματικα...υπομονή και θα περασει...
το ότι εχεις μοναξιες εκει δεν είναι καλο βεβαια..προσπαθησε να βρεις καποια δραστηριοτητα να ξεχαστεις