Μήπως τελικά ισχύει το ¨μακάριοι οι πτωχοί το πνεύματι ?"

[Thessalo]

Δεν ξέρω βρε παιδιά αλλά εγώ με θεωρώ \"πτωχό το πνεύματι\" και ίσως είναι η σημαντικότερη αιτία που προκαλεί τις ψυχολογικές τρικυμίες μου.
Η αγωνία και το άγχος μου στο ότι δεν έχω απαντήσεις για μυριάδες ερωτήματα που τριγυρίζουν στο μυαλό μου είναι αβάσταχτη. Και δεν μπορώ να συμβιβαστώ με αυτήν την πνευματική φτώχεια, ούτε με έτυμες απαντήσεις (θρησκευτικού περιεχόμενου), ούτε με συμβουλές που εκτοξεύονται σαν πυροτεχνήματα από τον κάθε παπαρολόγα... μπορώ να συμβιβαστώ , και για να προλάβω κάποιους που ίσως πούνε ότι κάτω από αυτό το άγχος κρύβεται ο φόβος για το άγνωστο , η η ανάγκη να έχω τον έλεγχο των καταστάσεων, θα έλεγα πως όχι ακριβός είναι μεν φόβος αλλά είναι ο φόβος μην σπαταλήσω μια ζωή με ανούσια πράγματα ... είναι ο φόβος της \'\'Αξόδευτης Αγάπης \'\' όπως θα έλεγα μεταφορικά για την Ζωή.

[carrie]

στις αποψεις οι οποιες πασχοθν απο τεκμηριωση και στηριζονται στα νομιζω του καθενος τα οποια μπορει να εχουν βγει απο ελαχιστη γνωση και κλειστα μυαλα

[sabb]

Originally posted by carrie
στις αποψεις οι οποιες πασχοθν απο τεκμηριωση και στηριζονται στα νομιζω του καθενος τα οποια μπορει να εχουν βγει απο ελαχιστη γνωση και κλειστα μυαλα

Αν όλες οι απόψεις ήταν τεκμηριωμένες, μάλλον θα είχαμε φτάσει σε άλλο επίπεδο επικοινωνίας και οι απόψεις δεν θα λέγονταν απόψεις (η όψη των πραγμάτων από την υποκειμενική μεριά του καθένα). Η ανταλλαγή ιδεών και τα \"νομίζω\" των ελεύθερα σκεπτόμενωνανθρώπων σήμερα, είναι τα δεδομένα του αύριο που καθορίζουν το μέλλον του κόσμου. Εφ\'όσον αντιλαμβάνομαι ότι αναφέρεσαι σε μένα, ρώτησα ευθύς εξ αρχής \"μήπως έχει κανείς άλλος την ίδια άποψη \", ουσιαστικά δηλαδή προσπάθησα να μοιραστώ την σκέψη μου μέσα απ\'αυτό το φόρουμ, δεν προσπάθησα να επιβάλλω την γνώμη μου σε κανένα, και όπως είπα και σε άλλο ποστ δεν διεκδικώ το αλάθητο. Εφ\' όσον απ\' ότι βλέπω κανείς δεν εστερνίζεται την άποψη μου, μπορούμε χωρίς προκαταλήψεις και χωρίς να μετανοιώσουμε που ανταλλάξαμε ιδεες και απόψεις να την βάλουμε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και να θεωρήσουμε την διαδικασία παραγωγική, έστω κι αν δεν θέλεις να την βλέπεις έτσι... Όσο για τα κλειστά μυαλά που αναφέρεις , δεν έχω κάτι να πω, εκτός του ότι κλειστά μυαλά θεωρούνται εκείνα που δεν δέχονται την έκφραση της άποψης του άλλου, όσο λάθος κι αν πιστεύουν πως είναι...

[sabb]

[quote]Originally posted by Thessalo
Δεν ξέρω βρε παιδιά αλλά εγώ με θεωρώ \"πτωχό το πνεύματι\" και ίσως είναι η σημαντικότερη αιτία που προκαλεί τις ψυχολογικές τρικυμίες μου.
Η αγωνία και το άγχος μου στο ότι δεν έχω απαντήσεις για μυριάδες ερωτήματα που τριγυρίζουν στο μυαλό μου είναι αβάσταχτη. [quote]

Αυτό που λες είναι το αντίθετο του \"πτωχός στο πνεύμα\", η καθημερινή αναζήτηση απαντήσεων σε ερωτήματα....

