Αγχολυτικά!

[Alice_1990]

Ποσο καιρο το παιρνεις το αντικαταθλιπτικο??

Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App

Όχι πολύ ... σήμερα έκλεισα 3 εβδομάδες...

Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App

[xristoforos28]

Ειναι νωρις ακομα.και εγω πηρα εσιταλοπραμη για εναμιση μηνα αλλα δεν με εκανε κατι και το σταματησα..

Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App

[Anna137]

Σίγουρα και εγώ αναζητώ την γαλήνη. Τα αντικαταθλιπτικά αργούν να δράσουν όμως βοηθούν πολύ εν τέλει. Όσο αναφορά για τον εθισμό άκουσα διάφορες απόψεις εδώ στο φόρουμ οι οποίες υποστηρίζουν ότι εάν τα σταματήσεις σιγά σιγά δεν έχει συμπτώματα εξάρτησης. Εγώ προς το παρόν το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν νιώθω άνετα χωρίς το αγχολυτικό. Όταν η δράση περνάει ξεκινάει η αποπραγματοποίηση και οι αρνητικές σκέψεις. Στην ουσία μου σταματάει τις σκέψεις το αγχολυτικό αυτό έχω παρατηρήσει. Μακάρι να μπορούσα να το παίρνω για πάντα. Αλλά είναι η εύκολη λύση. Το θέμα είναι να μην εξαρτιώμαστε από ένα χάπι ή 3 σταγόνες αλλά να πατήσουμε γερά στα πόδια μας. Σήμερα πχ σε κάποια στιγμή όταν είχε περάσει η επήρεια του αγχολυτικού άκουσα ένα τραγούδι που είναι από τα αγαπημένα μου και με έκανε να θέλω να κλάψω γιατί εκείνη την στιγμή σκέφτηκα ότι κάποτε το ένιωθα αυτό το τραγούδι ενώ τώρα όχι. Γιατί τώρα δεν είμαι εγώ. Είναι σαν κάποια άλλη να έχει πάρει την θέση μου ,να μου έχει κλέψει την ζωή μου. Είναι δύσκολο και επίπονο γιατί είναι σαν να παθαίνεις μια στιγμιαία αμνησία να μην ξέρεις ποιος είσαι που είσαι κλπ.. δεν ξέρω πως να το περιγράψω ακριβώς με λόγια.. και εμένα με τρομάζει αυτή η αίσθηση.. θέλω πίσω και την ζωή μου και τον εαυτό μου ξανά.. γι'αυτό παλεύω καθημερινά.. που θα πάει όμως.. θα περάσει κάποια στιγμή.. προσπαθώ να κάνω υπομονή.. τίποτα άλλο.. μην κλείνεσαι στον εαυτό σου είναι η συμβουλή μου.. απλώς έχεις συνδυάσει στο μυαλό σου ότι το να μιλάς με κόσμο είναι μια επικίνδυνη κατάσταση.. όπως και αυτό με το αυτοκίνητο που λέγαμε τις προάλλες.. όταν συνηδητοποίησεις ότι δεν κινδυνεύεις εάν τα κάνεις τότε θα περάσουν και οι κρίσεις και το άγχος.. ο γιατρός μου μου είχε πει ένα ωραίο παράδειγμα με ένα λιοντάρι.. πχ εαν είσαι δεμένος σε ένα δέντρο και βλέπεις ένα λιοντάρι να έρχεται πάνω σου θα κατατρομάξεις και θα πάθεις πανικό. Εάν όμως το λιοντάρι δεν σου επιτεθεί και κάθεται απλώς τριγύρω σου την δεύτερη μέρα δεν θα φοβηθείς τόσο πολύ, μετά από έναν μήνα ο φόβος θα λιγοστεύστει, μετά από έναν χρόνο δεν θα φοβάσαι πια.. ουσιαστικά εάν εκτεθείς στον φόβο σου σιγά σιγά και με μικρά βηματάκια θα τον απομυθοποιήσεις και θα πάψει να υπαρχει.. αρκεί να έχεις θέληση!

Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App

Καλημέρα Αλις, Πολύ ωραίο το παράδειγμα του γιατρού σου, έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα. Αλλά η δική μου περίπτωση είναι λίγο διαφορετική. Ημουν μια κοπέλα που ναι μέν πάθαινα κάποιες κρίσεις πανικού κατά καιρούς κυρίως όταν ταξίδευα μόνη κ αυτό που φοβόμουν ήταν μην λιποθυμήσω, μου κλέψουν το παιδί κτλ τέτοιες φοβίες. Απο την άλλη μέχρι τα 39 μου ήμουν κ ένας άνθρωπος που απο την άλλη είχα καλά αποτελέσματα στη ζωή μου. Πήρα πτυχίο, έβρισκα πανεύκολα δουλιές, κάθισα κ σε μια δουλειά σε καλή θέση γύρω στα 20 χρόνια, ταξίδευα στο εξωτερικό κ το δυνατό μου σημείο ήταν η επικοινωνία με τους ανθρώπους. Θέλω να πω ήμουν γελαστή, θετική κ αποτελεσματική στη δουλειά μου. Πληρωνόμουν τόσα χρόνια γιατι κατάφερνα να πετυχαίνω για την εταιρία μου καλές συμφωνίες με ξένους κ οταν είχαν δύσκολα με εφορίες, τράπεζες, δημόσιο, πάντα εμένα έστελναν γιατί είχα επιχειρηματολογία κ άνεση λόγου. Αυτό που έγινε πριν 5 χρόνια, αυτή η ανηπόφορη ιδέα που χώθηκε μεσα στο μυαλό μου, η αυθυποβολή, όπως καταλαβαίνεις χτύπησε τον πυρήνα μου. Το δυνατό μου σημείο. Ισως εκεινη την περίοδο συνέπεσε ότι έκλεισε η εταιρία μου κ προσπάθησα να κανω μια δική μου δουλειά κ δεν πέτυχε πάνω στην κρίση..δε ξερω..ναι δεν ήμουν καλά ψυχολογικά, είχα κλειστεί κ σ ένα ατελιέ τότε κ έκανα αρνητικές σκέψεις..και μετά ηρθε αυτό με αυτή την παρέα στο νησί κ συνεχίστηκε. Η πλάκα είναι ότι δεν το παθαίνω όταν πουλάω σε πελάτες. Το παθαίνω όταν μιλάω χαλαρά...σαν κάτι μαζοχιστικό, μια μαζοχιστική αυθυποβολή. Δε θεωρώ φυσικά τους ανθρώπους επικίνδυνους εκεινη τη στιγμή. Το συναίσθημα της πίεσης κ του πονοκεφάλου που νιώθω μετά μου δυσάρεστο...το ξέρω οτι είναι παράλογη αυτή η αυθυποβολή. Δεν φοβάμαι τους ανθρώπους, εννοείται, ίσα ίσα εγω νιώθω οτι οι άνθρωποι είναι καλοί, τον εαυτό μου δεν αντέχω που τσίμπησε αυτή την αυθυποβολή. Εκείνη την ώρα αν πάρω λίγο αγχολυτικό δίνω στον εαυτό μου εντολή, οκ τώρα σε λίγο θα είσαι οκ, μπορείς να συνεχίσεις, τουλάχιστον αυτό έκανα, ελπίζω να μη το χάσω κ αυτό...συγνώμη που σε ζαλίζω, αλλά προσπαθώ να κάνω την άσκηση του ψυχολόγου σου, να τα γράφω να τα ξαναγράφω μήπως καταφέρω κ τα γελοιοποιήσω κάποια στιγμή ολα αυτά...είναι αυτό που λες και εσύ, φοβάμαι γιατι δε με αναγνωρίζω στην παρούσα φάση. Δεν είμαι αυτός ο εαυτός!. Γράψε κ εσύ αν θέλεις είναι ψυχοθεραπευτικό όντως! Καλή συνέχεια!

[Anna137]

Ειναι νωρις ακομα.και εγω πηρα εσιταλοπραμη για εναμιση μηνα αλλα δεν με εκανε κατι και το σταματησα..

Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App

Οταν λες δε σου έκανε τίποτα? Δε σου αύξησε την ενέργειά σου? ή την ανησυχία σου? Εμένα προς το παρόν που έκλεισα μήνα αυτό μου έκανε. Γαλήνη κ ηρεμία δεν έχω νιώσει, πρέπει να πάρω αγχολυτικό. Ειπες οτι τα σταμάτησες. Και τώρα τι κανεις?

