Χάλασα τη σχέση μου

[tsokof]

Είμαι στα 20 και το αγόρι μου στα 23. Δυόμιση χρόνια μαζί και ανεπίσημα αραβωνιασμενοι. Μένουμε στο εξωτερικό και φιλοξενούμαστε τον τελευταίο καιρό από συγγενικό πρόσωπο λόγω του οτι στη συγκεκριμένη πόλη είναι απίστευτα δύσκολο να δώσουν σπίτι σε ένα νέο ζευγάρι. Είμαστε νέοι όμως αποφασίσαμε να μπούμε μόνοι στο νόημα της ζωης χωρις την βοήθεια των γονιών μας και έχουμε ήδη τα απλά καθημερινά προβλήματα του μέσου ανθρώπου όπως πρώτα απ’ολα τα οικονομικά. Πέρα από αυτά περνάμε καλά όμως τον τελευταίο ενάμιση μήνα σπάσαμε ερωτικά.. για να το κάνω πιο εύκολο όσο κι αν αγαπιόμαστε δεν νιώθω ότι είμαστε πλέον ερωτευμένοι ώστε να κρατηθεί το πάθος. Όταν το συζητήσαμε μου είπε πως δεν έχει την όρεξη που είχε λόγω των προβλημάτων που έχουμε. Δεκτό, αν όμως σκεφτώ την ηλικία μας το βρίσκω πραγματικά κρίμα να μην έχουμε από τώρα όρεξη να κάνουμε έρωτα με τον σύντροφο μας. Κατανοώ ότι έχουμε οικονομικά προβλήματα και έχουμε φτάσει σε σημείο να μαλώνουμε για τα πιάτα για τα ρούχα για το που θα πάμε τι θα φάμε και το τι ταινία/σειρά θα δούμε σήμερα. Νιώθω πως εγώ έγινα η καταπιεστική πάνω στον ερωτικο τομέα ενώ είχα συνηθίσει το αντίθετο. Ναι, ήταν συνήθεια να προσπαθεί αυτός να με «ρίξει» και όχι εγώ αυτόν. Επειδή φιλοξενούμαστε όπως σας είπα και παραπάνω, έχουμε χρόνο για κάτι πιο προσωπικό μόνο κάθε Σαββατοκύριακο που λείπει το συγγενικό μας πρόσωπο. Κι όμως περνάνε οι εβδομάδες και κάθε φορά που καταλήγουμε σ’αυτην την όμορφη πράξη πλέον δε νιώθω το ίδιο γιατί μου βγαίνει η ιδέα ότι πια γίνεται μόνο και μόνο για να καλύψουμε τις ορμές μας. Να μη σας τα πολυλογώ πριν δυο ημέρες του έπιασα πάλι αυτή την κουβέντα και του ζήτησα να μου απαντήσει ειλικρινά. Αν είμαι εγώ το πρόβλημα η αυτός. Μου είπε πως εγώ δε φταίω (το ότι δεν με απατάει το ξέρω με απόλυτη σιγουριά) αλλά ότι δεν του βγαίνει κι ότι είναι μια φάση. Εκεί του απάντησα πως αν είναι μια φάση που αφορά μόνο αυτόν, είμαι εδώ και θα περιμένω να ξανά νιώσει έτοιμος.. αν όμως είμαι εγώ το πρόβλημα και βαριέται κυριολεκτικά να κάνουμε σεξ μαζί μου μόνο αλλά μπορεί άνετα να δει πορνό ας πούμε ώστε να αυτοϊκανοποιηθεί, τότε δεν έχω θέση στη ζωή κάποιου που δεν του αρκώ. Με τα πολλά μαλωσαμε άσχημα και του ζήτησα να φύγει.. είναι μόνο δυο μέρες όποτε δεν είναι τόσο τραγικό απλά καμία φορά ρωτάω τον εαυτό μου αν έπρεπε να βρω κάποιον άλλον τρόπο να τον φέρω κοντά μου ή αν έκανα καλά που του έδειξα πως τον «διώχνω» ώστε να καταλάβει πως κατά κάποιο τρόπο έχανε την ανδρική του αξία στα μάτια μου είτε γιατί δεν ήταν ειλικρινής-που δε μπορώ να το ξέρω εγώ παρά μόνο αυτός-, είτε επειδή με έκανε να τα βάζω με τον εαυτό μου και να νιώθω μειονεκτικά. Εδώ να θίξω κι αυτό το θέμα.. δεν είναι αρκετά ώριμος για την ηλικία του. Με αγαπάει αλλά δε βρίσκει καμία φορά τα κατάλληλα λόγια για να σώσει έναν τσακωμό.. πράξεις κάνει όμως αρκετές και από εκεί ξέρω τι νιώθει.
Φεύγοντας μου είπε πως δε θέλει να με ξαναδεί.. πράγμα που ξέρω ότι δεν εννοεί γιατί όταν είναι ηττημένος μπορεί να πει κάτι που εκείνη τη στιγμή δε το εννοεί αλλά δεν παύει να με πειράζει σαν φράση που ακούω από τον άνθρωπο μου.
Ρωτάω τον εαυτό μου αν θα γύριζα σε αυτή τη σχέση. Και η απάντηση είναι εννοείται.. ίσως ακούγεται ηλιθιο αλλά μόνο εγώ κι εκείνος ξέρουμε τι έχουμε περάσει. Κι ίσως να σκεφτεί κι αυτός το ίδιο κι όταν μου μιλήσει να μου δείξει πως είναι διατεθειμένος όχι να αλλάξει αλλά να γίνει ο άνθρωπος που γνώρισα. Η έλλειψη επικοινωνίας έπαιξε μεγάλο ρόλο και για τον ίδιο λόγο σκέφτομαι πως δε θα πρέπει να αφήσω τον εαυτό μου να τον ενοχλήσει και να τον τραβήξει με το ζόρι έξω από αυτή την ήσυχη φωλίτσα που είναι τώρα σαν «ελεύθερος». Πιστεύω πως αν έρθει η ώρα, το βήμα πρέπει να το κάνει αυτός.
Περισσότερο ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου αλλά κάθε συμβουλή δεκτή.