[carrie]

το να μην αναζητας απαντησεις στα ερωτηματα μπορει και παλι να ειναι ο,τι πιο ψαγμενο μπορει να κανει κανεις, πραγμα που σημαινει ότι μονος φτωχος τω πνευματι δεν ειναι, αμα κατεληξε εκει μετα απο σκεψη και σοφια

[Thessalo]

Originally posted by carrie
το να μην αναζητας απαντησεις στα ερωτηματα μπορει και παλι να ειναι ο,τι πιο ψαγμενο μπορει να κανει κανεις, πραγμα που σημαινει ότι μονος φτωχος τω πνευματι δεν ειναι, αμα κατεληξε εκει μετα απο σκεψη και σοφια

Βουδιστική προσέγγιση. Δεν μου κάνει θέλω άλλη φιλοσοφική προσέγγιση :)

[carrie]

εμενα μαρεσουν οι ανατολικεσ φιλοσοφιες :-Ρ
και οι χριστιανικες
και οι φιλοσοφιες γενικα
και η yoga :-P

[keep_walking]

Συνειδητότητα είναι η κατάσταση της συνείδησης. Και όπως φαντάζομαι γνωρίζεις είναι αποκλειστικό προνόμιο της ανθρώπινης υπόστασης κι εκείνο που διαχωρίζει την ύπαρξη μας από τα ζώα. Τα ζώα λειτουργούν αποκλειστικά με το ένστικτο, το οποίο υπάρχει βέβαια και στον άνθρωπο, αλλά όχι στην έκταση που αναπτύσσεται στα ζώα . Την συνείδηση δεν την έχουμε όταν γεννιόμαστε. Την αποκτάμε μετά την προσχολική ηλικία, όταν μέσω της νόησης, της ομιλίας και της γραφής, αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα γύρω μας και να τα αξιολογούμε, να τα αποθηκεύουμε στο πίσω μέρος του εγκεφάλου μας και να τα ανακαλούμε επιλεκτικά κατά το δοκούν. Αυτό σημαίνει πως δεν αναφέρομαι με κανένα τρόπο στις ασθένειες που έχουν νευρολογικά αίτια, γιατί η εγκεφαλική δυσλειτουργία είναι κάτι που απλά συμβαίνει...Δεν είναι μια ασθένεια που ωριμάζει μέσα από τις συνθήκες διαβίωσης του ατόμου, τον τρόπο που αντιμετωπίζει πράγματα και καταστάσεις, τα ερεθίσματα του, εν τέλει αυτό που διαχωρίζει τον ψυχικό κόσμο του καθένα από την καθαρά εγκεφαλική δυσλειτουργία...

Συνειδητοτητα δηλαδη εχουν ολα τα ανθρωπινα πλασματα.Οσο για τα νευρολογικα αιτια στις περισσοτερες περιπτωσεις δεν εχει αποδειχτει τιποτα...δεν εχει αποδειχτει καν αν η δυσλειτουργια του εγκεφαλου πχ στην καταθλιψη ή στην σχιζοφρενεια ή στην χψζ παθηση οφειλεται στην καθε αυτου σκεψη του ατομου ή σε σωματικα αιτια,οποτε καλο ειναι να μην υπαρχει διαχωρισμος σε κατι που δεν μπορουν να απαντησουν ακομα ουτε οι επιστημονες.

[vince]

Originally posted by sabb
Ο σκύλος κι οποιοδήποτε άλλο ζώο χαμηλής ευφυίιας δεν δυστυχεί από κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές, δεν διακατέχεται από κρίσεις πανικού, δεν μπορεί να αντιληφθεί τι είναι ο θάνατος, οι φόβοι του αφορούν καθαρά την επιβίωση του, όχι την μετεξέλιξη του. Δεν μπορεί να αξιολογήσει αυτό που συμβαίνει κι η δυστυχία του (αν μπορεί να ειπωθεί έτσι ) ασφαλώς και δεν είναι προιόν ψυχικής κατάπτωσης...

