Τι χρειαζεται ενας ανθρωπος για να ειναι ευτυχισμενος.

[krino]

Originally posted by GreenPeyote
κρίνο κάνε και ένα explanation...
το έκανα google αλλά και πάλι δεν καταλαβαίνω...
gaya περιοχή της Kos
τσάντα bagster gaya
gaya νίγηρας
gaya tv
gaya of wisdom
gay-a
?????
:)

και Keep.....



ολοκληρο ειναι απο το la gaya scienza, βιβλιο του Friedrich Nietzsche του 1882.
Μιλαει για την πνευματικη πειθαρχια σαν διαδρομη προς την ελευθερια....

Περισσοτερα εδω,
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Gay_Science



βεβαια για να ειμαι πιο σαφης, εχει μια αλλη σημασια για μενα η οποια μαλλον δεν σας ενδιαφερει.


Συμπληρωματικα απο οσα διαβασα, ο λευτερης απαντησε πολυ επικοδομητικα σε οτι αφορα τι χρειαζεσαι για να εισαι ευτυχισμενος.

[Empneustns]

τωρα ειδα το u2u

[GreenPeyote]

έλα ρε κρίνο με τους γρίφους σου...
Μας έβαλες σε σκέψεις...
Δλδ αν διαβάσω το \"the gay science \" θα βρώ το νόημα της ευτυχίας??

[weird]

Originally posted by PETRAN
Δεν υπάρχει απάντηση στην ερώτηση γιατί απλούστατα η ευτυχία δεν είναι κάτι που αποκτάται/βρίσκεται κάπου και τελείωσε. Το ανθρώπινο μυαλό είναι μια σειρά από συνεχείς εναλλασσόμενες σκέψεις και εμπειρίες. Κάποιες από αυτές θα εκλαμβάνονται σαν \"ευτυχισμένες\" και κάποιες σαν \"δυστιχισμένες\", το θέμα είναι ο καθένας με τον τρόπο του να αυξήσει την συχνότητα και την ένταση των ευτυχισμένων στιγμών. Κάτι τέτοιο όμως είναι μοναδικό για τον καθένα και έτσι δεν υπάρχει κάποιου είδους πανανθρώπινης αντικειμενικής αξίας.






Ίσως το καλύτερο για τον καθένα θα ήταν να προσπαθεί να προβλέψει για πράγματα που θα τον κάνουν ευτυχισμένο στο μέλλον και έτσι να θέσει στόχους ώστε να τους εκπληρώσει. Όμως και αυτή η μέθοδος κρύβει τρομερές αδυναμίες για πολούς και διάφορους λόγους. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα του επιφυλάσσει το μέλλον ,αλλά ακόμα και αν το κάνει ,κανείς δεν εγγυάται ότι αυτό που θα έρθει είναι όπως αυτό που φανταζόταν (που προσομοίωναν με την φαντασία τους). Επίσης, κανείς δεν ξέρει για το πως θα είναι και τι θα σκέφτονται στο μέλλον αφού όλοι οι άνθρωποι φαντάζονται αλλά και θυμούνται καταστάσεις σε σχέση με το τώρα και όχι με το αύριο και το χθες. Σαν φοιτητής, ώταν έμπαινα πεινασμένος στο μάρκετ ψώνιζα το μισό...μάρκετ (!) ενώ όταν ήμουν χορτασμένος δεν ψώνιζα τίποτα για να το μετανιώσω φυσικά το επόμενο βράδυ όταν το ψυγείο είχε μύγες και το στομάχι μου διαμαρτύρονταν επικίνδυνα. Έχουν γίνει πολλές χαρακτηριστικές έρευνες σε αυτό τον τομέα για την \"προκατάληψη της παρούσας κατάστασης\". Σε ένα πείραμα, διάφορα άτομα ενός γυμναστηρίου ρωτήθηκαν υποθετικά για το αν θα τους έλειπε ποιο πολύ το νερό ή η τροφή αν χάνονταν σε μια ζούγκλα. Τα άτομα που δεν είχαν ασκηθεί, είχαν 50/50 πιθανότητα να διαλέξουν μεταξύ νερού και τροφής, άτομα όμως που είχαν κάνει μισή ώρα διάδρομο παρουσίασαν πολύ ποιο μεγάλη πιθανότητα να διαλέξουν το νερό. Η \"προκατάληψη της παρούσας κατάστασης\" δεν επηρεάζει μόνο την μελοντική λήψη αποφάσεων, αλλά και την ανάκληση προηγούμενων γεγονότων από την μνήμη, με διάφορα παρόντα στοιχεία να επηρεάζουν την ανάσυρση, το περιεχόμενο καθώς και την ίδια την εμπειρία της μνήμης, κάνοντας ποιο πολύ την επεισοδιακή μνήμη να θυμίζει \"ανακατασκευή\" παρά ακριβής \"ανάσυρση\" (π.χ. όπως στους υπολογιστές).