[Remedy]

Είμαι στα 20 και το αγόρι μου στα 23. Δυόμιση χρόνια μαζί και ανεπίσημα αραβωνιασμενοι. Μένουμε στο εξωτερικό και φιλοξενούμαστε τον τελευταίο καιρό από συγγενικό πρόσωπο λόγω του οτι στη συγκεκριμένη πόλη είναι απίστευτα δύσκολο να δώσουν σπίτι σε ένα νέο ζευγάρι. Είμαστε νέοι όμως αποφασίσαμε να μπούμε μόνοι στο νόημα της ζωης χωρις την βοήθεια των γονιών μας και έχουμε ήδη τα απλά καθημερινά προβλήματα του μέσου ανθρώπου όπως πρώτα απ’ολα τα οικονομικά. Πέρα από αυτά περνάμε καλά όμως τον τελευταίο ενάμιση μήνα σπάσαμε ερωτικά.. για να το κάνω πιο εύκολο όσο κι αν αγαπιόμαστε δεν νιώθω ότι είμαστε πλέον ερωτευμένοι ώστε να κρατηθεί το πάθος. Όταν το συζητήσαμε μου είπε πως δεν έχει την όρεξη που είχε λόγω των προβλημάτων που έχουμε. Δεκτό, αν όμως σκεφτώ την ηλικία μας το βρίσκω πραγματικά κρίμα να μην έχουμε από τώρα όρεξη να κάνουμε έρωτα με τον σύντροφο μας. Κατανοώ ότι έχουμε οικονομικά προβλήματα και έχουμε φτάσει σε σημείο να μαλώνουμε για τα πιάτα για τα ρούχα για το που θα πάμε τι θα φάμε και το τι ταινία/σειρά θα δούμε σήμερα. Νιώθω πως εγώ έγινα η καταπιεστική πάνω στον ερωτικο τομέα ενώ είχα συνηθίσει το αντίθετο. Ναι, ήταν συνήθεια να προσπαθεί αυτός να με «ρίξει» και όχι εγώ αυτόν. Επειδή φιλοξενούμαστε όπως σας είπα και παραπάνω, έχουμε χρόνο για κάτι πιο προσωπικό μόνο κάθε Σαββατοκύριακο που λείπει το συγγενικό μας πρόσωπο. Κι όμως περνάνε οι εβδομάδες και κάθε φορά που καταλήγουμε σ’αυτην την όμορφη πράξη πλέον δε νιώθω το ίδιο γιατί μου βγαίνει η ιδέα ότι πια γίνεται μόνο και μόνο για να καλύψουμε τις ορμές μας. Να μη σας τα πολυλογώ πριν δυο ημέρες του έπιασα πάλι αυτή την κουβέντα και του ζήτησα να μου απαντήσει ειλικρινά. Αν είμαι εγώ το πρόβλημα η αυτός. Μου είπε πως εγώ δε φταίω (το ότι δεν με απατάει το ξέρω με απόλυτη σιγουριά) αλλά ότι δεν του βγαίνει κι ότι είναι μια φάση. Εκεί του απάντησα πως αν είναι μια φάση που αφορά μόνο αυτόν, είμαι εδώ και θα περιμένω να ξανά νιώσει έτοιμος.. αν όμως είμαι εγώ το πρόβλημα και βαριέται κυριολεκτικά να κάνουμε σεξ μαζί μου μόνο αλλά μπορεί άνετα να δει πορνό ας πούμε ώστε να αυτοϊκανοποιηθεί, τότε δεν έχω θέση στη ζωή κάποιου που δεν του αρκώ. Με τα πολλά μαλωσαμε άσχημα και του ζήτησα να φύγει.. είναι μόνο δυο μέρες όποτε δεν είναι τόσο τραγικό απλά καμία φορά ρωτάω τον εαυτό μου αν έπρεπε να βρω κάποιον άλλον τρόπο να τον φέρω κοντά μου ή αν έκανα καλά που του έδειξα πως τον «διώχνω» ώστε να καταλάβει πως κατά κάποιο τρόπο έχανε την ανδρική του αξία στα μάτια μου είτε γιατί δεν ήταν ειλικρινής-που δε μπορώ να το ξέρω εγώ παρά μόνο αυτός-, είτε επειδή με έκανε να τα βάζω με τον εαυτό μου και να νιώθω μειονεκτικά. Εδώ να θίξω κι αυτό το θέμα.. δεν είναι αρκετά ώριμος για την ηλικία του. Με αγαπάει αλλά δε βρίσκει καμία φορά τα κατάλληλα λόγια για να σώσει έναν τσακωμό.. πράξεις κάνει όμως αρκετές και από εκεί ξέρω τι νιώθει.
Φεύγοντας μου είπε πως δε θέλει να με ξαναδεί.. πράγμα που ξέρω ότι δεν εννοεί γιατί όταν είναι ηττημένος μπορεί να πει κάτι που εκείνη τη στιγμή δε το εννοεί αλλά δεν παύει να με πειράζει σαν φράση που ακούω από τον άνθρωπο μου.
Ρωτάω τον εαυτό μου αν θα γύριζα σε αυτή τη σχέση. Και η απάντηση είναι εννοείται.. ίσως ακούγεται ηλιθιο αλλά μόνο εγώ κι εκείνος ξέρουμε τι έχουμε περάσει. Κι ίσως να σκεφτεί κι αυτός το ίδιο κι όταν μου μιλήσει να μου δείξει πως είναι διατεθειμένος όχι να αλλάξει αλλά να γίνει ο άνθρωπος που γνώρισα. Η έλλειψη επικοινωνίας έπαιξε μεγάλο ρόλο και για τον ίδιο λόγο σκέφτομαι πως δε θα πρέπει να αφήσω τον εαυτό μου να τον ενοχλήσει και να τον τραβήξει με το ζόρι έξω από αυτή την ήσυχη φωλίτσα που είναι τώρα σαν «ελεύθερος». Πιστεύω πως αν έρθει η ώρα, το βήμα πρέπει να το κάνει αυτός.
Περισσότερο ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου αλλά κάθε συμβουλή δεκτή.