Χρησιμοποίησα το παράδειγμα όχι για να υποστηρίξω πως ο σκύλος παρουσιάζει κατάθλιψη, αλλά για να σου θυμίσω πως όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί αισθάνονται..ακόμα και τα φυτά. Αλλά αυτό το ξέρεις έτσι δεν είναι?

[Empneustns]

επειδη τωρα μπορεσα να διαβασω ολοκληρωμενα το θεμα θα πω και εγω την δικη μου γνωμη λιγο διασπαρτα και να με συγχωρεσετε για αυτο(πρεπει να μαθω να κανω και αυτο με το original posted):

\"Ο σκύλος κι οποιοδήποτε άλλο ζώο χαμηλής ευφυίιας δεν δυστυχεί από κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές, δεν διακατέχεται από κρίσεις πανικού, δεν μπορεί να αντιληφθεί τι είναι ο θάνατος, οι φόβοι του αφορούν καθαρά την επιβίωση του, όχι την μετεξέλιξη του.\"
και ομως τα ζωα ερωτευονται λυπουνται στεναχωριουνται κλαινε οταν φευγει το αφεντικο τους.και δεν ειναι η αναγκη τους μονο τροφη που δημιουργει μια τετοια συμπεριφορα αλλα εχουν και αυτα συναισθηματα,και αν καποιο ζωο εχει πανικους σιγουρα δεν θα το καταλαβουμε γιατι δεν ασχολουμαστε.

οι \"πτωχοί τω πνεύματι\" είναι ακριβώς αυτό που λές , δηλ. εκείνοι που θεωρούν τα πάντα δεδομένα, καλώς καμωμένα και άρα δεν υπάρχει τίποτε να αμφισβητήσουμε...

δεν υπαρχει καμια μα καμια περιπτωση ο ανθρωπινος νους να κατανοησει ολη τη πλαση.τουλαχιστον οχι οσο βρισκεται μεσα στα υλικα του δεσμα.Οταν το καταλαβει ο \"ψαχνων\" θα ηρεμησει και αυτος.αυτο δεν σημαινει πως δεν ψαχνουμε να μαθουμε,πως δεν αναζητουμε την γνωση,γιατι αυτη ειναι και η μαγεια του ανθρωπινου ειδους,η ανεξαρτησια του,η δυνατοτητα του να επιλεγει μονο του,η αυτουσια και ανεπηρεαστη προσωπικη δικη του σκεψη.απλα πεφτει στο ιδιο λαθος που επεσαν και οι πρωτοπλαστοι,πιστευει πως θα μπορεσει να γινει θεος.εγωιστικο αν σκεφτουμε πως υπαρχουν στιγμες που ειναι τοσο αδυναμος οσο ενα φτερο σε τυφωνα.αν εισαι συνηδητοποιημενος με τις δυνατοτητες σου σαν ανθρωπος,δεν σημαινει πως εισαι και πτωχος το πνευματι παρολο που μπορει να φανταζει ετσι για τους εξω.βεβαια ολα αυτα ειναι δικη μου αποψη και σιγουρα πολλοι θα διαφωνισουν.

[Sofia]

Originally posted by carrie
το να μην αναζητας απαντησεις στα ερωτηματα μπορει και παλι να ειναι ο,τι πιο ψαγμενο μπορει να κανει κανεις, πραγμα που σημαινει ότι μονος φτωχος τω πνευματι δεν ειναι, αμα κατεληξε εκει μετα απο σκεψη και σοφια

υπάρχει κατάληξη, παγιωμενες αντιλήψεις? ο επαναπροσδιορισμος τους οσο ζουμε δεν ειναι κατα κάποιο τροπο κ η αξιοπρεπεια της σκεψης μας? καπου ειχα διαβασει αυτο: η αμφισβητηση ειναι η αξιοπρεπεια της σκεψης. οχι η αμφισβήτηση για την αμφισβήτηση, αλλα για την πραγματικη εξελιξη μας.