[xristoforos28]

Δεν με εκανε να νοιωσω καλυτερα και εχω δοκιμασει πολλα μου το ειπε ο γιατρος μου οτι ειμαι ατυχος και δεν με πιανουν τα χαπια..τωρα τελευταια δοκιμασα το σεροκουεκ το πηγα μεχρι 200 το κρατησα κοντα 2 μηνες αλλα δεν με κανε κατι..τωρα το κοβω και αυτο και δεν ξερω τ να κανω το παλετω μονος μου οσο μπορω αλλα δεν ειμαι καλα..

Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App

[jim7]

Δεν λειτουργούν το ίδιο σε όλους τα φάρμακα, έχω προσωπική εμπειρία και έχω διαβάσει και εδώ αντικρουόμενες εμπειρίες.

[Alice_1990]

Δεν λειτουργούν το ίδιο σε όλους τα φάρμακα, έχω προσωπική εμπειρία και έχω διαβάσει και εδώ αντικρουόμενες εμπειρίες.

Ισχυεί ότι δεν λειτουργούν σε όλους το ίδιο. Σε άλλους η εσκιταλοπράμη τον πρώτο καιρό φέρνει υπνηλία, σε άλλους δεν κάνει τίποτα (παραμένουν στην ίδια κατάσταση που ήταν και πριν δηλαδή), σε άλλους άτυχους προκαλεί ένταση, κρίσεις πανικού και κάψιμο σε όλο το σώμα, σε άλλους μουδιάσματα, σε άλλους άτυχους όσο και αν το παίρνουν δεν τους πιάνει και αναγκάζονται να αλλάξουν. Είναι νωρίς για την δική μου περίπτωση και ελπίζω να αρχίζει να με πιάνει σιγά σιγά. Σίγουρα δεν είμαι σσν τις πρώτες μέρες που το ξεκίνησα που ήμουν του θανατά αλλά όπως ξανα είπα βοηθάει πολύ το αγχολυτικό στο άγχος και στις μαύρες σκέψεις....

Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App

[Alice_1990]

Καλημέρα Αλις, Πολύ ωραίο το παράδειγμα του γιατρού σου, έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα. Αλλά η δική μου περίπτωση είναι λίγο διαφορετική. Ημουν μια κοπέλα που ναι μέν πάθαινα κάποιες κρίσεις πανικού κατά καιρούς κυρίως όταν ταξίδευα μόνη κ αυτό που φοβόμουν ήταν μην λιποθυμήσω, μου κλέψουν το παιδί κτλ τέτοιες φοβίες. Απο την άλλη μέχρι τα 39 μου ήμουν κ ένας άνθρωπος που απο την άλλη είχα καλά αποτελέσματα στη ζωή μου. Πήρα πτυχίο, έβρισκα πανεύκολα δουλιές, κάθισα κ σε μια δουλειά σε καλή θέση γύρω στα 20 χρόνια, ταξίδευα στο εξωτερικό κ το δυνατό μου σημείο ήταν η επικοινωνία με τους ανθρώπους. Θέλω να πω ήμουν γελαστή, θετική κ αποτελεσματική στη δουλειά μου. Πληρωνόμουν τόσα χρόνια γιατι κατάφερνα να πετυχαίνω για την εταιρία μου καλές συμφωνίες με ξένους κ οταν είχαν δύσκολα με εφορίες, τράπεζες, δημόσιο, πάντα εμένα έστελναν γιατί είχα επιχειρηματολογία κ άνεση λόγου. Αυτό που έγινε πριν 5 χρόνια, αυτή η ανηπόφορη ιδέα που χώθηκε μεσα στο μυαλό μου, η αυθυποβολή, όπως καταλαβαίνεις χτύπησε τον πυρήνα μου. Το δυνατό μου σημείο. Ισως εκεινη την περίοδο συνέπεσε ότι έκλεισε η εταιρία μου κ προσπάθησα να κανω μια δική μου δουλειά κ δεν πέτυχε πάνω στην κρίση..δε ξερω..ναι δεν ήμουν καλά ψυχολογικά, είχα κλειστεί κ σ ένα ατελιέ τότε κ έκανα αρνητικές σκέψεις..και μετά ηρθε αυτό με αυτή την παρέα στο νησί κ συνεχίστηκε. Η πλάκα είναι ότι δεν το παθαίνω όταν πουλάω σε πελάτες. Το παθαίνω όταν μιλάω χαλαρά...σαν κάτι μαζοχιστικό, μια μαζοχιστική αυθυποβολή. Δε θεωρώ φυσικά τους ανθρώπους επικίνδυνους εκεινη τη στιγμή. Το συναίσθημα της πίεσης κ του πονοκεφάλου που νιώθω μετά μου δυσάρεστο...το ξέρω οτι είναι παράλογη αυτή η αυθυποβολή. Δεν φοβάμαι τους ανθρώπους, εννοείται, ίσα ίσα εγω νιώθω οτι οι άνθρωποι είναι καλοί, τον εαυτό μου δεν αντέχω που τσίμπησε αυτή την αυθυποβολή. Εκείνη την ώρα αν πάρω λίγο αγχολυτικό δίνω στον εαυτό μου εντολή, οκ τώρα σε λίγο θα είσαι οκ, μπορείς να συνεχίσεις, τουλάχιστον αυτό έκανα, ελπίζω να μη το χάσω κ αυτό...συγνώμη που σε ζαλίζω, αλλά προσπαθώ να κάνω την άσκηση του ψυχολόγου σου, να τα γράφω να τα ξαναγράφω μήπως καταφέρω κ τα γελοιοποιήσω κάποια στιγμή ολα αυτά...είναι αυτό που λες και εσύ, φοβάμαι γιατι δε με αναγνωρίζω στην παρούσα φάση. Δεν είμαι αυτός ο εαυτός!. Γράψε κ εσύ αν θέλεις είναι ψυχοθεραπευτικό όντως! Καλή συνέχεια!