τι εννοεις "ανεπισημα αρραβωνιασμενοι", οτι το υποσχεθηκατε μεταξυ σας αλλα δεν ειχε γινει αρραβωνας?

με τι σκοπο ειστε στο εξωτερικο? σπουδαζετε η βγηκατε για δουλεια?

πως περνατε καλα καλε, αφου εχετε χωρισει και πριν απο αυτο δεν κανατε σεξ και μαλωνατε? ποιο ειναι το |καλα| δηλαδη?

συγνωμη... του ζητησες να σηκωθει να φυγει για να τον φερεις κοντα σου?
κατι δεν εχεις καταλαβει, νομιζω.

[giorgos35]

Είμαι στα 20 και το αγόρι μου στα 23. Δυόμιση χρόνια μαζί και ανεπίσημα αραβωνιασμενοι. Μένουμε στο εξωτερικό και φιλοξενούμαστε τον τελευταίο καιρό από συγγενικό πρόσωπο λόγω του οτι στη συγκεκριμένη πόλη είναι απίστευτα δύσκολο να δώσουν σπίτι σε ένα νέο ζευγάρι. Είμαστε νέοι όμως αποφασίσαμε να μπούμε μόνοι στο νόημα της ζωης χωρις την βοήθεια των γονιών μας και έχουμε ήδη τα απλά καθημερινά προβλήματα του μέσου ανθρώπου όπως πρώτα απ’ολα τα οικονομικά. Πέρα από αυτά περνάμε καλά όμως τον τελευταίο ενάμιση μήνα σπάσαμε ερωτικά.. για να το κάνω πιο εύκολο όσο κι αν αγαπιόμαστε δεν νιώθω ότι είμαστε πλέον ερωτευμένοι ώστε να κρατηθεί το πάθος. Όταν το συζητήσαμε μου είπε πως δεν έχει την όρεξη που είχε λόγω των προβλημάτων που έχουμε. Δεκτό, αν όμως σκεφτώ την ηλικία μας το βρίσκω πραγματικά κρίμα να μην έχουμε από τώρα όρεξη να κάνουμε έρωτα με τον σύντροφο μας. Κατανοώ ότι έχουμε οικονομικά προβλήματα και έχουμε φτάσει σε σημείο να μαλώνουμε για τα πιάτα για τα ρούχα για το που θα πάμε τι θα φάμε και το τι ταινία/σειρά θα δούμε σήμερα. Νιώθω πως εγώ έγινα η καταπιεστική πάνω στον ερωτικο τομέα ενώ είχα συνηθίσει το αντίθετο. Ναι, ήταν συνήθεια να προσπαθεί αυτός να με «ρίξει» και όχι εγώ αυτόν. Επειδή φιλοξενούμαστε όπως σας είπα και παραπάνω, έχουμε χρόνο για κάτι πιο προσωπικό μόνο κάθε Σαββατοκύριακο που λείπει το συγγενικό μας πρόσωπο. Κι όμως περνάνε οι εβδομάδες και κάθε φορά που καταλήγουμε σ’αυτην την όμορφη πράξη πλέον δε νιώθω το ίδιο γιατί μου βγαίνει η ιδέα ότι πια γίνεται μόνο και μόνο για να καλύψουμε τις ορμές μας. Να μη σας τα πολυλογώ πριν δυο ημέρες του έπιασα πάλι αυτή την κουβέντα και του ζήτησα να μου απαντήσει ειλικρινά. Αν είμαι εγώ το πρόβλημα η αυτός. Μου είπε πως εγώ δε φταίω (το ότι δεν με απατάει το ξέρω με απόλυτη σιγουριά) αλλά ότι δεν του βγαίνει κι ότι είναι μια φάση. Εκεί του απάντησα πως αν είναι μια φάση που αφορά μόνο αυτόν, είμαι εδώ και θα περιμένω να ξανά νιώσει έτοιμος.. αν όμως είμαι εγώ το πρόβλημα και βαριέται κυριολεκτικά να κάνουμε σεξ μαζί μου μόνο αλλά μπορεί άνετα να δει πορνό ας πούμε ώστε να αυτοϊκανοποιηθεί, τότε δεν έχω θέση στη ζωή κάποιου που δεν του αρκώ. Με τα πολλά μαλωσαμε άσχημα και του ζήτησα να φύγει.. είναι μόνο δυο μέρες όποτε δεν είναι τόσο τραγικό απλά καμία φορά ρωτάω τον εαυτό μου αν έπρεπε να βρω κάποιον άλλον τρόπο να τον φέρω κοντά μου ή αν έκανα καλά που του έδειξα πως τον «διώχνω» ώστε να καταλάβει πως κατά κάποιο τρόπο έχανε την ανδρική του αξία στα μάτια μου είτε γιατί δεν ήταν ειλικρινής-που δε μπορώ να το ξέρω εγώ παρά μόνο αυτός-, είτε επειδή με έκανε να τα βάζω με τον εαυτό μου και να νιώθω μειονεκτικά. Εδώ να θίξω κι αυτό το θέμα.. δεν είναι αρκετά ώριμος για την ηλικία του. Με αγαπάει αλλά δε βρίσκει καμία φορά τα κατάλληλα λόγια για να σώσει έναν τσακωμό.. πράξεις κάνει όμως αρκετές και από εκεί ξέρω τι νιώθει.
Φεύγοντας μου είπε πως δε θέλει να με ξαναδεί.. πράγμα που ξέρω ότι δεν εννοεί γιατί όταν είναι ηττημένος μπορεί να πει κάτι που εκείνη τη στιγμή δε το εννοεί αλλά δεν παύει να με πειράζει σαν φράση που ακούω από τον άνθρωπο μου.
Ρωτάω τον εαυτό μου αν θα γύριζα σε αυτή τη σχέση. Και η απάντηση είναι εννοείται.. ίσως ακούγεται ηλιθιο αλλά μόνο εγώ κι εκείνος ξέρουμε τι έχουμε περάσει. Κι ίσως να σκεφτεί κι αυτός το ίδιο κι όταν μου μιλήσει να μου δείξει πως είναι διατεθειμένος όχι να αλλάξει αλλά να γίνει ο άνθρωπος που γνώρισα. Η έλλειψη επικοινωνίας έπαιξε μεγάλο ρόλο και για τον ίδιο λόγο σκέφτομαι πως δε θα πρέπει να αφήσω τον εαυτό μου να τον ενοχλήσει και να τον τραβήξει με το ζόρι έξω από αυτή την ήσυχη φωλίτσα που είναι τώρα σαν «ελεύθερος». Πιστεύω πως αν έρθει η ώρα, το βήμα πρέπει να το κάνει αυτός.
Περισσότερο ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου αλλά κάθε συμβουλή δεκτή.