Έτσι λοιπόν το να κάνει καποιος ακριβείς προβλέψεις για το αν είναι ευτυχισμένος αύριο δεν εξαρτάται μόνο από το περιβάλλον, την τύχη και τις δικές του πράξεις, αλλά και από αυτόν τον ίδιο, αφού πράγματα που θεωρεί κάποιος ότι τον κάνουν ευτυχισμένο τώρα, δεν πάει να πει ότι θα τον κάνουν ευτυχισμένο και αύριο. Κάποιος κάνει ένα τατού θεωρόντας το φανταστική ιδέα την στιγμή που το τελειώνει, για να το σιχαθεί μερικά χρόνια αργότερα και να κάνει λέιζερ. Σε κάποιον αρέσει ένα Χ είδος μουσικής και ύστερα από κάποιο καιρό του αρέσει ένα Ψ είδος, απορώντας για το πως του άρεσε το Χ είδος στο παρελθόν. Κάποιος νιώθει τρομερά ερωτευμένος σε μια σχέση για να σκεφτεί ύστερα από καιρό/χωρισμό/εναλλαγή σχέσεων για το πόσο ατάιριαστη ήταν η προσωπικότητα του άλλου ανθρώπου και να απορήσει με τα γούστα, τις προτιμήσεις και την κατάσταση του παρελθοντικού του εαυτού. Κατά τον Daniel Gilbert, οι άνθρωποι χρησιμοποιούν διάφορα \"ασθενή\" στηχεία για να δημιουργήσουν \"θυμικά δελτία\", δηλαδή να κάνουν συναισθηματικές προβλεψεις για το μέλλον με τον ίδιο τρόπο που οι μετεωρολόγοι χρησιμοποιούν διάφορα τωρινά στοιχεία για να βγάλουν δελτίο καιρού...και όλοι ξέρουμε πως το δελτίο καιρού μπορεί να πέσει εύκολα έξω...αυτές οι έρευνες έχουν ίσως και προεκτάσεις τελικά για το τι είναι τελικά ο εαυτός, κλονίζοντας την παραδοσιακή άποψη του εαυτού σαν κάτι το σταθερό και ομογενές που παγιώνεται μετά την παιδική ηλικία, θεωρόντας τον μάλλον σαν μια αέναη σειρά σκέψεων, καταστάσεων και εμπειρών, με την μόνη σταθερότητα να είναι η ψευδαίσθηση της σταθερότητας (αλλά αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα!).





