φοβος σε περβαλλον εργασιας.τα παραταω ευκολα

[maksimos]

Γεια σας,


τα τελευταια 10 χρονια ακολουθω φαρμακευτικη αγωγη για αγχωδη διαταραχη και καταθλιψη.μεχρι πριν 2 χρονια μπορουσα να αντμετωπιζω τις καθημερινες δυσκολιες.
πριν 2 χρονια συνεβησαν πολυ ασχημα περιστατικα συμπεριφορας εναντιον μου και μπουλινγκ στην δουλεια που ημουν οπου αντεξα 6 μηνες.απο τοτε ειμαι ανεργος.εχω ανχος ακομα και σε συνεντευξεις που πηγαινω.
σε αυτο το διαστημα των 2 χρονων εχω προσληφθει σε 3 δουλειες.στην πρωτη αντεξα 1 εβδομαδα,στην δευτερη 3 μερες και στην τριτη 1 μερα.τα παραταω ευκολα και δεν μπορω να το παλεψω οταν νοιωθω αβολα,δεν μου αρεσει το εργασιακο περιβαλλον,μου αναθετουν ευθυνες και γενικα στρεσαρομαι με το παραμικρο.
πλεον εχω απελπιστει νοιωθω αχρηστος και οτι δεν θα μπορεσω να ξαναδουλεψω ποτε.τα χαπια δεν με βοηθανε πια ουτε ο γιατρος μου(δεν εχω την οικονομικη ανεση να κανω συχνα ραντεβου).

εχει τυχει σε καποιον τετοια περιπτωση?και αν ναι πως το ξεπερασε?

[blackbird]

Τι φάρμακα παίρνεις;
Σου έχει γράψει και ηρεμιστικό;
Αν φεύγεις συνεχώς πάντως και δεν επιμένεις, δεν θα ξεπεράσεις ποτέ τον φόβο σου.

Κοινωνική φοβία + αγχώδης διαταραχή + κατάθλιψη, ξεκίνησα την πρώτη μου δουλειά πριν 3 χρόνια σε περιβάλλον ΓΕΜΑΤΟ κόσμο, πίεση και άγχος. Έβλεπα την πόρτα και ήθελα να τρέξω να φύγω, με έπιανε πανικός. Έμπαινε κόσμος μέσα και κοκκάλωνα. Δεν γίνεται αλλιώς, αν δεν κάτσεις να το αντιμετωπίσεις και αν δεν πεισμώσεις δεν ξεπερνιέται. :/ Αυτή είναι η δική μου εμπειρία τουλάχιστον...

[giorgos35]

Γεια σας,


τα τελευταια 10 χρονια ακολουθω φαρμακευτικη αγωγη για αγχωδη διαταραχη και καταθλιψη.μεχρι πριν 2 χρονια μπορουσα να αντμετωπιζω τις καθημερινες δυσκολιες.
πριν 2 χρονια συνεβησαν πολυ ασχημα περιστατικα συμπεριφορας εναντιον μου και μπουλινγκ στην δουλεια που ημουν οπου αντεξα 6 μηνες.απο τοτε ειμαι ανεργος.εχω ανχος ακομα και σε συνεντευξεις που πηγαινω.
σε αυτο το διαστημα των 2 χρονων εχω προσληφθει σε 3 δουλειες.στην πρωτη αντεξα 1 εβδομαδα,στην δευτερη 3 μερες και στην τριτη 1 μερα.τα παραταω ευκολα και δεν μπορω να το παλεψω οταν νοιωθω αβολα,δεν μου αρεσει το εργασιακο περιβαλλον,μου αναθετουν ευθυνες και γενικα στρεσαρομαι με το παραμικρο.
πλεον εχω απελπιστει νοιωθω αχρηστος και οτι δεν θα μπορεσω να ξαναδουλεψω ποτε.τα χαπια δεν με βοηθανε πια ουτε ο γιατρος μου(δεν εχω την οικονομικη ανεση να κανω συχνα ραντεβου).

εχει τυχει σε καποιον τετοια περιπτωση?και αν ναι πως το ξεπερασε?

Γεια σου φίλε Μάξιμε..είπες τα τελευταία δεκα χρόνια ακόλουθης φαρμακευτική αγωγή.εδω και πόσο καιρό φευγης από δουλειές???π.χ πριν από δύο χρόνια ξεκίνησες να φευγης,??πριν από πέντε??
Τελευταία και εγώ έχω φυγή από δουλειές και μάλιστα πολύ εύκολα σε διαστήματα ημερών..αλλά δεν μου άρεσε το περιβάλλον εργασίας..αν μου αρέσει καθομε και δέκα ώρες την ημέρα να δουλέψω και δώδεκα...μήπως φευγης και εσύ επειδή δεν σου άρεσειβτο περιβάλλον εργασίας σου??λέω εγώ τώρα..