Συγγνώμη θα ρωτήσω ακριβώς το ίδιο με τη ρεμεντυ τι εννοείς ανεπίσημα αραβονιασμενοι??
Σύμφωνα με τη ταπεινή μου γνώμη από όσα έχω καταλάβει από αυτά που διάβασα.
Γιατί βιαστικά ρε να πάρετε τη ζωή στα χέρια σας από τόση μικρη ηλικία??
Λογικό ήταν να φέρει προβλήματα στη σχέση αας.
1ον φιλοξενοιστε από ένα συγγενικό πρόσωπο πόσο άνετα μπορεί να είστε??
2ον όπως είναι λογικό ξεκινήσανε τα οικονομικά προβλήματα..
3ον και οι δύο είστε σε μικροί ηλικία για να είστε τόσο ώριμοι να τα αντιμετωπίσετε.ανε να είστε εδώ Ελλάδα μπορεί να ήταν πιο εύκολο λίγο πιο εύκολο με την έννοια ότι γνωρίζετε την γλωσσα τελοσπαντων.
Όταν λες ανώριμος??
Πόση ωριμότητα να έχει ένας 22-24 χρόνως αναρωτιέμαι για να αντιμετωπίσει όλα αυτά σε ένα ξένο κράτος??
Κοίταξε να δεις φυσικά είναι και θέμα χαρακτήρα αλλά θεωρώ όλα αυτά θα επιρεαζαν αρνητικά το κάθε άνθρωπο.
Και εγώ αν είμουν στη θέση του σκεφτόμενος τοσα πράγματα το πιο πιθανόν θα ήταν να μην είχα διάθεση για σεξ.κατα πόσο μάλλον σε έναν ξένο σπίτι.δεν θα εννοιωθα αννετα..θέλει και το αποκλειστικά δικό του χώρο όλο αυτο...

[giorgos35]

Το προσωπο που σας φιλοξενεί είναι δικό σου συγγενείς ή δικό του??έχει σημασία..αν είναι δικό σου συγγενικό πρόσωπο σιγά μην ξανά γυρίσει..και εγώ αν ήμουν πόδι δεν θα ξανά πατούσα...
Αν είναι δικό του συγγενικό πρόσωπο τότε υπαρχει η πιθανότητα να ξανά γυρίσει.διοτι θα σκεφτεί ότι τον εδιωξες από τα νευρα σου και μόνο και ότι δεν το εννοείς πραγματικά...

[tsokof]

τι εννοεις "ανεπισημα αρραβωνιασμενοι", οτι το υποσχεθηκατε μεταξυ σας αλλα δεν ειχε γινει αρραβωνας?

με τι σκοπο ειστε στο εξωτερικο? σπουδαζετε η βγηκατε για δουλεια?

πως περνατε καλα καλε, αφου εχετε χωρισει και πριν απο αυτο δεν κανατε σεξ και μαλωνατε? ποιο ειναι το |καλα| δηλαδη?

συγνωμη... του ζητησες να σηκωθει να φυγει για να τον φερεις κοντα σου?
κατι δεν εχεις καταλαβει, νομιζω.

Πιστεύω πως δεν έχεις καταλάβει την ιστορία μου ευχαριστώ


Sent from my iPhone using Tapatalk

[tsokof]

Συγγνώμη θα ρωτήσω ακριβώς το ίδιο με τη ρεμεντυ τι εννοείς ανεπίσημα αραβονιασμενοι??
Σύμφωνα με τη ταπεινή μου γνώμη από όσα έχω καταλάβει από αυτά που διάβασα.
Γιατί βιαστικά ρε να πάρετε τη ζωή στα χέρια σας από τόση μικρη ηλικία??
Λογικό ήταν να φέρει προβλήματα στη σχέση αας.
1ον φιλοξενοιστε από ένα συγγενικό πρόσωπο πόσο άνετα μπορεί να είστε??
2ον όπως είναι λογικό ξεκινήσανε τα οικονομικά προβλήματα..
3ον και οι δύο είστε σε μικροί ηλικία για να είστε τόσο ώριμοι να τα αντιμετωπίσετε.ανε να είστε εδώ Ελλάδα μπορεί να ήταν πιο εύκολο λίγο πιο εύκολο με την έννοια ότι γνωρίζετε την γλωσσα τελοσπαντων.
Όταν λες ανώριμος??
Πόση ωριμότητα να έχει ένας 22-24 χρόνως αναρωτιέμαι για να αντιμετωπίσει όλα αυτά σε ένα ξένο κράτος??
Κοίταξε να δεις φυσικά είναι και θέμα χαρακτήρα αλλά θεωρώ όλα αυτά θα επιρεαζαν αρνητικά το κάθε άνθρωπο.
Και εγώ αν είμουν στη θέση του σκεφτόμενος τοσα πράγματα το πιο πιθανόν θα ήταν να μην είχα διάθεση για σεξ.κατα πόσο μάλλον σε έναν ξένο σπίτι.δεν θα εννοιωθα αννετα..θέλει και το αποκλειστικά δικό του χώρο όλο αυτο...

Γιώργο, η αλήθεια είναι πως δε βιαστήκαμε ακριβώς με τη θέληση μας. Είμαστε χρόνια εδώ απλά τότε που είχαμε σπιτι, ηρθαν έτσι τα πράγματα και έπρεπε να βγούμε από το σπίτι για να βάλει ο ιδιοκτήτης άλλον.