Μετά το πρόβλημα είναι η ίδια η έννοια της \"Ευτυχίας\". Η \"ευτυχία\" σαν υποκειμενικό συναίσθημα είναι αυστηρά μια πρώτου προσώπου εμπειρία που είναι δύσκολο να ποσοτικοποιηθεί και να μετρηθεί. Φανταστείτε μια πολύ απλή ψυχολογική μέτρηση όπως ένα scale τύπου Likert, διαβαθμισμένο από το 0 εώς το 10, με το 10 να σημαίνει \"βιώνω τον παράδεισο στην γη\" και το 0 να σημαίνει \"με τι να κόψω τις φλέβες\"? Φανταστείτε τώρα ότι έιχατε γενέθλια και η μαμά σας σας κάνει έκπληξη μια τούρτα. Σύγουρα είστε χαρούμενοι και όταν ο ενοχλητικός ερευνητής ψυχολόγος πετάγεται από το πουθενά και σας λέει \"επ! έρευνα...βάλε κάτι απο 0-10\" εσείς βάζετε ένα 6 γιατί εντάξει στην ηλικία που είστε (ας πούμε 30) δεν έγινε και κάτι το συνταρακτικό αφού είστε μόνος με 700 ευρώ τον μήνα και μένετε με τους γονείς σας (ωχ!) (σίγουρα υπό άλλες συνθήκες να είχατε βαθμολογήσει πολύ ποιο ψηλά την παρούσα κατάσταση, π.χ. αν είσασταν 8 ετών!) Τάρα φανταστείτε στην παρούσα κατάσταση να μην είσασταν εσείς αλλά η Ελένη που είναι σιαμαία και είναι από πάντα κολλημένη στο κεφάλι με την αδερφή της την ντίνα.΄Λόγω ίσως των περιορισμένων δραστηριοτήτων και εμπειριών τους οι 2 αδερφές νιώθουν εκστατικά χαρούμενες με αυτήν την έκπληξη και σκοράρουν ένα γερό 10άρι λέγοντας ακόμα (μέσα σε δακρυα χαράς) και στον ενοχλητικό ψυχολόγο-ερευνητή να κάνει τζοιν στο πάρτυ. Τώρα όμως τι έγινε? Είτε το δικό τους 10 είναι το δικό σας 6, είτε το δικό τους 10 είναι και το δικό σας 10 άρα για κάποιο λόγο αυτές βίωσαν πολύ ποιο έντονα την ίδια κατάσταση. Πως μπορούμε να ξέρουμε τι συμβαίνει? Δεν μπορούμε΄γιάυτό άλλωστε η ευτυχία με τα σύγχρονα μέσα είναι δύσκολο να μετρηθεί! (αν και η ολοένα και μεγαλύτερη εξελιξη και συμβολή των λειτουργικών μαγνητικών τομογράφων να αποκαλύψουν κάποιες συσχετίσεις μεταξί συναισθηματικών εμπειριών και εγκεφαλικής λειτουργία στο μέλλον-ίδη άλλωστε έχουν φερει επανάσταση σε πολούς τομείς της ψυχολογίας).



Πολλοί απο εσάς θα λέγαν ότι αυτές οι 2 αδερφές έχουν ζήσει λίγα πράγματα και ίσως να υποθέσετε ότι το δικό τους 10 είναι το αντίστοιχο του δικού σας 6 και ότι αν οι καιμένες οι αδερφές ήταν χωρισμένες μεταξύ τους θα ζούσαν την πραγματική ευτυχισμλενη ζωή. Έίναι όμως απαραίτητα έτσι? Μήπως αυτό που βίωσαν εκείνη την στιγμή η μια από τις αδερφές είναι αντίστοιχο με αυτό που θα βιώνατε εσείς (η που θα νομίζατε ότι θα βιώνατε) με τον απόλυτο έρωτά σας ενώ θα κάνατε διακοπές στην Χαβάη έχοντας 10000αρα στην τσέπη? Άραγε να είστε συνολικά ποιο ευτυχισμένοι από τον ανάπειρο \"καιμένο\" άνθρωπο που ήταν πάντα προσκολλημένος σε ένα αναπηρικό καροτσάκι?


Όλα αυτά θυμίζουν για την σχετικότητα του συναισθήματος αλλά και για την σχετικότητα της λειτουργίας του ανθρώπινου εγκεφάλου-νου που τα γενάει. Σύμφωνα με την επικρατέστερη \"διπαραγοντική\" θεωρία συναισθημάτων των Schacter-Singer, η συναισθηματική αντίδραση δεν είναι κάτι το γρήγωρο και αυτόματο, διαχωρισμένο από την σκέψη όπως κάποιοι νομίζουν, αλλά εμπεριέχει την ισάξια συμμέτοχη αυτόνομων συγκινησιακών και ανώτερων-γνωστικών λειτουργιών.Αυτο με απλά λόγια σημαίνει ότι η εμπειρία (ευτυχίας-δυστυχίας΄κλπ.) σχηματίζεται απο την παράλληλη συγκινησιακή δραστηριότητα (έντονες αισθήσεις που βιώνει κάποιος) του σώματος σε σχέση με σκέψεις για αυτό που προκάλεσε αυτή την δραστηριότητα. Πολλοί έχουν ακούσει για σχέσεις \"μίσους-αγάπης\". Αυτό σημαίνει ότι το αντικείμενο του πόθου δημιουργεί έντονη γενική συγκίνηση (δυνατές αισθήσεις π.χ. έντονη σεξουαλική έλξη) και οι σκέψεις \"χρωματίζουν\" αυτήν την συγκίνηση ανάλογα. Αν οι αποδόσεις που γίνονται για το έτερον ήμισυ είναι θετικές τότε το βίωμα εκλαμβάνεται ως \"αγάπη\" ένώ όταν είναι αρνητικές τότε εκλαμβάνεται ως μίσος.