Μήπως ρε συ αυτό που περιγράψεις είναι ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή; είναι παρακλάδι από τις αγχώδεις διαταραχές και την κατάθλιψη. Γιατί σου έχει κολλήσει μια συγκεκριμένη σκέψη στο μυαλό ότι εάν είσαι χαλαρή δεν αντέχεις, ενώ στους πελάτες σου λειτουργείς μια χαρά.. βέβαια ίσως με τους πελάτες δεν το νιώθεις γιατί δουλεύεις και είσαι συγκεντρωμένη εκεί. Όταν είμαστε πιο χαλαροί το μυαλό μας "πετάει" συνήθως. Και εγώ την αποπραγματοποίηση όταν είμαι πιο χαλαρή την νιώθω πιο έντονα. Στο σπίτι πχ άμα κάθομαι και δεν κάνω κάτι με πιάνει. Όταν ειμαι συγκεντρωμένη το ξεχνάω.. περίεργα παιχνίδια αυτό το μυαλό πια....

Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App

[Anna137]

Γεια σου κοριτσάκι τι κάνεις? Είσαι καλύτερα? Ναι συμφωνώ και εγώ. Είναι ιδεοψυχαναγκασμός, χωρίς τελετουργίες. Εγώ πηγα σε ειδική γι αυτο ψυχολόγο, και αυτή λέει διαταραχή πανικου, ο φόβος του φόβου..οπως κ να έχει, απο σήμερα είπα τέρμα πρέπει να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος της ελλατωματικής σκέψης και των κρίσεων πανικου. Ακου τι έκανα...μιλούσα το μεσημέρι γύρω στο 10 λεπτο με μια κυρία διπλανού καταστήματος. Την ώρα που το μυαλό το γυρνούσε στο αρνητικό σκέφτομαι (οχι δε θα σου περάσει σήμερα), οπότε πήρα μια βαθειά ανάσα κ της το εξομολογήθηκα. Οτι ξερεις δεν ειμαι καλα ψυχολογικά το τελευταίο διάστημα κ κάνω κρίσεις πανικού. Εκείνη την ώρα χαλάρωσα...και αρχισε η γυναίκα να μου εξομολογείται τη δική της ιστορία κ αυτή με κρίσεις πανικού παρακαλώ με αγοραφοβία, τα τελευταία 4 χρόνια. Μου είπε οτι παίρνει λαντοζ σταθερα κ ζάναξ όταν χρειάζεται..οπότε μιλάγαμε κανα μισάωρο ολα καλά μια χαρα. Αυτο μάλλον είναι το μυστικό του δικου μου γρίφου, κάπως μ ένα ευσχημο τρόπο να το εκφράζω..κ οπως διαπίστωσα ολοι οι άνθρωποι όλο κ κάτι έχουνε κ σου ανοίγουν κ εκεινοι την καρδιά τους εκεινη τη στιγμή... Εσύ πως είσαι αισθάνεσαι καλύτερα με το φάρμακο? Εγώ μείωσα τη δόση σήμερα σε 10mg θα ενημερώσω σε λίγο κ τον ψυχίατρο.. Δε ξερω τα 20 νομίζω μου πέφτανε πολυ βαριά...πηρα κ λίγο αγχολυτικό το πρωί ετσι ν αρχίσει χαλαρά η μέρα κ καλά πάμε μέχρι τώρα!! Σου εύχομαι ένα πολυ ευχάριστο βράδυ!