Φιλοξενούμαστε λίγο καιρό.. είναι ένα άτομο που μας κάνει να νιώθουμε καλά και σαν οικογένεια και καθε Σαββατοκύριακο και ίσως Δεύτερες λείπει. Άρα υποτίθεται πως έχουμε ήδη αρκετό χρόνο για να μείνουμε και μόνοι..

Μιλάω για τη βασική ωριμότητα που πρέπει να έχει ένας 23χρονος. Δε ζήτησα να μου κατεβάσει τα σύννεφα, προς θεού. Ζητάω κατανόηση έστω στα μεταξύ μας. Να σου πω ένα παράδειγμα.. σε γενικές γραμμές δεν είμαι άτομο που δείχνω ακριβώς ποτέ είμαι λυπημένη η θυμωμένη. Αυτός έχει την τάση να το καταλαβαίνει κι όταν το καταλαβαίνει τυχαίνει να με πιάσουν τα κλάματα από παράπονο η από νεύρα, ανάλογα. Αντί να γίνει τρυφερός μαζί μου και να με κάνει να γελάσω, θυμώνει που έκλαψα και μου βγαίνει ακόμα πιο πολύ. Όταν εγώ τις λιγοστές φορές τον είδα να κλαίει ένιωθα πως χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου.

[tsokof]

Το προσωπο που σας φιλοξενεί είναι δικό σου συγγενείς ή δικό του??έχει σημασία..αν είναι δικό σου συγγενικό πρόσωπο σιγά μην ξανά γυρίσει..και εγώ αν ήμουν πόδι δεν θα ξανά πατούσα...
Αν είναι δικό του συγγενικό πρόσωπο τότε υπαρχει η πιθανότητα να ξανά γυρίσει.διοτι θα σκεφτεί ότι τον εδιωξες από τα νευρα σου και μόνο και ότι δεν το εννοείς πραγματικά...

Είναι δικό μου συγγενικό πρόσωπο. Δε πιστεύω να παίζει τόσο ρόλο στη δίκη μας περίπτωση. Οι δικοί του με έχουν αγκαλιάσει πραγματικά κι αν θέλει θα βρει τον τρόπο να γυρίσει διακριτικά. Είναι σαν το σπίτι μας. Δε θα το πίστευα αν ένας άντρας μου έλεγε σ’αγαπάω αλλά δε μπορώ να γυρίσω στο σπίτι που περνουσαμε την κάθε μας μέρα μαζί γιατί «ντρέπομαι».

[Remedy]

Πιστεύω πως δεν έχεις καταλάβει την ιστορία μου ευχαριστώ


Sent from my iPhone using Tapatalk

ποιο σημειο ακριβως?
και γιατι δεν απαντας στις αποριες μας? νοιωθεις να σε εκθετουν?
παρακαλω.

[tsokof]

ποιο σημειο ακριβως?

Όταν διάβασα την απάντηση σου νόμιζα πως όντως λείπουν πληροφορίες από το κείμενο κι όταν το ξανά διάβασα το βρήκα εντάξει. Απλά το πως γίνεται να είμαστε ανεπίσημα αρραβωνιασμενοι κι αν είμαστε στο έξωτερικο για δουλειά η για σπουδές, φυσικά και μπορώ να στο απαντήσω αλλά, δε νομίζω πως θα με βοηθήσει όλο αυτό στο θέμα μου.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Remedy]

Γιώργο, η αλήθεια είναι πως δε βιαστήκαμε ακριβώς με τη θέληση μας. Είμαστε χρόνια εδώ απλά τότε που είχαμε σπιτι, ηρθαν έτσι τα πράγματα και έπρεπε να βγούμε από το σπίτι για να βάλει ο ιδιοκτήτης άλλον.

Φιλοξενούμαστε λίγο καιρό.. είναι ένα άτομο που μας κάνει να νιώθουμε καλά και σαν οικογένεια και καθε Σαββατοκύριακο και ίσως Δεύτερες λείπει. Άρα υποτίθεται πως έχουμε ήδη αρκετό χρόνο για να μείνουμε και μόνοι..

Μιλάω για τη βασική ωριμότητα που πρέπει να έχει ένας 23χρονος. Δε ζήτησα να μου κατεβάσει τα σύννεφα, προς θεού. Ζητάω κατανόηση έστω στα μεταξύ μας. Να σου πω ένα παράδειγμα.. σε γενικές γραμμές δεν είμαι άτομο που δείχνω ακριβώς ποτέ είμαι λυπημένη η θυμωμένη. Αυτός έχει την τάση να το καταλαβαίνει κι όταν το καταλαβαίνει τυχαίνει να με πιάσουν τα κλάματα από παράπονο η από νεύρα, ανάλογα. Αντί να γίνει τρυφερός μαζί μου και να με κάνει να γελάσω, θυμώνει που έκλαψα και μου βγαίνει ακόμα πιο πολύ. Όταν εγώ τις λιγοστές φορές τον είδα να κλαίει ένιωθα πως χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου.

λυπαμαι αν στο χαλαω, πιθανον σκεφτεσαι ετσι επειδη εισαι μικροτερη του.
ενας 23χρονος ΔΕΝ ειναι αναμενομενο να εχει ωριμοτητα.
το αντιθετο, αν και οταν συμβαινει ειναι εξαιρεση και οχι κανονας.

περα απο ΟΛΑ οσα συζητηθηκαν, εχω να σου πω, οτι αν το σεξ σκαλωσε απο τωρα, ΞΕΧΝΑΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ.
το σεξ αν σκαλωσει δεν ξαναφιαχνει (εκτος αν υπαρχει καποια παθηση που στην συνεχεια γιατρυτει)
και ειστε οχι απλα νεοι, αλλα ΜΙΚΡΟΙ για να συνεχισετε μια σχεση ζωης με αραιο και χλιαρο σεξ.