[sabb]

Originally posted by vince

Originally posted by sabb
Ο σκύλος κι οποιοδήποτε άλλο ζώο χαμηλής ευφυίιας δεν δυστυχεί από κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές, δεν διακατέχεται από κρίσεις πανικού, δεν μπορεί να αντιληφθεί τι είναι ο θάνατος, οι φόβοι του αφορούν καθαρά την επιβίωση του, όχι την μετεξέλιξη του. Δεν μπορεί να αξιολογήσει αυτό που συμβαίνει κι η δυστυχία του (αν μπορεί να ειπωθεί έτσι ) ασφαλώς και δεν είναι προιόν ψυχικής κατάπτωσης...

Χρησιμοποίησα το παράδειγμα όχι για να υποστηρίξω πως ο σκύλος παρουσιάζει κατάθλιψη, αλλά για να σου θυμίσω πως όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί αισθάνονται..ακόμα και τα φυτά. Αλλά αυτό το ξέρεις έτσι δεν είναι?

Δεν αντιλέγω. Σαφώς κι όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί αισθάνονται. Αλλά δεν είναι τόσο απλό το θέμα μας..Αν χαιδέψεις ένα σκυλί ή ένα φυτό θα δεχτούν το χάιδεμα με ευχαρίστηση, γιατί απλά το ένστικτο τους αντιλαμβάνεται την διάθεση εκείνου που χαιδεύει...Αλλά μέχρι εκεί..Η διαφορά μας με τα ζώα για μένα είναι ένα απλό \"γιατί\", είναι ένα ερώτημα που βασανίζει απ\' την στιγμή της εμφάνισης του τον άνθρωπο και είναι η ειδοποιός διαφοράς που εξελίσσει το είδος μας, ίσως όχι στον σωστότερο δρόμο, αλλά αυτό βέβαια είναι άλλο θέμα....

[sabb]

Originally posted by Sofia

Originally posted by carrie
το να μην αναζητας απαντησεις στα ερωτηματα μπορει και παλι να ειναι ο,τι πιο ψαγμενο μπορει να κανει κανεις, πραγμα που σημαινει ότι μονος φτωχος τω πνευματι δεν ειναι, αμα κατεληξε εκει μετα απο σκεψη και σοφια

υπάρχει κατάληξη, παγιωμενες αντιλήψεις? ο επαναπροσδιορισμος τους οσο ζουμε δεν ειναι κατα κάποιο τροπο κ η αξιοπρεπεια της σκεψης μας? καπου ειχα διαβασει αυτο: η αμφισβητηση ειναι η αξιοπρεπεια της σκεψης. οχι η αμφισβήτηση για την αμφισβήτηση, αλλα για την πραγματικη εξελιξη μας.

Δεν νομίζω πως μπορεί να αμφισβητήσει κάποιος την ορθότητα αυτών των λόγων.. Συμφωνώ απόλυτα...

[vince]

Originally posted by sabb
Η διαφορά μας με τα ζώα για μένα είναι ένα απλό \"γιατί\", είναι ένα ερώτημα που βασανίζει απ\' την στιγμή της εμφάνισης του τον άνθρωπο και είναι η ειδοποιός διαφοράς που εξελίσσει το είδος μας, ίσως όχι στον σωστότερο δρόμο, αλλά αυτό βέβαια είναι άλλο θέμα....

Σωστά. Ο άνθρωπος απο την στιγμή που κοίταξε στον ουρανό διερωτέιθην. Η ανήσυχη ανθρώπινη φύση είναι και υπαίτια που έχουμε προοδεύσει σε πολλά επίπεδα. Ελπίζω μόνο να μην έχει η εποικοδόμιση αυτή την ίδια κατάλληξη με τον πύργο της Βαβέλ..

[keep_walking]

Μπα δεν θα συμφωνησω πολλοι παραγοντες παιζουν...σκεψου να ειχαμε το σωμα δελφινιου,δεν θα ειχαμε καμμια ουσιαστικα προοδο θα περιπλανιωμασταν στους ωκεανους και θα σκεφτομασταν διαφορα...τουλαχιστον καμμια εξελιξη τεχνολογικη...φιλοσοφικη ισως και επικοινωνιακη ναι.
Το \"γιατι\" μας σπρωχνει ή η επιβιωση το πως να προσαρμοσουμε τα παντα στις αναγκες μας και να περασουμε οσο το δυνατον καλυτερα???....κατι που θελουν και τα υπολοιπα ζωα αλλα δεν εχουν τα προσοντα να το πετυχουν.