Quote Originally Posted by giorgos panou View Post
δυστυχως εχασα πριν 10 περιπου χρονια τον ανθρωπο οπου ουσιαστικα με μεγαλωσε, τον παπουμου! θυμαμαι τα τελευταια χρονια οπου η ανοια ειχε προχωρησει ποσο ειχε αλλαξει σαν χαρακτηρας! ηταν τοσο σοκαρηστικο για εμενα, ενας ανθρωπος γεματος αξιοπρεπεια να γινετε τοσο χαλια!
Ομως για να μην σε ξενερωνω θα σου πω τα λογια του γιατρου οπου μου καναν εντυπωση ¨΄ατομα με ανοια βρισκοντε σε εναν αλλο κοσμο, λογο του προβληματος τους η αμυνα ειναι οτι δεν συνηδητοποιουν την κατασταση τους αρα και δεν νιωθουν ασχημα! επειδη αυτο ειναι που μετρα για τον ανθρωπο σου φιλε turtle! να ξες οτι δεν τα θυμουντε η δεν καταλαβαινουν τι γινετε ετσι λοιπον κι δεν νιωθουν ντροπη!! ειναι αμυνα, ετσι λοιπον κατα βαθος περναν μια χωρις συνηηδηση ζωη κι νιωθουν ευπρεπως! αυτο μετρα οχι τι βλεπουμε εμεις. Βεβαια αυτα που αναφερω ειναι για τα τελευταια σταδια της νοσου !! Τελος φανταζομαι οτι η επιστημη εχει προχωρησει αρκετα ,αρα ολο κι ποιο καλες ευκερειες θα εχει ο ανθρωπος σου
Θα το θυμάμαι ... όταν χρειαστεί :) ...Να τον θυμάσαι πάντα με αγάπη ..