Στο παραδοσιακό πείραμα των schacter-singer άνθρωποι περίμεναν στην αίθουσα για κάποια δήθεν ψυχολογική έρευνα. Τα υποκείμενα δέχονταν στην αρχή (πριν την αναμονή) μία ένεση από μια διεγερτική ουσία. Οι ερευνητές έιπαν στα μισά υποκείμενα την αλήθεια, ότι η ουσία ήταν διεγερτική ενώ στα άλλα μισά είπαν ψέματα ότι ήταν μια ουσία ανενεργή. Ύστερα από λίγο στην αίθουσα αναμονής, κάποια από τα άλλα άτομα που δήθεν περίμεναν για την έρευνα (αλλά ήταν \"στο κόλπο\"!)άρχισαν να συμπεριφέρονται είτε με τρόπο επιθετικό είτε χιουμοριστικό. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα άτομα που τους είχε ειπωθεί ότι η ουσία ήταν διεγερτική δεν επηρεάστικαν από αυτή την συμπεριφορά αφού απέδωσαν την έντονη συναισθηματική κατάσταση στο φάρμακο και έτσι έμειναν ήρεμοι (!). Τα άτομα που τους είχε ειπωθεί όμως η πληροφορία για ανενεργή ουσία επηρεάστηλαν άμμεσα από την συμπεριφορά των \"ηθοποιών\" και άρχισαν να βιώνουν συναισθηματικές καταστάσεις ανάλογες με αυτές που εξέφραζαν οι ηθοποιοί, με οργή και χαρά να βιώνεται ανάλογα με την \"κατάσταση\" που προκαλούσαν οι ηθοποιοί (οργισμένη και χαρούμενη αντίστοιχα). Αυτό σημαίνει ότι τα συν-αισθήματα των ανθρώπων δημιουργούνται και αυτά από την σκέψη (απόδοση της αιτίας μιας κατάστασης), περιπλέκοντας περισσότερο τα πράγματα. Αν η ευτυχία είναι αποτέλεσμα συνεργασίας μεταξύ αισθήσεων και σκέψεων τότε δεν μπορούμε να μιλήσουμε με σιγουριά για πράγματα που δημιουργούν ευτυχία αφού η ευτυχία εμπεριέχει και την σχετικότητα των σκέψεων του καθενός.





\'Ολη αυτή η σχετικότητα θα πρέπει να κλονίσει κάποιον για την αβεβαιότητα της ευτυχίας, αλλά και να του δώσει να καταλάβει ότι η ευτυχία πολλές φορές δεν έχει να κάνει με τα στερεότυπα. Κάποιος θέλει να γίνει πλούσιος για να πάει να φάει με χρυσά κουτάλια στο υπερ-λουξ εστιατόριο αλλά θα τον κάνει άραγε ποιο ευτυχισμένο άραγε από μια βραδιά στο ταβερνάκι της γειτονιάς του με την αγαπημένη του παρέα? Ίσως μάλιστα οι \"καθώς-πρέπει\" κώδικες συμπεριφοράς του υπερ-λουξ εστιατορίου να του σπάσουν τα νεύρα. Ίσως και από την άλλη βέβαια για τον ίδιο η και για κάποιο άλλο η βραδιά στο υπερ-λουξ εστιατώριο να ήταν η καλύτερη της ζωής του και ότι όλα αυτά περί \"παντού περνάω καλά αν το θέλω\" είναι μπούρδες κάνοντάς τον να έρθει στο συμπέρασμα στο ότι η ευτυχία έχει το σχήμα του $! Φυσικά κανείς από τους 2 δεν είναι σωστός...ο καθένας είναι σωστός για τον εαυτό του εκείνη την συγκεκριμένη στιγμή που νιώθει μια στιγμιαία ευτυχισμένη εμπειρία να περναει...





Ουφ είναι αργά και έγραψα τόσα πολλά αλλά ο λόγος που το έκανα είναι μάλλον για να αποφύγω το διάβασμα που έπρεπε να κάνω!Αλλά το θέμα με ιντρίγκαρε. Ήταν τόσα πολλά αυτά που ήθελα να γράψω αλλά ίδη αυτά είναι υπερ-αρκετά και μάλλον κουραστικότατα για ένα φορουμ. Παρ΄ότι βέβαια η ευτυχία είναι κάτι το υποκειμενικό, όταν πολλες απόψεις συγκλινουν σε κάτι τότε έχει περισσότερες πιθανότητες αυτό το κάτι να είναι σωστό. Αυτό σημαίνει ότι η ενεργή συμμετοχή όλων σε ένα φορουμ ψυχολογίας να αποκαλύψει τελικά τι είναι αυτό που κάνει κάποιον ευτυχισμένο! Λες...?