[maksimos]

@blackbird μεχρι πριν 2 χρονια επαιρνα seropram και bespar,μετα ο γιατρος μου τα αλλαξε με seroxat και tranxene(το συγκεκριμενο μου ειπε να το παιρνω μονο εκτακτως οταν με πιανει πολυ αγχος) και πριν 6 μηνες μου αλλαξε το seroxat με cymbalta.
το θεμα ειναι οτι οσο ειμαι στον εργασιακο χωρο μπορω και το παλευω.μετα οταν φευγω και παω σπιτι ειναι που με πιανουν οι φρικες και οι αγχωτικες σκεψεις και μαζι και ανορεξια και το βραδυ αν κοιμηθω θα ξυπνησω σιγουρα ξαφνικα με πολυ αγχος.και το πρωι οταν ξυπνησω θα γινεται ενας πανικος απο σκεψεις στο κεφαλι μου και δεν θα τολμω να παω στην δουλεια.

@giorgos35 τα τελευταια 2 χρονια φευγω απο δουλειες.πριν απο αυτα τα 2 χρονια ειχα δουλεψει σε 3 δουλειες και δεν ειχα καποιο προβλημα.σιγουρα και το περιβαλλον εργασιας παιζει ρολο.ειναι πολλες οι σκεψεις που γυρνανε στο κεφαλι μου οταν μου συμβαινει αυτο.αγχωνομαι που ειναι ολα καινουρια,που ειμαι με ατομα που δεν ξερω στον ιδιο χωρο,για τον ανοργανοτο τροπο που δουλευουν,για το αν η θεση μου εχει πολλες ευθυνες,για το ενδεχομενο να κανω λαθος και να αρχισουν να μου φωναζουν και να γινω ρεζιλι.αγχωνομαι ακομα και με την σκεψη τι θα γινει αν αγχωθω.μετα κατηγορω τον εαυτο μου οτι ειμαι αχρηστος και οτι δεν μπορω ουτε να δουλεψω οπως οι νορμαλ ανθρωποι και πως θα ζησω κλπ.

[pavlosla]

δεν μας ειπες τη δουλειες κανεις μαξιμε

[maksimos]

δεν μας ειπες τη δουλειες κανεις μαξιμε

βοηθος λογιστη,υπαλληλος γραφειου,υπαλληλος τιμολογησης

[pavlosla]

οικονομικα σπουδασες?

[maksimos]

οικονομικα σπουδασες?

ναι οικονομικα

[giorgos35]

@blackbird μεχρι πριν 2 χρονια επαιρνα seropram και bespar,μετα ο γιατρος μου τα αλλαξε με seroxat και tranxene(το συγκεκριμενο μου ειπε να το παιρνω μονο εκτακτως οταν με πιανει πολυ αγχος) και πριν 6 μηνες μου αλλαξε το seroxat με cymbalta.
το θεμα ειναι οτι οσο ειμαι στον εργασιακο χωρο μπορω και το παλευω.μετα οταν φευγω και παω σπιτι ειναι που με πιανουν οι φρικες και οι αγχωτικες σκεψεις και μαζι και ανορεξια και το βραδυ αν κοιμηθω θα ξυπνησω σιγουρα ξαφνικα με πολυ αγχος.και το πρωι οταν ξυπνησω θα γινεται ενας πανικος απο σκεψεις στο κεφαλι μου και δεν θα τολμω να παω στην δουλεια.

@giorgos35 τα τελευταια 2 χρονια φευγω απο δουλειες.πριν απο αυτα τα 2 χρονια ειχα δουλεψει σε 3 δουλειες και δεν ειχα καποιο προβλημα.σιγουρα και το περιβαλλον εργασιας παιζει ρολο.ειναι πολλες οι σκεψεις που γυρνανε στο κεφαλι μου οταν μου συμβαινει αυτο.αγχωνομαι που ειναι ολα καινουρια,που ειμαι με ατομα που δεν ξερω στον ιδιο χωρο,για τον ανοργανοτο τροπο που δουλευουν,για το αν η θεση μου εχει πολλες ευθυνες,για το ενδεχομενο να κανω λαθος και να αρχισουν να μου φωναζουν και να γινω ρεζιλι.αγχωνομαι ακομα και με την σκεψη τι θα γινει αν αγχωθω.μετα κατηγορω τον εαυτο μου οτι ειμαι αχρηστος και οτι δεν μπορω ουτε να δουλεψω οπως οι νορμαλ ανθρωποι και πως θα ζησω κλπ.