[Alice_1990]

Γεια σου κοριτσάκι τι κάνεις? Είσαι καλύτερα? Ναι συμφωνώ και εγώ. Είναι ιδεοψυχαναγκασμός, χωρίς τελετουργίες. Εγώ πηγα σε ειδική γι αυτο ψυχολόγο, και αυτή λέει διαταραχή πανικου, ο φόβος του φόβου..οπως κ να έχει, απο σήμερα είπα τέρμα πρέπει να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος της ελλατωματικής σκέψης και των κρίσεων πανικου. Ακου τι έκανα...μιλούσα το μεσημέρι γύρω στο 10 λεπτο με μια κυρία διπλανού καταστήματος. Την ώρα που το μυαλό το γυρνούσε στο αρνητικό σκέφτομαι (οχι δε θα σου περάσει σήμερα), οπότε πήρα μια βαθειά ανάσα κ της το εξομολογήθηκα. Οτι ξερεις δεν ειμαι καλα ψυχολογικά το τελευταίο διάστημα κ κάνω κρίσεις πανικού. Εκείνη την ώρα χαλάρωσα...και αρχισε η γυναίκα να μου εξομολογείται τη δική της ιστορία κ αυτή με κρίσεις πανικού παρακαλώ με αγοραφοβία, τα τελευταία 4 χρόνια. Μου είπε οτι παίρνει λαντοζ σταθερα κ ζάναξ όταν χρειάζεται..οπότε μιλάγαμε κανα μισάωρο ολα καλά μια χαρα. Αυτο μάλλον είναι το μυστικό του δικου μου γρίφου, κάπως μ ένα ευσχημο τρόπο να το εκφράζω..κ οπως διαπίστωσα ολοι οι άνθρωποι όλο κ κάτι έχουνε κ σου ανοίγουν κ εκεινοι την καρδιά τους εκεινη τη στιγμή... Εσύ πως είσαι αισθάνεσαι καλύτερα με το φάρμακο? Εγώ μείωσα τη δόση σήμερα σε 10mg θα ενημερώσω σε λίγο κ τον ψυχίατρο.. Δε ξερω τα 20 νομίζω μου πέφτανε πολυ βαριά...πηρα κ λίγο αγχολυτικό το πρωί ετσι ν αρχίσει χαλαρά η μέρα κ καλά πάμε μέχρι τώρα!! Σου εύχομαι ένα πολυ ευχάριστο βράδυ!