Και για ποιον λόγο να μην προσπαθεί να είναι ευτυχισμένος στο παρόν? Αν φροντίζει ώστε κάθε παρόν του να είναι όσο το δυνατόν πληρέστερα βιωμένο, σε αρμονία με τις ανάγκες και τις επιθυμίες του,έχει ήδη προεξοφλήσει ένα «ευτυχέστερο» μέλλον. Βάζω τον όρο σε εισαγωγικά γιατί πιστεύω ότι η ευτυχία σαν έννοια εμπεριέχει μέσα της την ψευδαίσθηση του νου. Η λέξη ΧΑΡΑ είναι η μόνη αληθινή κατά τη γνώμη μου κι εκφράζει αυτό ακριβώς τι στιγμιαίο συναίσθημα της χαράς, του γέλιου, της ελαφράδας, της ανεμελιάς, της έλλειψης σκέψης, της παρουσίας νιωσίματος, της πληρότητας. Η χαρά κρατά λίγο αλλά μένει μέσα μας πολύ. Συχνά ωραιοποιούμε καταστάσεις με ελάχιστη χαρά μονο και μόνο για να γλείφουμε σαν γλειφιτζούρι την ανάμνηση, όπως για παράδειγμα μετά το τέλος ενός ταξιδιού που ήταν μέτριο αλλά το νοσταλγούμε σαν να ήταν πράγματι εξαίσιο!
Συμφωνω με τα όσα λες, τον δρόμο για την προσωπική χαρά, ευτυχία, πληρότητα τον βρίσκει μόνος ο καθένας, με το να ζει με τον τρόπο που τον καλύπτει.
προβλέψεις για το μέλλον???
Εδώ γελάμε.
Συνήθως το ανθρώπινο μυαλό αρνείται να συλλάβει το χάος και την αβεβαιότητα της ύπαρξης, θέλοντας να χωρέσει το αβέβαιο μέλλον του μέσα σε μέτρα και σταθμά που θα του δίνουν μια ψευδαίσθηση ελέγχου.
Φυσικα με αυτό δεν τάσσομαι υπερ της μοιρολατρίας. Μπορώ να επηρεάζω έντονα το παρόν μου και άρα όλη την πορεία της ζωής μου. Μπορώ να θέτω στόχους, προσωπικά όμως προτιμώ τους κοντινούς και τους άμεσα επιτεύξιμους. Μπορω πχ. να «προβλέψω» και να ελπίσω ότι του χρόνου θα κάνω μεταπτυχιακό, ότι θα μπω στην τάδε σχολή. Είναι ενας θεμιτός στοχος, ειδικά όταν είναι ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ. Το αν όμως θα είμαι ευτυχισμένος σε είκοσι χρόνια , αν θα είμαι πετυχημένος, αν θα θέλω οικογένεια, αυτά όλα είναι μια πλάνη. Αποφασίζω στο τώρα για κάτι που ισως δεν θα αποφάσιζα στο τότε.
Οποτε, κανένα πλάνο ζωης δεν εχω στο συρτάρι παρα καποιους αμεσους στοχους και μετα….. αφηνομαι ανοιχτη στο «ερχεται» της ζωης, έτσι το βλέπω.
Αν κάποιος έχει την ικανότητα να αντλεί χαρά μέσα από το Παρόν του, για μένα έχει βρει το κλειδί της αρμονίας του με την ζωη και με τον ίδιο του τον εαυτό.
Μίλησες για ευατό. ΠΟΙΟΝ ευατο? Γελιομαστε αν πιστευουμε ότι εχουμε έναν συμπαγη εαυτο. Βολεύει βέβαια την κοινωνική δομή η σταθερότητα, εαυτών, δεσμών, ζωών, αλλα δυστυχως η αληθινή φύση μας είναι ρευστή, και διαρκώς μεταβαλλόμενη. Πολύ καλο βιβλίο είναι ο Λύκος της Στέπας του Εσσε, το περιγάφει άψογα το θέμα του εαυτού.
Γιατί να μετρήσουμε την ευτυχία?
Χωρίς να είμαι ψυχολόγος και χωρις να εχω διαβασει έρευνες, στατιστικες κτλ σου λέω ότι.
1. η υποκειμενική αξιολόγηση του βιώματος εξαρτάται από την σύγκρισή του με κάθε προηγούμενο βίωμα. Έτσι το τραγικό βιωμα ενός παιδιού της Αφρικής που εκατσε με βαρυ στομαχόπονο σημερα γιατι ολη μερα δεν κατανάλωσε ούτε 100 θερμίδες, μεταφράζεται μέσα του σαν μια «κακή μέρα». Απεναντίας, η άρνηση του πατέρα να αγοράσει αμάξι στον κακομαθημένο νεόπλουτο Έλληνα του φερε τον ουρανό σφονδύλι και μεταφράζεται σαν η χειρότερη εμπειρία της μέχρι τώρα ζωής του. Αντικειμενικά η έλλειψη τροφής δεν συγκρίνεται με την μη απόκτηση αυτοκινήτου με τον βολικότερο δυνατό τρόπο. Τι συνέβη όμως εδώ?
Αφενός οι προσδοκίες του παιδιού της Αφρικής περιελάμβαναν και το ενδεχόμενο της πείνας ενώ του άλλου παιδιού το γεγονός του ήρθε ξαφνικό, απρόοπτο, περα από κάθε προσδοκία και πιθανολόγηση.
Αφετέρου, είναι ο μεγαλύτερος πόνος που έχει βιώσει ποτέ, αν και το ερεθισμα δεν φαίνεται επαρκές να τον προκαλέσει μπροστά πχ. στην σκληρή πείνα. Κι όμως, άλλο το τι συμβαίνει εξω μας κι άλλο το πώς αυτό το ερέθισμα επηρεάζει το μέσα μας. Εδώ μπαίνουμε στον αχανή κόσμο του υποκεμενισμού, της σχετικότητας, του προσωπικού κόσμου του καθενός.
2. Η ιδιοσυγκρασιά, ο χαρακτήρας, η ύλη της ψυχής κάποιου, η ποιότητά του και η σχέση που έχει με το συναίσθημα, επηρεάζουν τον βαθμό έντασης μέσα του κάθε μεμονωμένου συναισθήματος.
Αυτό που ένιωσαν οι δυο αδερφές ήταν βαθιά ψυχική χαρά. Δεν μπορείς να το συγκρίνεις με αυτό που θα νιώθαμε στη Χαβάη με τα λεφτά και τις γκόμενες/ους. Το δεύτερο είναι ηδονή, ευφορία, απόλαυση. Οι ηδονιστές παγιδεύονται στην υλικότητα των αισθήσεων και αδυνατόυν να νιώσουν τις βαθιές συγκινήσεις.
Δες το κι αλλιώς. Η συνθήκη ενός πολέμου, εξαιρετικά επικίνδυνη μας φέρνει σε άμεση επαφή με τα σκληρά δεδομένα της ύπαρξης και μας κάνει να ζούμε πιο έντονα και αληθινα τη στιγμη.
Την στιγμη της επικοινωνίας, για να μαθουμε τα νέα από το μέτωπο, τη στιγμή της μάνας με το παιδί, που αυριο μπορεί να μην ανταμωθούν, την στιγμή της γέννησης! Της ανταμωσης, του αποχωρισμού, του αγγιγματος των εραστων, του φωτός, της σελήνης και των άστρων. Όλα, βιωμένα με πιο έντονο τρόπο, γεμάτα από πιο βαθύ νόημα.
Αντε μιλα τωρα στον τυπο της Χαβαης με τα αμαξια και τα μοχιτο για τετοιες στιγμές. Θα σε χλευάσει, αλλα μάλλον τον εαυτό του κοροιδεύει κι όχι εσένα.