Ρε φίλε δεν μου λες και κάτι παράλογο όλοι λίγο πολύ τα έχουμε μεστο μυαλό μας όλα αυτά ειδικά σε μια καινούργια δουλειά όταν πάμε...βρε μήπως δεν έχεις και τίποτα και απλώς δεν έτυχε να βρεις δουλειά στα μέτρα σου..π.χ μου έχει τύχη να πάω σε δουλειά και να θέλω να φυγω την ίδια ώρα η και μέρα...και εχώ πάει σε άλλη δουλειά και να μην θέλω να σχολασω..εγώ πιστεύω ότι δεν βρήκες ακόμα σωστό περιβάλλον εργασίας στα μέτρα σου..σου άρεσει η δουλειά που κάνεις??η απλώς κάνεις αυτό αναγκαστικά επειδή το σπούδασες??όλα αυτά παίζουν ρόλο...θα σου κάνω μια ερώτηση και θέλω παλικαρισια απάντηση..αν θέλεις φυσικά απαντάς..
Αν τυχενε να πας σε μια δουλειά είτε λογιστικά είτε όχι..και είχε άριστο περιβάλλον εργασίας..σε πιαναν οι συνάδερφοι και σου λέγανε καλώς ήρθες Μάξιμε εδώ όλοι μια παρέα είμαστε και θα δουλεύουν και θα τα λέμε..μην αγχώνεσε
Αν έχεις κάποιες απορίες εδώ είμαστε.εδω δεν έχουμε ανταγωνισμό..και σε καναν να νιώθεις όμορφα και δεν στη λέγανε..αλλά να σου συμπεριφεροντουσαν
Όμορφα και ανθρώπινα..θα έφευγε από κει και πάλι???

[maksimos]

Ρε φίλε δεν μου λες και κάτι παράλογο όλοι λίγο πολύ τα έχουμε μεστο μυαλό μας όλα αυτά ειδικά σε μια καινούργια δουλειά όταν πάμε...βρε μήπως δεν έχεις και τίποτα και απλώς δεν έτυχε να βρεις δουλειά στα μέτρα σου..π.χ μου έχει τύχη να πάω σε δουλειά και να θέλω να φυγω την ίδια ώρα η και μέρα...και εχώ πάει σε άλλη δουλειά και να μην θέλω να σχολασω..εγώ πιστεύω ότι δεν βρήκες ακόμα σωστό περιβάλλον εργασίας στα μέτρα σου..σου άρεσει η δουλειά που κάνεις??η απλώς κάνεις αυτό αναγκαστικά επειδή το σπούδασες??όλα αυτά παίζουν ρόλο...θα σου κάνω μια ερώτηση και θέλω παλικαρισια απάντηση..αν θέλεις φυσικά απαντάς..
Αν τυχενε να πας σε μια δουλειά είτε λογιστικά είτε όχι..και είχε άριστο περιβάλλον εργασίας..σε πιαναν οι συνάδερφοι και σου λέγανε καλώς ήρθες Μάξιμε εδώ όλοι μια παρέα είμαστε και θα δουλεύουν και θα τα λέμε..μην αγχώνεσε
Αν έχεις κάποιες απορίες εδώ είμαστε.εδω δεν έχουμε ανταγωνισμό..και σε καναν να νιώθεις όμορφα και δεν στη λέγανε..αλλά να σου συμπεριφεροντουσαν
Όμορφα και ανθρώπινα..θα έφευγε από κει και πάλι???

οχι δεν μου αρεσει αυτο που κανω.το κανω επειδη το σπουδασα.
στην υποθετικη ερωτηση σου δεν νομιζω να αλλαζε κατι ακομα και αν ειχαν τετοια συμπεριφορα οι συναδελφοι.πιστευω θα ενοιωθα πιο βολικα αν ειχα να συνεργαστω μονο με ενα η δυο ατομα.
το θεμα ομως ειναι οτι διογκωνεται το προβλημα ολο και πιο πολυ και οι κρισεις ξεκινανε οταν σκεφτομαι οτι θα αγχωθω πολυ και θα τα παρατησω.