αν δεν αποκατασταθει το σεξ (εστω κι αν επιστρεψει σπιτι, εκεινος), μην προχωρησεις σε τπτ, θα οδηγηθειτε σε βεβαιο χωρισμο. στο υπογραφω.

[Remedy]

Όταν διάβασα την απάντηση σου νόμιζα πως όντως λείπουν πληροφορίες από το κείμενο κι όταν το ξανά διάβασα το βρήκα εντάξει. Απλά το πως γίνεται να είμαστε ανεπίσημα αρραβωνιασμενοι κι αν είμαστε στο έξωτερικο για δουλειά η για σπουδές, φυσικά και μπορώ να στο απαντήσω αλλά, δε νομίζω πως θα με βοηθήσει όλο αυτό στο θέμα μου.


Sent from my iPhone using Tapatalk

βεβαιως και θα βοηθησει.
ειστε ηδη πολυ μικροι.
αλλα αν δεν σπουδασατε και δουλευετε, πολυ πιθανον να αποφασισετε να ξεκινησετε απο τωρα κοινη ζωη, πιθανον και δημιουργια οικογενειας.
ΑΝ ομως σπουδαζετε, η σπουδαζει ενας απο εσας, το πιο πιθανο ειναι να κανετε μεγαλη πορεια πριν κατασταλαξετε στην ζωη σας και να μην ειναι η φαση σας καταλληλη για αποφασεςι για μια σχεση ζωης..

εξακολουθω ν μην καταλαβαινω την εννοια "ανεπισημος αρραβωνας".
ο αρραβωνας ειναι ηδη μια ανεπισημη πραξη, δεν αναγνωριζεται νομικα. μεταξυ μας γινεται. δενε χει αλλη υποσταση απο αυτη μιας υποσχεσης.
αρα ανεπισημος αρραβωνας τι ειναι? ενας αλλος τροπος να πεις οτι απλα εχετε δεσμο?

[tsokof]

λυπαμαι αν στο χαλαω, πιθανον σκεφτεσαι ετσι επειδη εισαι μικροτερη του.
ενας 23χρονος ΔΕΝ ειναι αναμενομενο να εχει ωριμοτητα.
το αντιθετο, αν και οταν συμβαινει ειναι εξαιρεση και οχι κανονας.

περα απο ΟΛΑ οσα συζητηθηκαν, εχω να σου πω, οτι αν το σεξ σκαλωσε απο τωρα, ΞΕΧΝΑΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ.
το σεξ αν σκαλωσει δεν ξαναφιαχνει (εκτος αν υπαρχει καποια παθηση που στην συνεχεια γιατρυτει)
και ειστε οχι απλα νεοι, αλλα ΜΙΚΡΟΙ για να συνεχισετε μια σχεση ζωης με αραιο και χλιαρο σεξ.

αν δεν αποκατασταθει το σεξ (εστω κι αν επιστρεψει σπιτι, εκεινος), μην προχωρησεις σε τπτ, θα οδηγηθειτε σε βεβαιο χωρισμο. στο υπογραφω.

Εδώ έχεις απόλυτο δίκιο, όντως δεν έχω το δικαίωμα να απαιτήσω να είναι πιο ώριμος από ότι γίνεται στην ηλικία του. Απλά το ζητάω και του μιλάω με όμορφο τρόπο ώστε να το καταλάβει ότι για να αντέξουμε αυτή την κατάσταση και να κάνουμε τη ζωή που έχουμε βάλει στόχο να κάνουμε πρέπει να δώσουμε παραπάνω βάση, χωρίς να νιώσει ότι τον μειώνω σαν άνθρωπο.
Όσο για το σεξ είμαι αντίθετη. Δεν έχει να κάνει με την αγαπη έχει να κάνει με το πάθος. Αν πάψεις να αγαπάς κάποιον 100%, ΔΕΝ γίνεται να το αλλάξεις. Ενώ το πάθος δε σβήνεται πάντα μόνιμα. Είναι κάτι που το ξυπνάει ένα ζευγάρι με προσπάθεια και δεν είναι δύσκολο να το καταφέρει κανείς. Όποτε καταλήγω στο ότι το σεξ ξανά φτιάχνεται απλά όσο καιρό περνάμε τη «φάση» μας ρίχνει ψυχολογικά. Γυναίκες-άντρες είμαστε υπέρ του σεξ, παίζει μεγάλο ρόλο στη σχέση και δεν επιτρέπεται να το αφήσεις. :D όποτε το όλο θέμα έγινε στο ότι ξεκίνησα να πέφτω ψυχολογικά και να τα βάζω με τον εαυτό μου.

[tsokof]

βεβαιως και θα βοηθησει.
ειστε ηδη πολυ μικροι.
αλλα αν δεν σπουδασατε και δουλευετε, πολυ πιθανον να αποφασισετε να ξεκινησετε απο τωρα κοινη ζωη, πιθανον και δημιουργια οικογενειας.
ΑΝ ομως σπουδαζετε, η σπουδαζει ενας απο εσας, το πιο πιθανο ειναι να κανετε μεγαλη πορεια πριν κατασταλαξετε στην ζωη σας και να μην ειναι η φαση σας καταλληλη για αποφασεςι για μια σχεση ζωης..

εξακολουθω ν μην καταλαβαινω την εννοια "ανεπισημος αρραβωνας".
ο αρραβωνας ειναι ηδη μια ανεπισημη πραξη, δεν αναγνωριζεται νομικα. μεταξυ μας γινεται. δενε χει αλλη υποσταση απο αυτη μιας υποσχεσης.
αρα ανεπισημος αρραβωνας τι ειναι? ενας αλλος τροπος να πεις οτι απλα εχετε δεσμο?