Κάπου ανάμεσα στο συναίσθημα και τη σκέψη, κρύβεται και η ψυχή. Μόνο που για την γέννηση του συναισθήματος, της «συγκίνησης» δεν καταλαβαίνω γιατί θέτεις ως βάση μόνο την σωματικότητα. Το συναίσθημα μπορεί να εκφράζεται σωματικά, όπως πχ στο ψυχοσωματικά νοσήματα και σε κάθε ειδους σωματική εκδήλωση της συγκίνησης, αλλα ξεκινά πάντα από το σώμα? Τα λόγια κόκκαλα δεν έχουν και κόκκαλα τσακίζουν. Δεν σε ακουμπάν αλλα μπορούν να σε κάνουν ψυχικά κουρέλι. Μπορούν επισης να σου ασκήσουν τεράστια γοητεία, να ζησεις έναν ερωτα εγκεφαλικής μορφής. Ένα όμορφο μουσικό κομμάτι μπορεί να σε κάνει να νιώθεις πιο ελαφρύς και μια μεστή επικοινωνία με άνθρωπο δικό σου πιο γεμάτο και γαλήνιο. Όλα αυτά τα θεωρώ εκφάνσεις της ψυχής.
Το σώμα ακολουθεί το συναίσθημα. Μπορεί επισης να το προκαλέσει, σε συνδυασμό με την νοητική επεξεργασία. Αλλα όχι πάντα. Υπαρχουν κατά τη γνώμη μου ψυχικά συναισθήματα, είναι τα πιο βαθια συναισθήματα.
Η ευτυχία, ή καλύτερα η χαρά, είναι τόσο υποκειμενική, όσο τα δαχτυλικό μας αποτύπωμα. Έχουμε όλοι χερια, ματια και πόδια. Θα νιώσουμε όλοι συνασθήματα. Το πότε, πως, τι ειδους συναισθήματα είναι δική μας δουλειά να ανακαλύψουμε.
Ο καθένας μας δίνει το ολοδικό του σχήμα στην ευτυχία.
Να σαι καλα για τα διανοητικα ερεθισματα που μου εδωσες!
Καλο βραδυ 