Είδες που σου είχα πει ότι είχα και εγώ μια ανάλογη εμπειρία; Όσοι πάσχουμε από άγχος έχουμε ένα κοινό χαρακτηριστικό. Δεν μιλάμε ποτέ εύκολα γι'αυτά που νιώθουμε. Λίγο εάν ανοιχτείς βλέπεις ότι και οι άλλοι ψάχνουν μια ευκαιρία να μιλήσουν, να ανοιχτούν, να νιώσουν ότι κάποιος τους καταλαβαίνει... το έχουμε όλοι μας πολύ ανάγκη... χαίρομαι πάρα πολύ για σένα γλυκιά μου που νιώθεις καλύτερα... όσο προσπαθείς τόσο θα ανταμείβεσαι (πολύ έξυπνο τρικ επίσης). Εγώ σήμερα ήρθα Αθήνα στο σπίτι των γονιών μου λόγω κάποιων υποχρεώσεων και η αλήθεια είναι ότι δεν νιώθω πολύ καλά σήμερα. Είχα άγχος καταρχάς μην καταλάβουν κάτι γιατί δεν γνωρίζουν ούτε για τα φάρμακα, ούτε για τον ψυχίατρο. Εκτός αυτού έχω κακή διάθεση λόγω αλλαγής περιβάλλοντος.. ελπίζω από αύριο που θα συναντηθώ με τους φίλους μου να νιώσω λίγο καλύτερα..

Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App

[αλεξανδρος_77]

οπως σου ειχα πει πρεπει να φας και τιποτα για να περπατισεις

[Alice_1990]

οπως σου ειχα πει πρεπει να φας και τιποτα για να περπατισεις

Τα χάπια εννοείς?

Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App

[αλεξανδρος_77]

το λεω επειδη ελεγε η αννα οτι φοβοταν μη πεσει κατω πιο πανω.

[Alice_1990]

το λεω επειδη ελεγε η αννα οτι φοβοταν μη πεσει κατω πιο πανω.

Αααααα σορρυυ!!! [emoji14]

Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App

[Anna137]

Είδες που σου είχα πει ότι είχα και εγώ μια ανάλογη εμπειρία; Όσοι πάσχουμε από άγχος έχουμε ένα κοινό χαρακτηριστικό. Δεν μιλάμε ποτέ εύκολα γι'αυτά που νιώθουμε. Λίγο εάν ανοιχτείς βλέπεις ότι και οι άλλοι ψάχνουν μια ευκαιρία να μιλήσουν, να ανοιχτούν, να νιώσουν ότι κάποιος τους καταλαβαίνει... το έχουμε όλοι μας πολύ ανάγκη... χαίρομαι πάρα πολύ για σένα γλυκιά μου που νιώθεις καλύτερα... όσο προσπαθείς τόσο θα ανταμείβεσαι (πολύ έξυπνο τρικ επίσης). Εγώ σήμερα ήρθα Αθήνα στο σπίτι των γονιών μου λόγω κάποιων υποχρεώσεων και η αλήθεια είναι ότι δεν νιώθω πολύ καλά σήμερα. Είχα άγχος καταρχάς μην καταλάβουν κάτι γιατί δεν γνωρίζουν ούτε για τα φάρμακα, ούτε για τον ψυχίατρο. Εκτός αυτού έχω κακή διάθεση λόγω αλλαγής περιβάλλοντος.. ελπίζω από αύριο που θα συναντηθώ με τους φίλους μου να νιώσω λίγο καλύτερα..

Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App

Καλημερα Αλις μου τι κάνεις? Σήμερα θα σου μιλήσω λίγο σα μαμά. Εχω την άποψη οτι πρέπει να μιλήσεις και να ανοιχτείς στους γονείς σου.Θα γιατρευτεί η ψιχούλα σου κοριτσάκι μου. Οσο αυστηροί κ χειριστικοί πιστεύεις εσύ οτι είναι, η κάθε μάνα που θα γνωρίζει οτι το παιδί της περνά τέτοιες αγωνίες αλλάζει στροφή 360 μοιρών. Δεν υπάρχει περίπτωση!! Οι γονείς σου πρέπει να είναι συμμαχοί σου σε όλο αυτό. Θα δεις οτι θα φτιάξετε και τη σχέση σας πολυ περισσότερο. Και εγώ είχα κόντρες με τη μητέρα μου, ήμουν αντιδραστικό παιδί κ το παιδί μου είχε κ έχει κόντρες με μένα, αλλά με τη συζήτηση και με μια ζεστή αγκαλιά μετά ολα θα διορθωθούν. Εγώ πιστεύω οτι ένα μεγάλο μερος του άγχους σου είναι οτι τους κρύβεις πράγματα. Σου εύχομαι να περάσεις μια ομορφη μέρα με τους φίλους σου σημερα!! Εχει κ τέλειο καιρό!! φιλάκια πολλά!