Δε σπουδάσαμε. Δουλεύουμε και οι δυο κανονικά με σωστό μισθό, αλλά δόσεις για χρέη από τότε που δεν ήμασταν καλά βολεμένοι από δουλειά, μας κρατάνε πίσω, στο να βάλουμε «στην άκρη» για ένα σπίτι λόγω του ότι ζητάνε προκαταβολή σε οποιοδήποτε διαμέρισμα.
Μιας που μιλάμε γι αυτά.. είχαμε ένα σκύλο. Ο φίλος μου δεν είχε τόση εμπειρία σε αντίθεση με εμένα κι έτσι του έδειξα εγώ το ποσό υπέροχο είναι να μάθεις πως μπορείς να φροντίσεις το σκύλο σου, να τον εκπαιδεύσεις και λοιπά. Τον λατρέψαμε και τον νιώθαμε σαν παιδί μας, δε κάνω πλάκα. Όταν έγινε αυτό με το σπίτι δε μας δίνανε σπίτι επειδή είχαμε σκύλο. Η δικοί του δεν είχαν την δυνατότητα να τον κρατήσουν για λίγο καιρό μέχρι να βολευτούμε ενώ οι δικοί μου την είχαν 100% αλλά ΔΕΝ ΘΕΛΕΗΣΑΝ. Κι αυτό μας στοίχισε παρά μα παρά πολύ. Τον αφήσαμε προσωρινά σε ειδικό ίδρυμα ζώων κι ενώ πληρώσαμε μας έκαναν ένα περιποιημένο συμβόλαιο που υπέγραψα -μέσα στο κλάμα- και το αποτέλεσμα ήταν να μας τον πάρουν οριστικά επειδή δεν ήμασταν άξιοι να τον κρατήσουμε. Κάθε μέρα κάναμε το αδύνατο δυνατό να βρούμε ένα σπίτι γρήγορα ώστε να προλάβουμε να τον πάρουμε πίσω. Μέχρι που κάποια μέρα μπήκα στην ιστοσελίδα του ιδρύματος μετά από ένα πολύ άσχημο όνειρο και είδα πως τον έχουν σβήσει. Ήταν ήδη πολύ αργά. Πήραμε αμέσως τηλέφωνο και η μόνη απάντηση που πήραμε ήταν πως υιοθετήθηκε από άλλη οικογένεια και πως δεν έχουμε το δικαίωμα να τον ξανά δούμε. Ήμασταν νεκροί. Με τον καιρό, στηρίξαμε αρκετά ο ένας τον άλλον για να συνεχίσουμε να προσπαθούμε για σπίτι , με κυριότερο λόγο να μπορέσουμε να τον πάρουμε πίσω. Είναι δηλαδή το κίνητρο μας για να βολευτούμε γρήγορα. Και πάντα κάτι γίνεται και μας κρατάει πίσω. Αυτός ο άνθρωπος με αγάπησε κι εγώ το ίδιο. Θέλησε οικογένεια μαζί μου και παραμένω στην εκδοχή, του ότι έπρεπε να προσπαθήσει παραπάνω. Φοβάμαι πως θα γυρίσει αλλά θα γυρίσει αργά. Όχι ότι θα έχω προχωρήσει φυσικά, αλλά ότι θα τον χρειάζομαι πιο νωρίς. Ήδη τον χρειάζομαι αλλά είναι μόνο κάποιες μέρες και εννοείται πως σέβομαι ότι μπορεί να θέλει λίγο παραπάνω χρόνο από μένα να συνειδητοποιήσει τι συνέβη.

[elis]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.

[giorgos35]