[Empneustns]

αρα ενα χοντρικο συμπερασμα που βγαζω ειναι πως η ευτυχια εξαρταται κατα μεγαλυτερο βαθμο απο εμας τους ιδιους,αναλογα με τα ορια που εχουμε βαλει για να ειμαστε ευτυχισμενοι και σε μικροτερο απο το τι συμβαινει στη ζωη μας.Τελικα μηπως αποδυκνειεται για αλλη μια φορα το \"ολα ειναι στο μυαλο μας\";

[krino]

Originally posted by GreenPeyote
έλα ρε κρίνο με τους γρίφους σου...
Μας έβαλες σε σκέψεις...
Δλδ αν διαβάσω το \"the gay science \" θα βρώ το νόημα της ευτυχίας??

Οχι βεβαια δεν λεω αυτο.
Εσυ για να βρεις το νοημα της ευτυχιας πιθανον να πρεπει να διαβασεις την βιβλο και την αποκαλυψη του Ιωαννη.....


Πιστευω οτι αυτο που πρεπει να ψαξει ο καθενας για αυτο το ζητημα, εξαρταται απο τις ψυχωκοινωνικες δεσμευσεις που εχει αποκτησει.
Αρα σε καθε ενα απο εμας, το που βρισκεται ενα νοημα ταδε ειναι φυσικο να διαφερει κατα πολυ.
Φυσικα οσο πιο πολυ εισαι δεσμευμενος απο κατι τοσο πιο πολυ πολυπλοκο το κανεις και τα νοηματα εχουν καλυφτει αρκετα για να μην σου ειναι ευκολα ορατα.


Καλημερα.

[Thessalo]

Originally posted by Empneustns
αρα ενα χοντρικο συμπερασμα που βγαζω ειναι πως η ευτυχια εξαρταται κατα μεγαλυτερο βαθμο απο εμας τους ιδιους,αναλογα με τα ορια που εχουμε βαλει για να ειμαστε ευτυχισμενοι και σε μικροτερο απο το τι συμβαινει στη ζωη μας.

Τελικα μηπως αποδυκνειεται για αλλη μια φορα το \"ολα ειναι στο μυαλο μας\" !!!!!!!!!!!

BINGOOOOOOOOOOOOOOOOO :)

[weird]

Σιγουρα, εχουμε μεγαλο μερίδιο ευθύνης για την προσωπική μας ευτυχία. Για την δυνατότητά μας να χαιρόμαστε, να ζόύμε, να αισθανόμαστε.
Υπάρχει όμως και η σκληρή \"θεά\" που λέγεται Πραγματικότητα. Είναι αμείλικτη και όχι σπάνια κρατά ενα γερό μερίδιο της ευτυχίας σου στα χέρια της.
Δεν μπορείς να αγνοήσεις την Πραγματικότητα γιατί στο τέλος θα σε γονατίσει.
Η χρυσή τομή βρίσκεται ανάμεσα στον δικό σου κόσμο και στην Πραγματικότητα. Μια χρυσή τομή που σε βοηθά να πατας γερά τα πόδια σου σε αυτή τη γη:)
Ευτυχιμένος όποιος βρίσκει την δική του ισορροπία, μέσα σε άπειρες δυνατές καταστάσεις ανισορροπίας.
Κλείνοντας, θα γράψω εδω μια φράση που με συγκίνησε βαθύτατα, μου την είπε μια φίλη που σέβομαι και εκτιμώ, την θεωρώ σοφή φράση.
\"Οι ανθρωποι φτιαχνουν συχνα σκληρή τη ζωή τους, ενω τις περισσότερρες φορές υπάρχει η δυνατότητα για κάτι καλύτερο.\"