Είμαι στα 20 και το αγόρι μου στα 23. Δυόμιση χρόνια μαζί και ανεπίσημα αραβωνιασμενοι. Μένουμε στο εξωτερικό και φιλοξενούμαστε τον τελευταίο καιρό από συγγενικό πρόσωπο λόγω του οτι στη συγκεκριμένη πόλη είναι απίστευτα δύσκολο να δώσουν σπίτι σε ένα νέο ζευγάρι. Είμαστε νέοι όμως αποφασίσαμε να μπούμε μόνοι στο νόημα της ζωης χωρις την βοήθεια των γονιών μας και έχουμε ήδη τα απλά καθημερινά προβλήματα του μέσου ανθρώπου όπως πρώτα απ’ολα τα οικονομικά. Πέρα από αυτά περνάμε καλά όμως τον τελευταίο ενάμιση μήνα σπάσαμε ερωτικά.. για να το κάνω πιο εύκολο όσο κι αν αγαπιόμαστε δεν νιώθω ότι είμαστε πλέον ερωτευμένοι ώστε να κρατηθεί το πάθος. Όταν το συζητήσαμε μου είπε πως δεν έχει την όρεξη που είχε λόγω των προβλημάτων που έχουμε. Δεκτό, αν όμως σκεφτώ την ηλικία μας το βρίσκω πραγματικά κρίμα να μην έχουμε από τώρα όρεξη να κάνουμε έρωτα με τον σύντροφο μας. Κατανοώ ότι έχουμε οικονομικά προβλήματα και έχουμε φτάσει σε σημείο να μαλώνουμε για τα πιάτα για τα ρούχα για το που θα πάμε τι θα φάμε και το τι ταινία/σειρά θα δούμε σήμερα. Νιώθω πως εγώ έγινα η καταπιεστική πάνω στον ερωτικο τομέα ενώ είχα συνηθίσει το αντίθετο. Ναι, ήταν συνήθεια να προσπαθεί αυτός να με «ρίξει» και όχι εγώ αυτόν. Επειδή φιλοξενούμαστε όπως σας είπα και παραπάνω, έχουμε χρόνο για κάτι πιο προσωπικό μόνο κάθε Σαββατοκύριακο που λείπει το συγγενικό μας πρόσωπο. Κι όμως περνάνε οι εβδομάδες και κάθε φορά που καταλήγουμε σ’αυτην την όμορφη πράξη πλέον δε νιώθω το ίδιο γιατί μου βγαίνει η ιδέα ότι πια γίνεται μόνο και μόνο για να καλύψουμε τις ορμές μας. Να μη σας τα πολυλογώ πριν δυο ημέρες του έπιασα πάλι αυτή την κουβέντα και του ζήτησα να μου απαντήσει ειλικρινά. Αν είμαι εγώ το πρόβλημα η αυτός. Μου είπε πως εγώ δε φταίω (το ότι δεν με απατάει το ξέρω με απόλυτη σιγουριά) αλλά ότι δεν του βγαίνει κι ότι είναι μια φάση. Εκεί του απάντησα πως αν είναι μια φάση που αφορά μόνο αυτόν, είμαι εδώ και θα περιμένω να ξανά νιώσει έτοιμος.. αν όμως είμαι εγώ το πρόβλημα και βαριέται κυριολεκτικά να κάνουμε σεξ μαζί μου μόνο αλλά μπορεί άνετα να δει πορνό ας πούμε ώστε να αυτοϊκανοποιηθεί, τότε δεν έχω θέση στη ζωή κάποιου που δεν του αρκώ. Με τα πολλά μαλωσαμε άσχημα και του ζήτησα να φύγει.. είναι μόνο δυο μέρες όποτε δεν είναι τόσο τραγικό απλά καμία φορά ρωτάω τον εαυτό μου αν έπρεπε να βρω κάποιον άλλον τρόπο να τον φέρω κοντά μου ή αν έκανα καλά που του έδειξα πως τον «διώχνω» ώστε να καταλάβει πως κατά κάποιο τρόπο έχανε την ανδρική του αξία στα μάτια μου είτε γιατί δεν ήταν ειλικρινής-που δε μπορώ να το ξέρω εγώ παρά μόνο αυτός-, είτε επειδή με έκανε να τα βάζω με τον εαυτό μου και να νιώθω μειονεκτικά. Εδώ να θίξω κι αυτό το θέμα.. δεν είναι αρκετά ώριμος για την ηλικία του. Με αγαπάει αλλά δε βρίσκει καμία φορά τα κατάλληλα λόγια για να σώσει έναν τσακωμό.. πράξεις κάνει όμως αρκετές και από εκεί ξέρω τι νιώθει.
Φεύγοντας μου είπε πως δε θέλει να με ξαναδεί.. πράγμα που ξέρω ότι δεν εννοεί γιατί όταν είναι ηττημένος μπορεί να πει κάτι που εκείνη τη στιγμή δε το εννοεί αλλά δεν παύει να με πειράζει σαν φράση που ακούω από τον άνθρωπο μου.
Ρωτάω τον εαυτό μου αν θα γύριζα σε αυτή τη σχέση. Και η απάντηση είναι εννοείται.. ίσως ακούγεται ηλιθιο αλλά μόνο εγώ κι εκείνος ξέρουμε τι έχουμε περάσει. Κι ίσως να σκεφτεί κι αυτός το ίδιο κι όταν μου μιλήσει να μου δείξει πως είναι διατεθειμένος όχι να αλλάξει αλλά να γίνει ο άνθρωπος που γνώρισα. Η έλλειψη επικοινωνίας έπαιξε μεγάλο ρόλο και για τον ίδιο λόγο σκέφτομαι πως δε θα πρέπει να αφήσω τον εαυτό μου να τον ενοχλήσει και να τον τραβήξει με το ζόρι έξω από αυτή την ήσυχη φωλίτσα που είναι τώρα σαν «ελεύθερος». Πιστεύω πως αν έρθει η ώρα, το βήμα πρέπει να το κάνει αυτός.
Περισσότερο ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου αλλά κάθε συμβουλή δεκτή.

Όταν μπενουν οικονομικά πρόβληματα σε μια σχέση το αναμενόμενο είναι να υπάρχουν τα προβλήματα που αναφέρεις..
Να μην έχουμε όρεξη για σεξ να νιώθουμε μειωνεκτικα και ειδικά οι άνδρες γιατί αισθανόμαστε ότι εμείς έχουμε την υποχρέωση να τα βγάλουμε πέρα ως άνδρες απτή αλλη παλεύουμε και κάποιες φορές δεν τα καταφέρνουμε τόσο καλά και όλα αυτά μας στεναχωρούν..τον καταλαβενουμε τον δικό σου διότι λίγο πολύ ήμουν σε αυτή τη θέση τώρα τα τελευταία 2χρονια λίγο καλυτερέψουν τα πράγματα και για εμένα.
Γιατί συνδέεις τα πορνό με τη σχέση σας??λες ότι άμα έχει όρεξη να δει πορνό και αυτοικανοποιητε δεν έχεις θέση στη ζωή του..απτό πρώτο σου μήνυμα μου έδωσες την εντύπωση ότι τον καταπιεσες τον άνθρωπο.μπορει να κάνω λάθος εσύ που είσαι μέσα στη σχέση ξέρεις καλύτερα..αλλά αυτή την εντύπωση μου δίνεις...τη σχέση έχουν παιδάκι μου τα πορνό με της σχέση σας??ο κάθε άνδρας βλέπει πορνό.ακομα και εμείς που είμαστε παντρεμένοι βλέπουμε..άλλο το ένα άλλο το άλλο. Σε ρώτησα αν είναι δικό σου συγγενικό πρωσωπικο γιατί παίζει τεράστιο ρόλο.αν τον εδιωχνες από ΔΙΚΟ ΤΟΥ συγγενικό σπίτι Τότες δεν θα έτρεχε τίποτα..διώχνοντας τον από σπίτι δικό σου συγγενικού προσώπου.τον είπες ότι αυτό το σπιτη είναι δικό μου και εσύ δεν έχεις θέση εδώ..πολύ σωστά σηκώθηκε και έφυγε και εγώ αν είμουν το ίδιο θα έκανα και δεν θα ξανά γυρνούσα.εγω δεν βλέπω ότι το αγόρι σου είναι ανώριμο για την ηλικία του.αλλες εντυπώσεις έχω με αυτά που περιγράφεις..
Έχω μια απορία αν θέλεις μου την λύνεις γιατί οποσδηποτε έπρεπε να συγκατικησετε χωρίς να είστε οικονομικά έτοιμοι και οι δύο?? εικάζω ότι μάλλον εισασταν σε αδιέξοδο και ο μόνος τρόπος διαφυγής ήταν αυτός.
Αλλά καλύτερα να εισασταν ο καθένας στο σπιτη του γονιού του και να είχατε αποφυγή όλα τα παραπάνω προβληματα..