[Thessalo]

Weird έχεις δει μήπως την ταινία του Ρομπεροτ Μπενινη \'\' Η Ζωή είναι ωραία - La vita è bella (1997) ;

[mstrouf]

να αγαπά κ να τον αγαπούν

[GreenPeyote]

Originally posted by krino
Εσυ για να βρεις το νοημα της ευτυχιας πιθανον να πρεπει να διαβασεις την βιβλο και την αποκαλυψη του Ιωαννη.....

Σ\' αυτό πιθανό και να μην έπεσες τόσο έξω... ;)

Πάντως την ίδια άποψη με σένα (αν κατάλαβα καλά τί εννοείς) την έχει και ένας φίλος μου που λέει οτι οι επιθυμίες μας (όπως το τί νόημα δίνουμε στη ευτυχία) και γενικότερα ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο είναι ουσιαστικά οι προσταγές της κοινωνίας και άρα είναι πλασματικές ενώ οι πραγματικές μας ανάγκες και επιθυμίες είναι βαθιά κρυμμένες γι αυτό και ψάχνουμε την ευτυχία σε λάθος πράγματα...
Δεν ξέρω αν ισχύει αυτό ως ένα βαθμό αλλά διαφωνώ οτι οι ανάγκες και επιθυμίες μας επισκιάζονται ολοκληρωτικά από τα κοινωνικά πρότυπα γιατί μαλλον το αντίθετο πιστεύω οτι γίνεται... Δλδ οτι οι ανάγκες και επιθυμίες μας δημιουργούν τα κοινωνικά πρότυπα αφού κι εμείς είμαστε μέρος της κοινωνίας...

[krino]

Originally posted by GreenPeyote



Δλδ οτι οι ανάγκες και επιθυμίες μας δημιουργούν τα κοινωνικά πρότυπα αφού κι εμείς είμαστε μέρος της κοινωνίας...

Πεγιω,
Ειμαστε ολοι ιδιοι αλλα οχι ισοι....
Με αυτη την εννοια, αναλογα το ρολο που κρατας σε μια κοινωνια μπορεις η οχι να δημιουργησεις μια αναγκη η επιθυμια για ενα κοινωνικο συνολο.

Και εγω ειμαι μελος αυτης της κοινωνιας αλλα τα προτυπα μου διαφερουν κατα πολυ απο τα γνωστα. Δεν το κοβω να μπορω να δημιουργω καποια νεου τυπου αναγκη.

Το ερωτημα μου ομως ηταν παντα αλλο,
κατα ποσο μπορω να αντιστεκομαι σε ψευδες αναγκες η επιθυμιες.
Πχ οταν ειδα οτι δεν μπορω να μην παρακολουθω τα σκουπιδοκαναλα επειδη ημουν επιρρεπής πολυ απλα πεταξα την τιβι στα σκουπιδια....
(και ας ειχε 2-3 εκπομπες πολυ ενδιαφερουσες)


;)

[GreenPeyote]

όχι και πεγιώ, peyote είναι το nick...
κατά τα άλλα έχω διαφορετική άποψη αλλά βαριέμαι τώρα να γράψω...

[weird]

Originally posted by mstrouf
να αγαπά κ να τον αγαπούν

να παιρνει και να δίνει χαρά, να νιώθει, να αντέχει, να αντιμετωπίζει, να σηκώνεται, να ελπίζει, να ανασκιρτά, να εκφράζεται, και πολλά πολλά άλλα....

[Empneustns]

θυμαμαι ειχα μια φιλη,που μετα απο πολλες μεταπτωσεις ψυχολογικες,και αφου περασε απο μεγαλες δοκιμασιες μου ειχε πει.οσο πιο λιγα εχεις τοσο πιο ευτυχισμενος μπορεις να εισαι..... και οσο περναει ο καιρος τοσο πιστευω πως ειχε δικιο.ειχε φτασει σε αλλο επιπεδο η κοπελα,μεγαλειο σκετο ....